vanessachai
Member
Περιεχόμενα
Το Σεπτέμβρη του 2016 αφήσαμε με τον φίλο μου την Ελλάδα για την Αγγλία αρχικά για μεταπτυχιακά και έπειτα για δουλειά. Πολύ ζόρι και πολύ διάβασμα και χωρίς να έχουμε βρει χρόνο ούτε για μια εκδρομή πέρα από μια μονοήμερη. Έτσι ένα βράδυ του Απρίλη μέσα στο χαμό του διαβάσματος και των εξετάσεων είδαμε ότι μέσα στον Ιούνιο είχαμε και οι δύο 4 μέρες κενές. Το μόνο που μας ένοιαζε ήταν να πάμε κάπου να ξεκουραστούμε και να ξεφύγει το μυαλό μας. Μπήκαμε στη ryanair και στην easyjet και είδαμε ποιες είναι οι πιο οικονομικές λύσεις. Μιλήσαμε και με κάποιους ξένους φίλους και η απόφαση πάρθηκε σε μία ώρα. Αμβούργο! Οι μέρες πέρασαν σχετικά γρήγορα και έτσι στις 5 Ιουνίου κατενθουσιασμένοι ήμασταν στο αεροδρόμιο του Manchester για να φύγουμε με την πρωινή πτήση.
Ημέρα πρώτη
Στις 09:15 είχαμε προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Αμβούργου
. Είχαμε δει στο ίντερνετ ότι υπήρχαν εβδομαδιαία εισιτήρια για τα μέσα μεταφοράς με 17 ευρώ. Πήγαμε στα μηχανήματα που βγάζουν εισιτήρια αλλά αυτή η επιλογή δεν υπήρχε. Επίσης δεν υπήρχε κάποιος υπάλληλος να ρωτήσουμε (κάτι που συναντήσαμε σε όλους τους σταθμούς έπειτα) οπότε βγάλαμε μονοήμερο εισιτήριο με 6 ευρώ το άτομο. Πήγαμε στο ξενοδοχείο μας να αφήσουμε τις χειραποσκευές. Μείναμε στο Park Hotel Am Berliner Tor. Η τοποθεσία είναι εξαιρετική καθώς το ξενοδοχείο βρίσκεται λίγα λεπτά από το σταθμό Berliner Tor που περνάνε πολλές γραμμές τρένων και metro και είναι ησυχη. Η τιμή ήταν επίσης από τις καλύτερες που βρήκαμε (60 ευρώ η βραδιά χωρίς πρωινό που το χρέωναν νομίζω 15 ευρώ το άτομο 
) και τα δωμάτια ήταν ανακαινισμένα (αλλά όχι τα μπάνια αν και δεν ήταν κάτι που μας ένοιαζε). Επίσης είχαμε internet στα δωμάτια κάτι που δεν εννοείται αφού τα υπόλοιπα ξενοδοχεία που είχαμε δει το χρέωναν επιπλέον. Αφού αφήσαμε τα πράγματά μας, ρίξαμε μια ματιά στον καρό και είδαμε ότι μονο αυτή τη μέρα θα είχε ήλιο ενώ τις υπόλοιπες θα είχε συννεφιά και βροχές. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε πού αλλού? Στο υπέροχο stadtpark! Παρόλο που στην Αγγλία τα πάρκα και το πράσινο είναι άφθονα ήμασταν κατενθουσιασμένοι! Ένα τεράστιο πάρκο με λίμνες που νοίκιαζαν βαρκάκια και κανό για βαρκάδα, με δραστηριότητες όπως mini golf και πλανηταριο, ποδήλατα και καντινες για φαγητό. Ο χρόνος αναμονής για βαρκάδα ήταν 2 ώρες οπότε αρκεστήκαμε στο mini golf και στις βόλτες.
Μετά αποφασίσαμε να πάμε για φαγητό στο St Pauli για να δούμε και την περιοχή. Ό,τι αφορά το φαγητό είχα κάνει τις αναζητήσεις μου στο trip advisor ώστε να φάμε καλά χωρίς να πληρώσουμε πολλά καθώς το Αμβούργο θεωρείται ακριβή πόλη. Έτσι πήγαμε για πίτσα στο pizza bande και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Πληρώσαμε 25 ευρώ για 2 πίτσες τεράστιες και πολύ νόστιμες
. Το St Pauli είναι γνωστό για δίαφορους λόγους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έπαιζαν οι the beatles πριν γίνουν διάσημοι. Προς τιμήν τους έχουν φτιάξει κάτι σαν μνημείο σε ένα πλαταιάκι.
Επίσης το St Pauli φημίζεται για την έντονη νυχτερινή ζωή (από κλαμπάκια μέχρι στριπτιτζάδικα) και θεωρείται η πόλη των αναρχικών. Η ποδοσφαρική ομάδα είναι γνωστή για την στήριξη που προσφέρει στους πρόσφυγες και έχει πάνω από 100 αναγνωρισμενα φαν κλαμπ σε όλο τον κόσμο. Αφού κάναμε τη βόλτα μας (θα ξαναεπιστρέφαμε για να δούμε και τη νυχτερινή ζωή
) αποφασίσαμε να πάμε στο κέντρο της πόλης. Μαγευτηκαμε! Το δημαρχείο ήταν υπέροχο. Η λίμνη Bienalster δίνει έναν μοναδικό χαρακτήρα στην πόλη. Δε χορταίναμε να τραβάμε φωτογραφίες.
Το Αμβούργο έχει περισσότερες γέφυρες από το Άμστερνταμ και περισσότερα κανάλια από τη Βενετία. Τα λουκέτα που βάζουν τα ζευγάρια για να σφραγίζουν την αγάπη τους υπάρχουν παντού.
Είχε φτάσει απόγευμα και ήμασταν εντελώς άυπνοι. Έτσι φάγαμε κάτι πρόχειρο από έναν φούρνο και πήγαμε για ύπνο κουρασμένοι αλλά τρ0μερά ενθουσιασμένοι και ανυπόμονοι για τις επόμενες μέρες!!
Ημέρα πρώτη
Στις 09:15 είχαμε προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Αμβούργου
. Είχαμε δει στο ίντερνετ ότι υπήρχαν εβδομαδιαία εισιτήρια για τα μέσα μεταφοράς με 17 ευρώ. Πήγαμε στα μηχανήματα που βγάζουν εισιτήρια αλλά αυτή η επιλογή δεν υπήρχε. Επίσης δεν υπήρχε κάποιος υπάλληλος να ρωτήσουμε (κάτι που συναντήσαμε σε όλους τους σταθμούς έπειτα) οπότε βγάλαμε μονοήμερο εισιτήριο με 6 ευρώ το άτομο. Πήγαμε στο ξενοδοχείο μας να αφήσουμε τις χειραποσκευές. Μείναμε στο Park Hotel Am Berliner Tor. Η τοποθεσία είναι εξαιρετική καθώς το ξενοδοχείο βρίσκεται λίγα λεπτά από το σταθμό Berliner Tor που περνάνε πολλές γραμμές τρένων και metro και είναι ησυχη. Η τιμή ήταν επίσης από τις καλύτερες που βρήκαμε (60 ευρώ η βραδιά χωρίς πρωινό που το χρέωναν νομίζω 15 ευρώ το άτομο ) και τα δωμάτια ήταν ανακαινισμένα (αλλά όχι τα μπάνια αν και δεν ήταν κάτι που μας ένοιαζε). Επίσης είχαμε internet στα δωμάτια κάτι που δεν εννοείται αφού τα υπόλοιπα ξενοδοχεία που είχαμε δει το χρέωναν επιπλέον. Αφού αφήσαμε τα πράγματά μας, ρίξαμε μια ματιά στον καρό και είδαμε ότι μονο αυτή τη μέρα θα είχε ήλιο ενώ τις υπόλοιπες θα είχε συννεφιά και βροχές. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε πού αλλού? Στο υπέροχο stadtpark! Παρόλο που στην Αγγλία τα πάρκα και το πράσινο είναι άφθονα ήμασταν κατενθουσιασμένοι! Ένα τεράστιο πάρκο με λίμνες που νοίκιαζαν βαρκάκια και κανό για βαρκάδα, με δραστηριότητες όπως mini golf και πλανηταριο, ποδήλατα και καντινες για φαγητό. Ο χρόνος αναμονής για βαρκάδα ήταν 2 ώρες οπότε αρκεστήκαμε στο mini golf και στις βόλτες.
Μετά αποφασίσαμε να πάμε για φαγητό στο St Pauli για να δούμε και την περιοχή. Ό,τι αφορά το φαγητό είχα κάνει τις αναζητήσεις μου στο trip advisor ώστε να φάμε καλά χωρίς να πληρώσουμε πολλά καθώς το Αμβούργο θεωρείται ακριβή πόλη. Έτσι πήγαμε για πίτσα στο pizza bande και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Πληρώσαμε 25 ευρώ για 2 πίτσες τεράστιες και πολύ νόστιμες
. Το St Pauli είναι γνωστό για δίαφορους λόγους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έπαιζαν οι the beatles πριν γίνουν διάσημοι. Προς τιμήν τους έχουν φτιάξει κάτι σαν μνημείο σε ένα πλαταιάκι.
Επίσης το St Pauli φημίζεται για την έντονη νυχτερινή ζωή (από κλαμπάκια μέχρι στριπτιτζάδικα) και θεωρείται η πόλη των αναρχικών. Η ποδοσφαρική ομάδα είναι γνωστή για την στήριξη που προσφέρει στους πρόσφυγες και έχει πάνω από 100 αναγνωρισμενα φαν κλαμπ σε όλο τον κόσμο. Αφού κάναμε τη βόλτα μας (θα ξαναεπιστρέφαμε για να δούμε και τη νυχτερινή ζωή
) αποφασίσαμε να πάμε στο κέντρο της πόλης. Μαγευτηκαμε! Το δημαρχείο ήταν υπέροχο. Η λίμνη Bienalster δίνει έναν μοναδικό χαρακτήρα στην πόλη. Δε χορταίναμε να τραβάμε φωτογραφίες.
Το Αμβούργο έχει περισσότερες γέφυρες από το Άμστερνταμ και περισσότερα κανάλια από τη Βενετία. Τα λουκέτα που βάζουν τα ζευγάρια για να σφραγίζουν την αγάπη τους υπάρχουν παντού.
Είχε φτάσει απόγευμα και ήμασταν εντελώς άυπνοι. Έτσι φάγαμε κάτι πρόχειρο από έναν φούρνο και πήγαμε για ύπνο κουρασμένοι αλλά τρ0μερά ενθουσιασμένοι και ανυπόμονοι για τις επόμενες μέρες!!
Last edited:
. Η ώρα περνούσε βασανιστικά. Κατά τις 7 παρά μας έδωσαν κάτι χαρτάκια τα οποία ήταν σειρά προτεραιότητας όπως μας εξήγησε η φίλη μας. Οι υπάλληλοι δε μας έδωσαν σημασία καθώς όλοι οι υπόλοιποι ήταν Γερμανοί και μόνο εμείς τουρίστες. Θα μπορούσα να διαμαρτυρηθώ αλλά αφού η κύρια ήταν εξυπηρετική δεν έκανα θέμα. Λίγο πριν την έναρξη της παράστασης άρχισαν να φωνάζουν τους αριθμούς από τα χαρτάκια. Φυσικά όλα στα γερμανικά. Εδώ να σημειώσω ότι πέρα από τις ταμπελίτσες στο αεροδρόμιο που υπήρχαν και στα αγγλικά όλα τα υπόλοιπα ήταν στα γερμαντικά. Τα πάντα! Ακόμα και οι χάρτες στο μετρό! Εν ολίγοις αν δεν είχαμε το google translate και αν δεν ρωτούσαμε κάποιες φορές που χρειάστηκε δεν ξέρω πως θα τα βγάζαμε πέρα. Επανέρχομαι στο θέμα μας. Να γίνεται χαμός από κόσμο. Οι υπάλληλοι να μιλάνε γερμανικά. Εγώ να ρωτάω τον φίλο μου που κάτι θυμόταν από τα γερμανικά που έκανε παλιά πώς προφέρονται οι αριθμοί μας. Ένα χάος για να μην τα πολυλογώ. Εν τω μεταξύ, όσο περιμέναμε στην ουρά νωρίτερα κάποιοι είχαν έρθει να πουλήσουν τα εισιτήριά τους και αναρωτιόμασταν γιατί δεν τα αγόραζαν οι υπόλοιποι. Ο φίλος μου κάποια στιγμή άκουσε τον αριθμό 28 και φανταστήκαμε ότι θα ήταν ο αριθμός εισιτηρίων που έδωσαν το προηγούμενο απόγευμα για την ίδια παράσταση. Τελικά ρώτησα τη φίλη μου (αυτή την κυριούλα την καλούλα που πολύ τη συμπάθησα) και μου είπε ότι υπάρχουν άλλα εισιτήρια για των κάτω των 28! Αναφωνώ ένα δυνατό ΤΙΙΙΙΙ στα ελληνικά και με κοίταξε η μισή αίθουσα. Έτσι λοιπόν καταλάβαμε ότι τα εισιτήρια που πουλούσαν οι άλλοι ήταν για άτομα κάτω των 28 ετων και όλοι οι υπόλοιποι που περίμεναν ήταν άνω των 50 (τουλάχιστον) αλλά επειδή δεν μιλούσαν αγγλικά και επειδή δε μας πέρασαν και για τόσο νεούδια ενώ είμαστε 26 δε μας έδωσαν σημασία. Φτάνει λοιπόν η σειρά μας για να πάρουμε εισιτήρια 
. Πάμε στην υπάλληλο και μας είπε ότι υπάρχουν αυτά των 20 και αυτά των 40 ευρώ. Επειδή θέλαμε να βλέπουμε καλύτερα ζητήσαμε αυτά των 40. Μας λέει 80 ευρώ συνολικά. Τη ρωτώ λοιπόν ότι αφού είμαστε κάτω των 28 δε δικαιούμαστε την έκπτωση. Α ναι μου λέει. Εν ολίγοις πήγε να μας κλέψει κανονικά 
. Αφού κάναμε μια μικρή βόλτα βολευτήκαμε με fast food και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ύπνο.
