Βδομάδα 1η

[ioanna karagianni]

Τίτα και εγώ σε παρακολουθώ με μεγάλη ευχαρίστηση συνέχισε

 

[tita]

τιτα πολυ καλες οι πληροφοριες που στελνεις...να ελπιζουμε κ εμεις εδω πως σε καποια χρονια κ η ελλαδα θα εξυπηρετει ετσι απλα με χιουμορ τους πολιτες της, μια κ συνηθιζουμε να λεμε, πως ειμαστε χρονια πισω απο την ευρωπη...
καλη συνεχεια....

εντάξει, για να πω την αλήθεια, έχω συναντήσει ανθρώπους με χιούμορ και στις διάφορες υπηρεσίες στην Ελλάδα. Αλλά συνήθως έχουν λίγο το στυλ "τι μου λες κι εσύ καϋμένε...ξέρεις ποιός είμαι εγώ τώρα (αυτος που εχει βρει μια καλή θεσουλα); και χάρη σου κάνω που σε εξυπηρετώ"
κλασικό παράδειγμα, μία συγκεκριμένη κυρία σε ιδιωτική τράπεζα της θεσσαλονίκης, που κάθε φορά προσπαθώ να την αποφεύγω, διότι πραγματικά σας λέω, εχω σχεδόν πεισθεί ότι την έχουν εκεί για να διωχνει τους πελάτες με το υφάκι της και όχι για να φέρνει και άλλους στην τράπεζα! αυτά μόνο στο Ελλάντα!

 

[muya]

Bravo tita! κι εγω χαιρομαι να σε διαβαζω, πολυ γελιο με αυτη τη λεξη που δεν προφερεται ευκολα! Θα περιμενω κι αλλα, πες μας αν θελεις, (σιγα σιγα οποτε θελεις) αν υπαρχει ιδιαιτερη αντιμετωπιση ως προς του ξενους οταν δεν μιλαν ακομα τι γλωσσα ή τα σχετικα! Καλη συνεχεια και ευχομαι ολα να σου πανε καλα!

 

[tita]

μπα, όχι, με τη γλώσσα δεν υπάρχει πρόβλημα. Λένε ότι μπορείς να ζήσεις χρόνια ολόκληρα εδώ, και να μη χρειαστεί να μιλήσεις ποτέ ολλανδικά. Επιβιώνεις μια χαρά με τα αγγλικά. Κι εγώ, μέχρι τώρα, όλα στα αγγλικά. Άκουσα επίσης ότι όταν πας να μιλήσεις ολλανδικά και τα πεις λάθος, και καταλάβουν ότι είσαι ξένος, αμέσως τα γυρνάνε στα αγγλικά.

Σαφώς όμως αν θέλεις να βρεις δουλειά, όσο και να είναι χαμηλή η ανεργία, τα ολλανδικά είναι ένα μεγάλο ατού. Σου ανοίγονται πολλοί δρόμοι. Οπότε μετά που θα βρω τους ρυθμούς μου, το έχω στο πρόγραμμα να τα μάθω.

Βασικά διαβάζω τώρα το βιβλίο που έχω αναφέρει, και ίσως περάσω και εδώ κάποια θέματα. όχι λογοκλοπή, αλλά βλέπω ότι τα έχει οργανωμένα όπως θα ήθελα και εγώ, οπότε με βάσει τα δικά του περιεχόμενα, θα πω τις δικές μου εντυπώσεις. Και το ίδιο πρέπει να κάνω σύντομα και για το Βερολίνο, πρωτού τα ξεχάσω. (το καλό ειναι ότι συνέχεια μου έρχονται στο νου συνειρμικά, περιστατικά από εκεί. Μόνο που πρέπει να τα καταγράφω, αλλιώς έρχονται και φεύγουν)

 

[astral]

Βασικά διαβάζω τώρα το βιβλίο που έχω αναφέρει, και ίσως περάσω και εδώ κάποια θέματα. όχι λογοκλοπή, αλλά βλέπω ότι τα έχει οργανωμένα όπως θα ήθελα και εγώ, οπότε με βάσει τα δικά του περιεχόμενα, θα πω τις δικές μου εντυπώσεις. Και το ίδιο πρέπει να κάνω σύντομα και για το Βερολίνο, πρωτού τα ξεχάσω. (το καλό ειναι ότι συνέχεια μου έρχονται στο νου συνειρμικά, περιστατικά από εκεί. Μόνο που πρέπει να τα καταγράφω, αλλιώς έρχονται και φεύγουν)

Ναι tita μου να τα γράψεις.
Ειδικά του Βερολίνου τα περιμένω πώς και πώς!!

 

[Kamarado]

Κι εγω διαβαζω με μεγαλη ευχαριστηση αυτα που μας γραφεις!!! Και η αφηγηση σου ειναι τοσο περιγραφικη που ειναι σαν να βρισκομαι σε μια γωνια και να παρακολουθω!!!! Σ'ευχαριστουμε !!!!

 

[tita]

Συνέχεια λοιπόν:
Δευτέρα πρωί ετοιμάζομαι για το ραντεβού που ανέφερα, και προηγουμένως κάνω ένα γρήγορο check στα mails μου για να δω εάν έχουμε τίποτα νεότερο. Λαμβάνω λοιπόν 2 mails:
το πρώτο προέρχεται από τα κεντρικά που μέσες άκρες μας λέει ότι "λογικά τώρα θα βρίσκεστε στο τελικό στάδιο προετοιμασίας για να έρθετε στο Άμστερνταμ. Θέλουμε αν επιβεβαιώσουμε ότι έχετε τακτοποιήσει κάποια θέματα μπλα μπλα μπλα"
γενικώς αφορούσε στο τι θα πληρώσουμε, στη συνάντηση που θα γίνει για τους νέους, στο τι θα μας πουν στο intake appointment, και ότι εκεί θα μας κλείσουν αυτοί ραντεβού με την τράπεζα και με το δήμο για να κάνουμε εγγραφή (τελικά αποδείχθηκε ότι το τελευταίο θα το κλείσουμε μόνοι μας, αλλά μας έδωσαν ένα αναλυτικότατο χαρτί, με χάρτη κλπ). Οργανωμένα πράγματα. Το μόνο που δεν πρόσεξαν και μάλλον κάποιος έπαθε ένα πατατράκ, ήταν το ποσό των διδάκτρων. Έγραφε 7/12 * 9000, και ενώ ούτε εγώ το κατάλαβα, δεν έδωσα σημασία. Λίγο αργότερα ήρθε ένα διευκρινιστικό mail που έλεγε:
"εννοείται ότι το ποσό αυτό αφορά στους μη Ευρωπαίους φοιτητές. Οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν λιγότερα".
(λάθη συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες)

Το 2ο mail ήταν από την ίδια την υπεύθυνη του μεταπτυχιακού προγράμματος, που μου έγραφε:
"Μαρία, χαιρόμαστε πάρα πολύ που θα ξεκινήσετε το πρόγραμμα .... την 1η Φεβρουαρίου
(καλάαα..κόψε κάτι! ακούς εκεί "χαιρόμαστε πάρα πολύ". θα δω τι θα πείτε όταν με γνωρίσετε: "παναγιά μου τι μας έλαχε!")
θα είσαστε διαθέσιμη την 1η του μηνός, κατά τις 10 για παράδειγμα, για ένα intake interview; το γραφείο μου είναι ΧΧΧΧ.
θα συζητήσουμε το πρόγραμμα σπουδών σου, αλλά για κερδίζουμε χρόνο, παρακάλεσα ήδη την τάδε να σε γράψει στα εξής μαθήματα:
1. 'μπλα μπλα μπλα" (και ονοματεπώνυμο διδάσκοντα)
2. "μπλου μπλα μπλε" (ονοματεπώνυμο της ανάλογης διδάσκουσας)
3. "Εργασία στο ερευνητικό ινστιτούτο τάδε"
4. "πώς να γράφετε στα αγγλικά για εύκολη κατανόηση από το ευρύ κοινό" (θα γίνεται στο Amstel institute)
5. "πώς να κάνετε αίτηση για μία δουλειά" (Amstel institute)
6. γρουφγρουγρουφΦυσικα 2 (αυτό είναι μάθημα από το Bachelor, που σας χρειάζεται για το τάδε μάθημα του επόμενου εξαμήνου)
Όλα τα παραπάνω μαθήματα είναι υποχρεωτικά.

Groet τάδε (προφανώς το groet ειναι "χαιρετισμοί". είδατε; μαθαίνω, μαθαίνω!)"


της απαντώ "οκ, ναι φυσικά θα είμαι διαθέσιμη" κλπ κλπ και μετά απο λιγο μου ξαναστέλνει:
"
Αγαπητή Μαρία,
great! (σιγά καλέ, τέτοια χαρα..) Όμως μόλις συνειδητοποίησα ότι το μάθημα από το bachelor αρχίζει στις 11, οπότε μήπως μπορείς να έρθεις στις 9; και μετά θα μπορείς να είσαι στην ώρα σου στο μάθημα γρουφχρουφφύσικα 2 (ολλανδικά για το Particle Physics). Θα ενημερώσω τους καθηγητές ότι θα πας και οτι δεν μιλάς ολλανδικά .
Το απόγευμα θα μπορείς να ξεκινήσεις με την εργασία στο ινστιτούτο.
Cheers,
Μικρό-όνομα-της-τάδε.
"

αναμενόμενα σχόλια:
1.το στυλ όλο ειναι πολύ χαλαρό-φιλικό. μου λένε τα παιδιά ότι επικρατεί το ευρωπαϊκό-αμερικάνικο στυλ, που μιλάνε και στους καθηγητές με το μικρό όνομα και στον ενικό.
2. πρωτη φορά υπεύθυνη προγράμματος μου στέλνει μήνυμα με φατσούλα στο κείμενο!
3. τι στην ευχή θα κάνω εγώ στο ολλανδικό μάθημα; έχει να πέσει πολύυυυυ γέλιο! αν και μου ειπαν τα παιδιά ότι σε αυτή την περίπτωση θα το κάνει ο καθηγητής στα αγγλικά, έστω και αν υπαρχει 1 και μονο άτομο. Είναι υποχρέωσή τους. Οι ασκήσεις/φροντιστήριο μετά, γίνονται πάντα στα αγγλικά. Ευτυχώς το μάθημα αυτό το δίδαξε ο Μ παλιότερα, οπότε μου είπε περι τίνος πρόκειται κλπ.
4. Μου αρέσει πάρα πάρα πολύ που κανονίζουν τα ραντεβού τους τόσο νωρίς. όχι τελευταία στιγμή!
5. Μου άρεσε και που θα κάνω αυτά τα έξτρα μαθήματα αγγλικών τώρα και όχι αργότερα όπως μου έλεγαν οι άλλοι μεταπτυχιακοί. Είναι ευκαιρία για εμένα, και ήθελα πολύ να τα κάνω τώρα, και για τις μονάδες, και διότι τα βρίσκω χρήσιμα, ειδικά το 2ο σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα της εύρεσης εργασίας μετά το μεταπτυχιακό πάνω σε αυτό το αντικείμενο.
6. ε τι; κι άλλο σχόλιο θέλετε; άντε καλά, αφού μου ηρθε ένα: το κακό είναι ότι θα μένω προς τα νότια,ενώ το Science Park (σχολή και το ερευνητικό ινστιτούτο ) θα βρίσκονται λίγο πιο βόρεια, και τέλος τα μαθήματα χρουφχρουφχρουφ-φύσικα θα γίνονται στο κέντρο. έχει να πέσει ποδήλατοοοοο...... πάλι καλά που έρχεται η άνοιξη!

 

[ΕΡΣΗ]

Πολυ ωραία είναι όσα μας γράφεις Τίτα! Ελπίζω να συνεχίσεςι να έχεις το ίδιο κέφι και στη συνέχεια!

 

[ioanna karagianni]

Ναι Τίτα και εγώ απολαμβάνω το ανέμελο στυλ και την προσαρμοστικότητα σου.

 

[tita]

ού...σήμερα να δείτε κέφι και προσαρμοστικότητα. μπήκα στο νέο μου δωμάτιο και έχει να πέσει καθάρισμαααα και όχι μόνο! 2 λάμπες δεν λειτουργούν, λείπουν καποια πραγματα απο τη λιστα που μας δωσαν και επρεπε να υπαρχουν...super!
ελεγα θα μπω σημερα κανονικα, αλλα το βλεπω να μενω για ενα βραδυ ακομα στα παιδια, και αυριο μετά την εφοδο μου στο ikea ή στο hema, θα μπω για να μείνω.
αααχ, αυτά έχουν οι εστίες
αλλά όχι εντάξει, έχω να πω και καλά πραγματα. θα κάνετε υπομονή όμως, μεχρι να τακτοποιηθώ κάπως....:roll:

 

[tita]

Woensdag - Τετάρτη- μετακόμιση

Ουφ! Τι μέρα και η σημερινή! Κουβάλημα, τρέξιμο, ταλαιπωρία, και ακόμα δεν τελείωσα!

Να τα πάρουμε όμως από την αρχή. Σήμερα θα πήγαινα να πάρω το κλειδί από το δωμάτιό μου. Δεν μπορούσα να το πάρω τις προηγούμενες μέρες, άσχετα αν θα έμπαινα στο δωμάτιο ή όχι.
Πήγα λοιπόν στη διεύθυνση που μας είπαν, και ένας ευγενικότατος μαυρούλης από έξω, με ρώτησε αν είμαι για τα κλειδιά, οπότε και με οδήγησε σε έναν άλλο ευγενικό κύριο στην πίσω πλευρά του κτηρίου, ο οποίος και με καθοδήγησε σε μία τέντα. Καθώς προχωρούσαμε με ρωτάει:
-Κρύο έχει ε;
μιλάμε δεν είχε απλά κρύο....Μπούζι! -10 έλεγε για σήμερα! Με έπιασε το νευρικό μου και γέλασα:
-πλάκα κάνετε...τι κρύο;;;
Να φανταστείτε για πρώτη φορά σήμερα είδα τα κανάλια μισοπαγωμένα. Στο επισυναπτόμενο, οι πρώτες φωτογραφίες δείχνουν τα πουλιά να περπατούν πάνω στο κανάλι.

Μπαίνω λοιπόν σε ένα χώρο σκεπασμένο με τέντα, φανταστείτε σαν σκηνή κατασκήνωσης, αλλά αρκετά μεγάλο, αριστερά τραπεζάκια και 2-3 νεαροί, 2 φωτοτυπικά μηχανήματα πάνω σε κάτι τραπέζια, ένας νεαρός με βρετανικότατη προφορά (αααχ so sexy!) να εξυπηρετεί αυτούς που θέλουν να αφήσουν τις βαλίτσες για να μην τις κουβαλάνε και στα δεξιά τραπέζια/πάγκοι με τραπεζομάντιλα διαφόρων χρωμάτων. Πίσω από κάθε τέτοιο τραπέζι/πάγκο, είχαν τοποθετήσει χαρτόνι (νομιζω οτι ήταν χαρτόνι δλδ) του αντίστοιχου χρώματος και ανέγραφε το χρώμα. π.χ στο κόκκινο χαρτόνι "red", στο κίτρινο "yellow" κ.ο.κ. Στα τραπεζάκια καθοντουσαν περίπου ίσος αριθμός ατόμων. Πήγα στους αριστερούς νεαρούς, τους έδωσα ταυτότητα, με έλενξαν στα κατάστιχά τους και πολύ ευγενικά μου είπαν να πάω να καθίσω με τους κίτρινους και θα με φωνάξουν όταν έρθει η σειρά μου. (και δεν μου αρέσει το κίτρινοοοο...τι να τους πεις όμως

Πάω κάθομαι, λέω "hi" σε 2 νεαρούς που καθόντουσαν ήδη στη μία άκρη του τραπεζιού, κι εγώ σαν κλασική Ελληνίδα βάζω την τσάντα πλάτης δίπλα μου στον πάγκο πιάνοντας 2 θέσεις (βαλιτσα δεν ειχα μαζι μου, την αφησα στο σπίτι και θα πήγαινα το απογευμα να την παρω. φόρτωσα ό,τι μπορούσα στην τσάντα πλάτης και στη μία χειρός γιατί με τόση γραφειοκρατία λέω πού να σέρνω και την προίκα μου μαζί). Διαβάζω το χαρτί που μου είχαν δώσει, και όταν το τελειώνω, συνειδητοποιώ ότι τα παιδιά που χαιρέτησα προηγουμένως, μιλάνε ελληνικά. Τους λέω:
-Αχ! και σας είπα hallo...
-Ι am sorry?
-Έλληνες δεν είστε;
-Ναι! ωπ, κι εσύ;
και πιάσαμε την κουβέντα. Τα τυχεράκια ήρθαν για Erasmus, οπότε θα περάσουν τέλεια! πόσο τους ζηλεύω!
Πήγα μετά πίσω στη γωνία που προσέφεραν δωρεάν καφέ, μπισκοτάκια κλπ, για να πάρω καφέ. Ουρά, εννοώντας την κλασική γερμανική, φυσικά δεν υπήρχε. Λίγο χύμα. Σε κάποια φάση κοντοστέκομαι, βλέπω κάτι περίεργο και αναρωτιέμαι τι έπαθαν αυτά τα 2 άτομα που τους έχουν καθισμένους και κάτι τους κάνουν στην πλάτη. Μένω σύξυλη όταν συνειδητοποιώ ότι αυτό που τους κάνουν είναι....μασάζ! Πού είσαι ρε Ελλάδα να τα δεις αυτα!
Παίρνω τον καφέ μου και το μπουκαλάκι νερό (τώρα που βρηκα δωρεάν μπουκαλάκι...το τσίμπησα ως Έλληνας. Έξω κάνει 2.5 ευρώ!) και επιστρέφω στα παιδιά.
-Ρε σεις, το είδατε αυτό; τρομερό!
-ναι, άσε! μασάζ λέει, επειδή πιαστήκαμε να σέρνουμε τα πράγματα!
και εκεί συνεχίζουμε να σχολιάζουμε α λα στυλ Θεσσαλονικιού " ρε μ@λ@... εδώ στο Άμστερνταμ σε κάνουν και μασάζ ρε μ@...!"
Σε κάποια φάση έρχεται μία κυρία, με τα διακριτικά της εταιρίας προσφοράς στέγασης, και δείχνει μία κοπέλα στο βάθος του τραπεζιού μας:
-Εσύ! ναι, ναι, εσύ! Σε είδα πριν που στεκόσουν και κοιτούσες. Έλα!Έλα, για μασάζ, έλα! Αφού σε είδα που κοιτούσες!
και συνεχίζεται ο ελληνικός διάλογος:
-Κοίτα ρε μ@λ... που εδώ έρχονται από την άλλη άκρη και σε παρακαλάνε για να σου κάνουνε μασάζ! τι λες ρε μ@λ....!


Ελάχιστα λεπτά αργότερα, έρχεται μία άλλη κυρία και ρωτάει κάποια ονοματα για να πάνε μαζί της. Ρωτάει και ένα άλλο όνομα, και της λένε:
-Πήγε εκεί
-Που εκεί;
-Εκεί για...μασαααααζ!
-Για τι;
και κάνει ο Έλληνας:
-Μασάζ, you know... και κάνει μία χειρονομία a la "πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια"
-Όου! Μασάζ! οκ!

Το παράξενο για εμένα ήταν ότι σε κάθε όνομα ρωτούσε μετά:
-Θα έρθεις μαζί μου;
τι ρωτάς καλή μου; αν σου πει ο άλλος "τσου! δεν πάω με αγνώστους!" ;;;;
την έπαθα όμως, γιατί εμένα όταν ήρθε η σειρά μου, δεν με ρώτησε. Μου λέει "ελάτε μαζί μου παρακαλώ".
Πήρε λοιπόν εμένα και άλλα 4 άτομα, και την ακολουθήσαμε μέσα στο κτήριο. Από αυτά τα άτομα, η μία κοπέλα είχε επίθετο που ακουγόταν πολύ ελληνικό. Τελικά, επειδή πιάσαμε κουβέντα αργότερα, αποδείχθηκε ότι ήταν Ιταλίδα, αλλά επέμενα ότι το επίθετό της ήταν 'πολύ ελληνικό'. Για την ακρίβεια, υπαρχει καθηγητής με ίδιο επίθετο, βγάζοντας 2 γράμματα.


Μας πήγε σε ένα γραφείο (υπήρχαν 4-5, το καθένα με 5 φοιτητές και μία υπεύθυνη), μας έδωσε θέσεις και μας είπε κάποια πράγματα. Ήταν πάρα πολύ ευγενική και φιλική. Καμία ένδειξη ανωτερότητας! Μας έδωσε να υπογράψουμε το συμβόλαιο εις διπλούν και μας είπε τι θα ακολουθήσει. Πήγαμε λοιπόν μετά στα επόμενα γραφεία για να ελεγχθεί εάν έχουμε πληρώσει ήδη και αν όχι να ρυθμιστεί το θέμα, να δώσουμε τα συμβόλαια, να πάρουμε τα κλειδιά και τα κλινοσκεπάσματα (όσοι είχαν ζητήσει να λάβουν) και μετά όσοι θα μέναν στο δήμο του Άμστερνταμ, θα δηλωνόντουσαν κατευθείαν στο δήμο. Εμείς οι άτυχοι, θα πρέπει να κλείσουμε μόνοι μας ραντεβού με τον ανάλογο δήμο, και με το συμβόλαιό μας να πάμε να δηλωθούμε εκεί.

Και αυτή η κυρία είχε πλάκα, διότι όταν με φώναξε, λίγο κόμπιασε στην κατάληξη του επιθέτου μου, και με ρώτησε πώς το προφέρω. Της λέω "στα αγγλικά έτσι, στα ελληνικά γιουβέτσι" (με λατινικούς χαρακτήρες το γράφω διαφορετικά, διότι παίζει κάτι με ένα σύμφωνο). "Αλλά εντάξει, μην παιδεύεστε, όπως θέλετε πείτε το, υπάρχει άλλωστε και το μικρό μου όνομα!"
-Χεχε...ξέρεις τι έγινε; η συνάδερφός μου, είδε το όνομά σου, και μου λέει "σε παρακαλώ πολύ μπορείς να πας να τη φωνάξεις εσύ; εγώ δεν μπορώ να το προφέρω!". Και αφού εγώ δεν είχα πρόβλημα να κάνω λάθος, το δέχτηκα να σε αναλάβω εγώ! Είμαι τολμηρή!

Παρέλαβα λοιπόν τα απαραίτητα και μετά πήρα των ομματιών μου και κατευθύνθηκα για την εστία.
(οι άλλες φωτογραφίες στο συννημένο λήφθηκαν μέσα από αυτή την "τέντα")

(συνεχίζεται...)

 

[dreamer]

ουάου!!!!!!!!!
Γράφε τίτα μου, γράφε!
Καλή αρχή κορίτσι μου και εύχομαι να βλέπεις πάντα τα πράγματα με θετική διάθεση......ακόμα και τα αρνητικά!