Αιθιοπία ΑΙΘΙΟΠΙΑ...

[LULLU]

Και μπορει να μην χρησιμοποιηθηκαν τα προφυλαχτικα για ευλογους λογους,αλλα η κουνουπιερα ειχε περαση λογω του υπερπλυθησμου των κουνουπιων παροτι ειχαμε καταναλωσει απο ενα σωληναριο aiutan καθε μια.
Σημερα η διαδρομη θα ειναι πιο συναρπαστικη, ετσι ελπιζουμε τουλαχιστον. Απο εδω και περα θα συναντουμε τις διαφορες φυλες της χωρας ,θα κατασκηνωνουμε στο πουθενα η στη καλυτερη περιπτωση μεσα στα δαση , θα ψαχνουμε να βρουμε το δρομο αν εχει βρεξει και εχει μετατραπει σε ποταμι, θα μας περιμενει ζεστο φαι η καπως ετσι απο τους μαγειρες που μας ακολουθουν αφου εστιατορια και τουριστικα καταλυματα δεν υπαρχουν..
Εχουμε χωριστει σε ομαδες ,5 ατομα σε καθε τζιπ , ενα τζιπ με προμηθειες και ενα τζιπ με κατσαρολικα , σκηνες, τεντες , καρεκλες και μαγειροι και βοηθοι.. Τα 6 τζιπ λοιπον κονβόϊ, διασχιζουν τις απεραντες εκτασεις μπανανοφυτειων, μαγκο και σιτιρων , γυρω πολλες ακακιες παντου,.., ακακιες και κακτοι.Τα σπιτια με χορτινες σκεπες και τοιχους απο αποξηραμενη λασπη και κοπρια ζωων, μολις φαινονται αναμεσα απο τα δενδρα , οι κατοικοι μια ντυμενοι με ευρωπαικου τυπου μισοσκισμενη ενδυμασιακαι μια ημιγυμνοι ξεπροβαλουν απο παντου τρεχοντας, πηδωντας, τραγουδωντας . Ζωα πολλα , δεκαδες, χιλιαδες και λιγα λεω να βοσκουν σε χωραφια και δρομους συνοδευομενα απο αγελαδαρηδες νεαρους μισογυμνους ηλιοκαμενους και μικρες με γυμνα τσιτωτα στηθη που απολαμβανουν την ελευθερη θωρια των αρσενικων..
Στα χωραφια με τα σιτιρα υπαρχουν κατι παραπηγματα που χρησημευουν σαν παρατηρητηρια , φτιαγμενα απο ξυλα και χορτα που στη σκεπη τους φιλοξενουν παιδια που μολις γυρισαν απο το σχολειο η που δεν πανε καθολου και με σφεντονες πετουν χαλικια και πετρες στα πουλια που κανουν εφοδους στα σπαρτα , κατι σαν τα δικα μας σκιαχτρα μονο που ηταν φτιαγμενα απο παλιορουχα περασμενα σε ενα κατακορυφο ξυλο και ενα οριζοντιο που ειχε τη μορφη των ανοιχτων χεριων ,ενα καπελο στη κορυφη και καρφομενα στη μεση των χωραφιων και των μποστανιων. Εδω το υλικο δεν ειναι ψευτικο, ειναι αληθινο μιας και τα παιδια δεν εχουν μαλλον δεν μπορουν να επιδωθουν σε αλλες εξωσχολικες επιδοσεις
περαν της πτηνοδιωχτικης δια λιθοβολισμου...
Φτανουμε στο konso κατασκονισμενοι , διοτι ολα τα τζιπ πλην του πρωτου, εχουν τη ιδια μοιρα, να σκονιζονται ,να πνιγονται στο καπνο και στη σκονη, να χανονται, σεναριο πολυ συχνο..
Η ματια μας επεσε στα αυτοσχεδια ξυλινα φορεια που τα κουβαλουν στους ωμους καμμια δεκαρια ατομα και ακολουθουνται απο αλλα τοσα που αντικαταστουν οποιον κουραστει η τα φτυσει αποτη ζεστη κααι τη διψα,κανουν σκαντζα δηλαδη, που πανω μεταφερουν αρρωστους και νεκρους. Κατι σαν το δικο μας ΕΚΑΒ, αλλα με την ιδια μου φαινεται χρονοκαθυστερηση.....Για να μεταφερθει ενας αρρωστος στο μακρυνο κεντρο υγειας απαιτουνται 3 και 4 μερες, ασε που πρεπει να βρεθουν εκτος απο το φορειο και καμμια 20 αρια ατομα που θα κουβαλησουν στα χερια τον ασθενη....μου φαινεται κομματι δυσκολο ο εθελοντισμος σε αυτα τα μερη...Στο μοναδικο καφε της περιοχης ξεκουραζουμε τα ποδια γιατι τα ματια ακουραστα συλλαμβανουν σκηνες, εικονες ενος αλλου τοπου μιας αλλης εποχης.
Η φυλη Konso εχουν για ενδυματολογικο χρωμα το κοκκινο. Οι γυναικες φορουν μια φουστα μακρια διπλη, δηλαδη εχει δυο επιπεδα αν μπορω να το πω ετσι, κατακοκκινη, δεμενη στη μεση και απο πανω τιποτα η ενα κομματι προβια ΄ή φαρδυ σκοινι για να καλυψει το στηθος οχι απο ντροπη ,γιατι εδω ειναι ολα φορα παρτιδα,αλλα σαν συμπληρωμα, αξεσουαρ του ολου look,ενω στα αυτια κρεμμονται σκουλαρικια φτιαγμενα απο καθε λογης καρπο, συρματινο αντικειμενο, δοντι ζωου η ταπα απο μπουκαλια και στους καρπους βραχιολια ιδιου σετ με τα σκουλαρικια..τα ποδια γυμνα ματωμενα , σκονισμενα ή με μια μισοσκισμενη σαγιοναρα πλαστικη,..Κοντα στα αυτοκινητα μας περιμενει ενα τσουρμο γυναικες ετοιμες για φωτοκαστ εναντι αμοιβης φυσικα. Καποιες βλεποντας το κατακοκκινο κοντο μαλι μου ορθο λογω μοδας εκεινα τα χρονια , απλωνουν τα χερια τους και το περνουν απο ελεγχο χρωματος βαφης,τριβοντας τις τριχες στη παλαμη τους..Εσκασαν στα γελια αλλα δεν ξερω γιατι ουτε και τι ανακαλυψαν, αυτο που ξερω ειναι εκτος απο το πονο σε καθε μαλλιοτραβηγμα οι αλλες εβγαλαν ανενοχλητες πολλες φωτογραφιες χωρις να γινουν αντιληπτες απο την αρχηγο της παρεας..Οι ανδρες και αυτοι ντυμενοι με ενα μακρυ στενο υφασμα δεμενο κομπο στη μεση απο τη μια πλευρα ενω στη αλλη υπηρχε θηκη για μαχαιρι, ο κορμος και σε αυτους ακαλυπτος και γυαλιστερος..αλλα τι κορμιος,τι κορμια !τυπου Ερμη του Πραξιτελη!!!!!!!στο ζωντανο ομως εδω!!
-Προσοχη κοριτσια !!!!!!!!! φωναζει ο Μινως.... μην κανουμε διπλωματικο επισοδειο ετσι?

 

[ΕΡΣΗ]

Ωπα! Τι καλα! Γενναια δοση και σημερα... Ευχαριστω για τις συγκλονιστικες εικονες...

 

[LULLU]

Και οσο πιο νοτια παμε τοσο τα χωρια και οι περιξ οικισμοι αποτελουν και μια φυλη.
Περναμε απο τα χωρια των Samai , εδω οι κατοικοι εχουν επιλεξει σαν χρωμα το μπλε με ψηλο καρουδακι στο υφασμα,αλλα το στυλ ραφης ιδιο, φουστα διπλη μακρια, υφασμα στενο μακρυ για τους ανδρες ., αλλα τα μαλλια ραστα .., παντου και ολοι ραστα στυλ Bob Marley, κιθαρες δεν ειδα πουθενα ομως!
Οση εκπληξη δηλωνουν τα ματια και τα αναφωνητα μας, αλλη τοση μαζι και τρομο σχεδον βγαζουν και οι Αιθιοπες στο περασμα μας. Ειμαστε για αυτους εισβολεις ξυνοι, λευκοι, περιεργοι και νιωθουν αβολα , περιεργα..δασκαλεμενοι ειδοποιημενοι ομως ολοι, λες απο καποια αορατη ντουντουκα η γρηγορο ιντερνετ οτι φτανουν στο χωριο κατι περιεργοι με κατι κουτια στα χερια που κανουν κλικ και αστραφτουν φωτιες και ζητηστε λεφτα ...και αυτοι δινουν....
Ναι δινουν ...στη αρχη λιγα στο αρχηγο της φυλης,μετα ηθελαν καθε ενας που ειναι στη φωτογραφια , μετα καθε ενας που θα εφερνε καποιον αλλο για φωτογραφια, ουτε η Λιντα Εβαγγελιστα τετοια αμοιβη για καστ....ελεος!!!!!! ασε που ερχονται κατα εκατονταδες ! Που ηταν κρυμμενοι ? Αλλη μια τρανη αποδειξη για του πως και με τι αλλαζει η νοοτροπια, η αξια του ατομου και του τοπου, κοινως η επιρροη!!!!!
Αποφασισμενη να μην ξαναδωσω φραγκο η να μην βγαλω ποτε των ποτων αλλη φωτογραφια ,κατευθυνομαι στο καφενε του επομενου χωριου. Ειναι τα χωρια των Bena ή Beno. Τουτοι εδω εχουν καθιερωσει τα κοχυλια να στολιζουν τις φορεσιες τους που αποτελουνται απο προβια η απο το γνωστο πια καρω υφασματακι σαν τραπεζομαντηλο φαγητου. Τα κοχυλια εδω παλια ειχαν μεγαλη αξια , διοτι με αυτα γινονταν οι ανταλαγες και αγορες εμπορευματων, αγαθων, πληρωνονταν οι υποχρεωσεις των κατοικων προς αλλους, οι αμοιβες εργαζομενων κτλ. Ακομη και σημερα σε ορισμενα χωρια τπ χρημα Bir δεν εχουν καμμια χρηματικη αξια, ολε οι αγοροπωλησιες γινονται με τα κοχυλια. Οσο δε πιο πολλα κοχυλια ειχε καποιος , τοσο πιο πλουσιος εθεωρητο απο την κοινωτητα ...
Στη αυλη του κεφενε σκαει μυτη ενα ζευγαρι νεαρων αγοριων ντυμενοι φυσικα με κοχυλια και καρω τραπεζομαντηλο, μινι ομως και αγκαζε αρχιζουν να ποζαρουν φας και προφιλ με εντελως θηλυπρεπη κινηση και χαρη...να κανουν χορευτικες φιγουρες και αλματα μιμουμενοι τα αλματα των Μασαι (που αν τους εβλεπαν θα τους ισοπεδωναν,τοσο ξεφτυλιζαν την αντριστικη χορευτικη ικανοτητα των Μασαι,και ολων των Αφρικων νομιζω.. ).. Τα χορευτικα τυπου Γαλατη και οι φωνουλες δηλαδη στριγκλουλες και παιχνιδιαρισματα αφησαν ασυγκινητους τους ανδρες της παρεας, που δεν ειχαν ουτε ορεξη ,ουτε διαθεση για ερωτικα τριγωνα -καλαντα ... Και εδω ο σεξοτουρισμος δινεικαι παιρνει... δινει τα παντα και παιρνει κανενα δεκαδολαρο μοιρασμενο στο αρχηγο της φυλης, στο πατερα της κοπελας η του αγοριου και οτι μεινει αν μεινει στο προσωπο...
Στη παρεα των μοντελων ,καθολου φανατικων αρσενικων, προστιθονται σιγα -σιγα πληθος κοσμου, μικροι, μεγαλοι, ντυμενοι, γυμνοι, ολο το εμψυχο διαθεσιμο δυναμικο που διαθετει η περιοχη .. ενα σκλαβοπαζαρο μοντερνων καιρων.... Εμεις αυτο που μπορουμε να διαθεσουμε ειναι καναδυο κιλα καραμελες και καμμια δεκαρια στυλο αντε και κανενα κολυριο για τα γεματα επιπευκιτιδα ματια τους.... Γλυτωσα απο αυτο το αξιοθρηνητο θεαμα, ηλιθιο κακουγουστο δημιουργημα τουριστων και ντοπιων.. Τα δωρα μου ειναι ενα σαπουνι και ενα μπουκαλι νερο αν θα βγαλω καμμια φωτογραφια και καθομαι κατω απο ενα δενδρο περιμενοντας να τελειωσει αυτο το μαρτυριο. Δεν ειναι ευκολο να αποκρουσεις τετοιες συμπεριφορες , πρεπει να ξερεις να ελιχθεις, να μην προσβαλεις τον αρχηγο που σου δωριζει κορη , γυναικα και γιο, να κανεις πως εκτιμας τις προθεσεις και προτασεις αλλα να καταστρωνεις σχεδιο διαφυγης,..., πραγμα που ασχολειται ο Πανος, Μινως και Ντανιελ...
Επιτελους φτανουμε στη Zinca,,. Εδω θα περασουμε τη νυχτα μας...


....Η συνεχεια οταν επιστρεψω απο το ταξιδι μου στη νοτια Πελοπονησο...
asta alla vista λοιπον...

 

[eva kas]

αχ βρε lullu ξερεις να μας καθηλωνεις!!!

 

[go2dbeach]

Χορταστικα κομματια , δεν εχουμε παραπονο Καλα να περασεις Lullu , περιμενουμε τη συνεχεια οποτε μπορεσεις!

 

[ΕΡΣΗ]

Οπως συνηθως εξαιρετικο! Καλα να περασεις!

 

[LULLU]

και η συνεχεια.....

Και τι νυχτα!!!!!!! βροχη και λασπη ...
Η Zinca ενα χωριο το τελευταίο πριν απο την εισοδο στη κοιλαδα ΟΜO θα ψαξουμε να βρούμε το καταλυμα μας.. Και που ήταν αυτό? Γυρω -γυρω σε μια εσωτερικη αυλη χτησμένα μικρα μικρα δωματιάκια με μια μπλε πορτα σιδερένια με ενα μικρο ανοιγμα -πορτάκι στη πανω μεριά και για παραθυρο ένα μικρο φεγγίτη.., δωματια που μάλλον άλλαξαν χρηση απο σταυλοι σε φτηνο μοτελ, με το που έμαθαν οτι θα φτανανε στο χωριό τουρίστες, αν και άλογα να κυκλοφορούν ελευθερα χιλιμιντριζοντας στη περιοχή δεν πηρε το ματι μου...
Δεν προλάβαμε να χωσουμε τα πραγματα μεσα στα χωματένια αλλα στεγνα πατωματα των ας τα πουμε δωματια και ανοιξαν οι ουρανοι...ξερνωντας τοσο νερο και με τέτοια δύναμη που δεν μπορούσαμε να βγουμε και μειναμε να παρακολουθούμε απο τις ανοιχτες πορτες τις τρυπες που σχηματίζονταν στο χώμα έξω απο τη δύναμη που έπεφτε το νερο..Οταν περασε η μπορα και η σκονη που υπαρχει παντου, λάσπη κατασταλαξε που πανω της μετα δυσκολίας βαδίζαμε , αν και ακροβατικές τούμπες πηραμε μερικοι.μεχρι να φτασουμε στο σκεπασμενο χωρο που οι μαγειροι μας είχαν ετοιμάσει το βραδυνο., ομολογουμενως πεντανόστιμο , φαινεται πως το βροχινο νερο έκανε θαυματα!!!!!!!
Η βόλτα μετα το φαγητο μας έφερε στο κλειστο τηλεφωνείο και καποιος έριξε την ιδέα οτι αν δωσουμε το κατιτις και φωνάξουν τον υπαλληλο να ανοιξει θα μπορεσουμε να τηλεφωνησουμε στη χωρα μας πριν μπουμε αυριο στη βαθια απομονωση της ΟΜΟ και αφησουμε πισω το πολιτισμο ..
Τι δαιμονια μυαλα αυτοι οι ελληνες... Φεραμε αρρον αρρον το φύλακα , τη τηλεφωνητρια που για την αληθεια επι ωρες προσπαθουσε να βγαλει γραμμη πραγμα μη κατορθωτο για ολους....
Γυρισαμε στο σταυλο-σαλε και πεσαμε ξερές ως τα χαραματα που μας ξύπνησε η καταιγίδα... Και παλι οι ουρανοι σκοτεινοι αλλα ανοιχτοι και παλι το νερο να πεφτει τονους και με ταχυτητα με θορυβο, ο αερας να χτυπα πορτες-παραθυρα, οι δρομοι εγιναν ποτάμια και εμεις μες τη τρελη χαρα περιμενουμε να σιγανεψει η ορμη και να παρουμε τη κατηφορα για το κυνηγι της φυλης Mursi...Oι Μουρσι ειναι η πιο απομακρυσμένη και αγρια ας πουμε φυλη της χωρας, ζουν απομονομένοι και αποκομενοι απο την υπολοιπη Αιθιοπια και εχουν τα πιο ασχημα χαρακτηριστικα λογω των δικων τους παρεμβασεων.Ειναι αυτοι που κυκλοφορουν με τα χειλη τρυπια και περασμενα ολοκληρα πιατα στη περιμετρο τους, και την ιδια διακοσμιτικη τυχη εχει η γλωσσα η μυτη κα τα αυτια ...κυρίως των γυναικων.,. και αυτο γιατι 'ηταν ενα πολυ εξυπνο κόλπο να αποφευγουν τις απαγωγες και τη δουλεια απο τους λευκους καταπατητες αποικιοκρατες τα ομορφα κοριτσια και οι γυναικες. Ποιος θα ηθελε στη δουλεψη του η στο κρεββατι του εστω και περιστασιακα μια τετοια μορφη? Κανενας και ετσι οι εξυπνοι μουρσι προστατεψαν τις οικογενειες τους με το να κανουν ασχημες, αποκρουστικες τις γυναικες τους, πραξη που δεν σταματησε με την ανεξαρτησια τους η γιατι εμειναν εκει στα περασμενα χρονια η γιατι ακομη σημερα ο κινδυνος των μοντερνων σκλαβοπαζαρων ειναι υπαρκτος και στη δικη τους κοινωνια.. Οι ανδρες περιφερονται με τιποτα... τσιτσιδοι η οπως θα ελεγε η μανα μου,¨΄ οπως τους γεννησε η μανα τους, ΄΄ με μοναδικα στολιδια τα βραχιολια στους καρπους και τα κολιε στο γεροδεμένο ψηλο αυχένα, και μια μαγκουρα παραμασχαλα εκτος απο το καλοζνικοφ που κοσμει τους γυμνους ώμους..
Οι λασπομενοι γλιστεροι δρομοι , οι νεοσχηματισμένες λιμνες και λακουβες, εγιναν οι εχθροι και ο τάφος των τζιπ.. αλλα βουλιαξαν μες τα θολα νερα με τις βαλιτσες να επιπλεουν ευτυχως δεμένες, άλλα σερνοντουσαν απο τα ισχυρα συρματοσχοινα των πιο τυχερων 4χ4 σε μια διαδρομη μεσα απο αβατη σχεδον φυση ...Απο τις 7 το πρωι ως τις 4 το απογευμα ενα αδιακοπο ντακου-ντουκου σε πετρες, σε βραχια, ενα κατεβα-σπρωξε, ενα κοπανισμα της σπονδυλικης στηλης λες και σε βιδωνουν κατα γης, ενα αναποδογυρισμα των σπλαχνων μεχρι εμετου, αφου τιποτα δεν φαινεται νανε στη θεση του,περα απο τα ματια που ορθανοιχτα παρακολουθουν εκτος το χορο των αυτοκινητων ,το χορο χιλιαδων πολυχρωμων πεταλουδων που συπληρωνουν ενα τοπιο αξεχαστο,...Περνουν οι ωρες οταν ξαφνικα μπροστα μας σε μια παλια ερειπωμενη γεφυρα εμφανίζονται καμμια εκατοστη απο τη φυλη που αναζητουμε..Μας την εχουν στημένη ειδοποιημενοι απο χθες μαλλον απο καποιον που διεδωσε τα νεα γρηγορα.
Ηλθαν να μας συναντησουν δηλωνοντας οτι εχει κοπει απο το νερο η προσβαση στο χωριο τους και για να μην χασουμε εμεις το θεαμα και αυτοι την εμπειρια μας αναζητησαν...
Μωρε αυτοι μας βλεπουν σαν Kinder εκπληξη μου φαινεται εμενα...
Βρισκομαστε περικυκλωμενοι απο πανυψηλους εφηβους και εφηβες, γερους και γριες απο παιδια αμετρητα που σε περιεργαζονται με εντονο υφος με βροντερα επιφωνηματα του τυπου ..τι ειναι δαυτοι? Με τα ματια εξω απο τι κογχες κατακκοκινα προφανως οχι μονο απο την αυπνια και την επιπευκιτιδα,με τα τρυπια χειλη και τα αυτια περασμένα τα χάλκινα η πυλινα πιατα, που για να τοποθετηθουν πρεπει να βγουν και τα 2 μπροστινα δοντια, προσθετοντας στην ηδη αποκρουστικη φάτσα μια επιπλεον ασχήμια και τα σπρωξιματα και τις επιταχτικες φωνες...φωτο,,φωτο, φωτο ....και μολις εκανες να σηκωσεις τη μηχανη σου αρπαζαν το χερι ζητωντας dollar!!!!!,,,,.. Τοση η ένταση ,η επιμονη και το τσαμπουκαδικο στυλ που αρνηθηκα να βγαλω τη μηχανη απο το σακκιδιο .., ασε δε που δεν καταλαβαιναν οταν ελεγα ουρλιαζοντας ΔΕΝ εχω μηχανη!!!!!!!
Ο ξεναγος και οι ανδρες της παρεας προσπαθουσαν να κλεισουν συμφωνίες ειρηνης και ομαλοποιησης της καταστασης με τον αρχηγο της φυλης,αλλα αν και πληρωσαμε αρκετα μαλλον η οτι αυτος δεν ηταν ο αρχηγος η τον εγραφαν στα αρχ.. τους....
Ξαφνικα οι σιδηρογροθιες κανουν την εμφανιση τους και οι απειλες ειναι ξεκαθαρες πια.. Βριζοντας στη αναθεματισμενη συνηθεια και επιρροη απο προηγουμενους τουριστες , πληρωνω βγαζω και 2 φωτογραφιες και υποχωρω προς το δικο μου τζιπ τραβώντας και τη τρομοκρατημενη Τζινα που καποιο χερι αρχισε να χουφτώνει τα στηθη της....
-Τα ειδαν στητα και σκληρα και ηθελαν να δουν τη διαφορα μωρε απο αυτα των δικων τους ετσι που κρεμονται σαν δυο ζαρωμενες προβιες .... λεω γελωντας να μην τη τρομαξω παραπανω..
Βλεποντας πως η κατασταση αρχισε να ξεφευγει πολυ, οι ντοπιοι οδηγοι και ξεναγοι κανοντας ασπιδα και συζητωντας με τους μουρσι σε μια γλωσσα κοινη, οδηγησαν και τους αλλους στα τζιπ .. Μας ακολουθουν τα παιδια και οι εφηβοι τρεχοντας κουνοντας τα χερια σε ενα τελευταιο χαιρετισμο, ενα παντοτινο αντιο και μονο τοτε τα ματια μας καρφονωνται στα γεννητικα τους οργανα που ταλαντευονται και ξεσπουμαι σε δυνατα γέλια ακουγοντας το σχολιο της κυρα Ζωης..μμμμμ σιγα το πραμμα σαν τσουφια ειναι!!!!!!!!!Στο μοναδικο σχολειο που δεν συμπληρωσε αυτο που λεει παντα σε οτι δει,.. ΄΄εχουμε και εμεις στις Σέρρες΄΄!!!!
..- Να και κατι που δεν εχουν στις Σερρες !!!!!!! λεει ο Πάνος...ευτυχως για του Σερρεους...

 

[LULLU]

Φυγαμε δωσαμε τέλος σε αυτη τη συναντηση καπως αποτομα ηταν ομως ο μονος τροπος για να αποφυγουμε τα χειροτερα και συνεχισαμε τη περιπλανιση στη κοιλαδα ακολουθοντας τον ιδιο χορευτικο ρυθμο που οριζαν οι νερολακουβες, οι πετρες και τα αμορτισερ των τζιπ.Ψαχνουμε τη κατασκηνωση που θα περασουμε τη νυχτα και αν και οι οδηγοι ηταν ντοπιοι χαθηκαμε αρκετες φορες μεσα εδω στο πουθενα χωρις σημανση,χωρις δρομους χωρις κανενα σημειο αναφορας , τα gps δεν ηταν στη κυκλοφορια ακομη αλλα και ναταν φανταζομαι οτι η απομακρη OMOvalley θαταν στους χαρτες....
Για μεσημεριανο καταβροχθησαμε σαντουιτς και φρουτα μιας και ταβερνες και καφε δεν υπηρχαν στη περιοχη. Φτασαμε στο σημειο που θα κατασκηνωναμε που μπορει να μην ηταν το προαποφασισμενο αλλα φανηκε το ιδανικοτερο.., ενα χωραφι στη οχθη ενος ποταμου. Οι οδηγοι εστησαν τις σκηνες μας μοιρασαν τα στρωματα και αρχιζαν να μαγειρευουν.Ειχαμε μια ανυπομονησια να διωξουμε απο πανω μας τη κολλημενη στη ιδρωμενη σαρκα μας σκονη αλλα το μαυρο νερο του ποταμου απονθαρρυνε αρκετους.Με τη Κικη και το Πανο τσαλαβουτησαμε στα καταυμαρα νερα οσπου ανακαλυψαμε την υπαρξη ενος πηγαδιου που αντλουσες το νερο με τουλουμπα..Μαζευτηκαμε κατω απο ενα υπεροχο γεματο εναστρο ουρανο,ολες οι γυναικες γυρω απο το πηγαδι και καθε μια με τη σειρα της δουλευε το μοχλο ενω το παγωμενο νερο χτυπουσε τα σωματα μας,..Ηταν το καλυτερο και δροσιστικοτερο πλατσουρισμα που ειχα ποτε κατω απο το λαμπρο φως του φεγγαριου...Μεχρι να τελειωσουν και οι ανδρες το δικο τους πλατσουρισμα το φαγητο ηταν ετοιμο και τα επι γης τραπεζομαντηλα στρωμενα και περιμεναν τα πεινασμενα στοματα μας να δρασουν,,,,.. Το καλοψημενο κρεας και η παντζαροσαλατα ηταν απολαυστικοτατα.. Τρυπωσαμε στις σκηνες μας....Επεσε το σκοταδι και η απολυτη σιγη διακοπτονταν απο αγρια ουρλιαχτα αγνωστων ζωων... Μολις ειχα γυρισει απο μια νυχτερινη επισκεψη στην αυτοσχεδια τουαλετα , ο μοναδικος μου εφιαλτης σε καθε κατασκηνωση, οταν ενας θορυβος ,γδουπος και στριγκλιες ακουστηκαν εξω απο τη σκηνη.. Ξυπνησαν ολοι , οι σκηνες ηταν σε κυκλικη διαταξη αφηνοντας ενα κεντρικο χωρο ελευθερο απο οπου ερχοταν αυτες οι στριγκλιες και φωναζοντας ο ενας στον αλλο βεβαιωθηκαμε οτι ολοι ειμαστε καλα και ασφαλεις.... Πως να ξεμυτησεις πια ? Αδυνατον..!!Ποσες φορες ευχηθηκα να μπορουσα να ειχα babylino η ακομη καλυτερα ουροκαθετηρα.... Επιτελους εφεξε... θαχουν σηκωθει και οι οδηγοι και με αυτη τη σκεψη βγηκα απο τη σκηνη ψαχνοντας τη τουαλετα υπο το πρωινο χλιαρο φως.. Η Ολγα του καλου καιρου και τουυ ροχαλιτου λες και ηταν στο καλυτερο πενταστερο ξενοδοχειο με τα πουπουλενια μαξιλαρια δεν λεει να σηκωθει ....
-Σηκω βρε! Θα μαζεψεις μονη σου τη σκηνη !!!!!!!!
Μαθαμε οτι οι φωνες και η νυχτερινη ας τη πουμε επιδρομη στον καταυλισμο μας ηταν απο πιθηκους που μοιριστηκαν τα απομηναρια του φαγητου και ειπαν να αυτοπροσκληθουν για ενα μεζεδακι....
Ο καιρος παλι ειναι ετοιμος για κλαματα και ρε γαμωτο οταν αρχισει εκτος απο δυνατα κλαει και αγαρμπα!!!!!
Οι νυχτερινοι φιλοι μας μπαμπουινοι,ξεθαρεψαν η απλως μας αγνοησαν και ορμουν στο πρωινο μας, κλεβοντας τα παντα, απο πορτοκαλια, ψωμι ακομη και κουπες καφε!οι μαγειροι τα πηραν στο κρανιο και τους κυνηγουν διοτι οπωςλενε , τους βγηκε ο πατος χθες να ζυμωσουν το ψωμι και τωρα το βλεπουν να κανει χαμηλη πτηση στα χερια των πιθηκων!Ειπαμε και εμεις να βοηθησουμε με το που μαθαμε οτι το ψωμι ηταν χειροποιητο και κατω απο τετοιες συνθηκες και με κινησεις και φωνες που μαλλον θυμιζουν τους εαυτους των συνεπως δεν μας λογαριαζουν καθολου αφου βλεπουν καποιους σε πολυ κακη εκδοση να τους μιμειται αρχισαν να μας πετουν πορτοκαλια ξερκαδιζοντας στα γελια!!Αφησαμε τα απομειναρια ενος γρηγορου πρωινου και παραδωσαμε το χωρο στους νομιμους κατοικους και πηραμε το δρομο για αλλες περιπετειες..
Σε όλη τη κοιλαδα η χαμηλη βλαστηση ξερη πια απο την ανυδρία και τη ζεστη θα έπρεπε να φιλοξενει τα γνωστα ξακουστα αγρια θηρια αλλα εμεις μονο αντιλοπες και φραγκοκοτες συναντησαμε ουτε καν τον μοναδικο και σπανιο αιθιοπικο λυκο....ας ειναι...
Το περασμα για το χωριο των Karo ειχε αποκοπει λογω των βροχων και ετσι αρχισαμε την αναζήτηση αλλου δρομου ..Ποια βοηθεια μπορει να περιμενει κανεις εδω και απο ποιον?Απο έναα βοσκο Karo που απομακρυνθηκε για κυνηγι απο το χωριο του.....και ναταν μονο η χαρα που θα βρισκαμε αλλο μονοπατι που μειναμε αναυδες και αναυδοι ολοι?Οχι ...ηταν το παρουσιαστικο του βοσκου...ακου περιγραφη... ενα θεικο κορμι καταμαυρο , ενοειται αυτο, καλογυμνασμενο , μισογυμνο μονο με το καρο τραπεζομαντηλο στη μεση,στα δυο μετρα και κατι υψος, ενα προσωπο αγγελικο, στα γυμνα χερια περασμενα δεκαδες βραχιολια μπρουτζινα , ενα κονταρι στη παλαμη και ενα σπαθι περασμενο σταυροτα στο στηθος και ενα χαμογελο αμηχανιας βλεποντας τοσες γυναικες να τσακιζονται ορμωντας εξω απο τα αυτοκινητα να τον φωτογραφιζουν ως το μοναδικο σπανιο ειδος προς εξαφανιση,άλλες να ορμούν βγαζοντας του τα βραχιολια απο τα χερια που τα πληρωσαν οσο και οσο πραγμα που σχολιαστηκε απο τους ανδρες της παρεας ως ..δηθεν.,, ετσι για να αγγιξουν αυτα τα μπρατσα!!!!!! ..επεσαν σαν ακριδες λοιπον και μονο που δεν τον κατασπαραξαν ., τα βραχιολια παντως τα πηραν ολα, το πως σωθηκε το καρω τραπεζομαντιλο ειναι μυστηριο...Αδικα πασχιζαν οι οδηγοι να του μιλησουν και να μαθουν τη διαδρομη που θα μας παει στο χωριο του...
-Αντε κοπελες τελειωνετε ..αστε το ανθρωπο να μας πει πως να παμε και θα βρειτε τους συγχωριανους του εκει...λενε οι αλλοι...
Βρε τι περαση εχω θα σκεφτηκε και ο Karo, τρελες ειναι αυτες οι λευκες και αποφασισε να πουλησει ακριβα τις φωτογραφικες ποζες που χαρισε στις παρεξενες ευρωπαιες, απο μπλουζακια, καπελα μεχρι και σαπουνι με αρωμα λεβαντας αποκτησε ωσπου να πεις κιμινο η καλυτερα ωσπου να κανει κλικ ο φακος..
Βρηκαμε το δρομο και τη κατασκηνωση που ηταν σε μια δροσερη τοποθεσία .Αποτελειται απο αρκετες αχυρενιες καλυβες που ζουν οι φυλακες και το προσωπικο της κατασκηνωσης , μια αλανα που θα στισουμε τις σκηνες μας με μοναδικο γειτονα μας ενα λιονταρι αρσενικο σε ενα περιφραγμενο απο χαμηλο και απλο κοτετσοσυρμα χωρο. Το λιονταρι μας κοιτα αδιαφορο , ισως γιατι δεν πιστευει οτι θα περασει τη νυχτα του κοντα μας ακουγοντας τα ροχαλητα και τις φωνες μας..Εμεις ελπιζουμε να μην το θυμωσουμε , το ενοχλησουμε και πηδησει εξω απο τα συρματα γιατι θαχει πολλαπλων επιλογων κρεατικων και γευστικων απολαυσεων...Η ματια μου εξεταζει προς τα που ειναι η θα γινουν οι τουαλετες , ειπαμε το γνωστο μαρτυριο και ανακαλυπτω οτι θα πρεπει να περνω ακριβως διπλα απο το μαντρωμενο ζωντανο για να φτασω στις κεντρικες τουαλετες που υπαρχουν... Ας ειναι κατι θα σκεφτω...,μεχρι να ελθει εκεινη η ωρα..
Δροσιστηκαμε λιγο και αναχωρησαμε για την επισκεψη μας στο χωριο της φυλης ελπιζοντας να μην μπλεχτουμε σε αλλες περιπετειες οπως αυτη με τους Mursi..
Φτασαμε στο χωριο τους που ειναι τοποθετημενο σε ενα πολυ υψηλο λοφο και κατω κυλα ενας ποταμος με καταμαυρα νερα και ισως να μην εχει ψαρια αλλα εχει πολλους κορκοδειλους που επιπλεουν..,.Υπαρχει μονο ενα δενδρο, μια μεγαλη ακακία ακριβως στο χειλος του γκρεμου που μαζευονται αλλοτε τα παιδια και αλλοτε οι μεγαλοι για να δροσιστουν να αγναντεψουν να κουβεντιασουν και να λυσουν τα προβλληματα της κοινοτητας.. Οι καλυβες χορτινες σε κωνικο σχημα και διπλα μια τεντα απο κουρελουδες τεντωμενη σε 4 ξυλα και απο κατω γινεται ολη η λαντζα, απο το μαγειρεμα, το αλεσμα των σιτιρων για το ψωμι, το κοπανισμα του καφε, το πλεξιμο καλαθιων και το ντανεμα των παιδιων..Οι Karo εδω εκτος απο τα στολιδια και κουδουνια που φορουν, εχουν βαμμενα, ζωγραφισμενα τα κορμια και τα προσωπα τους με ασβεστη που αληθεια ειναι δεν προσδιδει αλλο περα απο αγριοτητα στην εμφανιση τους ,που μαζι με την εντονη μυρωδια του ιδρωτα, του ζωικου λιπους και της λασπης που αλειφονται και της μονιμης λιγδας σου προκαλουν ενα ψιλοσοκ μεχρι να συντονισεις μυτη και ματια ...
Και ενω δεν εχεις συνελθει ακομη τα παιδια σε τραβουν και ζητουν ..φωτο..φωτο...απλωνοντας τις παλαμες να δεχτουν τα ζητουμενα μπιρ, τα λεφτα..Εδω ευτυχως η αρνηση δεν συνοδευεται απο σπρωξηματα η χερουκλουματα ..
Πανω σε ενα φορειο-ταβλα κουβαλουν ενα τραυματια οι φιλοι η οι συγγενεις και σε λιγο γεμιζει ο τοπος απο αρρωστους αλλος με πονοκεφαλο, αλλος με πονοδοντο, αλλος με πυρετο,αλλος με διαρροια και αλλοι κινουμενοι απο απλη περιεργεια για τα μεσα και εφοδια μιας αλλης ιατρικης διαφορετικης απο αυτης του αρχηγου τους... Ξαφνικα αντιλαμβανεσαι πως βρισκεσαι αναμεσα στο χθες για την ακριβεια μακρυνο χθες και στο σημερα, βλεπεις τη ζωη να ανοιγεται σε δυο διαφορετικες ταχυτητες , σε δυο αντιθετες κατευθυνσεις και σαν να μοιραζεσαι στα δυο..Βρισκεσαι μπροστα στο αυθεντικο, στο σχεδον αρχαιο, πρωτογνωρο τοσο κοντα σου σε σχεση με τη γεωγραφια σου, τη γονιδιακη ηλικια σου και δεν μπορεις περα απο την τυχη που σου αξιωσε να τα δεις να τα ζησεις εστω και για λιγο, να τα ακουμπησεις να τα καταγραψεις για γεγονοτα,να συνηδητοποιησεις ποσο τυχερος εισαι που γεννηθηκες εκει που η δουλεια, η υγεια, η παιδεια ειναι αγαθο νομικα και συνταγματικα διασφαλισμενο ..

 

[LULLU]

Το βραδυ καθισμενοι γυρω απο τη φωτια ο καθε ενας βουτηγμενος στις σκεψεις του αλλα ολων τα χερια βουτηγμενα στη σακουλα των ξηρων καρπων....Ειχε αρχισει να πεφτει κρυο και προφυλαγμενοι μεσα στους υπνοσακκους ευχομαστε να μην πεινασει το λιονταρι η θελησει νυχτερινο περιπατο....Τη σιωπη της νυχτας σχιζει ενα ροχαλιτο-ουρλιαχτο που εκανε ολη τη κατασκηνωση να αρχισει να διερωταται τι ειναι... Ολο και καποιος ρωταγε απο καθε σκηνη τι συμβαινει και η μονη που δεν απαντησε στο νυχτερινο καλεσμα ηταν η κυρα Ζωη που εμενε στη διπλανη απο εμενα σκηνη.. Ακομη και το λιονταρι ειχε σωπασει και σεβαστει τη αγριοφωναρα της Ζωης..
-κυρα Ζωη-Λιονταρι, 1-0...αποφασιζει η ομαδα και πεφτουμε για υπνο παλι..,οχι ολοι ομως...δυστυχως...για μενα , μετα απο το ουρλιαχτο της Ζωης, τη σκυταλη πηρε η συγκατοικος μου η Ολγα αρχισε και το πηγαινε-ελα στις τουαλετες περνωντας κατω απο τη μυτη του λιονταριου που ενοχληθηκε απο το φως του φακου , το δικο μου βραδυ εμοιαζε με κολαση....η σχεδον....Κατα τις 4 το πρωι λες και ο θεος ηθελε να συναγωνιστει τη Ζωη και αρχισε να βροντα και να αστραφτει...η νεροποντη δεν αργησε να αρχισει ...λιγο ηθελε και οι σκηνες θα γινοντουσαν φουσκωτα πλεουμενα....Αν και η βροχη ταραξε τις πρωινες συνηθειες μας εμεις απολαυσαμε με γελια και αισιοδοξια και τον καφε με βροχινο νερο και το λασπωμενο τοστ και δυναμικα βοηθησαμε στο να ξεκολησουν τα τζιπ απο τις λασπες...
Πηραμε ενα αλλο δρόμο, δηλαδη περασαμε απο τις πιο στεγνες περιοχες για να φτασουμε σε ενα χωριο , DiMekka οπου γινοταν το παζαρι ολων των φυλων...Παλι η ιδια αγωνια καθε φορα που ο δρομος μετατρεπεται σε ορμητικο ποταμι , κατεβενεις σε δενουν με σχοινια μαζι με τους αλλους σε περνουν απεναντι ., εκει περιμενοντας να στεγνωσεις παρακολουθεις την οδυσεια των οδηγων και των τζιπ στην υπερανθρωπη προσπαθεια να βγουν αλωβητοι ολοι απο το υγρο ραλλυ..καμελ-τροφι..Οι ντοπιοι εμφανιζονται κατα δεκαδες πισω απο τις καλαμιες, θυμωνιες και παρακολουθουν , γελουν αλλα βοηθουν καμμια φορα..
Φτανουμε επιτελους στο χωριο οπου στη κεντρικη πλατεια χιλιαδες κοσμος ανακατεμενος με ζωα , τροφιμα, κεραμικα, εργα τεχνης περιμενουν κατω απο το καυτο ηλιο τους αγοραστες.. μοιαζει σαν ενα ζωντανο πινακα ζωγραφιας με εμας να αποτελουμε την ξενη πινελια , νοτα σαν το μοναδικο λαθος ενος τεστ παρατηριτικοτητας σε σταυρόλεξο...εμεις με τα καταιδρωμενα λευκα πρόσωπα, για την ακριβεια κατακοκκινα, προσπαθωντας να αποθισουμε τις χιλιαδες μυγες που μας επιτειθονται κουνωντας τα χερια εδω και εκει και κρατωντας την ανασα μην αντεχοντας σε αυτην την πρωτη οσφριστικη επαφη..Ολες οι φυλες εδω λοιπον , με τις ενδυμασιες τους τα στολιδια τους τη γυμνια τους,.. Πολλα μωρα κρεμασμενα στις πλατες των μαναδων η αδελφων τους μεσα στο χαρακτηριστικο τριγωνικο υφασμα που περνα απο το στερνο και δενει στη πλατη, μυξιαρικα, δακρυσμενα αλλα και φοβισμενα στο παρεξενο βλεμμα και χαδι αγνωστων ανθρωπων που ηλθαν στο χωριο τους ., άλλα κρεμασμενα στο χαλαρο ζαρωμενο αποστεγνωμενο στηθος της μανας πιπιλιζοντας τιποτα αλλο παρα κατι που μοιαζει με λαστιχο ή προβια κοροιδευοντας το χρονο, τη πεινα, τον υπνο... τα νεοτερα κοριτσια μα τι κορμια αληθεια, με βαδισμα γαζέλας στητό λαιμο και οπίσθια που θες δεν θες καρφωνεται το βλεμμα, με μονο καλυμα μια λωρίδα δέρμα και ενα κορδονακι να χωριζει τα οπίσθια ,που συνειδητοποιεις οτι η μοδα του στριγκ εχει τις ρίζες εδω και εμεις τριγυρνωντας μεσα στο σοκκολατι αυτο πληθος περιφερουμε τον εγωισμο μας, τη γελοιοτητα μας την ασπριλα του σωματος μα τη καφριλα του νου ,την υπεροχη εκφρασμενη σε δολαρια που κουνοντας τα μπροστα στα και κατω απο τα ματια τους προσπαθουμε να αποσπασουμε τη μονη ιδιοκτησια που εχουν.., αυτο το κομματι προβιας που κοσμει το κορμι τους για να κοσμει απο τωρα και στο εξης το τοιχο ενος σαλονιου....απομακρυνθηκα απο τη σκηνη για να μην βρισω η χειροδικησω μην μπορωντας να αντεξω το βουβο κλαμμα της κοπελιτσας που ο πατερας και αρχηγος της τραβηξε με το ζορι τη φορεσια για να τη δωσει σε καποια λευκη ...ουτε να αντεξω τον πανχοντρο λεφτα λευκο ζωσμενο με δεκαδες μηχανες και τριποδα που παζαρευει οχι μια αλλα 3 γυναικες και τις σερνει πισω του ...να ποια ειναι η μοιρα του πεινασμενου , του αδυνατου , αυτου που δεν εχει μαθει να επαναστατει αλλα να υποτασεται..ας το διαολο δικαιοσυνη των λαων σου λεει ο αλλος ..,για ποια ανθρωπινα διακαιωματα και απαγορευση της εκμεταλευσης ? ...
Γυρισαμε στη κατασκηνωση, θελαμε να γυρισουμε αλλα πως? Τα ποταμια λυσσαξαν, φουσκωσαν ετοιμα να μας παρασυρουν στο διαβα τους..Γυρω τριαντα τζιπ περιμενουν να κατεβει η σταθμη και η ορμη του νερου. Που ηταν τοσοι τουριστες ?απο που ξεφύτρωσαν? Στα λασπωδη τηςς οχθης μαζευτηκαν πολλοι ντοπιοι αλλοι για να δουν αλλοι για να πουλησουν καλαθια, ξυλογλυπτα, κολλιε και βραχιολια..Στα δεξια οι φωνες του χοντροαμερικανου σκιζουν τον αερα και καλυβουν το ηχο του νερου...πηγε να περασει νομιζοντας οτι το εκτοπισμα των κιλων του θα ηταν ικανο να κρατησει ισορροπια στο νερο , με αποτελεσμα να παρει τουμπα παρεα με τις πανακριβες μηχανες του , τον κρατησαν τη τελευταια στιγμη οι πιο γρηγοροι και δυνατοι που τους το ανταπεδωσε φωναζοντας τους σκυλαραπες.., κατακοκκινος απο νευρα και ντροπη προσταζει τις γυναικες που ειχε αγορασει να τον ακολουθησουν στο τζιπ γυρνωντας ισα πισω...
..-ψψιτ... χοντρουλη... αυτοι που λες σου εσωσαν το τουμπανισμενο απο παχος τομαρι σου και αυτες που συνοδευεις αν δεν ειχες τσεπες φουσκωμενες απο μπιρ ευχαριστως να σου μετεδειναν το aids δωρεαν.. λετινε εραστη του κερατα..δεινοσαυρε!!!!..εγινε ενα μικρο τοσο δα αμερικανοκρητικο επεισοδιο...αλλα το καταχαρηκα...
Καταφεραμε να περασουμε και τα δυο μανιασμενα ποταμια και φτασαμε στη κατασκηνωση.Οι τέντες μόλις ειχαν στηθει και νασου παλι η νεροποντη!!καποιος μας φτυνει σημερα δεν γινεται!!Τρεχοντας προλαβαινω να κανω ντουζ απο τους πρωτους γιατι σε λιγο θα καταφτασει ενα μεγαλο γκρουπ γερμανων και θα γινει πανικος..,οι αλλοι της παρεας μου κατεβαινουν στο διπλα χωριο για να ακουσουν τραγουδια και χορους , τουριστικη ατραξιον για τους γερμανους και ειπαν να επωφεληθουν και αυτοι..Εγω με τη Τζινα μειναμε να φυλαμε τα πραγματα ..Ο μυρωδατος ζεστος καφες μου γαργαλαει τα ρουθουνια , ικανοποιει τον ουρανισκο ενω γραφω τα οσα ειδα και εζησα σημερα..διπλα η Τζινα αποκρουει ευγενικα τις προτασεις ενός οδηγού για νυχτερινη εξοδο που περιλαμβανει βολτα και ποτο!! και με καλει ηρεμα να παω στη σκηνη της δηθεν για επισκεψη..
-Βρε κοπελα μου που ειναι τα μπαρ και τα ορθαδικα εδω ? Στειλτον απο εκει που ηλθε που το παιζει και αυτος βαλεντινο της μαυρης ηπειρου!

• Να σου πω..η σκηνη προσφερει η καφε η αμυγδαλα θες? Αν ναι παρε αλλιως πανε πιο κατω..οκ?
• -Μωρε πως τα λες ετσι !
• -Ετσι ..γιατι αλλιως οποιοσδηποτε ενδοιασμος η δισταγμος θεωρειται και ισως....η μπορει....και αυτο ισχυει για ολα τα κρατη της γης..
• Γυρισαν οι αλλοι ενθουσιασμενοι , βρεγμενοι απο τη κορυφη ως τα νυχια και πεινασμενοι ..διοτι το μεσημερι το φαγητο ηταν μιση μεριδα λογω λαθους υπολογισμου ασε που ηταν και χαλια το μαγαζι...
• Αποψε ομως το φαγητο ηταν υπεροχο,αφθονο και πλουσιο, οι μαγειροι τα εδωσαν ολα!.
• Το πρωι , τα ρουχα που ειχε παρει ενας χωρικος σχεδον με το ζορι να τα πλυνει σιγουρα στο θολο ποταμι, επεστρεψαν το ιδιο μαυρα αλλα και βρεγμενα...φανερο πως ουτε στη φωτια τα απλωσε παροτι υποσχεεθηκε οτι θα ηταν εκτος απο καθαρα και στεγνα....
• Η επομενη μερα ειναι η αρχη της επιστροφης ...παλι πισω στο ArbaMunich που ελπιζω αυτη τη φορα να εχουν φτιαξει το συστημα υδρευσης....
• Οσο καλοι και εμπειροι και αν ειναι οι οδηγοι μας, σημερα τα τζιπ αρνηθηκαν να κολυμπισουν κοντρα στο νερο, κουραστηκαν και απλα καθησαν στο λασπωμενο βυθο...Περιμενοντας ενα μηχανημα, μια μπουλτοζα να μας συρει, ενα σμηνος παιδια και γυναικες απο τη φυλη Hamer μας περικυκλωσαν ζητωντας να φωτογραφηθουν..βρε μανια με τις φωτο!!Γλυτωσαμε τις εξηγησεις και τα πολλα παζαρεματα γιατι ηλθε η μπουλτοζα γρηγορα πραγμα περιεργο γιατι σε αυτες τις χωρες ο χρονος εχει αλλη σημασια και εννοια ..
• Η διαδρομη σημερα ειχε απο ολα τα καλα, τη μια λασπη, νερο, σκονη, πετρες ..και ενα καυτο ηλιο που εμεις αποφυγαμε απλωνοντας τα βρεγμενα ρουχα στα τζαμια του αυτοκινητου...μωρε κοιτα να δεις πως τελικα ουδεν κακο ....και οπως λεει και η κουμπαρα μου....,ολα γινονται για καποιο λογο!!!!!!!
• Περασαμε απο το χωριο των Elbore ,εδω οι ανθρωποι ειναι παραντυμενοι , κουκουλομενοι μεχρι απανω, με σκουρα μαυρα υφασματα με πολυ λιγο ανθακι στις φουστες και στα πουκαμισα οι γυναικες, οι ανδρες με σχεδον ευρωπαικα ρουχα και χωρις στολιδια και κρεμαστα στο σωμα τους. Ειναι αγροτες, βοσκοι και ηρεμοι ευγενικοι ανθρωποι. Σταματησαμε για να αλλαξουμε λαστιχο σε ενα αυτοκινητο και ηλθαν κοντα μας.. Ρωτησαν ευγενικα αν σαν ξενοι και λευκοι ειχαμε μαζι μας φαρμακο για στομαχοπονο και σε λιγα λεπτα μαζευτηκε σχεδον ολο το χωριο ..ο καθε ενας ειχε και απο κατι ,μικρο η μεγαλο σοβαρο η αστειο, ηθελε να πει να εκφρασει το πονο του ,να ζητησει βοηθεια.. ενα δεκαχρονο με υψηλο πυρετο και συσπαση που κανονικα θα νοσηλευονταν και θα χειρουργοταν σσε αλλη χωρα , εδω αρκεστηκαμε στα παυσιπονα και τα αντιβιωτικα, ελπιζοντας να βαλει τουλαχιστον ο θεος το χερι του αυτη τη φορα σε αυτη τη ξεχασμενη και απο εκεινον μερια .. Τι να πεις , τι να σκεφτεις πως να αντιδρασεις οταν προτινεις οχι νοσοκομειο γιατι ξερεις πως δεν υπαρχει, αλλα σιτισι με μονο πατατα και ρωτα τι ειναι αυτο? Οταν λες ρυζι και λεει το ξερουμε αλλα δεν εχουμε!!!! μενεις βουβη και ανυμπορη... Δεν ξερω ποτε περασαν ωρες απο τοτε που σταματησαμε, δεν καταλαβαμε ποτε τα αλλα τζιπ ειχαν φυγει ..τους ειδαμε να γυρνανε ψαχνοντας μας φοβισμενοι οτι κατι παθαμε.. τιποτα απο ολα αυτα...περασαμε ωρες με αυτους τους ανθρωπους και ο Ντανιελ ο οδηγος μας μετεφραζε τις οδηγιες που μπορουσαμε να δωσουμε..,μιας και το τζιπ μας αποτελειτο σχεδον μονο απο γιατρους πολλων ειδικοτητων...

 

[go2dbeach]

Τωρα διαβασα και τη συνεχεια της ιστοριας και ευχαριστω πολυ για τα τοσο ενδιαφεροντα που μοιραζεσαι μαζι μας Περιμενουμε τη συνεχεια!

ΥΓ να διευκρινισουμε οτι ουδεμια σχεση εχω με την κυρα-Ζωη της διπλανης σου σκηνης

 

[Rosa]

Α, βρε Lullu...Άλλοτε κλαίω κι άλλοτε γελάω με τα όσα μας λες, αλλά το σίγουρο είναι πως δε θα τα ξεχάσω ποτέ...Απλά συγκλονιστική κι αυτή η ιστορία σου...

 

[LULLU]

• Απο εκεί ανηφορισαμε για το Matsake που θεωρειται το πιο ωραίο παραδοσιακό αντιπροσωπευτικό χωριο των Konso Η αρχιτεκτονικη μορφη κωνικου σχηματος και τα υλικα δομισης απο λασπη,αχυρα και ξυλο.Οι δρομοι στενοι , οι καλυβες καθε μια με περιφραξη με το πριβε κηπο και τη ξυλινη εξωπορτα .. Χανεσαι μεσα σε αυτα τα στενα αλλα δεν αισθανεσαι μονος αφου σε ακολουθει ολοκληρη κομπανια απο δεκαδες-εκατονταδες παιδια άλλα ντροπαλα, αλλα απαιτητικα σε βαθμο που αποδεκατιζεται η δυναμη σου, η προσοχη σου η ετοιμοτητα σου.. Μας ξεκουφαναν οι φωνες τους και τα τρεχαματα τους που ξεσηκωνουν συννεφο σκονη..φτασαμε στη πλατεια να δουμε τα τοτεμ που εδω κοσμουν το χωριο, .. για αγορες τετοιων αναμνηστικων το βλεπω χλωμο,εως ακατορθωτο λογω του ογκου, του μεγεθους αν οχι και της τιμης των εκθεματων,,...
• Δεν μας καθηλωσε πολυ αυτη η περιοχη , υπηρξε μια βιασυνη και ανησυχια στις σημερινες μετακινησεις και ενας εκνευρισμος πλαναται πανω μας ακαθοριστος αλλα υπαρχει... ασε να δουμε πως θα τελειωσει η μερα.. Πως να τελειωσει? Μα περιμενοντας να περασουμε μια γεφυρα , την ιδια γεφυρα που 17 μερες πριν ειχαμε υποστει μια απιστευτη ταλαιπωρια ωρων..Η γεφυρα σιδερενια , ειχε υποστει φθορες απο το χρονο, τη ανυπαρκτη συντηρηση, τη κακη χρηση και κατι τεραστιες τρυπες στο σιδερενιο δαπεδο της εστελναν στα βαθια νερα του ποταμου οποιο αυτοκινητο θα περναγε.. Τι σκεφτηκαν λοιπον οι κατοικοι της γυρω περιοχης? Μαζευτηκαν καμμια 20 ατομα , πηραν και απο 3 μισοφαγωμενες λαμαρινες και τις τοποθετουσαν στα μπροστινα λαστιχα των αυτοκινητων προσταζοντας τους οδηγους να προχωρουν ενα μετρο μπροστα μεχρι να βρουν ενα στερεο κομματι γεφυρας η τοποθετουσαν πετρες η χοντρους κορμους,,μετα εβγαζαν τις λαμαρινες τις τοποθετουσαν στους πισω τροχους οι οδηγοι αντε παλι λιγο μπροστα μεχρι να πιασουν και οι πισω ροδες καπου στερεα και αντε παλι μεχρι να περασει το αυτοκινητο ..για καθε αυτοκινητο αυτη η αλλαγη του μπρος -πισω η λαμαρινα γινοταν 6 φορες, λογαριαστε τωρα ποσα αυτοκινητα περνουσαν την ωρα και για τις 2 κατευθυνσεις μια και ηταν το μοναδικο περασμα η γεφυρα αυτη...Τη πρωτη φορα που περασαμε πιστεψαμε οτι θα ειχε επισκευαστει η γεφυρα και στο γυρισμο δεν θα αντιμετωπιζαμε το ιδιο.....ελασου ντε! Εδω στοιχιωσαμε σχεδον..καποιος εριξε την ιδεα να παμε να αγορασουμε πολλες και μεγαλες λαμαρινες που να καλυφτει ολη η γεφυρα και να περνουν σιγα -σιγα τα αμαξια χωρις το μαρτυριο του μπρος-πισω..αλλα ο ξεναγος μας ειπε οτι ετσι θα καταστρεφαμε το μεροκαματο ολων αυτων που ασχολιουνται με το περασμα εδω..!Να κατι που δεν ειχαμε σκεφτει...εδω οι κατοικοι δεν επιθυμουν να διορθωθει η γεφυρα γιατι θα χασουν τη δουλεια τους..
• Σκονισμενοι διψασμενοι φτασαμε Arba Munich ελπιζοντας οτι και εδω οι υπευθυνοι θα ειχαν αποκαταστησει τη βλαβη της υδρευσης , τι στη οργη ειχε περασει μια εβδομαδα...
• Θα μπορουσε να ειχε περασει και χρονος αλλα αυτοι δεν ιδρωσαν καν, ουτε φυσικα η υδρευση ειχε αποκατασταθει.. Στις επιμονες ερωτησεις μας λαμβαναμε την ιδια απαντηση, ιν ε χαφ αουρ, οκ? Χαφ συν χαφ και παραχαφ περασε σχεδον το απογευμα ηλθε το βραδυ και εμεις βιδωμενες στο ξυλινο παγκο της ρεσεψιον περειμεναμε τον υδραυλικο αλλα υδραυλικος γιοκ,οποτε αρκετα εντονα ζητησαμε απο τη ρεσεψιον να μας πει επιτελους ποτε θα δουμε νερο στις βρυσες μας...Στα αυτια μας ηλθε σαν αποκοσμη βοη ,,το,,, θα πρεπει να πληρωσεται για να εχετε νερο !!!! Εκει να δεις , αστραψε και ελαμψε ο ουρανος με τετοια ταχυτητα και ορμη που σε δεκα λεπτα ειχαμε ολοι αλλα δωματια με αφθονο τρεχουμενο νερο...
• Το βραδυ μας δεν μπορω να πω οτι ηταν και απο τα καλυτερα ουτε απο τα πιο ηρεμα , τοση ηταν η χθεσινη ενταση που η ιδια συζητηση κυριαρχησε και στο πρωινο.. ..
• Σημερα θα παμε στο παρκο Neschime ενα απεραντο παρκο αναμεσα στις λιμνες Chiamo και Abaja. Μετα απο μια διωρη περιπλανηση επιτελους μας εκαναν την τιμη οι ζεβρες και αντιλοπες, να εμφανιστουν στο οπτικο πεδιο μας,..
• Μαρτυρησαμε σημερα με τα συχνα σταματηματα του αυτοκινητου του Sisai ,,που φωναζει..'' φτανει αλλο δεν αντεχω'' αλλα ο οδηγος περα βρεχει ..εδω φυσικα οι οδηγοι εκτελουν χρεη μηχανικου αναγκαστικα βεβαια, αλλα μαλλον τις πιο πολλες φορες χωρις επιτυχια..Οπως το κοβω θα σπρωξουμε σημερα!!!!!!! Κατι φυσιματα κατι καθαρισματα στη πομπα, που κατα τον οδηγο ηταν χαλασμενη κατι μικροτραβηγματα και μικροσπρωξιματα φτασαμε στο Bekele Malla Hotel, ενα απο τα χειροτερα σε στυλ και εξυπηρετηση ξενοδοχεια οχι μονο της χωρας αλλα του πλανητη..Ειπαμε να απομακρυνθουμε οσο το δυνατον πιο μακρυα απο το χωρο αυτο οσο το γρηγοροτερο και η σκεψη της βαρκαδας στη λιμνη με τους χιλιαδες, κορκοδειλους ηταν απολυτως αποδεχτη απο ολους..Η λιμνη chiamo λοιπον ειναι το σπιτι χιλιαδων σαρκοφαγων ζωων που σκορπισμενα στις οχθες αλλα λιαζονται με ορθανοιχτα τα τεραστια αποκρουστικα σαγονια τους συντροφια με τα πουλια που τους καθαριζουν τα δοντια εκτελωντας χρεη οδοντογλυφιδες , αλλα κολυμπουν στα μαυρα νερα και καποια συγκρουονται με ιπποποταμους για την κυριαρχια υδατινου τμηματος της λιμνης. Εμεις στη βαρκα, και τι βαρκα! ,μια επιπεδη λαντζα μπλε χρωματος που εγερνε αναλογα με το που μετατοπιζονταν το βαρος των 17 τρελων επιβατων της.. Τι τρελλα και αυτη,,,,να βουτηξουμε στα νερα πανω απο κατι αυτοσχεδια μισοβουλιαγμενα ξυλινα παραπηγματα εν ειδος γεφυρας ισσοροποντας με τη βοηθεια μπαστουνιου απο το ενα χερι και κρατωντας το χερι των οδηγων και καποιων παιδιων που ετρεξαν κοντα μας την ιδια ωρα που κατω απο τα ποδια τους κολυμπουσαν οι κορκοδειλοι..Μπηκαμε στη λαντζα και για 3 ολοκληρες ωρες κοιταγαμε και φωτογραφιζαμε καθε κινηση , καθε βουτια, καθε ανοιγμα σιαγονων των ζωων αυτων.., που αρκουσε μια μονο κινηση της ουρας τους πανω στη βαρκα και ολοι θα γινομασταν μεζες πικαντικος, ηλιθια μαλλον ζωα δεν ειναι, βαριεστημενα ?ισως!!!!μπορει να μην ειχαν ορεξη η δεν εκτιμησαν το ασπριδιαρικο δερμα μας και μας αφησαν ανενοχλητους να αρμενιζουμε...
• Γυρισαμε σε αυτο το αισχος ξενοδοχειο , ευτυχως μια βραδια ειναι θα περασει ,..
• Πρωινο-πολυ πρωινο ξυπνημα στις 4 , ενα γρηγορο πρωινο προχειρο και πηραμε το δρομο του γυρισμου στο πολιτισμο της Addis Abbeba.
• Ο ηλιος μας συνοδευε κατακαιγοντας και τα τελευταια αθικτα επιδερμικα κυτταρα μεχρι να φτασουμε Ελλαδα θαχουμε γινει αγνωριστοι η τουλαχιστον χρωματικα ιδιοι με τους κατοικους της χωρας που επισκεφτηκαμε..Φαινεται οτι οι δυναμεις , οι σωματικες αντοχες μας εγκαταλειπουν και ενας -ενας δηλωνει πασο στη τελευταια παρτιδα.. Η κυρια Ντινα αφηνεται εγκαταλειπεται ,να ψηνεται σε ενα υψηλο πυρετο και σε μια ληθαργικη κατασταση που τρομαξε η συντροφια της και πανικοβλητοι σταματουν στο δρομο κατεβαινουν και κανουν σημα να σταματησουν ολα τα αυτοκινητα στοχευοντας κυριως αυτο που μεταφερει τα φαρμακα και τις πρωτες βοηθειες..
• Κανε κατι.. παρακαλει ο Ντανιελ και ο Ζελαλε κατεβαζει με φουρια τη βαλιτσα με τα φαρμακα..
• Ευτυχως που και ο συζυγος της κυριας Ντινας ειναι γιατρος και δεν το πιανει υστερια αλλα φαινεται να ανησυχει..
• Μετατρεποντας το ενα τζιπ σε ασθενοφορο μεχρι να φτασουμε στη πρωτευουσα η ασθενης ειναι βελτιωμενη και ευθυμη..
• --Μα τι φαρμακα εχετε εσεις!!!!!!! εκπληκτος δηλωνει ο Σισαι...
• Σειρα ειχαμε οι υπολοιποι που παρουσιασαμε πολλες φλεγμονες μαλακων μοριων κυριως στα ποδια και χερια που ειχαν προκληθει απο ενα σκουλικι που ειχε εισχωρησει στο δερμα μας την ωρα που εμεις περιπατουσαμε αναγκαστικα ξυπολητοι στις εκκλησιες και στα μοναστηρια. Το μικρο αυτο ζωακι jiggers το ονοματακι του προκαλει τετοιες φλεγμονες που μπορει να επιφερει ακομη και ακρωτηριασμο ,αν δεν γινει καθαρισμος.. Ειχαμε αρχισει τους χειρουργικους καθαρισμους απο μερες τωρα αλλα αποψε θα ειναι η τελευταια φαση για ολους....
• Αποχαιρετησαμε τους οδηγους, τους μαγειρους τους ξεναγους και οπως συμβαινει παντα ανταλαξαμε τηλεφωνα, διευθυνσεις και υποσχεσεις οτι θα ξαναλθουμε ..Ο λατινος εραστης που ακομη δεν μπορει να αποδεχτει τη χυλοπιτα στις ερωτικες κρουσεις, εχει ακομη καταβεσμενα τα μουτρα ,αποχεραιτωντας τη Τζινα δεν ξεχνα να της υπενθυμησει οτι εχασε το ''διαμαντι της Αιθιοποιας΄΄
• Αχ βρε κοπελα μου... τα χανουν τετοια πραγματα?
• Το τελευταιο βραδυ θα μεινουμε στο National Hotel γιατι το Hilton ηταν πληρες λογω ενος συνενδριου ...Ειπαμε, η πρωτευουσα πηρε ,η παιρνει σιγα και σταδιακά τα σκηπτρα απο το Ναιρομπι που μεχρι τωρα ηταν το κεντρο συναντησης, αναπτυξης και αποφασεων απο πολλες χωρες της Αφρικης , Ασιας και Ευρωπης. Το national δεν ειναι μακρυα και ετσι συνδιασαμε τη τελευταια βραδυνη βολτα στα μαγαζακια του Hilton με τις αληθεια πολλες καλες επιλογες δωρων και αναμνηστικων.., μια μπυρα αργοτερα μας χαλαρωσε και μας παρεδωσε σε ενα ξεκουραστο υπνο..

• Σημερα η επιστροφη θα ειναι ατελειωτη, κουραστικη αλλα γεματη αναμνησεις, εμπειριες και εικονες.Απο αεροπλανο σε αεροπλανο απο χωρα σε χωρα και μετα απο 2 μερες σχεδον ταξιδι φτασαμε στη πολη μας με γεματες τις αποσκευες απλυτα σκονισμενα και σκισμενα, ενθυμια και ζωντανια και τις πρωτες σκεψεις και ιδεες για το επομενο ταξιδι.. Εδω το ταξιδι τουτο τελειωνει, επανερχομαστε στα εντος της καθημερινοτητας ,του τροπου ζωης μας, της συχρονης πολυπλοκης αντιληψης των αναγκων μας ,των προσδοκιων μας , της μιζερης αλλα ανετοτατης ρουτινας μας, αλλα με τη διαπιστωση πως κατω απο τα ποδια της ευρωπης ειναι η πραγματικοτητα των οσων ζησαμε και οπως ζησαμε τη καθε στιγμη........κατω απο τα πόδια της ευρωπης....