Βιετνάμ Καμπότζη Αν έχεις τύχη διάβαινε και κουράγιο περπάτα (Βιετνάμ-Καμπότζη)

[melissokomos]

Ευχαριστώ πολύ. Τα κανονίσατε επιτόπου γιατί φαίνεται πολύ τρέξιμο.

Όταν πας εκεί θα διαπιστώσεις οτι τα πράγματα είναι πιο εύκολα απο΄ότι τα βλέπεις απο εδώ ,άλωστε το Viet Nam έχει τόσο πολύ τουριστική ανάπτυξη που τουριστικά γραφεία που εξυπηρετούν τον κόσμο υπάρχουν παντού.Για να σου δώσω να καταλάβεις εμείς 2 άτομα πριν 5 χρόνια πήγαμε μόνοι μας χωρίς τουρ. γραφ. για 22 ημέρες και το μόνο που κλείσαμε ήταν τα αεροπ. εισιτήρια και την πρώτη διανυκτέρευση στο Ανόι ,τα υπόλοιπα τα βρήκαμε εκεί χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και φθηνά.

 

[aspa]

Έγω έχω αγχωθεί. έχω κλείσει αρκετά από εδώ, κυρίως ξενοδοχεία όχι τουρ.
Προβληματίζομαι για το τουρ στο Μεγκόγκ.
2 ημέρες η τρεις να φθάσω απο Σαιγκόν στην Πνόμ Πένχ?

 

[villi]

Μια όμορφη χαλαρή μέρα εξερεύνησης του Hanoi μόλις ξεκινούσε με το καταπληκτικό πρωινό του ξενοδοχείου,με όλα αυτά τα τρομερά χαμόγελα τριγύρω που σου φτιάχνανε τη μέρα.

Αφού κλείσαμε ένα θεραπευτικό μασάζ με ηφαιστιακές πέτρες στο πραγματικά όμορφο σπα του ξενοδοχείου για το βράδυ και ταξί για το επόμενο πρωινό από ένα κοντινό πρακτορείο όπου διαφήμιζε ταξί σε χαμηλή τιμή κατευθυνθήκαμε στην κόκκινη γέφυρα της λίμνης Huc Bridge

που οδηγεί σε ένα μικρό ναό τον Ngoc Son Temple.

Απο κει ακολουθήσαμε την πορεία που πρότεινε ο οδηγός για να δούμε το ευρυτερο Old Quarter.Κοντά στη γέφυρα βρίσκεται το αγαλμα των μαρτύρων που σκοτώθηκαν για την Βιετναμέζικη ανεξαρτησία.

Περάσαμε μπροστά από το Puppet Theater,αγοράσαμε εισιτήρια για το απόγευμα και συνεχίσαμε στο δρόμο με τα παπουτσάδικα.Όλες οι καλές απομιμήσεις εδώ.Αγοράσαμε δύο ζευγάρια και μετά από 4 μήνες έντονης χρήσης μπορώ να πω ότι ήταν πολύ καλή αγορά.

Στη συνέχεια ρίξαμε μια ματιά στην αγορά όπου βρήκαμε ακριβώς τα ίδια με τη νυχτερινή οπότε προσπεράσαμε γρήγορα προς την περιοχή με τις σκαλιστές χειροποίητες ταφόπλακες!Εκεί κοντά αναζητήσαμε το Memorial house και τον Bach ma temple.

Σειρά είχαν τα καταστήματα χρυσαφικών

και το στενό P Ta Hien με τα πιο in μπαράκια της πόλης.

Ώρα για στάση και παγωτό καθώς ο ιδρώτας έτρεχε στην πλάτη με γοργούς ρυθμούς.

Με το παίρνουμε θέση κι απολαμβάνουμε τη δροσιά και το υπέροχο παγωτό,ανοίξανε οι ουρανοί!!!Βροχή με τους κουβάδες,κατακλυσμός και πλημμύρα για μισή ώρα!

Όταν άρχισε να καταλαγιάζει συνεχίσαμε προς την Qua O Quan Chuong,την παλιά ανατολική πύλη.

Εκεί βρίσκεται και μια street market με ψάρια κυρίως αλλά με τόσο νερό και σκουπίδι στους δρόμους το θέαμα και η μυρωδιά ήταν αποκαρδιωτικά.

Μπήκαμε στο δρόμο P Hang Ma όπου πωλούνται ψέυτικα χρήματα για κάψιμο στους ναούς,ακολουθήσαμε το δρόμο ως τη γωνία των σιδεράδων και λίγο πιο κάτω των αρωματοποιών.

Λίγες ψιχάλες για προειδοποίηση και δεύτερο κύμα δυνατής βροχής μας βρήκε καταμεσίς του δρόμου.Βάλαμε τα αδιάβροχα αλλά δυναμωσε τόσο πολύ που δε βλέπαμε πια να προχωρήσουμε οπότε χωθήκαμε κάτω από ένα υπόστεγο κάποιου μικρού θεάτρου.

Άλλο ένα μισάωρο εκεί να κοιτάμε τα μηχανάκια που δεν τα πτοούσε τίποτα,όλοι μούσκεμα κι οι δρόμοι να μετατρέπονται σταδιακά σε ποταμάκια.

Πέρασε κι αυτό το κύμα και συνεχίσαμε τη βόλτα χαζεύοντας πίνακες ζωγραφικής και μπαίνοντας σε όποιο κατάτημα μου κέντριζε την προσοχή.Η αλήθεια είναι πως το Hanoi έχει πολύ ωραία καταστήματα με χειροποίητα ευφάνταστα είδη και σε προκαλεί για shopping.

Με τούτα και με κείνα ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στην αρχή στον puppet theater για να δούμε την παράσταση που είχαμε κλείσει.Δε θα πω ότι ξετρελάθηκα ούτε όμως πως ήταν κακό.Τουριστική ατραξιόν βεβαίως,γεμάτο θέατρο συνεχώς,για ένα ευχάριστο εναμισάωρο στη δροσιά μια χαρά ήταν.

Τελευταία αφήσαμε την περιοχή του Καθεδρικού St Joseph όπου υπήρχαν πολλά καταστήματα με μεταξωτά αλλά και ωραία καφέ και εστιατόρια.

Καθίσαμε σε ένα που μας έκανε πολύ εντύπωση γιατί ήταν γεμάτο με ντόπιους,σέρβιρε ας το πούμε περιποιημένο street food.To εστιατόριο ονομάζεται M Chef και το μενού hot pot για όποιον ενδιαφέρεται.Μας έφερε μια κατσαρόλα με λαχανικά που βράζανε πάνω σε ένα μάτι,ένα καλάθι με έξτρα ωμά λαχανικά,ζυμαρικά και μια πιατέλα με ωμά κρέατα και γαρίδες.
Ο σερβιτόρος με πολύ υπομονή μας εξήγησε πως να ρίχνουμε μέσα το κρέας,με ποια λαχανικά συνδυάζεται το κάθε είδος και πόση ώρα να το βράζουμε.Μέσος χρόνος 8 λεπτά βρασίματος,προλαβαίνει να απολυμανθεί το κρέας σκεφτόμουν;

Πρέπει να αποτελέσαμε εμπειρία για τον κόσμο γύρω που μας κοίταζε και χαμογελούσε με την προσπάθεια να το φάμε αυτό με ξυλάκια προσπαθώντας παράλληλα να κρατήσουμε το μπολάκι κάτω από το σαγόνι για να τρέχουν τα ζουμιά όπως κάνανε κι οι υπόλοιποι.Πολυ κούραση αυτό το γέυμα γενικά!

Ευτυχώς που επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο μας περίμενε μια περιποίηση άνευ προηγουμένου.Ξεκινήσαμε με κοκτέιλ και ένα είδος σούπας από φακές που απλά δοκίμασα,πόσα υγρά να χωρέσει πια αυτό το στομάχι,αν και οι μασέρ επέμεναν γιατί ήταν λέει μέρος της θεραπείας!Τα γλυκάκια από καρύδα μπορώ να πω ότι τα έφαγα με μεγαλύτερη χαρά ως στέρεο υλικό επιτέλους.Βάλανε τα δυνατά τους οι άνθρωποι με θερμαινόμενη πετσετούλα στον αυχένα,αρωματικά έλαια και ποικίλες αλοιφές,κόντεψε να με πάρει ο ύπνος.Ευτυχώς που το δωμάτιο ηταν μόλις ένα λεπτό με το ασανσέρ!

 

[villi]

Πολύ πρωινό ξύπνημα στις 5μιση γιατί στις 6 μας περίμενε το ταξί στην είσοδο του ξενοδοχείου.Όταν κατεβήκαμε ο ρεσεψιονίστ έτρεξε να μας ετοιμάσει σακουλίτσες με πρωινό το οποίο φάγαμε στο αεροδρόμιο για να περάσει κι η ώρα.Επίσης στο αεροδρόμιο του Hanoi αγόρασα τα πιο φθηνά και όμορφα σουβενίρ!
Η πτήση της Vietnam airlines στην ώρα της και γεμάτη κόσμο.9μιση βρισκόμασταν ήδη στο αεροδρόμιο του Can Tho.

Πήραμε ταξί ακριβώς απ'έξω με ταξίμετρο (!!!) κι από τις πρώτες εντυπωσιακές εικόνες νιώσαμε πως βρεθήκαμε σε άλλη χώρα,με άλλους κατοίκους κι άλλη οργάνωση!Είχαμε επιλέξει γι’άλλη μια φορά homestay με υψηλές προσδοκίες που δεν επιβεβαιώθηκαν ακριβώς.Έχω ανάμικτα συναιθήματα διότι η οικογένεια που μας φιλοξένησε ήταν πάρα μα πάρα πολύ καλοί άνθρωποι,κάνανε τα πάντα για να περάσουμε καλά αλλά...τα ξύλινα σπιτάκια που εξωτερικά ήταν όμορφα είχαν μισάνοιχτη οροφή με αποτέλεσμα να μπαίνουν και να βγαίνουν όλα τα ζωντανά του Θεού ελεύθερα!

Επίσης ήθελα να μείνουμε σε backwaters του Mekong αλλά ταυτόχρονα να είμαστε κοντά στην πόλη.Στις κριτικές είχα διαβάσει για παράδεισο και χωματόδρομους εγώ είδα τσιμεντόδρομους κι ένα κομμάτι ζούγκλας που είχε απομείνει δίπλα στα νερά.Προφανώς η περιοχή βρισκόταν σε φάση οικοδόμησης κι έχανε γοργά την ομορφιά της.
Στα συν οι καρύδες κατευθείαν από τα δέντρα,οι φυσικοί χυμοί και τα τσαγάκια που μας έφερνε συνεχώς η κυρία του σπιτιού,τα δωρεάν ποδήλατα με τα οποία γυρίσαμε την περιοχή πέριξ και εντός του Can Tho.

Φτάσαμε κατά τις 10 και τακτοποιηθήκαμε κατευθείαν σε μία από τις καλύβες.

Δεν υπήρχε κανένας άλλος τουρίστας οπότε είχαμε τη συνεχή περιποίησή τους.Καθίσαμε στη βεράντα ακριβώς δίπλα στη μικρή λιμνούλα που σχηματίζανε τα νερά,ήπιαμε το πρώτο τσαγάκι και φάγαμε ραμπουτάν που καθάριζε η κόρη κι ό γιος του σπιτιού.Η κόρη κανόνισε λεωφορείο για το επόμενο μεσημέρι και μας ενημέρωσε για τις βαρκάδες και τις τιμές.Δεν έκλεισα αμέσως γιατί ήθελα να κάνω την ερευνά μου.

Εντωμεταξύ άρχισε να βρέχει έντονα οπότε κουβεντιάζαμε μέχρι να σταματήσει.Πήραμε τα ποδήλατα και ξεκινήσαμε με την πρώτη βελτίωση γιατί η μέρα φαινόταν ιδιαιτέρως βροχερή.

Η διαδρομή μέχρι το Can tho ήταν περίπου μισή ώρα με το ποδήλατο κι αφού είχαμε όλη τη μέρα μπροστά μας κατηφορίσαμε χωράφια,πήραμε τα ποδήλατα στον ώμο σε λασπωμένους χωματόδρομους,είδαμε καλύβες μέσα στα νερά κι ανθρώπους χωμένους ως το γόνατο αλλά φτάνοντας στο Can tho το σκηνικό άλλαξε τελείως,η πόλη ήταν πολύ πολιτισμένη να το πω σε σχέση με ότι είχαμε συνηθίσει.

Σταματήσαμε στον πρώτο ναό που είχα σημειώσει να δούμε λίγο έξω από την πόλη,δυστυχώς μου διαφεύγει το όνομα.Ακριβώς μπροστά σε ένα μεγάλο παραπόταμο.Πολύ χαρούμενοι οι Βούδες εδώ κι ευτυχώς μια μικρή ψιχάλα.

Συνεχίζουμε για τη Munirensay pagoda η οποία κτίστηκε για να εξυπηρετήσει την κοινότητα Khmer.Την ώρα που πήγαμε σχολάγανε τα πιτσιρίκια που κάνουν μάθημα εκεί και γινότανε ο κακός χαμός.Παράλληλα ξεκίνησε νέος κατακλυσμός με δυνατό αέρα οπότε στρογγυλοκάτσαμε μέσα στην παγόδα να κοπάσει.

Μας παίρνει μυρωδιά ένας μοναχός από αυτούς με την πορτοκαλί φορεσιά ο οποίος νόμισε μάλλον ότι προσευχόμασταν κι ήρθε για κουβέντα.Μισά αγγλικά μισά δεν ξέρω τι,μας εξήγησε ένα ένα τα κεριά και τα σύμβολα και μετά ήθελε ντε καλά να μας βγάλει φωτογραφίες παντού.Όχι όμως ότι φωτογραφίες να’ναι,τις ήθελε ρομαντικές.Και να μας στήνει αγκαλιασμένους πότε να κοιτάμε τον ουρανό, πότε ο ένας τον άλλο,το θέατρο του παραλόγου!Να καταπίνουμε με λυγμούς τα γέλια μη παρεξηγηθεί!Και σα να μην έφταναν όλα αυτά έπέμενε να μας φτιάξει χάρτες για τους ναούς του Angkor.Ζωγράφισε μέχρι και τα δέντρα με κάθε λεπτομέρεια!Είδαμε και πάθαμε να φύγουμε από κει!

Με τα αδιάβροχα να ανεμίζουν κατεβήκαμε προς τον ποταμό στην καρδιά της πόλης όπου περιμένανε οι κυριούλες με τις βαρκούλες τους.Μας την πέσανε 5-6 κι άρχισα τα παζάρια αλλά με εκπληξη διαπίστωσα ότι η κοπελιά στον ξενώνα μου είχε δώσει την καλύτερη τιμή οπότε έκλεισα από κει και στάθηκα πολύ τυχερή.
H κοκκινοσκουφίτσα σε ρόλο διαπραγματευτή

Στην κεντρική πλατεία δεσπόζει ένα άγαλμα του ηγέτη Χο.

Ο κινέζικος ναός Ong βρίσκεται απέναντι από τον ποταμό μέσα στο Guangzhoun assembly hall και είναι ο μεγαλύτερος της πόλης με τεράστια σπιροειδή κεριά

Συνεχίσαμε για την αγορά όπου γινόταν κυριολεκτικά το αδιαχώρητο από μηχανάκια.Όλοι καβάλα ψώνιζαν!

Καλή η βαβούρα αλλά μία βόλτα κατά μήκος του ποταμού να ρουφήξουμε εικόνες από τη υδάτινη ζωή ακόμη καλύτερη!

Ο ουρανός άρχισε να μαυρίζει και πάλι επικίνδυνα οπότε αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην καλύβα από τον κεντρικό δρόμο αυτή τη φορά για να πάμε γρήγορα.Οι πρώτες ψιχάλες μας βρήκαν στην πόρτα ευτυχώς και μετά κουρασμένοι καθώς ήμασταν πέσαμε για ύπνο όταν όλα γύρω είχαν εντελώς σκοτεινιάσει και η βροχή είχε εξελιχθεί σε νέο κατακλυσμό!Ξύπνησα από το ουρλιαχτό του συζύγου ο οποίος έκανε το τραγικό λάθος να κοιμηθεί χωρίς μπλούζα με τη λογική ότι υπήρχε κουνουπιέρα.Ένα τεράστιο μάυρο ζωύφιο σουλάτσερνε στην πλάτη του κι εμένα μου κόπηκε η ανάσα!Εντωμεταξύ στην κουνουπιέρα είχανε σκαρφαλώσει κάτι αράχνες ίσα με το κεφάλι μου.Ντυθήκαμε άρον άρον και βγήκαμε στο μπαλκονάκι να συνέλθουμε.Με το που μας είδε η κυρία του σπιτιού έτρεξε με χυμούς και φρούτα ενώ εμείς σκεφτόμασταν το ξενύχτι που μας περιμένει!

Αφού χαλαρώσαμε λίγο ξανακαβαλήσαμε τα ποδήλατα για την πόλη με σκοπό να βρούμε εστιατόριο γιατί καλοί οι χυμοί αλλά δε γεμίζουν το δικό μας απαιτητικό στομάχι.Αυτά που έγραφε ο οδηγός ήταν παντελώς άδεια.Και γενικά δεν είδαμε ούτε μισό τουρίστα.Μα που πήγαν όλοι;

Δίπλα στην αγορά είχαν στηθεί υπαίθρια ταχυφαγεία και οι ντόποιοι είχαν μαζευτεί εκεί.Ήθελα όμως κάτι λιγότερο επικίνδυνο διότι μόνο η διάρροια μου έλειπε σε κείνη την καλύβα.Κάνοντας βόλτες μπας και εντωπίσουμε κάτι πιο δυτικό πέφτουμε πάνω στο mall.Κανονικότατο mall,κάτι που δεν περιμέναμε με τίποτε σ’αυτή την πόλη στο δέλτα του Mekong!Βροχή ξανά οπότε δεν το σκεφτήκαμε και πολύ.Εκεί φάγαμε σε ένα από τα πολλά εστιατόρια του γεμάτα από ντόπιους κυρίως νεολαία η οποία μας αντιμετώπισε σαν την Angelina Jolie και τον Brad Pit.Όπου στεκόμασταν αστράφτανε τα φλας ή μάλλον τα κινητά.Με πόσους και πόσες έβγαλα σέλφι δε θυμάμαι,σίγουρα πάντως οι φάτσες μας έγιναν διάσημες στο facebook των Βιετναμέζων!Εκεί δοκίμασα την πίτσα Khmer,γνωστή κυρίως στην Καμπότζη αλλά και μία ακόμη με γαρίδες όπως και κάποια πολύ αξιόλογα στέρεα επιτέλους ορεκτικά!
Φυσικά δεν παραλείψαμε τον ανεφοδιασμό από το τεράστιο σούπερ μάρκετ,ευκαιρία για ξηρά τροφή!

Εντωμεταξύ είχε νυχτώσει αλλά η ζωή στον ποταμό συνεχιζόταν με αμείωτο ρυθμό.Την εμφανισή του έκανε κι ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο!

Η επιστροφή μέσα στο σκοτάδι ήταν εμπειρία για γερά νεύρα αλλά ακόμη μεγαλύτερη ήταν η εμπειρία της νύχτας υπό τους ήχους της ζούγκλας.ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ νύχτα πραγματικά!Να κοιτάμε τα πετούμενα να μπαίνουν από την ανοιχτή οροφή,να ακούμε γύρω μας κροταλίσματα κι άλλους υπέροχους δυνατούς ήχους!!!Σε ένα βιντεάκι τα έχω απαθανατήσει όλα αυτά αλλά δυστυχώς δεν ξέρω πως να το ανεβάσω.Για όποιον θέλει δυνατές συγκινήσεις ο ξενώνας είναι ο Green garden homestay http://www.booking.com/hotel/vn/green-garden-homestay-can-tho.el.html?aid=376363;label=booking-name-tMZeWWx03HRLV8td_85nuwS144456159567l:ta121,078,000:ac:ap1t1:neg:fi:tiaud-146342135830:kwd-6002440045:lp1011795:li:dec:dm;sid=938e0b8efa435775c4dc586cab33565a;all_sr_blocks=128684501_90116696_2_1_0;checkin=2016-12-31;checkout=2017-01-01;dest_id=-3709910;dest_type=city;dist=0;group_adults=2;highlighted_blocks=128684501_90116696_2_1_0;room1=A,A;sb_price_type=total;srfid=15a2a523a1ee731dcded8d5bb953f620be9e8153X17;type=total;ucfs=1&

Μπήκαμε λοιπόν μέσα στους υπνόσακους αφήνοντας μόνο μια οπή για τα μάτια,βάλαμε τους ανεμιστήρες να χτυπάνε πάνω μας και προσποιηθήκαμε τους κοιμισμένους.Φυσικά τα αντανακλαστικά ήταν σε πλήρη ετοιμότητα!

 

[giannismits]

Τέλειο κεφάλαιο villi. Καλά για μένα η υπόθεση έντομα και ζωήφια είναι ο εφιάλτης μου. Σας θεωρώ ήρωες!
Μπορείς να ''παγώσεις'' στιγμιότυπο από το βίντεο σου είτε από τον player του υπολογιστή σου (υπάρχει κουμπάκι) είτε με print screen από το πληκτρολόγιο σου.
Θέλω να πάρω μια ιδέα για αυτή τη νύχτα!

 

[panius]

Αν και δεν είναι καλλιτεχνική φωτογραφία, ούτε δείχνει κάτι το ιδιαίτερο, μ' αρέσει πολύ!!! Πιάνει ακριβώς τη στιγμή όπως τη ζήσατε!

 

[villi]

Τέλειο κεφάλαιο villi. Καλά για μένα η υπόθεση έντομα και ζωήφια είναι ο εφιάλτης μου. Σας θεωρώ ήρωες!
Μπορείς να ''παγώσεις'' στιγμιότυπο από το βίντεο σου είτε από τον player του υπολογιστή σου (υπάρχει κουμπάκι) είτε με print screen από το πληκτρολόγιο σου.
Θέλω να πάρω μια ιδέα για αυτή τη νύχτα!

Νομίζω κατάφερα να ανεβάσω το βιντεάκι με τους ήχους της νύχτας στο Can Tho οπότε στο επόμενο κεφάλαιο που έρχεται ως το βράδυ θα το ενσωματώσω!

Αν και δεν είναι καλλιτεχνική φωτογραφία, ούτε δείχνει κάτι το ιδιαίτερο, μ' αρέσει πολύ!!! Πιάνει ακριβώς τη στιγμή όπως τη ζήσατε!

Η αλήθεια είναι ότι φάγαμε αρκετή βροχή σ'αυτό το ταξίδι κι όλες ήταν με ΠΑΡΑ πολύ νερό όπως φαίνεται στη φωτογραφία!

 

[villi]

Υπό αυτούς τους ήχους της φύσης και με το μάτι μισάνοιχτο μη και μας χυμίξει τίποτα να αμυνθούμε πέρασε η ώρα ώσπου το ξυπνητήρι χτύπησε 3 μετά τα μεσάνυχτα.

Λύτρωση!Αλλά...άντε τώρα μέσα στο μαύρο σκοτάδι να ντυθείς και το χειρότερο να πας τουαλέτα!Ανάψαμε τους φακούς των κινητών κι ελέγχοντας πρώτα το έδαφος τριγύρω πλησιάσαμε τον τοίχο με το διακόπτη της μίας και μοναδικής λάμπας.Τζίφος,ρεύμα γιοκ!Μπαίνουμε με τους φακούς τουαλέτα για ανίχνευση,στους τοίχους περπατάγανε διάφορα μικροζωύφια και κάτι αράχνες σε μέγεθος γάτας αλλά έπρεπε να κάνουμε την καρδιά μας πέτρα!

3 και είκοσι ακούσαμε χτύπημα στην πόρτα,ο καημένος ο κυριούλης του σπιτιού περίμενε με το φακό να μας πάει στο ταξί που περίμενε στο δρόμο.Κλείσαμε ερμητικά τους σάκους μη τρυπώσει τίποτα μέσα και τον ακολουθήσαμε.Σε 15 λεπτά ακριβώς ήμασταν στην προβλήτα του Can Tho όπου μέσα στην άγρια νύχτα μας περίμενε μια κυριούλα με ένα και μόνο δόντι αλλά με πολύ τσαγανό!Μας φόρτωσε στη βαρκούλα τύπου καρυδότσουφλο και αρχίσαμε να πλέουμε στον τεράστιο ποταμό.

Τα αγγλικά της περιοριζόντουσαν σε τρεις λέξεις ‘’yes’’ ,’’no’’ ,’’ok’’.Η ορεξή της όμως μεγάλη!Μας πήγαινε πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη για να μας δείξει ότι θεωρούσε σημαντικό.Πότε έβαζε τη μηχανή και πότε έκανε κουπί.

Όταν άρχισε να ανατέλει ο ήλιος,οι εικόνες λούστηκαν με φως και γίναν ακόμη πιο όμορφες!

Φτάνοντας στην πρώτη αγορά,πλεύριζε με το κουπί μεγάλες και μικρές βάρκες για να βλέπουμε τις αγοραπωλησίες.Όλοι τη χαιρετούσαν,διάσημη η κυριούλα μας!

Μέσα σε 20 λεπτά έκαναν την εμφανισή τους μεγάλες βάρκες γεμάτες τουρίστες.Πού ήταν όλοι αυτοί την προηγούμενη μέρα;Ακούγαμε τους ξεναγούς να φωνάζουν για να καλύψουν τη φασαρία που δημιουργούσαν οι μηχανές.

Κάνανε μια βόλτα γύρω γιατί ήταν μεγάλα και δεν μπορούσαν να μπουν μέσα και έφυγαν και πάλι προς το Can Tho.Ηρεμία ξανά!

Η κυριούλα συνέχισε να κοπηλατεί προς μια μικρότερη αγορά κυρίως με φρούτα και λαχανικά.Απολαμβάναμε τις συνομιλίες της και το γάργαρο γέλιο της παρέα με τον ήχο των νερών κι ας μην καταλαβαίναμε τι λένε.

Άνθρωποι που ζουν όλη τους τη ζωή μέσα σ’αυτά τα νερά.Πίνουν και πλένονται με αυτό το βρώμικο νερό,εκεί η τουαλέτα,το πλύσιμο πιάτων ρούχων αλλά και ζώων!Εκεί το εμπόριο,οι λύπες,οι χαρές,η καθημερινότητα!Όλα εκεί...

Τις σκέψεις διέκοψε ένα απλωμένο χέρι με φρεσκοκομμένο ανανά.Κάναμε να πληρώσουμε αλλά μας έγνεψε όχι,κερασμένο!

Επιστρέψαμε περνώντας από την πρώτη αγορά που τώρα είχε αρχίσει να διαλύεται και οι βάρκες να απομακρύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις.Τότε έκοψε κάθετα τον ποταμό και χώθηκε σε ένα στενό παραπόταμο.

Εκεί η μηχανή πλεκόταν με πρασινάδες και σταμάταγε κάθε τρεις και λίγο οπότε το παραδοσιακό κουπί έκανε κι εδώ πολύ καλά την δουλειά του.

Φτάσαμε σε ένα σημείο όπου αφήσαμε την βάρκα και περπατήσαμε μέσα στη φοβερή βλάστηση να πάμε σε ένα παρασκευαστήριο νούντλς.

Παρακολουθήσαμε τα στάδια παρασκευής νουντλς

και μετά πήγαμε σε ένα διπλανό παρασκευαστήριο γλυκών και προιόντων ομορφιάς με βάση την καρύδα.Με μόλις 1$ πήρα μιά αλοιφή για τους κύκλους των ματιών και με άλλα 3$ κρέμα για το πρόσωπο που τύφλα να΄χει ο Dior!
Δοκιμάσαμε και διάφορα γλυκάκια από μπανάνα και καρύδα παρέα με αχνιστό βιετναμέζικο καφέ σε τιμές κάτι περισσότερο από εξευτελιστικές.
Το τρομερό cafe!!!

H βόλτα στα κανάλια ήταν άκρως απολαυστική

Ξαναβγήκαμε στον πλατύ ποταμό για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής με νέες δυνατές εικόνες δύσκολης ζωής...

Επιστρέψαμε στο Can Tho κατά τη μία το μεσημέρι με την καλή μας κυριούλα να μας σφίγγει το χέρι και να μας προσφέρει το πιο πλατύ της χαμόγελο.Καλύτερη επιλογή δε θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει!

Κατευθυνθήκαμε σε ένα καφέ που διαφήμιζε γαλλικές λιχουδιές.Εντάξει όχι ακριβώς γαλλικές αλλά μια χαρά φάγαμε!Πήραμε ταξάκι για τον ξενώνα όπου μας περίμενε καρπούζι και τσάι στην βεραντούλα.Τίποτε δε θύμιζε τη χτεσινή νύχτα,όλα φαινόντουσαν τόσο ήρεμα κι ωραία!Μάλλον φταίει η δική μας απομάκρυνση από τη φύση λοιπόν που δημιουργεί αυτό τον φόβο για τα ζωντανά της.

Το λεωφορείο θα μας έπαιρνε από τον κεντρικό δρόμο καμιά 800 μέτρα από τον ξενώνα αλλά επέμεναν να μας πάνε με το μηχανάκι και να περιμένουν μαζί μας μέχρι να έρθει.Μας χαιρέτισαν πραγματικά εγκάρδια και ζεστά κι όταν κάναμε κίνηση για tip κούνησαν το κεφάλι αρνητικά!Είστε φιλοξενούμενοι μας απάντησαν,είναι υποχρεωσή μας!Ωραίος λαός οι Βιετναμέζοι!

 

[panius]

Έλα μωρέ! Τα τριζονάκια ήταν, 2 σημαμίδια, κουνουπάκια, 3 βοές σφιγκτήρες και το κόμοντο!χαχαχαχαχα!!!!

 

[villi]

Έγω έχω αγχωθεί. έχω κλείσει αρκετά από εδώ, κυρίως ξενοδοχεία όχι τουρ.
Προβληματίζομαι για το τουρ στο Μεγκόγκ.
2 ημέρες η τρεις να φθάσω απο Σαιγκόν στην Πνόμ Πένχ?

Να μην αγχώνεσαι καθόλου!Όλα κανονιζονται πολύ εύκολα στο Βιετνάμ.Ξενοδοχεία κι εγώ πάντα κλείνω απο πριν για να μην χάνω χρόνο εκεί,πάντα με ακύρωση για να αλλαζω σχέδια αν χρειαστεί.Για Πνομ πενχ αν θες να πας με το ταχύπλοο το οποίο φεύγει 7 το πρωί από Chau doc,θες μια διανυκτέρευση εκεί.Από Σαιγκον έχεις πολλές επιλογές καθώς με λεωφορείο πας οπου θες.Είτε κατευθείαν Can tho,είτε αν έχεις μέρες και σε άλλες περιοχές του Μεκονγκ δέλτα.Βεβαίως αν δεν σε ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι υπάρχει λεωφορείο από Σαιγκον κατευθείαν Πνομ Πενχ,εμείς ετσι επιστρέψαμε απο Καμπότζη αφού είχαμε ήδη κάνει το κομμάτι του μεκονγκ.Στη συνέχεια θα γραψω για Chau doc και υδατινο πέρασμα.

 

[aspa]

Ευχαριστώ πολύ. Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία σου. Είναι καλογραμμένη και έτυχε την κατάλληλη για μένα εποχή ,λίγο πριν το ταξίδι μου.

 

[villi]

Λεωφορείο περιμέναμε ένα μικρό βανάκι ήρθε το οποίο πήγε ώς το αεροδρόμιο,πήρε κόσμο και πιλότους και μας πήγε σε έναν άλλο σταθμό για να μπούμε στο μεγάλο λεωφορείο.Περιμένοντας να φύγουμε βλέπουμε τον οδηγό μας να έρχεται προς το λεωφορείο με το ταμπελάκι Chau doc αλλά ξάφνου αρχίζει να λογομαχεί έντονα με έναν άλλο οδηγό και σε δευτερόλεπτα σκίζουν τα πουκάμισά τους κι αρχίζουν τις μπουνιές και τις κλωτσιές!!!Τρέχει κόσμος από το σταθμό να μπει στη μέση αλλά δε μπορούσαν να τους συγκρατήσουν με τίποτα.Φρύδια σκίστηκαν,μάτια μαύρισαν,νυχιές στην πλάτη και μέσα από το λεωφορείο να ακούγονται αποδοκιμασίες ανάλογα με το ποιος ήταν από πάνω.Την τάξη τελικά επέβαλε μια γυναίκα,μάλλον σταθμάρχης η οποία με δυο έντονες φωνές τους έκανε να διαλυθούν ησύχως.Ο οδηγός μπήκε στο λεωφορείο με τα αίματα,του φέρανε το σκισμένο πουκάμισο και το έβαλε όπως όπως και ξεκινήσαμε σαν να μην έτρεξε τίποτα!Στο λεωφορείο όπως και σε όλα τα άλλα υπήρχε συνοδός που συνήθως μίλαγε και καλά αγγλικά ο οποίος με τη σειρά του επέπληξε τον οδηγό.Τώρα τι ακριβώς του είπε δεν ξέρω αλλά ο οδηγός άρχισε εν κινήση να κόβει τα νύχια του και εν συνεχεία να τα λιμάρει πάνω στο τιμόνι!!!Καθόμασταν διαγώνια δίπλα του και με έπιασε νευρικό γέλιο από το θέαμα του μανικιούρ εν ώρα οδήγησης.

Εντωμεταξύ η βιετναμεζούλα που καθόταν απέναντι δίπλα μου είχε βγάλει το συκώτι της από τον πολύ εμετό με τα συγχωρήσεως και γενικά ήμασταν μια ομορφιά!Ευτυχώς ξεχνιόμασταν με τις εικόνες που περνάγανε δίπλα στο παραθυρό μας,

σταματάγαμε σε χωριά,

κόσμος ανέβοκατέβαινε,

κάναμε μία στάση σε ένα ο Θεός να το κάνει μπακάλικο και σε 4 ωρίτσες φτάσαμε Chau doc.Ο συνοδός που είχε γράψει σε ένα χαρτάκι τις διευθύνσεις που θα κατέβαινε ο καθένας έκανε τα κουμάντα του και μας άφησε πρώτους πρώτους.Η πανσιόν που είχαμε κλείσει προς 10$ τη βραδιά βρισκόταν 1 χιλιόμετρο από το κέντρο και μου φάνηκε όαση μέσα στην αυπνία και την απλησιά μου.Μας βάλανε στο καινούριο κτίριο στην πίσω αυλή,το δωμάτιο ήταν πολύ καλό για τα χρήματα που δώσαμε με κλιματισμό και ζεστό νεράκι!Μπάνιο και νάνι κατευθείαν!

Αναζωογονημένοι βγήκαμε τη βόλτα μας να δούμε το Chau Doc.Λες και μόλις είχαμε εκλεγεί δήμαρχοι!Τόση χειραψία και χαιρετούρα!Τι χαρά ήταν αυτή!Πόσο χαρούμενοι άνθρωποι σ’αυτή τη μικρή πόλη!

Μου άρεσε η χαλαρότητά της,ο κόσμος που έκανε βόλτα ή αθλούνταν δίπλα στη λίμνη,η μικρή περιποιημένη αγορά,γενικά ήταν μια πάρα πολύ ευχάριστη έκπληξη.

Ήταν και γιορτινή μέρα,δεν ξέρω τι γιορτή ήταν βεβαια αλλά καταφθάσανε ομάδες πιτσιρικιών διαφόρων ηλικιών,μαζεύτηκε ο κόσμος όλος και κάνανε επιδείξεις πολεμικών τεχνών.Όμορφες εικόνες!

Είπαμε να κλείσουμε την όμορφη βραδυά με καλό φαγητό αλλά σταθήκαμε άτυχοι.Πήγαμε στο μοναδικό εστιατόριο που βλέπαμε να συρρέουν ντόπιοι μετά το πανηγύρι,το οποίο ήταν ένα αγκυροβολημένο καράβι.Το περιβάλλον αρκετά καλό αλλά το φαγητό το χειρότερο όλου του ταξιδιού.Απλά δεν τρωγόταν.Συμβαίνουν κι αυτά δεν πτοηθήκαμε.
Στην επιστροφή περάσαμε από ένα ζαχαροπλαστείο που έκανε ουρά ο κόσμος κι επειδή κάτι αντίστοιχο δεν είχαμε συναντήσει στο Βόρειο Βιετνάμ μπήκαμε στον πειρασμό για δοκιμή και δεν χάσαμε!Περίεργα γλυκάκια με ανανά και καρύδα μας έφτιαξαν το κέφι μετά το κακό γεύμα!

Κι ενώ η δροσερή βραδιά,τα νόστιμα γλυκάκια και η περαντζάδα στην όμορφη μικρή πόλη μας είχε χαλαρώσει πολύ να’σου πάλι ο κατακλυσμός!Αδιαβροχα κι αρχίζουμε να τρέχουμε στα στενά,ψιλοχανόμαστε αλλά για καλή μας τύχη πέφτουμε πάνω σε ένα Jumbo, με άλλη ονομασία αλλά Jumbo κανονικότατο και μάλιστα xlarge!Χωνόμαστε να γλιτώσουμε από την βροχή και ερχόμαστε τετ α τετ με όλη την παραγωγή της Hello Kitty!!!Από ρούχα και εσώρουχα μέχρι σαπούνια και μαντηλάκια.Κι από τσάντες μαιμού άλλο τίποτα!Τι να πρωτοβάλω όμως στο Backpack;Μετάνιωσα που δεν είχα πάρει μαζί μια τσαντούλα ακόμη αλλά από την άλλη έκανα και οικονομία.

Η βροχή σταμάτησε κι επιστρέψαμε στο ήσυχο δωματιάκι μας αφού μας υποσχέθηκε η κοπέλα στη ρεσεψιόν ότι το πρωί θα ειδοποιούσε την εταιρία με τα ταχύπλοα να στείλει κάποιον να μας πάρει για να μην τρέχουμε πρωί πρωί!