marilounaxos
Member
Χριστούγεννα στην Πόλη,την αγαπημένη μου Πόλη,των αντιθέσεων,της πολυπολιτισμικοτητας και των αναμικτων συναισθημάτων,που μόνο εκεί μπορεί να τα νιώσει κανείς!Οι Τούρκοι δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα,δεν ειναι στολισμένη λοιπόν η Πόλη όσο μια ευρωπαϊκή πολη,αλλά αυτο δεν την κατατάσσει σε λιγότερο όμορφο η ελκυστικό προορισμό!Αντιθέτως έχει τόσα πολλά να κανει κανείς και για όλα τα γούστα.Δευτερη επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη και νιώθω ότι δεν έχω δει τίποτα και έχω πολλά ακόμα να δω στα επόμενα ταξίδια!Το ταξίδι μου διήρκεσε 6 μέρες 23-28 Δεκεμβρίου με τον αρραβωνιαστικο μου.Θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω,όσο μπορω, το κλίμα, τις εικόνες και όσες περισσότερες πληροφορίες μπορω για τη βοήθεια όσων σκοπεύουν να την επισκεφθούν!
1η μέρα 23/12/2014
Η πτήση μας ξεκινάει στις 7:05 το πρωί από Αθήνα για την Πολη!να σημειώσω ότι τα εισιτήρια μας κόστισαν 230 ευρώ πήγαινε-έλα ελευθεριος βενιζελος-ατατουρκ και το αντίστροφο,4 μήνες πριν κλεισμένα!Φτανουμε λοιπόν στην Πολη,αφού πάρουμε την ειδική ταυτότητα που ειναι απαραίτητη για να βγει κανείς απο το αεροδρόμιο παίρνουμε βαλίτσες και πάμε στα ανταλλακτήρια για συνάλλαγμα μερικών χρημάτων μέχρι να πάμε σε ανταλλακτήριο Πόλης, και ο λόγος ειναι ότι στα ανταλλακτήρια του αεροδρομίου παίρνουν προμήθεια και πουλάνε πολυ λιγότερο αποτι αγοράζουν και δη στο αεροδρόμιο μας που χάνεις πολυ περισσότερα αποτι στης Τουρκίας.Αφου κάνουμε 20€ συνάλλαγμα πάμε για το μέτρο,μην αγχωνεστε όλα ειναι απλά καθότι υπάρχουν πινακίδες όπως και σε μας στ αγγλικά.Πριν το μετρό βγάζουμε την istanbul card γιατί δεν είχαμε σκοπό να πάρουμε ταξί αφού στην Κωνσταντινούπολη ειναι τόσο οργανωμένοι με τα μέσα τους που δεν χρειαζεται ταξί,κατα τη δική μου γνώμη.Την κάρτα τη βγάζει κάποιος πολυ εύκολα και αν δεν καταλαβαίνει πως, ειναι πάντα εκεί ένας security και βοηθάει τον κόσμο!παιρνουμε το μετρό για τη στάση zeitinburnu όπου θα αλλάξουμε να πάρουμε το τραμ για στάση Gulhane όπου και μέναμε, απέναντι απο το Gulhane park.Φτανουμε στο ξενοδοχείο, Adora Hotel, το οποίο ειναι δίπλα στη στάση του τραμ,όπως προ είπα,δίπλα σε όλα τα αξιοθέατα και σε κομβικό σημείο για να βόλτες είτε στη sultanahmet είτε στο εμινονου,στη γέφυρα,όπου θελήσει κάποιος,οικονομικό και απόλυτα καθαρό.Αφου φτάσαμε μας πρόσφεραν πρωινό και στη συνέχεια πήγαμε στο eminonou με τα πόδια να πάρουμε το καραβάκι για Kadikoy να πάμε στο sali bazaar το οποίο γινεται μόνο κάθε Τρίτη στο kadikoy.Ειναι ενα τεράστιο παζάρι με τα πάντα στην κυριολεξία σε παρά πολυ χαμηλές τιμές.Εγω ενδιαφερομουν για υφάσματα κουρτίνες και λοιπα και τα χάσα εκει.Ηταν μια πανέμορφη βόλτα στο kadikoy που αν είχαμε χρόνο τις επόμενες μέρες θα ξανά πηγαίναμε αλλά...στο καραβάκι χρησιμοποιήσαμε την κάρτα το εισιτήριο κοστίζει όσο και τα μέσα,αφού φτάσαμε απέναντι στο Kadikoy και όχι στο haydarpasa,πιο δίπλα!στο καραβάκι χρησιμοποιήσαμε την κάρτα,το εισιτήριο κοστίζει όσο και τα μέσα,αφού φτάσαμε απέναντι στο Kadikoy και όχι στο haydarpasa,πιο δίπλα!απέναντι ειναι τα λεωφορεία αφού περπατησαμε 50 μέτρα είδαμε το λεωφορείο το οποίο ειναι 8 ή και το 8Α και τα μοναδικά που πάνε σε στάση κοντά στο παζάρι, η οποία ειναι η Şht. Bülent Altınsoy,100-150 μέτρα απο το παζάρι,πολυ εύκολα το βρίσκει κάποιος(προσοχή στα λεωφορειάκια που περνάνε συνέχεια έξω από το παζάρι και λένε για kadikoy γιατι είναι επί πληρωμής και φαντάζομαι όχι όσο η αστική συγκοινωνία,τα λεωφορεία δηλαδή τα κανονικά.Γυρνώντας για Kadikoy κατεβήκαμε στη στάση Atiyol και περιπλανηθήκαμε στα στενάκια του Κadikoy που σας ομολογώ ήταν πανέμορφα,παντού τριγύρω κόσμος,φαγάδικα,ψαραγορές,όλα μαζί,έλληνες από εδω και απο κει, ώσπου καταλήξαμε (προσχεδιασμένα) στοKadi Nimet Balikclik,μια ωραία ψαροταβέρνα που θυμίζει τα δικά μας κουτούκια με φυσιολογικές τιμές και όχι φαγητό για πολύ πεινασμένους καθώς οι μερίδες δεν είναι και τόσο...μερίδες.Κατηφορίζοντας χαζέψαμε μαγαζιά ζαχαροπλαστεία,τον κόσμο που χόρευε στην προβλήτα ποντιακά, έναν κυριούλη που με ταξίδεψε με το κανονάκι του(κάτι σαν σαντουρι),σε μια γωνια του δρόμου και αφού πήραμε μια γεύση από την Ασιατική πλευρά γυρνάμε για το ξενοδοχείο, το ζεστούλι μας ξενοδοχείο, όχι οτι έκανε κρύο έξω καθώς μας έκανε πολύ καλό καιρό, αλλά με την κούραση ολή μέρα ήθελες το ζεστό μπανάκι σου και το ζεστό χώρο,πραγματικά ότι πιο ωραίο στο ξενοδοχείο να έχει όλη μέρα και όλη νύχτα ζέστη και ζεστό νερό.Αφού ξεκουραστήκαμε βγήκαμε μια βόλτα στο Eminonou για ένα περίπατο με σαλεπάκι και balik ekmek(σαντουιτς:ψητό ψάρι μέσα σε ψωμί με μαρούλι και κρεμμύδι ή ότι έχει ο εκάστοτε πωλητής) και ύστερα μια πρωτη γεύση από Αγία Σοφία.
2η μέρα 24/12/2014
Πρωινό στο ζεστό ξενοδοχειάκι μας και ανηφορίζουμε για τη Αγία Σοφία.Ήμασταν 9 η ώρα απέξω και είχε ουρά,όχι βέβαια αυτην που είχε μετά από μία ώρα αλλά σας προτείνω όταν σχεδιάζετε να επισκεφθείτε μουσεία να ξεκινήσετε νωρίς, γιατί η Πόλη χειμώνα καλοκαίρι και γενικά όλες τις εποχές έχει πολύ κόσμο.Εισιτήριο για την Αγία Σοφία: 30ΤL.Συναισθήματα...απερίγραπτα,που καλύτερα να αφήσω τον καθένα να αγωνιά να τα νιώσει...Φεύγοντας...ελπίζω να με αξιώσει ο Θεός να ξαναγυρίσω.Προχωράμε αφού φάμε αυτα τα υπέροχα τσουρεκοκούλουρα με σοκολάτα που πουλάνε στο δρόμο μαζί με το χυμό πορτοκάλι-ρόδι,προχωράμε για Αγία Ειρήνη και παλάτι Τοπ-Καπι στο οποίο δεν μπήκαμε γιατί είχε ορδές από κόσμο,στο επόμενο ταξιδι λεμε...Στην Αγία Ειρήνη, η οποία κτίστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ονομάζονταν και «Πατριαρχείο». Μέχρι το έτος 360, και πριν την κατασκευή της Αγίας Σοφίας, ήταν η μητρόπολη της Κωνσταντινούπολης, ναός με την καλύτερη ηχητική στον κόσμο, και γιαυτο το λόγο τώρα χρησιμόποιείται για συναυλίες και από Έλληνες ενίοτε και κυρίως από τους φίλτατους. Δεν έχει μείνει τίποτα μέσα μόνο ένας σταυρός στον τρούλο,δεν είχε καθόλου κόσμο και το εισιτήριο 20TL Δεν μπόρω να σας πω αν αξίζει να μπείτε γιατί ο καθένας έχει την περιέργεια από μας να δει κάθε τι ελληνικό στην Αγαπημένη και ας είναι λεηλατημένο και αυστηρά εκμεταλλευόμενο από τους γείτονες, και να ευχαριστούμε τουλάχιστον που υπάρχουν και τα βλέπουμε και αυτά.Περπατώντας,συναντάμε το Μπλε τζαμί,εννοείται ότι είναι ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικά όπως και τα πιο πολλά τζαμιά στην Πόλη, σίγουρα ασύγκριτα με την Αγία Σοφία απ'όλες τις απόψεις.Δεν ξέρω οι άλλοι συνταξιδιώτες αλλά εγώ συνέχεια έλεγα δεν μπορεί να τη φτάσει τίποτα,ότι και να έβλεπα τίποτα δεν συγκρινόταν με αυτά τα συναισθήματα που μου ''προκάλεσε''.Οβελίσκος του Κων/νου και Θεοδοσίου και Βασιλική κινστέρνα,:ωραίος χώρος,κατανυκτική ατμόσφαιρα,και κάτι πρωτότυπο.Εισιτήριο 20TL.Πίνοντας το σαλεπάκι μας πήραμε το τραμ για το μεγάλο παζάρι(kapali carsi) και τα περίχωρα,κατεβαίνουμε στη στάση kapali carsi και παίρνουμε το δρόμο του παζαριού.Να σας πω την προσωπική μου άποψη γαι το παζάρι:δεν αξίζει να ψωνίσει κάποιος από μέσα διότι οι τίμες είναι τριπλάσιες και τετραπλάσιες από τα παραπάζαρα δηλαδή τα εξωτερικά μαγαζάκια στους δρόμους και τα στενάκια που φτάνουν μέχρι το eminonou.Μη φοβηθείτε να τα περπατήσετε,εκτός των τιμών και το τί μπόρει να βρει κανείς είναι απ τα πιο ωραία πράγματα στην Πόλη, καθώς δεν το συναντάς σε καμία άλλη πόλη,κόσμος,μικροπωλητές να ψήνουν σαλέπι,τσάι,μαγαζάκια με κιούνεφε(γλυκο:καταίφι με τυρι, σιροπιασμενο)...ζήστε το,έτσι θα νιώσετε τον παλμό και τον πολιτισμό των γείτονων, ο οποίος ναι μεν μοιάζει πολύ με το δικό μας,αλλά μόνο στα παλιά χρόνια θα το ζούσε κάποιος στη Αθήνα αυτό.
Μετά από μια κουραστική διαδρομή,ειδαμε στο δρόμο μας το can restaurant,καλή σχέση ποιότητας τιμής, εντάξει δεν χορτάσαμε,αλλά είναι στο τι θα πάρει ο καθένας,προτείνεται σαν κάτι γρήγορο.Μου θύμισε τη φοιτητική λέσχη,με το ίδιο ακριβώς τρόπο παίρνεις το φαγητό,πας κάθεσαι τρως και φεύγεις.Ξεκούραση στο ξενοδοχείο και βγαίνουμε το απογευματάκι για την αρχαίων ημων προγόνων istiklal και τα στενάκια της. Σαλεπάκι όπου βρούμε...και συνεχίζουμε ανάμεσα στον κόσμο και στο γραφικό τραμάκικαι εμείς,χαζεύουμε μαγαζιά,τις τιμές(δυο-τρεις φορές κάτω από τις δικές μας),ψώνια και λοιπά...και να το πρώτο μαγαζάκι με τις σοκολάτες,αχ αυτές οι σοκολάτες!δύο είδα τέτοια μαγαζάκια,σίγουρα θα χει κι άλλα,απλώς με τόσο κόσμο μου διέφυγαν.Και εκεί που περπατάς χαζεμένος,να η γαλανόλευκη σημαία μας που ανεμίζει εκεί που κάποτε ακούγοταν μόνο η έλληνικη γλώσσα...!Ωραια συναισθήματα μας κυριεύουν αν μη τι άλλο και αφού πάρουμε τις φωτογραφίες μας συνεχίζουμε για Taxim να φάμε γύρο κοτόπουλο στα γυράδικα εκεί πίσω απο την Αγία Τριάδα που θα σας μιλήσω παρακάτω.Για να πάει κάποιος στην Istiklal απο Sultanahment παίρνει το τραμ κατεβαίνει Karakoy ή kabatas και παίρνει το funiculer(κάτι σαν τελεφερικ-τρενακι μικρο) το οποίο αντίστοιχα σε βγάζει στις δύο πλευρές της istiklal, η μία είναι στη Taxim και η άλλη στο γαλατά.Αφού την περπατήσαμε για τα καλά την Istiklal-taxim πήραμε το δρόμο για το ξενοδοχείο κατεβαίνοντας στο Karakoy με τα πόδια γιανα πάρουμε απο κει το τραμ.Ο δρόμος μετά τις 11 ειναι λίγο ερημιά αλλά δεν φοβάσαι,φαντάζομαι την ανοιξη- καλοκαίρι, δεν θα ναι το ίδιο,όπως παντού άλλωστε.
3η μέρα 25/12/2014
Χριστούγεννα, ήμερα εκκλησιασμού,είχαμε αποφασίσει να πάμε στον Αγιο Γεώργιο στο Πατριαρχείο,λειτουργούσε και η Παναγία των Βλαχερνών και άλλες εκκλησίες.Πήγαμε λοιπόν στο eminonou απο'που φεύγουν όλα τα λεωφορεία,να πάρουμε ένα από τα παρακάτω: 99Α,99,33ES,36CE,44B,48E τα όποια κάνουν στάση στο Πατριαρχείο απέναντι και η στάση λέγεται fener. Κατά τις 9 ήμασταν στο ναό,σε λίγο άρχισαν να έρχονται έλληνες...έλληνες μέχρι που γέμισε ο ναός από έλληνες.Στην Πόλη, και όμως νιώθαμε οικεία,μιλούσαμε μεταξύ μας οι άγνωστοι,μας ένωνε κάτι εκεί...η πίστη,ο Πατριάρχης με τα λόγια του,η εθνικότητα,τα συναισθήματα,η λαχτάρα;ποιος ξέρει, πάντως θα μου μείνει αξέχαστη αυτή τη μέρα και ο κύριος που δεν σταμάτησε να κλαίει σε όλη τη λειτουργία,η οποία να πώ κράτησε 3μιση ώρες.Πρώτη φόρα ένιωσα τόσο όμορφα σε λείτουργια. Τόσο φορτισμένη η ατμόσφαιρα...Αφου εκκλησιαστήκαμε,ανηφορίσαμε για την Μεγάλη του Γένους Σχολή,Παναγία Μουχλιώτισσα και Παμμακάριστο.Δυστυχώς λόγω της ημέρας δεν καταφέραμε να μπούμε στη Σχολή,βγήκε στο παράθυρο ένας κύριος και μας το είπε.Ακόμα και έτσι μας εντυπωσίασε το μέγεθος και την αρχιτεκτονική της.Είναι εντυπωσιακό ότι λειτουργεί ακόμα και διδάσκονται ελληνικά εκεί,και ας είναι ελάχιστα τα παιδιά και ας προσπαθούν να εξαλείψουν το ελληνικό στοιχείο.Περπατώντας συναντάμε μια εκκλησία,είναι Η Παναγία η Μουχλιώτισσα, είναι δίπλα σχεδόν από την Μεγάλη του Γένους, επιμέναμε γιανα μας ανοίξει ο κύριος που ήταν μέσα,διακρίναμε το φόβο του στην πόρτα που ίσα ίσα άνοιγε να χώράει μόνο το πρόσωπό του να δει ποιος είναι...Η εκκλησία είναι σε λειτουργία,βέβαια σε εξαίρετες περιπτώσεις.Μας είπε δύο λόγια ο κυριούλης σε σπαστά ελληνικα και πήραμε το ρίσκο να πάμε με τα πόδια στηνΠαμμακάριστο(Φετχιε τζαμι).Σας προτείνω έαν πάτε με τα πόδια καλό είναι να είστε πολλά άτομα,καθώς εκεί είναι πολύ φτωχικές γειτονιές με ''πολλούς λαούς'',επομένως είναι λίγο επικίνδυνα,αν μου επιτρέπεται η φράση,ειδάλλως με ταξί.Εμείς πήγαμε με τα πόδια και ήταν λίγο δύσκολα και όσον αφορά τη διαδρομή και από θέμα φόβου.Ήταν όμως και αυτό μια αξέχαστη εμπειρία,η θέα και οι εικόνες απ τις γειτονιές...Φτάνουμε λοιπόν,εισιτήριο5TL ,τώρα είναι μια μικρή εκκλησία που έχουν διατηρηθεί ολόκληρα τα ψηφιδωτά της στον τρούλο(φωτο),καθώς δεν λεηλατήθηκε όπως οι άλλες εκκλησίες και την υπόλοιπη την έχουν κάνει τζαμι.Αφού πήραμε μπισκότα και σοκολάτες από το διπλανό σουπερμάρκετ κατηφορίζουμε γιανα πάμε στη στάση να πάρουμε το λεωφορείο για την Παναγία των Βλαχερνών.Από τη στάση Fener περνάνε όλα τα παραπάνω λεωφορεία και ειναι 3 στασεις για Παναγία Βλαχερνών.Ayvansarayλέγεται η στάση,και είναι απέναντι στο στενό μέσα η Παναγία,πολύ εύκολη η πρόσβαση και φαίνεται και από το δρόμο. "Εκείνη'' ,που προς τιμήν της γράφτηκε και ψάλθηκε ο ακάθιστος ύμνος στον οποίο ανήκει και το κοντάκιο <<Υπερμάχω>>, που είναι όρθια ντυμένη στα άσπρα.Ακόμα υπάρχει αγίασμα απ΄το οποίο και πήραμε και αφού πήραμε και τα αναμνηστικά,γυρίσαμε στη στάση να πάρουμε ένα απ τα παρακάτω λεωφορεία:36CE,99,44B, να πάμε στο pierre loti για καφεδάκι-τσαγάκι. Υπάρχει στάση pierre loti teleferik,όπου κατεβήκαμε και πήγαμε σ΄ένα διάζωμα παραπάνω να περάσουμε απέναντι να πάρουμε το τελεφερίκ για να μας πάει στην καφετέρια.Είχε καλοσύνη και καθήσαμε έξω,η θέα είναι πολύ όμορφη και έχει πολύ κόσμο.Και με κακό καιρό αξίζει κάποιος να πάει,(όπως είχα ξαναπάει),γιατί κάθεσαι στο σαλεδάκι που έχει και απολαμβάνεις τη θέα και τους κυρίους που ψήνουν το καφέ στη χόβολη.Περπατήσαμε λίγο και απ τη πίσω μεριά του χωριού με τα γραφικά σπιτάκια,και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε γινα πάμε στο τελεφερίκ,μετά στάση και αφού πήραμε το 36CE κατεβήκαμε στη στάση karakoy γιανα περπατήσουμε τη γέφυρα του γαλατά και να φάμε balik-ekmek,αφού είναι από τα πιο ωραία street food της Πόλης.Τι απόλαυση...να βλέπεις τα καραβάκια στο ηλιοβασίλεμα να πηγαίνουν και να' ρχονται και να κορνάρουν,τους ψαράδες, τους δεκάδες ψαράδες να πιάσουν κανενα ψάρι για το μεροκάματο,τους μιναρέδες να ''φτάνουν στον ουρανό''τις γέφυρες τη μία πίσω απ την άλλη,ανυπόμονω να ξαναζήσω αυτές τις στιγμές...συμβουλή μου:όντας καλός ο καιρός,είναι απαγορευτικό να μη περπατήσετε τη γέφυρα πάνω και κάτω,και δη σε ηλιοβασίλεμα!Ξενοδοχείο για ξεκούραση και είπαμε να πάμε Nisantasi για ένα καφέ στο Hilton, και μετά για φαγητό σε κάποιο εστιατοριο της περιοχής.Άλλος κόσμος από κει, πιο πλούσια περιοχή,έμοιαζε με τη κηφισιά.Εντάξει το Hilton απίστευτο,αξιοθέατο από μόνο του,θέα το βόσπορο και τη φωτισμένη Πόλη...Αν θέλει κάποιο να πάει μπορεί πολύ εύκολα,από πλατεία ταξίμ με τα πόδια σε 10' βρισκεσαι Nisantasi είναι ο δρόμος ''απέναντι''όπως ανεβαίνουμε απ την Istiklal διασχίζουμε την πλατεια και περπατάμε παράλληλα με το πάρκο.Γυρίζοντας πήραμε το Funiculer από Τaxim για kabatas και απο εκεί το τραμ για ξενοδοχείο.
4η μέρα 26/12/2014
Ξεκινάμε για Dolmabahce, κατα τις 10παρά ήμασταν στην ουρά για να μπούμε,μόλις είχε αρχίσει να μαζεύεται ο πολύς κόσμος.Ωραίο το παλάτι αλλά για μένα θα έπρεπε να έχει 3-4 ξεναγούς να μιλάνε δυο-τρεις γλώσσες ώστε να μπορεί να καταλάβανει κάποιος και να το ακούει στη γλώσσα του αφου το χρυσοπληρώνουμε,όχι ότι δεν γνωρίζουμε αγγλικά,αλλά ήταν τόσο μεγάλο το γκρουπ,και μίλαγε τοσο γρήγορα στα αγγλικά η ξεναγός που δεν κατάλαβαινε κανένας τι έλεγε.Αφού τελείωσαμε με τη ξενάγηση και τς φωτογραφίες,είπαμε να πάμε με τα πόδια στο Ortakoy,ωραία δεν λεω,πρωτογνωρο και αυτό,αλλα μη το επιχειρήσετε,ειναι λιγο μακριά,βεβαια αν φοράτε αθλητικά δεν έχετε πρόβλημα,επίσης περνάει από kabatas το λεωφορείο 22( με το οποίο και γυρίσαμε) και κάνει σταση στο Ortakoy.Ωραία ήταν στο Ortakoy και πιο ωραία ήταν η γεμιστή πατάτα (Kumpir) που την τρώγαμε με θέα τη μεγάλη γέφυρα και τους γλάρους,σε μία γωνιακή καφετέρια μεγάλη,μία είναι εκεί πίσω απ το τζαμί.Ολα τα μαγαζάκια εκεί πουλάνε την πατάτα,η οποία είναι γεύμα κανονικό μπορώ να πω.Αφού ανέβήκαμε παραπάνω και βρήκαμε τη στάση πηραμε το 22 για kabatas το οποίο κάνει ακριβώς δίπλα στο τραμ στάση,και πάμε στο παζάρι για βόλτα.Κατεβήκαμε Karakoy και ανηφορίσαμε για τον πύργο του γαλατα μ'ένα σαλεπάκι στο χέρι και χαζεύοντας τα τόσα πολλά μαγαζιά με όργανα,που αν θέλει κάποιος αξίζει να αγοράσει από εκεί καθώς εχουν τη διπλάσια και, τιμή στην Ελλαδα.Ξεκίνησε να βρέχει και δεν τον απολαύσαμε τόσο τον πύργο καθώς κάναμε μια γυρα για φωτογραφίες και μετά μπήκαμε μέσα.Τρομερή η θέα,βλέπεις ''όλη''την Πόλη,θα ξαναεπιστρέψουμε να τον απολαύσουμε ειπαμε...εισιτήριο 18TL Και μέσα στην καφετέρια οι τιμές τσουχτερές καθώς πληρώνεις τη θέα,βεβαια αν κατσει κανείς σε παράθυρο,αξιζει.Αφού είμαστε χορτασμένοι από τα του δρόμου,πατάτες και διάφορα άλλα πάμε για ξεκούραση και κατεβαίνουμε στο ξενοδοχείο μας για φαγητό!Το καλύτερο φαγητό που φάγαμε στην πόλη στην κυριολεξία,τόσο νόστιμα όλα τόσο χορταστικά και οι τιμές φυσιλογικές!Adora restaurant λέγεται και σας το συστήνω ανεπιφύλαχτα.Συνδυάζει τουρκική κουζίνα με μεσογειακή-ελληνικη.Εγώ έβγαζα φωτογραφίες και το διπλανό τραπέζι τόσο ωραία που ήταν!Αφού φάγαμε ,ανηφορήσαμε για ένα γλυκάκι στη Sultanahment σε ένα μαγαζάκι που μου είχε καρφωθεί από την πρώτη ημέρα που το είδαμε και μετά για φωτογραφίες στο συντριβάνι με την Αγια Σοφία από πίσω,μα τι ομορφια...καποια στιγμη έσβησαν τα φώτα του συντριβανιού και ήταν χάρμα οφθαλμων,δείτε και τη φωτο...Αφου γευτήκαμε και τη βραδινή βροχερή ατμόσφαιρα της Sultanahment καληνυχτισαμε την Πόλη.
27/01/2014 5η μέρα
Αποφασίσαμε να πάμε σ'ενα απ τα εμπορικά της Πόλης να δούμε πως είναι και πήγαμε στο Cevahir.Είναι πολύ μεγάλο,όμορφο εμπορικό και πολυ εύκολα προσβάσιμο.Από Taxim πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στη στάση sisli, μολις βγεις απο το μετρό είναι 200μ παραπάνω.Δεν καθήσαμε πολύ καθώς ήταν κάτι που έχουμε δει πολλές φορές και η Πόλη μας περίμενε για λίγες ώρες ακόμα να τη χορτάσουμε.Γυρίζοντας λοιπόν με τον ίδιο τρόπο κατεβήκαμε στη Ταξίμ και είπαμε να περιπλάνηθουμε στα στενά του Πέραν ξεκινώντας από την Αγία Τριάδα.Βρίσκεται κοντά στη κεντρική πλατεία Ταξίμ και φαίνεται αν σταθεί καποιος στην πλατεία και κοιτάξει προς στην Ιστικλαλ αριστερά της.<<Αξίζει στο επόμενο ταξίδι σας, στη Βασιλίδα των Πόλεων, να ανάψετε ένα κεράκι στην Αγία Τριάδα, για να μπορέσετε να μεταφερθείτε νοερά, στην εποχή που ανθούσε ο Ελληνισμός της Πόλης, στο κοσμοπολίτικο Πέραν>>.Συνεχίζοντας, είδαμε το Ζάππειο Παρθεναγωγείο, Ζωγράφειο Λύκειο,κλειστά και αν μου επιτρέπεται σαν φυλακές έμοιαζαν...<<συγκινημένοι>>προχωρήσαμε.Περιπλανηθήκαμε στα μαγαζακιά στα στενά,με τις λιχουδιές απο δω και απο κει,που συστήνω ανεπιφύλαχτα,πχ μυδοσουβλάκια,πατατοσουβλάκια κλπ.Μας βρήκε το βράδυ και είπαμε να γυρίσουμε αφού δεν θέλαμε να τελειώσει αυτή η μέρα και προσπαθούσαμε να τη χορτάσουμε όσο μπορούσαμε...
28/01/2014 6η μέρα
Έφτασε η μέρα της επιστροφής,πετούσαμε μεσημέρι και άρα προλαβαίναμε να κανουμε μια τελευταία βόλτα και είπαμε να πάμε για τα τελευταία παζάρια,ανεβαίνοντας από στενάκια οπου χαθήκαμε κιόλας αλλα δεν είναι δύσκολο να προσανατολιστείς,βρεθήκαμε στο εμινονου για τις τελευταίες αγορές-δωράκια-μπαχαρικά και ανηφορίσαμε για τα παραπάζαρα. Παρατηρήσαμε ότι είναι λίγο αργόσχολοι οι Τούρκοι αφού 10 η ώρα και δεν είχαν στήσει ακόμα πάγκους.Αφού ψωνίσαμε με βαριά καρδια γυρίσαμε γιανα παρουμε πράγματα για αεροδρόμιο.Η διαδρομή είναι η ίδια,τραμ και σταση zeitinburnu αλλάζουμε και παίρνουμε μετρό για αεροδρόμιο.Κάπου εδώ τελειώνει αυτό το πανέμορφο ταξίδι.Πρόσπάθησα όσο ήταν δυνατό να σας μεταφέρω εικόνες,γεύσεις,ακομά και να σας πείσω αν δεν είσαστε αποφασισμένοι να κάνετε αυτό το ταξίδι.Είναι ταξίδι ζωής για ένα Έλληνα τουλάχιστον, και λίγο ιστορικα κατατοπισμένο που θα φύγει με <<γεμάτες>> τις βαλίτσες από συναίσθηματα!!!
Πληροφορίες:
-Συνάλλαγμα έχει καλό στα παραπάζαρα του Μεγάλου παζαριου χωρίς προμήθεια και όσο αγοράζουν-πουλάνε,ακριβώς την ίδια τιμη,ουτε λεπτό παρακάτω.
-Μονή της Χώρας καλύτερα να πάει κάποιος με ταξί οπώς κα στην Παμμακάριστο.
-Μπόζα του Βεφά πουλάνε και στην Αγία Σοφία πιο δίπλα και σε ένα μαγαζί στα παραπάζαρα του eminonu που θα το βρείτε περπατώντας.
-Κάντε παζάρι!τους αρέσει.Είναι μερικοί που δεν κανουν!αλλά αν κάνετε, απο την αρχή να πείτε την τιμή που το θέλετε,το πολύ να το αγοράσετε 1-2 ευρω πάνω αποτι θέλατε,σε αυτούς που παίρνει ξανατονίζω. Επίσης να σας πω ότι και μπαχαρικά και τα υπόλοιπα τα πήραμε απ έξω απο τα κλειστά παζάρια καθώς εχουν όπως είπα πιο ψηλές τιμες μέσα!
-Η Αγία Τριάδα στην Ταξιμ και ο Άγιος Γεώργιος στο Πατριαρχείο λειτουργουν κανονικά κάθε Κυριακή
-Στις Άγιες μέρες ο Πατριάρχης λειτουργει την Μεγάλη Παρασκευή στην Παναγία των Βλαχερνών και το -Πάσχα στο Πατριαρχειο
-Επικοινωνία με Ελλάδα είχαμε μεσω Ιντερνετ, με Viber που ήταν κάπως εύκολο για τους γονείς και έτσι δεν χρεώθηκε κανείς.
-Την κάρτα των μέσων μπορεί κάποιος να τη βγάλει στο αεροδρόμιο, στη sultanahment,sirckesi,taxim και σε άλλα ενδεχομένως κεντρικά μέρη,και γεμίζεται σχεδόν παντου.
-Πριγκηπόννησα συμβουλεύω όχι χειμώνα,από άνοιξη και μετά.
Σας ευχαριστώ όσους διαβάσετε την ιστορία μου και είμαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε απορία και ερώτηση έχετε.
Εικόνες...
1η μέρα 23/12/2014
Η πτήση μας ξεκινάει στις 7:05 το πρωί από Αθήνα για την Πολη!να σημειώσω ότι τα εισιτήρια μας κόστισαν 230 ευρώ πήγαινε-έλα ελευθεριος βενιζελος-ατατουρκ και το αντίστροφο,4 μήνες πριν κλεισμένα!Φτανουμε λοιπόν στην Πολη,αφού πάρουμε την ειδική ταυτότητα που ειναι απαραίτητη για να βγει κανείς απο το αεροδρόμιο παίρνουμε βαλίτσες και πάμε στα ανταλλακτήρια για συνάλλαγμα μερικών χρημάτων μέχρι να πάμε σε ανταλλακτήριο Πόλης, και ο λόγος ειναι ότι στα ανταλλακτήρια του αεροδρομίου παίρνουν προμήθεια και πουλάνε πολυ λιγότερο αποτι αγοράζουν και δη στο αεροδρόμιο μας που χάνεις πολυ περισσότερα αποτι στης Τουρκίας.Αφου κάνουμε 20€ συνάλλαγμα πάμε για το μέτρο,μην αγχωνεστε όλα ειναι απλά καθότι υπάρχουν πινακίδες όπως και σε μας στ αγγλικά.Πριν το μετρό βγάζουμε την istanbul card γιατί δεν είχαμε σκοπό να πάρουμε ταξί αφού στην Κωνσταντινούπολη ειναι τόσο οργανωμένοι με τα μέσα τους που δεν χρειαζεται ταξί,κατα τη δική μου γνώμη.Την κάρτα τη βγάζει κάποιος πολυ εύκολα και αν δεν καταλαβαίνει πως, ειναι πάντα εκεί ένας security και βοηθάει τον κόσμο!παιρνουμε το μετρό για τη στάση zeitinburnu όπου θα αλλάξουμε να πάρουμε το τραμ για στάση Gulhane όπου και μέναμε, απέναντι απο το Gulhane park.Φτανουμε στο ξενοδοχείο, Adora Hotel, το οποίο ειναι δίπλα στη στάση του τραμ,όπως προ είπα,δίπλα σε όλα τα αξιοθέατα και σε κομβικό σημείο για να βόλτες είτε στη sultanahmet είτε στο εμινονου,στη γέφυρα,όπου θελήσει κάποιος,οικονομικό και απόλυτα καθαρό.Αφου φτάσαμε μας πρόσφεραν πρωινό και στη συνέχεια πήγαμε στο eminonou με τα πόδια να πάρουμε το καραβάκι για Kadikoy να πάμε στο sali bazaar το οποίο γινεται μόνο κάθε Τρίτη στο kadikoy.Ειναι ενα τεράστιο παζάρι με τα πάντα στην κυριολεξία σε παρά πολυ χαμηλές τιμές.Εγω ενδιαφερομουν για υφάσματα κουρτίνες και λοιπα και τα χάσα εκει.Ηταν μια πανέμορφη βόλτα στο kadikoy που αν είχαμε χρόνο τις επόμενες μέρες θα ξανά πηγαίναμε αλλά...στο καραβάκι χρησιμοποιήσαμε την κάρτα το εισιτήριο κοστίζει όσο και τα μέσα,αφού φτάσαμε απέναντι στο Kadikoy και όχι στο haydarpasa,πιο δίπλα!στο καραβάκι χρησιμοποιήσαμε την κάρτα,το εισιτήριο κοστίζει όσο και τα μέσα,αφού φτάσαμε απέναντι στο Kadikoy και όχι στο haydarpasa,πιο δίπλα!απέναντι ειναι τα λεωφορεία αφού περπατησαμε 50 μέτρα είδαμε το λεωφορείο το οποίο ειναι 8 ή και το 8Α και τα μοναδικά που πάνε σε στάση κοντά στο παζάρι, η οποία ειναι η Şht. Bülent Altınsoy,100-150 μέτρα απο το παζάρι,πολυ εύκολα το βρίσκει κάποιος(προσοχή στα λεωφορειάκια που περνάνε συνέχεια έξω από το παζάρι και λένε για kadikoy γιατι είναι επί πληρωμής και φαντάζομαι όχι όσο η αστική συγκοινωνία,τα λεωφορεία δηλαδή τα κανονικά.Γυρνώντας για Kadikoy κατεβήκαμε στη στάση Atiyol και περιπλανηθήκαμε στα στενάκια του Κadikoy που σας ομολογώ ήταν πανέμορφα,παντού τριγύρω κόσμος,φαγάδικα,ψαραγορές,όλα μαζί,έλληνες από εδω και απο κει, ώσπου καταλήξαμε (προσχεδιασμένα) στοKadi Nimet Balikclik,μια ωραία ψαροταβέρνα που θυμίζει τα δικά μας κουτούκια με φυσιολογικές τιμές και όχι φαγητό για πολύ πεινασμένους καθώς οι μερίδες δεν είναι και τόσο...μερίδες.Κατηφορίζοντας χαζέψαμε μαγαζιά ζαχαροπλαστεία,τον κόσμο που χόρευε στην προβλήτα ποντιακά, έναν κυριούλη που με ταξίδεψε με το κανονάκι του(κάτι σαν σαντουρι),σε μια γωνια του δρόμου και αφού πήραμε μια γεύση από την Ασιατική πλευρά γυρνάμε για το ξενοδοχείο, το ζεστούλι μας ξενοδοχείο, όχι οτι έκανε κρύο έξω καθώς μας έκανε πολύ καλό καιρό, αλλά με την κούραση ολή μέρα ήθελες το ζεστό μπανάκι σου και το ζεστό χώρο,πραγματικά ότι πιο ωραίο στο ξενοδοχείο να έχει όλη μέρα και όλη νύχτα ζέστη και ζεστό νερό.Αφού ξεκουραστήκαμε βγήκαμε μια βόλτα στο Eminonou για ένα περίπατο με σαλεπάκι και balik ekmek(σαντουιτς:ψητό ψάρι μέσα σε ψωμί με μαρούλι και κρεμμύδι ή ότι έχει ο εκάστοτε πωλητής) και ύστερα μια πρωτη γεύση από Αγία Σοφία.
2η μέρα 24/12/2014
Πρωινό στο ζεστό ξενοδοχειάκι μας και ανηφορίζουμε για τη Αγία Σοφία.Ήμασταν 9 η ώρα απέξω και είχε ουρά,όχι βέβαια αυτην που είχε μετά από μία ώρα αλλά σας προτείνω όταν σχεδιάζετε να επισκεφθείτε μουσεία να ξεκινήσετε νωρίς, γιατί η Πόλη χειμώνα καλοκαίρι και γενικά όλες τις εποχές έχει πολύ κόσμο.Εισιτήριο για την Αγία Σοφία: 30ΤL.Συναισθήματα...απερίγραπτα,που καλύτερα να αφήσω τον καθένα να αγωνιά να τα νιώσει...Φεύγοντας...ελπίζω να με αξιώσει ο Θεός να ξαναγυρίσω.Προχωράμε αφού φάμε αυτα τα υπέροχα τσουρεκοκούλουρα με σοκολάτα που πουλάνε στο δρόμο μαζί με το χυμό πορτοκάλι-ρόδι,προχωράμε για Αγία Ειρήνη και παλάτι Τοπ-Καπι στο οποίο δεν μπήκαμε γιατί είχε ορδές από κόσμο,στο επόμενο ταξιδι λεμε...Στην Αγία Ειρήνη, η οποία κτίστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ονομάζονταν και «Πατριαρχείο». Μέχρι το έτος 360, και πριν την κατασκευή της Αγίας Σοφίας, ήταν η μητρόπολη της Κωνσταντινούπολης, ναός με την καλύτερη ηχητική στον κόσμο, και γιαυτο το λόγο τώρα χρησιμόποιείται για συναυλίες και από Έλληνες ενίοτε και κυρίως από τους φίλτατους. Δεν έχει μείνει τίποτα μέσα μόνο ένας σταυρός στον τρούλο,δεν είχε καθόλου κόσμο και το εισιτήριο 20TL Δεν μπόρω να σας πω αν αξίζει να μπείτε γιατί ο καθένας έχει την περιέργεια από μας να δει κάθε τι ελληνικό στην Αγαπημένη και ας είναι λεηλατημένο και αυστηρά εκμεταλλευόμενο από τους γείτονες, και να ευχαριστούμε τουλάχιστον που υπάρχουν και τα βλέπουμε και αυτά.Περπατώντας,συναντάμε το Μπλε τζαμί,εννοείται ότι είναι ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικά όπως και τα πιο πολλά τζαμιά στην Πόλη, σίγουρα ασύγκριτα με την Αγία Σοφία απ'όλες τις απόψεις.Δεν ξέρω οι άλλοι συνταξιδιώτες αλλά εγώ συνέχεια έλεγα δεν μπορεί να τη φτάσει τίποτα,ότι και να έβλεπα τίποτα δεν συγκρινόταν με αυτά τα συναισθήματα που μου ''προκάλεσε''.Οβελίσκος του Κων/νου και Θεοδοσίου και Βασιλική κινστέρνα,:ωραίος χώρος,κατανυκτική ατμόσφαιρα,και κάτι πρωτότυπο.Εισιτήριο 20TL.Πίνοντας το σαλεπάκι μας πήραμε το τραμ για το μεγάλο παζάρι(kapali carsi) και τα περίχωρα,κατεβαίνουμε στη στάση kapali carsi και παίρνουμε το δρόμο του παζαριού.Να σας πω την προσωπική μου άποψη γαι το παζάρι:δεν αξίζει να ψωνίσει κάποιος από μέσα διότι οι τίμες είναι τριπλάσιες και τετραπλάσιες από τα παραπάζαρα δηλαδή τα εξωτερικά μαγαζάκια στους δρόμους και τα στενάκια που φτάνουν μέχρι το eminonou.Μη φοβηθείτε να τα περπατήσετε,εκτός των τιμών και το τί μπόρει να βρει κανείς είναι απ τα πιο ωραία πράγματα στην Πόλη, καθώς δεν το συναντάς σε καμία άλλη πόλη,κόσμος,μικροπωλητές να ψήνουν σαλέπι,τσάι,μαγαζάκια με κιούνεφε(γλυκο:καταίφι με τυρι, σιροπιασμενο)...ζήστε το,έτσι θα νιώσετε τον παλμό και τον πολιτισμό των γείτονων, ο οποίος ναι μεν μοιάζει πολύ με το δικό μας,αλλά μόνο στα παλιά χρόνια θα το ζούσε κάποιος στη Αθήνα αυτό.
Μετά από μια κουραστική διαδρομή,ειδαμε στο δρόμο μας το can restaurant,καλή σχέση ποιότητας τιμής, εντάξει δεν χορτάσαμε,αλλά είναι στο τι θα πάρει ο καθένας,προτείνεται σαν κάτι γρήγορο.Μου θύμισε τη φοιτητική λέσχη,με το ίδιο ακριβώς τρόπο παίρνεις το φαγητό,πας κάθεσαι τρως και φεύγεις.Ξεκούραση στο ξενοδοχείο και βγαίνουμε το απογευματάκι για την αρχαίων ημων προγόνων istiklal και τα στενάκια της. Σαλεπάκι όπου βρούμε...και συνεχίζουμε ανάμεσα στον κόσμο και στο γραφικό τραμάκικαι εμείς,χαζεύουμε μαγαζιά,τις τιμές(δυο-τρεις φορές κάτω από τις δικές μας),ψώνια και λοιπά...και να το πρώτο μαγαζάκι με τις σοκολάτες,αχ αυτές οι σοκολάτες!δύο είδα τέτοια μαγαζάκια,σίγουρα θα χει κι άλλα,απλώς με τόσο κόσμο μου διέφυγαν.Και εκεί που περπατάς χαζεμένος,να η γαλανόλευκη σημαία μας που ανεμίζει εκεί που κάποτε ακούγοταν μόνο η έλληνικη γλώσσα...!Ωραια συναισθήματα μας κυριεύουν αν μη τι άλλο και αφού πάρουμε τις φωτογραφίες μας συνεχίζουμε για Taxim να φάμε γύρο κοτόπουλο στα γυράδικα εκεί πίσω απο την Αγία Τριάδα που θα σας μιλήσω παρακάτω.Για να πάει κάποιος στην Istiklal απο Sultanahment παίρνει το τραμ κατεβαίνει Karakoy ή kabatas και παίρνει το funiculer(κάτι σαν τελεφερικ-τρενακι μικρο) το οποίο αντίστοιχα σε βγάζει στις δύο πλευρές της istiklal, η μία είναι στη Taxim και η άλλη στο γαλατά.Αφού την περπατήσαμε για τα καλά την Istiklal-taxim πήραμε το δρόμο για το ξενοδοχείο κατεβαίνοντας στο Karakoy με τα πόδια γιανα πάρουμε απο κει το τραμ.Ο δρόμος μετά τις 11 ειναι λίγο ερημιά αλλά δεν φοβάσαι,φαντάζομαι την ανοιξη- καλοκαίρι, δεν θα ναι το ίδιο,όπως παντού άλλωστε.
3η μέρα 25/12/2014
Χριστούγεννα, ήμερα εκκλησιασμού,είχαμε αποφασίσει να πάμε στον Αγιο Γεώργιο στο Πατριαρχείο,λειτουργούσε και η Παναγία των Βλαχερνών και άλλες εκκλησίες.Πήγαμε λοιπόν στο eminonou απο'που φεύγουν όλα τα λεωφορεία,να πάρουμε ένα από τα παρακάτω: 99Α,99,33ES,36CE,44B,48E τα όποια κάνουν στάση στο Πατριαρχείο απέναντι και η στάση λέγεται fener. Κατά τις 9 ήμασταν στο ναό,σε λίγο άρχισαν να έρχονται έλληνες...έλληνες μέχρι που γέμισε ο ναός από έλληνες.Στην Πόλη, και όμως νιώθαμε οικεία,μιλούσαμε μεταξύ μας οι άγνωστοι,μας ένωνε κάτι εκεί...η πίστη,ο Πατριάρχης με τα λόγια του,η εθνικότητα,τα συναισθήματα,η λαχτάρα;ποιος ξέρει, πάντως θα μου μείνει αξέχαστη αυτή τη μέρα και ο κύριος που δεν σταμάτησε να κλαίει σε όλη τη λειτουργία,η οποία να πώ κράτησε 3μιση ώρες.Πρώτη φόρα ένιωσα τόσο όμορφα σε λείτουργια. Τόσο φορτισμένη η ατμόσφαιρα...Αφου εκκλησιαστήκαμε,ανηφορίσαμε για την Μεγάλη του Γένους Σχολή,Παναγία Μουχλιώτισσα και Παμμακάριστο.Δυστυχώς λόγω της ημέρας δεν καταφέραμε να μπούμε στη Σχολή,βγήκε στο παράθυρο ένας κύριος και μας το είπε.Ακόμα και έτσι μας εντυπωσίασε το μέγεθος και την αρχιτεκτονική της.Είναι εντυπωσιακό ότι λειτουργεί ακόμα και διδάσκονται ελληνικά εκεί,και ας είναι ελάχιστα τα παιδιά και ας προσπαθούν να εξαλείψουν το ελληνικό στοιχείο.Περπατώντας συναντάμε μια εκκλησία,είναι Η Παναγία η Μουχλιώτισσα, είναι δίπλα σχεδόν από την Μεγάλη του Γένους, επιμέναμε γιανα μας ανοίξει ο κύριος που ήταν μέσα,διακρίναμε το φόβο του στην πόρτα που ίσα ίσα άνοιγε να χώράει μόνο το πρόσωπό του να δει ποιος είναι...Η εκκλησία είναι σε λειτουργία,βέβαια σε εξαίρετες περιπτώσεις.Μας είπε δύο λόγια ο κυριούλης σε σπαστά ελληνικα και πήραμε το ρίσκο να πάμε με τα πόδια στηνΠαμμακάριστο(Φετχιε τζαμι).Σας προτείνω έαν πάτε με τα πόδια καλό είναι να είστε πολλά άτομα,καθώς εκεί είναι πολύ φτωχικές γειτονιές με ''πολλούς λαούς'',επομένως είναι λίγο επικίνδυνα,αν μου επιτρέπεται η φράση,ειδάλλως με ταξί.Εμείς πήγαμε με τα πόδια και ήταν λίγο δύσκολα και όσον αφορά τη διαδρομή και από θέμα φόβου.Ήταν όμως και αυτό μια αξέχαστη εμπειρία,η θέα και οι εικόνες απ τις γειτονιές...Φτάνουμε λοιπόν,εισιτήριο5TL ,τώρα είναι μια μικρή εκκλησία που έχουν διατηρηθεί ολόκληρα τα ψηφιδωτά της στον τρούλο(φωτο),καθώς δεν λεηλατήθηκε όπως οι άλλες εκκλησίες και την υπόλοιπη την έχουν κάνει τζαμι.Αφού πήραμε μπισκότα και σοκολάτες από το διπλανό σουπερμάρκετ κατηφορίζουμε γιανα πάμε στη στάση να πάρουμε το λεωφορείο για την Παναγία των Βλαχερνών.Από τη στάση Fener περνάνε όλα τα παραπάνω λεωφορεία και ειναι 3 στασεις για Παναγία Βλαχερνών.Ayvansarayλέγεται η στάση,και είναι απέναντι στο στενό μέσα η Παναγία,πολύ εύκολη η πρόσβαση και φαίνεται και από το δρόμο. "Εκείνη'' ,που προς τιμήν της γράφτηκε και ψάλθηκε ο ακάθιστος ύμνος στον οποίο ανήκει και το κοντάκιο <<Υπερμάχω>>, που είναι όρθια ντυμένη στα άσπρα.Ακόμα υπάρχει αγίασμα απ΄το οποίο και πήραμε και αφού πήραμε και τα αναμνηστικά,γυρίσαμε στη στάση να πάρουμε ένα απ τα παρακάτω λεωφορεία:36CE,99,44B, να πάμε στο pierre loti για καφεδάκι-τσαγάκι. Υπάρχει στάση pierre loti teleferik,όπου κατεβήκαμε και πήγαμε σ΄ένα διάζωμα παραπάνω να περάσουμε απέναντι να πάρουμε το τελεφερίκ για να μας πάει στην καφετέρια.Είχε καλοσύνη και καθήσαμε έξω,η θέα είναι πολύ όμορφη και έχει πολύ κόσμο.Και με κακό καιρό αξίζει κάποιος να πάει,(όπως είχα ξαναπάει),γιατί κάθεσαι στο σαλεδάκι που έχει και απολαμβάνεις τη θέα και τους κυρίους που ψήνουν το καφέ στη χόβολη.Περπατήσαμε λίγο και απ τη πίσω μεριά του χωριού με τα γραφικά σπιτάκια,και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε γινα πάμε στο τελεφερίκ,μετά στάση και αφού πήραμε το 36CE κατεβήκαμε στη στάση karakoy γιανα περπατήσουμε τη γέφυρα του γαλατά και να φάμε balik-ekmek,αφού είναι από τα πιο ωραία street food της Πόλης.Τι απόλαυση...να βλέπεις τα καραβάκια στο ηλιοβασίλεμα να πηγαίνουν και να' ρχονται και να κορνάρουν,τους ψαράδες, τους δεκάδες ψαράδες να πιάσουν κανενα ψάρι για το μεροκάματο,τους μιναρέδες να ''φτάνουν στον ουρανό''τις γέφυρες τη μία πίσω απ την άλλη,ανυπόμονω να ξαναζήσω αυτές τις στιγμές...συμβουλή μου:όντας καλός ο καιρός,είναι απαγορευτικό να μη περπατήσετε τη γέφυρα πάνω και κάτω,και δη σε ηλιοβασίλεμα!Ξενοδοχείο για ξεκούραση και είπαμε να πάμε Nisantasi για ένα καφέ στο Hilton, και μετά για φαγητό σε κάποιο εστιατοριο της περιοχής.Άλλος κόσμος από κει, πιο πλούσια περιοχή,έμοιαζε με τη κηφισιά.Εντάξει το Hilton απίστευτο,αξιοθέατο από μόνο του,θέα το βόσπορο και τη φωτισμένη Πόλη...Αν θέλει κάποιο να πάει μπορεί πολύ εύκολα,από πλατεία ταξίμ με τα πόδια σε 10' βρισκεσαι Nisantasi είναι ο δρόμος ''απέναντι''όπως ανεβαίνουμε απ την Istiklal διασχίζουμε την πλατεια και περπατάμε παράλληλα με το πάρκο.Γυρίζοντας πήραμε το Funiculer από Τaxim για kabatas και απο εκεί το τραμ για ξενοδοχείο.
4η μέρα 26/12/2014
Ξεκινάμε για Dolmabahce, κατα τις 10παρά ήμασταν στην ουρά για να μπούμε,μόλις είχε αρχίσει να μαζεύεται ο πολύς κόσμος.Ωραίο το παλάτι αλλά για μένα θα έπρεπε να έχει 3-4 ξεναγούς να μιλάνε δυο-τρεις γλώσσες ώστε να μπορεί να καταλάβανει κάποιος και να το ακούει στη γλώσσα του αφου το χρυσοπληρώνουμε,όχι ότι δεν γνωρίζουμε αγγλικά,αλλά ήταν τόσο μεγάλο το γκρουπ,και μίλαγε τοσο γρήγορα στα αγγλικά η ξεναγός που δεν κατάλαβαινε κανένας τι έλεγε.Αφού τελείωσαμε με τη ξενάγηση και τς φωτογραφίες,είπαμε να πάμε με τα πόδια στο Ortakoy,ωραία δεν λεω,πρωτογνωρο και αυτό,αλλα μη το επιχειρήσετε,ειναι λιγο μακριά,βεβαια αν φοράτε αθλητικά δεν έχετε πρόβλημα,επίσης περνάει από kabatas το λεωφορείο 22( με το οποίο και γυρίσαμε) και κάνει σταση στο Ortakoy.Ωραία ήταν στο Ortakoy και πιο ωραία ήταν η γεμιστή πατάτα (Kumpir) που την τρώγαμε με θέα τη μεγάλη γέφυρα και τους γλάρους,σε μία γωνιακή καφετέρια μεγάλη,μία είναι εκεί πίσω απ το τζαμί.Ολα τα μαγαζάκια εκεί πουλάνε την πατάτα,η οποία είναι γεύμα κανονικό μπορώ να πω.Αφού ανέβήκαμε παραπάνω και βρήκαμε τη στάση πηραμε το 22 για kabatas το οποίο κάνει ακριβώς δίπλα στο τραμ στάση,και πάμε στο παζάρι για βόλτα.Κατεβήκαμε Karakoy και ανηφορίσαμε για τον πύργο του γαλατα μ'ένα σαλεπάκι στο χέρι και χαζεύοντας τα τόσα πολλά μαγαζιά με όργανα,που αν θέλει κάποιος αξίζει να αγοράσει από εκεί καθώς εχουν τη διπλάσια και, τιμή στην Ελλαδα.Ξεκίνησε να βρέχει και δεν τον απολαύσαμε τόσο τον πύργο καθώς κάναμε μια γυρα για φωτογραφίες και μετά μπήκαμε μέσα.Τρομερή η θέα,βλέπεις ''όλη''την Πόλη,θα ξαναεπιστρέψουμε να τον απολαύσουμε ειπαμε...εισιτήριο 18TL Και μέσα στην καφετέρια οι τιμές τσουχτερές καθώς πληρώνεις τη θέα,βεβαια αν κατσει κανείς σε παράθυρο,αξιζει.Αφού είμαστε χορτασμένοι από τα του δρόμου,πατάτες και διάφορα άλλα πάμε για ξεκούραση και κατεβαίνουμε στο ξενοδοχείο μας για φαγητό!Το καλύτερο φαγητό που φάγαμε στην πόλη στην κυριολεξία,τόσο νόστιμα όλα τόσο χορταστικά και οι τιμές φυσιλογικές!Adora restaurant λέγεται και σας το συστήνω ανεπιφύλαχτα.Συνδυάζει τουρκική κουζίνα με μεσογειακή-ελληνικη.Εγώ έβγαζα φωτογραφίες και το διπλανό τραπέζι τόσο ωραία που ήταν!Αφού φάγαμε ,ανηφορήσαμε για ένα γλυκάκι στη Sultanahment σε ένα μαγαζάκι που μου είχε καρφωθεί από την πρώτη ημέρα που το είδαμε και μετά για φωτογραφίες στο συντριβάνι με την Αγια Σοφία από πίσω,μα τι ομορφια...καποια στιγμη έσβησαν τα φώτα του συντριβανιού και ήταν χάρμα οφθαλμων,δείτε και τη φωτο...Αφου γευτήκαμε και τη βραδινή βροχερή ατμόσφαιρα της Sultanahment καληνυχτισαμε την Πόλη.
27/01/2014 5η μέρα
Αποφασίσαμε να πάμε σ'ενα απ τα εμπορικά της Πόλης να δούμε πως είναι και πήγαμε στο Cevahir.Είναι πολύ μεγάλο,όμορφο εμπορικό και πολυ εύκολα προσβάσιμο.Από Taxim πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στη στάση sisli, μολις βγεις απο το μετρό είναι 200μ παραπάνω.Δεν καθήσαμε πολύ καθώς ήταν κάτι που έχουμε δει πολλές φορές και η Πόλη μας περίμενε για λίγες ώρες ακόμα να τη χορτάσουμε.Γυρίζοντας λοιπόν με τον ίδιο τρόπο κατεβήκαμε στη Ταξίμ και είπαμε να περιπλάνηθουμε στα στενά του Πέραν ξεκινώντας από την Αγία Τριάδα.Βρίσκεται κοντά στη κεντρική πλατεία Ταξίμ και φαίνεται αν σταθεί καποιος στην πλατεία και κοιτάξει προς στην Ιστικλαλ αριστερά της.<<Αξίζει στο επόμενο ταξίδι σας, στη Βασιλίδα των Πόλεων, να ανάψετε ένα κεράκι στην Αγία Τριάδα, για να μπορέσετε να μεταφερθείτε νοερά, στην εποχή που ανθούσε ο Ελληνισμός της Πόλης, στο κοσμοπολίτικο Πέραν>>.Συνεχίζοντας, είδαμε το Ζάππειο Παρθεναγωγείο, Ζωγράφειο Λύκειο,κλειστά και αν μου επιτρέπεται σαν φυλακές έμοιαζαν...<<συγκινημένοι>>προχωρήσαμε.Περιπλανηθήκαμε στα μαγαζακιά στα στενά,με τις λιχουδιές απο δω και απο κει,που συστήνω ανεπιφύλαχτα,πχ μυδοσουβλάκια,πατατοσουβλάκια κλπ.Μας βρήκε το βράδυ και είπαμε να γυρίσουμε αφού δεν θέλαμε να τελειώσει αυτή η μέρα και προσπαθούσαμε να τη χορτάσουμε όσο μπορούσαμε...
28/01/2014 6η μέρα
Έφτασε η μέρα της επιστροφής,πετούσαμε μεσημέρι και άρα προλαβαίναμε να κανουμε μια τελευταία βόλτα και είπαμε να πάμε για τα τελευταία παζάρια,ανεβαίνοντας από στενάκια οπου χαθήκαμε κιόλας αλλα δεν είναι δύσκολο να προσανατολιστείς,βρεθήκαμε στο εμινονου για τις τελευταίες αγορές-δωράκια-μπαχαρικά και ανηφορίσαμε για τα παραπάζαρα. Παρατηρήσαμε ότι είναι λίγο αργόσχολοι οι Τούρκοι αφού 10 η ώρα και δεν είχαν στήσει ακόμα πάγκους.Αφού ψωνίσαμε με βαριά καρδια γυρίσαμε γιανα παρουμε πράγματα για αεροδρόμιο.Η διαδρομή είναι η ίδια,τραμ και σταση zeitinburnu αλλάζουμε και παίρνουμε μετρό για αεροδρόμιο.Κάπου εδώ τελειώνει αυτό το πανέμορφο ταξίδι.Πρόσπάθησα όσο ήταν δυνατό να σας μεταφέρω εικόνες,γεύσεις,ακομά και να σας πείσω αν δεν είσαστε αποφασισμένοι να κάνετε αυτό το ταξίδι.Είναι ταξίδι ζωής για ένα Έλληνα τουλάχιστον, και λίγο ιστορικα κατατοπισμένο που θα φύγει με <<γεμάτες>> τις βαλίτσες από συναίσθηματα!!!
Πληροφορίες:
-Συνάλλαγμα έχει καλό στα παραπάζαρα του Μεγάλου παζαριου χωρίς προμήθεια και όσο αγοράζουν-πουλάνε,ακριβώς την ίδια τιμη,ουτε λεπτό παρακάτω.
-Μονή της Χώρας καλύτερα να πάει κάποιος με ταξί οπώς κα στην Παμμακάριστο.
-Μπόζα του Βεφά πουλάνε και στην Αγία Σοφία πιο δίπλα και σε ένα μαγαζί στα παραπάζαρα του eminonu που θα το βρείτε περπατώντας.
-Κάντε παζάρι!τους αρέσει.Είναι μερικοί που δεν κανουν!αλλά αν κάνετε, απο την αρχή να πείτε την τιμή που το θέλετε,το πολύ να το αγοράσετε 1-2 ευρω πάνω αποτι θέλατε,σε αυτούς που παίρνει ξανατονίζω. Επίσης να σας πω ότι και μπαχαρικά και τα υπόλοιπα τα πήραμε απ έξω απο τα κλειστά παζάρια καθώς εχουν όπως είπα πιο ψηλές τιμες μέσα!
-Η Αγία Τριάδα στην Ταξιμ και ο Άγιος Γεώργιος στο Πατριαρχείο λειτουργουν κανονικά κάθε Κυριακή
-Στις Άγιες μέρες ο Πατριάρχης λειτουργει την Μεγάλη Παρασκευή στην Παναγία των Βλαχερνών και το -Πάσχα στο Πατριαρχειο
-Επικοινωνία με Ελλάδα είχαμε μεσω Ιντερνετ, με Viber που ήταν κάπως εύκολο για τους γονείς και έτσι δεν χρεώθηκε κανείς.
-Την κάρτα των μέσων μπορεί κάποιος να τη βγάλει στο αεροδρόμιο, στη sultanahment,sirckesi,taxim και σε άλλα ενδεχομένως κεντρικά μέρη,και γεμίζεται σχεδόν παντου.
-Πριγκηπόννησα συμβουλεύω όχι χειμώνα,από άνοιξη και μετά.
Σας ευχαριστώ όσους διαβάσετε την ιστορία μου και είμαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε απορία και ερώτηση έχετε.
Εικόνες...
Attachments
Last edited:
