Αίγυπτος Ασσουάν: Εκεί που αρχίζει η Αφρική.

[marydim]

Επέλεξα να μείνουμε στο Ασσουάν για να φτάσουμε άνετα και ξεκούραστα στο Αμπού Σίμπελ. Τελικά, το μόνο που δεν κάναμε ήταν να πάμε έως το Αμπού Σίμπελ!

Δεν μετανιώσαμε όμως καθόλου γι' αυτή μας την απόφαση γιατί το Ασουάν αποδείχθηκε υπέροχα μοναδικό και οι μέρες που περάσαμε εκεί θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στις ταξιδιωτικές μας αναμνήσεις. Εξάλλου, παραμένοντας ως εκκρεμότητα το Αμπου Σίμπελ υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος να ξαναεπιστρέψουμε μελλοντικά σε αυτό το αγαπημένο μέρος.

Να πω ότι το Ασσουάν με μπέρδεψε από την αρχή ξεκινώντας από την ίδια την ορθογραφία της λέξης. Ποια είναι σωστή γραφή: Ασσουάν με δύο σίγμα ή Ασουάν με ένα; Το έψαξα από εδώ, το έψαξα από εκεί αλλά άκρη δεν μπόρεσα να βγάλω. Ανάλογα τι διάβαζα και που το διάβαζα την έβλεπα διαφορετικά γραμμένη. Στο τέλος έκρινα αυθαίρετα πάντα ότι ή με ένα ή με δύο σίγμα η πόλη παραμένει ίδια και έτσι αποφάσισα ν' ακολουθήσω το ένστικτό μου και να την γράφω "Ασσουάν". Αλλά μερικές φορές ξεχνιέμαι και την γράφω και ως "Ασουάν" οπότε και εδώ στην ταξιδιωτική μου ιστορία θα την δείτε να γράφεται ή με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο και θα σας παρακαλέσω να μην δώσετε μεγάλη σημασία.

Φτάσαμε πρωί στο Ασουάν από το Κάϊρο (Για το πως φτάσαμε μπορείτε να διαβάσετε εδώ). Μετά την ηχορύπανση του Καϊρου, η πόλη μας φάνηκε πολύ πολύ πολύ ήρεμη και γαλήνια. Όχι ότι δεν είχε και εδώ κορναρίσματα αλλά σαφώς τα αυτοκίνητα ήταν λιγότερα, η οχλαγωγή μικρότερης εντάσεως και γενικά όταν πηγαίνεις κάπου μετά το Κάιρο όλα σου φαίνονται υπερβολικά ήσυχα!

Στο αεροδρόμιο ήμασταν οι μόνοι τουρίστες που δεν είχαμε μεταφορικό μέσο για την πόλη και αυτό γιατί όταν είχα κλείσει το ξενοδοχείο μέσω του otel.com αναφερόταν στην κράτηση ότι θα υπάρχει και δωρεάν μεταφορά από και προς το αεροδρόμιο. Έτσι είχα απαναπαυθεί ότι θα μας αναμένει κάποιος στο αεροδρόμιο εκεί, μέχρι που δυο μέρες πριν και ενώ ήμουν στο Κάιρο έστειλα το καθιερωμένο email στο ξενοδοχείο για να βεβαιωθώ για το δωμάτιο και τη μεταφορά. Η απάντηση που πήρα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Το δωμάτιο θα μας περίμενε αλλά για τη μεταφορά δεν είχαν ιδέα και σε καμιά περίπτωση το ξενοδοχείο δεν πρόσφερε δωρεάν μετακίνηση ως το αεροδρόμιο! Μάλλον, Θα έπρεπε να μιλήσω με κάποιον από το πρακτορείο μέσω του οποίου είχα κλείσει το δωμάτιο δηλαδή με κάποιον που δεν είχα ιδέα ποιος είναι! Θα μπορούσαν βέβαια να μας κανονίσουν ταξί με το ανάλογο αντίτιμο αλλά εγώ θεώρησα ότι με κορόϊδευαν και τους είπα ότι θα βρω μόνη μου μεταφορικό μέσο. Επιπλέον, απογοητεύθηκα λίγο γιατί ενώ πίστευα ότι όλα είχαν οργανωθεί μια χαρά όσον αφορά τα ξενοδοχεία και τις μετακινήσεις, στην πορεία έβλεπα ότι όλο ανατροπές παρουσιάζονταν μπροστά μου.

Στο αεροδρόμιο έχει ένα μικρό γκισέ πληροφοριών όπου ένας κύριος κάνει όλες τις δουλειές. Με το που μπήκα στην αίθουσα αφίξεων η πρώτη μου δουλειά ήταν να τον πλησιάσω και να του ζητήσω να μας βρει κάτι να πάμε στο Ασσουάν αλλά αυτός με κοίταξε λίγο περίεργα και μου είπε να περιμένω να τακτοποιήσει τους υπόλοιπους. Αυτή του την αντίδραση τη μετέφρασα ως αρνητικό σημάδι και άρχισαν να περνούν από το μυαλό μου Χίλιες και Μια σκέψεις (κατά το Χίλιες και Μια Νύχτες).

 

• 1
• 2

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 2

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[kalspiros]

2 πράγματα μου έκαναν εντύπωση στο aswan: ότι Νοέμβρη μήνα, 24:30 το βράδυ, η πόλη σφύζει από ζωή! Μητέρες με τα παιδιά τους στα καροτσάκια, πιτσιρίκια να τρέχουν ολόγυρα και όλα τα καταστήματα ανοιχτά! Επίσης, δεν άναβαν τα φώτα πορείας στα αυτοκίνητά τους καθώς «η πόλη πρόσφερε αρκετό φωτισμό για να βλεπόμαστε»

Let's proceed!!!

 

[Giristroula]

Οι περιπέτεις από την αρχή ξεκινήσανε..καλά δεν είχε μέσα μαζικής μεταφοράς;Ένα λεωφορειάκι βρε παιδί;

 

[varsa]

καλιο αργα παρα ποτε.. η ιστορία σου!!! Συνέχισε marydim...σε περιμένω

 

[pattyyy]

Πολύ ωραία αρχή! Αναμένω με λαχτάρα τη συνέχεια για έναν προορισμό που με ενδιαφέρει πολύ!

 

[Bahari]

2 πράγματα μου έκαναν εντύπωση στο aswan: ότι Νοέμβρη μήνα, 24:30 το βράδυ, η πόλη σφύζει από ζωή! Μητέρες με τα παιδιά τους στα καροτσάκια, πιτσιρίκια να τρέχουν ολόγυρα και όλα τα καταστήματα ανοιχτά! Επίσης, δεν άναβαν τα φώτα πορείας στα αυτοκίνητά τους καθώς «η πόλη πρόσφερε αρκετό φωτισμό για να βλεπόμαστε»

Let's proceed!!!

Κι εμένα μου έκανε εντύπωση το ότι υπήρχε πάρα πολύς κόσμος μέχρι τα μεσάνυχτα ή και αργότερα... Μου είπαν ότι επειδή κατά τη διάρκεια της ημέρας έχει αρκετή ζέστη προτιμούν να βγαίνουν από τα σπίτια τους το βραδάκι που είναι πιο δροσερά.

Και επίσης αυτό που θυμάμαι έντονα είναι η μυρωδιά των μπαχαρικών στην αγορά του Ασσουάν και η καταπληκτική θέα προς το Νείλο από το ξενοδοχείο Old Cataract.

 

[marydim]

2 πράγματα μου έκαναν εντύπωση στο aswan: ότι Νοέμβρη μήνα, 24:30 το βράδυ, η πόλη σφύζει από ζωή! Μητέρες με τα παιδιά τους στα καροτσάκια, πιτσιρίκια να τρέχουν ολόγυρα και όλα τα καταστήματα ανοιχτά! Επίσης, δεν άναβαν τα φώτα πορείας στα αυτοκίνητά τους καθώς «η πόλη πρόσφερε αρκετό φωτισμό για να βλεπόμαστε»

Let's proceed!!!

Όπου πήγαμε στην Αίγυπτο το ίδιο συμβαίνει. Όλοι είναι έξω μέχρι πάρα πάρα πολύ αργά. Αφού αστειευόμασταν με την αδελφή μου και λέγαμε ότι μάλλον κοιμούνται με βάρδιες στα κρεβάτια! Μισοί την ημέρα, μισοί τη νύχτα!

Αυτό με τα αυτοκίνητα δεν το πρόσεξα αλλά θυμάμαι ότι το καραβάκι που μας μετέφερε στο ξενοδοχείο κάθε βράδυ δεν είχε ανάψει ποτέ μα ποτέ φώτα! Απλά όταν τύχαινε και πέρναγε κάνα άλλο πλεούμενο εκεί κοντά μας του έκανε σινιάλο ότι ήμασταν και εμείς εκεί. Τώρα βέβαια δεν ξέρω αν ήταν σινιάλο να προσέχει ή του έλεγε με αυτό τον τρόπο απλά "Γειά σου, ρε Μωχάμεντ"!

Αλλά επειδή βρισκόμασταν εκεί τις μέρες της Αυγουστιάτικης Πανσεληνου δεν μας πείραξε ιδιαίτερα αυτό καθώς ήταν υπέροχο να κάνεις βαρκάδα στο Νείλο με μόνο το φως του φεγγαριού!

 

[marydim]

Οι περιπέτεις από την αρχή ξεκινήσανε..καλά δεν είχε μέσα μαζικής μεταφοράς;Ένα λεωφορειάκι βρε παιδί;

Λεωφορείο το ξέραμε από την αρχή ότι δεν θα βρίσκαμε αλλά δεν ξέρω γιατί είχα την εσφαλμένη εντύπωση ότι με το που πάρουμε τις βαλίτσες μας θα μας πολιορκήσει ένα μπουλούκι ταξιτζήδων. Ε, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στο Ασσουάν γι' αυτό άρχισα ν' ανησυχώ.

Να σημειώσω ότι κάποια κομμάτια της ιστορίας έχουν γραφτεί εν θερμώ δηλαδή όσο ήμασταν ακόμα στην Αίγυπτο οπότε περιέχουν σκέψεις και συναισθήματα που αν έγραφα σήμερα την ιστορία δεν θα περιέχονταν μέσα γιατί απλά τα θεωρώ ασήμαντα τώρα. Δεν θέλω όμως να τ' αφαιρέσω γιατί μου θυμίζουν γιατί μου θυμίζουν το ταξίδι μου όπως το έζησα. Επιπλέον, τα διαβάζω και γελάω!

 

[marydim]

καλιο αργα παρα ποτε.. η ιστορία σου!!! Συνέχισε marydim...σε περιμένω

Αυτό είπα και εγώ γι' αυτό και άρχισα να ξαναγράφω. Επιπλέον, είδα ότι οι ταξιδιωτικές μου ιστορίες στο φόρουμ ήταν 13 πριν το Ασσουάν και είπα να φύγω από αυτό το νούμερο μην κάνει και κολλήσω εκεί! Αλλά το αργά... θα συνεχιστεί. Ένα κομμάτι την εβδομάδα για να μην πιέζομαι και δεν γράφω τίποτα.

 

[marydim]

Πολύ ωραία αρχή! Αναμένω με λαχτάρα τη συνέχεια για έναν προορισμό που με ενδιαφέρει πολύ!

Σ΄Ευχαριστώ pattyyy, όπως Ευχαριστώ και όλους τους υπόλοιπους που είτε άφησαν ένα σχόλιο είτε έκαναν τον κόπο να διαβάσουν την ιστορία.

Σου εύχομαι να ταξιδέψεις όσο πιο σύντομα είναι δυνατόν στην Αίγυπτο. Και ότι χρειαστείς μην διστάσεις να ρωτήσεις.

 

[marydim]

Κι εμένα μου έκανε εντύπωση το ότι υπήρχε πάρα πολύς κόσμος μέχρι τα μεσάνυχτα ή και αργότερα... Μου είπαν ότι επειδή κατά τη διάρκεια της ημέρας έχει αρκετή ζέστη προτιμούν να βγαίνουν από τα σπίτια τους το βραδάκι που είναι πιο δροσερά.

Και επίσης αυτό που θυμάμαι έντονα είναι η μυρωδιά των μπαχαρικών στην αγορά του Ασσουάν και η καταπληκτική θέα προς το Νείλο από το ξενοδοχείο Old Cataract.

Εμείς πάντως είχαμε καταπληκτική θέα... προς το Old Cataract!
Πολύ ωραίο ξενοδοχείο όπως φαίνεται από το Νείλο, σε ανακαίνιση όταν ήμασταν εκεί, νομίζω ότι θα δωθεί φέτος στον τουρισμό αλλά ακριβώς δίπλα του φτιάχνεται ένα τεράστιο κτίριο που χαλάει όλη την ατμόσφαιρα (θα το δείτε σε κάποιο από τα βιντεάκια νομίζω).

Αχ, αυτή η αγορά του Ασσουάν όλο χρώματα και μυρωδιές! Δύσκολα να διαγραφτεί από τη μνήμη του καθενός.

 

[marydim]

Ψάχνοντας έστω ένα κάρο για Aswan.

Το αεροδρόμιο του Ασουάν είναι ολίγον επαρχιακό και όσο περιμέναμε να πάρουμε τις αποσκευές αναρωτιόμουν από μέσα μου αν τελικά θα βρούμε κάτι να πάμε στην πόλη. Ταξί δεν έβλεπα πουθενά, εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων ούτε για αστείο και από υπαλλήλους του αεροδρομίου έπιανε το μάτι μου μόνο τον κύριο που προανέφερα ο οποίος πηγαινοερχόταν πέρα δώθε προσπαθώντας να φέρει σε επαφή τα γκρουπάκια των τουριστών με τους σωστούς οδηγούς που τους περίμεναν με αναμμένες τις μηχανές των αυτοκινήτων ακριβώς έξω από το κτίριο. Να σας ομολογήσω ότι εκείνη την ώρα ένιωσα ένα αίσθημα ζήλιας για όλους εκείνους τους τουρίστες, που χαρούμενοι περίμεναν να έρθει η σειρά τους να επιβιβαστούν στα βανάκια τους και να φτάσουν στο ξενοδοχείο τους όμορφα και ωραία όσο εμείς θα ξεροσταλιάζαμε στην αίθουσα αφίξεων.

Κούνησα το κεφάλι και αποφάσισα να αντιμετωπίσω την κατάσταση κατάμουτρα. Έκανα λάθος και έπρεπε με κάποιο τρόπο να το πληρώσω. Είχαμε μπροστά μας άλλες 15 μέρες ταξίδι, δεν έπρεπε στην πρώτη δυσκολία να κατεβάσω το κεφάλι και ν' αρχίσω να γκρινιάζω! Άρχισα να σκέφτομαι τις εναλλακτικές λύσεις αν δεν βρίσκαμε ταξί ή βανάκι ή έστω ένα κάρο να πάμε στο Ασουάν. Η ιδέα να το κόψουμε με τα πόδια δεν ακούστηκε καλή ούτε καν στα δικά μου αυτιά καθώς η θερμοκρασία χτύπαγε άνετα ένα 42άρι Βαθμούς Κελσίου στις 10 το πρωί αλλά την κράτησα στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μου ως έσχατη λύση. Σ' αυτή την περίπτωση, βέβαια, θα έπρεπε να περιμένουμε ως το βράδυ, να πέσει λίγο ο ήλιος για να αρχίσουμε τον ποδαρόδρομο! Δεν είχα ιδέα και προς τα που πέφτει και η πόλη!

Εννοείται ότι δεν είπα κουβέντα στην αδελφή μου για τις σκέψεις μου! Φοβόμουν το ξέσπασμα της οργής της αν άκουγε κάτι τέτοιο! Μάλλον, θα έπρεπε να ρίξω τα μούτρα μου και να ζητήσω από το ξενοδοχείο να μας στείλει μεταφορικό μέσο πληρώνοντας όσο και όσο.

Τελικά, αφού περιμέναμε και περιμέναμε μέχρι να φύγουν όλοι και να μείνουμε εμείς και οι βαλίτσες μας στο αεροδρόμιο, μας πλησίασε ο μαυρούλης κυριούλης και μας είπε ότι το ταξί μας περίμενε! Το πρόσωπό μου, μάλλον, φωτίστηκε περισσότερο από το κανονικό γιατί και η αδερφή μου και ο Αιγύπτιος με κοίταξαν περίεργα. "Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι στο Ασουάν", δικαιολογήθηκα αλλά ήμουν σίγουρη ότι ο Αιγύπτιος με θεώρησε μια άλλη ακόμα χαζοτουρίστρια!

Ο κυριούλης πάντως όχι μόνο μας είχε βρει ταξί αλλά είχε κανονίσει και την τιμή με τον ταξιτζή. Επίσης, φρόντισε να μας οδηγήσει ως την μίνι πιάτσα ταξί που είχε στηθεί ακριβώς έξω από το αεροδρόμιο, στα δεξιά βγαίνοντας από την έξοδο των αφίξεων, να εξηγήσει στον ταξιτζή που πρέπει να μας αφήσει και να μας ευχηθεί καλή διαμονή στο Ασσουάν. Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν από τους λίγους Αιγύπτιους υπαλλήλους που ήταν τόσο εξυπηρετικός. Οι άλλοι δημόσιοι υπαλλήλοι στην Αίγυπτο συνήθως βαριούνταν ακόμα και να σου μιλήσουν!

Τελικά ταξί υπήρχαν στο αεροδρόμιο παρόλο που δεν τα είχα προσέξει όταν πριν από κάνα μισάωρο είχα βγει έξω στο προαύλιο του αεροδρομίου καθώς ήταν σταθμευμένα λίγο πιο πέρα για να μην εμποδίζουν τα τουριστικά βανάκια. Αλλά μόλις εκείνα έφυγαν, δυο- τρία ταξί πλησίασαν και στήθηκαν έξω από τις αφίξεις περιμένοντας κάνα ξέμπαρκο τουρίστα.

Να σημειώσω ότι και οι ταξιτζήδες του αεροδρομίου του Ασσουάν μας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση καθώς ήταν οι μόνοι Αιγύπτιοι ταξιτζήδες που δεν μας την έπεσαν φωνάζοντας "Ταξί- Ταξί" από κάνα χιλιόμετρο μακριά! Αφού πέρναγα δίπλα τους και έλεγα τώρα θα μου πουν τη μαγική λεξούλα αλλά αυτοί τίποτα! Αραχτοί και λάιτ συνέχιζαν τη συζήτησή τους αδιαφορώντας για τις παρουσίες μας.