Αν ταξιδεύατε στο χρόνο, πού και πότε θα πηγαίνατε;

[karfitsa]

Επαναφερω το θεμα...
1.Την ημερα που εφευγε ο γερμανικος στρατος απο την Αθηνα.
2.Στα χρονια του Περικλη,μια μερα στην Αθηνα.
3.Μια μερα στη ζωη του Ιησου.
Και θα ηθελα να συναντησω τον Σωκρατη,τον Μεγα Αλεξανδρο και τον Ελ.Βενιζελο.

 

[Yorgos]

Μπράβο, ωραία επαναφορά θέματος.
Λοιπόν κι εγώ θα ήθελα να ακολουθήσω τον Alexander von Humbolt στα ταξίδια του στη Λατινική Αμερική το 19ο αιώνα. Πεφωτισμένος άνθρωπος (τους εκτιμώ πολυ τους Γερμαναράδες, ειδικά εκείνης της εποχής, το ομολογώ), ενδιαφέρουσα ταξιδιωτική παρεά, εκπληκτικά ταξίδια, συνδυασμός επιστήμης και περιπετειας στο μάξιμουμ. Απίστετο vision για την εποχή του.

 

[James]

Ωραίο θέμα! Δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου. Προσπερνάω τις οδηγίες του δημιουργού του θέματος γιατί είμαι επαναστάτης. Και εγώ. Αμ πώς?

Περιστατικά στα οποία θα ήθελαν να είμαι μπροστά: 1) Στο καταφύγιο του Χίτλερ λίγο πριν πέσει και το Βερολίνο. Θα ήθελα πολύ να μάθω τι ακριβώς συζητήθηκε τις τελευταίες στιγμές. Εντάξει, έχω δει ΟΛΑ τα βιντεάκια-παρωδίες από την ταινία "Η ΠΤΩΣΗ" αλλά θέλω και το ορίτζιναλ.
2) Στην κατασκευή των πυραμίδων. Εντάξει αυτό κράτησε μερικά χρόνια παραπάνω, αλλά τέλοσπάντων κάποια στιγμή εκεί.
3) Δίπλα στον Κολόμβο όταν αντίκρυζε για πρώτη φορά την ήπειρο της Αμερικής. Και να του πω ότι η Κούβα ΔΕΝ ήταν η Ιαπωνία!
4) Δίπλα στον Πυθαγόρα στην ανακάλυψη/διατύπωση του Θεωρήματός του. Ε να μην πετάξω και την σπόντα μου για το νησί?

Άτομα που θα ήθελα να γνωρίσω: (Εκτός φυσικά από τους παραπάνω που εννοούνται)
1) Φιντέλ Κάστρο. Πραγματικά θα ήθελα να ακούσω live τις απόψεις του και να δω αν όντως είναι τόσο ιδεολόγος όσο τον φαντάζομαι. Ε δεν λέω τον Τσε, γιατί εκεί που θα τα λέγαμε δεν θα πέρναγε και αυτός?
2) Περικλής. Περίπου για τους ίδιους λόγους. Σίγουρα θα είχα να μάθω πολλά από έναν άνθρωπο που ήταν μπροστά από την εποχή του.
3) Γκάντι. Τελικά μάλλον έχω κόλλημα να δω αν όλοι οι "καλοί" ήταν πραγματικά καλοί, ή ήταν το "τρικ" τους. Βίτσια είναι αυτά.

Υ.Γ. Yorgos μου φαίνεται ή κάνεις το κορόιδο? Χρόνια έχεις κάνει το θέμα και μέχρι τώρα έχεις αναφέρει τον Humbolt. Μήπως έχεις καταλήξει σε πολλούς υποψηφίους και τους βαθμολογείς όπως τις χώρες και δυσκολεύεσαι?

 

[emouli]

Αν μιλάμε για μια εποχή, ευκολάκι! Εξηνταρία στην Αμερική. Να ζούμε σε κοινόβια, να πίνουμε τις ντρόγκες μας, να αγαπιόμαστε δίχως αύριο, να χανόμαστε με τις μουσικάρες, να διαδηλώνουμε για τα μεγάλα τα ωραία τα αληθινά... Τι άλλο να ζητήσει κανείς!

Εντιτ: Σορρυ Γιώργο τώρα είδα το αρχικό σου ποστ με τους κανόνες. Θα επανορθώσω...

 

[interted]

Άσχετο, αλλά με αφορμή αυτό που έγραψε ο Γιώργος θα είχε ενδιαφέρον μια αναφορά σε ιστορικούς περιηγητές που κάναν πολύ πιο μακρινά και φιλόδοξα ταξίδια και από τον πιο ταξιδεμένο από εμάς, σε εποχές που δεν υπήρχε όχι κινητό τηλέφωνο, αλλά ούτε κρεβάτι να κοιμηθείς εκτός αν ήσουν βασιλιάς.

Πχ. ο Ρουμάνος που γύρισε τον πλανήτη με τα πόδια το 1908 για ένα στοίχημα (η καταπληκτική τους ιστορία εδώ:
http://www.themidlandhostel.com/the...ur-romanian-students-travel-around-the-world/)
ή ο Ιμπν Μπατούτα, ο πραγματικός "Μάρκο Πόλο" του Μεσαίωνα. κτλ. κτλ.

 

[Yorgos]

Τα τρία ιστορικά γεγονότα που θα ήθελα να δω:
1. η μάχη του Ογιανταητάμπο, με τους Ίνκας να κάνουν εκτροπή του ποταμού και να κερδίζουν για πρώτη φορά τους Ισπανούς βυθίζοντας το ιππικό τους στη λάσπη
2. Η είσοδος του Κορτές στην Τεκνοτιτλάν
3. Τα Παναθήναια σε πλήρη εξέλιξη

Από προσωπικότητες δε με τρελαίνει σχεδόν κανείς. Αλλά ο Ντα Βίντσι, ο Ούμπολτ και o Αλκιβιάδης με ιντριγκάρουν.

 

[emouli]

Το σκέφτηκα αρκετά από χθες και η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να γνωρίσω πολλές προσωπικότητες όπως τον Μαρξ κατά τη διάρκεια της συγγραφής του Κεφαλαίου ή να παρακολουθώ τους τσακωμούς του με τον άξεστο Μπακούνιν. Ακόμα θα ήθελα να ήμουν παρούσα στις πολιτικές ζυμώσεις κατα τη διαρκεια της παρισινής κομμούνας και να βρεθώ ανάμεσα σε ονόματα όπως ο Λαφάργκ και ο Μπλανκί. Όμως τελικά αυτό που έχει κυριαρχήσει στη σκέψη μου είναι πως θα ήθελα να βρεθώ στην εξορία (Μακρόνησο ή Γυάρο - δεν έχει σημασία) κοντά στον παππού μου και να του σιγοτρατραγουδήσω πως τίποτα δεν πάει χαμένο... μήπως κι έτσι τον παρακινήσω να γράψει κάτι. Σαν πνεύμα να του ψιθυρίσω "Γράψε, γράψε να έχουμε κάτι από σένα, δεν έχεις τελειώσει...".

 

[Kanel28]

Θα ήθελα να βρεθώ στην καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού από τους σεισμούς και την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης.

Να ήμουν εταίρα στην εποχή του Περικλή ή άνδρας στην κλασσική Αθήνα για να μπορέσω να παρακολουθήσω live όλες τις κωμωδίες και τραγωδίες.

Επίσης θα ήθελα να παρακολουθώ την έκρηξη του Βεζούβιου από ασφαλές μέρος στην Πομπηία.

Να βρισκόμουν δίπλα στον Νέρωνα την ώρα που παρακολουθούσε την Ρώμη να καίγεται.

Να γνωρίσω ένα πραγματικό ιππότη του Μεσαίωνα.

Να είμαι δίπλα στον πρώτο άνθρωπο που δοκίμασε τηγανητή πατάτα.

Να γνωρίσω τον Τζίμι τον Μόρισον και να του πω come on baby light my fire.

Να βρεθώ σε συναυλία των Beatles, να κυλιστώ στις λάσπες στο Woodstock και να προλάβαινα εκείνη τη συναυλία του Dio στην Αθήνα

 

[Yorgos]

Πολλή ζήτηση ο μαρξισμός δεν το περίμενα, για χρεοκοπημένη ιδεολογία τρελό τρεντ...

 

[tripakias]

Να ήμουν εταίρα στην εποχή του Περικλή

Αυτη πια η Αθηνα την εποχη του Περικλη συναντηση του travelstories θα θυμιζει. Παντως αν γινοσουν εταιρα ευχαριστως θα ερχομουν κι εγω να κανω τον πελατη.

 

[emouli]

Ε, όχι και χρεοκοπημένη ιδεολογία η πάλη των τάξεων!

 

[Yorgos]

Ε, όχι και χρεοκοπημένη ιδεολογία η πάλη των τάξεων!

E κερδοφόρα δεν τη λες τέλος πάντων.
Στα σοβαρά, τέτοιο κακό χαμό για το Μαρξ δεν τον περίμενα. Όπως μου κάνει εντύπωση και η παντελής έλλειψη της εποχής της ελληνικής επανάστασης από τις επιλογές.