Ρωσία Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας

[Yorgos]

?????

Από 4.7 και θα ολοκληρωθεί και εντός 10 ημερών.

 

[annoula]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28: ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ​

Γενικά πέρασα πάρα πολύ ωραία. Και να μην περνούσα, και μόνο που γλίτωσα το λοκντάουν της Ελλάδας και μπόρεσα να δω πράγματα, να περπατήσω, να φάω σε εστιατόρια (!), να πάω σε μουσεία, πάλι επιτυχία θα ήταν το ταξίδι, αλλά ακόμη και χωρίς αυτή την παράμετρο ήταν μια εμπειρία ενδιαφέρουσα, διδακτική, ολίγον περιπετειώδης και σίγουρα αξιομνημόνευτη για τα επόμενα χρόνια, για τα οποία πλέον αμφιβάλλω κατά πόσο θα είναι και εύκολη η πρόσβαση στη συγκεκριμένη χώρα (η ιστορία γράφεται εν μέσω του πολέμου της Ουκρανίας).

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα και πολλές απαιτήσεις ή προσδοκίες πριν από το ταξίδι. Ήθελα να πάω σε μέρη που δεν είχα ξαναπατήσει (έγινε), να καταλάβω κάπως καλύτερα τους Ρώσους (ε, ας πούμε μερικώς), να δω τέλος πάντων τι είναι αυτός ο Υπερσιβηρικός για τον οποίο δεν ενθουσιαζόμουν (ορθώς, όπως αποδείχθηκε), να προλάβω τη Βαϊκάλη παγωμένη (αμέ!), ιδανικά να δω το Βόρειο Σέλας για πρώτη φορά (αυτό κι αν επετεύχθη!) και να ταξιδέψω μια χώρα αχανή, μυστηριώδη, περιέργη. Πώς το έλεγε ο Τσώρτσιλ; “Η Ρωσία είναι ένας γρίφος τυλιγμένος σε μυστήριο, μέσα σ' ένα αίνιγμα”. Ε, πήγα, είδα, κι ακόμη αίνιγμα είναι. Το οποίο ωραίο είναι, να ξαναπάμε πάντως και το αποκρυπτογραφήσουμε περισσότερο, αν και χωρίς να μιλάω Ρωσικά το βλέπω δύσκολο. Συζήτησα πάντως μετά το ταξίδι με πολλούς φίλους που έχουν ζήσει (ή κατάγονται) από την πρώην ΕΣΣΔ με αφορμή την ταξιδιωτική μου εμπειρία κι είχε πολύ ενδιαφέρον. Δε νομίζω ότι το ταξίδι το ίδιο με έκανε σοφότερο δηλαδή, αλλά σίγουρα μου έδωσε ερεθίσματα.

Το άλλο ερώτημα ήταν αν θα βαριόμουν να ταξιδεύω -στο μεγαλύτερο κομμάτι- ολομόναχος, μέσα στο κρύο, σε μια χώρα με ανθρώπους όχι τρομακτικά κοινωνικούς (sic), χωρίς να μιλάω τη γλώσσα. Όχι ότι είχα και πολλές αμφιβολίες για μένα, αλλά επιβεβαίωσα ότι είμαι φτιαγμένος για solo traveling, ότι ταξιδεύω με πολύ περισσότερη χαρά στις ψυχρές χώρες αντί για τις θερμές (από κλιματολογικής άποψης εννοώ, ως ανθρώπους πάντα θα προτιμώ τους Λατινοαμερικάνους από οποιαδήποτε άλλη φυλή του όμορφου πλανήτη μας) κι ότι ταξίδι να' ναι κι όπου να' ναι. Γύρισα πολύ πολύ γεμάτος μετά από ένα μήνα στη Ρωσία και την ευχαριστώ πολύ.

Απρόοπτα είχε το ταξίδι (άλλωστε σιγά το σχεδιασμό που είχα κάνει), απωθημένα μου έμειναν (πχ τα ξύλινα μοανστήρια στο Khizi, που περίμενα να είναι στο τοπ-5), αλλά γενικά νομίζω πως πήγα πολύ καλά σε όλα τα επίπεδα, από την ασφάλεια μέχρι το πλήθος των αξιοθεάτων, την επιλογή των προορισμών και βεβαίως και το θέμα του προϋπολογισμού σε εποχές πλήρους ανεργίας και αβεβαιότητας, ο οποίος τηρήθηκε και μάλιστα άνετα.


Θα ξαναπάω; Αμέ! Άλλωστε είναι αχανής χώρα και δεν έχω δει παρά ένα κομματάκι της, για να μην πούμε πως ανατολικά δεν έχω πάει καθόλου. Δε θα βιαστώ κιόλας, πήρα μια καλή δόση, αλλά ναι, σίγουρα θα ήθελα να ξαναταξιδέψω στη Ρωσία, πχ o Δρόμος των Οστών, το Kizhi που λέγαμε, το Φεστιβάλ του Πολικού Ψύχους, οι επαρχίες που δεν είναι ακριβώς κράτη, οι Σαχαλίνες, είναι μέρη που οπωσδήποτε θα επιδιώξω να πάω μέσα στην επόμενη δεκαετία, ιδανικά σε ένα ταξίδι κι όχι σε πολλά διαφορετικά.


Έχοντας περάσει πια ένας χρόνος από το ταξίδι, είναι και πιο εύκολο να επιλέξω το τοπ-5. Οι αναμνήσεις είναι λίγο πιο αχνές, αλλά είναι και πιο διακριτό τι έχει αφήσει το αποτύπωμά του περισσότερο πάνω μου. Δε νομίζω ότι έχει και μεγάλες εκπλήξεις:

TOP – 5​

1. Η Βαϊκάλη. Ξεπέρασε τις προσδοκίες, όχι μόνο στα τοπία αλλά και ως ατμόσφαιρα, ο λατρεμένος κορωνοϊός και η επιλογή να πάμε ακριβώς στη λήξη της high season μας χάρισε μια φανταστική και ίσως μοναδική ευκαιρία να βρεθούμε ολομόναχοι σε αυτό το θαύμα της παγκόσμιας γεωλογίας. Δεν κατανοώ αυτούς που δεν πάνε χειμώνα.
   
2. Ο Αρκτικός Κύκλος, δηλαδή οι περιοχές που πήγαμε γύρω από το Μουρμάνσκ. Όλα, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι: το Βόρειο Σέλας, η Teriberka, τα τοπία ενδιάμεσα, τα βουνά Khibiny, όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ότι είσαι στο τέλος του κόσμου.Ακόμη και το Μουρμάνσκ ως πόλη εμπειρία ήταν.
   
3. Εύκολα παίρνει την τρίτη θέση η Elista. Είναι μια απεικόνιση αυτού που είναι η Ρωσία: ένα αχανές κράτος όπου ναι, βρίσκεις και εκτοπισμένους Μογγόλους βουδιστές, που παρά τα όσα τράβηξαν συνεχίζουν να κρατάνε την κουλτούρα τους ζωντανή. Είναι και οι άνθρωπου που γνώρισα εκεί, και η ευχάριστη ατμόσφαιρα, όλα. Πολύ ξεχωριστό μέρος, ελαφρώς αναπάντεχο για Ρωσία
   
4. Δε θα μπορούσε να λείπει από το πάνθερον το Volgograd. Είναι φοβεροί οι Σοβιετικοί στα μνημεία, πόσο μάλλον για ένα πόλεμο σαν το Δεύτερο Παγκόσμιο όπου πολέμησαν με τεράστιες απώλειες. Ανατριχιαστικό το μέρος, ενώ απόλαυσα και τα προάστια. Highlight οπωσδήποτε.
   
5. Προβληματίστηκα για την πέμπτη θέση. Παίχτηκε ανάμεσα σε Yekaterinemburg – Tuva – Novosibirsk και Μόσχα. Θα δώσω την ψήφο μου στο Novosibirsk γιατί ήταν όμορφο, με εξαιρετικά μουσεία και ντύθηκα και κομισάριος! Αλλά θα μπορούσα να το δώσω σε οποιαδήποτε άλλη επιλογή, όλες αξιοπρεπέστατες.

Πολλά είπαμε, ας πάμε και στο αγαπημένο μου κομμάτι, αυτό της βαθμολογίας. Αφού κι εσείς γι αυτό ψοφάτε, το ξέρω.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΡΩΣΙΑΣ​

Φύση: 6 Δεν ξέρω τι βαθμό να βάλω. Από τη μία, έχεις ατελείωτες βαρετές εκτάσεις στέπας, όπου μπορεί να ταξιδεύεις 10-15-20 ώρες και να θες να κόψεις τις φλέβες σου. Από την άλλη έχεις τη Βαϊκάλη, έχεις τον Αρκτικό, έχεις όλα αυτά τα μέρη στην Ανατολική Ρωσία που δεν μπόρεσα να πάω, βουνά, λίμνες, βόρεια παράλια, τεράστια χώρα. Αποφάσισα να δώσω ένα εξάρι, ακολουθώντας μια μέση οδό. Να το πω αλλιώς, δεν της λείπουν φυσικά αξιοθέατα, αλλά για τόσο μεγάλη χώρα θα μπορούσε να έχει περισσότερα και χωρίς τόσο αδιάφορη φύση στο ενδιάμεσο.

Αρχαιολογία: 1 Ψιλοπάτωσε. Δε φταίω εγώ. Κάτι ψιλοπραγματάκια έχει, αλλά αρχαιολογικό προορισμό δεν τον λες με την καμία. .

Άνθρωποι: 7 Είναι η κατηγορία που με προβλημάτισε περισσότερο από όλες. Από τη μία ναι, οι Ρώσοι σε μεγάλο βαθμό είναι αγενείς, βαριεστημένοι, δεν τους καίγεται καρφάκι να εξυπηρετήσουν κανέναν, είναι κλειστοί και τρομερά αναποτελεσματικοί, είτε πας να κάνεις PCR σε νοσοκομείο, είτε κατάθεση, είτε αλλαγή συναλλάγματος, είτε ψάχνεις τη βαλίτσα σου από πτήση που έχασες εξαιτίας τους. Αγγλικά δε μιλάνε, χαμογελάνε με το σταγονόμετρο (σε σχέση με άλλους λαούς τουλάχιστον). Από την άλλη είναι ένας λαός σοβαρός, αρκετά ειλικρινής, υπάρχουν άνθρωποι που σε βοηθάνε, κόσμος καλλιεργημένος, πολιτισμένος αλλά ΚΥΡΙΩΣ – και γι αυτό πήρε αρκετά πάνω από τη βάση- είναι ένας λαός πολύ ενδιαφέρων. Απόλαυση να συζητάς μαζί τους, ακριβώς επειδή ζουν σε μια πολιτική πραγματικότητα ιδιαίτερη κι έζησαν κι ακόμη πιο ιδιαίτερα. Είναι κομμάτι της αποκρυπτογράφησης του μύθου, μάλλον το μεγαλύτερο, οπότε δε βαριέσαι ποτέ, μου έρχεται να τους ξεκλειδώσω όλους και θα εκτιμήσω και τα ειλικρινή χαμόγελα, όταν τα βρίσκεις, που τα βρίσκεις.

Αρχιτεκτονική: 7 Έχει λίγο απ' όλα, από σοβιετικά μπλοκ πιο αδιάφορα κι από την ιταλική κουζίνα, μέχρι φοβερά κτίρια, όμορφες κωμοπόλεις, εξαιρετικούς ναούς, μέχρι και βουδιστικά και ισλαμικά κτίρια βλέπεις, μην αναφέρουμε τα μετρό – έργα τέχνης.. Δεν μπορώ να πω πως είχα παράπονο, το αξίζει το 7.

Κόστος: 7 Της έβαλα 6 διότι λίγο οι βίζες, λίγο τα αεροπορικά, κάπως ακρυβαίνει το πράγμα, αλλά εξακολουθεί να είναι μια χώρα που δυο φίλοι μπορούν να ταξιδέψουν με κάτω από 50€/μέρα έκαστος, χωρίς λούσα, αλλά και χωρίς να στερηθούν κάτι. Πολλά πράγματα είναι σε εξαιρετικές τιμές, όπως πχ η όπερα ή το φαγητό.

Ασφάλεια: 8 Δεν μπορώ να πω πως ένιωσα φόβο κάπου. Ίσα-ίσα γενικά φαίνεται μια χώρα πολύ ασφαλής, ακόμη και για γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες. Η όποια επιφύλαξη έχει να κάνει με τις αρχές, τους αστυνομικούς κλπ, είναι λίγο άβολο να ξέρεις ότι αν σε σταματήσουν δεν είναι για καλό

Μοναδικότητα: 9 Ίσως να είναι και πολύ το 9άρι, αλλά πρέπει να παραδεχθεί κανείς πως είναι μια χώρα πο υ δε μοιάζει με άλλες, ούτε καν με άλλες της πρώην ΕΣΣΔ. Μοναδική ως ιστορία, μοναδική ως κουλτούρα/γλώσσα, μοναδικό έθνος ανάδελφο, ξεχωριστό. Ίσωςτης μοιάζει η Λευκορωσία.

Αυθεντικότητα: 8 Από τη μία, ελάχιστος τουρισμός, άρα και απουσία του στημένου, τους κιτς του τουριστοβαρετού. Από την άλλη ναι, μια κοινωνία που έχει ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αλλά παραδοσιακό δεν τον λες ακριβώς. Σίγουρα πάντως είναι μια χώρα που ό,τι υπάρχει εκεί είναι επειδή έτσι είναι, δεν το έβαλαν για να το δουν οι επισκέπτες, που είναι ελάχιστοι. Οκτώ από μένα.

Φαγητό 7: Αν βαθμολογούσα την εθνική κουζίνα, το street food ή το μέσο όρο της ποιότητας των εστιατορίων στη χώρα, μπορεί και να έπαιρνε κάτω από τη βάση. Αλλά δε βαθμολογώ αυτό. Βαθμολογώ το πώς έφαγα κι έχω να πω ότι έφαγα πολύ καλά σε πολύ προσιτές τιμές, σχεδόν παντού. Ναι, σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν ρωσικό φαγητό αλλά από σούσι μέχρι ταϊλανδέζικο. Δε με πειράζει, εγώ ξέρω ότι ως άνθρωπος που ταξίδεψα τη χώρα έφαγα καλά και μάλιστα χωρίς να ξοδεύω μια περιουσία, κάθε άλλο. Αλλά με μεγάλο αστερίσκο ότι αυτό γίνεται σε επιλεγμένα εστιατόρια, που πρέπει να έχεις κάνει και μια μικρή προεργασία.

Ποικιλία 7: Μονοκόματη δεν τη λες τη χώρα: έχει μια άλφα ποικιλία και σε είδος από αξιοθέατα, και σε φυλές, γλώσσες κουλτούρες. Από την άλλη είναι αχανής και για μεγάλες αποστάσεις και εκτάσεις βλέπεις τα ίδια και τα ίδια, δηλαδή το μέγεθός της λειτουργεί κάπως ανασταλτικά στη συγκεκριμένη κατηγορία. Ένα επταράκι και δε νιώθω τύψεις.

Έλαβον 67 τελικώς, το οποίο την τοποθετεί κάπου ανάμεσα στην 36η και την 41η θέση. Αρκετά καλά θα έλεγα, την περίμενα λίγο πιο κάτω, προφανώς της στοιχίζει η έλλειψη αρχαιολογίας. Θα ξαναπάμε, θα αναθεωρήσουμε βαθμολογίες, θα μας ξαναταλαιπωρήσουν, θα τους ξαναπολαύσουμε, την υγεία μας να έχουμε. Για άλλη μια φορά ευχαριστώ τους αναγνώστας και τους αφανείς ήρωες που διευκόλυναν το ταξίδι, @Dr Snoopy και @KonstantinosAlyona.

Καλά να είμαστε, τον άλλο μήνα θα έχει ιστοριούλα από Βραζιλία. Τα φιλιά μας.

ΤΕΛΟΣ​

1. Περιμενω σαν τρελη ιστορια απο Βραζιλια!
2. Θα το ξαναπω, μηπως να τα εκδωσεις αυτα που γραφεις;
3. Πως γινεται να θεωρεις βαρετα τα τρενα;

 

[fotast]

Από 4.7 και θα ολοκληρωθεί και εντός 10 ημερών.

Με αφορμή την ιστορία της Ινδονησίας έριξα ξανά μια ματιά στην Ρωσία και έπεσα πάνω στο παραπάνω(υπόσχεση για ιστορία από Βραζιλία) ...4/7 και εντός 10 ημερών που σημαίνει τέλος Ιουλίου(με τις καθυστερήσεις μέσα)...Βέβαια δεν διευκρίζεται το έτος ... Εντάξει δεν πειράζει...Πολύ καλή και η Ινδονησία.