Ιταλία Αχ Νάπολη, που σε κατηγορούν!

[Dina Z]

Σε μια στροφή αντικρίσαμε το Αμάλφι και

παρκάραμε στο πρώτο πάρκινγκ, που συναντήσαμε. Είπαμε δεν βρίσκουμε κίνηση αλλά δεν προκαλούμε και την τύχη μας! Κάναμε μια βόλτα στην προβλήτα

βγάζοντας φωτογραφίες

 

[Dina Z]

Λίγο πιο κάτω μας υποδέχθηκε ένα γλυπτό του Bruno Catalano, ο οποίος συχνά αναπαριστά ανθρώπινες φιγούρες που τους λείπουν όμως από το σώμα τους ολόκληρα κομμάτια. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ταξιδιώτες που φαίνονται να προχωρούν προς έναν άγνωστο σε εμάς προορισμό. Μεγάλο μέρος του σώματος τους λείπει, όμως αυτοί συνεχίζουν να «προχωρούν». Σταθήκαμε αρκετά, εκεί. Ο καλλιτέχνης μας ‘άγγιξε’

 

[vanda]

Σε μια στροφή αντικρίσαμε το Αμάλφι και
View attachment 435871 View attachment 435872

παρκάραμε στο πρώτο πάρκινγκ, που συναντήσαμε. Είπαμε δεν βρίσκουμε κίνηση αλλά δεν προκαλούμε και την τύχη μας! Κάναμε μια βόλτα στην προβλήτα
View attachment 435874
βγάζοντας φωτογραφίες
View attachment 435873

Ευχαριστούμε πολυ για την ιστορία και τις ωραιες φωτογραφίες. Το Αμάλφι από κοντα ειναι όσο εντυπωσιακό φαίνεται; Τι αισθήματα σου προκάλεσε;

 

[Dina Z]

Αφού πήραμε απόφαση πως δεν θα το χορτάσουμε

πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.

 

[Dina Z]

Ευχαριστούμε πολυ για την ιστορία και τις ωραιες φωτογραφίες. Το Αμάλφι από κοντα ειναι όσο εντυπωσιακό φαίνεται; Τι αισθήματα σου προκάλεσε;

Γεια σου καλή μου Vanda. Ευχαριστώ για την ανταπόκριση.
Λοιπόν, οι φωτογραφίες μου δεν αποδίδουν - και μάλλον αδικούν - την ομορφιά του τόπου.

Το Αμάλφι, όλα τα άλλα χωριά, καθώς επίσης ολόκληρη η Costa Amalfitana είναι μεν απόλυτα τουριστικά αλλά σίγουρα άξια της φήμης τους. Στερούνται μεν τις παραλίες και τους κολπίσκους, που διαθέτει η Ελληνική ακτογραμμή αλλά αυτό εξισορροπείται από την υψηλή αισθητική και τον επαγγελματισμό των Ιταλών. Όπου στον τόπο έχει γίνει ανθρώπινη παρέμβαση (αρχιτεκτονική, ρυμοτομία, τέχνη κλπ) το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Κι αν βρεθεί κάπου μια εξαίρεση, αυτή κραυγάζει. Ακριβώς επειδή είναι η εξαίρεση σε έναν μεγάλο κανόνα.
Προς μεγάλη μου έκπληξη δε, οι τιμές δεν ήταν απαγορευτικές για ένα μέσο βαλάντιο. Με την προϋπόθεση πως οι κρατήσεις σε καταλύματα θα γίνουν νωρίς και πως οι απαιτήσεις θα είναι περιορισμένες. Περισσότερα για το κόστος θα γράψω στο τέλος.

Ρωτάς, Τι αισθήματα μου προκάλεσε; Χμμμ!
Ενθουσιασμός και θαυμασμός για τις ομορφιές, που δημιούργησε το ανθρώπινο χέρι.
Θλίψη για τις δικές μας ασχήμιες (η σύγκριση γίνεται αυτόματα ακόμα κι αν δεν εκφράζεται).
Κυρίως όμως ευγνωμοσύνη που βρισκόμουν εκεί (έναν τόσο διάσημο προορισμό) κι είχα τη δυνατότητα να γεμίσω τα μάτια μου και την ψυχή μου. Έστω για τόσο λίγο.
Προτρέπω όποιον δεν έχει πάει ακόμα να το αποφασίσει.

 

[Dina Z]

Πριν φύγουμε όμως θέλαμε να δούμε λίγο και το Ravello, που τόσο ωραία το είχε περιγράψει στην ιστορία της η φίλη @Klair! Τα παρκόμετρα όμως φαίνεται πως είχαν κάποιο πρόβλημα καθώς είδαμε κι άλλους τουρίστες να δυσκολεύονται.
Τραβήξαμε μια-δυο φωτογραφίες ...

… και φύγαμε απογοητευμένοι. Η προσπάθεια στέφθηκε με αποτυχία.

Είπαμε λοιπόν να επιστρέψουμε σιγά-σιγά. Στο Positano βαρεθήκαμε να ψάξουμε για πάρκινγκ - μετά και το προηγούμενο στο Ravello - και πήραμε τον δρόμο για το Nocelle. Αυτό δεν θα το έχανα με τίποτα! Ήταν άλλωστε μέσα στα sos μου!
Πρόκειται για μικρό χωριό, που αποκαλείται και μπαλκόνι του Positano. Προσεγγίζεται είτε οδικώς (8 χλμ) είτε ανεβαίνοντας τα 1500 σκαλοπάτια του. Αν ήμουν 20 χρόνια νεώτερη σίγουρα θα επέλεγα το δεύτερο.
Έστω … Και με το αυτοκίνητο αποζημιωθήκαμε και με το παραπάνω. Βρήκαμε αμέσως πάρκινγκ με 1,5 € (!) … αγοράσαμε αναψυκτικά από την καντίνα … και περπατήσαμε στο ανηφορικό μονοπάτι. Φωτογραφήσαμε το Positano από ψηλά ....

και απολαύσαμε το τοπίο κατηφορίζοντας.

Άρεσε σε όλους μας πολύ και συμφωνήσαμε πως άξιζε που θυσιάσαμε το Positano. Ίσως ένα από τα λιγότερο τουριστικά και σίγουρα από τα πιο αγαπημένα μας σημεία της ακτής.

 

[Dina Z]

Είχαμε πεινάσει και κουραστεί. Επίσης την επόμενη είχαμε πρωινό εγερτήριο.
Οπότε θα έπρεπε να φάμε κάπου κοντά στο διαμέρισμά μας για να την πέσουμε κατ’ ευθείαν. Είχα εντοπίσει ένα μαγαζάκι ως οικονομικότερο από τα υπόλοιπα της περιοχής στα 2,5 χλμ απόσταση. Στο μικρό λιμανάκι Marina Lobra

Σκεφτείτε την ευχάριστη έκπληξή μου όταν μας πρότεινε το ίδιο ο σπιτονοικοκύρης μας. Είναι αυτό που φαίνεται επάνω δεξιά στην μικρή ανηφόρα. Το Angelo’s snack and drink.
Γνωρίσαμε τον κύριο Άγγελο και τις κόρες του. Ήταν αυθεντικά φιλικές και φιλόξενες. Μας είπαν πως έχασαν πρόσφατα την μητέρα τους, μας ρώτησαν για την Ελλάδα και νοιώσαμε σαν να βρισκόμασταν με φίλους. Η καλύτερη σχέση δε, ποιότητας και τιμής μακράν. Τι κρίμα, που την επόμενη ημέρα θα φεύγαμε!

Και μια λεπτομέρεια στην αρχή της ανηφόρας. Αυτά που λέγαμε για την καλαισθησία των Ιταλών ....

 

[Dina Z]

Είχα κλείσει τα εισιτήρια Sorrento – Capri διαδικτυακά αλλά έπρεπε υποχρεωτικά να τα παραλάβουμε από τον γκισέ της εταιρίας στο λιμάνι. Είχαμε περάσει και την προηγούμενη από εκεί, καθώς προτιμώ να κερδίζω χρόνο το πρωί όποτε αυτό είναι δυνατόν, αλλά μας ενημέρωσαν πως η παραλαβή ξεκινούσε 2 ώρες πριν την αναχώρηση του πλοίου.
Τέλος πάντων τουλάχιστον είχαμε εντοπίσει το σημείο καθώς οι εταιρίες είναι αρκετές, ο κόσμος πολύς και η google το έδινε λάθος.

 

[Dina Z]

Το ταξίδι με το φέρρυ ήταν σύντομο. ΤΙΡ: Όταν θα βγάζετε όμως τα εισιτήρια προσέξτε λίγο τα όρια των αποσκευών καθώς υπάρχουν περιορισμοί κι έξτρα χρεώσεις.

Στο λιμάνι γινόταν ο κακός χαμός! Πήγαμε κατευθείαν στην πιάτσα των ταξί (ανοιχτά 6θέσια) που φεύγουν αφού γεμίσουν αλλά όταν είπαμε πως είμαστε τέσσερεις ξεκίνησε αμέσως. Μέχρι το Anacapri ήταν 30€. Στη διαδρομή έτρεχε σαν παλαβός και στάθηκε αδύνατον να βγάλω φωτογραφία της προκοπής
Μας άφησε στη κεντρική πλατεία. Μέχρι να φθάσουμε στο κατάλυμα μας το βλέμμα μας κολλούσε στις εικόνες από τα γραφικά σοκάκια καθώς και στις καλόγουστες βιτρίνες.

Θα μέναμε σ’ ένα B&B που έχει αναφερθεί ξανά στο φόρουμ το Antico Monastero di Anacapri. Αν θέλετε να διανυκτερεύσετε στο Capri είναι φοβερή επιλογή για τους εξής λόγους: Καλή σχέση ποιότητας-τιμής (το μοναδικό στο νησί εντός των δυνατοτήτων μας), ο κύριος που του ανήκει (όπως μας είπε πρόκειται για το σπίτι που γεννήθηκε και ζει) είναι συμπαθέστατος και η ατμόσφαιρα – του γεμάτου αντίκες και αναμνήσεις χώρου – εκπληκτική.


Πρέπει όμως η κράτηση να γίνει πολύ έγκαιρα γιατί διαθέτει μόνο τρία διαμερισματάκια. Όταν φθάσαμε κάναμε κατευθείαν check-in και βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα.

 

[Dina Z]

Από την κεντρική πλατεία πήραμε με 11 €/άτομο το μονοθέσιο λιφτ και σε 10΄ περίπου φτάσαμε στην κορυφή του όρους Solaro. Η θέα ανεβαίνοντας πανέμορφη!

Εγώ ομολογώ πως ένα ζόρι με το ύψος το είχα αλλά το έπαιξα άνετη κι απ’ την άλλη δεν υπήρχε περίπτωση και να το χάσω!
Είπαμε φόβοι, ανασφάλειες κλπ μένουν εκτός βαλίτσας!!
Χαζέψαμε, βγάλαμε φωτογραφίες ....

.... κι αποφασίσαμε να κατεβούμε με τα πόδια. Επίσης πάρα πολύ ωραία!

Στο τέλος συναντήσαμε και το νεκροταφείο του χωριού. Εκεί ακριβώς στρίψαμε αριστερά για να βρούμε την Via Migliara (διαβάστε σχετικά την ιστορία της φίλης @Klair που τα περιγράφει εξαιρετικά).

 

[Dina Z]

Κάναμε ακόμα μερικές βόλτες στο χωριό…

… και πήγαμε να ξεκουραστούμε διότι το απόγευμα είχαμε σοβαρή κι επικίνδυνη αποστολή

 

[Dina Z]

Η σοβαρή αποστολή είχε τον μυστικό κωδικό ‘Capri’.
Με άλλα λόγια την λεγόμενη Χώρα (όπως λέμε στα ελληνικά νησιά). Παιδιά, θα το πω κι ας με βαρέσετε! ΔΕΝ ξετρελάθηκα! Εντάξει … όμορφη είναι … για μια βόλτα … τέλος. Ίσως στο παρελθόν να ήταν ομορφότερη. Εγώ θα την παρομοίαζα σαν σταρ του Χόλλυγουντ που κάποτε υπήρξε καλλονή και τώρα απλά συντηρεί τον μύθο της. Τα δικά μας νησιά πάντως έχουν ωραιότερες Χώρες. Ακόμα κι αυτές, που καταφέραμε να καταστρέψουμε (της Μυκόνου π.χ. αλλά είμαι εκτός θέματος).
Γκλαμουριά, γκλαμουριά… παντού! Ok. Ίσως να φταίει που είμαι κι αλλεργική στο δήθεν, γενικώς. Στάθηκα για λίγο στα περίφημα σκαλοπάτια κι ένοιωσα σαν να βρισκόμουν σε επίδειξη μόδας. Πάντως είχε πλάκα γιατί εκτός από λίγους ‘κανονικούς’, οι περισσότερες/οι είχαν το ύφος: ‘Θαυμάστε με/Δοξάστε με’ .
Αφού τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες

πήραμε τον δρόμο ….

για κάτι σοβαρό. Την επικίνδυνη αποστολή με τον μυστικό κωδικό ‘σκαλοπάτια’.
Δηλαδή αφού φθάσουμε στο εστιατόριο Le Grottelle και δούμε την Arco Naturale…

…. να κατεβούμε τα σκαλοπάτια, που ξεκινούν μπροστά από το εστιατόριο και στη συνέχεια να ακολουθήσουμε το μονοπάτι έως τους Κήπους του Αυγούστου.
Φίλη @Klair αν είχες λόξιγκα, εγώ ήμουν! Δεν υπήρχε περίπτωση να πάω αν δεν το είχες περιγράψει. Να είσαι καλά!