ggonholidays
Member
- Μηνύματα
- 586
- Likes
- 1.167
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησιά Γκαλαπάγκος
«Λες πως έχω πρόβλημα βαρύ! Ναι έχω…» αφού είναι 3 το πρωί, είμαι ξάγρυπνη από τις 12 που η μικρή ήθελε τσίσα και το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι μπουζουκοτράγουδα που όχι ότι έχω κάτι εναντίων τους αλλά μακράν απέχουν από τις συνήθεις μουσικές μου προτιμήσεις. Μου έχουν τελειώσει οι ζωές στο Candy Crush και έχω βαρεθεί να διαβάζω για Ινδία που την σκέφτομαι για τις αρχές του 2014 και να σκιάζομαι με τους ομαδικούς βιασμούς και επιστρέφω για πολλοστή φορά στις ιστορίες του φόρουμ για Ινδοκίνα. 3 ώρες αργότερα και στα όρια της παράνοιας από την αϋπνία, το έχω πάρει απόφαση. Εγώ εδώ θα πάω! Αλλά … «Συνοδεύομαι μου λες και γω παιδευομαι...» γιατί και κάποιος άλλος πρέπει να συναινέσει. Οπόταν 6 η ώρα το πρωί …
- Εϊ κοιμάσαι;
- Μμμμμμ
- Θα πάμε Βιετνάμ!
- Κάνε ότι θες και άσε με να κοιμηθώ.
Και αμέσως μετανιώνω που δεν έχω βάλει το κινητό στο Voice record για να έχω αποδείξεις. Αλλά επίσης «Αγαπώ μια πιτσιρίκα που είναι τρέλα είναι γλύκα…» και «χωρίς το μωροοοο μου, χωρίς το μωρόοο μου» (οκ! το κόβω με τα τραγούδια) οπόταν στις 6.30 πέφτει τηλέφωνο στη μάνα και μετά από την ανακοίνωση ακολουθεί ένας μονόλογος που προσπαθεί να με πείσει ότι χάλια θα είναι στο Βιετνάμ αφού ξέρει ένα σωρό Βιετναμέζες που έφυγαν από κει για να ζήσουν εδώ. – Ρε μάνα, διακοπές θα πάω. Όχι μετανάστευση. – Εεεεεε…...κάνε ότι θες αρκεί να μην πάρεις το παιδί μαζί σου
Ναι, αλλά και αυτή την Ινδία τη θέλω πολύ! Ποιο να διαλέξω; Να δεις που τελικά θα πάω και στα 2 και εξαφανίσω κάθε λογής αποταμίευση! «Αυριανό ραμολιμέντο μου συγχώρα τη σπατάλη» έλεγα στις 6.45 π.μ όταν πατούσα το purchase στη σελίδα της Royal Jordanian και αντιλήφτηκα ότι αυτό το ταξίδι ήδη μου έκανε καλό αφού επανήλθαν στο σωστό δρόμο οι μουσικές μου προτιμήσεις.
Ακολούθησε περίπου 1,5 μήνας προετοιμασίας και έρευνας και μια μάχη να βρώ ταξιδιωτικό πράκτορα για να κλείσω εκ των πρότερων κάποιες εκδρομές και να μην ψάχνομαι εκεί. Ομολογώ ότι κόντεψα να χάσω τη κόμη μου από τις τιμές που μου έστελναν μέχρι που βρήκα την κ.Chamστο HalongsapaTours (www.halongsapatours.com). Ένα μήνα πριν ξεκίνησα να ελέγχω τον καιρό γιατί είχαμε άσχημη εμπειρία από προηγούμενο ταξίδι και όλα έδειχναν ότι ο καιρός ήταν … άστα να πάνε! Περνάει και ο τυφώνας Χαϊγιαν και συνεχίζουμε με πλημύρες κυρίως στο κεντρικό Βιετνάμ το οποίο είχαμε όμως εξαιρέσει από το πρόγραμμα γιατί θα ήταν περίοδος μουσώνων αλλά υπήρχαν πολλές ακυρώσεις και καθυστερήσεις πτήσεων. Ο καιρός να είναι χάλια σε όλη τη χώρα και οι προβλέψεις να μεταβάλλονται καθημερινά, κυρίως προς το χειρότερο. Απόκτησα δηλαδή άλλον ένα πονοκέφαλο και άλλον ένα λόγο να ξενυχτώ! Η μάνα μου κάθε πρωί μου ανακοίνωνε πόσες πόλεις είχαν πλημυρίσει το προηγούμενο βράδυ, πόσοι είχαν πνιγεί και το σύνολο απωλειών σε υλικά αγαθά και ανθρώπινες ζωές για το έτος σαν αντιπρόσωπος της Βιετναμέζικης στατιστικής υπηρεσίας! Την τελευταία εβδομάδα πριν την αναχώρηση φτάσαμε να συζητούμε για ακύρωση του ταξιδιού, η μάνα μου έπαιξε καθοριστικό ρόλο, αφού ο καιρός δεν έδειχνε κανένα σημάδι βελτίωσης και μέχρι το τελευταίο βράδυ ήμασταν στη συζήτηση να πάμε να μην πάμε. Η απόφαση πάρθηκε τα ξημερώματα της μέρας αναχώρησης. «Πάμε και ότι βρέξει ας κατεβάσει» μεταφορικά και κυριολεκτικά! Ακυρώσαμε τις περισσότερες από τις κρατήσεις που είχαμε κάνει για να είμαστε πιο ευέλικτοι και είχαμε εναλλακτικά σχέδια με το επικρατέστερο να φεύγαμε για Βιρμανία αν ο καιρός δεν παλευόταν με τίποτα, αφού θα μπορούσαμε να εκδώσουμε βίζες στο Ανόι . . Η μικρή πήγε πακέτο στη γιαγιά που μας περίμενε με το λιβανιστήρι στο χέρι και μεις πήγαμε τρεχάτοι στο αεροδρόμιο. Εκεί βρήκαμε μια τεράστια ουρά στο check in αφού το πρόγραμμα της RJ δεν δούλευε και το τσεκ ιν γινόταν με το χέρι! Το πρόβλημα πρέπει να υπήρχε από νωρίς το πρωί γιατί είχα δοκιμάσει να κάνω τσεκ ιν από το διαδίκτυο χωρίς επιτυχία και η απάντηση στη γραμμή εξυπηρέτησης ήταν ότι είχα αργήσει (12 ώρες πριν!) . Δώσαμε τις αποσκευές με βαριά καρδιά, τις σταυρώσαμε τρις για να τις ξαναδούμε στο προορισμό μας και μας έδωσαν κάτι χειρόγραφα χαρτάκια!
Η πτήση σύντομη πτήση μέχρι το Αμάν πέρασε εύκολα, δεν θα έλεγα το ίδιο και για τις 4 ώρες αναμονής στο αεροδρόμιο αφού μου φάνηκε παντελώς αδιάφορο. Αναχώρηση για Μπανγκόγκ όπου παραλάβαμε τις αποσκευές μας για να τις ξανακάνουμε τσεκ ιν, αντίθετα κατά την επιστροφή η Bangkok Air από Σιεμ Ριπ τις έστειλε κατευθείαν Λάρνακα. Από την άλλη ίσως μας βόλεψε τελικά γιατί προλάβαμε την αμέσως προηγούμενη πτήση της Vietnam Airlines και πληρώνοντας USD20 ο καθένας επιβιβαστήκαμε σε αυτή και έτσι φτάσαμε στο Ανόι 2 ώρες νωρίτερα και έτσι είχαμε την ευκαιρία για μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα! Για την είσοδο στο Βιετνάμ είχαμε εξασφαλίσει από πριν Visa on arrival approval Letter μέσω του HalongSapaTours για USD 5 ο καθένας και είχαμε τυπώσει και συμπληρώσει το σχετικό έντυπο για την έκδοση της Βίζας οπόταν με το που κατεβήκαμε το παραδώσαμε μαζί με μία φωτογραφεία διαβατηρίου και USD 45 έκαστος, στο αρμόδιο γραφείο και καταφέραμε να είμαστε από τους πρώτους στη σειρά. Μερικά λεπτά αργότερα είχε καταφθάσει και δεύτερο αεροπλάνο οπόταν η ουρά είχε γίνει τεράστια. Έχετε υπόψη ότι η θυρίδα παραλαβής των αιτήσεων βρίσκεται έξω από την πρώτη αίθουσα που θα βρείτε. Δηλαδή θα πρέπει να βγείτε από την αίθουσα, να παραδώσετε την αίτηση και μετά να επιστρέψετε στο χώρο αναμονής. Αρκετοί την είχαν πατήσει νομίζοντας ότι η παραλαβή και η παράδοση γίνονται στο ίδιο μέρος και γιατί δεν είναι εμφανές το σημείο παραλαβής των αιτήσεων. Τώρα γιατί η παραλαβή είναι μετά την παράδοση μην ρωτάτε. Ήταν το πρώτο από τα πολλά ανεξήγητα που συνάντησα σε αυτή τη χώρα και που το φτωχό μου μυαλό δεν κατάφερε να ερμηνεύσει.
Ο οδηγός της κας Cham μας περίμενε στην έξοδο, συνεννοηθήκαμε με νοήματα και ξεκινήσαμε για το Ανόι!!!! Αμέσως εξαφανίστηκε κάθε ίχνος κούρασης. Ανοίξαμε μάτια, αυτιά και ψυχή για να ρουφήξουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε τον νέο μας προορισμό. «Μα οι δρόμοι είναι στεγνοί. Δεν έβρεξε σήμερα ε?» « Έχει 10 μέρες να βρέξει εδώ» μας απαντάει ο οδηγός και μας αφήνει έκπληκτους αλλά πολύ χαρούμενους. «Μα όταν βλέπαμε τον καιρό στο διαδίκτυο έλεγε για καταιγίδες». «Μην τα βλέπετε αυτά! Ότι θέλουν γράφουν!»… Μερικές ώρες προηγουμένως ήμασταν έτοιμοι να ακυρώναμε το ταξίδι για να διαπιστώσουμε φτάνοντας ότι ήταν χαρά θεού!!!
Ευχαριστώ πολύ όλους τους συμφωρουμήτες που έχουν γράψει για αυτό τον προορισμό και που μου έδωσαν είτε μέσα από τις ιστορίες τους είτε απάντώντας τα π.μ. μου και τα πόστ μου πολύτιμες πληροφορίες. Αυτό ήταν ένα ταξίδι που πριν ξεκινήσω να διαβάζω Travestories δεν το είχα καν στη λίστα μου και έμελε να είναι ένα από τα ωραιότερα ταξίδια που έχω κάνει!
- Εϊ κοιμάσαι;
- Μμμμμμ
- Θα πάμε Βιετνάμ!
- Κάνε ότι θες και άσε με να κοιμηθώ.
Και αμέσως μετανιώνω που δεν έχω βάλει το κινητό στο Voice record για να έχω αποδείξεις. Αλλά επίσης «Αγαπώ μια πιτσιρίκα που είναι τρέλα είναι γλύκα…» και «χωρίς το μωροοοο μου, χωρίς το μωρόοο μου» (οκ! το κόβω με τα τραγούδια) οπόταν στις 6.30 πέφτει τηλέφωνο στη μάνα και μετά από την ανακοίνωση ακολουθεί ένας μονόλογος που προσπαθεί να με πείσει ότι χάλια θα είναι στο Βιετνάμ αφού ξέρει ένα σωρό Βιετναμέζες που έφυγαν από κει για να ζήσουν εδώ. – Ρε μάνα, διακοπές θα πάω. Όχι μετανάστευση. – Εεεεεε…...κάνε ότι θες αρκεί να μην πάρεις το παιδί μαζί σου
Ναι, αλλά και αυτή την Ινδία τη θέλω πολύ! Ποιο να διαλέξω; Να δεις που τελικά θα πάω και στα 2 και εξαφανίσω κάθε λογής αποταμίευση! «Αυριανό ραμολιμέντο μου συγχώρα τη σπατάλη» έλεγα στις 6.45 π.μ όταν πατούσα το purchase στη σελίδα της Royal Jordanian και αντιλήφτηκα ότι αυτό το ταξίδι ήδη μου έκανε καλό αφού επανήλθαν στο σωστό δρόμο οι μουσικές μου προτιμήσεις.
Ακολούθησε περίπου 1,5 μήνας προετοιμασίας και έρευνας και μια μάχη να βρώ ταξιδιωτικό πράκτορα για να κλείσω εκ των πρότερων κάποιες εκδρομές και να μην ψάχνομαι εκεί. Ομολογώ ότι κόντεψα να χάσω τη κόμη μου από τις τιμές που μου έστελναν μέχρι που βρήκα την κ.Chamστο HalongsapaTours (www.halongsapatours.com). Ένα μήνα πριν ξεκίνησα να ελέγχω τον καιρό γιατί είχαμε άσχημη εμπειρία από προηγούμενο ταξίδι και όλα έδειχναν ότι ο καιρός ήταν … άστα να πάνε! Περνάει και ο τυφώνας Χαϊγιαν και συνεχίζουμε με πλημύρες κυρίως στο κεντρικό Βιετνάμ το οποίο είχαμε όμως εξαιρέσει από το πρόγραμμα γιατί θα ήταν περίοδος μουσώνων αλλά υπήρχαν πολλές ακυρώσεις και καθυστερήσεις πτήσεων. Ο καιρός να είναι χάλια σε όλη τη χώρα και οι προβλέψεις να μεταβάλλονται καθημερινά, κυρίως προς το χειρότερο. Απόκτησα δηλαδή άλλον ένα πονοκέφαλο και άλλον ένα λόγο να ξενυχτώ! Η μάνα μου κάθε πρωί μου ανακοίνωνε πόσες πόλεις είχαν πλημυρίσει το προηγούμενο βράδυ, πόσοι είχαν πνιγεί και το σύνολο απωλειών σε υλικά αγαθά και ανθρώπινες ζωές για το έτος σαν αντιπρόσωπος της Βιετναμέζικης στατιστικής υπηρεσίας! Την τελευταία εβδομάδα πριν την αναχώρηση φτάσαμε να συζητούμε για ακύρωση του ταξιδιού, η μάνα μου έπαιξε καθοριστικό ρόλο, αφού ο καιρός δεν έδειχνε κανένα σημάδι βελτίωσης και μέχρι το τελευταίο βράδυ ήμασταν στη συζήτηση να πάμε να μην πάμε. Η απόφαση πάρθηκε τα ξημερώματα της μέρας αναχώρησης. «Πάμε και ότι βρέξει ας κατεβάσει» μεταφορικά και κυριολεκτικά! Ακυρώσαμε τις περισσότερες από τις κρατήσεις που είχαμε κάνει για να είμαστε πιο ευέλικτοι και είχαμε εναλλακτικά σχέδια με το επικρατέστερο να φεύγαμε για Βιρμανία αν ο καιρός δεν παλευόταν με τίποτα, αφού θα μπορούσαμε να εκδώσουμε βίζες στο Ανόι . . Η μικρή πήγε πακέτο στη γιαγιά που μας περίμενε με το λιβανιστήρι στο χέρι και μεις πήγαμε τρεχάτοι στο αεροδρόμιο. Εκεί βρήκαμε μια τεράστια ουρά στο check in αφού το πρόγραμμα της RJ δεν δούλευε και το τσεκ ιν γινόταν με το χέρι! Το πρόβλημα πρέπει να υπήρχε από νωρίς το πρωί γιατί είχα δοκιμάσει να κάνω τσεκ ιν από το διαδίκτυο χωρίς επιτυχία και η απάντηση στη γραμμή εξυπηρέτησης ήταν ότι είχα αργήσει (12 ώρες πριν!) . Δώσαμε τις αποσκευές με βαριά καρδιά, τις σταυρώσαμε τρις για να τις ξαναδούμε στο προορισμό μας και μας έδωσαν κάτι χειρόγραφα χαρτάκια!
Η πτήση σύντομη πτήση μέχρι το Αμάν πέρασε εύκολα, δεν θα έλεγα το ίδιο και για τις 4 ώρες αναμονής στο αεροδρόμιο αφού μου φάνηκε παντελώς αδιάφορο. Αναχώρηση για Μπανγκόγκ όπου παραλάβαμε τις αποσκευές μας για να τις ξανακάνουμε τσεκ ιν, αντίθετα κατά την επιστροφή η Bangkok Air από Σιεμ Ριπ τις έστειλε κατευθείαν Λάρνακα. Από την άλλη ίσως μας βόλεψε τελικά γιατί προλάβαμε την αμέσως προηγούμενη πτήση της Vietnam Airlines και πληρώνοντας USD20 ο καθένας επιβιβαστήκαμε σε αυτή και έτσι φτάσαμε στο Ανόι 2 ώρες νωρίτερα και έτσι είχαμε την ευκαιρία για μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα! Για την είσοδο στο Βιετνάμ είχαμε εξασφαλίσει από πριν Visa on arrival approval Letter μέσω του HalongSapaTours για USD 5 ο καθένας και είχαμε τυπώσει και συμπληρώσει το σχετικό έντυπο για την έκδοση της Βίζας οπόταν με το που κατεβήκαμε το παραδώσαμε μαζί με μία φωτογραφεία διαβατηρίου και USD 45 έκαστος, στο αρμόδιο γραφείο και καταφέραμε να είμαστε από τους πρώτους στη σειρά. Μερικά λεπτά αργότερα είχε καταφθάσει και δεύτερο αεροπλάνο οπόταν η ουρά είχε γίνει τεράστια. Έχετε υπόψη ότι η θυρίδα παραλαβής των αιτήσεων βρίσκεται έξω από την πρώτη αίθουσα που θα βρείτε. Δηλαδή θα πρέπει να βγείτε από την αίθουσα, να παραδώσετε την αίτηση και μετά να επιστρέψετε στο χώρο αναμονής. Αρκετοί την είχαν πατήσει νομίζοντας ότι η παραλαβή και η παράδοση γίνονται στο ίδιο μέρος και γιατί δεν είναι εμφανές το σημείο παραλαβής των αιτήσεων. Τώρα γιατί η παραλαβή είναι μετά την παράδοση μην ρωτάτε. Ήταν το πρώτο από τα πολλά ανεξήγητα που συνάντησα σε αυτή τη χώρα και που το φτωχό μου μυαλό δεν κατάφερε να ερμηνεύσει.
Ο οδηγός της κας Cham μας περίμενε στην έξοδο, συνεννοηθήκαμε με νοήματα και ξεκινήσαμε για το Ανόι!!!! Αμέσως εξαφανίστηκε κάθε ίχνος κούρασης. Ανοίξαμε μάτια, αυτιά και ψυχή για να ρουφήξουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε τον νέο μας προορισμό. «Μα οι δρόμοι είναι στεγνοί. Δεν έβρεξε σήμερα ε?» « Έχει 10 μέρες να βρέξει εδώ» μας απαντάει ο οδηγός και μας αφήνει έκπληκτους αλλά πολύ χαρούμενους. «Μα όταν βλέπαμε τον καιρό στο διαδίκτυο έλεγε για καταιγίδες». «Μην τα βλέπετε αυτά! Ότι θέλουν γράφουν!»… Μερικές ώρες προηγουμένως ήμασταν έτοιμοι να ακυρώναμε το ταξίδι για να διαπιστώσουμε φτάνοντας ότι ήταν χαρά θεού!!!
Ευχαριστώ πολύ όλους τους συμφωρουμήτες που έχουν γράψει για αυτό τον προορισμό και που μου έδωσαν είτε μέσα από τις ιστορίες τους είτε απάντώντας τα π.μ. μου και τα πόστ μου πολύτιμες πληροφορίες. Αυτό ήταν ένα ταξίδι που πριν ξεκινήσω να διαβάζω Travestories δεν το είχα καν στη λίστα μου και έμελε να είναι ένα από τα ωραιότερα ταξίδια που έχω κάνει!
Last edited:
