danev
Member
- Μηνύματα
- 519
- Likes
- 253
- Επόμενο Ταξίδι
- Αυστρια-Τσεχια-Σλοβακια.
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΚΑ ΦΙΟΡΔ
Περιεχόμενα
Η ιστοριούλα μου αρχίζει ένα απόγευμα κατά το οποίο βρισκόμουν στο κτίριο της Βουλής των Ελλήνων συνοδεύοντας τους μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου κατά την καθιερωμένη τους εκει επίσκεψη . Βγαίνοντας από το κτίριο και αφου τελείωσε η σύντομη και χρήσιμη για παιδιά και μεγάλους ξενάγηση, άνοιξα το κινητό μου το οποίο ειχα απενεργοποιήσει κατόπιν ευγενικής απαίτησης (!) του υπεύθυνου υπαλλήλου. Έκπληκτος διαπίστωσα ανοίγοντας το, ότι ειχα 3 αναπάντητες κλησεις από συγγενικό μου πρόσωπο το οποίο κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης ! Ανήσυχος επειδή οι 3 κλησεις κανονικά αντιστοιχούν σε ένα μήνα και όχι σε 1 ωρα, επικοινώνησα πάραυτα ! Αποτέλεσμα της επικοινωνίας ηταν το εξής < Ελθέ τάχιστα Ηράκλειο stop!>
Κάνοντας λίγο τον δύσκολο για να μην μας πάρουν και για λιγούρια, εδωσα την μάχη για την τιμή των οπλων, <και που να τρέχω τωρα καλοκαιριάτικα στην Κρητη, και πω πω ποιος εχει όρεξη τώρα για ταξίδια, ξερεις ψιλοβαριέμαι! κλπ>, ειπα το τελικό Ναι, και Κρήτη σουρχομαι !!!!!!
Τωρα θα μου πείτε, σιγά το ταξίδι και σιγά την αργοναυτική εκστρατεία ! Όχι, δεν είναι ετσι! Κάθε ταξιδαρα, ταξιδι, ταξιδάκι, για μένα είναι Ταξίδι και πρέπει να το απολαύσω και η προετοιμασία ιεροτελεστία! Θα ετοιμάσω με ευλάβεια τα πραγματάκια μου, την βαλιτσούλα μου (σοβρακοφανέλες 2 αλλαξιές καθόσον είμεθα και σε κρίσιμη ηλικία), θα ξανατσεκάρω τα δρομολόγια των αγαπημένων μου πλοίων (μπας και μετακινηθηκε η Κρήτη και άλλαξαν τα δρομολόγια) και γενικά ότι θα έκανα ακόμη και αν πήγαινα στο Τζιμπουτι ! (Τρόπος του λέγειν έτσι?) Και αναφέρομαι σε πλοίο, γιατί κατά την άποψη μου καλοκαιράκι, ταξιδακι, μόνο με πλοίο λεει !!! Ετσι καταλαβαίνεις ότι ταξιδεύεις και ειδικότερα σε νησί!
Και φτάσαμε στο σημαντικότερο! Τι μέσον θα χρησιμοποιήσω ? Αυτ/το ουτε με σφαιρες, αρα δίκυκλο. Μια επίσκεψη στο γκαράζ οπου με περιμένουν οι τρεις αγαπημένες μου δίτροχες στριγλες ετοιμοπόλεμες ! Η μία, (TTR),
με χωμάτινες προδιαγραφές και ελαστικά, δεν συνίσταται από τους ορθοπεδικούς! H δεύτερη (ΧΤ) πιο ασφάλτινη, δεν έχει <βαλιτσάκι> για τα μπαγκάζια και θα πρεπει να τα φορτωθώ στην πλάτη, αρα την απορρίπτω. Μοιραια το βλέμμα μου καταλήγει στην τελευταία μικρή μου αγαπημένη, ένα πτωχό πλην τίμιο, αξιόπιστο και σχετικά γρήγορο παπί, MODENAS, που τα εχει όλα, συμφέρει, και οσοι γνωρίζουν θα συμφωνήσουν, ότι δεν παίζεται για ταξιδάκι σε νησι! Άρα κατεχυρώθει και το μέσον !
Ώρα αναχωρήσεως 21.30 Gate 2, και επειδή, καλοκαιράκι μεν , ο καιρός ακόμη άστατος δε, μια ματιά στο freemeteo, κρίνεται απαραίτητη. Φτου !
ήταν ανάγκη ! προβλέπει βροχή μετά τις 18.00, στον δρόμο μου για Πειραιά. Μια επιβεβαίωση στο Μeteo το επιβεβαιώνει. Αρα θα πρέπει να προσθέσω αδιάβροχα, μπότες και ένα περιθώριο ασφαλειας μίας ωρας για την διαδρομή.(Το σπιτι μου απέχει ακριβώς 100 χιλιόμετρα από το Λιμάνι).
Έτσι λοιπόν ναμαι την σωστή ώρα αναχώρησης, με τις μπότες μου τα γάντια μου, το μπουφαν μου, το βαλιτσάκι τιγκα έτοιμο να σπάσει και να τιναχτεί από το φόρτωμα, με φόβο να σπάσει κανένα παρμπριζ διερχόμενου αυτ/του, (σαν το κουμπί από του σακάκι, λαλίστατου εύσωμου πολιτικού), το παπι φρεσκοπλυμένο με το αυτοκόλλητο <μπαμπά μην πέφτεις> σε εμφανή θέση, και το απαραίτητο κράνος.
Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι το προηγούμενο κρανος μου, το φόρεσα μονο μια φορά. Την πρώτη ημέρα που το φόρεσα και μετέβαινα στο γραφείο μου για τον αρτο τον επιούσιο, ενας οδηγός κινούμενος αντίθετα με έμενα, θυμήθηκε ότι κάτι είχε ξεχάσει και θεώρησε σωστό να κάνει επιτόπου αναστροφή του αυτ/του, κλίνοντας μου τον δρόμο κάθετα. Η συνέχεια όπως μου την περιέγραψαν μάρτυρες, ήταν αστεία, εγώ να φρενάρω, να κάνω ένα αεροπλανικό πάνω από το καπώ του, να σκάσω στην άσφαλτο με την πλάτη και αφου φέρω μερικές σβούρες να σταματήσω στην γωνία του πεζοδρομίου, σπάζοντας πόδι και 2 πλευρά (που με πονάνε ακόμη σαν του Νταβατζη την μαχαιριά). Όμως έζησα! Και όταν με την βοήθεια περαστικών έβγαλα το κράνος, διεπιστώθει ότι το πίσω μέρος ειχε ραγίσει, στο σημείο της βάσης του κρανίου ! Με απλά λόγια…. θα ήμουν νεκρός τώρα και δεν θα σας έγραφα ποτέ αυτή την Ιστορία. 
Μεγάλη η απώλεια, όπως και παρένθεση, αλλά ελπίζω όλο και κάποιον θα συνετίσω….
Κάνοντας λίγο τον δύσκολο για να μην μας πάρουν και για λιγούρια, εδωσα την μάχη για την τιμή των οπλων, <και που να τρέχω τωρα καλοκαιριάτικα στην Κρητη, και πω πω ποιος εχει όρεξη τώρα για ταξίδια, ξερεις ψιλοβαριέμαι! κλπ>, ειπα το τελικό Ναι, και Κρήτη σουρχομαι !!!!!!
Τωρα θα μου πείτε, σιγά το ταξίδι και σιγά την αργοναυτική εκστρατεία ! Όχι, δεν είναι ετσι! Κάθε ταξιδαρα, ταξιδι, ταξιδάκι, για μένα είναι Ταξίδι και πρέπει να το απολαύσω και η προετοιμασία ιεροτελεστία! Θα ετοιμάσω με ευλάβεια τα πραγματάκια μου, την βαλιτσούλα μου (σοβρακοφανέλες 2 αλλαξιές καθόσον είμεθα και σε κρίσιμη ηλικία), θα ξανατσεκάρω τα δρομολόγια των αγαπημένων μου πλοίων (μπας και μετακινηθηκε η Κρήτη και άλλαξαν τα δρομολόγια) και γενικά ότι θα έκανα ακόμη και αν πήγαινα στο Τζιμπουτι ! (Τρόπος του λέγειν έτσι?) Και αναφέρομαι σε πλοίο, γιατί κατά την άποψη μου καλοκαιράκι, ταξιδακι, μόνο με πλοίο λεει !!! Ετσι καταλαβαίνεις ότι ταξιδεύεις και ειδικότερα σε νησί!
Και φτάσαμε στο σημαντικότερο! Τι μέσον θα χρησιμοποιήσω ? Αυτ/το ουτε με σφαιρες, αρα δίκυκλο. Μια επίσκεψη στο γκαράζ οπου με περιμένουν οι τρεις αγαπημένες μου δίτροχες στριγλες ετοιμοπόλεμες ! Η μία, (TTR),
με χωμάτινες προδιαγραφές και ελαστικά, δεν συνίσταται από τους ορθοπεδικούς! H δεύτερη (ΧΤ) πιο ασφάλτινη, δεν έχει <βαλιτσάκι> για τα μπαγκάζια και θα πρεπει να τα φορτωθώ στην πλάτη, αρα την απορρίπτω. Μοιραια το βλέμμα μου καταλήγει στην τελευταία μικρή μου αγαπημένη, ένα πτωχό πλην τίμιο, αξιόπιστο και σχετικά γρήγορο παπί, MODENAS, που τα εχει όλα, συμφέρει, και οσοι γνωρίζουν θα συμφωνήσουν, ότι δεν παίζεται για ταξιδάκι σε νησι! Άρα κατεχυρώθει και το μέσον !Ώρα αναχωρήσεως 21.30 Gate 2, και επειδή, καλοκαιράκι μεν , ο καιρός ακόμη άστατος δε, μια ματιά στο freemeteo, κρίνεται απαραίτητη. Φτου !
ήταν ανάγκη ! προβλέπει βροχή μετά τις 18.00, στον δρόμο μου για Πειραιά. Μια επιβεβαίωση στο Μeteo το επιβεβαιώνει. Αρα θα πρέπει να προσθέσω αδιάβροχα, μπότες και ένα περιθώριο ασφαλειας μίας ωρας για την διαδρομή.(Το σπιτι μου απέχει ακριβώς 100 χιλιόμετρα από το Λιμάνι).Έτσι λοιπόν ναμαι την σωστή ώρα αναχώρησης, με τις μπότες μου τα γάντια μου, το μπουφαν μου, το βαλιτσάκι τιγκα έτοιμο να σπάσει και να τιναχτεί από το φόρτωμα, με φόβο να σπάσει κανένα παρμπριζ διερχόμενου αυτ/του, (σαν το κουμπί από του σακάκι, λαλίστατου εύσωμου πολιτικού), το παπι φρεσκοπλυμένο με το αυτοκόλλητο <μπαμπά μην πέφτεις> σε εμφανή θέση, και το απαραίτητο κράνος.
Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι το προηγούμενο κρανος μου, το φόρεσα μονο μια φορά. Την πρώτη ημέρα που το φόρεσα και μετέβαινα στο γραφείο μου για τον αρτο τον επιούσιο, ενας οδηγός κινούμενος αντίθετα με έμενα,
θυμήθηκε ότι κάτι είχε ξεχάσει και θεώρησε σωστό να κάνει επιτόπου αναστροφή του αυτ/του, κλίνοντας μου τον δρόμο κάθετα. Η συνέχεια όπως μου την περιέγραψαν μάρτυρες, ήταν αστεία, εγώ να φρενάρω, να κάνω ένα αεροπλανικό πάνω από το καπώ του, να σκάσω στην άσφαλτο με την πλάτη και αφου φέρω μερικές σβούρες να σταματήσω στην γωνία του πεζοδρομίου, σπάζοντας πόδι και 2 πλευρά (που με πονάνε ακόμη σαν του Νταβατζη την μαχαιριά). Όμως έζησα! Και όταν με την βοήθεια περαστικών έβγαλα το κράνος, διεπιστώθει ότι το πίσω μέρος ειχε ραγίσει, στο σημείο της βάσης του κρανίου ! Με απλά λόγια…. θα ήμουν νεκρός τώρα και δεν θα σας έγραφα ποτέ αυτή την Ιστορία. Μεγάλη η απώλεια, όπως και παρένθεση, αλλά ελπίζω όλο και κάποιον θα συνετίσω….
