Αγία Θεοδώρα Βάστα Αρκαδίας

[plokami]

Το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας βρίσκεται κοντά στο χωριό Βάστα της Αρκαδίας. Πρόκειται για ένα θαύμα της φύσης. Ένα μικρό εκκλησάκι που το αγκαλιάζουν δεκαεπτά (17) δέντρα. Τα κλαδιά τους ξεφυτρώνουν από τη σκεπή ενώ οι ρίζες τους, που δε φαίνονται, περνούν μέσα από τους τοίχους του για να καταλήξουν στο έδαφος. Είναι βέβαιο πως αν ανθρώπινος παράγοντας παρέμβει για να κόψει τα δέντρα ή να βελτιώσει κάτι στο εκκλησάκι, το κτίσμα θα καταστραφεί.
Το άφθονο νερό που τρέχει στο ποταμάκι κάτω από την εκκλησία ποτίζει τα δέντρα. Και τα δυο μαζί, ποτάμι και δέντρα, είναι η ευχή της Αγίας Θεοδώρας που όπως λέγεται παρακάλεσε στην προσευχή της λίγο πριν μαρτυρήσει "τα μαλλιά μου να γίνουν δέντρα και το αίμα μου ποτάμι για να τα ποτίζει."
Γιορτάζει στις 11 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο.

Για να φτάσει ο επισκέπτης στην Αγια Θοδώρα ξεκινώντας από την Τρίπολη περνά τη Μεγαλόπολη και ακολουθώντας το δρόμο προς Ίσαρι αφήνει δεξιά τη διασταύρωση προς Βάστα, συνεχίζοντας το δρόμο αριστερά. Τα επόμενα έξι χιλιόμετρα του δρόμου, μέχρι να φτάσει στην Αγια Θοδώρα, θέλουν ιδιαίτερη προσοχή. Ο δρόμος είναι κατηφορικός με πολλές στροφές. Αποζημιώνεται όμως ο επισκέπτης από το μυστήριο που αντικρίζει στο όμορφο εκκλησάκι αλλά και από το κάλλος του τοπίου με την οργιώδη βλάστηση και τα γάργαρα νερά. Στο χώρο υπάρχουν μικροπωλητές για κάποια ψώνια και λειτουργεί ταβέρνα εξασφαλίζοντας έτσι το φαγητό.

Μερικές φωτογραφίες από το εκκλησάκι:

 

[Defkalion]

Ωραίο!! Οι φωτογραφίες δικές σου;

 

[mike]

Δικες μου παντως αποκλειεται να ειναι.

 

[plokami]

Όχι οι φωτογραφίες από το εκκλησάκι είναι, δεν είδες που το έγραψα.


Ναι οι φωτογραφίες είναι από την τελευταία μου επίσκεψη εκεί, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού οι οποίες ευτυχώς σταμάτησαν λίγα χιλιόμετρα πριν από το εκκλησάκι.

 

[dk]

 

[Andreodim]

Είχα σκοπό να πάω τώρα τον Χειμώνα, αλλά αρκετοί γνωστοί μου μου είπαν ότι καλύτερα είναι να πάω την άνοιξη τόσο γιατί ο δρόμος θα είναι καλύτερός όσο για να βρω και την εκκλησία ανοιχτή! Είναι άληθεια ότι ο δρόμος είναι δύσβατος; Υπάρχουν μέρες και ώρες που μπορείς να επισκεφτείς την εκκλησία; Τέλος θέλω να ρωτήσω -αν ξέρει κάποιος- μετά την μεγαλόπολη ποια είναι ακριβώς η διαδρομή (αν θυμάται κάποιος και τα χωριά που συναντάει για να φτάσεις μέχρι τον βάστα)

 

[plokami]

Το εκκλησάκι θα το βρεις ανοιχτό.
Από Τρίπολη πηγαίνεις προς Καλαμάτα. Περνάς έξω από την Μεγαλόπολη και μετά από μερικά χιλιόμετρα στην πρώτη αερογέφυρα που θα δεις βγαίνεις και στρίβεις δεξιά προς Ίσαρι-Βάστα-Αγ.Θεοδώρα.
Συνεχίζεις ευθεία και περνάς μέσα από τα χωριά Χωρέμη και Απιδίτσα.
Στην επόμενη διασταύρωση που συναντάς πηγαίνεις αριστερά.
Περνάς μέσα από το χωριό Ίσαρι και στην τελευταία διασταύρωση πηγαίνεις αριστερά προς την Αγία Θεοδώρα. (Δεξιά είναι ο δρόμος προς Βάστα.)
Ο δρόμος δεν είναι δύσβατος εκτός και αν έχεις αρκετά χαμηλωμένο αυτοκίνητο. Δεν ξέρω τώρα με τις πλημμύρες αν άνοιξε καμιά λακκούβα. Σε όλο το τμήμα του υπάρχει άσφαλτος. Μόλις αφήσεις δεξιά την διασταύρωση για Βάστα ο δρόμος στενεύει ελαφρώς και έχει μερικά κατηφορικά πέταλα. Απλά να έχεις υπόψιν σου ότι μπορεί να συναντηθείς με κάποιο τουριστικό λεωφορείο και να χρειαστεί να σταματήσεις στην άκρη του δρόμου ώστε να περάσει.
Γνώμη μου είναι να το επισκεφτείς κάποια ηλιόλουστη ημέρα ώστε να καθίσεις άνετα και να απολαύσεις τη μαγεία.

 

[alekastudios]

Παρκάτω παραθέτω την επίσημη ιστοσελίδα της Αγ.Θεοδώρας Βάστα Αρκαδίας :

αγια θεοδωρα

Ευχαριστούμε πολύ

 

[ChristinaThanps]

Στον 7ο αιωνα, οπως και σ'ολοκληρη την εποχη του Βυζαντιου και κατ'επεκταση και στην εποχη της αρχαιας Ελλαδας, καθε χωριο ηταν μια ξεχωριστη και ανεξαρτητη κοινωνικη, διοικητικη και προ παντων στρατιωτικη οντοτητα. Καθε χωριο δηλαδη ειχε το δικο του μικρο ή μεγαλυτερο στρατο και στρατοι αυτοι συχνα εμαχοντο μεταξυ τους για επικρατηση, εξουσια, αυξηση πλουτου κλπ. Καθε οικογενεια ειχε την υποχρεωση να συνεισφερει στο στρατο του χωριου με τουλαχιστον ενα αρσενικο ατομο, που συνηθως ηταν ο πατερας ή το μεγαλυτερο απο τα αγορια. Αν ο πατερας ηταν πολυ γερος για στρατιωτης ή δεν υπηρχαν αλλοι αρσενικοι στην οικογενεια, τοτε επρεπε να πληρωθει καποιο μεγαλο ποσον ωστε με το αντιτιμο του να πληρωνεται καποιος μισθοφορος. Η Θεοδωρα ειχε γεννηθει και καταγοταν απο την Βαστα που εκεινη την εποχη διατηρουσε καποιο παρομοιο στρατο. Η οικογενεια της φαινεται οτι δεν ειχε αγορια, ο πατερας της ηταν πολυ γερος για να καταταχθει στο στρατο και πολυ φτωχος για να χρηματοδοτησει μισθοφορο. Η Θεοδωρα θα πρεπει να ηταν η μεγαλυτερη απο μια σειρα απο κορες στην οικογενεια και πηρε την μεγαλη αποφαση .... Θα καταγοταν στο στρατο σαν αντρας μια και αλλη λυση δεν υπηρχε και αν δεν το εκανε ο πατερας της θα συλλαμβανοταν για απληρωτο χρεος προς το χωριο. Ετσι και εκανε, ντυθηκε σαν αντρας, καταταχθηκε, ελαβε μερος σε διαφορες μαχες στις οποιες και διακριθηκε, καταφερε μαλιστα να επισυρει την εκτιμηση του Διοικητη της/του, που εφθασε να την προαγει στο βαθμο του λοχαγου ή κατι αντιστοιχο. Ολο αυτο το καιρο η Θεοδωρα ηταν, ελεγε και επεμενε οτι τιμα, πιστευει το Θεο και δεν την ενδιαφερει τιποτε αλλο. Στο στρατωνα, οπου περνουσε τις περισσοτερες ωρες της η Θεοδωρα, υπηρχε και μια νεαρη πλυστρα που επλενε τις στολες των στρατιωτων, και οπως φαινεται, ερωτευθηκε την Θεοδωρα, οπως την εβλεπε σαν νεαρο Λοχαγο, μη ξεροντας βεβαια οτι ηταν γυναικα και οχι αντρας. Η Θεοδωρα της ελεγε οτι ειναι θρησκευομενη και δεν την ενδιαφερει τιποτε αλλο εκτος απο την πιστη της στο Θεο-τι αλλο αλλωστε θα μπορουσε να της εξηγησει για να την πεισει? αλλα εκεινη αμεταπειστη ...., και δεν εφθανε αυτο, αλλα-αφου φαινεται ειχε παει πρωτα με καποιον αλλο, ισως για να εκδικηθει την Θεοδωρα παρουσιαστηκε στο Διοικητη και ειπε οτι ειχε μεινει εγκυος απο την ........ Θεοδωρα. Ο Διοικητης, με την εκτιμηση που της ειχε, την καλεσε και της συνεστησε να παντρευτει την κοπελλα και το πραγμα θα τελειωνε εκει, χωρις αλλες συνεπειες, αν οχι θα ηταν υποχρεωμενος να την περασει απο Πειθαρχικο Συμβουλιο που η ετοιμηγορια του θα ηταν θανατος. Η Θεοδωρα μια και δεν ειχε αλλη διεξοδο αρνηθηκε και το αποτελεσμα ηταν να την καταδικασουν σε θανατο και να την θανατωσουν στον τοπο ακριβως που ειναι σημερα το ναιδριο. Την εποχη εκεινη στο τοπο ερεε μονο το ενα ποταμι. Λεγεται οτι πριν πεθανει η Θεοδωρα παρακαλεσε τον Θεο "τα μαλλια της να γινουν δεντρα και το αιμα της ποταμι".... Την εποχη εκεινη τα ρουχα ηταν σπανιο πραγμα και ακριβο γι'αυτο και συνηθιζαν να γδυνουν τους καταδικασμενους σε θανατο, μετα τη θανατωση, και να πουλουν τα ρουχα τους η" να τα δινουν για να τα φορεσει καποιος αλλος. Πηγαν λοιπον να γδυσουν και τη Θεοδωρα και τοτε .... τοτε καταλαβαν το μεγαλο λαθος που ειχε γινει ..... Ο νεκρος .... Λοχαγος ηταν ..... γυναικα!!! Την στιγμη που η Θεοδωρα αφηνε την τελευταια πνοη της, λεγεται οτι αρχισε να τρεχει ορμητικο το δευτερο ποταμι που τρεχει και ενωνεται καθετα με το πρωτο (Χαραδρος λεγεται), σαν εκπληρωση της παρακλησης "το αιμα μου να γινει ποταμι". Μετα απο αιωνες, ισως τον 12ο αιωνα, καποιος ηγουμενος Μονης, σε συνεργασια με τους συγχωριανους της, εκτισε το ναιδριο, το αφιερωσε στη μνημη της και η Θεοδωρα εταφη μεσα εκει, οπου και ακομη αναπαυεται. Τοτε, λεγεται οτι αρχισαν να φυονται τα δεντρα στη στεγη, που θεριεψαν μεσα σε ελαχιστο χρονο, για να εκπληρωθει και η δευτερη παρακληση της : "τα μαλλια μου να γινουν ..... δεντρα".