Αθήνα vs επαρχία.

[James]

Ολο αυτο για να μην περπατησεις τη Μητροπολεως μεχρι το Θησειο, 20λ με τα ποδια

E να, τώρα με αναγκάζεις να πω ότι δεν το έκανα, γιατί έπρεπε να παραμείνω "φρέσκος". Δεν ήθελα να το πω, αλλά με ανάγκασες.

 

[James]

Τη στιγμή που όλη η επαρχία ψυχορραγεί μπορεί ο James να μείνει λίγο καιρό ακόμη μακριά από την γκόμενα.

Ευτυχώς δεν διαβάζει η σύζυγος, γιατί θα ήταν σίγουρη ότι όντως έχω γκόμενα.

 

[KIKI]

Όντως προϊστορική αλλά τι να κάνουμε φίλε και εμείς που ερχόμαστε από τα βάθη της προϊστορίας?
Μαζί με την πόλη. Υπήρχε και τότε Αθήνα. Εκτός από το Λαϊκό, θυμίζω ότι είναι δίπλα και το Παίδων οπότε υπήρχε έντονη κινητότητα όλη την ημέρα. Ήταν η πρώτη περιοχή των Αθηνών που έβλεπες διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, το ΒΡΑΔΥ.

Κοίταξε, έχω ζήσει πολλά χρόνια πλέον ως μόνιμος κάτοικος. Το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι είναι γενικώς άσχημη με κάποιες ωραίες γωνιές και πολύ πολύ κουραστική και εκνευριστική.
Το κέντρο της Αθήνας δεν είναι μόνο το Σύνταγμα, η Πλάκα και η Ερμού. Παρεπιμπτόντως, σιγά τον ωραίο δρόμο. Είναι και η Ομόνοια, η πλατεία Βάθης, η Αχαρνών, η Λιοσίων, η Πειραιώς, η Αγίου Κωνσταντίνου και η Βικτώρια. Είναι και αυτές περιοχές στις οποίες κινούμαστε στην καθημερινότητά μας οι Αθηναίοι.
Αισθητικά λοιπόν η Αθήνα για μένα είναι μία άσχημη πόλη με κάποια ωραία σημεία. Αν δεν είχε την Ακρόπολη θα ήταν παντελώς αδιάφορη για τον μέσο ταξιδιώτη . Τα βασικά προβλήματα της είναι γνωστά. Θόρυβος, ρύπανση, βρώμικα η και χαλασμένα πεζοδρόμια, πυκνή δόμηση σε πολλά σημεία, έλλειψη πρασίνου, έλλειψη ελεύθερων χώρων ενώ επανέρχεται το κυκλοφοριακό σταδιακά στα προ κρίσης επίπεδα.
Το θλιβερό είναι ότι τα προβήματα αυτά μετρούν δεκαετίες. Ας ανατρέξει κάποιος σε κείμενα προ 30 ετών. Τα ίδια πράγματα θα διαβάσει.
Τα περισσότερα από τα πλεονεκτήματα που έχει δεν με αφορούν πλέον, ίσως λόγω ηλικίας.
Όσο για αυτά που γράφονται περί δημοσίων συγκοινωνιών. Καλό και άγιο το μετρό. Έχει βοηθήσει πολύ.
Ωραίο το τραμ ειδικά στην παραλιακή του διαδρομή. Αλλά πολύ αργό ακόμη και τώρα σε μεγάλες διαδρομές.
Ο προαστιακός μεγάλη αποτυχία.

Διαβασα τόσες σελίδες και εκει που θα εγραφα τη γνωμη μου , διαβασα το κειμενο σου.
Αυτά ακριβώς πιστευω για την Αθήνα .

Οσο για το μετρό για πόλη που ζει ο μισος πληθυσμος της χωρας βρισκω πολυ λιγες τις γραμμες .
Οταν ειμαι Αθηνα μένω Αγια Παρασκευη . Για τη σταση Νομισματοκοπειο θέλω 25 λεπτά με τα πόδια και στον γυρισμο εχει και ανηφορα . Οταν κανει κρυο/ ζεστη / βροχη η ειμαι φορτωμενη με ψωνια δεν βγαινει ο ποδαροδρομος .
Ενίοτε μένω και Παγκρατι συνορα με Καισιαριανη .
Και εκει δεν με εξυπηρετει ικανοποιητικά κανενα ΜΜΜ.

 

[chrisbd]

μετραει κανεις σκορ;; η επαρχία νικα νομιζω..το εχω παιξει και οβερ...

 

[Sassenach77]

Για να ευημερήσει ένας άνθρωπος θα πρέπει να έχει εύκολη πρόσβαση στην υγεία και την παιδεία. Και σίγουρα να μην είναι μειοψηφία σε κάτι, ότι και αν είναι αυτό (ειδικά στην Ελλάδα), γιατί τότε δεν μετράς σας άνθρωπος. Με λίγα λόγια η επαρχία των Νεάταρνταλ πάει περίπατο.

μετραει κανεις σκορ;; η επαρχία νικα νομιζω..το εχω παιξει και οβερ...

Η πλουτοκρατία νίκησε. Για άλλη μία φορά σε αυτή τη χώρα.

 

[STKF]

Για τη σταση Νομισματοκοπειο θέλω 25 λεπτά με τα πόδια και στον γυρισμο εχει και ανηφορα . Οταν κανει κρυο/ ζεστη / βροχη η ειμαι φορτωμενη με ψωνια δεν βγαινει ο ποδαροδρομος .

Πιστεύω ότι ασχέτως καιρικών συνθηκών και βάρους μετά από κάποιο διάστημα δεν βγαίνει γενικώς, ειδικά αν γίνεται επί καθημερινής βάσεως. Γίνεται βαρετό (και) γιατί πολλές φορές η διαδρομή είναι βαρετή. . Ας σκεφθούμε και την επιστροφή. 25 και 25 'ισον 50 λεπτά. Αρκετός χρόνος και τι έκανες? Απλά έφθασες η έφυγες από το μετρό και πήγες σπίτι.

Ενίοτε μένω και Παγκρατι συνορα με Καισιαριανη .
Και εκει δεν με εξυπηρετει ικανοποιητικά κανενα ΜΜΜ.

Παράδειγμα γειτονιάς δίπλα στο κέντρο με ανεπαρκείς συγκοινωνίες. Ας μην μιλήσουμε καλύτερα για λεωφορεία και τρόλεϊ.

 

[Yorgos]

Όντως προϊστορική αλλά τι να κάνουμε φίλε και εμείς που ερχόμαστε από τα βάθη της προϊστορίας?

Να διευκρινίζουμε ότι σε σχέση με προ 18ετίας η πόλη είναι άλλη πόλη, να μη μιλάμε για την ποιότητα ζωής της με όρους 2002.

Το κέντρο της Αθήνας δεν είναι μόνο το Σύνταγμα, η Πλάκα και η Ερμού.

Σωστά, είναι και το Μετς, τα Εξάρχεια, το Κολωνάκι, ο Λυκαβηττός, ο Κεραμεικός, το Θησείο, το Μεταξουργείο.

Παρεπιμπτόντως, σιγά τον ωραίο δρόμο.

Παρεμπιπτόντως οι πλάγιοι είναι πανέμορφοι, ειδικά από Κυδαθηναίων μέχρι Αναφιώτικα κι από Πλατεία Αγίας Ειρήνης μέχρι Καραγιώργη Σερβίας.

Είναι και η Ομόνοια, η πλατεία Βάθης, η Αχαρνών, η Λιοσίων, η Πειραιώς, η Αγίου Κωνσταντίνου και η Βικτώρια. Είναι και αυτές περιοχές στις οποίες κινούμαστε στην καθημερινότητά μας οι Αθηναίοι.

Οι οποίες σίγουρα δεν είναι όμορφες, αλλά έχουν πολύ χαρακτήρα, ιστορία, ιδιαιτερότητα, προσωπικά χωρίς αυτές δεν είναι Αθήνα, σε αυτές μεγαλώσαμε. Εγώ τώρα με την καραντίνα που βγάινω για περπάτημα (ζούμε και σε πόλη με φανταστικό καιρό εκτός όλων των άλλων, να τα λέμε αυτά) αν δεν πάω 3 φορές την εβδομάδα από κέντρο προς Γκύζη, ΠΕδίο Άρεως, Κολωνό, Μεταξουργείο, κι επιστροφή από Μενάνδρου, Ψυρρή, αρρωσταίνω. Γειτονιές όλο ιστορία, πες το και νοσταλγία από τα παιδικο εφηβικά μας χρόνια (πρόσφατα πήγα βόλτα από Φωκίωνος-θεά περιφερειακό, Πολυτεχνείο, Φυλής, μέχρι Κάτω Πατήσια και πίσω), αλλά να βαρεθείς αποκλείεται, ούτε από πλευράς κτιρίων/street art, ούτε από ιστορία, ούτε από φάτσες. Ακόμη κι εκεί που δεν τη λες όμορφη πόλη, αδιάφορη δεν μπορείς να την πεις με τίποτε, μια γειτονιά χωρίς χαρακτήρα δεν έχει η άτιμη. Θυμάμαι βόλτες στη Μαδρίτη που έλεγα "πιο αποστειρωμένη πεθαίνεις".

Θόρυβος, ρύπανση, βρώμικα η και χαλασμένα πεζοδρόμια, πυκνή δόμηση σε πολλά σημεία, έλλειψη πρασίνου, έλλειψη ελεύθερων χώρων ενώ επανέρχεται το κυκλοφοριακό σταδιακά στα προ κρίσης επίπεδα.

Αλήθεια είναι όλα αυτά, αλλά πλέον είναι και μια πόλη με χίλιες επιλογές, με πολλή κουλτούρα, με φτηνά ενοίκια, με πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες, με τεράστια ιστορία, εξαιρετικά μουσεία, ωραία ζωή (νυχτερινή, γαστρονομική, φοιτητική, αθλητική), πολυπολιτισμικότητα, άπειρα δρώμενα.

Το θλιβερό είναι ότι τα προβήματα αυτά μετρούν δεκαετίες. Ας ανατρέξει κάποιος σε κείμενα προ 30 ετών. Τα ίδια πράγματα θα διαβάσει.

Εγώ τη βρίσκω πολύ πιο καθαρή, πολύ πιο ενδιαφέρουσα, πολύ πιο προχώ, πολύ πιο γαστρο/μπαρο-ενδιαφέρουσα, πολύ καλύτερη συγκοινωνιακά σε σχέση με πριν από 30 χρόνια. Έως καμία σχέση, δεν ξέρω πώς δε βλέπει κάποιος την αλλαγή. Μάλλον θα έπρεπε να λείψει κάποιο διάστημα.

Τα περισσότερα από τα πλεονεκτήματα που έχει δεν με αφορούν πλέον, ίσως λόγω ηλικίας.

Δεκτόν.

Ο προαστιακός μεγάλη αποτυχία.

Απορώ. Ενώνει περιοχές σε τεράστια απόσταση μεταξύ τους σε ελάχιστο χρόνο με ασφάλεια, χαμηλό κόστος και όπου δεν υπήρχε καν εναλλακτική. Για πάρα πολύ κόσμο είναι όχι απλά επιτυχία, αλλά τους άλλαξε τη ζωή, έφερε ζωή στους λύκους, μας γλίτωσε από τα ταξί, ξέρουμε πότε θα φτάσουμε στο αεροδρόμιο, πας από την Αθήνα στον Ασπρόπυργο σε 20 λεπτά, φτάνεις στα Μέγαρα και το Κιάτο. Θα μας το έλεγαν το 2000 και θα γελούσαμε, όλο το λεκανοπέδιο άλλαξε, θυμάμαι συμφοιτητή μου από τη Μαγούλα που έκοψε τις σπουδές ακριβώς επειδή ήταν αδύνατη η μετάβαση.

@ΚΙΚΙ το σημείο που λες στα όρια Γκράτιπα και Καισαριανής είναι 15 λεπτά από το Μέγαρο, για μένα 15 λεπτά είναι άκρως περπατήσιμα, ειδικά σε τέτοια γειτονιά (και ετοιμάζονται 2 νέοι σταθμοί στην περιοχή). Το άλλο στην Αγία Παρασκευή, 25΄από το Νομισματοκοπείο, μόνο στο νεκροταφείο φαντάζομαι ότι μπορεί να είναι, οριακά εντός του 20-25λεπτου , αλλά από τις λίγες περιοχές που φλερτάρουν κι εκτός του χρόνου αυτού.

 

[Nikos86]

Να διευκρινίζουμε ότι σε σχέση με προ 18ετίας η πόλη είναι άλλη πόλη, να μη μιλάμε για την ποιότητα ζωής της με όρους 2002.



Σωστά, είναι και το Μετς, τα Εξάρχεια, το Κολωνάκι, ο Λυκαβηττός, ο Κεραμεικός, το Θησείο, το Μεταξουργείο.

Παρεμπιπτόντως οι πλάγιοι είναι πανέμορφοι, ειδικά από Κυδαθηναίων μέχρι Αναφιώτικα κι από Πλατεία Αγίας Ειρήνης μέχρι Καραγιώργη Σερβίας.

Οι οποίες σίγουρα δεν είναι όμορφες, αλλά έχουν πολύ χαρακτήρα, ιστορία, ιδιαιτερότητα, προσωπικά χωρίς αυτές δεν είναι Αθήνα, σε αυτές μεγαλώσαμε. Εγώ τώρα με την καραντίνα που βγάινω για περπάτημα (ζούμε και σε πόλη με φανταστικό καιρό εκτός όλων των άλλων, να τα λέμε αυτά) αν δεν πάω 3 φορές την εβδομάδα από κέντρο προς Γκύζη, ΠΕδίο Άρεως, Κολωνό, Μεταξουργείο, κι επιστροφή από Μενάνδρου, Ψυρρή, αρρωσταίνω. Γειτονιές όλο ιστορία, πες το και νοσταλγία από τα παιδικο εφηβικά μας χρόνια (πρόσφατα πήγα βόλτα από Φωκίωνος-θεά περιφερειακό, Πολυτεχνείο, Φυλής, μέχρι Κάτω Πατήσια και πίσω), αλλά να βαρεθείς αποκλείεται, ούτε από πλευράς κτιρίων/street art, ούτε από ιστορία, ούτε από φάτσες. Ακόμη κι εκεί που δεν τη λες όμορφη πόλη, αδιάφορη δεν μπορείς να την πεις με τίποτε, μια γειτονιά χωρίς χαρακτήρα δεν έχει η άτιμη. Θυμάμαι βόλτες στη Μαδρίτη που έλεγα "πιο αποστειρωμένη πεθαίνεις".


Αλήθεια είναι όλα αυτά, αλλά πλέον είναι και μια πόλη με χίλιες επιλογές, με πολλή κουλτούρα, με φτηνά ενοίκια, με πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες, με τεράστια ιστορία, εξαιρετικά μουσεία, ωραία ζωή (νυχτερινή, γαστρονομική, φοιτητική, αθλητική), πολυπολιτισμικότητα, άπειρα δρώμενα.

Εγώ τη βρίσκω πολύ πιο καθαρή, πολύ πιο ενδιαφέρουσα, πολύ πιο προχώ, πολύ πιο γαστρο/μπαρο-ενδιαφέρουσα, πολύ καλύτερη συγκοινωνιακά σε σχέση με πριν από 30 χρόνια. Έως καμία σχέση, δεν ξέρω πώς δε βλέπει κάποιος την αλλαγή. Μάλλον θα έπρεπε να λείψει κάποιο διάστημα.

Δεκτόν.


Απορώ. Ενώνει περιοχές σε τεράστια απόσταση μεταξύ τους σε ελάχιστο χρόνο με ασφάλεια, χαμηλό κόστος και όπου δεν υπήρχε καν εναλλακτική. Για πάρα πολύ κόσμο είναι όχι απλά επιτυχία, αλλά τους άλλαξε τη ζωή, έφερε ζωή στους λύκους, μας γλίτωσε από τα ταξί, ξέρουμε πότε θα φτάσουμε στο αεροδρόμιο, πας από την Αθήνα στον Ασπρόπυργο σε 20 λεπτά, φτάνεις στα Μέγαρα και το Κιάτο. Θα μας το έλεγαν το 2000 και θα γελούσαμε, όλο το λεκανοπέδιο άλλαξε, θυμάμαι συμφοιτητή μου από τη Μαγούλα που έκοψε τις σπουδές ακριβώς επειδή ήταν αδύνατη η μετάβαση.

@ΚΙΚΙ το σημείο που λες στα όρια Γκράτιπα και Καισαριανής είναι 15 λεπτά από το Μέγαρο, για μένα 15 λεπτά είναι άκρως περπατήσιμα, ειδικά σε τέτοια γειτονιά (και ετοιμάζονται 2 νέοι σταθμοί στην περιοχή). Το άλλο στην Αγία Παρασκευή, 25΄από το Νομισματοκοπείο, μόνο στο νεκροταφείο φαντάζομαι ότι μπορεί να είναι, οριακά εντός του 20-25λεπτου , αλλά από τις λίγες περιοχές που φλερτάρουν κι εκτός του χρόνου αυτού.

Συμφωνω απολυτα. Αδιαφορη την Αθηνα δεν θα την ελεγα σε καμμια περιπτωση. Και εγω που εζησα Αθηνα 2003-2009 και 2017- σημερα βλεπω μεγαλη διαφορα. Οχι οτι δεν μου αρεσε και πριν αλλα η Αθηνα του σημερα ειναι σαφως βελτιωμενη απο την Αθηνα του 2003.

Ο Πειραιας ακομα περισσοτερο βελτιωθηκε που ηταν και πιο παρατημενος στην μοιρα του μιας και χρονια τωρα ειναι ενα το πολεοδομικο συγκροτημα Αθηνων- Πειραια και αρα στην ιδια πολη λογαριαζω Αθηνα και Πειραια.

Eκτος απο Πλακα, Θησειο ιστορικο κεντρο που ειναι μοναδικα. Η Πλακα ειδικα σου δινει αισθηση νησιου μες στο κεντρο μιας μεγαλουπολης δεν το βρισκεις και συχνα αυτο. (Γιατι η Βαρβακειος με τα ουζερι της τα πατσατζιδικα και καποια ωραια ταβερνακια δεν εχει την φαση της?) Και απο Μετς Παναθηναικο σταδιο, Ζαππειο, κολωνες του Ολυμπιου Διος, Ηρωδου Αττικου και Διονυσιου Αρειοπαγιτου που ειναι απο τις πιο ωραιες διαδρομες που μπορεις να κανεις περπατωντας. (Σιγα μην απο Παγκρατι επαιρνα λεωφορειο για να κατεβω Συνταγμα ή Μοναστηρακι, με τα ποδια θα πηγαινα!) Εμενα μου αρεσει και η αλλη Αθηνα που λεει ο Γιωργος!

Ιδιαιτερη μνεια θα ηθελα να κανω στην ευρυτερη περιοχη Κυψελης, Πατησιων, Βικτωριας και Μεταξουργειου που αναφερθηκες και ειναι ισως η αγαπημενη μου περιοχη στην Αθηνα. Ειδικα η Κυψελη ανακτα σιγα σιγα την χαμενη αρχοντια της ενσωματωνοντας ομως και την μουλτι κουλτι αυρα της και αποπνεοντας και μια αυρα ντεκαντανς κυριως προς Βικτωρια που εμενα οχι μονο δεν με ενοχλει αλλα μου αρεσει κιολας. (Στην Κυψελη βλεπω πλεον συχνα μαυρακια και αραβακια να παιζουν με παιδια Ελληνων. Πραγμα που παλια δεν το εβλεπα και τοσο). Αλλα και αυτες οι αρχοντικες πολυκατοικιες της Βικτωριας με την θεση του θυρωρου που θυμιζουν περασμενα μεγαλεια δινουν μια ρετρο αυρα που εμενα μου αρεσει πολυ. Επισης η Καλλιδρομιου ειναι απο τους πιο ωραιους δρομους να περπατας με ωραια καφε και ενα πολυ καλο εστιατοριο με ωραια αυλη!

Αλλα ακομα και το περπατημα στην Σκουφα που ξεκινας απο Εξαρχεια μυριζοντας κατουρα σκυλων και φτανεις στην αλλη ακρη και σε παιρνουν οι μυρωδιες απο τα αραματοπωλεια καθε αλλο παρα αδιαφορο το λες. Σε αποσταση αναπνοης δυο πλατειες και δυο γειτονιες που συμβολιζουν δυο διαφορετικους κοσμους.

Ενταξει καρτποσταλικη ομορφια συνολικα η πολη δεν εχει ας οψεται η αντιπαροχη. Αλλα και παλι αυτη η αρχιτεκτονικη ποικιλομορφια που βλεπεις μια πολυκατοικια απο 90ς μετα ενα νεοκλασικο του περασμενου αιωνα μετα μια πολυκατοικια απο 50ς μετα ενα νεοκλασικο και μετα ξανα πολυκατοικιες 70ς δινουν ενα ιδιαιτερο ενδιαφερον στην πολη κατα την γνωμη μου.

Επισης ποσες ειναι οι ευρωπαικες πολεις που κερδιζουν στο τριπτυχο μουσεια, αρχαια, αξιοθεατα την Αθηνα για να την πουμε αδιαφορη για τον μεσο ταξιδιωτη; Δεν νομιζω να ειναι παρα πολλες!

Εγω παντως απο αυτες που εχω επισκεφτει ενταξει δεν ειναι και πολλες, καμμια εικοσιπενταρια-τριανταρια πρεπει να ειναι χωρις να τις εχω μετρησει την Αθηνα θα την εβαζα στο τοπ 5 μην σου πω και στο τοπ 3 για να ζησω! Βασικα αν μετρησω και τον καιρο στο τοπ 3 χαλαρα!

Και εχει και ενα παραλιακο μετωπο καταπληκτικο, ειδικα αυτο του Πειραια, της Αθηνας δεν μου αρεσει και τοσο, τουλαχιστον οχι τοσο οσο του Πειραια. Σε μολις δυο ωρες περπατημα ισως και λιγοτερο δεν θυμαμαι ακριβως ξεκινωντας απο Πειραικη και καταληγωντας μικρολιμανο βλεπεις τοσες εναλλαγες σε μολις 10 χλμ ακτογραμμης. Ξεκινας απο πειραικη που εχει μια αποκοσμη γοητεια περνας απο τα βραχια της και σκεφτεσαι οτι στις αρχες του προηγουμενου αιώνα εδω κρυβονταν οι ρεμπετες και αλλοι παραβατικοι τυποι της εποχης , σιγοτραγουδας και ενα ρεμπετικο,αν θες αραζεις σε κανενα ταβερνακι με θεα τη θαλασσα στο πιατο, περνας απο Φρεαττυδα αρχιζεις σιγα σιγα και βλεπεις κοσμο και μετα στο κοσμικο Πασαλιμανι αραζεις για καφε ή μπραντς στο Μπελαμη ή και για μεσημεριανο αν δεν σταματησες Πειραικη σε μια ωραια αυλη γεματη λουλουδια. Και μετα συνεχιζεις για Καστελα και κατεβαινεις Μικρολιμανο και νοιωθεις οτι εισαι σε ενα λιμανακι μικρου νησιου. (Εγω βεβαια προτιμω Πασαλιμανι και Πειραικη απο Μικρολιμανο να πω την αληθεια μου).

 

[MVSylvia]

Θα έλεγα "μέσα σταθερής τροχιάς" αντί για απλώς μετρό, τις δε εργάσιμες ώρες προσωπικά δεν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα, δε βλέπω διαφορά με τις περισσότερες μεγαλουπόλεις του κόσμου, μη σου πω ότι από την πλειοψηφία είναι μικρότερη η πολυκοσμία και το στριμωξίδι.

Κι εγώ θα ήθελα να είναι το τραμ ταχύτερο, αλλά βρίσκω και άδικο να σχολιάζουμε αρνητικά το ότι δε φτάνει μέχρι το Σύνταγμα, από την ώρα που ξέρουμε ότι είναι κάτι προσωρινό (σε λίγες εβδομάδες επιστρέφει απ' ό,τι διάβασα).

Επαιρνα μετρο, ηλεκτρικο, τραμ, προαστιακο, λεωφορεια, τρολευ για εντεκα χρονια καθημερινα εργασιμες ωρες και αυτη ειναι η εμπειρια μου. Δεν θελω να το ξαναζησω αυτο που εζησα και ευτυχως που δεν χρειαζεται πια να ζω αυτη την ταλαιπωρια. Οσοι εχουν θετικη αποψη μαλλον ειναι περιστασιακοι χρηστες.

 

[Sassenach77]

. Θα μας το έλεγαν το 2000 και θα γελούσαμε, όλο το λεκανοπέδιο άλλαξε, θυμάμαι συμφοιτητή μου από τη Μαγούλα που έκοψε τις σπουδές ακριβώς επειδή ήταν αδύνατη η μετάβαση.

Μπήκε στη διαδικασία να δώσει εξετάσεις και μετά ανακάλυψε ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι δίπλα στο σπίτι του;
Με αυτό το σκεπτικό όλη η επαρχία δεν έχει πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση....

 

[paefstra]

Μπήκε στη διαδικασία να δώσει εξετάσεις και μετά ανακάλυψε ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι δίπλα στο σπίτι του;
Με αυτό το σκεπτικό όλη η επαρχία δεν έχει πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση....

Δεν εχεις γνωρισει και στη Θεσσαλονικη αλλα και Αθηναιους που ξαναδινουν πανελλαδικες για να περασουν σε σχολη της πολης τους, αν περασαν σε αλλη πολη? Εγω ναι.
Αν υπολογισεις πως ο φοιτητης της επαρχιας θελει τουλαχιστον 500 τον μηνα 5000 τον χρονο για ενοικια, λογαριασμους, μετακινησεις κλπ η αλλιως 20 000 για 4 χρονια σπουδων επιπλεον απο το χαρτζιλικι του μενοντας στην πολη του, καταλαβαινω οτι δεν ειναι αυτονοητο οτι τα εχουν ολοι για ενα, δυο, τρια παιδια.
Αυτα ειναι τα δυσκολα της επαρχιας. Μπορει η ζωη να ειναι φθηνοτερη αλλα οταν ερχεται η ωρα για σπουδες, η επενδυση κοστιζει πααααααρα πολυ και πολυ συχνα οι οικογενειες αδυνατουν ειτε κανουν πλανο απο παρα πολυ νωρις.
Το πιο δυσκολο ειναι για μεγαλυτερης ηλικιας σπουδαστες, οπως υπηρξα κι εγω. Γνωριζω ατομο απο Καλαματα που πηγαινοερχοταν Λαμια 2 φορες την εβδομαδα για μεταπτυχιακο. Ηταν ηρωας αν και δεν ειχε φροντιδα μικρων παιδιων. Συναδελφισσα που πηγαινοερχοταν καθε σαββατοκυριακο Φλωρινα Αθηνα για τον ιδιο λογο. Ο μεσος ενηλικας με οικογενεια νιωθει αποκλεισμενος.

 

[Yorgos]

Μπήκε στη διαδικασία να δώσει εξετάσεις και μετά ανακάλυψε ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι δίπλα στο σπίτι του;
Με αυτό το σκεπτικό όλη η επαρχία δεν έχει πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση....

Αθιγγανος από οικισμό στη Μαγούλα με πολλά μόρια, προφανώς δεν ήξερε σε ποια σχολή θα μπει (Όπως κανείς στην Ελλάδα), ούτε ότι θα έχει υποχρεωτικά εργαστήρια καθε εξαμηνο και πρωί και βράδυ, το οποίο δεδομένης της τραγικής απόστασης σήμαινε ότι έπρεπε να πληρώνει ταξί.