Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.650
- Likes
- 9.276
- Ταξίδι-Όνειρο
- Άβυσσος
Πετάνε και λουκάνικα και κρακερακια!
Πολύ ωραίο το bergues. Συμφωνώ φυσικά ότι ούτε κατά διάνοια δεν συγκρίνεται με Μπριζ.
Βέλγιο Γαλλία Λουξεμβούργο Αιχμαλωτίζοντας για πάντα εικόνες του φθινοπώρου σε τέσσερις τροχούς!
- Thread starter Klair
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πετάνε και λουκάνικα και κρακερακια!
Πολύ ωραίο το bergues. Συμφωνώ φυσικά ότι ούτε κατά διάνοια δεν συγκρίνεται με Μπριζ.
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.350
- Likes
- 28.327
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Καλησπέρα! Τη Lille την επισκέφθηκα για δύο μέρες τον Οκτώβριο του 2018 και έχω γράψει μια πολύ αναλυτική ιστορία για αυτό το ταξίδι. Αν έχεις όρεξη μπορείς να διαβάσεις εδώ:
https://www.travelstories.gr/community/threads/Μαζί-με-τον-βασιλικό-ποτίζεται-και-η-γλάστρα.60337/
Όσο για το τωρινό ταξίδι και το κεφάλαιο νυχτοπερπατήματα στη Lille έρχεται προσεχώς.
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.350
- Likes
- 28.327
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Αχ! Είχα γράψει και για τα λουκάνικα αλλά το έσβησα επειδή είχες πει για τα κρακεράκια μόνο!
Ok λοιπόν συμπλήρωσα τα λουκάνικα και τα κρακεράκια.
Μα ποια άλλη πόλη μπορεί να συγκριθεί με την Μπριζ? Είναι δυνατόν?
Last edited:
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.350
- Likes
- 28.327
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Νυχτοπερπατήματα στη Lille
La grande finale
Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019
Τον Οκτώβριο του 2018 επισκεφθήκαμε με τον γιο μου τη Lille, φτάνοντας με το λεωφορείο της Flixbus από τη Γάνδη στον Gare de Lille Europe, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στο εμπορικό κέντρο Euralille. Μείναμε ένα βράδυ στο Hotel Calm, στην οδό Molinel, σε πολύ κεντρικό σημείο της πόλης και εξερευνήσαμε τη Lille σε πάρα πολύ ικανοποιητικό βαθμό. Γνωρίσαμε την παλιά πόλη με τα ωραία πλακόστρωτα δρομάκια της,
επισκεφθήκαμε ναούς,
πλατείες,
το Palais des Beaux Arts de Lille,
περπατήσαμε σε δενδροσκέπαστες λεωφόρους,
συναντώντας στη διαδρομή μας την Porte de Paris, αλλά και το Hôtel de Ville της πόλης, με το εντυπωσιακό πανύψηλο Καμπαναριό του, το οποίο είναι χτισμένο με κόκκινο τούβλο και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Η Lille διαθέτει, επίσης, απέραντους κήπους και πάρκα,
καθώς και μια Ακρόπολη η γέννηση της οποίας φτάνει πολύ πίσω, στα χρόνια του Λουδοβίκου XIV της Γαλλίας και οφείλει την ύπαρξή της στον γνωστό μας Vauban, την παρουσία του οποίου έχουμε συναντήσει πολλές φορές μέσα σε αυτήν την ιστορία. O Vauban έδωσε ρεσιτάλ ευφυΐας και αξιοσύνης κατασκευάζοντας ένα αριστούργημα, “τη Βασίλισσα των Ακροπόλεων”, η οποία αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη και αναπάντεχη νότα στο τότε ταξίδι μας.
Πήραμε, όμως, και μια μικρή μυρωδιά από τη νυχτερινή ζωή της πόλης αφού ο καιρός, εκείνο το διήμερο του Οκτωβρίου του 2018, ήταν σχεδόν καλοκαιρινός με τον κόσμο της Lille να γεμίζει ασφυκτικά τα εστιατόρια, τα μπαρ, τους δρόμους και τις πλατείες της πόλης.
Έχω πολλές φορές αναφέρει σε προηγούμενες ιστορίες μου και όσοι με παρακολουθούν ίσως το θυμούνται, ότι εμείς δεν πίνουμε καθόλου αλκοόλ. Αυτό το γεγονός, βέβαια, δεν μας αποτρέπει από το να απολαμβάνουμε τις νυχτερινές βόλτες μας παρατηρώντας τις συνήθειες και τον τρόπο διασκέδασης των κατοίκων των πόλεων που επισκεπτόμαστε. Μπορεί να μην επιδιώκουμε να βρεθούμε στα καλύτερα μπαρ, αλλά μας αρέσει να κυκλοφορούμε ανάμεσα στους ντόπιους, να συνωστιζόμαστε μαζί τους στα στενά δρομάκια των παλιών πόλεων, να περνάμε από τα στέκια τους και να στεκόμαστε στην ουρά για να καθίσουμε σε κάποιο εστιατόριο για φαγητό. Η Lille, λοιπόν, στο προηγούμενο ταξίδι, μας είχε αφήσει την αίσθηση της πολύ ζωντανής πόλης, αφού είχαμε δει μεγάλες ουρές κατοίκων να σχηματίζονται έξω από τα μπαρ και τα εστιατόρια της παλιάς πόλης ή να κάθονται στα στενά πλακόστρωτα σοκάκια, απολαμβάνοντας το φαγητό ή το ποτό τους. Θυμάμαι ότι είχαμε δυσκολευτεί πολύ να βρούμε τραπέζι για φαγητό, αλλά τελικά τα είχαμε καταφέρει, κάνοντας μια πολύ συνετή επιλογή με το εστιατόριο La Bottega, το οποίο είχε βγάλει τραπεζάκια σε ένα πολύ όμορφο και ατμοσφαιρικό πλακόστρωτο σοκάκι στην παλιά πόλη.
Έτσι, έχοντας πολύ νωπές όλες αυτές τις εικόνες της νυχτερινής Lille, ελπίζαμε ότι και αυτήν τη φορά η πόλη δε θα μας απογοητεύσει και θα μας χαρίσει έντονες, ζωντανές και γεμάτες με παλμό στιγμές τις λίγες αυτές βραδινές ώρες που αποφασίσαμε να τις περάσουμε κοντά της. Bέβαια, στο τωρινό road trip ήταν Νοέμβρης και το κρύο ήταν περισσότερο, αλλά αποφασίσαμε να το ρισκάρουμε και να κλείσουμε αυτό το μικρό οδικό μας ταξίδι με νυχτοπερπατήματα στη Lille. Εξάλλου, πιστεύω ότι μια πόλη που έχει βραδινή ζωή δεν πτοείται ούτε από το κρύο, ούτε από το ψιλόβροχο, που σίγουρα θα συναντούσαμε τις επόμενες ώρες στην πόλη.
Ακολουθήσαμε τον αυτοκινητόδρομο Α25 και σε περίπου μια ώρα μπαίναμε στα περίχωρα της Lille. Σε κάποιο σημείο κάναμε λάθος και ακολουθώντας άλλη κατεύθυνση για το κέντρο της πόλης πέσαμε σε μποτιλιάρισμα. Ήταν η ώρα που όλοι οι κάτοικοι οδηγούσαν προς το κέντρο, για τη σαββατιάτικη βραδινή τους έξοδο. Γύρω στις 20:00 ανεβαίναμε τη ράμπα του Centre Commercial Les Tanneurs, η οποία μας οδήγησε στην ταράτσα του κτιρίου του εμπορικού και στο τεράστιο εξωτερικό parking όπου και αφήσαμε το αυτοκίνητο.
Το εμπορικό αυτό κέντρο βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, κοντά στην Grand Place, οπότε τα βήματά μας, κάτω από ένα ελαφρύ ψιλόβροχο, μας οδήγησαν μετά από πολύ λίγο περπάτημα στην κεντρική Πλατεία της Lille, για να ξεκινήσουμε από εκεί τη βόλτα μας. Φτάνοντας στην Grand Place, το απαλό ψιλόβροχο σταμάτησε τελείως και το πρώτο πράγμα που μας τράβηξε την προσοχή ήταν η τεράστια ρόδα που είχε ξεκινήσει να στήνεται εν όψει των Χριστουγέννων.
Η Πλατεία είχε αρκετό κόσμο και το σιντριβάνι στα πόδια της Στήλης της Θεότητας, αυτήν τη φορά, λειτουργούσε.
Συνεχίζοντας την πορεία μας μπήκαμε στα όμορφα στενά της παλιάς πόλης για να έρθουμε, για ακόμη μια φορά, αντιμέτωποι με τη ζωντάνια και το κέφι των κατοίκων, οι οποίοι είχαν αρχίσει να ξεχύνονται στους πλακόστρωτους δρόμους αναζητώντας κάποιο εστιατόριο για φαγητό ή κάποιο μπαρ για το ποτό τους. Η πόλη, για άλλη μια φορά, επιβεβαίωσε την καλή εικόνα που μας είχε αφήσει από το προηγούμενο ταξίδι.
Κόσμος παντού, ευχάριστες παρέες περπατούσαν στους δρόμους μιλώντας δυνατά, γελώντας, κάνοντας πειράγματα ο ένας στον άλλο. Τα μαγαζιά και πάλι γεμάτα. Περπατούσαμε στη Rue Basse χαζεύοντας τα όμορφα κτίρια της παλιάς πόλης κατευθυνόμενοι προς τη Rue de Gand, τον δρόμο ο οποίος αποτελεί για τη Lille ένα hot spot διασκέδασης και συγκέντρωσης της νυχτερινής ζωής.
Ο δρόμος είναι πλακόστρωτος και γεμάτος με μαγαζιά, τα οποία βγάζουν τραπεζάκια έξω και εδώ συνωστίζεται όλος ο κόσμος της Lille. Είναι κάτι αντίστοιχο με τη δική μας Πλάκα, σε μικρότερο όμως βαθμό. Ήταν μια όμορφη βόλτα, ανάμεσα σε ζωντανούς και κεφάτους ανθρώπους, η οποία κατέληξε στην ιστορική Πύλη της Γάνδης (Porte de Gand). Eδώ, στεγάζεται το γαστρονομικό εστιατόριο Les Remparts, από το 1997, και αυτήν τη φορά το είδαμε εν λειτουργία φωτίζοντας πολύ όμορφα την Πύλη.
Περάσαμε την Πύλη και κάναμε μια μικρή βόλτα “εκτός πόλης”, αφού η Rue de Gand-βγαίνοντας από την Porte de Gand-κάνει κάποιες “καμπύλες” και χώνεται μέσα σε κήπους και αραιοκατοικημένα χωράφια.
Μείναμε κάμποση ώρα σε αυτό το σημείο της πόλης και στη συνέχεια περάσαμε από το Ilôt Comtesse, τον καταπράσινο χώρο ιδανικό για αραλίκι και πικ-νικ με θέα τα όμορφα χρωματιστά σπίτια της περιοχής. Θέλαμε να απολαύσουμε ξανά τον βραδινό φωτισμό των κτιρίων που περιβάλλουν αυτό το πράσινο σημείο της παλιάς πόλης, που κάποτε καλυπτόταν με κανάλια και μάλιστα εδώ στέκονται σήμερα τα λείψανα ενός μύλου.
Περάσαμε ξανά και από το όμορφο σοκάκι όπου βρίσκεται το εστιατόριο La Bottega, στο οποίο είχαμε καθίσει για φαγητό στο προηγούμενο ταξίδι, αλλά τώρα δεν είχε τραπεζάκια έξω.
Παρέες κατοίκων με ζωντάνια και κέφι συνέχιζαν να μας συντροφεύουν κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μας στη βραδινή Lille, μέχρι που φτάσαμε έξω από τον Kαθεδρικό Nαό της πόλης, άριστο παράδειγμα γοτθικής και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής και Εθνικό Μνημείο που στεγάζει το θαυματουργό άγαλμα της Παναγίας του Treille.
Καταλήξαμε πάλι να βολτάρουμε πέριξ της Grand Place και της Place du Théâtre. Έξω από το Εμπορικό Επιμελητήριο με το ψηλό Καμπαναριό στηνόταν το καρουζέλ και τα μαγαζιά ήταν επίσης γεμάτα με κόσμο. Αυτές οι δύο πλατείες αποτελούν το κέντρο των χριστουγεννιάτικων εορτασμών της Lille.
H κεντρική Rue Faidherbe ήταν στολισμένη, από την Place du Théâtre μέχρι και τον σιδηροδρομικό σταθμό Lille Flandres, με τεράστιους δράκους και άλλα ζώα (τα alebrijes) στα πλαίσια των εκδηλώσεων Eldorado New Lille 3000, οι οποίες ξεκίνησαν στις 27 Απριλίου 2019 με μια μεγαλειώδη παρέλαση. Έτσι, η πόλη είχε ντυθεί στα χρώματα του Μεξικού και η Rue Faidherbe είχε γίνει η “La Rambla”, ο δρόμος δηλαδή με τα πολύχρωμα μνημειώδη γλυπτά. Στη μεξικανική κουλτούρα τα alebrijes είναι φανταστικά πλάσματα που συνοδεύουν τους νεκρούς στο τελευταίο τους ταξίδι. Στη Lille σκοπό είχαν να συνοδεύουν όσους θα παρευρίσκονταν εκεί για τους μεγαλειώδεις εορτασμούς και ειδικά όσους θα λάμβαναν μέρος στη μεγάλη παρέλαση.
Aυτή ήταν η 5η έκδοση των εκδηλώσεων Lille 3000 και η χρονιά 2019 ήταν αφιερωμένη στη μυθική χώρα του Eldorado. Oι εορτασμοί θα βρίσκονταν στο προσκήνιο της πόλης για 8 μήνες, έως την 1η Δεκεμβρίου του 2019. Ήμασταν, λοιπόν, πολύ τυχεροί που προλάβαμε και είδαμε τη Rue Faidherbe σε χρώματα και mood του Μεξικού, καθώς και τα γλυπτά τα οποία έφταναν σε ύψος τα 7 και τα 8 μέτρα που δημιουργήθηκαν από μεξικανούς καλλιτέχνες στα εργαστήρια της πόλης του Μεξικού, διασχίζοντας στη συνέχεια τον Ατλαντικό Ωκεανό, για να εγκατασταθούν στην πόλη της Lille. Οι εκδηλώσεις κάθε χρόνο περιλαμβάνουν, εκτός της εναρκτήριας παρέλασης, διάφορες ακόμη αστικές μεταμορφώσεις, εκθέσεις στο Tripostal, στο Palais des Beaux Arts, στο Gare Saint Sauveur και σε πολλά άλλα μέρη, καθώς ακόμη παραστάσεις, συναυλίες, street art, design και γαστρονομία με διαφορετικό εννοείται θέμα κάθε χρονιά.
https://france3-regions.francetvinf...plus-belles-images-grande-parade-1664755.html
Μια ακόμα γεύση του Eldorado Lille 3000 πήραμε και από την πρόσοψη του Voix du Nord στην Grand Place, όπου είχε εγκατασταθεί ένας τεράστιος φωτεινός δράκος, δουλειά του Julien Salaud.
Πλήρως ικανοποιημένοι για την επιλογή μας να βρεθούμε για λίγες ώρες στη νυχτερινή Lille ξεκινήσαμε να περπατάμε προς το εμπορικό Centre Commercial Les Tanneurs. Φτάνοντας, όμως, εκεί διαπιστώσαμε ότι όλες οι είσοδοι ήταν πλέον κλειστές. Δεν είχαμε από πουθενά πρόσβαση στην ταράτσα του κτιρίου, όπου βρισκόταν το parking και το αυτοκίνητο. Εκείνην την ώρα έφτασαν άλλα τρία άτομα, για τον ίδιο με εμάς λόγο, αλλά η μια και μοναδική πόρτα που εντοπίσαμε και η οποία θα μας πρόσφερε είσοδο στο εσωτερικό του εμπορικού κέντρου δεν άνοιγε απ΄ έξω. Για καλή μας τύχη εκείνην τη στιγμή ένα ζευγάρι άνοιξε από μέσα για να βγει και έτσι μπορέσαμε να εισέλθουμε στο εσωτερικό και ανεβαίνοντας με τα πόδια διάφορες σκάλες φτάσαμε στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης. Πληρώσαμε στο μηχάνημα το αντίτιμο και αναχωρήσαμε κατηφορίζοντας τη ράμπα.
Ερχόμενοι στην πόλη, πριν από μερικές ώρες, είχαμε δει από μακριά να δεσπόζει στον ορίζοντα της Lille ο φωτισμένος Πύργος του Hôtel de Ville. Δε γινόταν να αποχαιρετήσουμε την πόλη χωρίς να κάνουμε μια βόλτα από την περιοχή που βρίσκεται η Porte de Paris και το Δημαρχείο. Στο προηγούμενο ταξίδι είχαμε περάσει από το σημείο αυτό μόνο μέρα, οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία να συμπληρώσουμε το φωτογραφικό μας αρχείο και με νυχτερινές λήψεις, των δύο αυτών πολύ σημαντικών αξιοθέατων της πόλης. Σταθήκαμε για αρκετή ώρα απολαμβάνοντας την ησυχία της περιοχής, αλλά και τον λαμπερά φωτισμένο Πύργο του Δημαρχείου.
Είχαμε να διανύσουμε γύρω στα 70 km μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι μας στη Γάνδη. Νιώθαμε κορεσμένοι με τόσο διαφορετικές εικόνες και “βομβαρδισμένοι” με τόσο διαφορετικά τοπία, τα οποία είχαμε καταφέρει να δούμε και να περπατήσουμε μέσα σε μια μέρα. Έτσι, για πρώτη ίσως φορά, δεν μας ενόχλησε το γεγονός ότι ένα ακόμη-έστω και mini ταξίδι-έφτανε στο τέλος του.
Mέσα σε μια μέρα είχαμε καταφέρει να δούμε ένα πανέμορφο Κάστρο, το Château d΄ Ooidonk πνιγμένο από τη φθινοπωρινή φύση και περιτριγυρισμένο από νερό,
μια ιστορική παραλία στη Βόρεια Θάλασσα, η οποία ήταν και το βασικό κίνητρο για αυτό το μικρό οδικό μας ταξίδι,
μια πόλη, τη Δουνκέρκη, που όσο αδιάφορη κι αν θεωρείται, εμείς χαρήκαμε που τη γνωρίσαμε από κοντά,
ένα κουκλίστικο χωριό, το Bergues, στο οποίο καταλάβαμε τι σημαίνουν μεσαιωνικές οχυρώσεις και κτίρια που κουβαλούν εκατοντάδες χρόνια ιστορίας
και τέλος καταφέραμε να νυχτοπερπατήσουμε στη Lille, η οποία για δεύτερη φορά, μας επιβεβαίωσε ότι είναι μια ολοζώντανη πόλη με πολλές και διαφορετικές επιλογές νυχτερινής διασκέδασης, όχι μόνο για τους κατοίκους της, αλλά και για τους επισκέπτες της. Ακόμη και για αυτούς, που μπορεί να μην πίνουν ούτε γουλιά αλκοόλ, αλλά αγαπούν να ξενυχτούν και να βολτάρουν, μέχρι πολύ αργά, στα στενά, δαιδαλώδη πλακόστρωτα δρομάκια μιας πλανεύτρας, γοητευτικής και ατμοσφαιρικής πόλης.
Υ.Γ. Η ιστορία αυτή ξεκίνησε και τελείωσε μέσα σε μια πολύ δύσκολη και πρωτόγνωρη περίοδο, που θα σημαδέψει όλους μας βαθιά και για πάντα. Η αλήθεια είναι ότι η καταγραφή αυτών των δύο road trips και η “ανάγκη” να μοιραστώ μαζί σας τις τελευταίες μας αποδράσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μικρό χρονικό διάστημα πριν το lockdown ολόκληρου του πλανήτη, με κράτησε σε εγρήγορση και σε ευθυμία, γιατί ένιωθα ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι οι οποίοι με καταλαβαίνουν και συμμερίζονται τα ίδια “πάθη” και τα ίδια “θέλω” με τα δικά μου. Τις ατελείωτες νυχτερινές ώρες που έγραφα αυτήν την ιστορία, ο νους μου ταξίδευε ξανά, χωρίς όρια και περιορισμούς, προσπαθώντας να διώξει μακριά τις όποιες αρνητικές σκέψεις που προσπαθούσαν (κάποιες στιγμές με επιτυχία) να σκοτεινιάσουν και να δηλητηριάσουν την καρδιά και την ψυχή μου. Κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία και εύχομαι όλα αυτά να αποτελέσουν μια κακή, χωρίς επιστροφή, ανάμνηση και όλοι μας σύντομα να γυρίσουμε στην κανονικότητα. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας σε αυτήν την αφήγηση και σας εύχομαι υγεία, ευημερία και πολλά ταξίδια!
La grande finale
Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019
Τον Οκτώβριο του 2018 επισκεφθήκαμε με τον γιο μου τη Lille, φτάνοντας με το λεωφορείο της Flixbus από τη Γάνδη στον Gare de Lille Europe, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στο εμπορικό κέντρο Euralille. Μείναμε ένα βράδυ στο Hotel Calm, στην οδό Molinel, σε πολύ κεντρικό σημείο της πόλης και εξερευνήσαμε τη Lille σε πάρα πολύ ικανοποιητικό βαθμό. Γνωρίσαμε την παλιά πόλη με τα ωραία πλακόστρωτα δρομάκια της,
επισκεφθήκαμε ναούς,
πλατείες,
το Palais des Beaux Arts de Lille,
περπατήσαμε σε δενδροσκέπαστες λεωφόρους,
συναντώντας στη διαδρομή μας την Porte de Paris, αλλά και το Hôtel de Ville της πόλης, με το εντυπωσιακό πανύψηλο Καμπαναριό του, το οποίο είναι χτισμένο με κόκκινο τούβλο και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Η Lille διαθέτει, επίσης, απέραντους κήπους και πάρκα,
καθώς και μια Ακρόπολη η γέννηση της οποίας φτάνει πολύ πίσω, στα χρόνια του Λουδοβίκου XIV της Γαλλίας και οφείλει την ύπαρξή της στον γνωστό μας Vauban, την παρουσία του οποίου έχουμε συναντήσει πολλές φορές μέσα σε αυτήν την ιστορία. O Vauban έδωσε ρεσιτάλ ευφυΐας και αξιοσύνης κατασκευάζοντας ένα αριστούργημα, “τη Βασίλισσα των Ακροπόλεων”, η οποία αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη και αναπάντεχη νότα στο τότε ταξίδι μας.
Πήραμε, όμως, και μια μικρή μυρωδιά από τη νυχτερινή ζωή της πόλης αφού ο καιρός, εκείνο το διήμερο του Οκτωβρίου του 2018, ήταν σχεδόν καλοκαιρινός με τον κόσμο της Lille να γεμίζει ασφυκτικά τα εστιατόρια, τα μπαρ, τους δρόμους και τις πλατείες της πόλης.
Έχω πολλές φορές αναφέρει σε προηγούμενες ιστορίες μου και όσοι με παρακολουθούν ίσως το θυμούνται, ότι εμείς δεν πίνουμε καθόλου αλκοόλ. Αυτό το γεγονός, βέβαια, δεν μας αποτρέπει από το να απολαμβάνουμε τις νυχτερινές βόλτες μας παρατηρώντας τις συνήθειες και τον τρόπο διασκέδασης των κατοίκων των πόλεων που επισκεπτόμαστε. Μπορεί να μην επιδιώκουμε να βρεθούμε στα καλύτερα μπαρ, αλλά μας αρέσει να κυκλοφορούμε ανάμεσα στους ντόπιους, να συνωστιζόμαστε μαζί τους στα στενά δρομάκια των παλιών πόλεων, να περνάμε από τα στέκια τους και να στεκόμαστε στην ουρά για να καθίσουμε σε κάποιο εστιατόριο για φαγητό. Η Lille, λοιπόν, στο προηγούμενο ταξίδι, μας είχε αφήσει την αίσθηση της πολύ ζωντανής πόλης, αφού είχαμε δει μεγάλες ουρές κατοίκων να σχηματίζονται έξω από τα μπαρ και τα εστιατόρια της παλιάς πόλης ή να κάθονται στα στενά πλακόστρωτα σοκάκια, απολαμβάνοντας το φαγητό ή το ποτό τους. Θυμάμαι ότι είχαμε δυσκολευτεί πολύ να βρούμε τραπέζι για φαγητό, αλλά τελικά τα είχαμε καταφέρει, κάνοντας μια πολύ συνετή επιλογή με το εστιατόριο La Bottega, το οποίο είχε βγάλει τραπεζάκια σε ένα πολύ όμορφο και ατμοσφαιρικό πλακόστρωτο σοκάκι στην παλιά πόλη.
Έτσι, έχοντας πολύ νωπές όλες αυτές τις εικόνες της νυχτερινής Lille, ελπίζαμε ότι και αυτήν τη φορά η πόλη δε θα μας απογοητεύσει και θα μας χαρίσει έντονες, ζωντανές και γεμάτες με παλμό στιγμές τις λίγες αυτές βραδινές ώρες που αποφασίσαμε να τις περάσουμε κοντά της. Bέβαια, στο τωρινό road trip ήταν Νοέμβρης και το κρύο ήταν περισσότερο, αλλά αποφασίσαμε να το ρισκάρουμε και να κλείσουμε αυτό το μικρό οδικό μας ταξίδι με νυχτοπερπατήματα στη Lille. Εξάλλου, πιστεύω ότι μια πόλη που έχει βραδινή ζωή δεν πτοείται ούτε από το κρύο, ούτε από το ψιλόβροχο, που σίγουρα θα συναντούσαμε τις επόμενες ώρες στην πόλη.
Ακολουθήσαμε τον αυτοκινητόδρομο Α25 και σε περίπου μια ώρα μπαίναμε στα περίχωρα της Lille. Σε κάποιο σημείο κάναμε λάθος και ακολουθώντας άλλη κατεύθυνση για το κέντρο της πόλης πέσαμε σε μποτιλιάρισμα. Ήταν η ώρα που όλοι οι κάτοικοι οδηγούσαν προς το κέντρο, για τη σαββατιάτικη βραδινή τους έξοδο. Γύρω στις 20:00 ανεβαίναμε τη ράμπα του Centre Commercial Les Tanneurs, η οποία μας οδήγησε στην ταράτσα του κτιρίου του εμπορικού και στο τεράστιο εξωτερικό parking όπου και αφήσαμε το αυτοκίνητο.
Το εμπορικό αυτό κέντρο βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, κοντά στην Grand Place, οπότε τα βήματά μας, κάτω από ένα ελαφρύ ψιλόβροχο, μας οδήγησαν μετά από πολύ λίγο περπάτημα στην κεντρική Πλατεία της Lille, για να ξεκινήσουμε από εκεί τη βόλτα μας. Φτάνοντας στην Grand Place, το απαλό ψιλόβροχο σταμάτησε τελείως και το πρώτο πράγμα που μας τράβηξε την προσοχή ήταν η τεράστια ρόδα που είχε ξεκινήσει να στήνεται εν όψει των Χριστουγέννων.
Η Πλατεία είχε αρκετό κόσμο και το σιντριβάνι στα πόδια της Στήλης της Θεότητας, αυτήν τη φορά, λειτουργούσε.
Συνεχίζοντας την πορεία μας μπήκαμε στα όμορφα στενά της παλιάς πόλης για να έρθουμε, για ακόμη μια φορά, αντιμέτωποι με τη ζωντάνια και το κέφι των κατοίκων, οι οποίοι είχαν αρχίσει να ξεχύνονται στους πλακόστρωτους δρόμους αναζητώντας κάποιο εστιατόριο για φαγητό ή κάποιο μπαρ για το ποτό τους. Η πόλη, για άλλη μια φορά, επιβεβαίωσε την καλή εικόνα που μας είχε αφήσει από το προηγούμενο ταξίδι.
Κόσμος παντού, ευχάριστες παρέες περπατούσαν στους δρόμους μιλώντας δυνατά, γελώντας, κάνοντας πειράγματα ο ένας στον άλλο. Τα μαγαζιά και πάλι γεμάτα. Περπατούσαμε στη Rue Basse χαζεύοντας τα όμορφα κτίρια της παλιάς πόλης κατευθυνόμενοι προς τη Rue de Gand, τον δρόμο ο οποίος αποτελεί για τη Lille ένα hot spot διασκέδασης και συγκέντρωσης της νυχτερινής ζωής.
Ο δρόμος είναι πλακόστρωτος και γεμάτος με μαγαζιά, τα οποία βγάζουν τραπεζάκια έξω και εδώ συνωστίζεται όλος ο κόσμος της Lille. Είναι κάτι αντίστοιχο με τη δική μας Πλάκα, σε μικρότερο όμως βαθμό. Ήταν μια όμορφη βόλτα, ανάμεσα σε ζωντανούς και κεφάτους ανθρώπους, η οποία κατέληξε στην ιστορική Πύλη της Γάνδης (Porte de Gand). Eδώ, στεγάζεται το γαστρονομικό εστιατόριο Les Remparts, από το 1997, και αυτήν τη φορά το είδαμε εν λειτουργία φωτίζοντας πολύ όμορφα την Πύλη.
Περάσαμε την Πύλη και κάναμε μια μικρή βόλτα “εκτός πόλης”, αφού η Rue de Gand-βγαίνοντας από την Porte de Gand-κάνει κάποιες “καμπύλες” και χώνεται μέσα σε κήπους και αραιοκατοικημένα χωράφια.
Μείναμε κάμποση ώρα σε αυτό το σημείο της πόλης και στη συνέχεια περάσαμε από το Ilôt Comtesse, τον καταπράσινο χώρο ιδανικό για αραλίκι και πικ-νικ με θέα τα όμορφα χρωματιστά σπίτια της περιοχής. Θέλαμε να απολαύσουμε ξανά τον βραδινό φωτισμό των κτιρίων που περιβάλλουν αυτό το πράσινο σημείο της παλιάς πόλης, που κάποτε καλυπτόταν με κανάλια και μάλιστα εδώ στέκονται σήμερα τα λείψανα ενός μύλου.
Περάσαμε ξανά και από το όμορφο σοκάκι όπου βρίσκεται το εστιατόριο La Bottega, στο οποίο είχαμε καθίσει για φαγητό στο προηγούμενο ταξίδι, αλλά τώρα δεν είχε τραπεζάκια έξω.
Παρέες κατοίκων με ζωντάνια και κέφι συνέχιζαν να μας συντροφεύουν κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μας στη βραδινή Lille, μέχρι που φτάσαμε έξω από τον Kαθεδρικό Nαό της πόλης, άριστο παράδειγμα γοτθικής και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής και Εθνικό Μνημείο που στεγάζει το θαυματουργό άγαλμα της Παναγίας του Treille.
Καταλήξαμε πάλι να βολτάρουμε πέριξ της Grand Place και της Place du Théâtre. Έξω από το Εμπορικό Επιμελητήριο με το ψηλό Καμπαναριό στηνόταν το καρουζέλ και τα μαγαζιά ήταν επίσης γεμάτα με κόσμο. Αυτές οι δύο πλατείες αποτελούν το κέντρο των χριστουγεννιάτικων εορτασμών της Lille.
H κεντρική Rue Faidherbe ήταν στολισμένη, από την Place du Théâtre μέχρι και τον σιδηροδρομικό σταθμό Lille Flandres, με τεράστιους δράκους και άλλα ζώα (τα alebrijes) στα πλαίσια των εκδηλώσεων Eldorado New Lille 3000, οι οποίες ξεκίνησαν στις 27 Απριλίου 2019 με μια μεγαλειώδη παρέλαση. Έτσι, η πόλη είχε ντυθεί στα χρώματα του Μεξικού και η Rue Faidherbe είχε γίνει η “La Rambla”, ο δρόμος δηλαδή με τα πολύχρωμα μνημειώδη γλυπτά. Στη μεξικανική κουλτούρα τα alebrijes είναι φανταστικά πλάσματα που συνοδεύουν τους νεκρούς στο τελευταίο τους ταξίδι. Στη Lille σκοπό είχαν να συνοδεύουν όσους θα παρευρίσκονταν εκεί για τους μεγαλειώδεις εορτασμούς και ειδικά όσους θα λάμβαναν μέρος στη μεγάλη παρέλαση.
Aυτή ήταν η 5η έκδοση των εκδηλώσεων Lille 3000 και η χρονιά 2019 ήταν αφιερωμένη στη μυθική χώρα του Eldorado. Oι εορτασμοί θα βρίσκονταν στο προσκήνιο της πόλης για 8 μήνες, έως την 1η Δεκεμβρίου του 2019. Ήμασταν, λοιπόν, πολύ τυχεροί που προλάβαμε και είδαμε τη Rue Faidherbe σε χρώματα και mood του Μεξικού, καθώς και τα γλυπτά τα οποία έφταναν σε ύψος τα 7 και τα 8 μέτρα που δημιουργήθηκαν από μεξικανούς καλλιτέχνες στα εργαστήρια της πόλης του Μεξικού, διασχίζοντας στη συνέχεια τον Ατλαντικό Ωκεανό, για να εγκατασταθούν στην πόλη της Lille. Οι εκδηλώσεις κάθε χρόνο περιλαμβάνουν, εκτός της εναρκτήριας παρέλασης, διάφορες ακόμη αστικές μεταμορφώσεις, εκθέσεις στο Tripostal, στο Palais des Beaux Arts, στο Gare Saint Sauveur και σε πολλά άλλα μέρη, καθώς ακόμη παραστάσεις, συναυλίες, street art, design και γαστρονομία με διαφορετικό εννοείται θέμα κάθε χρονιά.
https://france3-regions.francetvinf...plus-belles-images-grande-parade-1664755.html
Μια ακόμα γεύση του Eldorado Lille 3000 πήραμε και από την πρόσοψη του Voix du Nord στην Grand Place, όπου είχε εγκατασταθεί ένας τεράστιος φωτεινός δράκος, δουλειά του Julien Salaud.
Πλήρως ικανοποιημένοι για την επιλογή μας να βρεθούμε για λίγες ώρες στη νυχτερινή Lille ξεκινήσαμε να περπατάμε προς το εμπορικό Centre Commercial Les Tanneurs. Φτάνοντας, όμως, εκεί διαπιστώσαμε ότι όλες οι είσοδοι ήταν πλέον κλειστές. Δεν είχαμε από πουθενά πρόσβαση στην ταράτσα του κτιρίου, όπου βρισκόταν το parking και το αυτοκίνητο. Εκείνην την ώρα έφτασαν άλλα τρία άτομα, για τον ίδιο με εμάς λόγο, αλλά η μια και μοναδική πόρτα που εντοπίσαμε και η οποία θα μας πρόσφερε είσοδο στο εσωτερικό του εμπορικού κέντρου δεν άνοιγε απ΄ έξω. Για καλή μας τύχη εκείνην τη στιγμή ένα ζευγάρι άνοιξε από μέσα για να βγει και έτσι μπορέσαμε να εισέλθουμε στο εσωτερικό και ανεβαίνοντας με τα πόδια διάφορες σκάλες φτάσαμε στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης. Πληρώσαμε στο μηχάνημα το αντίτιμο και αναχωρήσαμε κατηφορίζοντας τη ράμπα.
Ερχόμενοι στην πόλη, πριν από μερικές ώρες, είχαμε δει από μακριά να δεσπόζει στον ορίζοντα της Lille ο φωτισμένος Πύργος του Hôtel de Ville. Δε γινόταν να αποχαιρετήσουμε την πόλη χωρίς να κάνουμε μια βόλτα από την περιοχή που βρίσκεται η Porte de Paris και το Δημαρχείο. Στο προηγούμενο ταξίδι είχαμε περάσει από το σημείο αυτό μόνο μέρα, οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία να συμπληρώσουμε το φωτογραφικό μας αρχείο και με νυχτερινές λήψεις, των δύο αυτών πολύ σημαντικών αξιοθέατων της πόλης. Σταθήκαμε για αρκετή ώρα απολαμβάνοντας την ησυχία της περιοχής, αλλά και τον λαμπερά φωτισμένο Πύργο του Δημαρχείου.
Είχαμε να διανύσουμε γύρω στα 70 km μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι μας στη Γάνδη. Νιώθαμε κορεσμένοι με τόσο διαφορετικές εικόνες και “βομβαρδισμένοι” με τόσο διαφορετικά τοπία, τα οποία είχαμε καταφέρει να δούμε και να περπατήσουμε μέσα σε μια μέρα. Έτσι, για πρώτη ίσως φορά, δεν μας ενόχλησε το γεγονός ότι ένα ακόμη-έστω και mini ταξίδι-έφτανε στο τέλος του.
Mέσα σε μια μέρα είχαμε καταφέρει να δούμε ένα πανέμορφο Κάστρο, το Château d΄ Ooidonk πνιγμένο από τη φθινοπωρινή φύση και περιτριγυρισμένο από νερό,
μια ιστορική παραλία στη Βόρεια Θάλασσα, η οποία ήταν και το βασικό κίνητρο για αυτό το μικρό οδικό μας ταξίδι,
μια πόλη, τη Δουνκέρκη, που όσο αδιάφορη κι αν θεωρείται, εμείς χαρήκαμε που τη γνωρίσαμε από κοντά,
ένα κουκλίστικο χωριό, το Bergues, στο οποίο καταλάβαμε τι σημαίνουν μεσαιωνικές οχυρώσεις και κτίρια που κουβαλούν εκατοντάδες χρόνια ιστορίας
και τέλος καταφέραμε να νυχτοπερπατήσουμε στη Lille, η οποία για δεύτερη φορά, μας επιβεβαίωσε ότι είναι μια ολοζώντανη πόλη με πολλές και διαφορετικές επιλογές νυχτερινής διασκέδασης, όχι μόνο για τους κατοίκους της, αλλά και για τους επισκέπτες της. Ακόμη και για αυτούς, που μπορεί να μην πίνουν ούτε γουλιά αλκοόλ, αλλά αγαπούν να ξενυχτούν και να βολτάρουν, μέχρι πολύ αργά, στα στενά, δαιδαλώδη πλακόστρωτα δρομάκια μιας πλανεύτρας, γοητευτικής και ατμοσφαιρικής πόλης.
Υ.Γ. Η ιστορία αυτή ξεκίνησε και τελείωσε μέσα σε μια πολύ δύσκολη και πρωτόγνωρη περίοδο, που θα σημαδέψει όλους μας βαθιά και για πάντα. Η αλήθεια είναι ότι η καταγραφή αυτών των δύο road trips και η “ανάγκη” να μοιραστώ μαζί σας τις τελευταίες μας αποδράσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μικρό χρονικό διάστημα πριν το lockdown ολόκληρου του πλανήτη, με κράτησε σε εγρήγορση και σε ευθυμία, γιατί ένιωθα ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι οι οποίοι με καταλαβαίνουν και συμμερίζονται τα ίδια “πάθη” και τα ίδια “θέλω” με τα δικά μου. Τις ατελείωτες νυχτερινές ώρες που έγραφα αυτήν την ιστορία, ο νους μου ταξίδευε ξανά, χωρίς όρια και περιορισμούς, προσπαθώντας να διώξει μακριά τις όποιες αρνητικές σκέψεις που προσπαθούσαν (κάποιες στιγμές με επιτυχία) να σκοτεινιάσουν και να δηλητηριάσουν την καρδιά και την ψυχή μου. Κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία και εύχομαι όλα αυτά να αποτελέσουν μια κακή, χωρίς επιστροφή, ανάμνηση και όλοι μας σύντομα να γυρίσουμε στην κανονικότητα. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας σε αυτήν την αφήγηση και σας εύχομαι υγεία, ευημερία και πολλά ταξίδια!
ΤΕΛΟΣ
Last edited:
Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.650
- Likes
- 9.276
- Ταξίδι-Όνειρο
- Άβυσσος
Ευχαριστώ για τις ιδέες που δίνεις! Ήταν να πάω στο Λουξεμβούργο τέλη Μαρτίου και παρακολουθούσα με ενδιαφέρον την ιστορία. Δυστυχώς με πρόλαβε το lockdown στην Γαλλία.
Στις τυπικές Γαλλικές τιμές.
Σε περίπτωση που σε βγάλει ο δρόμος σου ξανά στη Λιλ ή όποιος άλλος πάει και θέλει να δοκιμάσει τοπική κουζίνα μια πολύ καλή επιλογή είναι το Au vieux de la Vieille https://www.tripadvisor.com/Restaur...de_la_Vieille-Lille_Nord_Hauts_de_France.html
Στις τυπικές Γαλλικές τιμές.
Last edited:
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.350
- Likes
- 28.327
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
@Señor_Nada Χαίρομαι ιδιαιτέρως που η ιστορία μου έδωσε ιδέες σε εσένα και ελπίζω και σε άλλους αναγνώστες. Να είμαστε όλοι καλά, να βγούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα από αυτήν τη δύσκολη και στενάχωρη κατάσταση και οι ευκαιρίες για ταξίδια και αποδράσεις δε θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν.
Σε ευχαριστώ ακόμη μια φορά για τις πληροφορίες που παραθέτεις και εμπλουτίζεις την παρούσα ιστορία. Μακάρι να με βγάλει ξανά ο δρόμος προς τα εκεί και να δοκιμάσω το συγκεκριμένο εστιατόριο. Επειδή δεν τρώω κρέας (πλην φιλέτου κοτόπουλου και αυτό πολύ σπανίως) και γενικά είμαι λίγο δύσκολη με το φαγητό, τις περισσότερες φορές η επιλογή ζυμαρικών ή πίτσας αποτελεί για εμένα μονόδρομο στα ταξίδια, αλλά είμαι πάντα ανοιχτή σε νέες προτάσεις πιστεύοντας ότι σίγουρα θα υπάρχει κάποιο πιάτο που θα καλύπτει τα γευστικά μου γούστα.
Καλή συνέχεια σε ό,τι και αν κάνεις και πάνω απ' όλα υγεία, ευτυχία και καλή διάθεση σου εύχομαι.
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.350
- Likes
- 28.327
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Η ιστορία έχει τελειώσει και μπορεί να μεταφερθεί στις ολοκληρωμένες.
Ευχαριστώ πολύ mods.
Ευχαριστώ πολύ mods.
Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.650
- Likes
- 9.276
- Ταξίδι-Όνειρο
- Άβυσσος
@Klair μάλλον θα σε στενοχωρήσω αλλά σήμερα πήγα στο furet du nord και έχει και κάρτες και μαγνητάκια. Ειδικά τα μαγνητάκια είναι πολύ ωραία, βέβαια έχει 4ε το ένα... Είναι πολύ κοντά στην είσοδο, δίπλα στο ταμείο. Δεν ξέρω τι πήγε στραβά!
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.350
- Likes
- 28.327
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
@Señor_Nada μάλλον σταθήκαμε άτυχοι και τους είχαν τελειώσει όταν βρεθήκαμε εκείνη την ημέρα στο furet du nord. Τρία άτομα "χτενίσαμε'" όλο το μαγαζί και ειδικά την περιοχή γύρω από τα ταμεία που υπήρχαν όλα τα στάντ με τις κάρτες. Βρήκαμε ένα σωρό κάρτες αλλά καμία που να απεικονίζει την πόλη και κανένα μαγνητάκι δεν υπήρχε πουθενά μέσα στο βιβλιοπωλείο.
Αν ξαναπάς πες τους να μου φυλάξουν ένα και μόλις μπορέσω θα περάσω να το πάρω.
Σε ευχαριστώ που με σκέφτηκες και με ενημέρωσες. Η αλήθεια είναι ότι τότε είχα στενοχωρηθεί αλλά μου έταξε ο γιος μου ότι θα μου φτιάξει εκείνος ένα μαγνητάκι, με μια δική μας φωτογραφία, οπότε μου πέρασε και αναμένω μόλις μπορέσει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του. Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα στη Δουνκέρκη.
silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.385
- Likes
- 3.856
- Επόμενο Ταξίδι
- Ανδαλουσία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη
Smaragda53
Member
- Μηνύματα
- 1.047
- Likes
- 2.259
- Επόμενο Ταξίδι
- αχ, μακάρι νάξερα!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Πολυνησία
Mα τι ωραίες φωτογραφίες που βγάζεις!
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.350
- Likes
- 28.327
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Σε ευχαριστώ πολύ @Smaragda53! Βοήθησε πάρα πολύ η πανέμορφη φθινοπωρινή φύση και τα τοπία για να συλλέξω αυτές τις υπέροχες εικόνες. Οι δε πόλεις, τα χωριά και τα κάστρα ήταν εντυπωσιακά φωτογενή αιχμαλωτίζοντας με μεγάλη ευκολία τον φωτογραφικό μου φακό.
Ήταν τόσο δυνατές αυτές οι εικόνες που έχουν μείνει ανεξίτηλες σε όλους μας μέχρι και σήμερα. Πολλές φορές συζητάμε το πόσο πολύ θα θέλαμε να επαναλάβουμε ένα τέτοιο ταξίδι για να δούμε ακόμα περισσότερα τοπία, φύση και γραφικά χωριουδάκια!
Εκπομπές Travelstories
Τελευταίες δημοσιεύσεις
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Γουατεμάλα Μεξικό Οι ψίθυροι της φωτιάς και των κυμάτων- Τελ. μήνυμα: tripakias