Αναφιώτικα-Πλάκα!

[dimosf]

Μια μικρή βόλτα στα ριζά του Ιερού Βράχου!

Καιρό τώρα έψαχνα να βρω την ευκαιρία, να πάρω τη φωτογραφική μου μηχανή και να αρχίζω να ανηφορίζω τα στενά και τα σκαλάκια της Πλάκας

και ειδικά στη συνοικία που βρίσκεται στα βορειοανατολικά του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης, τα Αναφιώτικα. Πολλές φορές έχω περπατήσει στα στενά της Πλάκας, αλλά τις περισσότερες βιαστικός περνώντας για κάποιες δουλειές. Όσες φορές πέρασα χαλαρός ήταν όταν με παρέα πήγαινα για διασκέδαση, και αυτό γινόταν κυρίως πιο χαμηλά στην κυρίως Πλάκα.

Σήμερα ο καιρός ήταν μουντός. Καμιά σχέση με τη χθεσινή λαμπρή λιακάδα. Είχα κάτι δουλειές στο κέντρο και σκέφτηκα να πάρω μαζί τη μηχανή και αν τελειώσω νωρίς να κάνω τη βόλτα που σχεδίαζα. Έτσι και έγινε.
Η δουλειά στην περιοχή του Μακρυγιάννη τελείωσε νωρίς και από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου άρχισα να ανηφορίζω τη Θρασύλλου, που πάει πλάι-πλάι στη ρίζα του βράχου.

Η θέα προς τα σπίτια της Πλάκας προς τα κάτω αλλά και προς τον Λυκαβηττό και την τσιμεντούπολη είναι απρόσκοπτη.
Τα στενά δρομάκια γίνονται αδιέξοδα.

​

Άλλα καταλήγουν σε σκαλάκια, περνάνε μέσα από αυλές, ή δίπλα από παλιές εκκλησίες

όπως του Αγίου Γεωργίου του βράχου,​

του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά και άλλων.

Στη γνωστή «οδό» (σκάλες στην πραγματικότητα) Μνησικλέους με τις ταβέρνες της, έχει ένα πλάτωμα και εκεί είναι η (δυστυχώς κλειστή) είσοδος του Μετοχιού του Πανάγιου Τάφου.

Από την αυλόπορτά του κατάφερα να βγάλω μια φωτογραφία της αυλής του. Πριν πολλά χρόνια, εκεί μέσα παρακολούθησα μια κατανυκτική συναυλία-εκδήλωση προς τιμή του Παπαδιαμάντη και θυμάμαι πόσο όμορφα αισθάνθηκα τότε.
Τα Αναφιώτικα είναι μια γειτονιά που φτιάξανε Αναφιώτες χτιστάδες που ήρθαν για να πάρουν μέρος στην κατασκευή των ανακτόρων του Όθωνα (ναι το κτίριο όπου σήμερα οι τριακόσιοι μας κάνουν το βίο αβίωτο!).

Η καταγωγή των κατοίκων αυτής της μικρής «νησιώτικης» νησίδας είναι η αιτία της μορφής της που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό Αιγαιοπελαγίτικο χωριό.

Η βόλτα μου, από τα Αναφιώτικα με έβγαλε

στους «Αέρηδες», το υπέροχο Ωρολόγιο Ανδρόνικου Κυρρήστου ή Πύργο των Ανέμων, στη Ρωμαϊκή Αγορά και το Φετιχέ Τζαμί και από εκεί στη Βιβλιοθήκη του Αδριανού και στο Μοναστηράκι

με το Τζαμί Τζισταράκη, σήμερα Μουσείο κεραμικής, παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και την εκκλησία της Παναγίας.
Μπορεί η μέρα να μην ήταν ηλιόλουστη οι εικόνες όμως που χάρηκα, ήταν πραγματικά λαμπρές. Μια πολύχρωμη νότα αισιοδοξίας στη μουντή και απαισιόδοξη πραγματικότητα που ζούμε! Η Αθήνα έχει και άλλες όμορφες εικόνες, κρυμμένες ή όχι, και έχω αποφασίσει σιγά-σιγά να τις χαρώ! Καλή συνέχεια λοιπόν!

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/113519638873206463457/PlakaAthens1632012
​

Από το το δισάκι μου στον ώμο...: Αναφιώτικα-Πλάκα!

 

[fitziano]

http://disaki.blogspot.com/2012/03/blog-post_16.html

Στο γιασεμί χειμώνα είναι ότι πρέπει...

 

[canf]

υπέροχα...

 

[galat]

Δήμο σε ευχαριστούμε για την ωραία βόλτα, που μας έκανες στα Αναφιώτικα, χώρο έντονα φορτισμένο με εικόνες και μνήμες της ιστορίας μας. Μου δίνεις έτσι την ευκαιρία να πω δύο λόγια για το μεγάλο δίλημμα των αρχαιολόγων και των αρχιτεκτόνων.

Αναφιώτικα : Το μεγάλο δίλημμα των αρχαιολόγων και των αρχιτεκτόνων
ή πως ένας αυθαίρετος οικισμός, κτισμένος πάνω σε αρχαιολογικό χώρο, μπορεί να κηρύσσεται διατηρητέος.

Η προστασία του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης των Αθηνών ήταν από τις πρώτες ενέργειες του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. Ήδη από το 1834 η περιοχή γύρω από την Ακρόπολη κηρύσσεται ως αρχαιολογικός χώρος και περνάει στην ιδιοκτησία και προστασία της Ελληνικής πολιτείας. Την δεκαετία του 1860 οι Αναφιώτες Γ. Δαμίγος (ξυλουργός) και Μ. Σιγάλας (κτίστης) καταπατούν τον χώρο που βρίσκεται στους πρόποδες της Ακρόπολης και θεμελιώνουν αυθαίρετα την μετέπειτα ονομαζόμενη συνοικία των Αναφιώτικων. Θα περάσει ένας αιώνας για να ασχοληθεί και πάλι η Ελληνική πολιτεία με τα Αναφιώτικα και την προστασία και ανάδειξη των γύρω από την Ακρόπολη χώρων. Έτσι την δεκαετία του 1960 το Υπουργείο Πολιτισμού θα ξεκινήσει απαλλοτριώσεις των χώρων των Αναφιώτικων, έστω και εάν γνωρίζει ότι όλες οι υπάρχουσες κατασκευές είναι προϊόν καταπάτησης του από το 1834 χαρακτηριζόμενου αρχαιολογικού χώρου. Όμως το δίλημμα που βασανίζει έκτοτε τους αρχαιολόγους και αρχιτέκτονες είναι ποιο πρέπει να είναι το μέλλον των Αναφιώτικων. Να κατεδαφιστούν ως αυθαίρετες μεταγενέστερες κατασκευές για να γίνουν ανασκαφικές εργασίες των γύρω από την Ακρόπολη χώρων ή να διατηρηθούν ως ένα γραφικό και πλέον παραδοσιακό τμήμα της Αθήνας, αντιπροσωπευτικό μίας σημαντικής ιστορικής περιόδου της πόλης; Το ερώτημα φαίνεται ότι έχει ήδη απαντηθεί ,αφού ένας αριθμός των κτισμάτων της συνοικίας, έχει ήδη προ πολλού κατεδαφιστεί για αρχαιολογικούς λόγους, ενώ οι 45 οικίες, που έχουν απομείνει έχουν πλέον χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως διατηρητέα μνημεία. Όμως ποιος ξέρει εάν στο μέλλον διαφορετικές αρχαιολογικές προσεγγίσεις και απόψεις δουν με διαφορετικό πρίσμα το όλο θέμα;

Οι απόψεις που κατά καιρούς έχουν ακουστεί - όπως πληροφορούμαστε από τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Δωρή και το περιοδικό άνθρωπος και χώρος – είναι οι εξής :
«α . Να μετατραπεί σε αρχαιολογική έρημο – να αποκοπεί από την Πλάκα και να ενωθεί με τον χώρο της αγοράς και της Ακρόπολης. Όνειρο των κλασικών αρχαιολόγων και της αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής κυρίως.
β. Να «διασωθεί» όπως είναι, σαν νεοκλασική περιοχή με μουσειακό βασικά χαρακτήρα, ενώ ταυτόχρονα θα μπορούσανε να γίνουν έρευνες αρχαιολογικές στους ελεύθερους χώρους και κάτω απ’ τα θεμέλια.
γ . Ποικιλία προτάσεων ανάμεσα στις α) και β). Π.χ. τμήμα αρχαιολογικό – τμήμα νεοκλασικό ή αρχαιολογικός χώρος όπου θα παραμείνουν τα σημαντικά νεοκλασικά κτίρια και δείγμα κ.λ.π.
δ . Ν’ απαλλοτριωθεί η περιοχή και με διάφορους τρόπους ν’ αξιοποιηθεί τουριστικά (Συνοικισμός καλλιτεχνών – υψηλού τουρισμού κ.λ.π.). Αυτή η τελευταία λύση, που μπορεί να συγκερασθεί με τις παραπάνω, παρουσιάζει το «πλεονέκτημα» ότι μπορεί να παραδοθεί η περιοχή σε κάποιο απ’ τα γνωστά μονοπώλεια μελετών και κατασκευών γι’ αυτή την αξιοποίηση και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η τάση αυτή καλλιεργείται έντονα.»


Πολύ ενδιαφέροντα links :
1. Ένα ΠΟΛΥ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ από το αρχείο της ΕΡΤ (1981)
2. Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών : Αναφιώτικα
3.ΠΛΑΚΑ ΑΝΑΦΙΩΤΙΚΑ - Αυτοδιοίκηση και Αυτοδιαχείρηση της περιοχής
του αρχιτέκτονα Μιχάλη Δωρή, από το αρχιτεκτονικό περιοδικό Άνθρωπος και χώρος
4. Μία πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη για τα Αναφιώτικα σε pdf (Τσιλιγκιρίδη Μαρία-Ζωή, Χαλκιοπούλου Ελένη)
5. καθώς και : εδώ

 

[dimosf]

Πραγματικά πολύ σπουδαίες οι πληροφορίες σου. Ομολογώ πως δεν είχα ιδέα για το θέμα. Πολύ ενδιαφέρον. Νάσαι καλά!!

 

[KLEOPATRA]

Ντροπη μου..αν και ξερω τη συνοικια ..δεν ετυχε να παω ποτε .
Απο Διον. Αεροπαγιτου ξεκιναμε λοιπον Δημο?Και μετα Θρασυλλου?
Αυτος ειναι ο πιο ντουγρου δρομος?

 

[Nedelja]

Ντροπη μου..αν και ξερω τη συνοικια ..δεν ετυχε να παω ποτε .
Απο Διον. Αεροπαγιτου ξεκιναμε λοιπον Δημο?Και μετα Θρασυλλου?
Αυτος ειναι ο πιο ντουγρου δρομος?

Κλεό να επανορθώσεις άμεσα...πρόκειται για το καλύτερο αγχολυτικό-βόλτα στην Αθήνα και μετά ένα καφεδάκι στο γιασεμί...και δεν είναι ανάγκη να ακολουθήσεις συγκεκριμένο δρόμο το να χάνεσαι στα στενάκια έχει περισσότερο ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ κι εγώ το Δήμο για τις ωραίες εικόνες...

 

[maska_29]

Ωραία βόλτα Δήμο!

 

[dimosf]

Η Θρασύλλου ξεκινά πίσω ακριβώς από το άγαλμα του Μακρυγιάννη. Αλλά όπως λέει η Nadelja αφέσου να "χαθείς" (αν και δεν πρόκειται μιας και κάθε τόσο έχεις ορατότητα προς τα κάτω και την Αθήνα). Άλλωστε δεν πρόκειται για καμιά μεγάλη περιοχή

 

[Defkalion]

Η ιστορία μεταφέρθηκε στις ολοκληρωμένες.

 

[the Lycan]

ήμουνκι εγώ εκεί την Κυριακή και τραβούσα φωτογραφίες σχεδόν τα ίδια μέρη..... όντως πολύ όμορφη περιοχή...ό,τι πρέπει για βόλτα μια ηλιόλουστη ημέρα