Αυτοί που έκλεψαν του Θεούς (ή απλά Κάρπαθος)

[Triplover]

Ταξίδι, Διαφάνι και Σαρία
​

Τέλη Αυγούστου επισκέφτηκα τη νήσο της Καρπάθου. Η εκδρομή οργανώθηκε από τον ΕΟΣ Ρεθύμνου.

Το νησί έχει περίπου 7000 κατοίκους και είναι το δεύτερο σε έκταση νησί των Δωδεκανήσων μετά τη Ρόδο. Αρκετοί Καρπάθιοι κατοικούν στη Ρόδο. Πρωτεύουσά της είναι τα Πηγάδια. Η πιο ενδιαφέρουσα από τις εκδοχές για την ονομασία του νησιού είναι ότι η κάτοικοι του νησιού αγαπούσαν τόσο πολύ τον τόπου τους, που θέλησαν να φέρουν τους θεούς του Ολύμπου στο νησί τους. Έτσι τους έκλεψαν και τους έφεραν εδώ. Για αυτό ονομάστηκαν Αρπάθεοι και με το χρόνο εξελίχθηκε το όνομα σε Καρπάθεοι, Καρπάθιοι και Κάρπαθος.

Η μετάβαση και η επιστροφή πραγματοποιήθηκε το πιο αργό από την καθυστέρηση πλοίο που φέρει το όνομα «Πρέβελη». Το πλείο αναχώρηση στις 11.30 από το λιμάνι του Ηρακλείου με στάσεις σε Σητεία, Κάσο και Πηγάδια και έφτασε μετά από δέκα έντεκα ώρες στο Διαφάνι.

Σητεία

Κάσος

​

Αυτά τα βουνά της Κάσου μου άρεσαν πολύ.

Πηγάδια

​

Στήσαμε υπό το φως των φακών τις σκηνές μας και κατεβήκαμε στο χωριό να τσιμπήσουμε τίποτα. Ήταν δώδεκα βάλε το βράδυ. Τα περισσότερα μαγαζιά ήταν κλειστά. Βρήκαμε ένα να μας φέρει καμία σαλάτα, πατάτες κτλ.

Ξυπνήσαμε το πρωί. Στις 10:00 ήταν προγραμματισμένη η αναχώρησή μας για την Σαρία. Μέχρι τότε αποφάσισα να κάνω μόνος μου μια βόλτα στα γραφικά σοκάκια του χωριού.

Το δημοτικό σχολείου του χωριού

Το χωριό είναι μικρό. Έχει 2-3 καφέ, μερικές ταβέρνες, ένα δύο μινιμάρκετ. Τα σπίτια και τα ξενοδοχεία είναι αρκετά περιποιημένα.

​

Άλλωστε από όσο μας ενημέρωσαν, οι περισσότεροι ήταν κάποτε πρόσφυγες στις Η.Π.Α. Οι λεγόμενοι Αμερικανοί. Δούλεψαν, έκαναν περιουσία και γύρισαν στο νησί τους να επενδύσουν ή να φτιάξουν τα εξωχικά τους.

Το συντριβάνι

​

Και τα υπόλοιπα παγκάκια ήταν τόσο όμορφα διακοσμημένα. Όπως και τα αντίστοιχα κατασκευασμένα από παλέτα παγκάκια του δημοτικού σχολείου. Μεράκι και τίποτα άλλο.

​

Προχωρώ προς την νότια άκρη του χωριού και φτάνω σε ένα ύψωμα στο οποίο υπάρχει και εκκλησία.

​

Φαίνεται όλο το χωριό από εδώ.

Σταμπάρω και την άλλη εκκλησία του χωριού. Θα πάω από εκεί να ανάψω κεράκι.

Το καφέ σημειώθηκε. Το βράδυ θα κάνουμε πέρασμα από εδώ.

Ήταν Κυριακή πρωί και τελούνταν λειτουργία. Είχε κόσμο. Οι γιαγιάδες με τις παραδοσιακές τους στολές.

Να και η γιαγιά με τη παραδοσιακή φορεσιά της

​

Συνεχίζω τη βόλτα. Και βλέπω το πλοίο της ΑΝΕΚ να αναχωρεί από το λιμάνι με τελικό προορισμό το Ηράκλειο.

Έχει περάσει η ώρα. Κατεβαίνω να βρω την ομάδα.

​

Ενδιαφέρον γλυπτό. Μάλλον η κυρία αγναντεύει το απέραντο ψάχνοντας για τα ξενιτεμένα της παιδιά.

Με τέτοια ψαροκάικα θα πάμε στη Σαρία. Επιβιβαστήκαμε στα καραβάκια και είμαστε έτοιμοι για νέες περιπέτειες.

Αυτό είναι το Διαφάνι. Τόσο μικρό μα και τόσο απλό και όμορφο.

Με μία μικρή στάση σε μία σπηλιά ανάλογη με αυτή, φτάσαμε στη Σαρία σε κανά μισάωρο με μία ώρα.

​

Η Σαρία έχει μέγεθος 20 τ. χιλ. και δεν κατοικείται. Στην αρχαιότητα ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της περιοχής με το όνομα Νίσυρος, ενώ αποτέλεσε και ορμητήριο Σαρακηνών πειρατών.

Πλησιάζουμε το νησάκι.

Έχουμε αποβιβαστεί και ετοιμαζόμαστε για την πεζοπορία.

Να και ένα εκκλησάκι

Η ομάδα στις επάλξεις

​

Το νησί στο πρόσφατο παρελθόν είχε κατοίκους. Οι περισσότερες εκτάσεις ανήκουν σε διάφορους.

Υπάρχουν πολλές ελιές.

​

Θα κάνουμε μία ολιγόλεπτη στάση σε μία μεγάλη σπηλιά. Πόσο μαγικός μπορεί να είναι ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας.

Βλέπετε τα καραβάκια στις δύο προηγούμενες φωτογραφίες. Η Σαρία είναι μία από τις πιο δημοφιλείς ημερήσιες εξορμήσεις από το Διαφάνι.

Κάπου εδώ και έχοντας φτάσει στο φαράγγι, η ομάδα χωρίζεται για λίγο. Το μονοπάτι είναι διακριτό. Όσοι θέλουν θα κατέβουν στη θάλασσα, οι υπόλοιποι θα πάμε στο εκκλησάκι του Αγίου Ζαχαρία.

Κανά 40 λεπτο με μία ώρα συνολικά πήγαινε έλα. Θα περπατήσω μαζί με 6-7 ακόμα μαχίμια. Σημειωτέον η ομάδα ήταν γύρω στα 40 άτομα και κάτι.

Στο δρόμο μας πετυχαίνουμε ένα οικισμό.

Με σπιτάκια ερηπωμένα. Αλλά έχει πηγάδια για νερό. Βασικά μαζεύετε το νερό από τις βροχοπτώσεις. Θα δροσιστούμε και θα γεμίσουμε το μπουκάλι μας. Η Ευαγγελία, η οδηγός μας, μας πληροφορεί ότι στο μεγάλο πανηγύρι που γίνεται (δεν θυμάμαι πότε), εδώ στήνει ο κόσμος τα υποστρώματά του.

Μετά από λίγο, ορθώνεται μπροστά μας η εκκλησία του Αγίου Ζαχαρία.

Βλέπετε την ομάδα. Βρίσκονται σε ένα από τα υπέροχα φυσικά μπαλκόνια και απολαμβάνουν την ομορφιά του τοπίου.

Είχε και εδώ πηγαδάκι. Μετά από τις απαραίτητες φωτογραφίες και λίγο άραγμα, φύγαμε με προορισμό αυτή ακριβώς τη παραλία. Θα γυρίσουμε στο σημείο που είχαμε χωριστεί με την υπόλοιπη ομάδα και θα κατηφορήσουμε το φαράγγι.

​

Να και εδώ είναι τα απομεινάρια του οικισμού των Σαρακηνών πειρατών, που χρονολογείται περίπου από τον 10ο αιώνα μ.Χ.

​

Τι καλύτερο μετά από 4-5 ώρες πεζοπορία, μια βουτιά στα καταγάλανα νερά του Καρπάθιου Πελάγους.

Κάναμε τη βουτιά μας και βγήκαμε έξω για το φαγητό. Στη τιμή της εκδρομής ήταν και ένα πιάτο φαγητό, που περιλαμβάνει σαλάτα, αναψυκτικό και κρέας ψημένο στα κάρβουνα. Τρώμε εμείς οι τελευταίοι και ετοιμαζόμαστε για αναχώρηση. Ε εκεί που είναι να επιβιβαστούμε στα καΐκια, εμφανίζεται μία δράκαινα. Μπαμ μπαμ οι έμπειροι της παρέας την ψαροντουφεκιάζουν. Με επεισοδιακό τρόπο, καθώς η άτιμη δεν έλεγε να τα τινάξει την έβαλαν σε μία σακούλα ή κάτι τέτοιο.

Πολύς αέρας και κύμα στην επιστροφή. Και να πετάγονται και τα νερά. Αλλά μασάμε εμείς.

Το βραδάκι είχαμε κανονίσει από εχθές να πάμε σε μία συγκεκριμένη ψαροταβέρνα, Δελφίνια νομίζω ονομαζόταν. Εδώ να σας πληροφορήσω ότι στην ομάδα υπήρχαν δύο μουσικοί. Ο Δημήτρης, ο λυράρης και ένας κύριος που έπαιζε κιθάρα. Ο Δημήτρης από χθες κανόνισε να βρει έναν λαουτιέρη για να δώσει μία κρητική παράσταση.

Η ταβέρνα ήταν μέτρια. Ακριβούτσικη και με μετριότατη εξυπηρέτηση. Έρχετε να πάρει την παραγγελία η κυρία και μας λέει άντε να δω πώς θα σας ξεχωρίσω από τη διπλανή παρέα. Δεν ξέρω. Μπορεί να είναι και επιστήμη να σημειώσεις τι πιάτα πηγαίνεις και πού.

Φάγαμε, ήπιαμε, χορέψανε και πήγαμε για ύπνο.

 

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Sassenach77]

Να και η γιαγιά με τη παραδοσιακή φορεσιά της

Αυτές οι γιαγιούλες ήταν όλα τα λεφτά !!!

Και μάλιστα χρυσοχέρες !!!

Πολύ καλή φάση, η πεζοπορία στη Σαρία ! Μπράβο σας !!

 

[Bill7]

Ταξίδι, Διαφάνι και Σαρία
​

Τέλη Αυγούστου επισκέφτηκα τη νήσο της Καρπάθου. Η εκδρομή οργανώθηκε από τον ΕΟΣ Ρεθύμνου.

Το νησί έχει περίπου 7000 κατοίκους και είναι το δεύτερο σε έκταση νησί των Δωδεκανήσων μετά τη Ρόδο. Αρκετοί Καρπάθιοι κατοικούν στη Ρόδο. Πρωτεύουσά της είναι τα Πηγάδια. Η πιο ενδιαφέρουσα από τις εκδοχές για την ονομασία του νησιού είναι ότι η κάτοικοι του νησιού αγαπούσαν τόσο πολύ τον τόπου τους, που θέλησαν να φέρουν τους θεούς του Ολύμπου στο νησί τους. Έτσι τους έκλεψαν και τους έφεραν εδώ. Για αυτό ονομάστηκαν Αρπάθεοι και με το χρόνο εξελίχθηκε το όνομα σε Καρπάθεοι, Καρπάθιοι και Κάρπαθος.

Η μετάβαση και η επιστροφή πραγματοποιήθηκε το πιο αργό από την καθυστέρηση πλοίο που φέρει το όνομα «Πρέβελη». Το πλείο αναχώρηση στις 11.30 από το λιμάνι του Ηρακλείου με στάσεις σε Σητεία, Κάσο και Πηγάδια και έφτασε μετά από δέκα έντεκα ώρες στο Διαφάνι.

Σητεία
View attachment 214097
Κάσος
View attachment 214098 ​

Αυτά τα βουνά της Κάσου μου άρεσαν πολύ.

Πηγάδια
View attachment 214156 ​

Στήσαμε υπό το φως των φακών τις σκηνές μας και κατεβήκαμε στο χωριό να τσιμπήσουμε τίποτα. Ήταν δώδεκα βάλε το βράδυ. Τα περισσότερα μαγαζιά ήταν κλειστά. Βρήκαμε ένα να μας φέρει καμία σαλάτα, πατάτες κτλ.

Ξυπνήσαμε το πρωί. Στις 10:00 ήταν προγραμματισμένη η αναχώρησή μας για την Σαρία. Μέχρι τότε αποφάσισα να κάνω μόνος μου μια βόλτα στα γραφικά σοκάκια του χωριού.

Το δημοτικό σχολείου του χωριού
View attachment 214099
View attachment 214100
View attachment 214101​

Το χωριό είναι μικρό. Έχει 2-3 καφέ, μερικές ταβέρνες, ένα δύο μινιμάρκετ. Τα σπίτια και τα ξενοδοχεία είναι αρκετά περιποιημένα.

View attachment 214107
View attachment 214108

View attachment 214106
​

Άλλωστε από όσο μας ενημέρωσαν, οι περισσότεροι ήταν κάποτε πρόσφυγες στις Η.Π.Α. Οι λεγόμενοι Αμερικανοί. Δούλεψαν, έκαναν περιουσία και γύρισαν στο νησί τους να επενδύσουν ή να φτιάξουν τα εξωχικά τους.

Το συντριβάνι
View attachment 214103
View attachment 214105
View attachment 214104
View attachment 214110 ​

Και τα υπόλοιπα παγκάκια ήταν τόσο όμορφα διακοσμημένα. Όπως και τα αντίστοιχα κατασκευασμένα από παλέτα παγκάκια του δημοτικού σχολείου. Μεράκι και τίποτα άλλο.

View attachment 214112
View attachment 214117
​

Προχωρώ προς την νότια άκρη του χωριού και φτάνω σε ένα ύψωμα στο οποίο υπάρχει και εκκλησία.

View attachment 214095
​

Φαίνεται όλο το χωριό από εδώ.

View attachment 214109​

Σταμπάρω και την άλλη εκκλησία του χωριού. Θα πάω από εκεί να ανάψω κεράκι.

View attachment 214111​

Το καφέ σημειώθηκε. Το βράδυ θα κάνουμε πέρασμα από εδώ. σαν επαγγελματιας φωτογραφος!

View attachment 214113​

Ήταν Κυριακή πρωί και τελούνταν λειτουργία. Είχε κόσμο. Οι γιαγιάδες με τις παραδοσιακές τους στολές.

View attachment 214114

View attachment 214115

Να και η γιαγιά με τη παραδοσιακή φορεσιά της
View attachment 214096
​

Συνεχίζω τη βόλτα. Και βλέπω το πλοίο της ΑΝΕΚ να αναχωρεί από το λιμάνι με τελικό προορισμό το Ηράκλειο.

View attachment 214118

View attachment 214119
View attachment 214120​

Έχει περάσει η ώρα. Κατεβαίνω να βρω την ομάδα.

View attachment 214116

View attachment 214121
View attachment 214122
​

Ενδιαφέρον γλυπτό. Μάλλον η κυρία αγναντεύει το απέραντο ψάχνοντας για τα ξενιτεμένα της παιδιά.

View attachment 214102​

Με τέτοια ψαροκάικα θα πάμε στη Σαρία. Επιβιβαστήκαμε στα καραβάκια και είμαστε έτοιμοι για νέες περιπέτειες.

View attachment 214124​

Αυτό είναι το Διαφάνι. Τόσο μικρό μα και τόσο απλό και όμορφο.

View attachment 214125​

Με μία μικρή στάση σε μία σπηλιά ανάλογη με αυτή, φτάσαμε στη Σαρία σε κανά μισάωρο με μία ώρα.

View attachment 214126
​

Η Σαρία έχει μέγεθος 20 τ. χιλ. και δεν κατοικείται. Στην αρχαιότητα ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της περιοχής με το όνομα Νίσυρος, ενώ αποτέλεσε και ορμητήριο Σαρακηνών πειρατών.

Πλησιάζουμε το νησάκι.

View attachment 214127​

Έχουμε αποβιβαστεί και ετοιμαζόμαστε για την πεζοπορία.

View attachment 214128 View attachment 214129
Να και ένα εκκλησάκι
View attachment 214130

Η ομάδα στις επάλξεις
View attachment 214131 View attachment 214132
​

Το νησί στο πρόσφατο παρελθόν είχε κατοίκους. Οι περισσότερες εκτάσεις ανήκουν σε διάφορους.

View attachment 214133​

Υπάρχουν πολλές ελιές.

View attachment 214134 View attachment 214135
​

Θα κάνουμε μία ολιγόλεπτη στάση σε μία μεγάλη σπηλιά. Πόσο μαγικός μπορεί να είναι ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας.

View attachment 214137 View attachment 214139​

Βλέπετε τα καραβάκια στις δύο προηγούμενες φωτογραφίες. Η Σαρία είναι μία από τις πιο δημοφιλείς ημερήσιες εξορμήσεις από το Διαφάνι.

View attachment 214143​

Κάπου εδώ και έχοντας φτάσει στο φαράγγι, η ομάδα χωρίζεται για λίγο. Το μονοπάτι είναι διακριτό. Όσοι θέλουν θα κατέβουν στη θάλασσα, οι υπόλοιποι θα πάμε στο εκκλησάκι του Αγίου Ζαχαρία.

Κανά 40 λεπτο με μία ώρα συνολικά πήγαινε έλα. Θα περπατήσω μαζί με 6-7 ακόμα μαχίμια. Σημειωτέον η ομάδα ήταν γύρω στα 40 άτομα και κάτι.

Στο δρόμο μας πετυχαίνουμε ένα οικισμό.

View attachment 214149​

Με σπιτάκια ερηπωμένα. Αλλά έχει πηγάδια για νερό. Βασικά μαζεύετε το νερό από τις βροχοπτώσεις. Θα δροσιστούμε και θα γεμίσουμε το μπουκάλι μας. Η Ευαγγελία, η οδηγός μας, μας πληροφορεί ότι στο μεγάλο πανηγύρι που γίνεται (δεν θυμάμαι πότε), εδώ στήνει ο κόσμος τα υποστρώματά του.

Μετά από λίγο, ορθώνεται μπροστά μας η εκκλησία του Αγίου Ζαχαρία.

View attachment 214145 View attachment 214148​

Βλέπετε την ομάδα. Βρίσκονται σε ένα από τα υπέροχα φυσικά μπαλκόνια και απολαμβάνουν την ομορφιά του τοπίου.

View attachment 214146 View attachment 214147​

Είχε και εδώ πηγαδάκι. Μετά από τις απαραίτητες φωτογραφίες και λίγο άραγμα, φύγαμε με προορισμό αυτή ακριβώς τη παραλία. Θα γυρίσουμε στο σημείο που είχαμε χωριστεί με την υπόλοιπη ομάδα και θα κατηφορήσουμε το φαράγγι.

View attachment 214150

View attachment 214151
​

Να και εδώ είναι τα απομεινάρια του οικισμού των Σαρακηνών πειρατών, που χρονολογείται περίπου από τον 10ο αιώνα μ.Χ.

View attachment 214152
​

Τι καλύτερο μετά από 4-5 ώρες πεζοπορία, μια βουτιά στα καταγάλανα νερά του Καρπάθιου Πελάγους.

Κάναμε τη βουτιά μας και βγήκαμε έξω για το φαγητό. Στη τιμή της εκδρομής ήταν και ένα πιάτο φαγητό, που περιλαμβάνει σαλάτα, αναψυκτικό και κρέας ψημένο στα κάρβουνα. Τρώμε εμείς οι τελευταίοι και ετοιμαζόμαστε για αναχώρηση. Ε εκεί που είναι να επιβιβαστούμε στα καΐκια, εμφανίζεται μία δράκαινα. Μπαμ μπαμ οι έμπειροι της παρέας την ψαροντουφεκιάζουν. Με επεισοδιακό τρόπο, καθώς η άτιμη δεν έλεγε να τα τινάξει την έβαλαν σε μία σακούλα ή κάτι τέτοιο.

View attachment 214155​

Πολύς αέρας και κύμα στην επιστροφή. Και να πετάγονται και τα νερά. Αλλά μασάμε εμείς.

Το βραδάκι είχαμε κανονίσει από εχθές να πάμε σε μία συγκεκριμένη ψαροταβέρνα, Δελφίνια νομίζω ονομαζόταν. Εδώ να σας πληροφορήσω ότι στην ομάδα υπήρχαν δύο μουσικοί. Ο Δημήτρης, ο λυράρης και ένας κύριος που έπαιζε κιθάρα. Ο Δημήτρης από χθες κανόνισε να βρει έναν λαουτιέρη για να δώσει μία κρητική παράσταση.

Η ταβέρνα ήταν μέτρια. Ακριβούτσικη και με μετριότατη εξυπηρέτηση. Έρχετε να πάρει την παραγγελία η κυρία και μας λέει άντε να δω πώς θα σας ξεχωρίσω από τη διπλανή παρέα. Δεν ξέρω. Μπορεί να είναι και επιστήμη να σημειώσεις τι πιάτα πηγαίνεις και πού.

Φάγαμε, ήπιαμε, χορέψανε και πήγαμε για ύπνο.

σαν επαγγελματιας φωτογραφος!

 

[Triplover]

Αυτές οι γιαγιούλες ήταν όλα τα λεφτά !!!

Και μάλιστα χρυσοχέρες !!!

Πολύ καλή φάση, η πεζοπορία στη Σαρία ! Μπράβο σας !!

Το πρώτο σουβενιράδικο της Ολύμπου. Έχει σχεδόν την ίδια φωτογραφία στην επόμενη ενότητα.

 

[Sassenach77]

Το πρώτο σουβενιράδικο της Ολύμπου. Έχει σχεδόν την ίδια φωτογραφία στην επόμενη ενότητα.

Γιατί βρήκες κι άλλο ;;;;
Άρα δεν έχουν αλλάξει και πολλά, μετά απο τόσα χρόνια...

 

[Triplover]

Γιατί βρήκες κι άλλο ;;;;
Άρα δεν έχουν αλλάξει και πολλά, μετά απο τόσα χρόνια...

Όχι είναι γεμάτο τέτοια καταστήματα

 

[Sassenach77]

Όχι είναι γεμάτο τέτοια καταστήματα

Στον Όλυμπο; ή γενικά στο νησί ;

 

[Triplover]

Στον Όλυμπο; ή γενικά στο νησί ;

Στην Όλυμπο αναφερομουν. Πάντως υπάρχουν και στα Πηγάδια αλλά όχι στο Διαφανι

 

[Sassenach77]

Στην Όλυμπο αναφερομουν. Πάντως υπάρχουν και στα Πηγάδια αλλά όχι στο Διαφανι

Εγώ θυμάμαι αυτό και κανα δύο ακόμα πιο μικρά, λίγο πιο πάνω. Μετά απο εκεί, ερημιά....όλα τα σπίτια κλειστά (μας είπαν κιόλας οτι το χωριό δεν κατοικείται, μόνο το καλοκαίρι ανοίγουν αυτά τα μαγαζάκια για τους τουρίστες) και μόνο τουρίστες κυκλοφορούν.

 

[Triplover]

Ε τότε ναι. Εμείς πήγαμε 27 -30 Αυγούστου. Είχε τουρίστες. Μας είπαν ότι σε μια βδομάδα θα έσπαγε εντελώς η κίνηση

 

[Triplover]

Όλυμπος και Άγιος Ιωάννης Βρυκούντας
​

Την επόμενη μέρα ξύπνημα νωρίς, ξεστήνουμε τις σκηνές μας, αφήνουμε σε μία αποθήκη ό,τι πράγματα δεν θέλουμε να κουβαλήσουμε μαζί μας και φεύγουμε. Αυτή ήταν η τελευταία μας διανυκτέρευση στο Διαφάνι. Σήμερα θα κοιμηθούμε στη Βρυκούντα και αύριο βράδυ θα επιστρέψουμε στη Κρήτη.

Κατά τις 09.00 μπαίνουμε στο λεωφορείο με προορισμό το πιο γραφικό χωριό του νησιού, τη πανέμορφη και καλοδιατηρημένη Όλυμπο. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 310 μέτρων. Έχει λίγες εκατοντάδες μονίμους κατοίκους, κυρίως μεγάλους σε ηλικία. Το δημοτικό σχολείο είναι κοινό με το Διαφάνι. Ένας παππούς μου έλεγε ότι τη δεκαετία του 60, το δημοτικό της Ολύμπου είχε 250 παιδιά και τώρα είναι ελάχιστα μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι περισσότεροι Καρπάθιοι μένουν στην Αθήνα, στη Ρόδο αλλά και στις Η.Π.Α.

Πλησιάζουμε το χωριό. Κάνει μία μικρή στάση ο οδηγός για φωτογραφίες.

Έχει πολύ ομίχλη σήμερα. Αγχώνομαι λίγο εγώ. Έχε χάρη να μας πιάσουν μπόρες.

Φτάσαμε αισίως στην Όλυμπο. Αποβιβαζόμαστε. Δίνει η αρχηγός την ώρα συνάντησης και ξεχυνόμαστε στα σοκάκια.

Εδώ η γιαγιά με το καλοστημένο της κατάστημα

Αυτός είναι ο μεγάλος ναός του χωριού. Σε κάθε γωνιά υπήρχε και ένα παρεκκλήσι. Τέτοιο πράγμα δεν έχω δει πουθενά. Τα περισσότερα οικογενειακά. Μάλλον θέμα ανταγωνισμού; Ρώτησα έναν κάτοικο και μου λέει ότι υπάρχει η φήμη ότι κτίζοντας εκκλησάκι, τους δινόταν άδεια ανοικοδόμησης.

Οι αρχές της κοινότητας, αποτυπωμένες στο πάπυρο, παραδίδονται με αρχή το ιστορικό οικισμό της Βρυκούντος από γενιά σε γενιά φτάνοντας μέχρι τη σημερινή Όλυμπο.

Μπαλκονάρα

​

Υπήρχαν πάρα πολύ παλιοί ανεμόμυλοι. Δεν ξέρω γιατί. Να είχε σχεδόν το κάθε σπίτι δικό του ανεμόμυλο; Δεν ξέρω.

Συνεχίζουμε τι βόλτα μας στα στενά του χωριού.

Σε λίγο πετυχαίνουμε ένα φούρνο. Αυτά μου αρέσουν πολύ. Αγοράζω μία χορτόπιτα πολύ ωραία. Αλλά δύο ευρώ ένα μικρό κομματάκι; Πιο ακριβά από Χανιά σίγουρα.

Ακόμα μία εκκλησία σε εντυπωσιακό σημείο

​

Παρατηρείται την ομίχλη. Πιάνω κουβέντα με κάποιον κάτοικο. Μας λέει το βράδυ στο πανηγύρι του Αγίου Ιωάννη στη Βρυκούντα θα γίνεται ο κακός χαμός. Του εκφράζει την ανησυχία μου για την ομίχλη και την πιθανότητα βροχής. «Εδώ έχει να βρέξει από Μάιο. Μην το σκέφτεσαι». Συνηθισμένα τα βουνά στις ομίχλες.

Έχουμε ολοκληρώσει τη γύρα μας στα στενά του χωριού. Ώρα για καφεδάκι. Περνάμε έξω από κατάστημα με κοντοσούβλια και μανητάρια στη βιτρίνα. Οι πεινασμένοι παρασύρονται. Καθόμαστε εκεί. Κάποιοι πέρνουμε μόνο καφέ και κάποιοι και φαγητό. Μία μερίδα γεμιστά 10 ευρώ. Μία μερίδα μανιτάρια, που περιλαμβάνει ένα μανητάρι 4 ευρώ. Εν τέλει στα παιδιά τους βγήκε για ένα αναψυκτικό, νερό, γεμιαστά και ένα μανητάρι 17 ευρώ. Τραγωδία. Πόση μα πόση αρπαχτή. Δεν ξέρω σε ποιον ανήκε το κατάστημα και τι ρόλο βαρούσε αλλά η σερβιτόρα και η μαγείρισα ήταν Βουλγάρες.

Ααα μια παρένθεση. Μπαίνω μέσα στο μαγαζί και βλέπω μία Βίβλο. Στη κυριλική. Της λέω της κοπέλας αυτά είναι ρώσικα. Όχι μου λέει. Βουλγάρικα χαχαχα.

Τελειώσαμε και τραβήξαμε σιγά σιγά στο σημείο συνάντησης. Σε κάποιο από τα καταστήματα βλέπω μια γλυκιά γιαγιούλα. Καλή πωλήτρια. Πιάνουμε κουβέντα. Μου λέει για τη νεολαία. Για τις νέες κοπέλες κυρίως χαχα. Έχουν χαλάσει. Παίρνω και μία τσάντα που μου άρεσε σαν επιβράβευση για τις ικανότητές της.

Τσιμπάμε τις τελευταίες μας προμήθειες από το μίνι μάρκετ και ξεκινάμε την πεζοπορία μας. Θα πάμε στον Αυλώνα και από εκεί στη Βρυκούντα. Μέχρι την Αυλώνα υπάρχει δρόμος. Οι μισοί περίπου επέλεγαν να έρθουν οδικώς. Οι υπόλοιποι θα πάμε με τα πόδια. Η διαδρομή είναι 10 χιλιόμετρα περίπου και θα μας πάρει 2 με 2,5 ώρες.

​

Η σηματοδότηση δεν είναι άσχημη.

Μετά από μία ώρα περίπου φτάνουμε στην Αυλώνα.

Εδώ ο κύριος, συνοδεία του διαδόχου, οδηγεί τον γάιδαρο στο πανηγύρι

​

Η διαδρομή ήταν σχετικά εύκολη αλλά με πολύ πέτρα. Ακόμα και με τα ορειβατικά μου την ένιωθα για τα καλά. Α εδώ έμαθα να καθαρίζω φραγκόσυκα. Πολύ ωραίο φρούτο, αλλά με πολύ ύπουλα αγκάθια.

Φτάνουμε επιτέλους στο μέρος που θα γίνει το πανηγύρι. Πολύς κόσμος. Πρέπει να βρούμε ένα μέρος να αράξουμε. Μας λέει η συνοδός να πάμε πιο μακριά. Γιατί κάποια σημεία παραδοσιακά καταλαμβάνονται από συγκεκριμένες οικογένειες. Λέει μπορεί να έρθουν και να μας σηκώσουν αργότερα. Δεν γίνονται αυτά. Και εγώ μετά μιλώ για το τοπικισμό των Κρητικών.

​

Το πανηγύρι έχει πολύ μεγάλη σημασία για τους κατοίκους. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος, κάθε ηλικίας. Οι περισσότεροι έρχονται με πεζοπορία περίπου μίας ώρας και κάτι από την Αυλώνα. Άλλοι, οι μεγαλύτερης ηλικίας κυρίως με καραβάκια.

Νιώθω τόσο βρώμικος. Θέλω επειγόντως μπάνιο. Βρίσκω μία γωνιά, στρώνω τη κουβέρτα μου και φεύγω μανιασμένα για τη θάλασσα. Μετά το μπανάκι νιώθεις άλλος άνθρωπος.

Οι κοπέλες φορούσαν αυτές τις παραδοσιακές φορεσιές, στις οποίες είχαν κρεμασμένες χρυσές λίρες.

​

Το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη είναι μέσα σε ένα μία σπηλιά. Θα πάμε να ανάψουμε κανά κερί.

Έχει ξεκινήσει το φαγοπότι. Δωρέαν φαγητό και με μεγάλη ποικιλία για όλους. Με υπομονή, αφού όλοι δεν χωρούσαμε, φάγαμε και καθίσαμε στην άκρη. Τσιμπήσαμε μία μερίδα συκωτάκια, πήραμε και μερικές ρετσινούλες και του δώσαμε να καταλάβει.

Κατά τις 12.00 ξεκίνησε το γλέντι. Από όσο μας έλεγε η οδηγός έχει συγκεκριμένη τελετουργία. Δεν μπορεί να ξεκινήσει ο καθένας το χορό. Υπάρχει ιεραρχία. Η μουσική μέχρι τις 06.30 που ξυπνήσαμε ήταν ίδια και απαράλλακτη. Κατά τις 00.00 πέσαμε για ύπνο.

Ξύπνησα κατά τις 3.30. Θα πάω να παρακολουθήσω το χορό. Κυρίαρχο ρόλο έπαιζε η ασκομαδούρα.

Ναι και ένα βίντεο που βρήκα στο διαδίκτυο από παλαιότερο πανηγύρι.

Πάμε για ύπνο γιατί αύριο 6.30 ξεκινάμε πεζοπορία και με μια πολύ πολύ καλή ανηφόρα.

 

[thanos75]

Πολύ ωραίο το φωτορεπορτάζ σου φίλε triplover και πραγματικά απίστευτες οι φωτος σου από την όμορφη Κάρπαθο. Μια μικρή επισήμανση σε σχέση με το πρώτο post σου...οι Καρπάθιοι προφανώς στην Αμερική ήταν -και είναι ακόμα ως ένα βαθμό-μετανάστες και όχι βέβαια πρόσφυγες όπως γράφεις. Υπάρχει εννοιολογική διαφορά όπως και να το κάνουμε. Όπως βέβαια οικονομικοί μετανάστες έγιναν σχεδόν οι μισοί Έλληνες τις δεκαετίες του 50 και του 60. Και μερικές σκέψεις μου γενικά από την Κάρπαθο σε σχέση με όσα γράφεις:
- Ειλικρινά στενοχωρέθηκα που διαπίστωσα τόση αισχροκέρδεια στην Όλυμπο. Στην Όλυμπο βρέθηκα το 2009 και έφαγα μάλιστα και πολύ ωραία. Εντάξει δεν την θυμάμαι και φθηνή, αλλά πλέον αυτό που περιγράφεις για το ταβερνάκι στην Όλυμπο είναι ο ορισμός της αισχροκέρδειας. Κρίμα, κρίμα....
- Αυτό το πράγμα με το αλλοδαπό προσωπικό που εργάζονται ως σερβιτόροι και δεν μιλούν γρι ελληνικά, ειλικρινά με ξενίζει. Το είχα συναντήσει τότε που είχα πάει στην Κάρπαθο και σε εστιατόριο στην Αμμοοπή και σε μπαράκι στα Πηγάδια. Επίσης πέρα από την Κάρπαθο, το έχω συναντήσει και στη Ρόδο και στην Κω. Θεωρώ απαράδεκτο στην πατρίδα μου να χρειάζεται να μιλάω αγγλικά για να δώσω μια παραγγελία. Να επισημάνω μάλιστα ότι αυτό το φαινόμενο το έχω συναντήσει σε αυτά τα τρία νησιά της Δωδεκανήσου μόνο. Δεν το έχω συναντήσει σε άλλους τουριστικότερους προορισμούς όπως η Σαντορίνη ή η Μύκονος ή η Κέρκυρα και πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνουν οι τοπικοί επιχειρηματίες