aspa
Member
- Μηνύματα
- 580
- Likes
- 1.568
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος του κοσμου
Ευχαριστώ πολύ
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάιο - Σεπτέμβριο 2020 !
- Thread starter villi
- Ημερομηνία δημιουργίας
villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.790
6μιση το πρωί βρισκόμασταν έτοιμοι και ξεκούραστοι από τον εξαιρετικό ύπνο,στον κήπο και περιμέναμε το τουκ τουκ να έρθει.Εμφανίζεται ένα ποδήλατο με μία μικρή καρότσα που ίσα ίσα χόραγε μια μικρή τσαντούλα.Θα πάρετε μόνο τις τσάντες ρωτάμε;Όχι θα ανεβείτε κι εσείς!Που ακριβώς;Και βρεθήκαμε να ισορροπούμε πάνω την καρότσα με τις τσάντες αγκαλιά!Κι αρχίζω για το χαβαλέ να τραγουδάω ‘’βγαίνει η Κατερίνα τσάρκα στην Αθήνα’’,γέλασε κάθε πικραμένος!!!
Στην αποβάθρα περίμενε ήδη κόσμος και εν τέλη το ταχύπλοο της εταιρίας Hang Chau express γέμισε.
Στο διαδίκτυο είχα βρει άλλη μία εταιρία η οποία κάνει τη διαδρομή ως την Πνομ Πενχ,την Bluecruiser η οποία κόστιζε ακριβώς τα διπλά,50$ και δεν βρήκα κανένα λόγο να τα δώσω.Επί τόπου ανακάλυψα ότι όλοι ταξιδεύαμε με το ίδιο ταχύπλοο κι ας είχαν πληρώσει κάποιοι τα ακριβά εισιτήρια!Μάλιστα οι περισσότεροι ήταν μέλη ενός γκρούπ γάλλων στους οποίους περιλαμβανόταν κι ένα τουρ σε κοντινό floating village.Ο συνοδός του ταχύπλοου μας μοίρασε τη σακούλα με το πρωινό,το οποίο ήταν καλούτσικο θα έλεγα και μας διαβεβαίωσε ότι η επίσκεψη είναι ενδιαφέρουσα και δε θα καθυστερήσει το πρόγραμμα.
Καθόλου δε μας χάλασε εννοείται!Το χωριό βρισκόταν μόλις 15 λεπτά μακριά από την αποβάθρα κι ο συνοδός μας είπε ότι ζουν κυρίως μουσουλμάνοι,μας έδειξε και κάτι που έμοιαζε με τζαμί,τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από λαμαρίνα και στεκόντουσαν πάνω σε δοκάρια.
Οι άνθρωποι βγάζουν τα προς το ζην κυρίως από το ψάρεμα με δίχτυα και την πώληση λαχανικών και φρούτων στις πλεούμενες αγορές που βρίσκονται κατα μήκος έως το Can tho.
Το ταχύπλοο συνέχισε τη διαδρομή των 5μιση ωρών με επόμενη στάση τα υδάτινα σύνορα της Καμπότζης.
Η αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας ήταν άμεση!Μόλις πατήσαμε στεριά έτρεξε η ζητιάνα με το μωρό στην αγκαλιά ακριβώς δίπλα στον συνοριακό έλεγχο!
Ο οποίος δεν άργησε ιδιαίτερα,πήραμε ένα ένας τη βίζα και επιβιβαστήκαμε εκ νέου.Από δω και πέρα οι εικόνες ήταν λιγάκι πιο βουκολικές!
12 και κάτι ψιλά η Πνόμ Πένχ άρχισε να ξεπροβάλει από μακριά και σε ένα μισάωρο ακριβώς αποβιβαζόμασταν.
Είχα τσεκάρει ότι η εταιρία Giant Ibis της οπόιας το βραδινό λεωφορείο θα πέρναμε για Σιέμ ριπ βρισκόταν στα 5 λεπτά με τα πόδια οπότε αγνοήσαμε τις οχλήσεις για τουκ τουκ και κατευθυνθήκαμε προς τα κει.Βγάλαμε το εισιτηριάκι μας για τις 23:30,αφήσαμε τα backpack με καρτελάκι παρακαλώ και βγήκαμε προς αναζήτηση οδηγού.Εύκολη υπόθεση καθώς βρίσκονται παντού,αγνοήσαμε και πάλι τα αλάνια που ζητούσαν ότι να’ναι και διαλέξαμε ένα κυριούλη που χαμηλόφωνα μας πρότεινε λιγότερα από τα μισά πουζητούσαν οι άλλοι!Με 12$ θα τον είχαμε για 6 ώρες και θα πηγαίναμε στα πιο μακρινά αξιοθέατα αν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει έτσι τα μνημεία ανθρώπινης θηριωδίας.
Περάσαμε από τον κυκλικό κόμβο που βρίσκεται το μνημείο της ανεξαρτησίας
και κάναμε την πρώτη μας στάση στο μουσείο γενοκτονίας Tuol Sleng.Τα κτίρια αυτά ήταν αρχικά σχολείο,το Chao Ponhea Yat High School,το οπόιο στη συνέχεια μετατράπηκε στην Security prison 21,μία από τις 150 φυλακές/βασανιστήρια/εκτελεστικά κέντρα της χώρας την εποχή που ο Pol Pot,ηγέτης των κομμουνιστών ανταρτών με την ονομασία Ερυθροί Χμερ ανέλαβε την εξουσία της χώρας μετά από μία πενταετία εμφυλίου πολέμου.
Σε αυτή τη φυλακή όπως και στις υπόλοιπες βασανίστηκαν με ιδιαίτερα ειδεχθή τρόπο και εκτελέστηκαν ή αφέθηκαν να πεθάνουν στρατιώτες,δάσκαλοι και καθηγητές,μαθητές,μοναχοί,εργάτες κι επιστήμονες ενώ ο υπόλοιπος λαός υποσιτιζόταν στην ύπαιθρο και δούλευε νυχθημερόν για μια κούπα ρύζι.Στο τέλος,ο κατά την ιστορία παρανοικός ηγέτης στράφηκε και εναντίων των ίδιων του των συντρόφων και στις ίδιες αυτές φυλακές εκτελέστηκαν πολλά υψηλόβαθμα κομμουνιστικά στελέχη και οι οικογένειές τους.
Στο κτίριο Α βρέθηκαν πτώματα φρικτά κακοποιημένα κι ακόμη και σήμερα είναι εμφανή τα σημάδια της βιαιότητας που υπέστησαν.
Στα υπόλοιπα κτίρια υπάρχουν φωτογραφίες φυλακισμένων,πληροφορίες για τη ζωή και τα μαρτύρια τους,όργανα βασανισμού
και πολλές πληροφορίες για τα έργα και τις ημέρες των τρομερών και φοβερών Ερυθρών Χμερ.
Αφού δέθηκε το στομάχι μας κόμπος συνεχίσαμε για τα killing fields ή αλλιώς Choeung Ek Genocidal Center.Εντωμεταξύ ο ήλιος είχε εξαφανιστεί και δυνατή βροχή μας συνόδευσε σε όλη τη διαδρομή σε σημείο που δυσκόλευε ιδιαίτερα την πρόσβαση μέσω του χωματόδρομου.Στην είσοδο μας έδωσαν μεγάλες μαύρες ομπρέλες αλλά αυτό που αντικρύσαμε ήταν πολύ σοκαριστικό.Εξαιτίας της βροχής και της λάσπης σε πολλά σημεία είχαν ξεθαφτεί οστά!
Μας πληροφόρησαν ότι συμβαίνει συχνά! Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εκτελέστηκαν σε αυτή την έκταση,περίπου 17 χιλιόμετρα μακρυά από την Πνομ Πένχ ,μεταξύ 1975 και 1979.
Το πρώτο που αντικρύζει κανείς είναι η βουδιστική στούπα με τα 5000 ανθρώπινα κρανία.
Στη συνέχεια βρίσκονται οι ομαδικοί τάφοι όπου βρέθηκαν σχεδόν 9000 σκελετοί.
Εκεί που πραγματικά ένιωσα την οργή να με πλημμυρίζει ήταν στην θέαση του δέντρου πάνω στο οποίο χτυπούσαν με δύναμη παιδιά και βρέφη για να τα συνθλίψουν.
Μάλιστα για να μην ακούγονται οι κραυγές τα μεγάφωνα έπαιζαν μουσική στη διαπασών!Όλοι στεκόμασταν αμίλητοι μπροστά στα μνημεία του ανθρώπινου εξευτελισμού.Αμήχανη σιωπή στην νεκρική ησυχία.Ο επισκέπτης σίγουρα φεύγει συγκλονισμένος,εξοργισμένος,αηδιασμένος χωρίς λόγια...
Επιστρέψαμε στην πόλη λίγο βαρύθυμοι,το Βασιλικό παλάτι είχε ούτως ή άλλως κλείσει οπότε ο οδηγός πρότεινε να μας αφήσει στο Wat Ounalom monastery.Χαιρετηθήκαμε εγκαρδίως και επισκεφθήκαμε το μοναστήρι ή τουλάχιστον την παγόδα που ήταν ανοικτή.
Είχε αρχίσει πια να σκοτεινιάζει,η θερμοκρασία μετά τη βροχούλα ήταν πολή καλή για βολτούλα στην Sisowath Quay και λίγη χαλάρωση ανάμεσα στους καμποτζιανούς που δείχνουν να έχουν αφήσει πίσω τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Βέβαια ούτε σήμερα είναι ρόδινη η κατάσταση και η σύγκριση με το βιοτικό επίπεδο αλλά περισσότερο με την αξιοζήλευτη κουλτούρα των Βιετναμέζων γειτόνων είναι αναπόφευκτη.Κατά μήκος της παραποτάμιας οδού ξεπεσμένα εστιατόρια με αποκλειστικά δυτικούς τουρίστες και στα κάθετα στενά κέντρα διασκεδάσεως με γυναίκες για να το γράψω ευγενικά.Μία πόλη που συνυπάρχουν εντυπωσιακές βίλες με κάγκελα και φρουρούς σε πεντακάθαρες γειτονιές με ακριβά καταστήματα και παράγκες σε άθλιους σκονισμένους δρόμους.
Ενώ πεινάγαμε σα λύκοι δε μας έκανε πουθενά εντύπωση να φάμε στην περιοχή κοντά στην προβλήτα ώσπου πέσαμε πάνω στο Blue pumpkin riverside και μια μεγάλη αγάπη γεννήθηκε.Το είχα διαβάσει στο φόρουμ και ως εκ τούτου το θεώρησα σίγουρη επιλογή.Το φαγητό του αν και δεν το λες ακριβώς παραδοσιακό ήταν πολύ καλό κι ακόμη πιο καλό το παγωτό του που το τιμήσαμε αρκετές φορές στην Καμπότζη.Αγοράσαμε και κάποια σακουλάκια με μπισκοτάκια και γλυκίσματα για το δρόμο και λουφάξαμε στους λευκούς καναπέδες που άπλωνες τα κουρασμένα ποδαράκια και σου βάζανε το φαγητό σε τραπεζάκια κρεβατιού.Γύρω στις 11 φτάσαμε στο πρακτορείο της Giant ibis,παραλάβαμε τις τσαντούλες μας και τακτοποιηθήκαμε στα κρεββατάκια του λεωφορείου.Ένα τηλεοπτικό συνεργείο ήρθε για συνεντεύξεις,αφήσαμε το στίγμα μας και στην Πνομ Πένχ
κι αφού γελάσαμε όλοι μαζί με τις απίθανες διηγήσεις μιά Ουγγαρέζας εθελόντριας με απίστευτο χιούμορ,πέσαμε ξεροί,νανουρισμένοι από το κούνημα του λεωφορείου.
Στην αποβάθρα περίμενε ήδη κόσμος και εν τέλη το ταχύπλοο της εταιρίας Hang Chau express γέμισε.
Στο διαδίκτυο είχα βρει άλλη μία εταιρία η οποία κάνει τη διαδρομή ως την Πνομ Πενχ,την Bluecruiser η οποία κόστιζε ακριβώς τα διπλά,50$ και δεν βρήκα κανένα λόγο να τα δώσω.Επί τόπου ανακάλυψα ότι όλοι ταξιδεύαμε με το ίδιο ταχύπλοο κι ας είχαν πληρώσει κάποιοι τα ακριβά εισιτήρια!Μάλιστα οι περισσότεροι ήταν μέλη ενός γκρούπ γάλλων στους οποίους περιλαμβανόταν κι ένα τουρ σε κοντινό floating village.Ο συνοδός του ταχύπλοου μας μοίρασε τη σακούλα με το πρωινό,το οποίο ήταν καλούτσικο θα έλεγα και μας διαβεβαίωσε ότι η επίσκεψη είναι ενδιαφέρουσα και δε θα καθυστερήσει το πρόγραμμα.
Καθόλου δε μας χάλασε εννοείται!Το χωριό βρισκόταν μόλις 15 λεπτά μακριά από την αποβάθρα κι ο συνοδός μας είπε ότι ζουν κυρίως μουσουλμάνοι,μας έδειξε και κάτι που έμοιαζε με τζαμί,τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από λαμαρίνα και στεκόντουσαν πάνω σε δοκάρια.
Οι άνθρωποι βγάζουν τα προς το ζην κυρίως από το ψάρεμα με δίχτυα και την πώληση λαχανικών και φρούτων στις πλεούμενες αγορές που βρίσκονται κατα μήκος έως το Can tho.
Το ταχύπλοο συνέχισε τη διαδρομή των 5μιση ωρών με επόμενη στάση τα υδάτινα σύνορα της Καμπότζης.
Η αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας ήταν άμεση!Μόλις πατήσαμε στεριά έτρεξε η ζητιάνα με το μωρό στην αγκαλιά ακριβώς δίπλα στον συνοριακό έλεγχο!
Ο οποίος δεν άργησε ιδιαίτερα,πήραμε ένα ένας τη βίζα και επιβιβαστήκαμε εκ νέου.Από δω και πέρα οι εικόνες ήταν λιγάκι πιο βουκολικές!
12 και κάτι ψιλά η Πνόμ Πένχ άρχισε να ξεπροβάλει από μακριά και σε ένα μισάωρο ακριβώς αποβιβαζόμασταν.
Είχα τσεκάρει ότι η εταιρία Giant Ibis της οπόιας το βραδινό λεωφορείο θα πέρναμε για Σιέμ ριπ βρισκόταν στα 5 λεπτά με τα πόδια οπότε αγνοήσαμε τις οχλήσεις για τουκ τουκ και κατευθυνθήκαμε προς τα κει.Βγάλαμε το εισιτηριάκι μας για τις 23:30,αφήσαμε τα backpack με καρτελάκι παρακαλώ και βγήκαμε προς αναζήτηση οδηγού.Εύκολη υπόθεση καθώς βρίσκονται παντού,αγνοήσαμε και πάλι τα αλάνια που ζητούσαν ότι να’ναι και διαλέξαμε ένα κυριούλη που χαμηλόφωνα μας πρότεινε λιγότερα από τα μισά πουζητούσαν οι άλλοι!Με 12$ θα τον είχαμε για 6 ώρες και θα πηγαίναμε στα πιο μακρινά αξιοθέατα αν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει έτσι τα μνημεία ανθρώπινης θηριωδίας.
Περάσαμε από τον κυκλικό κόμβο που βρίσκεται το μνημείο της ανεξαρτησίας
και κάναμε την πρώτη μας στάση στο μουσείο γενοκτονίας Tuol Sleng.Τα κτίρια αυτά ήταν αρχικά σχολείο,το Chao Ponhea Yat High School,το οπόιο στη συνέχεια μετατράπηκε στην Security prison 21,μία από τις 150 φυλακές/βασανιστήρια/εκτελεστικά κέντρα της χώρας την εποχή που ο Pol Pot,ηγέτης των κομμουνιστών ανταρτών με την ονομασία Ερυθροί Χμερ ανέλαβε την εξουσία της χώρας μετά από μία πενταετία εμφυλίου πολέμου.
Σε αυτή τη φυλακή όπως και στις υπόλοιπες βασανίστηκαν με ιδιαίτερα ειδεχθή τρόπο και εκτελέστηκαν ή αφέθηκαν να πεθάνουν στρατιώτες,δάσκαλοι και καθηγητές,μαθητές,μοναχοί,εργάτες κι επιστήμονες ενώ ο υπόλοιπος λαός υποσιτιζόταν στην ύπαιθρο και δούλευε νυχθημερόν για μια κούπα ρύζι.Στο τέλος,ο κατά την ιστορία παρανοικός ηγέτης στράφηκε και εναντίων των ίδιων του των συντρόφων και στις ίδιες αυτές φυλακές εκτελέστηκαν πολλά υψηλόβαθμα κομμουνιστικά στελέχη και οι οικογένειές τους.
Στο κτίριο Α βρέθηκαν πτώματα φρικτά κακοποιημένα κι ακόμη και σήμερα είναι εμφανή τα σημάδια της βιαιότητας που υπέστησαν.
Στα υπόλοιπα κτίρια υπάρχουν φωτογραφίες φυλακισμένων,πληροφορίες για τη ζωή και τα μαρτύρια τους,όργανα βασανισμού
και πολλές πληροφορίες για τα έργα και τις ημέρες των τρομερών και φοβερών Ερυθρών Χμερ.
Αφού δέθηκε το στομάχι μας κόμπος συνεχίσαμε για τα killing fields ή αλλιώς Choeung Ek Genocidal Center.Εντωμεταξύ ο ήλιος είχε εξαφανιστεί και δυνατή βροχή μας συνόδευσε σε όλη τη διαδρομή σε σημείο που δυσκόλευε ιδιαίτερα την πρόσβαση μέσω του χωματόδρομου.Στην είσοδο μας έδωσαν μεγάλες μαύρες ομπρέλες αλλά αυτό που αντικρύσαμε ήταν πολύ σοκαριστικό.Εξαιτίας της βροχής και της λάσπης σε πολλά σημεία είχαν ξεθαφτεί οστά!
Μας πληροφόρησαν ότι συμβαίνει συχνά! Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εκτελέστηκαν σε αυτή την έκταση,περίπου 17 χιλιόμετρα μακρυά από την Πνομ Πένχ ,μεταξύ 1975 και 1979.
Το πρώτο που αντικρύζει κανείς είναι η βουδιστική στούπα με τα 5000 ανθρώπινα κρανία.
Στη συνέχεια βρίσκονται οι ομαδικοί τάφοι όπου βρέθηκαν σχεδόν 9000 σκελετοί.
Εκεί που πραγματικά ένιωσα την οργή να με πλημμυρίζει ήταν στην θέαση του δέντρου πάνω στο οποίο χτυπούσαν με δύναμη παιδιά και βρέφη για να τα συνθλίψουν.
Μάλιστα για να μην ακούγονται οι κραυγές τα μεγάφωνα έπαιζαν μουσική στη διαπασών!Όλοι στεκόμασταν αμίλητοι μπροστά στα μνημεία του ανθρώπινου εξευτελισμού.Αμήχανη σιωπή στην νεκρική ησυχία.Ο επισκέπτης σίγουρα φεύγει συγκλονισμένος,εξοργισμένος,αηδιασμένος χωρίς λόγια...
Επιστρέψαμε στην πόλη λίγο βαρύθυμοι,το Βασιλικό παλάτι είχε ούτως ή άλλως κλείσει οπότε ο οδηγός πρότεινε να μας αφήσει στο Wat Ounalom monastery.Χαιρετηθήκαμε εγκαρδίως και επισκεφθήκαμε το μοναστήρι ή τουλάχιστον την παγόδα που ήταν ανοικτή.
Είχε αρχίσει πια να σκοτεινιάζει,η θερμοκρασία μετά τη βροχούλα ήταν πολή καλή για βολτούλα στην Sisowath Quay και λίγη χαλάρωση ανάμεσα στους καμποτζιανούς που δείχνουν να έχουν αφήσει πίσω τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Βέβαια ούτε σήμερα είναι ρόδινη η κατάσταση και η σύγκριση με το βιοτικό επίπεδο αλλά περισσότερο με την αξιοζήλευτη κουλτούρα των Βιετναμέζων γειτόνων είναι αναπόφευκτη.Κατά μήκος της παραποτάμιας οδού ξεπεσμένα εστιατόρια με αποκλειστικά δυτικούς τουρίστες και στα κάθετα στενά κέντρα διασκεδάσεως με γυναίκες για να το γράψω ευγενικά.Μία πόλη που συνυπάρχουν εντυπωσιακές βίλες με κάγκελα και φρουρούς σε πεντακάθαρες γειτονιές με ακριβά καταστήματα και παράγκες σε άθλιους σκονισμένους δρόμους.
Ενώ πεινάγαμε σα λύκοι δε μας έκανε πουθενά εντύπωση να φάμε στην περιοχή κοντά στην προβλήτα ώσπου πέσαμε πάνω στο Blue pumpkin riverside και μια μεγάλη αγάπη γεννήθηκε.Το είχα διαβάσει στο φόρουμ και ως εκ τούτου το θεώρησα σίγουρη επιλογή.Το φαγητό του αν και δεν το λες ακριβώς παραδοσιακό ήταν πολύ καλό κι ακόμη πιο καλό το παγωτό του που το τιμήσαμε αρκετές φορές στην Καμπότζη.Αγοράσαμε και κάποια σακουλάκια με μπισκοτάκια και γλυκίσματα για το δρόμο και λουφάξαμε στους λευκούς καναπέδες που άπλωνες τα κουρασμένα ποδαράκια και σου βάζανε το φαγητό σε τραπεζάκια κρεβατιού.Γύρω στις 11 φτάσαμε στο πρακτορείο της Giant ibis,παραλάβαμε τις τσαντούλες μας και τακτοποιηθήκαμε στα κρεββατάκια του λεωφορείου.Ένα τηλεοπτικό συνεργείο ήρθε για συνεντεύξεις,αφήσαμε το στίγμα μας και στην Πνομ Πένχ
κι αφού γελάσαμε όλοι μαζί με τις απίθανες διηγήσεις μιά Ουγγαρέζας εθελόντριας με απίστευτο χιούμορ,πέσαμε ξεροί,νανουρισμένοι από το κούνημα του λεωφορείου.
ELGEO2
Member
- Μηνύματα
- 734
- Likes
- 697
- Επόμενο Ταξίδι
- μπαγκλαντες
- Ταξίδι-Όνειρο
- πέρασμα καρακορουμ
καλημερα και χρονια πολλα σε ολους. χριστουγεννιατικο δωρο πηρα σημερα καθως διαβαζω την αφηγηση για βιετναμ-καμποτζη . κραταω την ωραια χρηστικη ενημερωση και .....συνεχιζουμε . μεχρι τωρα διαβαζαμε ιστοριες-διηγησεις μελων με ενθουσιασμο για το ταξιδι τους . πολλοι πηγαν και δευτερη και ..τριτη φορα και θα χαρουν να ...ξαναπανε. πρωτη φορα διαβασα σχολια ..αρνητικα. θα γραψω οτι η διαδρομη απο πνομ πενχ εως σαιγκον μεσω του ποταμου ειναι must,και η υδατινη διαδρομη απο πνομ πενχ προς σιεμ ριπ.
villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.790
Χρόνια πολλά!Τιμή μου τα καλά σας λόγια!Το αρχικό μας πρόγραμμα ήταν να διανυκτερεύσουμε στη Πνομ πενχ και το πρωί να πάρουμε το ταχύπλοο για Σιεμ ριπ κατα μήκος της Τονλε σαπ.Δυστυχώς μας πληροφόρησαν οτι λογω χαμηλής στάθμης του νερού της λίμνης δεν ήταν δυνατό να γίνουν δρομολόγια για αρκετές μέρες.Οπότε επιλέξαμε να πάρουμε το βραδινό λεωφορείο για να μη χάσουμε χρόνο.
villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.790
Το λεωφορείο έφτασε πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο και 10 λεπτά πριν τις 5 μπαίναμε στο σταθμό.Πηχτά σκοτάδια!Ανοίγοντας τα μάτια από τον 4ωρο ύπνο το μυαλό δεν λειτουργούσε καθόλου.Καθίσαμε μισοκοιμισμένοι σε ένα παγκάκι κι ευτυχώς ήρθε ο φύλακας και μας πληροφόρησε ότι δεν ήμασταν κοντά στην πόλη κι έπρεπε να πάρουμε τουκ τουκ.Οκ να πάρουμε αλλά για που;Είχα κλείσει ξενοδοχείο από το Booking αλλά 5 το πρωί τι να τους λέγαμε.Μην ανησυχείτε θα σας βολέψουν μας είπε και κινήσαμε.Με 5 $ σε 15 λεπτά ήμαστε μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου,μπήκαμε διστακτικά,είπαμε στον νυσταγμένο νεαρό στη ρεσεψιόν ότι μόλις φτάσαμε από Πνομ πενχ και χωρίς δεύτερη κουβέντα μας έδωσε το κλειδί του δωματίου. http://www.apsara-residence.com/ 4στερο ξενοδοχείο με τιμή 50$ τη βραδιά,το ακριβότερο σε όλο το ταξίδι αλλά χαλάλι.Το πρόγραμμα έλεγε να πάμε κατευθείαν Ανκορ Βατ αλλά μόλις αντικρύσαμε το υπέροχο δωμάτιο,το ντους-βροχή που με τρελαίνει και το πουπουλένιο κρεβάτι το αναβάλλαμε κανα δυο-τρεις ωρίτσες,μπορεί και τέσσερις!
Κατά τις 9 με θαυμάσιο αλλά όχι καυτό ευτυχώς ήλιο στον ουρανό και αραιή συννεφιά βγήκαμε προς αναζήτηση τροφής αρχικά και τουκ τουκ στη συνέχεια.Το πρώτο κομμάτι μας το κάλυψε και πάλι εξαίσια το διπλανό Blue pumpkin
όσο για το δεύτερο κομμάτι ένα κατάστημα με ποδήλατα μας έδωσε την υπέροχη ιδέα να κάνουμε τον μικρό κύκλο με ποδήλατο.Τα ποδήλατα εξαντλούνταν γρήγορα από ότι είδαμε κι αφού η κοπελίτσα μας διαβεβαίωσε ότι οι δρόμοι είναι πολύ καλοί και φλατ,μας έδωσε ένα νεράκι κι ένα χάρτι δώρο.
Ημερήσια ενοικίαση 3$!
Η καλύτερη ποδηλατάδα ever!!!
Κάναμε μια βολτίτσα στην πόλη που ήταν άδεια το πρωί και κατευθυνθήκαμε στα εκδοτήρια εισιτηρίων.
Αυτό που δεν κατάλαβα πραγματικά σε τι εξυπηρετεί,είναι η τοποθεσία των εκδοτηρίων στην αντίθετη κατεύθυνση από τους ναούς.Διπλός κόπος και χάσιμο χρόνου!Βγάλαμε την τριήμερη κάρτα και μεσ’την τρελή χαρά συνεχίσαμε για τους ναούς.
Λατρέυω αυτή την αίσθηση της ελευθερίας που μου δίνει το ποδήλατο,σε κάποια σημεία η ησυχία σε συνδυασμό με το τοπίο ήταν σκέτη μαγεία!
H Angkor ήταν η πρωτεύουσα της δυναστείας των Khmer από τον 9ο έως τον 15ο αιώνα.Η πόλη εκτεινόταν από την λίμνη Tonle sap έως τους λόφους Kulen και στην επικράτεια της είχαν χτιστεί πάνω από 1000 ναοί με μεγαλύτερο όλων τον Angkor wat.Ο τελευταίος είναι και το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο στον κόσμο.Αρχικά είχε κτιστεί ως Ινδουιστικός ναός αφιερωμένος στο Βισνού αλλά τον 12ο αιώνα μετατράπηκε σε Βουδιστικός.Είναι βεβαίως το κορυφαίο αξιοθέατο της Καμπότζης και το σύμβολο της σημαίας της!Εδώ συναντήσαμε όπως ήταν φυσικό και τον μεγαλύτερο όγκο τουριστών αλλά είναι τέτοιο το μέγεθος του ναού που πραγματικά δε νιώσαμε καμία ενόχληση.
To βιβλιαράκι με το χάρτη που μας είχε δώσει η κοπελιά στην ενοικίαση του ποδηλάτου αποδείχτηκε θησαυρός καθώς περιείχε αναλυτικότατες πληροφορίες για όλους τους βασικούς ναούς αλλά και για κάποιους μικρότερους.Χρειάζεσαι αρκετή ώρα για κάθε ναό,είναι αρκετά κουραστικό και φυσικά όλες αυτές οι πληροφορίες και οι εικόνες δεν μπορούν επουδενί να χωρέσουν σε καμία ιστορία.Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν περίπου αυτή με το κίτρινο χρώμα
και θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν
Αναμονή για να την άνοδο στο κομμάτι αυτό του συμπλέγματος
Η θέα...
Στο πλάι αριστερά της κεντρικής πύλης βρίσκονται οι μεγάλοι νερόλακοι όπου συγκεκτρώνονται οι τουρίστες για τις φωτογραφίες της ανατολής του ήλιου.Στάση για δροσιστική καρύδα και φωτογραφίες...
Ακολούθησε η περιήγηση στο σύμπλεγμα του Angkor Tom με τον διάσημο ναό Bayon
Συνέχεια η εξέδρα των ελεφάντων
Ναός Baphuon,χτισμένος σε τρία επίπεδα ακριβώς δίπλα στο βασιλικό παλάτι
Από τη πίσω πλευρά του ναού,μέσω του μονοπατιού επισκεφθήκαμε τα απομεινάρια του βασιλικού παλατιού
και ξαναβγήκαμε στην εξέδρα των ελεφάντων από τη πίσω της μεριά
Περάσαμε την εξέδρα του Βασιλιά καθώς και άλλους μικρούς ναούς ή υπολείμματα αυτών και μέσω της victory gate
κατευθυνθήκαμε προς τον ναό Ta Keo
Σειρά είχε ένας από τους πιο πολυφωτογραφημένους ναούς o Ta Prom.Βρίσκεται στη λίστα της Unesco από το 1992 και ο συνδυασμός των τεράστιων ριζών που έχουν σε πολλά σημεία καλύψει τα ερείπια και η οργιώδης ζούγκλα του προσδίδουν ένα τρομερό μυστήριο.
Συνεχίζοντας την ποδηλατάδα μας συναντήσαμε στην αριστερή πλευρά το Srah Srang, μία τεχνητή λίμνη στην οποία τελούνται προσευχές και προσφορές στις Θεότητες
και στη δεξιά πλευρά του δρόμου επισκεφθήκαμε τον τελευταίο ναό της ημέρας,τον Banteay Kdei ο οποίος είναι γνωστός ώς η πρωτεύουσα των μοναχικών κελιών
Το ηλιοβασίλεμα μας βρήκε στην υπέροχη διαδρομή επιστροφής στον Αngkor Wat όπου οι ντόποιοι μαζευόντουσαν για να το δουν παρέα με τα μαιμουδάκια μου κατέκλυσαν το δρόμο!Οι εικόνες ήταν απλά μαγευτικές...
Ο Angkor wat λουσμένος στο φως του ηλιοβασιλέματος...
Κουρασμένοι αλλά πολύ ευχαριστημένοι πήραμε το δρόμο για το Σιέμ ριπ και φτάνοντας στο ξενοδοχείο πέσαμε κατευθείαν στην πισίνα για χαλάρωση!
Οι τουρίστες είχαν επιστρέψει και οι δρόμοι της πόλης είχαν γεμίσει.Είχαμε την τύχη το ξενοδοχείο να βρίσκεται πολύ κοντά αλλά συγχρόνως όσο μακρυά χρειαζόταν από τους κεντρικούς δρόμους που πραγματικά μία φορά να τους περπατήσεις αρκεί για να μην το ξανακάνεις.Δυτική μουσική στη διαπασών,κάθε βήμα κι άλλο τραγούδι!Εκκωφαντική φασαρία,μεθυσμένοι τουρίστες,στριπτιζάδικα,εστιατόρια αμφιλεγόμενης αισθητικής.Όμως αν φύγεις από την περίφημη Pub street τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα,οι αγορές πολύχρωμες και ζωντανές,το street food ενδιαφέρον,οι φωτισμένες γέφυρες κατά μήκος του ποταμού δίνουν ένα τόνο ρομαντισμού.
Επιλέξαμε να δειπνήσουμε μακρυά από τη φασαρία σε ένα καινούργιο εστιατόριο κοντά στο ξενοδοχείο μας στην όμορφη αγορά χειροποίητων ειδών.Το εστιατόριο είναι το The Brothers στον King’s road και είναι κάθε βράδυ γεμάτο με ευκατάστατους ντόπιους και expats.Ροκ μουσική στη σωστή ένταση,χαλαρό περιβάλλον,πολύ καλό φαγητό και μπύρα με μόλις 50 σεντς.Λίγο στο σέρβις υστερούσε αλλά με λίγη πίεση τα φαγητά ήρθαν στην ώρα τους.Κάπως έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα στους ναούς.Κατά την επιστροφή ρυθμίσαμε το ξυπνητήρι στις 4 κι ο ξενοδόχος μας διαβεβαίωσε ότι θα βρούμε πολλά τουκ τουκ απέξω για την ανατολή στον Αngkor wat.Τα πράγματα όμως δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε κι η τύχη προσωρινά έδειχνε να μας εγκαταλείπει...
Κατά τις 9 με θαυμάσιο αλλά όχι καυτό ευτυχώς ήλιο στον ουρανό και αραιή συννεφιά βγήκαμε προς αναζήτηση τροφής αρχικά και τουκ τουκ στη συνέχεια.Το πρώτο κομμάτι μας το κάλυψε και πάλι εξαίσια το διπλανό Blue pumpkin
όσο για το δεύτερο κομμάτι ένα κατάστημα με ποδήλατα μας έδωσε την υπέροχη ιδέα να κάνουμε τον μικρό κύκλο με ποδήλατο.Τα ποδήλατα εξαντλούνταν γρήγορα από ότι είδαμε κι αφού η κοπελίτσα μας διαβεβαίωσε ότι οι δρόμοι είναι πολύ καλοί και φλατ,μας έδωσε ένα νεράκι κι ένα χάρτι δώρο.
Ημερήσια ενοικίαση 3$!
Η καλύτερη ποδηλατάδα ever!!!
Κάναμε μια βολτίτσα στην πόλη που ήταν άδεια το πρωί και κατευθυνθήκαμε στα εκδοτήρια εισιτηρίων.
Αυτό που δεν κατάλαβα πραγματικά σε τι εξυπηρετεί,είναι η τοποθεσία των εκδοτηρίων στην αντίθετη κατεύθυνση από τους ναούς.Διπλός κόπος και χάσιμο χρόνου!Βγάλαμε την τριήμερη κάρτα και μεσ’την τρελή χαρά συνεχίσαμε για τους ναούς.
Λατρέυω αυτή την αίσθηση της ελευθερίας που μου δίνει το ποδήλατο,σε κάποια σημεία η ησυχία σε συνδυασμό με το τοπίο ήταν σκέτη μαγεία!
H Angkor ήταν η πρωτεύουσα της δυναστείας των Khmer από τον 9ο έως τον 15ο αιώνα.Η πόλη εκτεινόταν από την λίμνη Tonle sap έως τους λόφους Kulen και στην επικράτεια της είχαν χτιστεί πάνω από 1000 ναοί με μεγαλύτερο όλων τον Angkor wat.Ο τελευταίος είναι και το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο στον κόσμο.Αρχικά είχε κτιστεί ως Ινδουιστικός ναός αφιερωμένος στο Βισνού αλλά τον 12ο αιώνα μετατράπηκε σε Βουδιστικός.Είναι βεβαίως το κορυφαίο αξιοθέατο της Καμπότζης και το σύμβολο της σημαίας της!Εδώ συναντήσαμε όπως ήταν φυσικό και τον μεγαλύτερο όγκο τουριστών αλλά είναι τέτοιο το μέγεθος του ναού που πραγματικά δε νιώσαμε καμία ενόχληση.
To βιβλιαράκι με το χάρτη που μας είχε δώσει η κοπελιά στην ενοικίαση του ποδηλάτου αποδείχτηκε θησαυρός καθώς περιείχε αναλυτικότατες πληροφορίες για όλους τους βασικούς ναούς αλλά και για κάποιους μικρότερους.Χρειάζεσαι αρκετή ώρα για κάθε ναό,είναι αρκετά κουραστικό και φυσικά όλες αυτές οι πληροφορίες και οι εικόνες δεν μπορούν επουδενί να χωρέσουν σε καμία ιστορία.Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν περίπου αυτή με το κίτρινο χρώμα
και θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν
Αναμονή για να την άνοδο στο κομμάτι αυτό του συμπλέγματος
Η θέα...
Στο πλάι αριστερά της κεντρικής πύλης βρίσκονται οι μεγάλοι νερόλακοι όπου συγκεκτρώνονται οι τουρίστες για τις φωτογραφίες της ανατολής του ήλιου.Στάση για δροσιστική καρύδα και φωτογραφίες...
Ακολούθησε η περιήγηση στο σύμπλεγμα του Angkor Tom με τον διάσημο ναό Bayon
Συνέχεια η εξέδρα των ελεφάντων
Ναός Baphuon,χτισμένος σε τρία επίπεδα ακριβώς δίπλα στο βασιλικό παλάτι
Από τη πίσω πλευρά του ναού,μέσω του μονοπατιού επισκεφθήκαμε τα απομεινάρια του βασιλικού παλατιού
και ξαναβγήκαμε στην εξέδρα των ελεφάντων από τη πίσω της μεριά
Περάσαμε την εξέδρα του Βασιλιά καθώς και άλλους μικρούς ναούς ή υπολείμματα αυτών και μέσω της victory gate
κατευθυνθήκαμε προς τον ναό Ta Keo
Σειρά είχε ένας από τους πιο πολυφωτογραφημένους ναούς o Ta Prom.Βρίσκεται στη λίστα της Unesco από το 1992 και ο συνδυασμός των τεράστιων ριζών που έχουν σε πολλά σημεία καλύψει τα ερείπια και η οργιώδης ζούγκλα του προσδίδουν ένα τρομερό μυστήριο.
Συνεχίζοντας την ποδηλατάδα μας συναντήσαμε στην αριστερή πλευρά το Srah Srang, μία τεχνητή λίμνη στην οποία τελούνται προσευχές και προσφορές στις Θεότητες
και στη δεξιά πλευρά του δρόμου επισκεφθήκαμε τον τελευταίο ναό της ημέρας,τον Banteay Kdei ο οποίος είναι γνωστός ώς η πρωτεύουσα των μοναχικών κελιών
Το ηλιοβασίλεμα μας βρήκε στην υπέροχη διαδρομή επιστροφής στον Αngkor Wat όπου οι ντόποιοι μαζευόντουσαν για να το δουν παρέα με τα μαιμουδάκια μου κατέκλυσαν το δρόμο!Οι εικόνες ήταν απλά μαγευτικές...
Ο Angkor wat λουσμένος στο φως του ηλιοβασιλέματος...
Κουρασμένοι αλλά πολύ ευχαριστημένοι πήραμε το δρόμο για το Σιέμ ριπ και φτάνοντας στο ξενοδοχείο πέσαμε κατευθείαν στην πισίνα για χαλάρωση!
Οι τουρίστες είχαν επιστρέψει και οι δρόμοι της πόλης είχαν γεμίσει.Είχαμε την τύχη το ξενοδοχείο να βρίσκεται πολύ κοντά αλλά συγχρόνως όσο μακρυά χρειαζόταν από τους κεντρικούς δρόμους που πραγματικά μία φορά να τους περπατήσεις αρκεί για να μην το ξανακάνεις.Δυτική μουσική στη διαπασών,κάθε βήμα κι άλλο τραγούδι!Εκκωφαντική φασαρία,μεθυσμένοι τουρίστες,στριπτιζάδικα,εστιατόρια αμφιλεγόμενης αισθητικής.Όμως αν φύγεις από την περίφημη Pub street τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα,οι αγορές πολύχρωμες και ζωντανές,το street food ενδιαφέρον,οι φωτισμένες γέφυρες κατά μήκος του ποταμού δίνουν ένα τόνο ρομαντισμού.
Επιλέξαμε να δειπνήσουμε μακρυά από τη φασαρία σε ένα καινούργιο εστιατόριο κοντά στο ξενοδοχείο μας στην όμορφη αγορά χειροποίητων ειδών.Το εστιατόριο είναι το The Brothers στον King’s road και είναι κάθε βράδυ γεμάτο με ευκατάστατους ντόπιους και expats.Ροκ μουσική στη σωστή ένταση,χαλαρό περιβάλλον,πολύ καλό φαγητό και μπύρα με μόλις 50 σεντς.Λίγο στο σέρβις υστερούσε αλλά με λίγη πίεση τα φαγητά ήρθαν στην ώρα τους.Κάπως έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα στους ναούς.Κατά την επιστροφή ρυθμίσαμε το ξυπνητήρι στις 4 κι ο ξενοδόχος μας διαβεβαίωσε ότι θα βρούμε πολλά τουκ τουκ απέξω για την ανατολή στον Αngkor wat.Τα πράγματα όμως δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε κι η τύχη προσωρινά έδειχνε να μας εγκαταλείπει...
Attachments
Last edited:
chris7
Member
- Μηνύματα
- 3.238
- Likes
- 27.304
- Επόμενο Ταξίδι
- Λουξεμβούργο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Καναδάς
Α, μη μας λες τέτοια και μας κρατάς σε αγωνία.
villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.790
Το επόμενο κεφάλαιο είναι επεισοδιακό,μείνετε συντονισμένοι!Α, μη μας λες τέτοια και μας κρατάς σε αγωνία.
villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.790
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 4 ακριβώς και έτρεξα στο μπάνιο για να μη χάσω χρόνο!Νερά,πολλά νερά άκουσα και μια τρομερή φασαρία!Δεν είχα παρει χαμπάρι ως τότε!Τραβάω την κουρτίνα...θεομηνία!!!Τα δέντρα πήγαιναν πέρα δώθε σα δαιμονισμένα και από την πυκνότητα της βροχής δεν έβλεπα καθαρά ούτε τα κάγκελα του μπαλκονιού!!!Πάει η ανατολή!!!
Συνεδρίαση Νο1:Το δελτίο καιρού για τις επόμενες τρεις μέρες έγραφε βροχή και μόνο βροχή!Ψέματα, έγραφε και αέρα,δυνατό αέρα!Αποφασίζουμε φυσικά ότι δεν είχε κανένα νόημα να αναβιώσουμε τα ανεμοδαρμένα ύψη μπροστά στον Angkor Wat μέσα στο σκοτάδι γιατί ήλιος δε θα έβγαινε!Ξαναβάζουμε ξυπνητήρι στις 8 με την ελπίδα να έχει καλμάρει ο καιρός!
Το ξυπνητήρι ξαναχτυπάει στις 8.Ανοίγω τις κουρτίνες με μεγάλη προσμονή καθώς δεν άκουγα πια φασαρία.Πράγματι ο αέρας είχε κοπάσει αρκετά αλλά η βροχή συνεχιζόταν κι ο ουρανός ήταν κατάμαυρος.
Συνεδρίαση Νο2:Το Σιέμ Ριπ δεν είχε κατι φοβερό να μας προσφέρει σαν πόλη,ότι ήταν να δούμε το είχαμε δει.Θέλαμε να επισκεφτούμε κάποιους ναούς ακόμη και τη λίμνη Τονλε σαπ μιας και δεν είχαμε καταφέρει να έρθουμε μέσω αυτής.Οπότε αποφασίσαμε να πακετάρουμε και να αφήσουμε τα πράγματα στη ρεσεψιόν κι αν θέλαμε το βράδυ να παραμείνουμε θα ζητάγαμε εκ νέου δωμάτιο ή θα βρίσκαμε αλλού.Όπως και να είχε θα το αποφασίζαμε αργότερα.
Κατεβήκαμε για πρωινό και η παραδοσιακή μουσική με το ωραίο περιβάλλον μας έφτιαξαν τη διάθεση.Όταν βγήκαμε προς αναζήτηση τουκ τουκ απλώς ψιχάλιζε κι αρχίσαμε να αναθαρρεύουμε!
Τα τουκ τουκ ήταν αρραγμένα σε μια μεγάλη σειρά,ήταν ξεκάθαρο πως η κίνηση λόγω καιρικών συνθηκών ήταν πολύ μειωμένη.Αυτό ήταν τουλάχιστον υπέρ μας!Το πρόγραμμα που θέλαμε να κάνουμε ήταν οι ναοί του μεγάλου κύκλου κι από κει στο σύμπλεγμα Rοluos και τέλος στη λίμνη Τονλε σαπ.Υπό διαφορετικές συνθήκες δύσκολα θα μας πήγαινε κάποιος σε όλα αυτά την ίδια μέρα αλλά λόγω αναδουλειάς αν και δυσανασχετούσαν αρχικά στο άκουσμα της διαδρομής μας έδιναν τελικά τιμή.Ο πρώτος μας είπε 50$,ο δεύτερος 40$,ο τρίτος 35$ κι ο τέταρτος 20$!Τον τέταρτο πήραμε φυσικά και μας βγήκε διαμαντάκι!Ο πιο καλός τουκ τουκατζής όλου του ταξιδιού!
Του εξηγήσαμε ότι θέλαμε μια μικρη στάση στον Angkor Wat έτσι για αποχαιρετισμό και από κει περνώντας μπροστά από το terrace of the lepper king
μέσω πάλι της victory gate
στο ναό Preah Khan,επίπεδος στην κατασκευή του και θυμίζει τον Ta Prohm δέντρα έχουν φυτρώσει πάνω στα ερείπια του.
Επόμενη στάση στον πολύ ενδιαφέροντα λόγω της διαφορετικότητάς του από τους άλλους ναό Neak Pean ο οποίος βρίσκεται πάνω σε ένα τεχνητό,στρογγυλό ‘’νησί’’.Η διαδρομή μέχρι το ναό είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Kι εδώ ένα βιντεάκι από τους Καμποτζιανούς μουσικούς στη διαδρομή
Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι αναπαριστά την μυθική λίμνη Anavatapta στα Ιμαλάια η οποία σύμφωνα με δοξασίες θεραπεύει όλες τις ασθένειες.Το όνομα του ναού προέρχεται από τα φίδια (naga) που τυλίγουν τη βάση του ναού.
Συνεχίσαμε την περιήγηση στον ναό Ta som,ένα μικρό σε μέγεθος ναό με μία κεντρική shrine και τείχη να την περιβάλλουν.Μικρός αλλά ιδιαίτερα ατμοσφαιρικός,επίσης με τεράστιες ρίζες δέντρων να πιέζουν τα ερείπια.
Εδώ πρέπει να πω ότι και στους τρεις ναούς είμαστε σχεδόν μόνοι.Σε τούτο τον μικρό ναό μικρά κοριτσάκια πουλούσαν μικροπράγματα σε καλαθάκια,στους υπόλοιπους δεν είχαμε δει κατί τέτοιο.Μόλις μας είδαν έτρεξαν κι άρχισαν να μας πιέζουν όπως τα έχουν μάθει δυστυχώς.Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση ήταν τα πολύ καλά αγγλικά τους!Μου είπαν ότι πάνε σχολείο κι εκεί κάποιες κυρίες τους μαθαίνουν αγγλικά,η ουγγαρέζα που είχαμε γνωρίσει στο λεωφορείο ήταν μία από αυτές!Με ρώτησαν από που είμαι κι όταν τους είπα από την Ελλάδα,μου απάντησαν,ναι ξέρουμε στην Ευρώπη με πρωτεύουσα την Αθήνα!
Αυτό δεν το περίμενα!!!
Με τη κουβέντα όμως άρχισε πάλι η ψιχάλα και πριν προλάβουμε να βάλουμε αδιάβροχα,σηκώθηκε αέρας και δυνατή βροχή!Βρήκαμε μιαν άκρη στα ερείπια και χωθήκαμε να προφυλαχτούμε.Η ώρα περνούσε εις βάρος μας οπότε αποφασίσαμε ότι δε θα λιώσουμε και επιστρέψαμε στο τουκ τουκ κακήν κακώς.Ο οδηγός είχε κλείσει τα αδιάβροχα προστατευτικά και μας ειχε αγοράσει μπανάνες!
Ευτυχώς η βροχή δεν κράτησε πολύ προς το παρόν και φτάνοντας στο ναό East Mebon με τους δίμετρους ελέφαντες στις εισόδους είχε σχεδόν σταματήσει και ο ουρανός άρχισε να καθαρίζει κιόλας!
Πολύ κοντά,λιγότερο από 1μιση μετρο,είναι ο ναός Pre Rup,το όνομα του οποίου σημαίνει ‘’γύρνα το σώμα’’.Οι Καμποτζιανοί πιστεύουν ότι σε αυτό το ναό γινόντουσαν κηδείες και οι στάχτες των σωμάτων γύρναγαν ιεροτελεστικά σε διάφορες κατευθύνσεις.
Ο επόμενος ναός όμως ήταν αρκετά μακρυά,γύρω στα 25 χλμ τα οποία όπως παρατηρείται στην παραπάνω φωτογραφία που ο ουρανός ξαναμαύριζε,γίναν υπό δυνατή βροχή και πάλι η οποία δε σταμάτησε ούτε όταν φτάσαμε δυστυχώς.Ο Βanteay Srei που σημαίνει "ακρόπολη των γυναικών" ξεχωρίζει ανάμεσα στους άλλους ναούς λόγω των υλικών από τα οποία έχει κτιστεί,γκρι άμμο και ροζ πέτρα.Δεν μπορέσαμε να τον δούμε όπως θα θέλαμε και ούτε φυσικά τόλμησα να βγάλω τη φωτογραφική γιατί δεν ήταν αδιάβοχή.H παρακάτω φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο απλά για να πάρετε μια ιδέα.
Από κει και μέσω λασπωμένων χωματόδρομων
και με εικόνες ζωής και επιβίωσης στη ζόυγκλα της Καμπότζης
φτάσαμε στο αρχαιότερο σύμπλεγμα των 600 ετών της εποχής Angkor.Αποτελείται από τρεις ναούς,Bakong,Lolei και Preah Ko βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους και μόλις 3 χιλιόμετρα ανατολικά της Λίμνης Τόνλε σαπ.Έχουνε κοινά χαρακτηριστικά και υλικά κατασκευής.Τους δύο πρώτους τους είδαμε με την ησυχία μας με σιγανή ψιχάλα,στον τελευταίο ξανάνοιξαν οι ουρανοί αυτή τη φορά για τα καλά παρέα με τον αέρα!
Bakong
Lolei
Preah ko (επίσης από το διαδίκτυο γιατί έιχε ξεκινήσει η βροχή)
Και ξεκινάμε υπό αυτές τις τρομερά αντίξοες συνθήκες να πάμε προς τη λίμνη.Στο χιλιόμετρο ήταν σα να πέσαμε μέσα στη λίμνη.Ο δρόμος είχε εξαφανιστεί!
Το τουκ τουκ δεν μπορούσε να προχωρήσαμε και μπήκαμε μέσα στα νερά να το ξεκολλήσουμε.Ο οδηγός μας είπε ότι ήταν περίπου άλλα δυο χιλιόμετρα δρόμος μέχρι το σημείο με τα καραβάκια αλλά προφανώς δεν υπήρχε πλέον δρόμος και η βροχή συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση.Μόνο με τα πόδια μας είπε ο οδηγός για να μας βγάλει από τη νιρβάνα που είχαμε πέσει στην προσπάθεια του καθενός μας να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε!Βεβαίως αποφασίσαμε να μην αφήσουμε τα κοκκαλάκια μας στην Καμπότζη,αρκετά νερά είχαμε δει σ’αυτό το ταξίδι και σπίτια πάνω σε πασάλους,μπορούσαμε να ζήσουμε και χωρίς την Τόνλε σαπ που μάλλον δε μας ήθελε καθόλου, αρκεί να ζήσουμε!Οπισθοχώρηση και γρήγορα γιατί η στάθμη του νερού στις ρόδες ανέβαινε επικίνδυνα!1 ώρα και βάλε κάναμε να φτάσουμε στη Σιέμ Ριπ η οποία κόντευε να μετατραπεί σε Βενετία!!!
Καθ’οδόν συνεδρίαση Νο3: Η πρόβλεψη του καιρού ήταν η ίδια και χειρότερη για την επόμενη μέρα οπότε νομοτελειακά θα τρίτωνε το κακό για τη λίμνη.Το ερώτημα πλέον ήταν να μείνουμε και υπό βροχή να πάμε και στους πιο απομακρυσμένους ναούς ή να φύγουμε με το νυχτερινό λεωφορείο για Πνομ πενχ όπου ο καιρός αναμενόταν ηλιόλουστος (!!!) κι από κει για Σαιγκόν μια ώρα αρχίτερα;Αποφασίσαμε πως η εμπειρία από τους ναούς ήταν αρκετή και δε θέλαμε να φάμε κι άλλη βροχή οπότε δώσαμε στον οδηγό 25$ με την υπόσχεση να έρθει το βράδυ στις 9μιση να μας πάει στο σταθμό.Παρ’ότι τα αδιάβροχα δεν είχαν βγει από πάνω μας είμαστε αρκετά μουσκεμένοι οπότε πήγαμε κατευθείαν στην αγορά χειροποίητων ειδών απέναντι από το ξενοδοχείο μας,αλλάξαμε ρούχα στις τουαλέτες και αράξαμε στο αγαπημένο πλέον Bluepumpkin για καφέ και σάντουιτς.
Αργότερα κάναμε την τελευταία μας βόλτα στις αγορές,δοκιμάσαμε μπόλικο streetfood,χαζέψαμε από δω κι από κει για να περάσει η ώρα.Στις 9 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο,χρησιμοποιήσαμε την τουαλέτα για να φρεσκαριστούμε και σε μισή ώρα ακριβώς ο οδηγός ήταν απέξω!Μας πήγε στο σταθμό που του υποδείξαμε αλλα τα βάσανά μας δεν είχαν τελειωμό για σήμερα!Ο σταθμός ήταν κλειστός!Και τι γίνεται με το λεωφορείο;;;
Κατεβαίνει ο άνθρωπος καλή του ώρα να ψάξει βοήθεια.Ευτυχώς βρήκε έναν φύλακα που του υπέδειξε άλλο σημείο δίπλα ακριβώς στην αγορά που χαζεύαμε.Και όχι δεν είχαν αλλάξει σημείο αλλά όταν κλείσαμε διαδικτυακά τα εισιτήρια δε διαβάσαμε τα ψιλά γράμματα που γράφανε το σημείο αναχώρησης και απλά θεωρήσαμε πως θα ήταν το ίδιο με της άφιξης!Τρεχάλα ο άνθρωπος να προλάβει γιατί 10 και μισή έφευγε το λεωφορείο!Μόλις φτάσαμε τον χαιρετίσαμε γρήγορα κι ούτε τιπ δεν σκεφτήκαμε στη φούρια μας να του δώσαμε που το άξιζε και με το παραπάνω.Ας είναι καλά!
Τελικά τσάμπα και η τρεχάλα,τα λεωφορεία ήταν γεμάτα και είχαν βάλει και έξτρα οπότε μας βάλανε στο παρα τέταρτο για να είμαστε και πιο χαλαροί.Τέλος καλό,όλα καλά!
Συνεδρίαση Νο1:Το δελτίο καιρού για τις επόμενες τρεις μέρες έγραφε βροχή και μόνο βροχή!Ψέματα, έγραφε και αέρα,δυνατό αέρα!Αποφασίζουμε φυσικά ότι δεν είχε κανένα νόημα να αναβιώσουμε τα ανεμοδαρμένα ύψη μπροστά στον Angkor Wat μέσα στο σκοτάδι γιατί ήλιος δε θα έβγαινε!Ξαναβάζουμε ξυπνητήρι στις 8 με την ελπίδα να έχει καλμάρει ο καιρός!
Το ξυπνητήρι ξαναχτυπάει στις 8.Ανοίγω τις κουρτίνες με μεγάλη προσμονή καθώς δεν άκουγα πια φασαρία.Πράγματι ο αέρας είχε κοπάσει αρκετά αλλά η βροχή συνεχιζόταν κι ο ουρανός ήταν κατάμαυρος.
Συνεδρίαση Νο2:Το Σιέμ Ριπ δεν είχε κατι φοβερό να μας προσφέρει σαν πόλη,ότι ήταν να δούμε το είχαμε δει.Θέλαμε να επισκεφτούμε κάποιους ναούς ακόμη και τη λίμνη Τονλε σαπ μιας και δεν είχαμε καταφέρει να έρθουμε μέσω αυτής.Οπότε αποφασίσαμε να πακετάρουμε και να αφήσουμε τα πράγματα στη ρεσεψιόν κι αν θέλαμε το βράδυ να παραμείνουμε θα ζητάγαμε εκ νέου δωμάτιο ή θα βρίσκαμε αλλού.Όπως και να είχε θα το αποφασίζαμε αργότερα.
Κατεβήκαμε για πρωινό και η παραδοσιακή μουσική με το ωραίο περιβάλλον μας έφτιαξαν τη διάθεση.Όταν βγήκαμε προς αναζήτηση τουκ τουκ απλώς ψιχάλιζε κι αρχίσαμε να αναθαρρεύουμε!
Τα τουκ τουκ ήταν αρραγμένα σε μια μεγάλη σειρά,ήταν ξεκάθαρο πως η κίνηση λόγω καιρικών συνθηκών ήταν πολύ μειωμένη.Αυτό ήταν τουλάχιστον υπέρ μας!Το πρόγραμμα που θέλαμε να κάνουμε ήταν οι ναοί του μεγάλου κύκλου κι από κει στο σύμπλεγμα Rοluos και τέλος στη λίμνη Τονλε σαπ.Υπό διαφορετικές συνθήκες δύσκολα θα μας πήγαινε κάποιος σε όλα αυτά την ίδια μέρα αλλά λόγω αναδουλειάς αν και δυσανασχετούσαν αρχικά στο άκουσμα της διαδρομής μας έδιναν τελικά τιμή.Ο πρώτος μας είπε 50$,ο δεύτερος 40$,ο τρίτος 35$ κι ο τέταρτος 20$!Τον τέταρτο πήραμε φυσικά και μας βγήκε διαμαντάκι!Ο πιο καλός τουκ τουκατζής όλου του ταξιδιού!
Του εξηγήσαμε ότι θέλαμε μια μικρη στάση στον Angkor Wat έτσι για αποχαιρετισμό και από κει περνώντας μπροστά από το terrace of the lepper king
μέσω πάλι της victory gate
στο ναό Preah Khan,επίπεδος στην κατασκευή του και θυμίζει τον Ta Prohm δέντρα έχουν φυτρώσει πάνω στα ερείπια του.
Επόμενη στάση στον πολύ ενδιαφέροντα λόγω της διαφορετικότητάς του από τους άλλους ναό Neak Pean ο οποίος βρίσκεται πάνω σε ένα τεχνητό,στρογγυλό ‘’νησί’’.Η διαδρομή μέχρι το ναό είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Kι εδώ ένα βιντεάκι από τους Καμποτζιανούς μουσικούς στη διαδρομή
Συνεχίσαμε την περιήγηση στον ναό Ta som,ένα μικρό σε μέγεθος ναό με μία κεντρική shrine και τείχη να την περιβάλλουν.Μικρός αλλά ιδιαίτερα ατμοσφαιρικός,επίσης με τεράστιες ρίζες δέντρων να πιέζουν τα ερείπια.
Εδώ πρέπει να πω ότι και στους τρεις ναούς είμαστε σχεδόν μόνοι.Σε τούτο τον μικρό ναό μικρά κοριτσάκια πουλούσαν μικροπράγματα σε καλαθάκια,στους υπόλοιπους δεν είχαμε δει κατί τέτοιο.Μόλις μας είδαν έτρεξαν κι άρχισαν να μας πιέζουν όπως τα έχουν μάθει δυστυχώς.Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση ήταν τα πολύ καλά αγγλικά τους!Μου είπαν ότι πάνε σχολείο κι εκεί κάποιες κυρίες τους μαθαίνουν αγγλικά,η ουγγαρέζα που είχαμε γνωρίσει στο λεωφορείο ήταν μία από αυτές!Με ρώτησαν από που είμαι κι όταν τους είπα από την Ελλάδα,μου απάντησαν,ναι ξέρουμε στην Ευρώπη με πρωτεύουσα την Αθήνα!
Αυτό δεν το περίμενα!!!
Με τη κουβέντα όμως άρχισε πάλι η ψιχάλα και πριν προλάβουμε να βάλουμε αδιάβροχα,σηκώθηκε αέρας και δυνατή βροχή!Βρήκαμε μιαν άκρη στα ερείπια και χωθήκαμε να προφυλαχτούμε.Η ώρα περνούσε εις βάρος μας οπότε αποφασίσαμε ότι δε θα λιώσουμε και επιστρέψαμε στο τουκ τουκ κακήν κακώς.Ο οδηγός είχε κλείσει τα αδιάβροχα προστατευτικά και μας ειχε αγοράσει μπανάνες!
Ευτυχώς η βροχή δεν κράτησε πολύ προς το παρόν και φτάνοντας στο ναό East Mebon με τους δίμετρους ελέφαντες στις εισόδους είχε σχεδόν σταματήσει και ο ουρανός άρχισε να καθαρίζει κιόλας!
Πολύ κοντά,λιγότερο από 1μιση μετρο,είναι ο ναός Pre Rup,το όνομα του οποίου σημαίνει ‘’γύρνα το σώμα’’.Οι Καμποτζιανοί πιστεύουν ότι σε αυτό το ναό γινόντουσαν κηδείες και οι στάχτες των σωμάτων γύρναγαν ιεροτελεστικά σε διάφορες κατευθύνσεις.
Ο επόμενος ναός όμως ήταν αρκετά μακρυά,γύρω στα 25 χλμ τα οποία όπως παρατηρείται στην παραπάνω φωτογραφία που ο ουρανός ξαναμαύριζε,γίναν υπό δυνατή βροχή και πάλι η οποία δε σταμάτησε ούτε όταν φτάσαμε δυστυχώς.Ο Βanteay Srei που σημαίνει "ακρόπολη των γυναικών" ξεχωρίζει ανάμεσα στους άλλους ναούς λόγω των υλικών από τα οποία έχει κτιστεί,γκρι άμμο και ροζ πέτρα.Δεν μπορέσαμε να τον δούμε όπως θα θέλαμε και ούτε φυσικά τόλμησα να βγάλω τη φωτογραφική γιατί δεν ήταν αδιάβοχή.H παρακάτω φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο απλά για να πάρετε μια ιδέα.
Από κει και μέσω λασπωμένων χωματόδρομων
και με εικόνες ζωής και επιβίωσης στη ζόυγκλα της Καμπότζης
φτάσαμε στο αρχαιότερο σύμπλεγμα των 600 ετών της εποχής Angkor.Αποτελείται από τρεις ναούς,Bakong,Lolei και Preah Ko βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους και μόλις 3 χιλιόμετρα ανατολικά της Λίμνης Τόνλε σαπ.Έχουνε κοινά χαρακτηριστικά και υλικά κατασκευής.Τους δύο πρώτους τους είδαμε με την ησυχία μας με σιγανή ψιχάλα,στον τελευταίο ξανάνοιξαν οι ουρανοί αυτή τη φορά για τα καλά παρέα με τον αέρα!
Bakong
Lolei
Preah ko (επίσης από το διαδίκτυο γιατί έιχε ξεκινήσει η βροχή)
Και ξεκινάμε υπό αυτές τις τρομερά αντίξοες συνθήκες να πάμε προς τη λίμνη.Στο χιλιόμετρο ήταν σα να πέσαμε μέσα στη λίμνη.Ο δρόμος είχε εξαφανιστεί!
Το τουκ τουκ δεν μπορούσε να προχωρήσαμε και μπήκαμε μέσα στα νερά να το ξεκολλήσουμε.Ο οδηγός μας είπε ότι ήταν περίπου άλλα δυο χιλιόμετρα δρόμος μέχρι το σημείο με τα καραβάκια αλλά προφανώς δεν υπήρχε πλέον δρόμος και η βροχή συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση.Μόνο με τα πόδια μας είπε ο οδηγός για να μας βγάλει από τη νιρβάνα που είχαμε πέσει στην προσπάθεια του καθενός μας να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε!Βεβαίως αποφασίσαμε να μην αφήσουμε τα κοκκαλάκια μας στην Καμπότζη,αρκετά νερά είχαμε δει σ’αυτό το ταξίδι και σπίτια πάνω σε πασάλους,μπορούσαμε να ζήσουμε και χωρίς την Τόνλε σαπ που μάλλον δε μας ήθελε καθόλου, αρκεί να ζήσουμε!Οπισθοχώρηση και γρήγορα γιατί η στάθμη του νερού στις ρόδες ανέβαινε επικίνδυνα!1 ώρα και βάλε κάναμε να φτάσουμε στη Σιέμ Ριπ η οποία κόντευε να μετατραπεί σε Βενετία!!!
Καθ’οδόν συνεδρίαση Νο3: Η πρόβλεψη του καιρού ήταν η ίδια και χειρότερη για την επόμενη μέρα οπότε νομοτελειακά θα τρίτωνε το κακό για τη λίμνη.Το ερώτημα πλέον ήταν να μείνουμε και υπό βροχή να πάμε και στους πιο απομακρυσμένους ναούς ή να φύγουμε με το νυχτερινό λεωφορείο για Πνομ πενχ όπου ο καιρός αναμενόταν ηλιόλουστος (!!!) κι από κει για Σαιγκόν μια ώρα αρχίτερα;Αποφασίσαμε πως η εμπειρία από τους ναούς ήταν αρκετή και δε θέλαμε να φάμε κι άλλη βροχή οπότε δώσαμε στον οδηγό 25$ με την υπόσχεση να έρθει το βράδυ στις 9μιση να μας πάει στο σταθμό.Παρ’ότι τα αδιάβροχα δεν είχαν βγει από πάνω μας είμαστε αρκετά μουσκεμένοι οπότε πήγαμε κατευθείαν στην αγορά χειροποίητων ειδών απέναντι από το ξενοδοχείο μας,αλλάξαμε ρούχα στις τουαλέτες και αράξαμε στο αγαπημένο πλέον Bluepumpkin για καφέ και σάντουιτς.
Αργότερα κάναμε την τελευταία μας βόλτα στις αγορές,δοκιμάσαμε μπόλικο streetfood,χαζέψαμε από δω κι από κει για να περάσει η ώρα.Στις 9 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο,χρησιμοποιήσαμε την τουαλέτα για να φρεσκαριστούμε και σε μισή ώρα ακριβώς ο οδηγός ήταν απέξω!Μας πήγε στο σταθμό που του υποδείξαμε αλλα τα βάσανά μας δεν είχαν τελειωμό για σήμερα!Ο σταθμός ήταν κλειστός!Και τι γίνεται με το λεωφορείο;;;
Κατεβαίνει ο άνθρωπος καλή του ώρα να ψάξει βοήθεια.Ευτυχώς βρήκε έναν φύλακα που του υπέδειξε άλλο σημείο δίπλα ακριβώς στην αγορά που χαζεύαμε.Και όχι δεν είχαν αλλάξει σημείο αλλά όταν κλείσαμε διαδικτυακά τα εισιτήρια δε διαβάσαμε τα ψιλά γράμματα που γράφανε το σημείο αναχώρησης και απλά θεωρήσαμε πως θα ήταν το ίδιο με της άφιξης!Τρεχάλα ο άνθρωπος να προλάβει γιατί 10 και μισή έφευγε το λεωφορείο!Μόλις φτάσαμε τον χαιρετίσαμε γρήγορα κι ούτε τιπ δεν σκεφτήκαμε στη φούρια μας να του δώσαμε που το άξιζε και με το παραπάνω.Ας είναι καλά!
Τελικά τσάμπα και η τρεχάλα,τα λεωφορεία ήταν γεμάτα και είχαν βάλει και έξτρα οπότε μας βάλανε στο παρα τέταρτο για να είμαστε και πιο χαλαροί.Τέλος καλό,όλα καλά!
Last edited:
Yiannis47
Member
- Μηνύματα
- 57
- Likes
- 38
- Επόμενο Ταξίδι
- Ινδια .... ισως.
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα !!!
Ρουφηξα την μεχρι τώρα περιγραφή του ταξιδιού σας και οφείλω να ομολογήσω οτι μπηκα στην παρέα σας, κάτι σαν να ταξιδευα μαζί σας !!! Ή Ασία είναι ο αγαπημένος μου προορισμός και κάθε ιστορία από εκεί είναι βάλσαμο για την ψυχή μου. Πόσο μάλλον όταν τέτοιες περιγραφές δείχνουν την μη τουριστική μεριά της κάθε χώρας.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η Ασία δεν είναι για όλους , αυτοί όμως που την διαλέγουν για προορισμό μόνο κερδισμένοι βγαίνουν , κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Ή επίσκεψη μου στην ΝΑ Ασία θέλω να εξομολογηθω ,και να συγχωρέσετε, άλλαξε την φιλοσοφία μου για την ζωή, με έκανε σίγουρα καλύτερο άνθρωπο.
Σ' ευχαριστώ για την ταξιδιωτική σου ιστορία.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η Ασία δεν είναι για όλους , αυτοί όμως που την διαλέγουν για προορισμό μόνο κερδισμένοι βγαίνουν , κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Ή επίσκεψη μου στην ΝΑ Ασία θέλω να εξομολογηθω ,και να συγχωρέσετε, άλλαξε την φιλοσοφία μου για την ζωή, με έκανε σίγουρα καλύτερο άνθρωπο.
Σ' ευχαριστώ για την ταξιδιωτική σου ιστορία.
villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.790
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!Συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενά σου!
@villi θέλω να σε ευχαριστήσω πααααααρα πολύ για τις πληροφορίες (για το Hoi An δεν μπήκα καν στον κόπο να ψάξω διαμονή,,,,το αποφασίσαμε τελευταία τελευταία στιγμή και αφέθηκα στις δικές σου προτάσεις )
εχω γυρίσει ενα μήνα από το Βιετνάμ και ακόμα κουβαλάω τα χαμόγελα αυτών των υπέροχων ανθρώπων
)εχω γυρίσει ενα μήνα από το Βιετνάμ και ακόμα κουβαλάω τα χαμόγελα αυτών των υπέροχων ανθρώπων
aspa
Member
- Μηνύματα
- 580
- Likes
- 1.568
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος του κοσμου
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και από μένα.Γύρισα χτες.Η ιστορία σου βοήθησε πολύ στην οργάνωση του ταξιδιού. Νάμαστε όλοι καλά να ταξιδεύουμε.
Εκπομπές Travelstories
