Kanel28
Moderator
- Μηνύματα
- 1.431
- Likes
- 2.429
- Επόμενο Ταξίδι
- Εδιμβούργο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Καλησπέρα αγαπητοί συμφορουμίτες. Δεν θα επιχειρήσω να γράψω ολοκληρωμένη ταξιδιωτική ιστορία, καθότι καινούρια στην ομάδα, θα ήθελα λίγο χρόνο να εγκλιματιστώ. Το παρόν άρθρο όμως θα περιέχει μερικές πληροφορίες, από της μιας εβδομάδας, διαμονή μου στο πανέμορφο Βερολίνο. Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμες. Αν σας φαίνονται περιττές απλά αγνοήστε τες. 
Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 18 με 25 Ιουλίου του 2011 με πτήση της Lufthansa (Αθήνα-Μοναχό-Βερολίνο, Βερολίνο-Φρανκφούρτη-Αθήνα) 370 ευρώ για δύο άτομα. Για να μην ξεχνιόμαστε, δεν θα επιχειρηθεί πλήρης ανάλυση του ταξιδιού, ούτε των μνημείων- μουσείων-περιοχών, που επισκεφθήκαμε.
Πληροφορίες, αξιοπερίεργα, αξιοπρόσεκτα, συμβουλές:
1. Μείναμε σε αυτό το υπέροχο ξενοδοχείο στο κέντρο του πρώην δυτικού Βερολίνου (Kurfunstenstrase) 3 λεπτά ποδαράτο από την πλατεία του KADEWE (Wittenbergplatz) και τον ομώνυμο σταθμό του μετρό (400 ευρώ το δίκλινο για 7 μέρες με υπέροχο πρωινό).
2. Η πρόσβαση στην Αlexanderplatz στο Museum Isle και σε άλλα σημεία ενδιαφέροντος μέσω του μετρό ήταν πανεύκολη και γρήγορη. Ενδείκνυται η χρήση της Berlin card, η οποία μας βόλεψε πολύ.
3. Currywurst!!! Όπου τα βρείτε φάτε τα! Είτε σε καντίνες, είτε σε εστιατόρια, είτε στους σταθμούς αξίζει τον κόπο. Με μπόλικο curry και ketchup με τηγανητές πατατούλες κανονικές ή στριφογυριστές.
4. To DDR Museum. Καλύτερο απ' ότι το περίμενα, πολύ ενδιαφέρον και διαδραστικό. Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε και την σοβιετική coca cola.
5. Η πεζοπορία στην Karl Marx Ale μέχρι τον Frankfurter Tor και το γεύμα μας σε ένα φοιτητικό, πάμφθηνο Αργεντίνικο επί του δρόμου.
6. Η East Side Gallery που από ότι διάβασα στο φόρουμ είναι έτοιμη να κατεδαφιστεί. Κοιτώντας από την ανατολική πλευρά προς τη δυτική το τείχος που υψωνόταν, ξεχώριζε ακριβώς εκεί που τελείωνε το ύψος του μια μεγάλη φωτεινή πινακίδα των McDonalds. Εκείνη τη στιγμή πραγματικά ένιωσα πως πρωταγωνιστούσα στο Goodbye Lenin.
7. Τα NordSee στην Alexanderplatz. Σε όποια Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα τα βρίσκω τους δίνω και καταλαβαίνουν. Λατρεύω το πλαστικό -fast food- ψαροφαγητό.
8. Ο ζωολογικός κήπος και με βροχή και χωρίς.
9. Το ποτηράκι των 250 ml νερού 3 ευρώ σε κάποια εστιατόρια.
10. Ο κατά τα άλλα συμπαθής συμπατριώτης μας, που μας έπιασε κουβέντα στο Kadewe. Το πρωί εργαζόταν στο εμπορικό κέντρο και το βράδυ μετέφερε γυναίκες (γκομενάκια όπως χαρακτηριστικά είπε) με το παπάκι του στα μπουζούκια επί πληρωμή. Α! Εκτελούσε και χρέη φωτογράφου στο ίδιο μαγαζί. Αλήθεια που βρίσκονται αυτά τα μπουζούκια;;;
Υ.Γ. Στην επιστροφή, περιμένοντας το check-in στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, είχα φορέσει μαύρες πλερέζες. Ένα περιστατικό όμως από αυτά που δεν τα περιμένεις σου αλλάζει τη ζωή
. Περιμένοντας υπομονετικά την ανακοίνωση για την έναρξη του check-in είχαμε σχηματίσει μια τέλεια ουρά, σαν αυτές που συναντάς στο εξωτερικό, πίσω από την μπάρα που χτυπάς τις κάρτες επιβίβασης. Όταν λοιπόν ανακοινώθηκε η έναρξη της επιβίβασης πριν προλάβει ο πρώτος να χτυπήσει την κάρτα του και να ανοίξει η μπάρα, ένας κύριος με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί πίτσας στο χέρι, προσπερνά την ουρά σπρώχνει κάνα δύο τρείς και περνά πρώτος. Με το ένα χέρι κρατούσε την πίτσα και με το άλλο προσπαθούσε να ακουμπήσει το bar code της κάρτας στο μηχάνημα για να ανοίξει η μπάρα. Αφού τον βοήθησαν οι υπάλληλοι να τοποθετήσει σωστά την κάρτα και άνοιξε ο δρόμος, γυρνάει προς τον κόσμο κρατώντας με τα οπίσθια του σθεναρά την μπάρα για να μην κλείσει και φωνάζει «Σούλα έλα γρήγορα στην κρατάω»... Μέχρι οι υπάλληλοι να καταλάβουν τι συμβαίνει, κοιτούσαν σαστισμένοι τη Σούλα και τον άθλο που έκανε σπρώχνοντας, για να φτάσει στο αγαπημένο της. Φυσικά έπεσε φοβερό γέλιο από τους παρευρισκόμενους Έλληνες. Βέβαια η Σούλα, μπήκε μετά τον αγαπημένο της και απόλαυσαν το ταξίδι τους και την πίτσα τους αγκαλιασμένοι. Αλήθεια, επιτρέπεται πίτσα στο αεροπλάνο;
Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 18 με 25 Ιουλίου του 2011 με πτήση της Lufthansa (Αθήνα-Μοναχό-Βερολίνο, Βερολίνο-Φρανκφούρτη-Αθήνα) 370 ευρώ για δύο άτομα. Για να μην ξεχνιόμαστε, δεν θα επιχειρηθεί πλήρης ανάλυση του ταξιδιού, ούτε των μνημείων- μουσείων-περιοχών, που επισκεφθήκαμε.
Πληροφορίες, αξιοπερίεργα, αξιοπρόσεκτα, συμβουλές:
1. Μείναμε σε αυτό το υπέροχο ξενοδοχείο στο κέντρο του πρώην δυτικού Βερολίνου (Kurfunstenstrase) 3 λεπτά ποδαράτο από την πλατεία του KADEWE (Wittenbergplatz) και τον ομώνυμο σταθμό του μετρό (400 ευρώ το δίκλινο για 7 μέρες με υπέροχο πρωινό).
2. Η πρόσβαση στην Αlexanderplatz στο Museum Isle και σε άλλα σημεία ενδιαφέροντος μέσω του μετρό ήταν πανεύκολη και γρήγορη. Ενδείκνυται η χρήση της Berlin card, η οποία μας βόλεψε πολύ.
3. Currywurst!!! Όπου τα βρείτε φάτε τα! Είτε σε καντίνες, είτε σε εστιατόρια, είτε στους σταθμούς αξίζει τον κόπο. Με μπόλικο curry και ketchup με τηγανητές πατατούλες κανονικές ή στριφογυριστές.
4. To DDR Museum. Καλύτερο απ' ότι το περίμενα, πολύ ενδιαφέρον και διαδραστικό. Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε και την σοβιετική coca cola.
5. Η πεζοπορία στην Karl Marx Ale μέχρι τον Frankfurter Tor και το γεύμα μας σε ένα φοιτητικό, πάμφθηνο Αργεντίνικο επί του δρόμου.
6. Η East Side Gallery που από ότι διάβασα στο φόρουμ είναι έτοιμη να κατεδαφιστεί. Κοιτώντας από την ανατολική πλευρά προς τη δυτική το τείχος που υψωνόταν, ξεχώριζε ακριβώς εκεί που τελείωνε το ύψος του μια μεγάλη φωτεινή πινακίδα των McDonalds. Εκείνη τη στιγμή πραγματικά ένιωσα πως πρωταγωνιστούσα στο Goodbye Lenin.
7. Τα NordSee στην Alexanderplatz. Σε όποια Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα τα βρίσκω τους δίνω και καταλαβαίνουν. Λατρεύω το πλαστικό -fast food- ψαροφαγητό.
8. Ο ζωολογικός κήπος και με βροχή και χωρίς.
9. Το ποτηράκι των 250 ml νερού 3 ευρώ σε κάποια εστιατόρια.
10. Ο κατά τα άλλα συμπαθής συμπατριώτης μας, που μας έπιασε κουβέντα στο Kadewe. Το πρωί εργαζόταν στο εμπορικό κέντρο και το βράδυ μετέφερε γυναίκες (γκομενάκια όπως χαρακτηριστικά είπε) με το παπάκι του στα μπουζούκια επί πληρωμή. Α! Εκτελούσε και χρέη φωτογράφου στο ίδιο μαγαζί. Αλήθεια που βρίσκονται αυτά τα μπουζούκια;;;
Υ.Γ. Στην επιστροφή, περιμένοντας το check-in στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, είχα φορέσει μαύρες πλερέζες. Ένα περιστατικό όμως από αυτά που δεν τα περιμένεις σου αλλάζει τη ζωή
. Περιμένοντας υπομονετικά την ανακοίνωση για την έναρξη του check-in είχαμε σχηματίσει μια τέλεια ουρά, σαν αυτές που συναντάς στο εξωτερικό, πίσω από την μπάρα που χτυπάς τις κάρτες επιβίβασης. Όταν λοιπόν ανακοινώθηκε η έναρξη της επιβίβασης πριν προλάβει ο πρώτος να χτυπήσει την κάρτα του και να ανοίξει η μπάρα, ένας κύριος με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί πίτσας στο χέρι, προσπερνά την ουρά σπρώχνει κάνα δύο τρείς και περνά πρώτος. Με το ένα χέρι κρατούσε την πίτσα και με το άλλο προσπαθούσε να ακουμπήσει το bar code της κάρτας στο μηχάνημα για να ανοίξει η μπάρα. Αφού τον βοήθησαν οι υπάλληλοι να τοποθετήσει σωστά την κάρτα και άνοιξε ο δρόμος, γυρνάει προς τον κόσμο κρατώντας με τα οπίσθια του σθεναρά την μπάρα για να μην κλείσει και φωνάζει «Σούλα έλα γρήγορα στην κρατάω»... Μέχρι οι υπάλληλοι να καταλάβουν τι συμβαίνει, κοιτούσαν σαστισμένοι τη Σούλα και τον άθλο που έκανε σπρώχνοντας, για να φτάσει στο αγαπημένο της. Φυσικά έπεσε φοβερό γέλιο από τους παρευρισκόμενους Έλληνες. Βέβαια η Σούλα, μπήκε μετά τον αγαπημένο της και απόλαυσαν το ταξίδι τους και την πίτσα τους αγκαλιασμένοι. Αλήθεια, επιτρέπεται πίτσα στο αεροπλάνο;
Last edited by a moderator:
