Ιορδανία Ισραήλ Κίνα Μιανμάρ (Βιρμανία) Νότια Κορέα Παλαιστίνη Αίγυπτος-Σουδάν-Ιορδανία-Ισραήλ-Σεούλ-Γουαμ-Παλάου-Μικρονησία-Χαβάη-Αυστραλία-Μυανμαρ-Η.Κοng-Λονδίνo

[Yorgos]

Χαθηκα βρε Γιωργο ,περασε καιρος ..στο Χονγκ Κονγκ σε ειχαμε αφησει?
Οντως θα ηταν καλη η κουζινα τους ..αλλα απο ποσοτητα ...μαλλον θα ερεψες.

Μπα, όσο πρέπει ήταν. Η μοριακή έχει ΠΟΛΥ συμπυκνωμένες γεύσεις, αλλά το σωστό στην Ασία είναι να τρως 5 φορές τη μέρα... το τίμησα δεόντως.

 

[Yorgos]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14: ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΑ (BATH, STONEHENGE, WINDSOR)

Γιατί: Η ιδέα ήταν να περάσω λίγο χρόνο με το φίλο μου το Χ, που μας πούλησε και τελευταία στιγμή απέκλεισε τη συμμετοχή του από τη Βιρμανία. Ιδανικά θα ήθελα να τελειώσω το ταξίδι σε κάποιον ευρωπαϊκό προορισμό όπου θα μπορούσα να πάω μαζί του και, ακόμη πιο ιδανικά, μια μεγαλούπολη που να γνωρίζει καλά κανείς από τους δύο. Η επιλογή του Λονδίνου έγινε ευκολότερη με το one-way εισιτήριο των 250 ευρώ από το Χονγκ Κονγκ και από την ευκαιρία να επικσεφθούμε το Stonehenge, που αποτελούσε υγρό μου όνειρο εδώ και πολλά χρόνια.

Πού: Μείναμε όλες τις μέρες στο Λονδίνο, παίρνοντας μια ημερήσια εκδρομή για Windsor Castle-Bath-Stonehenge. Αρχικά είχα πολλούς ενδοιασμούς για το κάτα πόσο η συγκεκριμένη δε θα ήταν κάτι παραπάνω από ένα πασάλειμμα where they whizz you past everything before you can fart properly, αλλά τελικώς ήταν καλύτερα απ’ ό,τι περίμενα.

Πώς κινήθηκα: Στο Λονδίνο με συγκοινωνίες,η ημερήσια με οργανωμένη εκδρομή, λεωφορειακώς.

Τι μου άρεσε: Μου άρεσε ο καιρός που ήταν μια χαρά για Λονδίνο, περιέργως ενθουσιάστηκα με την αγορά του Κάμντεν που δεν είχα πάει ποτέ, συγκινήθηκα στο Stonehenge σε βαθμό δακρύων, συγκλονίστηκα στο Βρετανικό Μουσείο, μου άρεσε πολύ το φαγητό, η πολυπολιτισμικότητα, ο πολιτισμός που αποπνέει αυτό το κομμάτι του Ηνωμένου Βασιλείου (για το κομμάτι που σπούδασα δεν μπορώ να πω τα ίδια, το’ χω διαγράψει από τη μνήμη μου ως ποιότητα ζωής με τα γκέτο, τα μαχαίρια, τους πυροβολισμούς κλπ), αλλά πιο πολύ μου άρεσε που πέρασα χρόνο με το φίλο μου το Χ, που μεγαλώσαμε μαζί και τον βλέπω πια μια φορά το χρόνο.

Τι δεν μου άρεσε: Ε καλά, δεν ξετρελάθηκα κιόλας με τις τιμές, αν και δεν τις βρήκα τόοοοσο χάλι όσο λένε μερικοί. Μεγάλη απογοήτευση το Westminster Abbey και μικρή απογοήτευση το Tower of London, στα οποία πήγαινα για πρώτη φορά, που ήταν και πανάκριβα. Δεν μπορώ να πω πως υπήρχε κάτι άλλο που με απογοήτευσε, χωρίς να πω ότι έφυγα θεωρώντας το Λονδίνο μια από τις τοπ-10 αγαπημένες μου πόλεις. Σε καμία περίπτωση δε θα το βάλω στην ίδια κατηγορία με το Βερολίνο, τη Ρώμη, το Μέξικο Σίτυ, την Αβάνα ή το Κούσκο. Αλλά ναι, έχει χίλια πράγματα να δεις και να κάνεις και δικαιολογεί πολλές επισκέψεις. Πιστεύω πάντως πως είναι μάλλον πόλη για να τη ζήσεις και λιγότερο να την επισκεφθείς.

Απρόοπτα: Μπα, όλα νορμάλ. Γενικώς η Ευρώπη είναι uneventful, δεν είναι;

Τι έκανα σωστά: Νομίζω κατανείμαμε τις μέρες μας σωστά, με βάση τα ενδιαφέροντά μας. Η επιλογή του καταλύματος (ενοικίαση διαμερίσματος απέναντι σχεδόν από σταθμό μετρό) αποδείχθηκε σωστότατη, με τις κάρτες των συγκοινωνιών τα πήγαμε μια χαρά, σωστοί και οι χρόνοι των μουσείων, γενικώς μια χαρά, δεν μου έμεινε κάποιο απωθημένο.

Τι έκανα λάθος: Δεν ξέρω αν θα ήμασταν καλύτερα έχοντας βγάλει κάποια από τις κάρτες που δίνουν προτεραιότητα σε κάποια αξιοθέατα συνδυάζοντας τα μεταφορικά, δεν τα κοίταξα καν αυτά πριν πάω, αλλά είναι λεπτομέρεια. Αν υπήρχε η δυνατότητα ενοικίασης αυτοκινήτου για την ημερήσια σε Stonehenge θα ήταν ενδιαφέρον, όχι για άλλο λόγο, αλλά επειδή οι εικόνες της εξοχής ήταν πραγματικά φανταστικές σε πολλά σημεία και άξιζαν στάσεις. Θα’ πρεπε να χω περισσότερες μέρες για να δω φίλους και γνωστούς, με τόσες λίγες δεν είχε νόημα να δω κάποιους για μια ώρα.

Θα ξαναπάω; Δύσκολο να μην ξαναπάς στο Λονδίνο, το κέντρο του κόσμου είναι, όλο και κάποιο stopover, συνέδριο, δουλειά, κοινωνικό γεγονός θα σε φέρει από κει. Για το Ηνωμένο Βασίλειο γενικότερα ασφαλώς, δεν το συζητάω, θέλει τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο ταξίδι 1-2 μηνών για να δω πολλά από αυτά που μου λείπουν, το έχω επισκεφθεί μόνο αποσπασματικά.


Αξιολόγηση: Να σημειωθεί πως βαθμολογώ γενικώς το Ηνωμένο Βασίλειο κι όχι ό,τι είδα σε αυτό το μεμονωμένο ταξίδι)

· Φύση: 7. Έχει φανταστικά τοπία η χώρα, από τα παραβλεπόμενα από πολλούς Midlands, μέχρι τη Σκωτία.

· Αρχαιολογία: 5. Μπορεί να μην είναι άπειρα, αλλά αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η χώρα, από το Stonehenge μέχρι το τείχος του Αδριανού (πολύ υποτιμημένο κατά τη γνώμη μου).

· Αρχιτεκτονική: 9 Πανέμορφες πόλεις και άπειρες, εξαιρετικά χωριά, φοβερά κτίρια ακόμη και σε αρχιτεκτονικά αδιάφορους οικισμούς.

· Άνθρωποι: 6. Ευγενείς και σνομπ, σοβαροί και μεθύστακες, απ’ όλα έχει ο μπαξές.
Δε θα πήγαινα στην Αγγλία για να γνωρίσω τον πληθυσμό της πάντως.

· Κόστος: 3 Ακριβά, πολύ ακριβά και δε μιλάω για την πρωτεύουσα μόνο, αλλά γενικώς η χώρα είναι ελαφρώς φαρμακείο. Όχι “αμάν, θα ξεμείνω και θα κάνω ωτοστόπ”, αλλά ακριβή, ναι.

· Ασφάλεια: 7 Από αυτά που έζησα ως φοιτητής έπρεπε να της βάλω 2, αλλά δεν είναι όλη η χώρα τόσο χάλι. Για τον τουρίστα ένα 7 το παίρνει.

· Μοναδικότητα: 10. Πολύ ιδιαίτερη χώρα με μια μοναδική κουλτούρα που εξαπλώθηκε ανά τον κόσμο. Χωρίς να είναι η αγαπημένη μου κουλτούρα, η μοναδικότητά της είναι αδιαμφησβήτητη.

· Αυθεντικότητα: 6, αρκετά μοντέρνα ζωή με τον παραδοσιακό τρόπο να υποχωρεί, ενώ τα τουριστικά πλήθη είναι πανταχού παρόντα.

· Φαγητό: 7. Θα έπαιρνε και ψηλότερο βαθμό αν στην επαρχία δεν ήταν τόσο fish n’ chips τα πράγματα. Αλλά γενικώς με τόσο διαφορετικές κουζίνες διαθέσιμες και σοβαρή προσπάθεια στα gastrobars (νομίζω ότι τα λένε έτσι επειδή γκαστρώνεις με τη μία εκεί), δεν μπορείς να βάλεις κακό βαθμό, θα ήταν εμπάθεια.

· Ποικιλία: 7. Με τέτοιο μέγεθος θα μπορούσε να έχει και περισσότερα κλίματα, κουλτούρες, θρησκείες, είδη αξιοθεάτων και δραστηριοτήτων. Δεν είναι κακό και το 7 πάντως.

· ΣΥΝΟΛΟΝ: Έλαβον 68 και ισοβαθμεί στην 25η θέση με ένα μάτσο χώρες. Κι όταν τη γυρίσω παραπάνω ίσως να πάει και πολύ πιο ψηλά. Θα περιμένει…


Δεν πρόκειται να κάτσω να επισυνάψω άπειρες φωτό από το Λονδίνο, που έχουν πάει φαντάζομαι σχεδόν όλοι. Ολίγες φωτό εν είδει εξιστόρησης του τι πήγαμε και είδαμε και φτάνει.


Μετά θα ακολουθήσει μια γενική αποτίμηση του ταξιδιού, όχι μόνο ως προορισμών, αλλά ως τρόπος ταξιδιού: είχα γράψει και στην εισαγωγή πως δεν είχα ξανακάνει Round The World, δεν γνώριζα εκ των προτέρων τα + και – του να ταξιδεύεις στο ίδιο ταξίδι σε διαφορετικές ηπέιρους και τόσο διαφορετικές χώρες. Επιπλέον, ένα τοπ-10 όοοολου του ταξιδιού, μερικές παρατηρήσεις και… σχέδια για το επόμενο RTW. Πάμε για φωτό από UK (μέτριες είναι, δε “δημιούργησα” κιόλας…)

 

[Yorgos]

Το πρώτο που επισκεφθήκαμε, μετά το National Gallery (που το χρησιμοποίησα ως δωρεάν left luggage, χοχο), ήταν τα Winston Churchill Rooms. Μόλις είχα τελειώσει και τη βιογραφία του Τσώρτσιλ που διάβαζα... από τη Μικρονησία και είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον για μένα. Το εισιτήριο πανάκριβο βέβαια.

Πολύ όμορφες γειτονιές το Λονδίνο, έχουν γραφεί πάμπολλες φορές.

Επιβλητικός ο ναός, δε λέω.

Τα σχετικά με τη μεγάλη φωτιά στο Λονδίνο στο μουσείο της πόλης ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα.

Εντάξει, δε νομίζω να τα άφησε ο Έλληνας εκεί, μάλλον σημείο συλλογής σκουπιδιών είναι, αλλά ότι γέλασα, γέλασα.

Τρίζουν τα κόκκαλα της Χρυσής Αυγής.

Α πήγαμε και στην Πρωτομαγιά, όπου έχουν κι εκεί μάυρο μπλοκ. Άψογη στάση της αστυνομίας.

Στο Βρετανικό Μουσείο έπαθα την πλάκα μου με πολλά, περισσότερο όμως με τα αετώματα από τις Βάσσες. Απίστευτα πράγματα, για μένα πιο εντυπωσιακά από τα Ελγίνεια.

Κι αυτό με εντυπωσίασε όσο λίγα.

Κουραστήκαμε πολύ τη μέρα του μουσείου και ψιλοκοιμήθηκα στην Ποντικοπαγίδα. Θυμάμαι όμως πως η πρωταγωνίστρια ήταν μία φωνάρα...μα μία φωνάρα! Πάμε παρακάτω, συμπαθές και το Κάστρο Windsor αλλά πιο συμπαθής ο καλτ Πορτογάλος ξεναγός που πετούσε συνεχώς ατάκες (ανάμεσα στο ασταμάτητο καμάκι σε οτιδήποτε θηλυκό) του στιλ "ξέρετε ότι έχουμε δύο βασίλισσες ε; Την Ελισσάβετ που είναι η αναπληρωματική, και τον Έλτον Τζον που είναι η πραγματική".

Από συχρονισμό ήταν γελοιωδώς τραγικοί, αλλά δεν έπρεπε να γίνεται και μια επιλογή ανάλογα με το ύψος;

Πολύ ενδιαφέρον το Bath και τα ρωμαϊκά λουτρά, ο αρχαιοπρεπής κύριος με τα σάβανα μέσα στο ψοφόκρυο μάλλον δίνει ένα touch καλτίλας φαντάζομαι.

Α ρε Λιακόπουλε, είσαι παντού.

Πανέμορφο το Bath, αν και οι αριθμοί των τουριστών την πνίγουν την πόλη, δυστυχώς.

Όποιος δεν κατάλαβε πού πάει το λεωφορείο...

Αααχ, δάκρυσα.

Πολύ όμορφη παρουσίαση στο μουσειάκι. Από παρουσίαση του πώς ήταν το μνημείο ανά τους αιώνες και στις διάφορες εποχές και ώρες της ημέρας, μέχρι ανάλυση DNA των οστών που βρέθηακν για απεικόνιση των κατοίκων του και επίδειξη του πώς φτιάχτηκε το όλο σύστημα των μενίρ, πού έμεναν εκείνοι οι άνθρωποι και πώς έχει απιεκονιστεί στα κόμιξ το Stonehenge.

 

[coco]

Φανταστικο ταξιδι,υπεροχη αφηγηση ,τελειες φωτο.Ευχαριστω για τον κοπο,ηταν οτι επρεπε να με ταξιδεψει ενω η γριππη με εχει ριξει ξερη.
Επισης θα πω την αμαρτια μου...τοσες ομορφες φωτο,τοσα υπεροχα μερη κι εμενα τα σαλια μου ετρεχαν σ αυτη που δειχνει παρκο στο Χονγκ Κονγκ με στρογγυλο σπιτακι _συντριβανι με εισοδο...

 

[Yorgos]

Μαντέψτε πού κοιμόταν ο Χ και πού εγώ...

Ωραίες γειτονιές.

Ωραίες διαφημίσεις.

Σα γουρούνια φάγαμε στο Κάμντεν: περουβιάνικο, ινδικό, ιρανικό, βιετναμέζικο, γιαμ γιαμ.

Όταν βοηθάει ο καιρός, η πόλη γίνεται ακόμη ωραιότερη.

Παρκάκια.

Αυτοκινητάκια.

Ζευγαράκια.

Χαχα, θεοί είναι αυτοί, θα αγόραζα σπίτι από αυτούς μόνο και μόνο για την ευρηματικότητα.

Όταν μεγαλώσω, θ αποκτήσω κι εγώ ένα τέτοιο (ροζ ακομπλεξάριστο σακίδιο, όχι σπίτι).

 

[sif.....]

Εντάξει, δε νομίζω να τα άφησε ο Έλληνας εκεί, μάλλον σημείο συλλογής[/QUOTE]

Χαχαχα καλό Γιώργο!Πάντως επειδή έχω φάει σε αυτό το εστιατόριο δεν ανήκει σε Έλληνα αλλά σε μια Αγγλίδα που μετά την επίσκεψη της στη χώρα μας είχε την ιδέα να ανοίξει Ελληνικό εστιατόριο.Χρησιμοποιεί πάντως Ελληνικά προϊόντα....

 

[Yorgos]

ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ-ΕΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΜΟΡΦΑ ΟΜΟΡΦΑ ΟΜΟΡΦΑ

Επιστρέφοντας στο πρώτο κεφάλαιο, κάνω μια σύγκριση των αρχικών στόχων κι επιδιώξεων του ταξιδιού με την έκβασή του.

Από τις χώρες που επισκέφθηκα, έμεινα πολύ ικανοποιημένος. Κατάφερα να πάω στις περισσότερες από αυτές που σχεδίαζα και σε γενικές γραμμές δεν απογοητεύτηκα. Κάποιες αποδείχθηκαν διαμάντια (Παλάου και Ιορδανία για παράδειγμα πολύ άνω των προσδοκιών), κάποιες ήταν τόσο ενδιαφέρουσες όσο τις περίμενα (Βιρμανία, Χονγκ Κονγκ, Αίγυπτος, Ισραήλ) και υπήρχαν και κάποιες μικρές απογοητεύσεις (Αυστραλία, Χαβάη), που πάλι πάντως εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εμπειρίες ήταν. Επισκέφθηκα αρχαιολογικούς χώρους με το τσουβάλι, από τη Μικρονησία μέχρι το Σουδάν κι από την Ιορδανία μέχρι τη Βιρμανία, η κοινωνικοπολιτική κατάσταση ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σε μέρη όπως το Ισραήλ ή η Βιρμανία, περιηγήθηκα σε απίθανα τοπία τύπου Παλάου, έφαγα φανταστικά όπως στο Χονγκ Κονγκ, γνώρισα ενδιαφέροντες ανθρώπους, εν πολλοίς γέμισα το σάκο μου με εμπειρίες αξέχαστες, άρα το ταξίδι κρίνεται άκρως επιτυχημένο. Είναι γεγονός πως καμία από τις χώρες που επισκέφθηκα δεν πλασαρίστηκε στην πρώτη εικοσάδα της αξιολόγησής μου, αλλά κι αυτό αναμενόμενο ήταν. Ξέρω τι με ενθουσιάζει γενικώς και, όπως είναι λογικό, τις χώρες που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά τις έχω ήδη επισκεφθεί, με ελάχιστες εξαιρέσεις που πια δεν είναι εύκολες (π.χ. Ιράκ). Αλλά από αυτά που επισκέφθηκα στο ταξίδι, έμεινα σε γενικές γραμμές πολύ ικανοποιημένος.

Η καινοτομία αυτού του ταξιδιού σε σχέση με άλλα πολύμηνα που έχω κάνει, ήταν η φύση του ως Round The World, η μίξη δηλαδή διαφορετικών ηπείρων και εντελώς ασυμβίβαστων προορισμών μεταξύ τους, με σκοπό να αποφύγω την μονοτονία και την ψυχολογική κούραση. Ήθελα να δω κατά πόσον η τελμάτωση που κάποια στιγμή έρχεται μετά από 1-2-3 μήνες στο δρόμο είναι λόγω μονοτονίας ή επειδή πια, έχοντας δει αρκετά στα τριαντακάτι μου, δεν ενθουσιάζομαι εύκολα και μοιραία χάνω τον ενθουσιασμό μου από κάποιο σημείο κι έπειτα. Με χαρά μού αυτοανακοινώνω ότι δε βαρέθηκα καθόλου. Ούε μια στιγμή. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο προορισμό δεν ένιωσα η όρεξή μου να μειώνεται στο ελάχιστο, οι σωματικές μου αντοχές ήταν ακμαίες και η λαχτάρα για το τι θα έβλεπα την επόμενη μέρα αναλλοίωτη. Κοινώς, το πείραμα πέτυχε: η συνεχής εναλλαγή ηπείρων/θρησκειών/τοπίων ήταν τέτοια που νομίζω και άλλους 3 μήνες να ταξίδευα δε θα βαριόμουν, δε θα κουραζόμουν.

Φυσικά η διάνυση τέτοιων αποστάσεων αυξάνει το κόστος. Προφανώς και είναι φτηνότερα να κάνεις μόνο δυο πτήσεις σε διάστημα 3,5 μηνών και στη συνέχεια να κινείσαι στην ίδια ήπειρο, διότι τα μεταφορικά μειώνονται κατά πολύ. Για τις “εξωτερικές πτήσεις”, δηλαδή αυτές πλην των εσωτερικών σε Αυστραλία και Βιρμανία (καμιά εικοσιπενταριά στο σύνολο!), τελικώς δαπάνησα μόλις 2.080 ευρώ, κυρίως χάρη στην εξαργύρωση μιλίων, από διάφορες συμμαχίες. Ακόμη κι έτσι όμως, το τελικό συνολικό κόστος του ταξιδιού έφτασε τα 11.000 ευρώ, απίστευτα υψηλό ποσό για τέτοιες εποχές, οπότε ο στόχος του να ξοδευτούν πάνω-κάτω όσα είχα κερδίσει στο στοίχημα (8.500 ευρώ) συν κάτι ψιλά, ώστε να παραμείνω σε τετραψήφιο αριθμό, απέτυχε. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά νομίζω οι βασικότεροι είναι οι εξής:

· Πολλές από τις χώρες που επισκέφθηκα είναι πολύ ακριβές. Χώρες δηλαδή όπου ένας reasonable backpacker (δηλαδή κάποιος που θα μείνει στη φτηνότερη δυνατή επιλογή που προσφέρει όμως private room, δικό του μπάνιο και καλή τοποθεσία), δύσκολα θα πέσει κάτω από τα 60-70$ ημερησίως. Η Αυστραλία για παράδειγμα αποδείχθηκε πανάκριβη, ακόμη κι αν έμεινα και σε κοιτώνες χόστελ στο τέλος.

· Κάποιες αναποδιές (π.χ. χιονοθύελλα στην Πέτρα, Φεστιβάλ Νερού στη Βιρμανία) με υποχρέωσαν να πάρω εσωτερικές πτήσεις, να χρησιμοποιήσω τζιπ με οδηγό κλπ, που ανέβασαν το κόστος δραματικά.

· Πολλές είσοδοι μουσείων/πάρκων/αρχαιολογικών χώρων πλέον είναι ακριβές, έως πολύ ακριβές. Από την Πέτρα μέχρι τα εθνικά πάρκα του Παλάου της εισόδου των 100$, το ημερήσιο κόστος ξαφνικά διπλασιαζόταν μόνο και μόνο από τις εισόδους

· Το ευρώ κατέρρευσε, εν πολλοίς και χάρη στα όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα. Αν η ισοτιμία του με το δολάριο ήταν στο ύψος που βρισκόταν όταν “σχεδίασα” το ταξίδι, θα είχα δαπανήσει 10-12% λιγότερο, που σε ένα ταξίδι 11.000 ευρώ μεταφράζεται σε πάνω από χίλια ευρώ διαφορά

· Ταξίδευα μόνος για το μεγαλύτερο κομμάτι. Προφανώς άλλο είναι να μοιράζεσαι το κόστος δωματίου με άλλον κι άλλο να πληρώνεις μονόκλινο, να πληρώνεις μόνος του τα ταξί κλπ. Επιπλέον, ταξιδεύοντας μόνος, αρκετές φορές επιλέγω την εύκολη (αλλά ακριβότερη) λύση, λόγω έλλειψης παρέας. Π.χ. 15 ώρες σε ένα λεωφορείο με τον κολλητό μου για συνταξιδιώτη είναι έως και ευχάριστες, αν όμως είμαι μόνος, θα πληρώσω 50-60$ παραπάνω για να πάω πετώντας, με δεδομένο ότι 15 ώρες μόνος στο λεωφορείο δεν είναι τρομερά ευχάριστες

· Ήταν επιλογή μου να μην κάνω κρατήσεις από πριν, με αντίβαρο να έχω πλήρη ελευθερία κινήσεων. Προφανώς και τα καταλύματα θα κατέληγαν να είναι αρκετά φθηνότερα αν τα είχα κλείσει κάποιες εβδομάδες πριν, αυτό όμως θα με “φυλάκιζε” σε έναν προγραμματισμό που –κατά τη γνώμη μου πάντα- θα μετέτρεπε το ταξίδι σε τουρισμό, αφαιρώντας του το στοιχείο της έκπληξης/περιπέτειας/απόλυτης ελευθερίας του να μείνω όπου θέλω όσο θέλω. Την ίδια άποψη έχω και για τα οργανωμένα τουρ, είτε τα κλείνεις επιτοπίως είτε από πριν: κερδίζεις σε χρόνο, σίγουρα σε άνεση και πολλές φορές και σε χρήμα. Αλλά χάνεις τη “χαρά” του να πας σε ένα σταθμό λεωφορείου, να μοιραστείς ΜΜΜ με τους ντόπιους, να κάνεις ένα ωτοστόπ, να χαθείς, να σε φιλοξενήσουν, να μην ξέρεις ποιον θα γνωρίσεις, με ποιον θα φας, πού θα κοιμηθείς, τι ιστορίες θα ακούσεις. Έχει έξτρα κόστος αυτό; Ναι, και το ανέλαβα ευχαρίστως. Χρησιμοποίησα οδηγό ή τουρ μόνο όπου δεν υπήρχε καμία εναλλακτική, όπως π.χ. για το εσωτερικό της Αυστραλίας και φυσικά ήταν το λιγότερο απολαυστικό κομμάτι του ταξιδιού.


Άλλος στόχος ήταν χάσω καμιά δεκαριά κιλά. Περιέργως, δεν επιτεύχθηκε, αφού έχασα μόλις 6, παρά το ατέλειωτο περπάτημα και τη γενική ιδρωτίλα. Χάθηκαν με την επιστροφή στην Κούβα πάντως, πάλι περιέργως, οπότε μικρό το κακό. Περίμενα πάντως ότι με 3-4 μήνες ταξιδιού με τρεκ κλπ θα τα έχανα με τη μία, not so. Το να μην έχω ζυγαριά μαζί δε βοήθησε πάντως.


Ένα άλλο πρόβλημα που με απασχολούσε πριν φύγω, ήταν το θέμα των βιβλίων. Διαβάζοντας ένα βιβλίο την εβδομάδα κάτα μέσο όρο γενικά κι έχοντας και την ανάγκη να έχω ταξιδιωτικό οδηγό για σχεδόν κάθε χώρα που θα επισκεπτόμουν, το βάρος και ο όγκος ήταν ένα θέμα. Ευτυχώς το θέμα λύθηκε χάρη στον κύριο Α, που στο μέσο του ταξιδιού ήρθε για λίγες εβδομάδες στη Βιρμανία, έφερε 2-3 οδηγούς από την Ελλάδα και πήρε άλλους 3-4 μαζί του και ξαλαφρώσαμε. Επιπλέον είχα και μερικά κεφάλαια ηλεκτρονικά στον υπολογιστή μου, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν με βόλευε αυτό το είδος ανάγνωσης, ειδικά όταν χρειάζεσαι μια βασική πληροφορία στο δρόμο, δεν μπορώ να ανοίγω το netbook μου στο δρόμο με 8 κιλά αποσκευών στην πλάτη υπό βροχή, άλλο πράγμα το βιβλίο, κακά τα ψέμματα. Σε ό,τι αφορά τα βιβλία ανάγνωσης, πήρα λίγα από την Ελλάδα, αγόρασα μερικά στο δρόμο και αντάλλαξα μερικά με συνταξιδιώτες. Δεν ήταν η ιδεατή λύση, αλλά δεν μπορούσα στα 8 κιλά αποσκευών να είναι τα 3 βιβλία. Οι στάσεις πάντως σε χώρες όπου βρίσκεις βιβλία σε ευρωπαϊκές γλώσσες (Ισραήλ, Χονγκ Κονγκ, Αυστραλία, Χαβάη), βοήθησαν πολύ, στη Δυτική Αφρική π.χ. τέτοιες πολυτέλειες και βιβλιοπωλεία για να χάνεσαι, δεν υπάρχουν.


Γενικώς στο ερώτημα αν θα ξαναέκανα RTW η απάντηση είναι ένα τεράστιο “αμέ!”, γνωρίζοντας ότι οικονομικά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Αλλά η ποικιλία προορισμών το κάνει υγρό πόθο. Φαντάζομαι π.χ. ένα ταξίδι με χώρες όπου δεν έχω πάει τύπου (οι αριθμοί υποδηλώνουν τις διανυκτερεύσεις): Ναμίμπια 10- Νότιος Αφρική 20-Λεσότο 3- Μαδαγακσάρη 30 – Υεμένη 25 – Ομάν 20 – Ουζμπεκιστάν 20 – Τουρκμενιστάν 7 – Μογγολία 20- Φιλιππίνες 25 - Παπούα 20 – Ν. Ζηλανδία 30 και ξερογλείφομαι. Χλωμό το βλέπω βέβαια, αλλά τα όνειρα είναι τζάμπα. Ας συμβιβαστούμε με αυτά που έρχονται, που δεν είναι και λίγα, αχαριστία θα ήταν να διαμαρτύρομαι εγώ, ντροπή.

 

[silversurfer]

Ωραίος -- να δουμε τώρα σε ποια κατηγορία θα μεταφέρουμε την ιστορία !!!

 

[Fenia20]

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω τις μαγευτικές εικόνες τα μέρη που πήγατε?
Καλα για τα σχόλια και το χιούμορ σου ,εχω λιώσει σου βγάζω το καπέλο !!!
Ο καημένος ο Α τι γέλιο εχω ρίξει δεν παιζεστε !!
Τα σχολια σου ειναι ευστοχα και η αφηγηση τελεια !!
Μπραβο !!!
Επειδη εγω τωρα ανακαλυψα την ιστορια επιστρεφω στην σελιδα που ημουν γιατι το πηρα σερι..χαχαχα
Παλι καλα που πηγες εσυ σε ολα αυτα και ταξιδευεις και εμας !!!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ασίας.

• Προβληματίστηκα αρκετά ως προς το που να μεταφέρω την ιστορία καθώς καλύπτει χώρες απο 4 Ηπείρους !!! -- Τελικά επέλεξα τον κανόνα της πλειοψηφίας -- Έχουμε κ λέμε 5 προορισμούς Ασίας - 4 προορισμούς Ωκεανίας - 2 προορισμούς Αφρικής και απο εναν προορισμό Αμερική κ Ευρώπη
• Σύμπτηξα λίγο τα κεφάλαια με τις φωτογραφίες σε ένα ώστε η ιστορία να είναι λίγο πιο ευκολανάγνωστη και να μην έχω μια ξερή "Κεφάλαιο 1 - Κεφάλαιο 2 - ... - Κεφάλαιο ν" ονοματοδοσία

 

[misha19]

Γιώργο αρχικά συγχαρητήρια!!! Φοβερό ταξίδι! Αυτό το RTW το σκέφτομαι και εγώ πολυ αλλα λόγω δουλειάς θα παραμείνει για μερικά χρονια στο ράφι!! Εμένα παντος μου φαίνονται σχετικά λίγα τα 11.000 για όλα αυτά που είδες και για την διάρκεια του ταξιδιού. Καλά να περνάς και με το καλό το επόμενο!!!

 

[Yorgos]

TOP-20 ταξιδιού, συνολικά.​

Τι μου έμεινε από αυτό το ταξίδι; Ουφ άπειρες εικόνες, αλλά αν προσπαθήσω να κάνω ένα τοπ-20 εμπειριών, χωρίς να το πολυσκεφτώ (έτσι βγαίνουν τα καλύτερα τοπ…) θα ήταν κάπως έτσι:

- 20. Bishop Museum, Χαβάη: Σπάνια βλέπεις μουσείο που να σε κάνει να πας σε μέρη που δεν είχες σκεφτεί ποτέ. Ή αλλιώς… σπάνια βρίσκω μέρη που να μην είχα σκεφτεί να επισκεφθώ.

- 19. Οι Ιορδανοί, Ιορδανία: φανταστικοί άνθρωποι πραγματικά και ανακούφιση μετά την Αίγυπτο

- 18. Το φαγητό στο Χονγκ Κονγκ: απόλαυση, λόγος από μόνος του για να επισκεφθεί κανείς τη χώρα

- 17. Κολυμπώντας με τα σαλάχια στη Υap, Μικρονησία: Tεράστια εμπειρία

- 16. Snorkelling στο Παλάου: Όχι ότι είμαι κανένας ειδικός, αλλά εύκολα ο καλύτερος βυθός που έχω δει ποτε.

- 15. Το Nan Madol στην Pohnpei, Μικρονησία: Ενδιαφέρων αρχαιολογικός χώρος στη μέση του πουθενά, η όλη εμπειρία αλλά και οι άνθρωποι με την οποία τη μοιράστηκα ήταν μοναδική

- 14. H όλη εμπειρία του MraukU στη Βιρμανία, από τον τρόπο άφιξης μέχρι τις απίστευτες αγορές και τα αρχαία. Δε νομίζω ότι θα είναι για πολύ καιρό ακόμη έτσι… Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, Νίκο Τσιαμτσίκα;

- 13 RockyIslands, Παλάου. Απίστευτη φυσική ομορφιά, χωρίς λόγια.

- 12 Αιγυπτιακό μουσείο στο Κάιρο, Αίγυπτος.

- 11 Η Πέτρα το βράδυ, Ιορδανία: εντελώς διαφορετική εμπειρία από την πρωινή, ιδανικά θα έπρεπε να είναι η πρώτη γνωριμία με το μνημείο, φοβερό συναίσθημα

- 10 Οι πυραμίδες του Μερόε στο Σουδάν, με όλο το χαβαλέ για να φτάσεις εκεί, συν την αίσθηση ότι είσαι εντελώς μόνος

- 9 Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο: να’ χε η μέρα 30 ώρες…

- 8 Η εμπειρία του Ισραήλ-Παλαιστίνη, ειδικά η Χεβρώνα αλλά και οι οικισμοί των εποίκων… η αντιδιαστολή ανάμεσα στις δύο εκδοχές της ίδιας θλιβερής ιστορίας, μάθημα ζωής και θανάτου. Μαθαίνεις ότι η ιστορία έχει πάντα δυο πλευρές.

- 7 Stonehenge, Αγγλία: πώς μου είχε διαφύγει τόσον καιρό, it’s a mystery to me

- 6 Η βόλτα στο ισλαμικό Κάιρο, Αίγυπτος: Φαίνεταο πολύ ψηλά στη λίστα, ίσως και να υπερβάλλω, αλλά είχα πολύ καιρό να ενθουσιαστώ έτσι με περιήγηση σε μια πόλη

- 5 Edfu και Kom Ombo, Αίγυπτος: Πώς γίνεται μνημεία τέτοιου διαμετρήματος να μην έχουν τουρισμό, δεν έχω ιδέα. Ειδικά το Edfu είναι από τα ατμοσφαιρικότερα μνημεία που έχω δει ποτέ

- 4 Πέτρα και γύρω αρχαιολογικοί χώροι, Ιορδανία: Λίγες φορές μπορεί ένας τόσο χιλιοφωτογραφημένος χώρος να εντυπωσιάσει τόσο. Ο συνδυασμός με το τρεκ και την πληθώρα αρχαίων είναι μοναδικός. Ξεπέρασε τις προσδοκίες και ήταν και πολλές.

- 3 Jellyfish Lake, Παλάου: Δεν είναι μόνο η μοναδικότητα του φυσικού τοπίου και φαινομένου, αλλά και η έκπληξη του ότι δεν ήξερα τι θα βρω μπροστά μου. Άξιζε όλο τον κόπο, την κούραση, τα λεφτά, για κάτι τέτοια ταξιδεύουμε.

- 2 Γέρασα, Ιορδανία: Ναι, πιο πάνω κι από την Πέτρα. Μόνοι μας σε μια ολόκληρη ρωμαϊκή πόλη, σε άψογη σχεδόν κατάσταση, απίστευτο ότι υπάρχουν ακόμη τέτοιοι αρχαιολογικοί χώροι στον πλανήτη.

- 1 Βηθλέεμ, Ισραήλ-Παλαιστίνη: Να βλέπω την άθεη μαμά μου, που είχε διαγνωσθεί με καρκίνο να προσεύχεται και να συγκινείται (και να γίνεται καλά και να το αποδίδει εν μέρει και σε αυτό). Γιατί μερικά πράγματα στη ζωή είναι πιο σημαντικά κι από τα ταξίδια. Όπως ας πούμε η ίδια η ζωή.

ΤΕΛΟΣ​