frenchman
Member
- Μηνύματα
- 623
- Likes
- 1.496
- Επόμενο Ταξίδι
- Venice
- Ταξίδι-Όνειρο
- Antarctica
Περιεχόμενα
Λοιπόν… Είπα να σας γράψω μια ιστορία από τα βάθη του καλοκαιριού ία πολύ παγωμένη βραδιά σαν την σημερινή. Έτσι για την αντίθεση.
Αμοργός λοιπόν… Λίγο ψάξιμο στ νετ, λίγο ο έρωτάς μου για τον βυθό δεν ήθελα πολύ. Έψησα και τον κολλητό μου να πάμε Αμοργό για 3-4 μέρες.. Λίγες για τόσες ώρες ταξίδι αλλά χαλάλι.. Που να ήξερα βέβαια…
Το βράδυ πριν την αναχώρηση λοιπόν, για ποτάκι με παρέα….Λέω στον κολλητό μου να βρεθούμε Ευαγγελισμό1,5 ώρα πριν φύγει το καράβι, μα μου σου του να μου λέει, είναι νωρίς….Καλά του απαντάω, απλά μην αργήσεις… Αποτέλεσμα? Περιμένω 20 λεπτά, έρχεται, και με το που μπαίνουμε στο μετρο τον βλέπω να ψάχνεται… Να μην θέλω να δεχτώ αυτό που καταλάβαινα… Ναι είχε ξεχάσει τα εισιτήρια… :evil:
Παιδιά… Να σας πω ότι σκότωνα 10 με το βλέμμα μου εκείνη την στιγμή λίγα θα πω… Με τα πολλά χάσαμε το πρωινό πλοίο, περιμέναμε μέχρι τις 5 για το επόμενο για Πάρο, αναμονή κανα 2ωρο, και μετά από κει Αμοργό…. Επιτέλους Αιγιάλη… 3 το πρωί και με 1 μέρα μείον.. ωραία αρχίσαμε έλεγα…
Ελπίζω να μην σας κούρασα με την εισαγωγή αλλά αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι αυτών των διακοπών…
Μας μαζεύει με τα πολλά το πουλμανάκι και μας πάει στην χώρα, γρήγορο καλωσόρισμα και νάνι… Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ηρεμήσεις από το να ξυπνήσεις στην χώρα της Αμοργού? Όπως αποδείχθηκε όχι…
Ηθικό δίδαγμα 1: Μην αφήνετε τα εισιτήρια στον "ανοργάνωτο" της παρέας..
Ημέρα 1η (πλέον):
Ξύπνημα λοιπόν στο 100% κυκλαδίτικου τύπου δωματιάκι μέσα στην ολόλευκη χώρα της Αμοργού, και αμέσως μας κατεβάζει το πουλμανάκι στα κατάπολα προς αναζήτηση μεταφορικού. Ενοικίαση hyundai getz και βουρ για την πρώτη βόλτα..
Αγία Άννα! Ξεκινάμε λοιπόν κούτσα κούτσα να ανακαλύψουμε την Αμοργό… Νησί άγριο, πέτρα, γκρεμοί και πέλαγος, ένα σκηνικό που εμένα μου αρέσει, μαθημένος στο κάμπινγκ της ν. Εύβοιας… Φτάνουμε με τα πολλά… Ωραία παραλία, χωρίς να τρελαθούμε όμως… Ωραία νερά, βουτιές από τα βράχια, μάσκα και εξερεύνηση.. Πιστεύω φταίει περισσότερο η ένταση που ακόμα υπήρχε μέσα μας από την προηγούμενη μέρα… Επιστροφή και όπως είμαστε ξελιγωμένοι, κάνουμε την πρώτη μας βόλτα στην χώρα…
Το πρώτο πράγμα που μας έκανε εντύπωση είναι το πόσο φωτεινή και καθαρή ήταν… Ολόλευκη στην κορυφή του λόφου, ντάλα μεσημέρι…
Το δεύτερο η ηρεμία της… Σαν να μην έπρεπε να ξυπνήσει κάποιος… Καθίσαμε εν τέλει σε ένα ταβερνάκι, φάγαμε του σκασμού, ήπιαμε και τις ρακές μας και αρχίσαμε σιγά σιγά να μπαίνουμε στο κλίμα.. Το πρώτο βήμα είχε γίνει…
Αφού την πέσαμε λίγο, κάναμε την πρώτη βραδινή βολτίτσα στην χώρα… Όσο όμορφή ήταν την μέρα άλλο τόσο και το βράδυ… Αφού τσεκάραμε κάποια σημεία, μιλήσαμε και με κάποιους ντόπιους που μας είπαν ότι ότι το 2011 γινότανε στο νησί ΧΑΜΟΣ,, είπαμε να πάμε μια βόλτα στην Αιγιάλη…
Να μαστε λοιπόν, λίγο μετά τα μεσάνυχτα στο λιμανάκι της Αιγιάλης. Οι μπαταρίες είχαν αρχίσει να αδειάζουν, οπότε κάτσαμε σε ένα στυλ φοιτητικό ρακομελάδικο που είχε… Αυτό που μας έκανε εντύπωση και που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε γενικά, είναι ότι όλος ο κόσμος, ντόπιοι και μη, ήταν πολύ φιλικοί, σε έκαναν να νιώθεις σαν μια μεγάλη παρέα… Οπότε λίγο οι ψημένες ρακές λίγο οι γύρω παρέες, περάσαμε πολύ όμορφα… Και σιγά σιγά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Όπου πρέπει να τονίσω να προσέχετε πολύ τα αδέσποτα αγριοκάτσικα στους δρόμους!
Ηθικό δίδαγμα 2: Γίνεται ένα με το παρείστικο κλίμα..
Αμοργός λοιπόν… Λίγο ψάξιμο στ νετ, λίγο ο έρωτάς μου για τον βυθό δεν ήθελα πολύ. Έψησα και τον κολλητό μου να πάμε Αμοργό για 3-4 μέρες.. Λίγες για τόσες ώρες ταξίδι αλλά χαλάλι.. Που να ήξερα βέβαια…
Το βράδυ πριν την αναχώρηση λοιπόν, για ποτάκι με παρέα….Λέω στον κολλητό μου να βρεθούμε Ευαγγελισμό1,5 ώρα πριν φύγει το καράβι, μα μου σου του να μου λέει, είναι νωρίς….Καλά του απαντάω, απλά μην αργήσεις… Αποτέλεσμα? Περιμένω 20 λεπτά, έρχεται, και με το που μπαίνουμε στο μετρο τον βλέπω να ψάχνεται… Να μην θέλω να δεχτώ αυτό που καταλάβαινα… Ναι είχε ξεχάσει τα εισιτήρια… :evil:
Παιδιά… Να σας πω ότι σκότωνα 10 με το βλέμμα μου εκείνη την στιγμή λίγα θα πω… Με τα πολλά χάσαμε το πρωινό πλοίο, περιμέναμε μέχρι τις 5 για το επόμενο για Πάρο, αναμονή κανα 2ωρο, και μετά από κει Αμοργό…. Επιτέλους Αιγιάλη… 3 το πρωί και με 1 μέρα μείον.. ωραία αρχίσαμε έλεγα…
Ελπίζω να μην σας κούρασα με την εισαγωγή αλλά αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι αυτών των διακοπών…
Μας μαζεύει με τα πολλά το πουλμανάκι και μας πάει στην χώρα, γρήγορο καλωσόρισμα και νάνι… Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ηρεμήσεις από το να ξυπνήσεις στην χώρα της Αμοργού? Όπως αποδείχθηκε όχι…
Ηθικό δίδαγμα 1: Μην αφήνετε τα εισιτήρια στον "ανοργάνωτο" της παρέας..
Ημέρα 1η (πλέον):
Ξύπνημα λοιπόν στο 100% κυκλαδίτικου τύπου δωματιάκι μέσα στην ολόλευκη χώρα της Αμοργού, και αμέσως μας κατεβάζει το πουλμανάκι στα κατάπολα προς αναζήτηση μεταφορικού. Ενοικίαση hyundai getz και βουρ για την πρώτη βόλτα..
Αγία Άννα! Ξεκινάμε λοιπόν κούτσα κούτσα να ανακαλύψουμε την Αμοργό… Νησί άγριο, πέτρα, γκρεμοί και πέλαγος, ένα σκηνικό που εμένα μου αρέσει, μαθημένος στο κάμπινγκ της ν. Εύβοιας… Φτάνουμε με τα πολλά… Ωραία παραλία, χωρίς να τρελαθούμε όμως… Ωραία νερά, βουτιές από τα βράχια, μάσκα και εξερεύνηση.. Πιστεύω φταίει περισσότερο η ένταση που ακόμα υπήρχε μέσα μας από την προηγούμενη μέρα… Επιστροφή και όπως είμαστε ξελιγωμένοι, κάνουμε την πρώτη μας βόλτα στην χώρα…
Το πρώτο πράγμα που μας έκανε εντύπωση είναι το πόσο φωτεινή και καθαρή ήταν… Ολόλευκη στην κορυφή του λόφου, ντάλα μεσημέρι…
Το δεύτερο η ηρεμία της… Σαν να μην έπρεπε να ξυπνήσει κάποιος… Καθίσαμε εν τέλει σε ένα ταβερνάκι, φάγαμε του σκασμού, ήπιαμε και τις ρακές μας και αρχίσαμε σιγά σιγά να μπαίνουμε στο κλίμα.. Το πρώτο βήμα είχε γίνει…
Αφού την πέσαμε λίγο, κάναμε την πρώτη βραδινή βολτίτσα στην χώρα… Όσο όμορφή ήταν την μέρα άλλο τόσο και το βράδυ… Αφού τσεκάραμε κάποια σημεία, μιλήσαμε και με κάποιους ντόπιους που μας είπαν ότι ότι το 2011 γινότανε στο νησί ΧΑΜΟΣ,, είπαμε να πάμε μια βόλτα στην Αιγιάλη…
Να μαστε λοιπόν, λίγο μετά τα μεσάνυχτα στο λιμανάκι της Αιγιάλης. Οι μπαταρίες είχαν αρχίσει να αδειάζουν, οπότε κάτσαμε σε ένα στυλ φοιτητικό ρακομελάδικο που είχε… Αυτό που μας έκανε εντύπωση και που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε γενικά, είναι ότι όλος ο κόσμος, ντόπιοι και μη, ήταν πολύ φιλικοί, σε έκαναν να νιώθεις σαν μια μεγάλη παρέα… Οπότε λίγο οι ψημένες ρακές λίγο οι γύρω παρέες, περάσαμε πολύ όμορφα… Και σιγά σιγά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Όπου πρέπει να τονίσω να προσέχετε πολύ τα αδέσποτα αγριοκάτσικα στους δρόμους!
Ηθικό δίδαγμα 2: Γίνεται ένα με το παρείστικο κλίμα..
