Αμερικάνικες και άλλες ξένες σειρές!!

[interted]

Προτείνω και το εξής:

War and Peace (2016): 19ος αιώνας, Ρωσία. Οι Ρώσοι αριστοκράτες, "μικροί" και "μεγάλοι", έχουν στο μυαλό τους να κάνουν τις καλύτερες παντριές μεταξύ τους, και ζούνε με πρότυπα της Γαλλικής κουλτούρας. Και ξαφνικά εμφανίζεται κοντά στα σύνορα ένας ονόματι Ναπολέοντας μαζί με τον στρατό του.
Πάρα πολύ καλή επιλογή καστ, πανέμορφη κινηματογράφηση, κουστούμια, χορογραφίες κτλ. Το πρώτο επεισόδιο είναι λίγο "δύσκολο" καθώς εισάγει πολλούς χαρακτήρες με λίγη δράση, όμως σιγά, σιγά το ενδιαφέρον αυξάνεται και στο τέλος της σειράς λες ότι ήταν και σύντομη και ίσως θα έπρεπε να κρατούσε περισσότερο.
Έξι επεισόδια συνολικά, το τελευταίο μεγαλύτερης διάρκειας από τα άλλα.

 

[fotast]

Είδα το Borgen.Τρεις σαιζόν.Δεν το είχα ξαναδεί πρίν χρόνια που είχε προβληθεί.Ενδιαφέρον.Ιδιαίτερα η πρώτη και τρίτη σαιζόν.Δεν ξέρω πόσο πιστά αναπαριστά την Δανική πολιτική σκηνή και την τότε πρώτη γυναίκα-πρωθυπουργό.Πάντως λείπουν οι υπερβολές του House of cards.

 

[chrisbd]

Πάντως λείπουν οι υπερβολές του House of cards.

Αφου ο Τράμπ είναι πρόεδρος τότε τίποτε δεν είναι υπερβολή..

 

[fotast]

Αφου ο Τράμπ είναι πρόεδρος τότε τίποτε δεν είναι υπερβολή..

' Εχει δολοφονήσει(ρίξει στο μετρό) πρώην του;Ξέρεις κάτι και δεν μας το λες;

 

[chrisbd]

' Εχει δολοφονήσει(ρίξει στο μετρό) πρώην του;Ξέρεις κάτι και δεν μας το λες;

Οχι αλλά δεν θα έβαζα και το χέρι μου στη φωτιά..

Κάτι δεκάδες χιλιάδες όμως αμερικανοί που "ξέχασαν" να κάνουν "ένεση με χλωροκίνη";;

 

[interted]

Τελείωσα μια ιδιαίτερη μίνι-σειρά:

North & South (2004) . Στα μέσα του 19ου αιώνα, η σειρά περιγράφει ένα ρομάτζο μεταξύ μιας Νοτιοαγγλίδας της μεσαίας τάξης και ενός Βορειοάγγλου βιομήχανου με φόντο την βιομηχανική επανάσταση, τις σχέσεις των εργατών με τα αφεντικά, το Great Exhibition κτλ.. Εστιάζει στις διαφορές νοοτροπίας του άνευρου, εκλεπτισμένου Νότου και του δυναμικού, άγριου Βορά με τις πόλεις με τον βρωμικο αέρα. Βασισμένη σε βιβλίο εκείνης της εποχής, και γι' αυτό είναι και καλογραμμένο και αυθεντικό. Τέσσερα επεισόδια.
Ιδιαίτερο γιατί είναι γυρισμένο κυρίως στο New Town του Εδιμβούργου, στο Stockbridge, στο Calton Hill κτλ. και για όσους έχουν πάει θα ξυπνήσει αναμνήσεις!

 

[interted]

Τελείωσα την Ελληνική σειρά

Το Κόκκινο Ποτάμι (2019): Οθωμανική Αυτοκρατορία, Ak Dağ Maden, τέλος 19ου αιώνα. Δύο ευκατάστατες οικογένειες Ελλήνων Ποντίων αρραβωνιάζουν τα ανήλικα παιδιά τους κατά το έθιμο, ενώ ο οικογενειακός φίλος Μεχμέτ Καρτάλ τους προστατεύει από τον εκφοβισμό των Τούρκων γειτόνων. Η σειρά διηγείται την ιστορία του ζευγαριού, δείχνοντας ταυτόχρονα ιστορικά γεγονότα και προσωπικότητες του 20ου αιώνα, από τον Μακεδονικό Αγώνα μέχρι και την απόβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στην Σαμψούντα.
Δύσκολο το θέμα της σειράς, με γνωστές ιδιαιτερότητες, αλλά νομίζω η διάρκεια των 32 επεισοδίων βοηθάει στο να δοθεί αρκετή λεπτομέρεια για όλες τις πλευρές. Αναδεικνύεται η παραδοξότητα του πολέμου και των ταξικών, θρησκευτικών και τελικά εθνικών διαφορών. Λόγω της ποικιλίας και του προσεγμένου στησίματος (πχ. πόσες γλώσσες χρησιμοποιούνται σε όλη την σειρά, κάτι που πάντα με εντυπωσιάζει) δεν μπορώ να πω ότι βαρέθηκα, έλυσα πάρα πολλές απορίες, και μάλιστα μου προκάλεσε συναισθήματα που λίγες άλλες παραγωγές (βλέπε Λίστα του Σίντλερ) έχουν καταφέρει. Συμπερασματικά, μεγαλη στιγμή για την Ελληνική τηλεόραση, τους Πόντιους και όχι μόνο.

 

[giannismits]

Συμπερασματικά, μεγαλη στιγμή για την Ελληνική τηλεόραση, τους Πόντιους και όχι μόνο.

Συμφωνώ απόλυτα. Μεγάλη στιγμή της ελληνικής τηλεόρασης. Ένα αριστούργημα. Το τελευταίο επεισόδιο ήταν το πιο τραγικό, συγκινητικό και συγκλονιστικό από όλα. Για μένα πρέπει όλοι να δουν αυτή τη σειρά όσο σκληρή κι αν είναι. Το πιο ανατριχιαστικό είναι πως όλα αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στην πραγματικότητα και όπως δήλωσε ο Μανουσάκης έδειξαν όσα μπόρεσαν να αποτυπωθούν τηλεοπτικά, γιατί έγιναν ακόμα μεγαλύτερες θηριωδίες που δεν χωρά ο νους και δεν θα μπορούσαν να δείξουν σε μια τηλεοπτική σειρά.

Όλοι οι ηθοποιοί έπαιξαν καταπληκτικά τους τόσο δύσκολους ρόλους τους, όμως ξεχώρισα ιδιαίτερα την εξαιρετική Τατιάνα Παπαμόσχου (Ευγενία Παυλίδη), τον Αργύρη Πανταζάρα (Θέμη Παυλίδη), τη Χαρά Μάτα Γιαννάτου (Βασιλική), την Τάνια Τρύπη (Σοφία Νικολαΐδη) και τον Λάμπρο Κτεναβο που έπαιξε το ρόλο του ''σφαγέα των Ποντίων'' Τοπάλ Οσμαν.

 

[fraulina]

Τελείωσα την Ελληνική σειρά

Το Κόκκινο Ποτάμι (2019): Οθωμανική Αυτοκρατορία, Ak Dağ Maden, τέλος 19ου αιώνα. Δύο ευκατάστατες οικογένειες Ελλήνων Ποντίων αρραβωνιάζουν τα ανήλικα παιδιά τους κατά το έθιμο, ενώ ο οικογενειακός φίλος Μεχμέτ Καρτάλ τους προστατεύει από τον εκφοβισμό των Τούρκων γειτόνων. Η σειρά διηγείται την ιστορία του ζευγαριού, δείχνοντας ταυτόχρονα ιστορικά γεγονότα και προσωπικότητες του 20ου αιώνα, από τον Μακεδονικό Αγώνα μέχρι και την απόβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στην Σαμψούντα.
Δύσκολο το θέμα της σειράς, με γνωστές ιδιαιτερότητες, αλλά νομίζω η διάρκεια των 32 επεισοδίων βοηθάει στο να δοθεί αρκετή λεπτομέρεια για όλες τις πλευρές. Αναδεικνύεται η παραδοξότητα του πολέμου και των ταξικών, θρησκευτικών και τελικά εθνικών διαφορών. Λόγω της ποικιλίας και του προσεγμένου στησίματος (πχ. πόσες γλώσσες χρησιμοποιούνται σε όλη την σειρά, κάτι που πάντα με εντυπωσιάζει) δεν μπορώ να πω ότι βαρέθηκα, έλυσα πάρα πολλές απορίες, και μάλιστα μου προκάλεσε συναισθήματα που λίγες άλλες παραγωγές (βλέπε Λίστα του Σίντλερ) έχουν καταφέρει. Συμπερασματικά, μεγαλη στιγμή για την Ελληνική τηλεόραση, τους Πόντιους και όχι μόνο.

Εύστοχη η παρομοίωση με τη Λίστα του Σίντλερ, ήταν η ταινία που είχα ρίξει το περισσότερο κλάμα, μέχρι να δω το τελευταίο επεισόδιο από Κόκκινο Ποτάμι

 

[interted]

Είδα την πρώτη σεζόν 12 επεισοδίων της παρακάτω σειράς και την προτείνω ανεπιφύλακτα (συνολικά 3 σεζόν και μια followup ταινία)

Deadwood (2004). Παράνομος οικισμός Deadwood, στην Γη των Ινδιάνων Σιού, Β. Αμερική, 19ος αιώνας. Η σειρά παρακολουθεί τις μικρές ιστορίες αυτών που έζησαν ή πέρασαν από την περιβόητη πόλη. Από τον παντοδύναμο ιδιοκτήτη του σαλούν μέχρι τον πάστορα, όπως και τις bigger than life ιστορικές προσωπικότητες της Καλάμιτι Τζέιν, ο Γουάιλντ Μπιλ, κτλ.
Ξεχάστε τα σπαγγέτι γουέστερν - αυτή η σειρά σε κάνει να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι στην πραγματική Άγρια Δύση. Το γεγονός ότι δεν έχει ισχυρό story arc και αφορά την σταδιακή αυτοοργάνωση της πόλης, σε κάνει να απολαμβάνεις το κάθε επεισόδιο ξεχωριστά. Σχεδόν κάθε σκηνή περιλαμβάνει ίδια ποσότητα δράματος και κωμωδίας και βέβαια την πλούσια αργκό της εποχής...
Ενδεικτική χρήση της λέξης c**sucker:

 

[James]

Εντάξει, θα μπορούσε να μπει και στις "αστείες εικόνες" αλλά εδώ ταιριάζει πιο πολύ πιστεύω. Μεγάλε Λιντς, οι πιστοί σου υποκλίνονται.

 

[psilos3]

Crime Diaries: Night Out , μετά από ένα πάρτι για το Χάλοουιν, ο φοιτητής Λουίς Αντρές Κολμενάρες βρίσκεται νεκρός. Ήταν ατύχημα ή δολοφονία;

Σκάλωσα πολύ άσχημα μ' αυτή τη σειρά. Τη βρήκα εξαιρετική.
Κυριότερα επειδή περιγράφει τη διαφθορά σε μια χώρα που έχει φτάσει σε όλα τα επίπεδα, αλλά και τη ψυχολογία της μάζας. Γεγονότα που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί (ή μπορεί και να χουν συμβεί) στη Κολομβία των βαλκανίων όπου ζούμε...

Τώρα βλέπω και την άλλη ιστορία Crime Diaries: The Candidate, που παρουσιάζει τη δολοφονία ενός υποψήφιου προέδρου στο Μεξικό. Εκεί κι αν μπλέκονται όλα και κάνει παρτυ η διαφθορά.