Ανασκαφές πλούσιες σε ευρήματα

[Eleni_]

"Στο φως" έξι σπάνια μαρμάρινα γλυπτά του 3ου αιώνα μ.Χ.
Ανακαλύφθηκαν στη Ρώμη

Έξι σπάνια μαρμάρινα γλυπτά του 3ου μ.Χ. αιώνα, τα οποία πιθανώς προέρχονται από την έπαυλη ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές που πραγματοποιούνταν εν όψει της κατασκευής ενός δημόσιου έργου στη Ρώμη, ανακοίνωσε σήμερα το ιταλικό υπουργείο Πολιτισμού.

"Είναι μια εξαιρετική ανακάλυψη που επιτρέπει να χυθεί νέο φως στις κατοικίες της αυτοκρατορικής αυτής περιόδου στα προάστια της Ρώμης", σχολίασε ο υφυπουργός Πολιτισμού Φραντσίσκο Τζίρο, υπογραμμίζοντας τη "σημασία των αρχαιολογικών ανασκαφών" που πραγματοποιούνται προληπτικά από την ειδική διεύθυνση αρχαιολογικής περιουσίας της Ρώμης.

Οι αρχαιολόγοι, υπό τον Ρομπέρτο Ετζίντι, βρήκαν σε μια ρωμαϊκή έπαυλη κατά μήκος οδού στη νοτιοανατολική Ρώμη πέντε κεφαλές που παρουσιάζουν μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας και ένα γλυπτό του Δία.

Όλα τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν την Τρίτη, θα δοθούν στο Εθνικό Ρωμαϊκό Μουσείο και θα φυλαχθούν στις Θέρμες του Διοκλητιανού κοντά στον κεντρικό σταθμό Τέρμινι. Οι πρώτες εργασίες επισκευής τους θα αρχίσουν αμέσως.

Σύμφωνα με το υπουργείο, η ανακάλυψη αυτή σύμφωνα "με τον αριθμό των έργων που βρέθηκαν, τα τεχνικά και στιλιστικά χαρακτηριστικά τους και την ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τους είναι από τις σημαντικότερες των τελευταίων χρόνων στα προάστια της πρωτεύουσας".

"Ενδέχεται ο τελευταίος ιδιοκτήτης της έπαυλης να ήταν ένας υψηλόβαθμος δημόσιος λειτουργός που είχε σχέσεις με την αυτοκρατορική οικογένεια", πρόσθεσε.

"Η ύπαρξη ενός μαυσωλείου της ύστερης περιόδου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κοντά στην έπαυλη ενισχύει μια τέτοια υπόθεση λόγω της συνήθειας της εποχής, η ταφή του ιδιοκτήτη να γίνεται δίπλα στην κατοικία του", τόνισε.

Οι ανασκαφές χρηματοδοτήθηκαν με 100.000 ευρώ από μια ομάδα επιχειρηματιών οι οποίοι κινητοποιήθηκαν μετά την ανακάλυψη τον Ιούνιο ερειπίων του πολυτελούς αυτού σπιτιού της ρωμαϊκής εξοχής.

Πηγή: Πρώτο ΘΕΜΑ online : "Στο φως" έξι σπάνια μαρμάρινα γλυπτά του 3ου αιώνα μ.Χ. - Life Style - Πολιτισμός

 

[Rosa]

Η 'Λούσι' περπατούσε όρθια, επιβεβαιώνουν τα απολιθώματα

Ο αυστραλοπίθηκος του Αφάρ, ένας από τους αρχαιότερους γνωστούς συγγενείς του ανθρώπου, διάσημος από το απολίθωμα της «Λούσι», είχε ήδη εγκαταλείψει τα δέντρα και ύψωνε πλέον το ανάστημά του στη σαβάνα της Αιθιοπίας.

Η θεωρία ότι ο Australopithecus afarensis είχε αποκλειστικά δίποδη βάδιση παρέμενε μέχρι σήμερα αμφιλεγόμενη. Τώρα, όμως, φαίνεται να επιβεβαιώνεται από νέα απολιθώματα, τα οποία δείχνουν ότι τα πόδια αυτού του πρωτόγονου ανθρωπίδη είχαν καμάρα, όπως τα δικά μας.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται την Παρασκευή στο κορυφαίο περιοδικό Science, αφορά ένα απολιθωμένο μετατάρσιο οστό, αυτό που συνδέει το τέταρτο δάχτυλο του ποδιού με το υπόλοιπο πέλμα.

Το οστό αυτό διαφέρει ανάμεσα στον άνθρωπο και τον χιμπατζή, ο οποίος έχει επίπεδα πέλματα, και μπορεί να χρησιμοποιεί τα πόδια του για να γραπώνεται στα κλαδιά, είναι όμως μάλλον άτσαλος όταν βαδίζει στο έδαφος.

Η ανακάλυψη «δείχνει ότι αυτοί οι πρόγονοί μας περπατούσαν όπως εμείς. Δεν είχαν σερνάμενο βάδισμα, περπατούσαν όρθιοι, ένα βασικό χαρακτηριστικό στο δικό μας κλαδί του εξελικτικού δέντρου» δήλωσε η Κάρολ Ουάρντ του Πανεπιστημίου του Μισούρι, επικεφαλής της μελέτης.

Η μελέτη των οστών της Λούσι είχε δείξει πάντως ότι τα χέρια της ήταν σχετικά μακρά και μυώδη, χαρακτηριστικό που υποδεικνύει ότι ο αυστραλοπίθηκος μπορούσε να σκαρφαλώνει αν χρειαζόταν.

Ο σκελετός της Λούσι (ένθετη αριστερά) ανακαλύφθηκε το 1974, ενώ τα νέα απολιθώματα βρέθηκαν πριν από 11 χρόνια και ανήκουν σε διαφορετικό άτομο.

Και τα δύο ευρήματα, πάντως, χρονολογούνται στα 3,2 εκατ. χρόνια και προέρχονται από το Χαντάρ της περιοχής Αφάρ της Αιθιοπίας, η οποία θεωρείται λίκνο της ανθρωπότητας.

Παραμένει άγνωστο αν το είδος Australopithecus afarensis είναι άμεσος πρόγονός μας, ή απλώς ένας παλιός μας ξάδελφος. Το γένος Australopithecus θεωρείται πάντως προγονικό του γένους Homo.

in.gr - H «Λούσι» περπατούσε όρθια, επιβεβαιώνουν νέα απολιθώματα - Ειδήσεις - Επιστήμη-Τεχνολογία

 

[Rosa]

Λείψανα στην Αλάσκα δίνουν μαρτυρίες για τη μετανάστευση από Ασία

Ο αποτεφρωμένος σκελετός ενός βρέφους τριών ετών, ηλικίας 11.500 ετών, είναι τα αρχαιότερα λείψανα που έχουν βρεθεί ως σήμερα στην αμερικανική Αρκτική, αναφέρουν ανθρωπολόγοι στο περιοδικό Science.

Τα ευρήματα ίσως προσφέρουν νέα στοιχεία για τους Ασιάτες πρωτοπόρους που έφτασαν στη Βόρειο Αμερική από τη Σιβηρία.

Εκτός από τα λείψανα, η ανασκαφή στο δάσος Τανάνα της κεντρικής Αλάσκα έφερε στο φως τα ερείπια ενός σπιτιού, τμήμα ενός σχετικά μεγάλου, και πιθανώς μόνιμου, καταυλισμού.

«Πριν από αυτά τα ευρήματα, γνωρίζαμε ότι οι άνθρωποι κυνηγούσαν τότε μεγάλα ζώα, όπως βίσονες και ελάφια, χρησιμοποιώντας προηγμένα όπλα. Όμως οι περισσότερες από τις τοποθεσίες που μπορούσαμε να μελετήσουμε ήταν καταυλισμοί κυνηγών» εξηγεί ο Μπεν Πότερ, επικεφαλής της μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκα στο Φέαρμπανκς.

Ο σκελετός που ήρθε στην επιφάνεια είναι μεν τα αρχαιότερα ανθρώπινα λείψανα στην αμερικανική Αρκτική, δεν είναι όμως και τα αρχαιότερα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας: Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ο αρχαίος πολιτισμός των Κλόβις είχε εξαπλωθεί στην περιοχή των σημερινών ΗΠΑ πριν από 13.000 χρόνια. Στο Όρεγκον, ανθρώπινο DNA έχει απομονωθεί από κόπρανα που βρέθηκαν σε σπηλιές και χρονολογούνται στα 14.300 χρόνια.

Οι Κλόβις και οι υπόλοιπες αρχαίες φυλές της Αμερικής πιστεύεται ότι είναι απόγονοι πρωτοπόρων από τη Σιβηρία. Πριν από περίπου 14.000 χρόνια, όταν η στάθμη της θάλασσας βρισκόταν χαμηλότερα από ό,τι σήμερα, μια γέφυρα ξηράς ένωνε τη Σιβηρία με την Αλάσκα, στην περιοχή του σημερινού Βερίγγειου πορθμού.

Εξαίρεση αποτελούσαν οι κάτοικοι της Νήσου του Πάσχα, που βρίσκεται στον Ειρηνικό έξω από τη Χιλή, οι οποίοι είναι πιθανότατα απόγονοι ναυτικών από την Πολυνησία.

Πίσω στη σύγχρονη Αρκτική, οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα νέα ευρήματα είναι σημαντικά. Η μόνη διαφωνία που έχει εκφραστεί αφορά το πώς κατέληξε στη στάχτη το τρίχρονο παιδί.

Ο Δρ Πότερ εμφανίζεται σίγουρος ότι πρόκειται για τελετουργική αποτέφρωση και ταφή -το παιδί, προς το παρόν αγνώστου φύλου, βρέθηκε σε εμβρυακή στάση, τοποθετημένο στο κέντρο της πυράς όπου αποτεφρώθηκε.

Διαφορετική γνώμη έχει όμως ο Μάικλ Κουνζ, αρχαιολόγος του Γραφείο Διαχείρισης Γης στο Φέαρμπανκς, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. Εκτιμά ότι τα οστά που απουσιάζουν στο σκελετό δεν μπορεί απλά να καταστράφηκαν στη φωτιά, όπως εικάζει ο Δρ Πότερ.

«Τα οστά που λείπουν είναι τα οστά που έχουν πάνω τους την περισσότερη σάρκα και πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν ως τροφή».

«Ο κανιβαλισμός μεταξύ ανθρώπων δεν είναι νέα είδηση» είπε.

in.gr - Αρχαία λείψανα στην Αλάσκα δίνουν μαρτυρίες για τη μετανάστευση από Ασία - Ειδήσεις - Επιστήμη-Τεχνολογία

 

[kanaliotis]

Διαβάστε το παρακάτω άρθρο από το zougla.gr
Με τις υγείες μας!

Oργώνουν χωράφια με αρχαία

Zougla online - Oργώνουν χωράφια με αρχαία

 

[Eleni_]

Χρυσά ευρήματα στη Χλόη

Πολύ σημαντικά ευρήματα, όπως χρυσά κοσμήματα, σιδερένια όπλα, αγγεία και διάφορα ακόμη πολύτιμα αντικείμενα, τα οποία βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας μέσω του «Τ», περιείχαν οι θολωτοί τάφοι που αποκαλύφθηκαν στην περιοχή της Χλόης Βελεστίνου και συγκαταλέγονται μεταξύ των αρχαίων μνημείων της περιοχής μας, που θα αναδειχθούν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Τα αρχαιολογικά δεδομένα που προκύπτουν από τα συγκεκριμένα μνημεία, σκιαγραφούν με έντονες πινελιές μια σειρά πολύ σημαντικών ευρημάτων, τα οποία δίνουν πληροφορίες για τα ταφικά έθιμα αλλά και την γενικότερη πρακτική που επικρατούσε στον 10ο, 9ο και 8ο αιώνα π.Χ. Τα πλούσια κτερίσματα που έχουν ανακαλυφθεί, αρκετά από τα οποία κοσμούν ήδη τις προθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου, προσελκύουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Οι θολωτοί τάφοι που ανακαλύφθηκαν στην Χλόη Βελεστίνου, ανήκουν σε νεκροταφείο των πρωτογεωμετρικών-γεωμετρικών χρόνων (10ος, 9ος, 8ος αιώνας π. Χ.) που αποτελεί προέκταση του εκτεταμένου ΒΔ νεκροταφείου της αρχαίας πόλης των Φερών, το οποίο αναπτυσσόταν δίπλα στην αρχαία οδό Φερών – Λαρίσης, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση. Στους τάφους έχουν εντοπιστεί πολλαπλές ταφές και τα ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί είναι, κατά συνέπεια, πολυάριθμα και πολύ σημαντικά. Τα πλούσια κτερίσματα περιλαμβάνουν, αναλυτικά, εντυπωσιακά κοσμήματα, όπως περιδέραια, χρυσούς και χάλκινους σφηκωτήρες, οι οποίοι έχουν την μορφή ελασμάτων και χρησιμοποιούνταν για να συγκρατούν τις μπούκλες των μαλλιών, καρφίτσες, περόνες, επίσης μορφή καρφίτσας, περίτεχνες πόρπες από ζώνες χάλκινες και σιδερένιες, ημιπολύτιμες πέτρες, καθώς κι ένα εκπληκτικό περιδέραιο από υαλόμαζα, το οποίο είναι εξαιρετικής αισθητικής.

Η συνέχεια του άρθρου: Χρυσά ευρήματα στη Χλόη > ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ - ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ (PANTHESSALIAN NEWSPAPER)

 

[Rosa]

Τεράστιο άγαλμα του Αμενχοτέπ Γ' ανακαλύφθηκε κοντά στο Λούξορ

Ένα τεράστιο άγαλμα του Αμενχοτέπ Γ' ανακάλυψαν Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι κοντά στο Λούξορ. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα αγάλματα του συγκεκριμένου Φαραώ που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα.

Το φιλοτεχνημένο σε χαλαζίτη γλυπτό, ύψους μεγαλύτερου από 13 μέτρα, βρέθηκε σε επτά κομμάτια στον ταφικό ναό του Αμενχοτέπ Γ' στο Κομ αλ-Χιτάν.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ανωτάτου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, πρόκειται για ένα από τα δύο αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στη βόρεια είσοδο του ναού, τα οποία πιθανότατα καταστράφηκαν κατά το σεισμό του έτους 27 π.Χ.

Το άγαλμα, του οποίου το κεφάλι δεν έχει ακόμη βρεθεί, ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1928, αλλά εν συνεχεία θάφτηκε κάτω από τη γη.

Τώρα, οι αρχαιολόγοι στοχεύουν στην αποκάλυψη του δεύτερου αγάλματος.

«Η ομάδα των αρχαιολόγων ασχολείται τώρα με τον καθαρισμό, τη συλλογή και την αποκατάσταση των επτά κομματιών για να τα ξαναβάλει στη θέση τους, και την αναζήτηση του κεφαλιού του αγάλματος» ανέφερε σε ανακοίνωσή του το αιγυπτιακό υφυπουργείο Αρχαιοτήτων, προσθέτοντας ότι αυτός ο «πέτρινος» Φαραώ πρόκειται να επανατοποθετηθεί στη θέση του στην είσοδο του ναού.

Ο Αμενχοτέπ Γ', ο οποίος κυβέρνησε την Αίγυπτο από το 1390 έως το 1352 π.Χ., ήταν πατέρας του Ακενατόν, του «αιρετικού Φαραώ» που θεωρείται πρόδρομος του μονοθεϊσμού, επειδή προσπάθησε να επιβάλει την αποκλειστική λατρεία του Ατόν, και παππούς του Τουταγχαμών.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

in.gr - Τεράστιο άγαλμα του Αμενχοτέπ Γ' βρέθηκε κοντά στο Λούξορ - Ειδήσεις - Πολιτισμός

 

[Hyada]

Το Ακρωτήρι παραδίδεται στις 31 Μαΐου


Η μεταλλική στέγη τοποθετήθηκε, η θηραϊκή γη την κάλυψε και η αγριάδα που έσπειραν στο χώμα φύτρωσε προαναγγέλλοντας μια πράσινη άνοιξη για το Ακρωτήρι. Το θέαμα από ψηλά είναι μοναδικό αφού τα 12 στρέμματα του στεγάστρου που ήρθε να καλύψει τον εντυπωσιακά διατηρημένο προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης μοιάζουν να είναι συνέχεια του εδάφους της. Αυτός ήταν και ο στόχος.



Από τις 31 Μαΐου, καταληκτική ημερομηνία παράδοσης του έργου, μια νέα εποχή αρχίζει για τον αρχαιολογικό χώρο αλλά και για ολόκληρο το νησί. Δεν υπάρχει άλλωστε αντίστοιχο αρχαίας πόλης 3.500 ετών που να έχει δώσει τόσα ευρήματα, να είναι σε θέση να προσφέρει τέτοιον πλούτο πληροφοριών για τους ανθρώπους και τη ζωή τους σε εποχές μη καταγεγραμμένες στον ιστορικό χάρτη, ενώ ταυτόχρονα να συνδέεται με ένα συνταρακτικό γεγονός, μία από τις μεγαλύτερες εκρήξεις ηφαιστείου στον κόσμο.

συνέχεια άρθρου
Το Ακρωτήρι παραδίδεται στις 31 Μαΐου - Νέα από τις Κυκλάδες , KykladesNews.gr

 

[mariath]

Ανακαλύφθηκαν πυραμίδες της Αιγύπτου από το διάστημα

Δεκαεπτά χαμένες πυραμίδες της Αιγύπτου ανακαλύφθηκαν σε νέα έρευνα με δορυφόρους καθώς και περισσότεροι από 1.000 τάφοι και 3.000 αρχαίοι οικισμοί.
Αρχικές ανασκαφές έχουν ήδη επιβεβαιώση την ύπαρξη ορισμένων ευρημάτων, μεταξύ των οποίων και δύο πυραμίδων. "Η ανασκαφή μια πυραμίδας είναι το όνειρο κάθε αρχαιολόγου", δήλωσε η καθηγήτρια Σάρα Παράκ. Η ίδια αποτελεί μέλος της επιστημονικής ομάδας της ΝΑΣΑ, που ανέλυσε εικόνες από δορυφόρους σε 700 χιλιομέτρων από τη Γη και χρησιμοποιώντας υπέρυθρες ακτίνες, εντόπισε κτίρια που βρίσκονται κάτω από την επιφάνειά της.



Ανακαλύφθηκαν πυραμίδες της Αιγύπτου από το διάστημα | Τέχνες | Ελευθεροτυπία

 

[Rosa]

Το αρχαίο νησί του Πειραιά υπήρξε πράγματι

Τον πρώτο αιώνα προ Χριστού, ο Στράβων διατύπωσε την υποψία ότι ο Πειραιάς ήταν κάποτε νησί, πριν συνδεθεί τελικά με την υπόλοιπη Αττική. Φαίνεται ότι ο αρχαίος ιστορικός και γεωγράφος είχε δίκιο, όπως επιβεβαιώνουν τώρα Έλληνες και Γάλλοι γεωλόγοι και αρχαιολόγοι.

Η ερευνητική ομάδα συνέλεξε πυρήνες από ερευνητικές γεωτρήσεις κοντά στον Πειραιά και τον Κηφισό και χρησιμοποίησε ραδιοχρονολόγηση άνθρακα για να δημιουργήσει το γεωλογικό χρονικό της περιοχής.

«Τα αποτελέσματα αυτής της διατομεακής έρευνας γεωαρχαιολογίας καταδεικνύει την αξιοπιστία των κειμένων του Στράβωνα αποκαλύπτοντας ότι ο Πειραιάς ήταν όντως νησί» γράφουν οι ερευνητές στην έγκριτη επιθεώρηση Geology.

Πριν από 8.000 χρόνια, στην αρχή της Ολόκαινου εποχής, ο Πειραιάς ήταν λόφος συνδεδεμένος με την ηπειρωτική Αττική μέσω μιας γέφυρας ξηράς -μια γεωγραφική διάταξη παρόμοια με τη σημερινή.

Οι αναλύσεις στα δείγματα υπεδάφους δείχνουν ότι η άλλαξε ριζικά στα τέλη της Νεολιθικής εποχής, το διάστημα 4850-3450 π.Χ. Εκείνη την εποχή η στάθμη της Μεσογείου συνέχιζε να ανεβαίνει, μετά τη λήξη της τελευταίας παγετώδους περιόδου.

Ο Πειραιάς έγινε έτσι νησί που διαχωριζόταν από την Αθήνα από έναν ρηχό κόλπο.

Τη γεωλογία της περιοχής άλλαξαν ξανά τα ποτάμια του Κηφισού και του Κορυδαλλού, των οποίων οι αποθέσεις σχημάτισαν μια λιμνοθάλασσα ανάμεσα στον Πειραιά και την Αθήνα πριν από περίπου 4.000 χρόνια.

Τα ιζήματα των ποταμών συνέχισαν να γεμίζουν τη λιμνοθάλασσα μέχρι τον πέμπτο αιώνα π.Χ, όταν «ο Θεμιστοκλής, ο Κίμων και αργότερα ο Περικλής συνέδεσαν την Αθήνα με τον Πειραιά κατασκευάζοντας δύο "μακρά τείχη", χτισμένα εν μέρει πάνω σε έναν παράκτιο τέλμα που ονομαζόταν Αλίπεδο» αναφέρουν οι ερευνητές.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν πάντως ότι το μεγάλο κατασκευαστικό έργο δεν ευθύνεται για την ακόλουθη εξαφάνιση του βάλτου.

Πώς όμως μπόρεσε ο Στράβωνας να μαντέψει το γεωλογικό παρελθόν της παράκτιας πόλης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο αρχαίος Πόντιος ιστορικός είτε ήταν πολύ καλός αυτοδίδακτος γεωλόγος, είτε βασίστηκε στην αθηναϊκή προφορική παράδοση, η οποία είχε διατηρήσει με ακρίβεια το γεωλογικό χρονικό της περιοχής.

Η άποψη ότι ο Πειραιάς ήταν κάποτε νησί εμφανίζεται εξάλλου και στο λεξικό του Σουίδα (ή Σούδα) που χρονολογείται στον 10ο αιώνα.

Τη μελέτη στο Geology υπογράφει ο Κοσμάς Παυλόπουλος του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, η Μαρία Τριανταφύλλου της Σχολής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και οι συνεργάτες τους από το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) και το Πανεπιστήμιο Παρισιού 1.

in.gr - Τελικά ο Στράβωνας είχε δίκιο για το αρχαίο νησί του Πειραιά - Ειδήσεις - Επιστήμη-Τεχνολογία

 

[Borealis]

Έμαθε κανείς αν παραδόθηκε το Ακρωτήρι στις 31 Μάη και αν λειτουργεί κανονικά ο χώρος?

 

[mariath]

Σφραγίδα με ιερογλυφική γραφή ανακαλύφθηκε στην Κρήτη

Πρόκειται για μία λίθινη τετράπλευρη σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη, η οποία φέρει εγχάρακτα σημεία της μινωικής ιερογλυφικής γραφής και στις τέσσερις επιφάνειές της. Το εύρημα είναι εξαιρετικά σημαντικό, αφού αποτελεί τη μοναδική έως τώρα απόδειξη της παρουσίας της αρχαιότερης γραφής των μινωιτών στη δυτική Κρήτη.
Η σφραγίδα ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφής στο μινωικό ιερό κορυφής του όρους Βρύσινα, που υψώνεται νότια της πόλης του Ρεθύμνου, η οποία διήρκεσε από τις 4 έως τις 15 Ιουλίου του 2011.

Σφραγίδα με ιερογλυφική γραφή ανακαλύφθηκε στην Κρήτη | Τέχνες | Ελευθεροτυπία

 

[Rosa]

Αρχαία νομίσματα από το πλοίο 'Μέντωρ', στα Κύθηρα

Δύο αρχαία αργυρά νομίσματα και ένα χάλκινο είναι τα σημαντικότερα ευρήματα από τη φετινή υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στο πλοίο «Μέντωρ», που διενεργήθηκε από κλιμάκιο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, στο διάστημα από 6 έως 15 Ιουλίου.

Η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα πραγματοποιήθηκε υπό τη διεύθυνση του καταδυόμενου αρχαιολόγου, Δρα Δημήτριου Κουρκουμέλη, στο ιστορικό ναυάγιο «Μέντωρ» στα νοτιοανατολικά Κύθηρα κοντά στον Αβλέμονα, ενώ την έρευνα χρηματοδότησε και συνέδραμε το αυστραλιανό ίδρυμα «Kytherian Research Group».

Το πλοίο, που ως γνωστό μετέφερε τα γλυπτά του Παρθενώνα στην Αγγλία, μέσω Μάλτας, βυθίσθηκε στην είσοδο του λιμένα του Αβλέμονα στα νοτιοδυτικά Κύθηρα, το Σεπτέμβριο του 1802. Τα αποτελέσματα της έρευνας θεωρούνται ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και ενθαρρυντικά, τόσο γιατί το εν λόγω ναυάγιο συνδέεται με μία ιδιαίτερα δυσάρεστη στιγμή της συνεχιζόμενης περιπέτειας των γλυπτών του Παρθενώνα, όσο και για το γεγονός ότι τα ευρήματα, που ανασύρθηκαν από το ναυάγιο, αποτελούν ενδείξεις της διαβίωσης των πληρωμάτων των εμπορικών πλοίων σε μία ταραγμένη ιστορική περίοδο της Ανατολικής Μεσογείου.

Παλαιότερα είχαν γίνει έρευνες στο πλοίο, από τον πλοίαρχο Ζακ-Υβ Κουστώ (1975), το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (1980) και την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (2009). Ωστόσο σε καμία από αυτές, αλλά ούτε και στη φετινή, εντοπίσθηκαν θραύσματα μαρμάρων ή γλυπτών.

Η φετινή έρευνα επικεντρώθηκε στη περιοχή της πρύμνης του, όπου το 2009, είχαν εντοπισθεί ανάμεσα σε λίθους προφανώς του έρματος του πλοίου, διάφορα ευρήματα, όπως απολιθώματα ιχθύων σε σχιστολιθικές πλάκες, που από τότε είχε θεωρηθεί ότι μπορούν να προέρχονται από το φορτίο. Ακόμα καθαρίστηκε ένα μέρος του κελύφους του πλοίου, το οποίο είχε εντοπιστεί ήδη από την έρευνα του 1980, και όπως διαπιστώθηκε σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση.

Από την περιοχή που ερευνήθηκε, ανελκύσθηκαν αρκετά αντικείμενα, από αυτά που χρησιμοποιούσε το 10μελές πλήρωμα, όπως σκεύη διαφόρων τύπων, γυάλινα, πήλινα ή πορσελάνινα, φιάλες, διακοσμητικά στοιχεία, που βρίσκονταν, προφανώς στο χώρο ενδιαίτησης των αξιωματικών, νομίσματα της συγκεκριμένης περιόδου, αλλά και οπλισμός, όπως δύο πιστόλες, η διακόσμηση του κοντακίου ενός ντουφεκιού, βόλια τριών διαφορετικών διαμετρημάτων, λίθινα τσακμάκια για τα όπλα, μία οβίδα μικρού κανονιού, καθώς επίσης και όργανα ναυσιπλοΐας, μία μικρή πυξίδα χειρός με χρυσή αλυσίδα και η πυξίδα του πλοίου.

Η συνέχιση των ερευνών, ίσως αποδώσει νέα στοιχεία, τόσο για το ίδιο το πλοίο όσο και για την περιπέτεια των γλυπτών του Παρθενώνα.

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231123196