• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Αύγουστο 2020 !

Ουγγαρία Σερβία Αθήνα - Βελιγράδι - Βουδαπέστη Πάσχα 2016 οδικώς

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 5 (Τετάρτη 27.04.2016)

Ξύπνημα στην Βουδαπέστη!

Μέναμε στο ξενοδοχείο City - Hotel Budapest. Χωρίς να ειναι κάτι το ιδιαίτερο, βρισκόταν σε βολική τοποθεσία, κοντά τόσο στο μετρό, όσο και σε αρκετά από τα προς επίσκεψη μέρη της πόλης.

Φυσικά η παράδοση με τον καιρό συνεχίστηκε: Ενα ψιλόβροχο μας συντρόφευσε κατά την αναχώρηση απο το ξενοδοχείο. Η πρόγνωση του καιρού μας είχε απογοητευσει: Εδειχνε βροχές την Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο!

Με 5 λεπτά περπάτημα βρισκόμασταν στην πλατεία Oktogon. Αρχικά περάσαμε έξω απο το house of Terror, χαζεψαμε για λίγο τις ενημερωτικές πινακίδες. Ενδιαφέρουσες πληροφορίες, που αξίζει να "σπαταλήσεις" 10 λεπτά από τον χρόνο σου για να διαβάζεις:


Στο μεσοδιάστημα, το ψιλόβροχο σταμάτησε. Ευκαιρία λοιπον για περπάτημα, και αποφασίσαμε να περπατήσουμε την οδό Andrassy μέχρι την πλατεία Ηρώων (περίπου 1 τέταρτο περπάτημα). Ωραία βόλτα που επιβάλλεται να γίνει, και να χαζέψει κανείς όμορφα κτήρια κατά την διάρκεια της διαδρομής:




Φτάνουμε λοιπόν στην πλατεία Ηρώων. Μια ομρφη πλατεία με τα αγάλματα ηγεμόνων και βασιλιάδων εδώ και 1.000 χρόνια:





Συνεχίζουμε προς τα πάνω, προς το κάστρο vajdahunyad. Βρίσκεται σε ένα όμορφο πάρκο, που ομορφαίνει ακόμα περισσότερο από την λιμνούλα που βρίσκεται σε αυτό.




Αν δε κάνω λάθος, εντος του στεγάζεται κάποιο μουσείο 'αγροτικής" ιστορίας:


Πόλύ ομορφη επίσης και η εκκλησία (?) στην έίσοδο που συναντά κανείς:


Απέναντι του θα βρει κανεις τα λουτρά Széchenyi καθώς και πιο πέρα τον ζωολογικο κήπο. Το πάρκο λόγω του καιρού δεν ειχε κοσμο, οπότε ήταν όμορφο για μια μικρή βολτα και περιπλανηση.





Για τους λάτρεις του σπορ, ειδικά κουτάκια για να ταίζεις τις πάπιες :)


Περάσαμε έξω απο τα λουτρά - αλλά δεν μπήκαμε μέσα - και αποφασίσαμε να κατέβουμε προς το κέντρο. Πριν φυγουμε πάντως, άραγμα για 5 λεπτά σε ένα απο τα ιδιαίτερα παγκάκια του πάρκου για ένα τσιγάρο για τον δρόμο:




Επόμενος σταθμός μας είναι η εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Αποφασίζουμε να δοκιμάσουμε το μετρό τους. Βρισκόμαστε λοιπόν στην στάση Hosok Tere και προσπαθούμε να δούμε τί εισιτήρια θα βγάλουμε. Αποφασίζουμε να μην βγάλουμε την κάρτα απεριορίστων διαδρομών με κόστος περί τα 4.500 φιορίνια το ατομο (περίπου 14-15 ευρώ, ισοτιμία: 1 ευρώ = 311 φιορίνια) και αντι για αυτο επιλέγουμε μια δεσμίδα των 10 εισιτηρίων με συνολικό κόστος 3.000 φιορινια.

Το μηχάνημα "φτύνει" 11 χαρτάκια ακανόνιστου μεγεθους, οπότε κατεβαίνουμε τα σκαλάκια προς την αποβάθρα (η γραμμή 1 ειναι η παλιότερη και μικρότερη - πρακτικά ειναι σαν ενας μίνι ηλεκτρικός) και προσπαθούμε να τα ακυρώσουμε. Ευτυχώς στην είσοδο του σταθμού είχε ελεγκτές, καθώς εγώ έτυχε να προσπαθώ να ακυρώσω το αποδεικτικό πληρωμής αντι για εισιτήριο! ;-).



Εξυπηρετικότατοι και ευγενέστατοι, μας έδειξαν το κόλπο ακύρωσης (είπαμε, είμαστε ώρες ώρες χαζοί). Με επίσης άπταιστα ελληνο-αγγλικο-ουγγρικά αυτή τη φορά, προσπαθώ να ρωτήσω γιατί τα εισητήρια που μας έδωσε το μηχάνημα ειναι ακανόνιστου μεγέθους, και πως θα ακυρώσω το μεγαλύτερο απο αυτα, το οποίο δεν χωράει στην σχισμή. Χαμογελάει ο ελεγκτής, το παίρνει στα μέρια του, "Origami" μου λέει, σκάμε στα γέλια, το διπλώνει και τσουπ! Ακυρώνεται. Ευγενέστατοι τελικά οι Ούγγροι ελεγκτές.

Παίρνουμε λοιπον το τρενάκι και κατεβαίνουμε στην σταση Bajcsy-Zsilinzky. Σε 2 λεπτά βρισκόμαστε στο Αγιο Στέφανο.


Επίσκεψη στο Ναό, και μετά πληρώνουμε απο 500 φιορινια έκαστος για να ανέβουμε στην κορυφή του. Αλλάζουμε 2 ασανσερ (μην μπερδευτείτε και πάτε απο τις σκάλες που ειναι δίπλα στο γκισέ το εισιτηρίων) και συντομα βρισκόμαστε στην κορυφή να ατενίζουμε όλη την Βουδαπέστη.


Την ώρα που κατεβαίνουμε κάτω, κλασσικά έχει πιάσει παλι βροχή. Στάση σε ενα καφέ για καφέ, βλέπουμε πως δεν προκειται να σταματήσει, οπότε το παίρνουμε απόφαση να κινηθούμε προς το Δούναβη.

Πλησιάζοντας προς την γέφυρα, καταλαβαίνουμε πως με τετοιο αέρα και βροχη που είχε εκείνη την ώρα, δεν θα ειχε νόημα να προσπαθήσουμε να περπατήσουμε την γέφυρα των λεόντων για να πάμε απέναντι στην Βούδα. Οπότε αλλαγή προγράμματος, και αποφασίζουμε απλά να βολτάρουμε κατά μήκος του γνωστού πεζόδρομου Vaci. Πολλα τουριστικά μαγαζιά, 2 ice bar και αλλο ενα sand bar, γενικά λίγο σουρεάλ η κατάσταση, αλλά πάντα ευχάριστα.

Φτάνοντας στο τέλος της Vaci, αποφασίζουμε πως δεν εχει νόημα να περπατάμε στην βροχή σαν τις αδικες κατάρες, οπότε λέμε να κάτσουμε κάπου για φαγητό. Από Ελλάδα όταν διαβαζα για την Βουδαπέστη, κάπου ειχα δει κάποιον να γράφει για ενα μαγαζι Halkakas. Φτάνουμε εκεί, και βλέπουμε ενα μικρο μαγαζάκι, που εκείνη την ωρα ηταν αδειο εκτός απο 1 παρέα. Ο χωρος ενιαίος με την "κουζίνα", στην οποία τηγάνιζαν κτλ κτλ. Σερβιτόρο δεν ειδαμε - παραγγελία έπρεπε να δώσεις στο πάγκο με το ταμείο - οπότε σηκωνόμαστε να φυγουμε. 2η στάση: Ενα μαγαζι με το ονομα Fatal. Κάτι μου θύμιζε το όνομα - αλλά δεν θυμόμουν αν ήταν για καλό ή για κακό! Την ώρα που καθόμαστε, βλέπω στον κατάλογο με κάτι ψιλά γραμματάκια "Tip non included - no cards accepted". Μην τα πολυλογώ, ξανα-σηκωνόμαστε και φευγουμε, και τελικά ζατζιασμένοι καταλήξαμε σε ενα μικρο μαγαζί στην Vaci με το ονομα Paul Bistro.

Η επιλογή μας δικαιωσε απόλυτα όσα γράφονται για το φαγητό σε αυτήν: Κρατηθείτε μακρια: Πληρώσαμε 9.800 φιορινια (32 ευρώ) για 2 μέτριες σούπες, μια φτωχή ποικιλία αλλαντικών και μια στεγνή σαλάτα + 2μπύρες. Η ποιότητα μέτρια. Επίσης, τεράστια κλεψιά αν πάτε να πληρώσετε με ευρώ: Η απόδειξη πάνω έλεγε 9.800 φιορίνια ή 39,5 ευρώ!

Τι να κάνουμε, θυσιαστήκαμε για το γενικότερο καλό και κάτσαμε και μια φορά στην Vaci για να ενημερώσουμε τους συνταξιδιώτες και να τους σώσουμε απο παρόμοιες καταστάσεις :rolleyes:.

Για την επιστροφή, αποφασίζουμε να περπατησουμε απο την Rakoczy για να χαζέψουμε λίγο την πόλη. Φτάνοντας στην Erzsebet, πέφτουμε πάνω στο New York καφέ. Ας πάμε να το δούμε και αυτό.

Μπαίνουμε μέσα, κυριλέ ατμόσφαιρα, ο χώρος μοιάζει με παλάτι και μάλιστα βαρυστολισμένο. Νομίζω αξίζει να πας μια φορά απλά για την εμπειρία, αλλά 2η δεν θα ξαναπατούσα...



Παραγγείλαμε 2 γλυκά και 1 καπουτσίνο. Δεν λέω, καλά ήταν, αλλά σίγουρα δεν νομίζω να δικαιολογούν τα 7.700 φιορινια, δηλαδή 25 ευρώ που πληρώσαμε!


Επιστροφή στο ξενοδοχείο, στέγνωμα, ανασυνταξη , ξεκούραση. Για το βράδυ λέγαμε να πάμε να εξερευνήσουμε τα ruin Bαrs στην εβραϊκή συνοικία. Ξεκινάμε λοιπόν πάλι με τα ποδαράκια μας, και περιπλανόμαστε στους δρομους. Δεν μπορώ να πω πως μας ενθουσίασε η περιοχή, κατά βάση Pubs θα τα έλεγες τα περισσότερα, είχε και λιγες περίεργες φάτσες... και μερικούς μεθυσμένους -κόκκαλο. Καταλήξαμε σε ενα μικρό μαγαζάκι για μπυρίτσα μαζί με ντόπιους, που χάζευαν και στην τηλεόραση αγώνα Champions League :clap:.

Το πιο ενδιαφέρον πράγμα σε όλο το μαγαζί ήταν η πόρτα της τουαλέτας!


Μετά απο αυτά, επιστροφή στο ξενοδοχείο και νανάκια...

(συνεχίζεται....)
 
Last edited:

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 6 (28.04.2016)

Ξημερώνει μια μέρα χαρά θεού με ήλιο! Στον αρχικό μας προγραμματισμό, σκεφτόμασταν αυτη την μέρα να κάναμε την ημερήσια στην λίμνη Baladon. Επειδή όμως ειναι μέρα με ηλιο, και οι βροχές είναι πιθανές τις επομενες μέρες, αποφασίζουμε να αλλάξουμε τα σχέδια μας. Σήμερα θα είναι μέρα Βούδας!

Ξεκινάμε λοιπόν να περπατήσουμε προς τη Βούδα. Φευγουμε απο το Ξενοδοχείο, κατεβαίνουμε την Andrassy, περνάμε έξω από την όπερα:


Συνεχίζουμε προς την Γεφυρα των αλυσιδων, χαζευοντας και στην διαδρομη όμορφες γωνίες:



Επιτέλους φτάνουμε, διαβαζουμε και την περνάμε!



Φτάνουμε στο τελεφερίκ, που σε ανεβάζει στο κάστρο της Βούδας. Ο κόσμος πολύς, οπότε αποφασίζουμε να το παρακάμψουμε και να ανέβουμε με τα πόδια. Δεν ειναι τίποτε, 10 λεπτα διαδρομή μέσα στο πράσινο και τα δρομάκια. Προτείνεται ανεπιφύλακτα!


Δεν υπάρχει περίπτωση να χαθείτε, κομψός χάρτης θα σας κατευθύνει:


Βρισκόμαστε πλέον στο Κάστρο. Η πρώτη κίνηση, σαν αυθεντικοί Έλληνες, να κάτσουμε στο υπαίθριο καφέ να απολαύσουμε ενα καφέ και την θέα μαζί. Μόνο εμείς τα κάνουμε αυτά, στο 20 λεπτο που καθίσαμε είχαμε τριγύρω μας αλλα 3 ή 4 τραπέζια με παρέες Ελλήνων! 1.900 φιορίνια για το μέρος αυτό το λες ΟΚ.

(Hint: Στο κάστρο έχει δημόσιες τουαλέτες, αν καθίσετε για καφέ, ζητηστε και το κουπόνι για την χρήση τους - θα γλυτώσετε 1ευρώ.) :haha:

Για το κάστρο της Βούδας δεν χρειάζεται να γράψουμε και πολλά πράγματα, η θέα του Δουναβη και της Πέστης ειναι εκπληκτική, ενώ για τους πιο φιλότεχνους υπάρχει και η Εθνική Πινακοθήκη, η οποία ειναι απο΄τις μεγαλύτερες της Ευρωπης αν θυμαμαι καλά.




Δίπλα από το κάστρο στεγάζεται και κάτι σαν το Προεδρικό Μέγαρο. Οι φρουροί, τυπάκια με γυαλιά ηλίου! Πάντως στην περιοχή γινόντουσαν έργα εκείνη την ωρα, οπότε δεν ηταν και πολύ ειδυλλιακό με τα φορτηγα να φορτωνουν μπάζα.



Το μέρος είναι πληρως τουριστικό. Και το κατούρημα χρεωνεται :). Αποφύγετε πάντως τις δημοσιες ακριβώς στο κάστρο και μπορειτε να χρησιμοποιήσετε τις άλλες λίγο πέρα από το Προεδρικό, που δεν εχουν κοσμο (γιατι στο κάστρο μπορει να συναντήσετε και ουρές! Δεν εχετε παράπονο, δίνονται πληροφορίες που μπορεί να σώσουν κόσμο σε έκτακτη ανάγκη...χαχα). Πάντως, οι τουαλέτες απλά ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΕΣ!


Συνεχίζουμε προς του πύργους των ψαράδων και την εκκλησία του Ματία, αλλά στο ενδιάμεσο βλέπουμε κάποιες ταμπελίτσες. Λαβύρινθος! Ας πάμε!



Πληρώνουμε συνολικά 5.000 φιορίνια - περίπου 16 ευρώ (δεν δέχονται κάρτα) και κατεβαίνουμε... ο λαβύρινθος αποτελεί τμήμα της υπόγειας Βούδας, που παλιότερα το χρησιμοποιούσαν και σαν φυλακή. Αν δεν είσαστε πολύ κλειστοφοβικοι δεν θα έχετε πρόβλημα. Η διαδρομή ειαι περίπου 1.000μ, με βελάκια που σε βοηθούν για την εξοδο. Στο τμήμα με το απόλυτο σκοτάδι (αν θες το παρακάμπτεις) προσπαθήστε να μην αναψετε τον φακό του κινητού!

Πάει και αυτό , βουρ για Πύργο Ψαράδων και εκκλησία Ματία. Απλά πανέμορφα. Απλά βγάζεις αβίαστα φωτογραφίες.







Έχει έρθει η ωρα για φαγητό. Με νωπές ακόμα τις αναμνήσεις από την Vaci, αποφασίζουμε να ρισκάρουμε και να κατσουμε στο εστιατοριο Arany Hordo. Τουριστικό φουλ φαινόταν, ωστόσο μας τράβηξαν τα τραπέζια στο μπαλκονάκι που είχε στην λιακάδα, με θέα στην εκκλησία. Κάνουμε το σταυρό μας, και παραγγέλνουμε 2 buda menu...


Λοιπόν, το φαγητό ήταν συμπαθητικό, μια σούπα Γκούλας ελαφρώς πιο πικάντικη απο όσο άντεχα και chicken paprika με noodles, το οποίο το έτρωγες ευχαριστα, αλλά μέχρι εκεί. Μαζι με 2 μπύρες, πληρώσαμε συνολικα 7.700 φιορίνια - περίπου 26 ευρώ. Ούτε κρύο ούτε ζέστη λοιπόν, τουλάχιστον δεν τραβήξαμε τα χτεσινά, οπότε φευγουμε για την συνέχεια.

Αξίζει να βολτάρετε στην περιοχή, στην οδο των λορδων (Uri u) και να χωθείτε σε στενάκια προς την πλευρά της Βούδας.... ομορφη βολτούλα.



Ψάχναμε να βρουμε και την Magdalena Church. Και εκεί που την βρήκαμε και πάμε να την δούμε, συμβαίνει το αναπάντεχο:

Όπως βγαίνω απο ένα δρομακι, πέφτω σε ενα ζευγάρι Ελλήνων, που κοιτάγαν προς το μέρος μου λέγοντας "τί έπαθε αυτός?" . Για μια στιγμή κολλάω... μετά γυρνάω πίσω, και βλέπω εναν ηλικιωμένο πεσμένο δίπλα απο ενα παγκακι!

Πάμε εκεί, του μιλάμε, δεν εβγαζε μιλιά.... τι κάνουμε τωρα? Ηταν και σε σχετικά απομεμρο/ερημικο σημείο! Πάμε εγω και η άλλη κοπέλα στο πλησιέστερο μαγαζί, ενα ψιλικατζιδικο, βρισκουμε μια κοπέλα, προσπαθούμε να της εξηγήσουμε.... τπτ! Δεν μιλαμε αγγλικά. Ξεκινάμε την παντομίμα (δεν ειμαι και καλός στην παντομίμα), τπτ. Ξαφνου θυμαμαι πως σε ενα χαρτη που ειχα, ειχεπάνω τα τηλέφωνα για νοσοκομείο κτλ, σκέφτομαι να τον βρω και να της ο δειξω μπας και καταλαβει. Την ωρα που ψαχνω μέσα στο σακίδιο, ξαφνικά η ουγγαρέζα καταλαβαίνει τι της λέμε, βγαίνει σιφουνας εξω, την ακολουθούμε και εμείς τρέχοντας, κλειδώνει το μαγαζί και την πάμε στο σημείο.

Να μην σας τα πολυλογω, καλει ασθενοφόρο... περνάν κάμποσα λεπτά, λέμε και εμείς ας φύγουμε. Ξεκινάμε να κατέβουμε και να βγούμε απο την πύλη της Βιέννης, πάω να βγάλω φωτογραφία... ουπς! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥ?


Να μην τα πολυλογω, η φωτογραφική ηταν στο ψιλικατζίδικο, που την ακουμπησα καπου την ωρα που προσπαθούσα να βρω τον χάρτη. Γυράμε πισω, κλειδωμένο το ψιλικατζιδικο! Αντε πάλι πίσω στον ημιλιπόθυμο ηλικιωμενο, οπου περιμέναμε παρέα το ασθενοφόρο.... ε καποια στιγμή ήρθε, (η γιατρός μας είπε πως άλλον απλά ήταν πιωμένος!), πήγαμε στο ψιλικατζιδικο, πηρα την μηχανή, και επιτέλους φευγουμε!

ΜΕ αυτά και αυτά, τουλάχιστον μία ωρα πήγε χαμένη.

Περιπλανόμενοι, κατεβήκαμε μέχρι τον Δούναβη απέναντι απο το Κοινοβούλιο, και μετά πήραμε την μοιραια αποφαση να γυρίσουμε περπατητό, μέσω της γέφυρας της Μαργαρίτας. Μοιραία, γιατί τα ποδαράκια μας διαμαρτυρήθηκαν έντονα στην διαδρομή!

Δεν παραπονιέμαι πάντως, είδαμε ωραίες εικόνες και κτήρια...




Κατάκοποι, βρεθήκαμε και πάλι στο Ναό του Αγ. Στεφάνου:


Ουρά στο μαγαζί με τα παγωτά Gelarto Rosa που βαριόμασταν να περιμένουμε, αντε να πιούμε ενα καφε κάπου, και μετά γραμμη για το ξενοδοχειο. Εκεινη την στιγμή, δεν θα με χάλαγε ενα ποδόλουτρο!

Ξεκούραση και προετοιμασία για την βραδυνή έξοδο!

Πάμε πάλι για μια καλύτερη αναγνώριση της περιοχής με τα ruin bars. Αυτη τη φορά αποφασίζουμε να μπούμε έστω και για να δούμε το περίφημο Szimpla. Ουρά από έξω σαν τα φοιτητικά μας χρόνια, σωματικός ελεγχος (!!!) από τους φουσκωτούς του μαγαζιού, έλεγχος των τσαντων για ποά/φαγητά.... και μπάινουμε.

Το μέρος είτε θα το λατρέψεις, είτε θα το μισήσεις... μέσος δρόμος δεν υπάρχει.... εμείς πάντως το μισήσαμε! :suicide:

Τεράστιος χώρος με διαφορα υπο-bar μέσα του, απεριποιητος και βρωμικος - προφανώς αυτός ειναι ο στόχος. Στο χώρο για φαγητό, η γυναίκα ελεγε πως της μύριζε μια αρνίλα :haha:. Για περισσότερες πληροφορίες ας διαβασετε τις κριτικές. Ας ειστε 20 μπείτε. Αν ειστε ανω των 30, εξαρτάται απο τα γούστα σας!

Αποφασίζουμε να μπούμε σε ενα μικρό wine-restaurant , το Konybar-restaurant. Η ώρα είχε περάσει, οπότε ευγενικά μας ενημέρωσαν πως αν θέλαμε να φάε, θα επρεπε να παραγγείλουμε εντός 15 λεπτών πριν κλείσουν την κουζίνα.

Ο χώρος όμορφος, γεμάτος βιβλιοθήκες και βιβλία, αργότερα διαβάζοντας κατάλαβα πως ειναι και το concept του μαγαζιού, το οποίο μάλιστα ονοματίζει και κάποια πιάτα απο΄βιβλία. Ενδιαφέρον.

Πήραμε 2 ποτηρια λευκόκρασί και ένα πλατω τυριων (selection Του τάδε το λέγανε), με το οποίο ρίξαμε απιστευτο γέλιο... γιατι προφανώς στην αρχή είδαμε πως ήταν μικρό σαν μερίδα (ωραία παρουσία όμως! ;- ).


Το γέλιο ήρθε όμως αργότερα...

Γιατι όταν πάω να δοκιμασω ενα απο τα τυριά (ενα λευκό που ούτε που ξερω) μου έχετε μία μπόχα στην μύτη. Και γελούσαμε συνέχεια, καθώς εγώ το παρομοίαζα με ποδαρίλα, ενώ η γυναίκα με μπρόκολο.... και δωσε του γέλιο, και να απορεί η σερβιτόρα για το τί μας έχει πιάσει! Το κρασι πάντως συμπαθητικό ήτανε. Για μια επίσκεψη αν έχετε μέρες θα το συστήσω :)

(ΥΓ. Δεν λέω πως δε νηταν καλο τυρί, απλά θα ηταν απο αυτά τα τυρια που εμείς δεν τα έχουμε συνηθίσει και δεν μπορούμε να τα φάμε!)

Πληρώσαμε τελικά μόλις 2.900 φιορίνια - ουτε 10 ευρώ, φευγουμε, και περνάμε έξω απο μια ομορφη αυλή, Karavan Street Food το μέρος. Σε ενα μαζεμένο υπάιθριο χώρο, μαζεμένες καντίνες και μαγαζάκια, πάγκους για να κάτσεις..... Συμπαθέστατα, κάπνιζες κιόλας ;-)



Πήραμε απο ενα πάγκο μία μεγάλη πίτσα, από άλλον πάγκο 2 ποτήρια βαρελισια μπύρα, συνολικά πληρώσαμε 2.400 φιορίνια (8 ευρώ), κάτσαμε φάγαμε, μια χαρά. Το μόνο περιεργο ήταν πως κατα τις 12, την ώρα που ερχόταν κάμποσος κόσμος, το μέρος έκλεινε! ΚΕντρική Ευρώπη σου λέει μετά...

Κάπου εκεί σηκωθήκαμε, και αποφασίσαμε να γυρίσουμε προς το ξενοδοχείο... και ταυτόχρονα σκεφτόμασταν νοσταλγικά το Βελιγράδι....

(συνεχίζεται...)



 
Last edited:

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 7 (Παρασκευή 29.04.2016)

Χαλαρό Ξύπνημα. Κατα τις 13.00 θα έιχαμε ραντεβού με τον αδερφό της γυναίκας μου που μένει Βιέννη. Οπότε φευγουμε χαλαρά απο το ξενοδοχείο και κατευθυνόμαστε προς το Hous of Terror. Διαλέξαμε μια διαφορετική διαδρομή για να δούμε λίγο και τα στενάκια της πολης και πέσαμε και σε κάτι σα τοπική λαϊκή αγορά.

Φτάνουμε λοιπόν στο House of Terror. Για τις υπόλοιπες 2 ώρες θα μαθαιναμε για ενα σκοτεινό κομμάτι της Ουγγρικής Ιστορίας.

Πληρώσαμε συνολικά 7.000 φιορίνια (περίπου 23 ευρώ) , για την είσοδο και τα audioguides (εχει νόημα να πάρετε, μην τα τσιγκουνευτείτε). Γενικά αυτό το μουσείο μνήμης είναι αρκετά καλά σκηνοθετημένο, με αρκετά δωμάτια με ιστορικά στοιχεία, video walls με αφηγήσεις μαρτυριών κτλ. Η πληροφορια βέβαια που έχεις να διαχειριστείς είναι τεράστια, με την αφηγηση απο το Audioguide συν την μουσική συν τις αφηγήσεις από τις οθόνες.... πήζει λίγο το μυαλό. Εμείς πάντως δεν μετανιώσαμε που πήγαμε.


Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε, οπότε τρέχοντας σχεδόν πηγαίνουμε στο Ναό του Αγ. Στεφάνου, όπου είχαμε ραντεβού με τον μπατζανάκη και αλλον εναν φίλο του, τρώμε με αγχος το κατιτίς μας (κάτι πίτσες κτλ) και μετά στο τρέξιμο για να προλάβουμε την ξενάγηση στο Κοινοβούλιο. Είχαμε κλείσει εισητήρια από το Internet για τις 15.00 που είχε ξενάγηση στα αγγλικά. Σαν καθαρόαιμοι Έλληνες, 14.59 φτάσαμε! Για την είσοδο περνάς απο έλεγχο όπως στα αεροδρόμια - οπότε απαλλαχτείτε από τα περιττά μεταλλικά αντικείμενα - και ξεκινάμε.

Ωραία η ξενάγηση στο Κοινοβούλιο, σχετικά σύντομη, ομορφοι χώροι, ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ιστορία του κτηρίου και της Ουγγαρίας, ενώ αν είστε τυχεροί μπορεί και να πέσετε σε καμιά συνεδρίαση.


Στο τέλος της ξενάγησης για την εξοδο, θα βγείτε και σε μια αιθουσα με περισσότερες πληροφορίες και οθόνες αφής που δίνουν διάφορα στοιχεια, με τελείωμα στο gift Shop (είπαμε, το έχουν οργανώσει καλα το θέμα οι φίλοι μας οι Ούγγροι).

Όταν βγεις έξω, απλα θες να βγάλεις φωτογραφίες.... πολλές φωτογραφίες....







Συνεχίσαμε προς τον Δούναβη, βρήκαμε το σημείο με τα Παπούτσια του Δούναβη, συγκινητικό μνημείο μνήμης για τις εκτελέσεις των Εβραίων απο τους Ναζί, που η παράδοση λέει πως τους ανάγκαζαν να βγάζουν τα παπούτσια τους και τους εκτελούσαν μετά, ρίχνοντας τα σώματα τους στο ποταμό.


Φευγουμε, περιπλάνηση στους δρόμους, καταλήγουμε στην οδό Kiraly u, όπου μπαίνουμε σε μια στοα με αναρίθμητα μαγαζιά και καθόμαστε να πιούμε κάτι. Το μέρος γεμάτο και απο ποτο-τουρίστες, οι οποίοι απο το μεσημέρι ξεκινούν να πιουν το φθηνό αλκοόλ στην Βουδαπέστη. Γενικά στην περιοχή αυτή θα νιώσετε σχεδόν σαν το Φαληράκι....

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ραντεβού στις 21.00 έξω από το Trofea για φαγητό.

Είχαμε κάνει κράτηση για αυτο το μαγαζί, απλά και μόνο για να δούμε και αυτό το διαφορετικό στυλ φαγητού. Το concept ειναι απλό: Με ενα στάνταρ ποσό, τρώς και πίνεις (μπύρα, κρασι, αναψυκτικά, νερό) όσο μπορείς μέχρι τελικής πτώσεως!

Η τιμή για Παρασκευή-Σάββατο ειναι 6.000 φιορίνια το άτομο (περίπου 20 ευρώ) ενώ σαφέστατα θα σας προτείνω να πάτε καθημερινή, που η τιμή πέφτει στα 4.000 φιορίνια περίπου. Η λογική απλή: Ένας τεράστιος μπουφές με πάνω από 50 επιλογές φαγητών, ενα meat stand που μπορείς να παραγγείλεις κάποια ψητά κρέατα, ενώ τα ποτά κτλ στα σερβίρουν στο τραπέζι.

Εντυπώσεις? Χμ.... Με προβληματίζει το πως να περιγράψω την ποιότητα του φαγητού. Η λογική μου ήταν να δοκιμάσω πολλά διαφορετικά πιάτα. Τα περισσότερα ήταν απλά ικανοποιητικά, λίγα πολύ καλά, λίγα ψιλομάπα:mad:. Από το meat stand, απο 3-4 πράγματα που πήραμε, μόνο 1-2 άξιζαν, τα άλλα ήταν επιεικώς μέτρια. Το κρασί που μας φέρανε, το ροζέ ήταν άθλιο, το κόκκινο ενα συμπαθητικό φτηνό κρασί που θα πιείς σε ενα ταβερνακι, η μπύρα ΟΚ. Από τα γλυκά, σε συνολο 5-6 που δοκίμασα, μόνο 1 μου άρεσε.

Την ποιότητα λοιπόν την Ξεχνάς. Αλλά σε αυτό το μαγαζί έρχεσαι για να φας, να σκάσεις και να κάνεις την πλάκα σου. Έτσι μετα απο 2 επαναγεμίσματα πιάτων, πλέον 1 πιάτο γλυκών (κανονικά ζάχαρο θα πάθω!), κρασί, sprite, κοκακόλες και νερά, όταν σηκώνεσαι, απλά νιώθεις να έχεις σκάσει! Δεν μετάνιωσα για την εμπειρία!

Εντελώς σκασμένοι, συρθήκαμε έως το Ξενοδοχείο, όπου και πέσαμε και κοιμηθήκαμε σαν τούβλα! Συνειδητοποίησα πως η μέρα ήταν Μ. Παρασκευή, και εμείς καταφέραμε να κάνουμε ακριβώς το 100% αντίθετο της νηστείας :twisted:.

(συνεχίζεται....)







 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 8 (Μ. Σάββατο 30.04.2016)

Ξυπνάμε... θα ειναι η τελευταία μας μέρα στην Βουδαπέστη!

Σε αντίθεση βέβαια με ο,τι θα περίμενε κανείς, αποφασίζουμε να κινηθούμε χαλαρά.... πρακτικά ο,τι ειδαμε ειδαμε, έχουμε και παρέα για σήμερα, οπότε παμε ΧΑΛΑΡΑ! :xalara:

1η στάση: Το καφέ Művész Kávéház επί της Λ. Andrassy. Τρώμε τα γλυκά μας, έχουμε κάτσει έξω στην λιακάδα και συζητάμε όπως στην Ελλάδα. Με μία ώρα τα αναλύσαμε ολα, απο την πολιτική κατάσταση έως την θεωρία των μποζονίων :haha:.

ΞΕκινούμε χαλαρα την βόλτα προς την πλατεία ηρώων. Εμείς την ειχαμε δει μεν, αλλα τωρα είχαμε και συντροφία, οπότε τί καλύτερο για επανάληψη? (εντάξει, η εναλλακτική να γυρνάγαμε πάλι όλη την Βούδα έπεφτε λίγο βαριά...). Πάντα ωραία η Andrassy....


Καμία σχέση με την Τετάρτη, ο καιρός καλός, Σάββατο επίσης, στο πάρκο του Vajdahunyad Castle να γίνεται χαμός! Υπάιθρια αγορά με διάφορα σουβενίρ και τοπικά προϊόντα, κόσμος να βολτάρει με τα παιδιά του, όμορφα!



Στο σημείο αυτό ξέχασα να αναφέρω το Budapest Beer Bike. Ειναι αυτό που λέει το ονομα του.... ενα τετράτροχο που κάθονται, κάνουν πετάλ για να κινηθεί, και τους σερβίρουν μπύρα! Πολύ μπύρα! Και κυκλοφορεί κανονικα στους δρομους, σε διαδρομή μεταξύ πλατεία ηρώων και Kiraly u. Σουρεαλιστικά! Σε κάποια είχε και καλή μουσική :haha:


Βολτάρουμε, παιρνουμε μετά το μετρό, κατεβαινουνμε κέντρο και ξαναβολτάρουμε στην Vaci, με σκοπο να φτάσουμε στην Αγορά (Mercado Central). Η επίσκεψη στην Αγορά ειναι Must.

Ωστόσο κάναμε την πατάτα μας, είχαμ ξεχάσει πως ειναι Σάββατο, οπότε η αγορά κλείνει στις 15.00 και όχι στις 18.00. Εμείς φτάσαμε στις 14.15. Οπότε με αρκετό αγχος, μπήκαμε να την γυρίσουμε, να αγοράσουμε κανένα φημισμένο σαλάμι και πάπρικα, καθώς και στον πάνω όροφο να πάρουμε κανένα χαζοσουβενιρ. Επίσης, στον πάνω όροφο με τα "φαγάδικα", γινόταν ένας πραγματικός χαμός απο κόσμο, και δυστυχώς δεν μπορέσαμε να κάτσουμε και να δοκιμάσουμε κάτι.

Βόλτα επί του Δούναβη και στα δρομάκια, και τελικά αναζήτηση φαγητού. Ειμαστε πάλι σε "περίεργη περιοχή", τυχαία καθόμαστε σε ενα μαγαζί με το εξαιρετικά επίφοβο ονομα "Hungary Hell Kitchen". Το ζητάει φαίνεται ο οργανισμός μας να μπλέκουμε με τα τουριστικά...

Τελικά καλά φάγαμε, αξιοπρεπώς. 2 σουπες γκούλας, 1 καρμποναρα, 1 πιατο ζυμαρικών σαν χυλοπίτες με τυρια και μπείκον, 1 λουκάνικο στην μέση, σαλάτες, μπύρες κτλ, συνολο 12.800 φιορίνια (42-43 ευρώ) για 4 ατομα, καλά το λες.

Τριγυρισαμε μετά, χαζέψαμε, κάπου πετύχαμμε και την Συναγωγή, φάγαμε και τα παγωτάκια μας, και επιστροφή σιγα σιγα προς το ξενοδοχείο.





Το βράδυ για φαγητό είχαμε πει να πάμε στο Oinos Bar. Πήραμε το μετρό μας και κατεβήκαμε στην σταση Rakozci. Η νέα γραμμή Μ4 του μετρό πολυτέλεια, σε σχέση με τις παλιές :rolleyes: .

Δεν είχαμε κάνει κράτηση, αλλά η πολύ εξυπηρετική υπάλληλος μας είπε να περιμένουμε 5-10 λεπτά, και έτσι σύντομα βρεθήκαμε να καθόμαστε. Ωραίος χώρος. Δεν πεινούσαμε ιδιαίτερα, οπότε για αρχή πήραμε 1 πίτσα, μια ποικιλία αλλαντικών, μια κρεμμυδόσουπα, 3 ποτηρια κρασί και 1 κοκτέιλ. Τα τιμήσαμε δεόντως!


Για το 2ο ποτήρι κρασί, η ίδια εξυπηρετική υπάλληλος μου πρότεινε να αλλάξω ποικιλία και να δοκιμάσω ένα λευκο κρασί απο την περιοχή του Baladon-κάτι (δεν θυμαμαι την περιοχή. Το κρασί έγραφε Szent Donat Csopak)
Να την εμπιστευτείτε. Εντελώς διαφορετική ιδιαίτερη γευση ( σε σημείο που στην 1η γουλιά λες τι ειναι αυτό, στην 2η το συνηθιζεις, στην 3η θέλεις και άλλο).

Κατέληξα αν πάρω και 3ο ποτήρι :haha:, πήραμε και 2 γλυκά, που το μεν προφιτερόλ ηταν ΟΚ, αλλά το άλλο (semifreddo pistacchio cream), μολονοτι οπτικά δε σου γέμιζε το μάτι, ήταν απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ, ΦΟΒΕΡΟ! :clap::xalara::clap:.


Συνολική τιμή 18.300 φιορίνια (περίπου 60 ευρώ), στην απόδειξη έγραφε ευκρινώς "Service not included - tipping is Sexy!" :haha:. Το στρογγυλοποιήσαμε στα 20.000 και είμασταν όλοι ευχαριστημένοι. Το μαγαζάκι προτείνεται.

Για την επιστροφή, περπατήσαμε λίγο και μετά απλά αποφασίσαμε να πάμε για νανάκια, καθώς η επόμενη μέρα σήμαινε την έναρξη της επιστροφής....

(συνεχίζεται...)
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 9 (Κυριακή 01.05.2016)

Ξημερώνει η μέρα και δυστυχώς πρέπει να φυγουμε!

Φόρτωμα του αυτοκινήτου με τις βαλίτσες, ξεφόρτωμα από λάδια, όσπρια και συναφή :). Αναχωρούμε!

Θα είμαι ειλικρινής: Μια μικρή μελαγχολία μας έχει πιάσει για την επιστροφή... Δεν εχουμε και πολύ όρεξη....

Φτάνουμε στα Ουγγρο-Σερβικά σύνορα, θα περνάμε μεσα σε 10 το πολύ λεπτά (Πρωτομαγιά και Ορθόδοξο Πάσχα - δεν κινείται τίποτα) και βάζουμε πλώρη προς NoviSad.

Φτάνουμε στο Novi Sad κατά τις 13.00. Η απόλυτη ερημιά λογω Πάσχα! Παρκάρουμε, περπατάμε προς το ιστορικό κέντρο, τα μονα άτομα που συναντήσαμε ήταν 2 Group Ελλήνων απο Β. Ελλάδα που τους κάνανε ξενάγηση! :). Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες τον Καθεδρικο και το Δημαρχείο, νιώσαμε μερικές στάλες βροχής να μας καλοσωρίζουν.... και σε συνδυασμό με την μελαγχολία μας, δεν κάνουμε τον κόπο να προσπαθήσουμε να ανέβουμε προς το φρούριο, απλά καθόμαστε να τσιμπήσουμε κάτι. (Μεταξύ μας, αφήνουμε εκρεμμότητες για την επόμεη φορά! :) )



Τσιμπήσαμε μια πιτσα και 2 μπυρίτσες για 7,5 ευρω (!) αγοράσαμε και κάτι μαγνητάκια από έναν πλανόδιο, και βάλαμε πορεία για την Νις. Λέγαμε να φτάσουμε μια ώρα αρχύτερα και να δούμε τί θα κάνουμε εκεί.

Μετά το Βελιγράδι, ξεκινάει βροχή, που μας συνοδεύει μέχρι την Νις.

Μπαίνουμε στην Νις περίπου στις 19.00. Κυριακή του Πάσχα, ερημιά, σκοτεινιά λόγω βροχής.... θα είμαι ειλικρινής, ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ! Φτάνουμε στο ξενοδοχείο, και η κατάθλιψη συνεχίζεται: Σε κεντρικό σημείο μεν, αλλά ένα ξενοδοχείο το οποίο πριν απο΄30-40 χρόνια είχε γνωρίσει δόξες, αλλά τωρα έβλεπες πως πάει να διαλυθεί....

Αφού βολευόμαστε, κατορθώνουμε να βγούμε από το ξενοδοχείο ( είχε μια δευτερη εισοδο που εβγαινε μέσα σε ενα μικρό εμπορικό, που έβρισκες μια πορτούlα να βγεις στο δρόμο - spooky!) και πάμε να βρούμε κάπου να φάμε και να χαζέψουμε τπτ.... γενικα στο δρόμο ερημιά - και φανταστείτε, είμασταν στο κεντρικό πεζόδρομο τους!

Λίγο πιο κάτω, βρίσκουμε και κάποια μαγαζιά ανοιχτά....βλέπουμε μια Καφανα με το ονομα Kod Raajka.... και αποφασίζουμε να μπούμε.

Παμπάλαιος χώρος, Σκηνικό 60's.... 2 παρέες μέσα.... μόνο 1 ατομο μιλούσε λίγες λέξεις αγγλικά.... αρχίζουν να έρχονται στο κεφάλι μου εικόνες απο΄βιβλίο του Stephen KIng.... αλλά πεινάμε, οπότε καθόμαστε...


Λοιπόν κυρίες και κύριοι. Μια λέξη θα πω... ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ φαγητό. ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ! Πήραμε ενα χοιρινό φιλέτο εξαιρετικό, ένα γεμιστό κοτόπουλο με μπέικον συγκλονιστικο, μια σαλάτα, ια πατατες και 2 ή 3 μπύρες. Εξαιρετικά! Στο τέλος, ο λογαριασμός ήταν μία ακόμα έκπληξη.... 1.500 δηνάρια, ήτοι 12,5 ευρώ. Δεν περιγράφω αλλο....

Φυγαμε, δεν μας ενέπνευσε να κάτσουμε σε κάποιο άλλο μαγαζί για ποτό (1 που ηταν ανοιχτό και είχε κόσμο βάραγε πολύ δυνατά την μουσική), οπότε επιστροφή στο ξενοδοχείο και υπνος....

Ημέρα 10 (Δευτέρα 02.05.2016)

Ξύπνημα, κατεβαίνουμε για πρωινό. Η αίθουσα του πρωινού... τι να πω.... δεν περιγράφω. Κάποιες ξεχαρβαλωμένες παλιές ακριβές καρέκλες, βαριοι πίνακες αναγεννησιακού στυλ.... όπως λέγαμε, σαν να είμασταν μέσα σε νουβέλα του Stephen King. Ο σερβιτόρος ενας ψιλόλιγνος τύπος με φάτσα βγαλμένη απο ταινια.... Άθελα σου, βρισκόσουν σε ετοιμοτητα για κάτι στραβό που θα συμβεί και θα το βαλεις στα πόδια!

:shark1:

Πάντως το πρωινό ήταν μια χαρά. Στα αρνητικά, πως μέσα στην αιθουσα καπνιζαμε!

Φόρτωμα αυτοκινητου υπό βροχούλα, αναχώρηση....Η Διαδρομή γνωστή... στα συνορα Σερβίας - Σκοπίων περάσαμε σε μόλις 10 λεπτά. Η διαδρομή στα Σκόπια αυτη τη φορά που φάνηκε καλύτερη, τόσο ο δρόμος όσο και το τοπίο - ειναι ενα σημείο για κάμποσα χλμ που χωρίζουν οι δρόμοι. Φωτογραφίες δεν εχω γιατί η γυναίκα κοιμόταν δίπλα μου!

Φτάνουμε Σκοπιανο-Ελληνικά συνορα.... παώ να δώσω διαβατηρια, φύγε μου λέει..... φτάνω στο ελληνικό φυλάκιο...πάω να δώσω διαβατηρια, φύγε μου λέει.

Κοινώς, περάσαμε από την μία χωρα στην άλλη χωρίς κανένα ελεγχο!

Με αυτά και αυτά, κατα τις 18.00 είμαστε στην Κατερίνη.... βρίσκουμε το ξενοδοχείο μας, και απλώνουμε τα κορμιά μας στο κρεββατι για ίσιωμα.

Το βραδακι, εξοδος, συμπαθητικό το κέντρο της Κατερίνης, τσίμπημα με ελληνικά σουβλάκια ;-) και μετα μπυρίτσα σε ενα πολύ συμπαθητικό μαγαζί στον πεζόδρομο που δεν θυμαμαι το ονομα του, στο οποίο χαζευαμε national geographic, και μετα - Premier League. :) Ωραια ροk τραγούδια, παιχνίδια στα τραπέζια, μια χαρα για χαλάρωση. Εννοείται πως κατα διαστήματα έριχνε βροχή με το τουλούμι...έτσι για να μην ξεχνιόμαστε! χαχα

Επιστροφή στο Ξενοδοχειο και νανάκια....

Ημέρα 11 (Τρίτη 03.05.2016)

Ξύπνημα, φόρτωμα, εθνική οδός, διοδια, διοδια, δδιόδια και επιστροφή Αθήνα. Ενα πολύ ομορφο ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Την επόμενη φορά θα το οργανώσουμε καλύτερα ;-)

ΤΕΛΟΣ ΤΑΞΙΔΙΟΥ :klaps:

Αλλά έρχεται η ώρα για να βρούμε το νησί για τις καλοκαιρινές διακοπές!
:surf2: :surf1::surf2:
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

Ήταν ένα όμορφο ταξίδι. Για 1η φορά που οργανώσαμε ενα οδικό ταξίδι, νομίζω καλά τα πήγαμε... σίγουρα θα μπορούσαμε να είχαμε οργανώσει κάποια πράγματα καλυτερα, ενώ μας τα χάλασε λίγο και ο καιρός και δεν προλάβαμε να κάνουμε όλα όσα είχαμε προγραμματίσει.

Το Βελιγράδι μου άρεσε πολύ για τους ανθρώπους του και τους ρυθμούς ζωής του. Θα μπορούσα να πάω χαλαρά για καμιά βδομάδα για κανονικές διακοπές. Η Βουδαπέστη πάλι ειναι πιο όμορφη, αλλά με χάλασε το κομμάτι με τους κατεστραμμένους ποτο-τουρίστες. Το ταξίδι ήταν εύκολο, το να διασχίσεις τα βαλκάνια προς κεντρική Ευρώπη είναι πλεόν κάτι απλό. Τα βασικά μονάχα να τηρείς και είσαι ενταξει.

Ας ελπισουμε πως θα μπορέσω να κάνω και κάτι ανάλογο στο μέλλον. Καλή συνέχεια και αν κάποιος εχει κάποιες απορίες, θα χαρώ να απαντήσω!
 
Last edited:

gtok34

Member
Μηνύματα
24
Likes
12
Πολυ ευχαριστη η ταξιδιωτική ιστορία σου φίλε μου....Ετοιμαζω κατι αναλογο αλλα με θεματικό περιεχομενο με αλλους 3 φίλους για Βουδαπεστη για το τριημερο της Formula 1 απο 20 εως 25 Ιουλιου 2016 ...με διανυκτέρευση Βελιγράδι και Βουδαπέστη. Λεμε μια μερα Βελιγράδι και 4 Βουδαπέστη. Μπορει να το ξανασκεφτούμε και να το κανουμε 2 και 3 αντιστοιχα...μετα τα λεγόμενα σου και τα καλα του Βελιγραδιου....Εμεις απο Κομοτηνή θα ξεκινήσουμε οποτε μέσω Βουλγαρίας απο Χασκοβο και μετα Φιλιπουπολη και Σοφια θα βγουμε Σερβία και μετα πανω. Θα προτιμήσω να παω σε καποια που εχεις παει και εδωσες καλες κριτικες...Γιατι και εμεις παμε στα τυφλα....
Δεν ξερω αν το ανεφερες καθόλου αλλα καλο ειναι παντα πριν ενα ταξίδι εξω να βγαζεις την ευρωπαικη καρτα υγείας....απο τον ασφαλιστικο σου φορεα για οτιδηποτε σου συμβει απο θεμα υγείας εισαι καλυμμενος.
Εσεις προτιμήσατε να πατε Βουδαπεστη ολη σχεδον με τα ποδια....οποτε κουραστήκατε....εμεις θα προτιμήσουμε κατι σε λεωφορείο ανοιχτου τύπου η κατι αλλο παρόμοιο που παει σχεδον παντου και εχουν και ελληνικη ξενάγηση...Επισης μας ειπαν για μια καρτα τουριστικη....δεν ξερω θα δουμε. Επισης κατι σε λουτρα...μπορει ισως να παμε ....Βασικα ειναι ο αγωνας που μας ενδιαφερει περισσότερο οποτε Παρασκευή Σαββατο Κυριακή θα ειμαστε την μιση μερα σχεδον στην πιστα.....Οποτε βλεποντας και κανοντας....
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Καλή σου μέρα συναγωνιστή και συνταξιδιώτη! :). Εντάξει, δεν χρειάζεται να πεις τπ άλλο.... ζηλεύω! Εχεις απόλυτο δίκιο γιατην ευρωπαϊκή κάρτα ασφαλισης, δε ειχα προλάβει να τη βγάλω και εκανα το σταυρό μου μην πάθω τπτ ;-)
 

kosaitis

Member
Μηνύματα
43
Likes
82
Νομίζω ο δρόμος μετά τα Σέρβικα σύνορα προς Νις είναι μια λωρίδα με ελάχιστες εξαιρέσεις για 75 περίου χλμ στα οποία έχει παράπλευτη βοηθητική οδό τύπου Λάρισας, μιας λωρίδας.Το καλοκαίρι που βρέθηκα και στα δύο μέρη οδικώς απο Αθήνα.Πήγα και μια μονοήμερη στα παραδουνάβια χωρία τα οποία μου άρεσαν πάρα πολύ.Πιστεύω και εγώ ότι το Βελιγράδι ήταν πιό ασφαλέστερη πόλη και πιό μοντέρνα σε σχέση με την Βουδαπέστη.Θα πρότεινα 4 Βελιγράδι με μια μονοήμερη Νόβισαντ και Φρούσκα Γκόρα και 3 Βουδαπέστη με μια επίσκεψη στα παραδουνάβια χωριά.
 
Last edited:

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.651
Μηνύματα
906.177
Μέλη
39.401
Νεότερο μέλος
Engie

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom