Αγγλική καθημερινότητα, ευτράπελα, ιστορίες

[ευαγγελια]

Αν και η Ινδική κουζίνα δεν είναι από αυτές που προτιμώ, σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο που φάγαμε ενθουσιάστηκα...Την προηγούμενη Κυριακή βέβαια φάγαμε σε ένα άλλο Ινδικό που είναι κοντά στο σπίτι μας και ήταν απαίσιο!!! Ήταν vegeterian μόνο και ότι σέρβιρε ήταν υπερβολικά καυτερό. Χωρίς κρεατάκι δε λέει
Πάντως υπάρχει πλήθος Ινδικών εστιατορίων και έχω μπανίσει κάνα δυο ακόμη που θέλω να πάω.
Θυμάσαι εσύ κανένα όνομα;

Μπαααα ουτε καν! Ακομα και καποια clubs που πηγαιναμε και τα θυμομουν τα γκουγκλαρα και ειδα οτι εχουν αλλαξει ονομα ή εχουν κλεισει. Ασε που οι εξοδοι μας ηταν περιορισμενες , λογω οικονομικης στενοτητος (φοιτητες γαρ)

 

[Kanel28]

Μπαααα ουτε καν! Ακομα και καποια clubs που πηγαιναμε και τα θυμομουν τα γκουγκλαρα και ειδα οτι εχουν αλλαξει ονομα ή εχουν κλεισει. Ασε που οι εξοδοι μας ηταν περιορισμενες , λογω οικονομικης στενοτητος (φοιτητες γαρ)

Από clubs δεν έχω ιδέα...Τα βλέπω απ'έξω αλλά μέσα ούτε για δείγμα...Προτιμώ τις pubs και κάποια ethnic μαγαζάκια για κανένα coctail. Θα αφιερώσω ένα κεφάλαιο στην εστίαση γιατί πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί από την πολυπολιτισμικότητα αυτής της πόλης και στο διατροφικό επίπεδο

 

[roald]

Πριν ακόμη μετακομίσουμε στη Αγγλία, ήμουν πολύ ενθουσιασμένη στην ιδέα ότι θα γνωρίσω και θα κάνω παρέα με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Ήμουν πεπεισμένη ότι θα κάνω παρέα μόνο με αλλοεθνείς. Έλληνες φίλους έχω, δεν χρειάζομαι άλλους. Και πράγματι τον πρώτο καιρό οι γνωριμίες έδιναν και έπαιρναν. Πέρα από τους φίλους μας τους Άγγλους και μια Τσέχα που τους ξέραμε από πριν, κάναμε πολύ ενδιαφέρουσες γνωριμίες από όλο τον κόσμο. Άλλωστε το Λέστερ είναι μια από τις πιο πολυπολιτισμικές πόλεις της Μ. Βρετανίας. Με πολύ μεγάλη Ινδική κοινότητα και με μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες Σιχ στη Μεγάλη Βρετανία. Με πλήθος Κινέζων, Κορεατών, Ταϊλανδών και λοιπών ανατολικοασιατών, καθώς και πλήθος ανατολικοευρωπαίων.

Η Μεσόγειος φυσικά δεν λείπει από την πόλη μας. Μεγάλος αριθμός Ισπανών έχει κατακλύσει το Λέστερ και ακόμη μεγαλύτερος αριθμός Ιταλών. Φαίνεται, αρκετοί Ιταλοί αφήνουν την χώρα τους για να έχει χώρο η @Italitsa μας να εγκατασταθεί εκεί.

Έλληνες δεν υπάρχουν τόσοι, όσοι σε άλλες πόλεις της Βρετανίας αλλά φυσικά όλως τυχαίως γνωρίσαμε αρκετούς από αυτούς και κάνουμε πλέον παρέα.

Επιπλέον, η πανέμορφη γειτονιά που διαλέξαμε να μείνουμε, αποδείχτηκε χωρίς να το ξέρουμε από πριν, Κυπριακή παροικία... Το καταλάβαμε για τα καλά όταν μετά από δυο εβδομάδες πέρα δώθε στο δρόμο μας ακούγαμε μονίμως την Κυπριακή διάλεκτο. Έτσι πλέον η παρέα μας αποτελείται, πέρα από τους Έλληνες και τους Κύπριους φίλους μας, από μπόλικη λοιπή Μεσόγειο, Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή

Με τους Άγγλους γενικά τα πάμε εξαιρετικά. Ειδικά εγώ, τραβάω τους ώριμους Άγγλους και δη αυτούς που έχουν καταναλώσει κάμποσα βαρέλια μπύρας. Κάθε βδομάδα στις παμπ έχουμε τα ίδια κατά την διάρκεια της παραγγελίας από το μπαρ. Ξεκινούν με κάτι ακαταλαβίστικα αγγλικά και ένα γλοιώδες χαμόγελο που βρωμάει μπύρα και καταλήγουμε σε ένα γεωγραφικό κουίζ για να μαντέψουν από που είμαι. Πολύ γέλιο... Το μεγαλύτερο ποσοστό με κάνει για Πολωνή ή Ρουμάνα ή Λετονή (αυτό το τελευταίο δεν ξέρω πως τους έρχεται) – ίσως φταίει η προφορά;! Έχω προβληματιστεί! Και να πεις ότι μοιάζω με τις Πολωνές νοικοκυρές της Eurovision να πω πάει στο καλό...
Μεσόγειο κανείς; Με την απορία θα μείνω. Καλά βρε @karfitsa και @echo2011 , μοιάζω εγώ με Λετονή;

Από την άλλη τον Μι θέλουν να μου τον φάνε οι Ισπανίδες. Σουξέ και αυτό. Τον κοιτούν σαν ξερολούκουμο. Άκου εκεί... Τον Μι να τον κυνηγούν κάτι νεαρές Ισπανιδούλες φοιτήτριες και μένα κάτι άμπαλοι τύποι λιάρδα... Κατάφωρη αδικία!

Kαι μια μικρή γεύση από την γειτονιά μας και την γύρω περιοχή:
Προς το κέντρο:
View attachment 61163 Το γήπεδο της ομάδας rugby (Leicester tigers):
View attachment 61165 Nelson mandela park:
View attachment 61166
Το ποταμάκι μας:
View attachment 61167
Γειτονιές:
View attachment 61168

View attachment 61169

View attachment 61170
View attachment 61171

Η πρώτη μας ποδοσφαιρική εμπειρία με τη Leicester city:
View attachment 61172

ΣΚΩΤΙΑ εχεις παει?στο Ινβερνες,στα χαιλαντς,στον απωτατο βορρα?εκει θα αξιζε μια περιηγηση στη χωρα των καστρων,του μυστηριου και των χιλιαδων νησιων!!!

 

[Italitsa]

Σου χω μπόλικες επιλογές...Φλωρεντία, Τρεβίζο, Angri, Reggio Calabria, Parma και Ρώμη.

Uffaaaa... αυτο θα πει μπερδεμα!!

Να περνας ομορφα Κανελιτσα μου και να μου προσεχεις τα Ιταλακια μου!! Περιμενω με ανυπομονησια τις αγγλικες σας ιστοριες!!

 

[Kanel28]

ΣΚΩΤΙΑ εχεις παει?στο Ινβερνες,στα χαιλαντς,στον απωτατο βορρα?εκει θα αξιζε μια περιηγηση στη χωρα των καστρων,του μυστηριου και των χιλιαδων νησιων!!!

Φίλε μου, αυτό είναι το πρώτο ταξίδι που σχεδιάζουμε εντός Μ.Βρετανίας...

 

[karfitsa]

Καλά βρε @karfitsa και @echo2011 , μοιάζω εγώ με Λετονή;

Κατι Λετονες που ειδα προσφατα,τις κοιταζαν μαζι με μενα και ολοι οι αντρες της περιοχης...οποτε μαλλον για καλο στο λενε!
Από την άλλη τον Μι θέλουν να μου τον φάνε οι Ισπανίδες. Σουξέ και αυτό. Τον κοιτούν σαν ξερολούκουμο.
Να τους πεις να κατσουν καλα γιατι αμα ερθει το φαν κλαμπ σας απο Αθηνα,θα τρεχουν και δεν θα φτανουν....

 

[iridra]

Απολαυστικότατο κείμενο!
Καλά που βρεθήκατε κι εσείς γιατί με τους γείτονες-φαντάσματα ποιος ξέρει τι θα γινόταν με το διαμέρισμα. Ανυπομονώ για το κεφάλαιο με την ιστορία.

 

[Kanel28]

Ήταν μια κρύα απογευματινή Κυριακή στις αρχές του Φλεβάρη...

Η Κανελίτσα και ο Μι καθόντουσαν στους υπολογιστές τους και τελείωναν τις δουλειές της εβδομάδας που μόλις άρχιζε... Η ησυχία της Κυριακής κατέκλυζε την περιοχή. Μόνο το τσίκι τσίκι της ελαφριάς βροχούλας στο φεγγίτη έσπαγε τη νεκρική σιωπή.

Και ξαφνικά την χειμωνιάτικη θαλπωρή σπάει ένας επίμονος συναγερμός. Για την ακρίβεια δεν ήταν ένας άγνωστος συναγερμός αλλά ο γνωστός και πολλάκις ακουσμένος συναγερμός φωτιάς.

Δεν υπάρχει σπίτι στην Αγγλία που να μην έχει ένα υποτυπώδες σύστημα πυρασφάλειας. Και στα περισσότερα από αυτά το σύστημα εκτός από οργανωμένο είναι και υπερευαίσθητο. Κάθε δωμάτιο έχει το δικό του ανιχνευτή και αν το σπίτι είναι διαμέρισμα, υπάρχουν και ανιχνευτές στους κοινόχρηστους χώρους των κτηρίων. Ακόμη, σε όλα τα κτήρια υπάρχουν έξοδοι κινδύνου σε κάθε όροφο.

Οι ανιχνευτές αυτοί είναι κυρίως ανιχνευτές θερμοκρασίας. Αν αισθανθούν την θερμοκρασία να ανεβαίνει απότομα αρχίζουν και χτυπάνε. Αυτό πρακτικά σημαίνει όταν κάνεις κάνα ψητό ή τηγανητό φαγητό και δεν προσέξεις αρχίζουν τα όργανα. Αν όντως δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα σταματάει μόνος του ή μπορείς να τον κλείσεις με ένα ειδικό κουμπάκι.

Εμείς γνωρίσαμε για πρώτη φορά αυτήν την υπέροχη μελωδία όταν ένα ήρεμο βραδάκι έκανε πλουφ το τροφοδοτικό του υπολογιστή του Μι... Επίσης έχει ακουστεί και από άλλα διαμερίσματα, πιθανών από κάποια χαζομάρα την ώρα του μαγειρέματος...

Ο συναγερμός ακουγόταν από το διπλανό διαμέρισμα στο οποίο φυσικά δεν ξέραμε ποιος μένει. Είπαμε μέχρι τότε είχαμε γείτονες φαντάσματα... Στην αρχή δεν δώσαμε σημασία αλλά επέμενε. Ξαφνικά άρχισε να μυρίζει καμένο. Γυρνάμε κοιταζόμαστε με το Μι και χωρίς δεύτερη σκέψη σηκωνόμαστε και βγαίνουμε έξω. Χτυπάμε την πόρτα του διαμερίσματος αλλά τίποτα. Δεν μπορούσαμε να ακούσουμε φυσικά και τι γίνεται μέσα στο σπίτι γιατί ο θόρυβος ήταν δυνατός. Μετά τα δέκα χτυπήματα ανοίγει η πόρτα και βγαίνει μέσα από ένα σύννεφο καπνού μια κοπελίτσα κλαμένη και μας ψελλίζει... Please help me...Ταυτόχρονα μιλούσε στο κινητό της με την πυροσβεστική. Λόγω της ποσότητας του καπνού άρχισε να βαράει και ο κεντρικός συναγερμός του κτηρίου οπότε ο θόρυβος έγινε εκκωφαντικός.

Μπαίνουμε στο σπίτι και τι να δούμε. Η κουζίνα και ο απορροφητήρας ήταν παραδομένα στις φλόγες...
-Έξω από κάθε διαμέρισμα υπάρχει πυροσβεστήρας τρέχα να φέρεις ένα μου λέει ο Μι.
-Πρόσεχε του λέω εγώ ημιπανικόβλητη. Η κουζίνα είναι γκαζιού πρέπει πρώτα να κλείσουμε την παροχή... θα γίνει κάνα μπουμ και θα σκορπιστούν τα κομματάκια μας στον αέρα...

Του φέρνω τον πυροσβεστήρα και ταυτόχρονα κρατώ την πόρτα του διαμερίσματος ανοιχτή (οι πόρτες είναι με βαρίδια και κλείνουν από μόνες τους) για να βγαίνει ο καπνός... Παράλληλα ακούω κάτι χαρχαλέματα από τους κάτω ορόφους και σκέφτομαι ότι επιτέλους θα δω και τους υπόλοιπους γείτονες.

Τη σκέψη μου διακόπτουν τα ποδοβολητά των πυροσβεστών που ανέβαιναν γρήγορα τις σκάλες, κοπανούσαν τις πόρτες και έβγαζαν τους γείτονες από τα διαμερίσματα. Σε δευτερόλεπτα βλέπω δυο πυροσβέστες με πλήρη εξάρτηση μπροστά μου. Τους κοιτώ, τους χαμογελώ ξεροβήχοντας από τους καπνούς και πάνω που είμαι έτοιμη να τους πω τι ακριβώς γίνεται μέσα, με αρπάζει ο ένας από το χέρι και με πετάει στις σκάλες λέγοντας μου με αυστηρό ύφος ότι δεν θα έπρεπε να είμαι εκεί.

-Μα είναι και ο φίλος μου μέσα στο σπίτι φωνάζω...
-Πάμε γρήγορα κάτω μου λέει, θα τον βγάλει ο άλλος...

Τραβώντας με από το μπράτσο με κατεβάζει κάτω και με πετά έξω από το κτήριο όπου ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι γείτονες, δύο πυροσβεστικά και καμιά 10αριά ακόμη πυροσβέστες. Όσο με τραβολογούσε ο άγαρμπος για να με κατεβάσει κάτω σκεφτόμουν: τι ωραίοι και ρομαντικοί που είναι οι πυροσβέστες στις ταινίες. Συνήθως είναι κάτι παίδαροι που σε χαϊδεύουν για να ηρεμήσεις από το σοκ και σε κατεβάζουν στα χέρια από το φλεγόμενο κτήριο... Χάθηκε να μου τύχει και μένα ένας τέτοιος...

Βγαίνοντας από το κτήριο βλέπω όλους τους γείτονες μαζεμένους πρώτη φορά να με κοιτούν με οίκτο, τσαντίλα και λύπηση νομίζοντας ότι έχω βάλει εγώ τη φωτιά...Τα παίρνω και εγώ στο κρανίο και με ύφος δοσίλογου γυρνάω και δείχνω την κοπελίτσα φωνάζοντας με στόμφο...THIS GIRL PUT THAT FIRE NOT ME... Άντε μπράβο! Ακόμη δεν γνωριστήκαμε να πάρω εγώ τη ρετσινιά... Άκου εκεί πράγματα.

Αφού καθάρισα το όνομα μου από τις ψευδείς κατηγορίες συνειδητοποιώ ότι ο Μι δεν έχει κατέβει ακόμη... Μα που πήγε αυτό το παιδί και εγώ η κακούργα σκέφτομαι πυροσβέστες; Έχει γούστο να κατεβάσουν αυτόν στα χέρια και όχι εμένα, δεν παίζω... και ξεσπάω μόνη μου σε γέλια μόνο και μόνο που σκέφτομαι αυτήν την εικόνα.

Μετά από κάποια δευτερόλεπτα κατεβαίνει ο Μι μαζί με τον πυροσβέστη που είχε μείνει πάνω... ο οποίος ήταν και ο αρχηγός της αποστολής. Μας μαζεύει όλους γύρω του και μας λέει ότι η φωτιά έσβησε εντελώς και ότι ήταν "close save". Ο Μι είχε καταφέρει να σβήσει τη φωτιά αδειάζοντας τον ένα πυροσβεστήρα και ο πυροσβέστης απλά έριξε ένα άλλο υγρό για να θωρακίσει το σβήσιμο και έκλεισε την παροχή του γκαζιού. Ευχαρίστησε το Μι εκ μέρους όλης της πολυκατοικίας και μας έδωσε συμβουλές για το τι να κάνουμε αν αντιμετωπίσουμε κάποιο παρόμοιο περιστατικό. Ακόμη μας είπε ότι με την κοινή λογική που έχουμε αν νομίζουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε τη φωτιά να το κάνουμε, αλλά αν έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία να εξαφανιστούμε αμέσως. Ακόμη εκδήλωσε την ικανοποίηση του για το ότι τα μέτρα της πυρασφάλειας του κτηρίου λειτούργησαν άψογα. Στη συνέχεια ανέκρινε την κοπελίτσα για το πως εκδηλώθηκε η φωτιά.

Το καημένο έκλαιγε... Είχε βάλει να τσιγαρίσει κοτόπουλο. Πετάχτηκε λάδι από το τηγάνι στη φωτίτσα του γκαζιού και έπιασε το τηγάνι φωτιά. Η κοπελίτσα πανικοβλήθηκε πήρε μια λεκάνη νερό και την έριξε πάνω στο καυτό λάδι!!! Τη συνέχεια την φαντάζεστε...

Μετά το πέρας της ανάκρισης ο αρχηγός ηρέμησε λίγο την κοπελίτσα, της είπε να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη για τις επισκευές και έφυγαν όλοι σύσσωμοι. Φυσικά οι γείτονες μας γύρισαν στα σπίτια τους χωρίς να δώσουν καμία σημασία στο κοριτσάκι. Την κοιτούσαν μάλλον με λίγη απέχθεια που τους χάλασε το κυριακάτικο απόγευμα.

Η γειτόνισσα μας είναι μια δεκαοχτάχρονη αγγλίδα φοιτήτρια που ήθελε να μαγειρέψει για το αγόρι της, τα έκανε θάλασσα και δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει. Την λυπήθηκα τόσο και πήγα μαζί της στο σπίτι για να δω τι θα κάνουμε. Όλη η περιοχή γύρω από την κουζίνα της ήταν μαύρη και ο τόπος είχε γεμίσει από διάφορα υγρά. Ο απορροφητήρας είχε καεί εντελώς και η κουζίνα είχε κάποιες ζημιές. Ανοίξαμε όλα τα παράθυρα για να φύγει η απαίσια μυρωδιά.

Αφού την ηρέμησα περάσαμε τις υπόλοιπες τρεις ώρες μαζί καθαρίζοντας ότι μπορούσαμε να καθαρίσουμε. Ταυτόχρονα μιλήσαμε με τον ιδιοκτήτη για να κανονίσουμε άμεσα τις επισκευές... Στην συνέχεια της έφερα λίγο φαγητό από το μεσημεριανό μας για να φάει γιατί μέχρι να γίνουν τα μερεμέτια δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει την κουζίνα... Γύρω στο βραδάκι γύρισε ο καθένας στη καλύβα του. Φεύγοντας γυρίζει το κοριτσάκι με αγκαλιάζει και μου λέει...

- Σας ευχαριστώ πολύ για όλα... αλλά να σε ρωτήσω κάτι; Στην Ελλάδα έτσι κάνετε όλοι, βοηθάτε τους γείτονες σας τόσο πολύ; Εδώ δεν γίνεται έτσι. Θα είχαν αφήσει το σπίτι μου να καεί...
- Νομίζω ότι αυτό μας έχει απομείνει ακόμη(?) γλυκιά μου της λέω... και την καληνυχτίζω με μια σφιχτή αγκαλιά.

 

[THALIAL]

Αχ, τι ωραία που γράφεις, νιώθω σαν να είμαι και' γω εκεί. Η αλήθεια είναι παρόλο που οι έλληνες κοιτάνε να βγάλουν το μάτι ο ένας του άλλου, σε κάτι τέτοιες στιγμές γινόμαστε ένα.

 

[Nedelja]

-Μα είναι και ο φίλος μου μέσα στο σπίτι φωνάζω...
-Πάμε γρήγορα κάτω μου λέει, θα τον βγάλει ο άλλος...

τι ωραίοι και ρομαντικοί που είναι οι πυροσβέστες στις ταινίες. Συνήθως είναι κάτι παίδαροι που σε χαϊδεύουν για να ηρεμήσεις από το σοκ και σε κατεβάζουν στα χέρια από το φλεγόμενο κτήριο... Χάθηκε να μου τύχει και μένα ένας τέτοιος...

Ετοιμάζομαι να σε κράξω άσπλαχνη...αλλά λίγο πιο κάτω

Αφού καθάρισα το όνομα μου από τις ψευδείς κατηγορίες συνειδητοποιώ ότι ο Μι δεν έχει κατέβει ακόμη... Μα που πήγε αυτό το παιδί και εγώ η κακούργα σκέφτομαι πυροσβέστες;

Λέω το παρεξήγησα το Κανελάκι!
Μόλις στην επόμενη πρόταση...

Έχει γούστο να κατεβάσουν αυτόν στα χέρια και όχι εμένα, δεν παίζω...

Ε εντάξει δεν υπάρχει σωτηρία...


υ.γ πάντως εσύ από τη μέρα που πήγες πρωταθλητισμό στη φασίνα κάνεις, σε αναμένω στα πάτρια για πλύσιμο χαλιών, κουρτινών, παπλωμάτων κτλ κτλ...

 

[echo2011]

Μπράβο σας Κανελίτσα για το τρόπο που χειριστήκατε όλη τη κατάσταση! Κυρίως που βοηθήσατε το κοριτσάκι! Από τότε ξαναμιλήσατε ή πάλι φαντάσματα οι γείτονες;
Αλλά αν χτύπα ξύλο ξαναγίνει κάτι αφήστε το σβησιμο για τους ειδικούς και εκκενώστε άμεσα! Απότι φαίνεται υπάρχει γρήγορη αντίδραση από την πυροσβεστική οπότε δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρετε..

 

[Kanel28]

@Nedelja
Άστα ώρες ώρες γίνομαι γουρούνα το ξέρω. Πάντως δεν πρόλαβα στην πραγματικότητα να ανησυχήσω για το Μι γιατί από την στιγμή που κατέβηκα κάτω μέχρι τη στιγμή που ήρθε ο Μι δεν πέρασαν ούτε 2 λεπτά...
Όσο αφορά τη φασίνα άστα να πάνε. Νομίζω διαφήμισα αρκετά τον εαυτό μου και τώρα με ζητάνε σε διάφορα σπίτια μαζί με την ηλεκτρική μου σκούπα γιατί δεν έχουν ξαναχρησιμοποιήσει αυτή τη μαγική συσκευή

@echo2011
echo μου, οι μισοί γείτονες ξαναέγιναν φαντάσματα, με τους υπόλοιπους ανταλλάσσουμε κάποιες τυπικότητες. Με το κοριτσάκι έχουμε μια πιο στενή σχέση αλλά τώρα αφήνει το διαμέρισμα...
Εννοείται ότι θα προσέχουμε καλή μου...για το Μι δε ν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά γιατί του αρέσει να χώνετε παντού και με αγχώνει λιγάκι. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι την κατάσταση δεν την πήραμε και πολύ στα σοβαρά...Με ένα χαμόγελο ήμασταν και οι δύο από την αρχή μέχρι το τέλος...Και που να δεις καμάρι ο Μι όταν τον συνεχάρησαν