Αγαπημένα (ελληνικά φοιτητικά) χρόνια

[Yorgos]

Βοηθάω την αδερφή μου στην επιλογή μεταπτυχιακού στο εξωτερικό και συνειδητοποίησα το χάσμα που υπήρχε στη ζωή ως φοιτητής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, σε συνδυασμό με τις εμπειρίες μου από τη φοιτητική ζωή της Ελλάδας. Θυμήθηκα τα ΚΝΑΤ να κάνουν ντου με δοκάρια και κράνη, τη σχολή να έχει μετατραπεί σε άντρο πώλησης "μάυρων CD" και άλλων "μαύρων", τις ιδιοφυίες της ΔΑΠ να διοργανώνουν εκδρομές στη Μύκονο, καθηγητές να περνάνε κόσμο σε μαθήματα επειδή είχαν πιστοποιητικό πράσινων φρονημάτων, το γέλιο που έριξαν όταν τους είπαμε πως θέλαμε να κάνουμε Erasmsus χωρίς να είμαστε σε κάποια παράταξη, κομματάρχες με BMW να τρώνε δωρεάν στο εστιατόριο με κουπόνι απόρου, καθηγητές να ξεκατινιάζονται μεταξύ τους με ανακοινώσεις που κολλούσαν στον ελάχιστο χώρο που υπήρχε ανάμεσα στις αφίσες από τους σκυλοχορούς, στρατευμένα νιάτα της ΚΝΕ να πείθουν τους φοιτητές σχολής προς ανωτατοποίηση πως η υπουργική απόφαση θα τους βλάψει (κι αν δε συμφωνείς, χέστηκαν, την κατάληψη έτσι κι αλλιώς θα την κάνουν), σκονάκια, φοιτητές που έγραφαν πως είναι φαντάροι πάνω στην κόλλα για να πάρουν βαθμό, ζήτουλες, γύφτουλες, γλείφτες, αιώνιους τεμπέληδες, επαγγελματίες πολιτικούς από τα 19, συνδικαλιστές φοιτητών στα 34 με παιδιά, κλαμπ οργανωμένων οπαδών να πλακώνονται για τον Παπουτσέλη, κρατούμενο που απέδρασε από τις φυλακές και βρήκε άσυλο στη σχολή... Τι να λέμε τώρα, όλη τη σαπίλα της ελληνικής κοινωνίας τη βιώνεις ήδη από το πρώτο εξάμηνο..

Και μετά έφυγα. Και τα ξέχασα όλα, σπούδαζα μένοντας έξω, μετά σπούδασα και ξανασπούδασα έξω, αλλά σήμερα βρήκα το ακόλουθο βιντεάκι και γέλασα πολύ (και θα μπορούσα να γράψω τραγουδάκια για όλες τις "φυλές" και "παρατάξεις" της σχολής, απλά αυτό ήταν το ευρηματικότερο):

 

[maltakias]

Κοίτα θέμα που άνοιξε.....

Είσαι πολύ troll λέμε.

 

[Borealis]

Ολα καλα! τα μαυρα CD τι πειραξαν? σε επιασε ο πονος για τις εταιριες? ασε που και στο πανεπιστημιο η Βανδη και ο Πλουταρχος ερχονταν πρωτοι σε πωλησεις!
Και απο οτι αντιλαμβανομαι ειναι και διαχρονικοι...

 

[Yorgos]

Δεν με πείραξαν καθόλου τα μαύρα CD, φίλε Borealis. Απλά για τους περισσότερους η σχολή ήταν χώρος αγοράς CD πρωτίστως και όλα τα άλλα (μόντελινγκ/πασαρέλα, καμάκι, γλείψιμο από τα κομματόσκυλα, επαφές για κανένα ρουσφέτι, ξύλο με κανένα Χρυσαυγίτη) ερχόντουσαν δεύτερα. Μήπως πρέπει να ξαναδούμε τις προτεραιότητές μας; Άκου πιο πάνω η Βανδή από το γλείψιμο στον κομματάρχη, πού πάει αυτή οι κοινωνία...

Επίσης να πω πως μου άρεσαν πολύ οι καθηγητές που σε έκοβαν αν δεν αγόραζες το σύγγραμά τους (ή της γυναίκας τους, γιατί είχαμε και τέτοια περίπτωση), κάποιοι που δεν ερχόντουσαν καν (δημόσιο foreva, πού να τρέχεις τώρα) και ο φανταστικός καθηγητής Οικονομικών που ήρθε με τη μούρη κρέας επειδή τον είχαν δείρει σε αγώνα του Αχαρναϊκού, όπου παρίστατο ως επόπτης (βοηθούς διαιτητή τους λένε τώρα)...

 

[varioAthens]

Μπορεί να μου λύσει κανείς την εξής απορία?
Γιατί οι Δαπίτες έκαναν πάντα τον χορό τους στα πιο ιν κλαμπ ενώ οι Πασπίτες στα πιο λαϊκά ρεμπετάδικα??? :roll:
Φυσικά, πηγαίναμε στους χορούς των πρώτων -ασχέτως φρονημάτων ή για να είμαι πιο σωστή έχοντας πλήρη έλλειψη φρονημάτων- γιατί πέραν του ότι ήμαστε ιν κοπέλες, όλως περιέργως η ΔΑΠ είχε πολύ πιο τρέντι γκομενάκια από την ΠΑΣΠ...

 

[Borealis]

Μπραβο Vario, βλεπω ξερατε να ξεχωριζετε τους πραγματικους ανδρες απο τους ανδρες!

 

[varioAthens]

Ήμαστε μικρές και ανόητες τότε...

 

[ANEL]

Βρε Γιώργο,αυτό δεν είναι πανεπιστήμιο..η φωλιά του κούκου είναι!
ευτυχώς που έβαλες το βιντεάκι και γελάσαμε λίγο.....γιατί προς στιγμήν ήμουν έτοιμη ν΄απαγορεύσω στη κόρη μου τις εισαγωγικές
ΥΓ.πέρα απ΄τη πλάκα συμφωνώ με όσα λες..άλλωστε όταν ζεις σε μια διεφθαρμένη κοινωνία,δεν μπορεί παρά να κουβαλάς τη διαφθορά παντού..άρα γιατί να εξαιρεθούν τα Πανεπιστήμια??

 

[ANEL]

Ήμαστε μικρές και ανόητες τότε...

αυτό είναι δήλωση μετάνοιας??

 

[GTS]

Καλά ίσως τα λέει ο Yorgos, αλλά εγώ λέω πως όποιος ψάχνεται για διαφθορά, μιζέρια, λαϊκισμό και γύφτους τύπου ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και Σία στα πανεπιστήμια θα τους βρει σε αφθονία, όποιος όμως δε ψάχνεται και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα παραπάνω, μπορεί ακόμα και κάτω από το πέπλο της φαιδρότητας να απολαύσει το θησαυρό της γνώσης που του προσφέρεται. Και προσφέρεται σε αφθονία (τουλάχιστον εκεί που ήμουν εγώ), αρκεί να μην είσαι τελείως ανώριμος και πετάξεις αυτά τα χρόνια (μόνο) σε λακαμίες.

 

[Dva Srca]

Συμφωνώ με GTS, αλλά και με όσα λέει ο Yorgos. Ναι, τα φαινόμενα αυτά υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν τα υπάρχουν, ωστόσο αν πηγαίνει κανείς στο πανεπιστήμιο με σκοπό τη μάθηση και τη μόρφωση όλα τα πετυχαίνει. Προσωπικά ποτέ μου ούτε έδωσα ιδιαίτερη σημασία, αλλά ούτε αντιμίλησα σε παιδιά από παρατάξεις, απλώς ειδικά μετά από το δεύτερο έτος οι εν λόγω φοιτητές έγιναν αόρατοι για εμένα. Στο δικό μου πανεπιστήμιο πάνε άπειρα παιδιά Εράσμους και ας μην είναι σε παρατάξεις, και μάλιστα πολλά από αυτά σε in χώρες με ζήτηση, όπως Ισπανία, Γαλλία κλπ. Οι καθηγητές ναι, περνούσαν παιδιά παρατάξεων (μερικά από τα οποία εξεπλάγην που είδα να παίρνουν πτυχίο μαζί με εμένα στην ίδια τελετή) ωστόσο ποτέ δεν αδίκησαν παιδιά που διάβαζαν και ας μην ήταν σε παράταξη (εντάξει πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά και στον κανόνα ότι οι καθηγητές βοηθούν παιδιά παρατάξεων υπάρχουν εξαιρέσεις). Η βιβλιοθήκη της σχολής μας επίσης ήταν πάντα ανοιχτή και προσέφερε ίσες ευκαιρίες για ανεύρεση και δανεισμό βιβλίων σε όλους. Τα εργαστήρια υπολογιστών το ίδιο. Δεν αισθάνθηκα ειλικρινά ποτέ την ανάγκη να συμμετάσχω στο τσίρκο που λέγεται φοιτητικές παρατάξεις, είχα λίγους και καλούς φίλους τριγύρω μου, βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον στις εργασίες και το διάβασμα και πήραμε ένα ωραιότατο "καθαρό" πτυχίο. Οπότε ναι, με ενόχλησαν μερικά από όσα ειπώθηκαν στο πρώτο ποστ, αλλά θεωρώ ότι δεν πήρα τίποτα λιγότερο (και τίποτα περισσότερο, εκτός ίσως από την όλη δόση καλτίλας) σε σχέση με έναν φοιτητή ξένου πανεπιστημίου.

 

[tripakias]

Καλα ολα αυτα που λετε αλλα μη ξεχνατε οτι τα γκομενακια της ΔΑΠ καναν τις πιο ωραιες π***ς...