GTS
Member
- Μηνύματα
- 7.061
- Likes
- 20.472
Θα συμφωνήσω στο εξής, ότι είναι πολύ περισσότερες οι πιθανότητες να κάνει πιο ωφέλιμη συζήτηση περί θρησκείας ένας άθεος, παρά ένας πιστός, ο οποίος κατά 99% έχει προσηλυτιστεί στη θρησκεία του από βρέφος ακόμα, χωρίς καμία δυνατότητα να επιλέξει πραγματικά ο ίδιος τι πιστεύει. Όμως, νόμιζα ότι συζητούσαμε εάν μπορεί ένας καθηγητής μπορεί να είναι πιστός ή όχι ενώ διδάσκει π.χ. φιλοσοφία ή γεωγραφία. Αν π.χ. μιλάει για Πλάτωνα και πετάει ένα "και ο φιλόσοφος θεωρείται πρόδρομος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού" τότε ναι, δεν τον θέλω αυτόν τον άνθρωπο στην αίθουσα ούτε εγώ, ανήκει στο κατηχητικό της γειτονιάς και όχι σε σχολική αίθουσα. Αλλά πρέπει όλοι να είναι έτσι ή τέλος πάντων να εκδηλώνονται εξίσου ζωηρά? Ελπίζω πως όχι. Θέλω τουλάχιστον. Και θα ήθελα στο μάθημα θρησκειολογίας (και όχι θρησκευτικών) που θα διδάσκεται σε σχολικές αίθουσες μίας διαφωτισμένης Ελλάδας, να διδάσκουν και πιστοί του Ναζωραίου, αρκεί να μην κάνουν μονομερή προπαγάνδα. Υπάρχουν άλλωστε και χριστιανοί που θαυμάζουν και θεωρούν τρόπον τινά "άγιο" και τον Βούδα για παράδειγμα. Ελάχιστοι, αλλά υπάρχουν. Τώρα αν είχα επιλογή να διδάσκει στην αίθουσα ο Ντώκινς και ο Άνθιμος, μάλλον δεν θα είχα δίλλημα.Για να καταλήξω στο συμπέρασμά σου, το αν ένας καθηγητής είναι άθεος, το λογικό θα είναι -στη χειρότερη περίπτωση- να οδηγήσει στην (φιλοσοφική) συζήτηση της ύπαρξης ή μη Θεού, που ως φιλοσοφική συζήτηση "σηκώνει" αμφισβήτηση, άρα και ανταλλαγή επιχειρημάτων, άρα και την ανάπτυξη κριτικής ικανότητας. Αυτό που με ενοχλεί είναι η διδασκαλία επιστημονικά ανεδαφικών δογμάτων. Αν ένας άθεος διδάσκει δογματικά πως δεν υπάρχει Θεός, τότε με ενοχλεί εξίσου, αλλά με δεδομένο πως τα πιστεύω του στηρίζονται στη διαλεκτική αμφισβήτηση κι όχι στην αποδοχή δογμάτων επειδή "έτσι μου το είπαν", "το έγραφαν οι πλάκες που έδωσε κάποιος σε έναν Εβραίο" ή το "είπε ο Μωάμεθ", αυτό είναι λιγότερο πιθανό να συμβεί.