Γερμανία Δανία Αμβούργο και Κοπεγχάγη...Ρετρό ταξίδι στο χρόνο από τα 80ies στο τώρα!

[evaT]

Τρελάθηκα με την ιστορία σου, τι μου θύμισες Παναγία μου!!! Εγώ είμαι των seventies, ακόμα πιο παλιά λοιπόν και το 1968 είχαμε πάει με το σχολείο ανταλλαγές στο Αννόβερο. Με την οικογένεια που με φιλοξενούσε πήγαμε μονοήμερη στο Αμβούργο, όπου θυμάμαι -σκέψου!- από τότε το λιμάνι στον ΄Ελβα και τη συνοικία St Pauli (σοκ για τη μικρή Ελληνίδα βέβαια, αλλά τα μάτια μου ορθάνοιχτα να δω όσα μπορούσα). Τι σου είμαστε οι γυναίκες όμως βρε παιδί μου! Στη φωτογραφία που είσαστε όλοι μαζί το 1986 προσπαθούσα μήπως και διακρίνω τη "συχαμένη"!!! ΄Εγραψες ιστορία πάντως!!!

Χαχα σ ευχαριστω πολυυυυ! Νομίζω ο λόγος που άρεσε είναι γιατί οι περισσότεροι βρήκαν ένα κομμάτι από τον εαυτό τους του τότε! Για μένα το ενδιαφέρον είναι πως έχω πολύ καλή επαφή με αυτούς τους ανθρώπους και σήμερα! Θα ανεβάσω φωτό και με τη 'σιχαμενη" όταν γυρίσω Ελλάδα (ταξιδεύω τώρα) αλλά ήταν όμορφη η άτιμη!

 

[psilos3]

Πολυ ωραία ιστορία, τη διάβασα με μεγάλη ευχαρίστηση!
Μου αρέσουν πολύ οι αναφορές στη δεκαετία του 80 και με πιάνει μια γλυκιά νοσταλγία γι' αυτήν, έστω κι αν ήμουν μικρός και θυμάμαι λίγα πράγματα από τότε.
Υπέροχη αφήγηση

 

[evaT]

Ευχαριστώ πολύ! Ένα κεφαλαιακι μου έμεινε για την Κοπεγχάγη του τώρα (το παλεύω ανάμεσα από πτήσεις) και μια φωτό που χρωστάω από τη σιχαμένη κι οι δικές σου ιστοριες είναι πολύ ωραίες επίσης! Καλά να είμαστε να ταξιδεύουμε κ να μοιραζόμαστε

 

[evaT]

26-29/9/2018

Τα εισητήρια για Κοπεγχάγη λοιπόν βγήκαν κ αφού ενημέρωσα τον Urs για τις ημερομηνίες και συμφωνήσαμε να συναντηθούμε συν γυναιξί κ τέκνοις (σχήμα λόγου αλλά οι παροιμίες του σοφού λαού μας δεν προέβλεψαν τις σύγχρονες μορφές οικογένειας!) Ξεκίνησα να ψάχνω πληροφορίες κ να βλέπω πως περίπου θα κινηθούμε. Στο μεταξύ πανάκριβα τα δωμάτια στην Κοπεγχάγη ,όπως και οτιδηποτε άλλο....έκλεισα ένα διαμέρισμα airbnb στο Nørrebro με 130 ευρώ το βράδυ κ νομίζω ήταν τα περισσότερα που έχω δώσει ποτέ για διανυκτέρευση! Ωστόσο εκεί ήταν οι τιμές αν ήθελες κάτι αξιοπρεπές άνετο κ σε βολική τοποθεσία. (Στη διάθεσή οποιουδήποτε τυχόν ενδιαφερθεί τα στοιχεία διότι αποδείχθηκε διαμαντακι)

Στο μεταξύ ο γιος της κολλητής μου που σπουδάζει στο Αμβούργο (κ τον οποίον βρήκαμε στην προηγούμενη ενότητα στο ταξίδι στο Αμβούργο) αποφάσισε να έρθει εκείνες τις μέρες μαζί μας στην Κοπεγχάγη με λεωφορείο μια κ βρήκα μεγάλο σπίτι κ για να έχει παρέα κ η κόρη μου γιατί τα παιδιά μεγάλωσαν μαζί κ είναι πολύ δεμένα.
Ο Urs ήταν ενθουσιασμένος με την προοπτική της συνάντησής μας ύστερα από τόσα χρόνια κ μου έγραφε κάθε μέρα για αυτό μόνο που όντας πολυάσχολος επιχειρηματίας δεν είχε το χρόνο που θα ήθελε να ασχοληθεί με την ξενάγηση μας όπως ίσως θα ήθελε.
Έτσι κανονίσαμε ένα τραπέζι όλοι μαζί το πρώτο βράδυ και ανυπομονούσα κ γω.

Η πτήση μας ήταν πρωινή κ έτσι είχαμε όλη τη μέρα μπροστά μας. Βρήκαμε πρώτα το σπίτι που θα μέναμε κ αφού χαρήκαμε που ήταν όμορφο κ βολικό πήραμε λεωφορείο κ κατεβήκαμε στην πλατεία του Δημαρχείου όπου ήδη μας περίμενε ο νεαρός από το Αμβούργο.
Αφού ανταμώσαμε επιτυχώς, τα παιδιά περπατούσαν μόνα τους μπροστά και έλεγαν τα νέα τους κ γω με τον αδερφό μου πιο πίσω ξεκινήσαμε τις βόλτες στην όμορφη πρωτεύουσα νιώθοντας από τα πρώτα λεπτά να μας κερδίζει σοβαρά η ατμόσφαιρα της πόλης.
Περπατήσαμε κατά μήκος της Strøget καθώς και σε αρκετούς παράδρομους, μπήκαμε βγήκαμε σε μαγαζιά ,καθήσαμε για καφεδάκι και όσο περνούσε και η ώρα κ σχόλαγαν οι Δανοί από τις δουλειές τους , γέμισαν οι δρόμοι κ τα μαγαζιά με κόσμο και αντίθετα από άλλες χώρες του βορρά διαπιστώσαμε ότι εδώ τα πράγματα κυλούν σχεδόν μεσογειακά...πολύβουες παρέες ,κοινωνικότητα και διάθεση να το ρίξουν έξω ρε αδερφέ! Και μας άρεσε πολύ αυτό!
Στο μεταξύ οκ είμασταν ενήμεροι πως κινούνται κυρίως με ποδήλατο αλλά τόσο ποδήλατο πια!!!
Σαν το Άμστερνταμ αναφώνησε η κόρη μου περιχαρής! (Κ νομίζω επιτέλους την κέρδισε και ακόμη μια πόλη)
Κάτι ακόμα που διαπιστώσαμε ήταν πως οι περισσότεροι είναι απίστευτα ψηλοί! Εντάξει θα μου πείτε βόρειος λαός τι περίμενες; Ναι αλλά μιλάμε για πολύ ύψος! Περνούσε ο κόσμος δίπλα μου κι ένιωθα πετιτ....η δε κόρη μου που καβαντζωνει άνετα το 1,80 μου είπε πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω να σηκώνω το κεφάλι για να κοιτάξω κάποιον!

Συνέχισαμε τη βόλτα κ φτάσαμε στο Nhavn με τα όμορφα χρώματα και βγάλαμε τις φωτογραφίες μας. Χαζέψαμε και τα υπέροχα παλιά ξύλινα ιστιοπλοϊκά και ο αδερφός μου όντας και ο ίδιος ιστιοπλόος (μεταξύ πολλών άλλων ιδιοτήτων που κατέχει τρομάρα του) ενθουσιάστηκε κ ελλείψει παρουσίας των ιδιοκτητών τους άρχισε να μπαινοβγαίνει στα καταστρώματα κ να φωτογραφίζεται....τελείωσε κ αυτό κ πήγαμε παρακάτω...περάσαμε την γέφυρα κ κατεβήκαμε προς την περίφημη Christiania...ας πω κ γω δύο λογια αν κάποιος δεν την έχει ακουστά....είναι μια αυτόνομη κοινωνία μέσα στην Κοπεγχάγη η οποία κατοικείται από περίπου 1000 άτομα που ζουν σε κοινόβια μαζί με τα παιδιά τους κ πωλούν διάφορα χειροποίητα αντικείμενα στους τουρίστες οι οποίοι είναι ουκ ολίγοι κ βέβαια το χασίς διακινείται ελεύθερα εκεί αν κ κατά καιρούς έχουν ακουστεί κ περιστατικά για διακίνηση πολλών άλλων ουσιών.
Πήγαμε κ μεις να δούμε ότι τίνος πρόκειται...γενικά υπήρχε μια χαλαρή διάθεση παντού, βλέπαμε τα σπίτια τους ζωγραφισμένα με γκράφιτι κ έντονα χρώματα. Αρκετές μουσικές σκηνές που έπαιζαν ωραία ροκάκια, μπόλικοι επισκέπτες παντού κ οι... πρασινάδες να φύονται σε κάθε γωνιά! Οι φωτογραφίες κανονικά απαγορεύονται εντός της περιοχής κ υπάρχει κ σχετική προειδοποίηση αλλά διακριτικά αποτυπώσαμε μερικές εικόνες.
Ως εδώ όλα καλά κ προσωπικά απέφυγα να κρίνω η να προβληματιστώ έντονα αφού μπορούν κ συνυπάρχουν μέσα σε μια μεγαλούπολη με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό με γεια τους με χαρά τους. Έλα όμως που ακριβώς έξω από την Κριστιάνια υπάρχει ένα λύκειο. Από το οποίο λύκειο όταν τελείωσαν το μάθημα αρκετοί μαθητές μπούκαραν μέσα κ πολύ σύντομα έβλεπες δεκάδες παιδιά 16-17 ετών με κάτι τσιγάρα-μπουριά να περνούν συνοπτικά από τη διδακτική ώρα της γνώσης σ αυτή της αποβλάκωσης !
Ε εκεί δεν μπόρεσα να κρατηθώ! Είμαι κ μάνα....δηλαδή συγνώμη τώρα αλλά έχεις την Κριστιάνια εκεί που την έχεις. Κ δίπλα χτίζεις σχολείο; Είμαστε σοβαροί τώρα;; Σχολείο με εφήβους που επαναστατούν κ απορρίπτουν κατεστημένα κ πρότυπα κ τους ρίχνεις μπροστά στα μούτρα τους το δόλωμα; Η μήπως βολεύει τελικά να κατευθύνουν τα μυαλά μακριά από τη ζωντάνια κ την κριτική σκέψη που θα έπρεπε να περισσεύει σ αυτή την ηλικία μέσω της μαστούρας;
Ξέφυγα το ξέρω και δεν είναι το κατάλληλο μέρος για τέτοιους προβληματισμούς ωστόσο επειδή ήταν κ τα παιδιά παρόντα στο συμβάν το συζητήσαμε όλοι μαζί και είπαν κ αυτά την άποψη τους επίσης προβληματισμένα ...κ αφού πήραμε όση μυρωδιά αντέξαμε γύρω μας νιώθοντας ήδη να χαλαρώνουμε απλά εισπνέοντας τον αέρα ...πήραμε το δρόμο για το τραπέζι που μας είχε προσκαλέσει ο παλιός φίλος μου.
Μας περίμενε λοιπόν σε ένα εστιατόριο που λέγεται Flammen δηλαδή η φλόγα και σας το αναφέρω διότι ήταν εξαιρετικό και πολύ καλή εμπειρία για όποιον θέλει να δοκιμάσει διαφορετικές γεύσεις πολλών ειδών κρεάτων (ακόμα κ ζέβρας) που τρώνε στη Δανία.
Ο Urs λοιπόν μας περίμενε με την τωρινή του σύντροφο και τις κόρες του από τους δύο εάν θυμάμαι καλά γάμους του! Οι οποίες ήταν πάνω κάτω στην ηλικία της δικής μου κ θα ήταν μια καλή ευκαιρία να γνωριστούν.
Μας υποδέχθηκαν όλοι με φοβερή εγκαρδιότητα και η παρέα παρότι μεγάλη έδεσε αμέσως με όμορφες συζητήσεις ώστε να μάθουμε όσο μπορούσαμε περισσότερα για τις ζωές μας τότε κ τώρα!

Ο Urs άψογος οικοδεσπότης κ πολύ χαρούμενος που συναντιόμαστε, συγκινήθηκε μάλιστα πολύ όταν του έδωσα τις έντυπες φωτογραφίες που ανέβασα κ εδώ από το ταξίδι μου το 1986 ,τις έβλεπε και τις ξαναέβλεπε και είπαμε στα παιδιά όλη την ιστορία και το βρήκαν πολύ γλυκό που δεν ξεχαστήκαμε.
Φάγαμε και εξαιρετικό φαγητό, ήπιαμε και τα κρασάκια μας...ο αδερφός μου έπιασε την κουβέντα με το Δανό για τις δουλειές τους , για την κρίση στην Ελλάδα και την ευημερία στη Δανία μα λέω τι τις θες αυτές τις κουβέντες τώρα θα χαλαστούμε...και σα να το ήξερα με ρωτάει η Δανέζα φίλη του πόσα παίρνω εγώ στην Ελλάδα ως δημόσιος υπάλληλος που είναι και εκείνη στη Δανία κι όταν της είπα κρατήθηκε πολύ να μη βάλει τα γέλια και μου είπε πως εκείνη παίρνει κοντά στα 3500 χιλιάρικα καθαρά και το ενοίκιο θέρμανση ΔΕΗ κλπ της στοιχίσει περίπου 1500 και έχει καβαντζα τα 2 χιλιάρικα για την πάρτη της και μετά κρατήθηκα εγώ να μην πάω σε μια γωνιά να κλάψω με την ησυχία μου ..που αν δεν έκανα δεύτερη δουλειά από ταξίδια θα ήξερα μέχρι τη Χαλκιδική κ πολύ θα μου ήταν!
Ο δε Urs έχει κάποιες εταιρείες πληροφορικής στη Δανία και την Φινλανδία μεταξύ αυτών έχει δικαιώματα και στην Oracle Δανίας αλλά όπως μας είπε δεν είναι σκλάβος της δουλειάς κ ξεκλέβει πάντα χρόνο για τα χόμπυ και τις διακοπές του και πολύ τον χαρήκαμε!
Όταν δε ήρθε ο λογαριασμός, ακολούθησε μια επική μάχη διότι δεν δεχόταν με τίποτα να πάρει χρήματα από μας (με αυτά που άκουσε για τους μισθούς μας κ αν κρίνω από το περιβάλλον του εστιατορίου μάλλον φοβήθηκε ότι το δείπνο στοίχιζε όσο το μπάτζετ όλου του ταξιδιού!)
Ο αδερφός μου επέμενε πως δεν είναι σωστό να πληρώσει για όλους εμάς ,εγώ τον παρακαλούσα να δεχτεί τα χρήματα, ανένδοτος ο Δανός και στο τέλος την καθάρισε την μπουγάδα η δικιά του η οποία σκύβοντας στο αυτί μου, μου είπε 'αστον να πληρώσει έχει λεφτά!' τελικά οι γυναίκες είμαστε παντού οι ίδιες!
Αφού συμφωνήσαμε λοιπόν να κεράσουμε εμείς ποτά την επόμενη , πλήρωσε το λογαριασμό με τις υγείες του κ σηκωθήκαμε να φύγουμε.
Μετά το φαγητό κ το κρασί είμασταν όλοι κομμάτια κ λέει ο αδερφός μου λες ρε συ να έχουν φέρει αυτοκίνητο μπας και μας πάνε και στο σπίτι...γιατί έπρεπε να αλλάξουμε δύο γραμμές εκεί που είμασταν. Βγαίνουμε έξω και τους βλέπουμε έναν έναν να ξεπαρκάρουν τα ποδηλατάκια τους και να μας καληνυχτούν...λέω στο μπράδερ είπες τίποτα; Που ονειρεύεσαι κούρσες κ οι άνθρωποι πάνε παντού κ πάντα με ποδήλατο! Χαχα
Στην επιστροφή είχα να αντιμετωπίσω και τον ενθουσιασμό της κόρης μου η οποία αφενός εντυπωσιάστηκε από τον Urs και όλη του τη συμπεριφορά κ αφετέρου με την κόρη του η οποία είχε σπουδάσει make up artist και της έδωσε λέει φοβερά τιπς για φίρμες και μαγαζιά με καταπληκτικές τιμές που θα έπρεπε να βρούμε για μακιγιάζ...Ω ρε τι με περίμενε! Και μετά το πήγε και ένα βήμα παραπέρα μα πως είναι δυνατόν να έχασα ένα τόσο αξιόλογο άνθρωπο μέσα από τα χέρια μου και δεν το πιστεύει δηλαδή!
Την πήγε μακριά τη βαλίτσα εννοείται κ γω γελούσα , η ασήμαντη λεπτομέρεια πως αν εγώ τότε είχα σχετιστεί με τον Δανό και αυτό είχε ευδοκιμήσει, ότι η ίδια δεν θα υπήρχε δεν της πέρασε καν από το μυαλό!
Ο αδερφός μου το συνέχισε και λέει ρε συ αδερφή αυτός 2 γυναίκες χώρισε κ αυτή που έχει τώρα αν δεν τραβήξει μήπως να το σκεφτείς να το δεις αλλιώς; Και η κόρη μου ζητοκράυγασε στην προοπτική να αποκτήσει....εξοχικό στην Κοπεγχάγη και τσάμπα μεικαπ από ετεροθαλή αδερφή
Έχουν ξεφύγει τα σημερινά παιδιά!
Τους είπα ότι τους πείραξαν τα ναρκωτικά στον αέρα της Κριστιάνια και πήγαμε για ύπνο!

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε με απροσδόκητα καλό καιρό . Λαμπερό ήλιο κ ευχάριστη θερμοκρασία κ ξεκινήσαμε κ πάλι από το κέντρο και τα μαγαζιά που ήθελε να δει η κόρη μου και στη συνέχεια στο στρογγυλό πύργο της Κοπεγχάγης και στους κήπους του Rosenborg όπου περπατήσαμε και χαλαρώσαμε ,πήγαμε και από το παλάτι Αμαλιενμποργκ και πέσαμε στην αλλαγή της φρουράς οπότε σταθήκαμε και παρακολουθήσαμε το τελετουργικό που δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο κ από κει σ το Kastelet για να δούμε την γοργόνα. Επιτέλους την είδα χωρίς το κρύο αυτή τη φορά και μου φάνηκε πιο συμπαθητική!
Γυρίσαμε πάλι προς το κέντρο κ αφού τσιμπήσαμε κάτι στο δρόμο....φωτιά κ λάβρα οι τιμές παντού πήγαμε προς το Τivoli. Για κακή μου τύχη δεύτερη φορά στην Κοπεγχάγη κ πάλι ήταν κλειστό! Κόντευε το Haloween κ έμεινε κλειστό για σχεδόν 2 εβδομάδες προκειμένου να το ετοιμάσουν. Δεν είναι γραφτό μου να το δω νομίζω!
Εκείνη τη μέρα αποφασίσαμε να φάμε στο σπίτι. Κάναμε μερικά ψώνια από το σούπερ μάρκετ κ ετοιμάσαμε μια περιποιημένη μακαρονάδα κ χορτάσαμε δίχως να ξεπαραδιαστουμε. Αργότερα βγήκα με τον αδερφό μου για μια μπύρα στην περιοχή. Ήταν Πέμπτη βράδυ κ είχε αρκετό κόσμο έξω επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες μας ότι οι Δανοί γενικώς σπίτι τους δεν κάθονται!
Την τρίτη κ τελευταία ημέρα κανονίσαμε να πάμε απέναντι στο Μάλμε στη Σουηδία με το τρένο από τη γέφυρα Oresund η οποία βεβαίως δεν υπήρχε την προηγούμενη φορά που ήμουν εκεί .
Το τρένο στοίχισε κάπου στα 25 ευρώ πήγαινε έλα και πήραμε κ μια τζούρα από Σουηδία. Συμπαθητική πόλη, καθαρή και τακτοποιημένη, όμορφα κ μεγάλα πάρκα φυσικά και βολτίτσες στην παλιά πόλη.
Το απογευματάκι στην επιστροφή μπήκαμε στο τρένο το οποίο παρέμεινε στο σταθμό δίχως καμία ειδοποίηση. Εμείς κοιταζόμασταν απορημένοι αλλά οι Σκανδιναβοί δεν έδειχναν να ενοχλούνται. Σε κάνα τέταρτο ανακοίνωσαν από τα μεγάφωνα πως λυπούνται για την καθυστέρηση αλλά ο οδηγός του τρένου.....είχε καθυστερήσει να πάει στη δουλειά του!!! Αλήθεια λέω ακριβώς αυτό ανακοίνωσαν κ αν νομίζετε ότι προκλήθηκε κάνας χαμός θα πέσετε εντελώς έξω! Όλοι έδειχναν ήρεμοι κ αδιάφοροι κ μεις παντελώς έκπληκτοι!
Ύστερα από μερικά λεπτά μάθαμε από το ίντερνετ ότι κάποιος κακοποιός προσπαθούσε να το σκάσει από τη Δανία μέσω της Oresund και η αστυνομία έκλεισε τη γέφυρα προκειμένου να τον συλλάβει αλλά δεν ήθελαν να ανησυχήσουν το κοινό και δεν έκαναν ανακοινώσεις. Το ζήσαμε κ αυτό....

Γυρίσαμε στην Κοπεγχάγη κ περπατήσαμε λίγο ακόμα για να πάμε στο τελευταίο ραντεβού με τους Δανούς φίλους μας για ποτάκι.
Δε χορταίναμε να απολαμβάνουμε τους όμορφους δρόμους και τα κτίρια μας άρεσε πολύ αυτή η πόλη όμως! Τα κτίρια, οι άνθρωποι, η ατμόσφαιρα όλα!
Δε φανταζομουν ότι θα το έλεγα ποτέ αυτό για μια πόλη του βορρά αλλά νομίζω θα μπορούσα να ζήσω εδώ έστω για ένα διάστημα! (Ελπίζω να μην αρχίσετε και σεις τα υπονοούμενα για τον Urs σαν την κόρη μου χαχα)
Περάσαμε άλλη μια όμορφη βραδιά με τα ποτάκια μας , κουβεντούλα και γέλια και υποσχεθήκαμε πως θα ανταμώσουμε σύντομα ξανά στην Ελλάδα αυτή τη φορά. Πράγμα που ακόμα δεν έγινε αλλά έχω την υπόσχεση πως θα μας έρθουν προς το καλοκαιράκι να τους δείξουμε τις όμορφες παραλίες μας.

Την επόμενη το πρωί πετάξαμε για Ελλάδα ανανεωμένοι και παντελώς ευχαριστημένοι από τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε.
Τελειώνω κ γω αυτή τη μεγάλη ιστορία με τις αναδρομές ,ενημέρωσα μάλιστα πριν μερικές ημέρες τον Urs ότι γράφω αυτήν την ιστορία όταν του ζήτησα να μου θυμίσει το όνομα του εστιατορίου κ κάνα δυο πράγματα από το παρελθόν και πολύ στεναχωρήθηκε που είναι στα ελληνικά και δεν μπορεί να το διαβάσει. Εγώ πάλι χαίρομαι που γλυτώνω το ρεζιλίκι φαντάζομαι αν το προσπαθήσει με το google translator δε θα βγάλει άκρη , θα ήταν κρίμα να μην αναφερθώ σ όλες τις διασκεδαστικές λεπτομέρειες!
Κλείνοντας ευχαριστωωω όλους σας για τον ενδιαφέρον κ τα καλά λόγια, απόλαυσα πάρα πολύ τη βουτιά στις αναμνήσεις μου κ χαίρομαι πολύ κυρίως γιατί τα ταξίδια της ζωής μας αφορούν τόσο τόπους, όσο και ανθρώπους αλλά κυρίως συναισθήματα!

Στη συνέχεια μερικές ακόμα φωτό από τις μέρες στην Κοπεγχάγη και last but not least η φωτό της σιχαμένης!!! Διάσημη την έκανα

Δημαρχείο

Strøget

Κάπου το είχα παρκάρει το πρωί.....

Ο μπράδερ καταπατά τα ιστιοπλοϊκά στο Nhavn

Christiania

Αυτοφυές είδος στην Κριστιάνια

Kastelet

H γοργονιτσα

Kastelet

Malmo

Malmo

Όλη η παρέα Δανοί κ Έλληνες

 

[North66]

Κάνουμε το λάθος όταν πηγαίνουμε σε μια ξένη χώρα με μεγαλύτερους μισθούς από εμάς να τους κρίνουμε με τα ελληνικά κριτήρια (εγώ παίρνω 800 ευρώ άρα αυτός που παίρνει 3000 είναι πάμπλουτος) και να εξιδανικεύουμε τη ζωή εκεί χωρίς να κοιτάμε πχ πόσο κοστίζει το μέτρο ένα σπίτι εκεί ή πόσο κοστίζει να βγεις να φας ένα βράδυ (και δε μιλάω για φαστ-φουντ) ή να βγεις για ένα ποτό ή πόσο κοστίζουν άλλες υπηρεσίες όπως δικηγόροι, γιατροί, ιδιωτικά σχολεία, συναλλαγές με δημόσιο κτλ.

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[evaT]

Κάνουμε το λάθος όταν πηγαίνουμε σε μια ξένη χώρα με μεγαλύτερους μισθούς από εμάς να τους κρίνουμε με τα ελληνικά κριτήρια (εγώ παίρνω 800 ευρώ άρα αυτός που παίρνει 3000 είναι πάμπλουτος) και να εξιδανικεύουμε τη ζωή εκεί χωρίς να κοιτάμε πχ πόσο κοστίζει το μέτρο ένα σπίτι εκεί ή πόσο κοστίζει να βγεις να φας ένα βράδυ (και δε μιλάω για φαστ-φουντ) ή να βγεις για ένα ποτό ή πόσο κοστίζουν άλλες υπηρεσίες όπως δικηγόροι, γιατροί, ιδιωτικά σχολεία, συναλλαγές με δημόσιο κτλ.

Μιλάμε για Δανία με ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στην Ευρώπη! Ακριβώς αυτό μου έλεγε κι η γυναίκα....ότι με αυτό το μισθό που έχει ζει με ενοίκιο ,βγαίνει και κάνει διακοπές όταν εδώ ο ένας μισθός δεν φτάνει ούτε για ζητω!

 

[Señor_Nada]

Μιλάμε για Δανία με ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στην Ευρώπη! Ακριβώς αυτό μου έλεγε κι η γυναίκα....ότι με αυτό το μισθό που έχει ζει με ενοίκιο ,βγαίνει και κάνει διακοπές όταν εδώ ο ένας μισθός δεν φτάνει ούτε για ζητω!

Έτσι ακριβώς. Η διαφορά βιοτικού επιπέδου μεταξύ των 2 χωρών είναι χαώδης και οποιαδήποτε σύγκριση είναι αστεία. Οι διαφορές στα δημόσια σχολεία/πανεπιστήμια/νοσοκομεία, στις πολεις/περιοχές/σπίτια είναι σοκαριστικές.

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι για τον Δανό, που μπορεί να παίρνει κι έναν μισθό που να του επιτρέπει απλά να καλύπτει τα έξοδα του, μόνο για την διαφόρα στην ποιότητα ζωής ο Έλληνας των 800ε θεωρείται φτωχός.

Φοβερή ιστορία!

 

[dimaq]

Τη σιχαμενη δεν ειδα.....

 

[evaT]

Χαχα τα κείμενα τα γράφω στις αναμονες στα αεροδρόμια μια κ ταξίδευα αυτή την περίοδο...επιστρέφω σπίτι και θα την ανεβάσω μέσα στο σκ...ε δεν την είχα στο κινητό.μου τη φάτσα της

 

[fotast]

Η περίφημη "σιχαμένη" είναι στην μια φωτο που επισύναψες;

 

[arabickostas]

Η Ιστορια ειναι καταπληκτικά γραμμένη και με πολυ χιουμορ. Τα σχολια μετα το δειπνο απο κορη και αδερφο ολα τα λεφτα καθως επισης και το "σιχαμενη", ακομα γελαω... Το μοναδικο ασχημο στην ιστορια ειναι η στενοχωρια να μαθαινεις οτι ενας φιλος που γνωρισες σε μια Α κατασταση, πλεον βρισκεται σε μια πολυ χειροτερη Β και να μη μπορεις να κανεις τιποτα να βοηθησεις ακομα και αν προσπαθησες. Αναφερομαι στο φιλο με το προβλημα αλκοολισμου. Τελος, για την σχετικοτητα μισθου με κοστος ζωης, συμφωνω με τους ανωθεν φιλους. Το μυστικο ειναι να μπορεις να κερδιζεις τοσα ωστε να σου περισσευουν αυτα που χρειαζεσαι, για να κανεις τα πραγματα που ονειρευεσαι.