Αιθιοπία ΑΙΘΙΟΠΙΑ...

[LULLU]

Η βεραντα του ξενοδοχειου φιλοξενει τις στιγμες χαλαρωσης μας μαζι με εκατονταδες πουλια , δεκαδες πιθηκους και μια τεραστια σαυρα η φιδι αναδυεται απο τα νερα της λιμνης , ευτυχως δεν ειμαστε στο Λονχνες....
Στο αεροδρόμιο σημερα μας ταραξαν στο ελεγχο αποσκευων , ψαχνοντας λεει αν τυχον αγορασαμε η μας πουλησανε αντικειμενα ιστορικης αξιας..., ιερα εγραφα, οπως ευαγγελια, γραφες, φαινεται πως καποιοι πουλουν τα παντα για να επιβιωσουν η να κερδισουν...Εμεις ειχαμε πληροφοριες για τετοια γεγονοτα και οσοι αγορασαμε σταυρους τα στειλαμε στο μουσειο να τους ελεγξουν και θα τους παραλαβουμε την ημερα που θα επιστρεψουμε παλι στη πρωτευουσα δηλαδη σε 20 μερες περιπου, να δω αν θυμαται η καθεμια ποιος σταυρος ειναι ο δικος της...θαχει πλακα στο ξεκαθαρισμα...,,Ας ειναι... με υπομονη αντιμετωπισαμε τον ελεγχο και μπηκαμε στο αεροπλανο που ευτυχως ειχε ακουραστους και προθυμους και τους 2 κινητηρες. Η πτηση ως το GONDAR ειχε μολις μισης ωρας διαρκεια. Το ξενοδοχειο μας GOHA δεσποζει ψηλα στο βουνο με θεα ολη τη πολη απο κατω, μεχρι το καστρο του αυτοκρατορα MENENHE,( ισως να μην γραφετααι ετσι) ειναι χτισμενο με παραδοσιακο κυβερνητικο στιλ, ειπαμε σοσιαλισμος και μαλιστα εφαρμοσιμος, με ιδια παραθυρα ξυλινα, ιδια ξυλινα σκαλιστα χωριατικου στυλ επιπλα, ιδια υφαντα κουρτινες και καλυματα, αλλα καθαρα ομως αφου δεν ακουσα να φωναζει η Ζωη ετσι θανε.., εκτος απο κατσαριδες βεβαια που ειναι παντα πιστες φιλες και ακολουθες, για αυτες ουρλιαζει μονο η Λενα, μεχρι που πανω στο κρεββατι στρωνει τη σκηνη που θα χρειαστει αργοτερα στη κοιλαδα Ομο και κοιμαται νομιζωντας οτι δεν υπαρχουν η οτι εχει εξοντωσει τις κατσαριδες....καλα πισω εχει η αχλαδα τη ουρα!!!!!!! Βεβαια το να εισαι σε πενταστερο ξενοδοχειο και αντι για κλινοσκεπασμα η λινα καταλευκα σεντονια να στεινεις σκηνη πανω στο στρωμα των 25 ποντων ειναι ειναι κατι αλλο βρε παιδι μου... φανταζομαι τις καμαριερες το πρωι οταν αντικρυσαν τη μισοδιπλωμενη σκηνη τι φανταστηκαν !!!!!!!!!!!!!!
Πριν απο τη επισκεψη μας στο καστρο περασαμε απο ενα εβραικο χωριο, ναι εβραικο , εβραιων μαυρων, που τωρα πια δεν υπαρχει ψυχη, διοτι οι ισραηλιτες τους πηραν αρον αρον απο εδω μακρυα απο τις φλογες του εμφυλιου και το σιγουρο θανατο απο το λιμο....σιγα μην τους αφηναν...αν θυμαμαι καλα το ονομα του χωριου ειναι Fasalaman .jiohans η κατι τετοιο.. Εδω ο κοσμος σαν να φαινεται οτι περνα καλυτερα, ζει πιο ανετα η τουλαχιστον οχι τοσο τραγικα παροτι και εδω η λαμαρινοσκεπη και η λασποκαλυβα παει συννεφο. Εκτος απο σχολεια και τραπεζες, τηλεφωνεια, εστιατορεια υπαρχουν και 2 νοσοκομεια. Ο κλαδος υγειας στηριζεται και απο ΜΚΟ μιας και συναντησαμε τα αυτοκινητα των MSF ( γιατροι χωρις συνορα) του Ολανδικου παραρτηματος ...
Σε ανταποδωση χαιρετισμου ακομη και με τα πιτσιρικια η κυρα Ζωη φωναζει ...πιο καθαρα λιγο πιο καθαρα!!!!!! ..εχει παθει με τη καθαριοτητα .....
Ψαχνομαι για το τηλεφωνικο κεντρο.. καιρος να μαθουμε και τα νεα της πατριδας... εμ δε?
Ελλαδα???????
Ναι....
Βλεμμα κενο στο απειρο...
Ελλαδα ...Ευρωπη?!!!!! λεω εγω...
Σιωπη..μετα .,,wait please...
Περιμενω...
Δεν μπορω να πιασω Ναιρομπι..
Ποιος ζητησε καλη μου Ναιρομπι?η μεσω Κενυας παει η γραμμη?
Ξανα προσπαθει μεσω κεντρικου τηλεφωνικου κεντρου...
Που τηλεφωνατε μαμ?
Στη μαμα μου στο Γιουναν ..μπας και καταλαβει...
Ποιος θα απαντηση..
Η μαμα μου και δινω το ονομα..
Εσενα πως σε λενε?
Δινω και το δικο μου μαζι με το διαβατήριο..Μονο μη ρωτας τι θα πω γιατι θα στα πω στη γλωσσα μου ΟΚ?
Δωσε καπαρο...
.. Τα νευρα μου τσαταλια εν τω μεταξυ...
Καπαρο ε? Ρεστα απο δολαρια εχει?
Νο ντολαρς μαμ..
Ε νο καπαρο ... απαντω και βγαινω εξω...Αν ειναι να περασω απο χιλια κυμματα και μαλλιστα μανιασμενα να μου λειπει το τηλεφωνημα..
Ειπα να πιω να ξεχασω το τοπικο τσιζ, ενα λικερ αλλα δεν κατεβηκε ουτε γουλια .. μαι απιστευτη μυρωδια και μια απαισια γευση που δεν μπορω να χαρακτηρισω.. Το βραδυ χαλαρο ηρεμο συντροφια με τη φωνη και χορευτικη παρουσια μια αφρικανης πολυταλαντης καλιτεχνιδος.

 

[ΕΡΣΗ]

Άντε να ξαναπιάνω σιγά σιγά το στασίδι....

 

[LULLU]

Το βραδυ χαλαρο ηρεμο συντροφια με τη φωνη και χορευτικη παρουσια μια αφρικανης πολυταλαντης καλλιτεχνιδος που τα λυκνισματα της ειχαν ξεσηκωσει το ανδρικο πληθυσμο του ξενοδοχειου . Ανακαλυψαμε οτι και εδω εχουν το έθιμο της μετωποκωλισης με αρκετη δοση σιέλου του μπαξις οπως συμβαινει και στους παραδοσιακους καλους(πλουσιους) γαμους...Εξω απο τη αιθουσα απλωνεται το σκοταδι και ετσι που ειναι χτισμενο ψηλα το ξενοδοχειο , βλεπεις απο τη βεραντα τη πολη να κοιμαται ....
. Το ξημερωμα και η εορτη της 8 Νοεμβρη , μου θυμησε ενα χαμενο φιλο ...κλεινει χρονος αλλα σαν να μην εφυγε , να μην εγινε,,... ,,. Στη βεραντα απο ενωρις με ενα μαυρο σκετο δυνατο καφε και το σημειωματαριο αγκαλια να γεμιζω τις σελιδες του να μεταφερω τις εικονες που βλεπω....
Ξυπνησαν και οι αλλοι και οπως συμβαινει παντα μετα τα πρωτα χωρατα ξεκιναμε για ξεναγηση..,..για πεζοπορια..
Ενας ανηφορικος χωματενιος γεματος πετρες δρομος μας οδηγει στο μοναστηρι και στη εκκλησια Kwesbwan . που οφειλει τη ιδρυση της στη πριγκιπισα Μewtenab( που θα πει τη ομορφια!) τη δευτερη γυναικα του βασιλια Bakaffa,που μολις την ειδε σε μια εκστρατια του επαθε κοινως , τη πλακα του και αρον αρον , οχι πως δεν ηθελε και αυτη δηλαδη, εκανε τα στραβα ματια για τη κακοκομμενη μυτη θυμα μιας αιχμαλοσιας του βασιλια , εκλεισε τα ματια και ειπε το.. i do... βασιλειας ειναι αυτος ..., ειπαμε...
Απο εκει ευτυχως η κατηφορα αυτη τη φορα μας οδηγει στα λουτρα του Fasilada αυτοκρατορα . που βρισκονται σε μια αποσταση 2 χιλιομετρων απο τη πολη. Μια εκταση παραλληλογραμη ξεσκεπη περιφραγμενη απο ενα υψηλο πετρινο τοιχο και με ενα μικροο αλλα βολικο πυργισκο απο οπου φανταζομαι θα μπορουσαν να κανουν ματι τους λουομενους
Για δροσια ειχαν τη ολοπρασινη ομπρελλα πανυψηλων δενδρων και για καθισματα κωτρωνες που αφθονουν στη περιοχη...Μια φορα το χρονο τα λουτρα γεμιζουν απο νερο και κοσμο για τη γιορτη Timkat αλλα δεν γνωριζω αν γινονται και κολυμβητικοι αγωνες..
...Παλι στο αεροδρομιο παλι σε ενα μολις μεγαλυτερο αεροπλανο να πεταμε για τη πολη που δεν ειναι στα 7 θαυματα του κοσμου,αν και θα μπορουσε να ειναι το 8ο , ειναι ομως σιγουρα ενας ιερος τοπος ορθοδοξιας, τη Lalibela. Η πόλη με τους 10000 κατοικους απο τους οποιους οι πανω απο 1000 εινι ιερεις,πηρε το ονομα της απο το βασιλια Lalibela τον 12 ον αιωνα.
H πτηση δε κρατησε πολυ ισα ισα μιση ωριτσα,αλλα ηταν αρκετη για να δουμε και να μπουμε στο κλιμα της ξηρασιας, στη θεα του σκληρου αγονου τοπιου και της βασιλισσας σκονης.... και καλυβες λασπης και τσιγκου, λασπης και χορτων, λασπης και περιτωματων παντου, οπως παντου πετρα και σκονη που διεισδυει παντου ακομη και στη ψυχη σου. Ενα τοπιο μονοτονο ,θλιβερο, τραχύ τελειος συνδιασμος με τα γυμνα μαυρα και ενος περιεργου μωβ χρωματος βουνα..
Το ξενοδοχειο αλλο ενα της σειρας Ghino Hotel που ειναι υπο κρατικη μεριμνα , σου δινει μια ανασα δροσιας και ανακούφισης...
Η απογευματινη ξεναγηση θα επικεντρωθει στη ανατολικη πλευρα της πολης οπου ειναι οι 11 σμιλεμενες εκκλησιες... Η ιστορια λοιπον λεει τα εξης. Ο βασιλιας Lalibela ειχετον διακαη ποθο ν δημιουργήσει μια νέα Ιερουσαλημ εδω για να μπορουν οι πιστοι ορθοδοξοι που δεν μπορουσαν να επισκεφτουν τους Αγιους Τοπους ,να προσευχονται και να προσκηνουν., αλλα και για να μπει στο ματι της αντιζηλου δυναμικης πολης Αξωμης. Για το λογο αυτο πηγε ο ιδιος στους Αγιους Τοπους να δει και να παρει δειγματα απο του τοπους λατρειας, αλλα οταν επεστρεψε δεν αντεγραψε, αλλα δημιουργησε κατι που δεν μπορουσε παρα να ειναι μοναδικο.., . .Και πραγματι..Εδω οι εκκλησιες δεν χτιστηκαν αλλα
σκαφτηκααν.. Καθε μια απο τις 11 σκαφτηκε σε μονοκομματο βραχο, μετ βαφτηκε στο εξωτερικο και μετα ασχοληθηκαν με τον εσωτερικο διακοσμο..Ενα αρχιτεκτονικο θαυμα μοναδικης και απιστευτης ομορφιας , τοσο απιστευτης που οταν την αντικρυσε και ο πρωτος ευρωπαιος , πορτογαλος υπηκοος το 1520 , διστασε αρχικα να περιγραψει τι ειδε με καθε λεπτομερεια γιατι ηταν σιγουρος οτι θα τον ελεγαν τρελο και ψευτη...
...Για το θαυμα αυτο , χρειαστηκαν 23 χρονια σκληρης δουλειας και 40.000 χιλιαδες εργατες. Η ιστορια λεει εδω οτι βοηθησαν και χιλιαδες αγγελοι που αφηναν την ουρανια κατοικια και ιδιοτητας του το βραδυ, κατεβαιναν εδω και σκαλιζαν ολη νυχτα τις εκκλησιες. Λενε οτι οση δουλεια εβγαζαν την ημερα και οι 40 χιλιαδες,διολασια εβγαζαν οι αγγελοι στη νυχτερινη βαρδια και αυτο για να μην απογοητευτουν απο τη σκληρη δουλεια και παρατησουν αυτο το δημιουργημα που αρεσε τοσο πολυ και στους κατοικους του ουρανου..Ανοιγονται μπροστα μας δηλαδη απο κατω μας, μια υπογεια πολη απο εκκλησιες που επικοινωνουν μεταξυ τους με συραγγες και διαβασεις και στοες. Πρωτη και καλυτερη και πολυφωτογραφημενη η εκκλησια του Αγιου Γεωργιου....

 

[varsa]

η Lullu, ξαναχτυπα!!!! συνέχισε, κι εμεις διαβάζουμε!!!!

 

[ΕΡΣΗ]

Αναμενω με ανυπομονησια τη συνεχεια. Δωσε μας και μερικες πληροφοριες: πως το οργανωσες κλπ.

 

[LULLU]

η εκκλησια του Αγιου Γεωργιου...

 

[LULLU]

μια αλλη πλευρα της εκκλησιας... δυστυχως οι φωτο ειναι μικρες και οχι δικες μου γιατι το 2002 δεν ειχα κομη ψηφιακη μηχανη, μολις σκαναρω καποιες σε ψηφιακη μορφη θα τις αναρτησω.. Το ταξιδι το εφτιαξε ο ΚΑΝΟΝ με το τοπικο GALAXY που μεχρι το Νοεμβρη υπηρχε γιατι εκανα το ιδιο ταξιδι σε φιλους και βρηκα το ιδιο πρακτορειο...

 

[LULLU]

Lalibela ..
.. η επισκεψη μας στα περιτεχνα σκαλισμενα βαθη της γης αρχισε απο τον ναο του Αγιου Μερκουριου...Mια στενη σκοτεινη στοα μηκους 70 μετρων μας εβγαλε σκουντουφλωντας ποτε στο πλαι ποτε στη κορυφη του βραχου με κερδος καμμια δεκαρια καρουμπαλα εκαστος,μια και δεν ειχαμε αρκετους φακους για να βλεπουμε τη πορεια μας, στα σωθικα του ναου αυτου.Κολωνες δεξια αριστερα λαμπερες και υγρες απο τη υπογεια υγρασια, ενα ιερο κατασκοτεινο , και σε καθε εκκλησια ο ιερεας και ο αντιστοιχος σταυρος ...., τοσο σκοτεινα ειναι ολα που ακομη και ο ιερεας φορα μαυρα γυαλια λες και βοβαται μη δει λιγο απο το τεχνητο των φακων μας φως ,η μην δουμε τα χαραχτηριστικα του προσωπου του...ολα κοιμουνται και κινουνται στο απολυτο υγρο σκοταδι...και αν εισαι ολιγο κλειστοφοβικος την εκανες λαχειο ....Μας πηρε ωρα να συνηθισει το ματι μας στο σκοταδι , μας κατεπληξε το σιωπηλο αυτο υπογειο βασίλειο και χαμηλοφωνα αποδεικνυαμε το θαυμασμο και τη εκπληξη μας... Τα α και ου συνεχιστηκαν και στη εκκλησια του Εμμανουηλ ωσπου καποια στιγμη μπερδεψαν τα ποδια μας στα στενα πετρινα σκαλια που μας οδηγουν , για την ακριβεια μας φερνουν να αιωρουμαστε πανω απο μια τεραστια λακουβα σχηματισμενη απο τους γυρω βραχους και εμεις στα πλαινα τοιχωματα του ενος απο αυτων των βραχων να πρεπει να τον κατεβουμε και να διασχισουμε αυτη τη λεκανη- λακουβα που μεσα κινουνται και σερνονται εκατονταδες κορμια αποστεομενα εξαντλημενα απο τη πεινα και τις αρρωστιες χωρις λαλια και ψυχη σχεδον,ισα που μπορουσαν να κρατησουν το χερι απλωμενο λιγα εκατοστα μακρυα απο το κορμο , για να ζητιανεψουν οτι ο καθε καλοθρεμενος τουριστας εχει σε αφθονια...
Η πρωτη αντιδραση ,μετα απο το τρανταγμα της μπουνιας στο στομαχι ειναι να σφραγισεις τα αυτια να κλεισεις τα ματια, σε αυτο που απλωνεται μπροστα σου, σε αυτες τις εικονες που μονο απο περιοδικα και σε σινεμα μπορεις να δεις, ... μαλλον ετσι πρεπει να ηταν και οι λεπροι στη ΣπιναΛογκα , ετσι θα περιμεναν και καταδικοι στη αρενα του κολοσσαιου τα λιονταρια να τους κατασπαραξουν....Δεν εκλεισα τα ματια ,μαλλον απο ντροπη παρα απο το οτι δοκιμαζα τις αντοχες μου στο να βλεπω να ξετρυπωνουν πισω απο τα βραχια και μεσα απο τις σπηλιες κορμια να σερνονται , να απλωνονται δεκαδες χερια στο περασμα μου, να σφηροκοπα στα αυτια μου η βοη απο το συνεχιζομενο παρακαλετο της φτωχειας και το βασανιστικο μουγκριτο των μυγιων που αφηνιασμενες που δεν εβρισκαν αρκετο αιμα να ρουφιξουν απο τους καθημερινους και μονιμους πελατες εξαπολουσαν πολεμο εναντιον μας.... Νοιωθω πολυ μικρη και ενα τιποτα , αμηχανη και αιφνιδιασμενη και με οσο κουραγιο μενει στο βλεμμα μου τολμω να μοιρασω το μονο υλικο αγαθο που η παρεα ειχε μαζι της, τις καραμελες για τις συχνες υπογλυκαιμιες λιγα μπισκοτα και λιγα bir , αλλα και παλι καποια χερια εμειναν αδεια, καποιο στομα συνεχισε να παρακαλα .., οι αθλιοι της γης και των πολιτικων συστηματων ενα σκαλι πριν απο το θανατο που για αυτους θα ειναι λυτρωση, ειναι πολλοι, ειναι τραγικα φανερο το χαος, η διαφορα απο τα χρυσα αμφια και διαμαντοφορεμενους σταυρους της χριστιανοσυνης εως εδω στη λακουβα της αθλιοτητας.....
Δεν μενει νους και ορεξη για να συνεχισουμε τη ξεναγηση στα αγαθα και τις εκκλησιες στα ταματα , στις πανακριβες φορεσιες και τα δωρα στο θεο που ακομη και μεσω των εκροσωπων του μενει κουφος και τυφλος ...δεν θα θαυμασω αλλο τα κατορθωματα ενος λαου, συστηματος που πολιτες πεθαινουν , δεν θα αναψω κερι στη χαρη αυτου που δεν βλεπει...οχι..., αγαναχτηση, νευρα, οδινη,..
Φυγαμε , γυρισαμε στα αυτοκινητα, εκει ειχαμε αποθηκευσει δεκαδες τσαντες που μας εχουν χαριστει στα συνενδρια μας, δεκαδες στυλο και μολυβια και αποφασισαμε να τα χαρισουμε σε αυτη τη πονεμενη , βασανισμενη πολη... Στο δρομο εξω απο ενα σχολειο στημενοι καρτερουσαμε να σχολασουν τα παιδια...το τι εγινε δεν περιγραφεται..
.Ξαφνικα ολοι μα ολοι μικροι και μεγαλοι εγιναν μαθητες, σπουδαστες, ολοι σπρωχνονταν για ενα στυλο, ακομη και τα 2χρονα που σερνονταν στις λασπες ζητουσαν τετραδια για να γραψουν λες και η δασκαλα θα τα τιμωρουσε σκληρα αν δεν εγραφαν....ασε που ο ενας εκανε πασο τα βιβλια στο αλλο να φαινεται φοιτητης και να επωφεληθει και αυτος και ετσι ελαβε τελος η μοιρασια νωρις... Το σχεδιο να δωσουμε τσαντες και γραφικη υλη σε οποιο παιδι βλεπαμε στο δρομο μας οτι κραταγε βιβλια στο χερι ειχε ααποδωση. , ετσι αποφυγαμε το να τροφοδοτησουμε με γραφικη υλη ,παιδια που καμμια σχεση δεν ειχαν με σχολειο.. Αξεχαστη θα μεινει η εκπληξη στα ματια των μαθητων οταν εβλεπαν να τους φτανει στα χερια απο τα ανοιχτα τζαμια του αυτοκινητου τσαντες και τετραδια..ενα χαμογελο ..αυτο το χαμογελο...
Μεχρι να φτασουμε στο ξενοδοχειο , ειχε διαδοθει το νεο και μας περιμεναν στη εισοδο καμμια εκατοστι φητητες, οπως σας ειχα γραψει αρχικα και αρχισε το γνωστο τροπαριο...
..Μαμ εχω γενεθλια.., τι θα μου χαρισεις?
Μαμ,. Αυριο πρεπει να γραφτω στα αγγλικα και δεν εχω να αγορασω βιβλια αγγλικων..
Ποσο κανει το βιβλιο τολμα να ρωτησει η Ολγα..
Να μαμ, σε αυτο το μαγαζι το πουλουν ...και η Ολγα οδευει για την αγορα του βιβλιου ...Δεν προλαβε να το δωσει στο μικρο και το βιβλιο, που ητααν σκισμενο τσαλακωμενο , ξαναπαει στο παγκο του καταστηματος που πουλουσε ειδη λαικης τεχνης..
Ολγα καλη μου ...σουβενιρ πουλαα ο κυριος ... το βιβλιο ειναι κολπο...
Δεν πειραζει ..τα καημενα παιδια...
Την επιασε το παιδιαστικο μυξομενο βλεμμα τους,,.., εχει και το αλλοθι λογω ειδικοτητας...
Γυρω μου γινονταν μια απιστευτη ανταλαγη διευθυνσεων, τραπεζικων λογαριασμων, τηλ και email ναι email και fax και οταν ρωτησα το γιατι πηρα μια αποκαρδιωτικη απαντηση του τυπου...
.. Γιναμε λεει αναδοχες μητερες και θα τους στελνουμε καθε εξαμηνο λεφτα και αυτα θα μας στελνουν την προοδο τους..
...Θα γινεις και δικη μου αναδοχη μαμα? Εγω θα σου φερνω τον ελεγχο σπιτι καλε!!!!!!!!!!
..Δηλαδη μας κοροιδευουν?
..Σωπα!!!!!!!!!!! ξερεις στη χωρα σου πολλα 11χρονα που εχουν τραπεζικο λογαριασμο και ταυτοτητα για αναληψη, υπολογιστη και φαξ αλλα ζητιανευουν τη εγγραφη στο σχολειο?
..Καλα δεν πειραζει λεει ο Μινως... εχουν τη συνειδηση τους ησυχη οτι εν γνωσει τους τις κοροιδεψαν...
Και τι δεν σκαρφιστηκαν για να δελεασουν τις πιο σκληρες, τι για το Σωκρατη, Αριστοτελη και Πλατωνα , τι για την γεωγραφικη θεση της Ελλαδας στη Ευρωπη, για τα συνορα, μας κατεταξαν στα Βαλκανια σωστα, την ωρα που αλλοι δεν ειχαν καν ξανακουσει το ονομα Ελλαδα, κατι ειναι και αυτο, αλλα δεν ηταν αρκετο να μας συγκινησουν να μας αναψει μεσα μας το φιλτρο της μητερας εστω και της αναδοχης...... η πονηρια αν δεν σκοτωνει , απομακρυνει και γρηγορα ...

 

[LULLU]

Η ωρα περασε και η μερα εκλεισε το κυκλο της με εικονες τοσο διαφορετικες μεταξυ τους που δεν εχουν προλαβει να παρουν τη οριστικη θεση καταταξης στα ερεθισμενα ακομη κυταρα του εγκεφαλου... επεσε το σκοταδι και η δροσια σκεπασε τις λαμαρινοσκεπες που ψηνονταν ολη μερα κατω απο το καυτερο ηλιο ακομη και η σκονη καταλαγιασε , ολα μπαινουν σε τροχια σιωπης και εμεις αποκαμωμενοι απο τη σημερινη εμπειρια κατεβηκαμε για βραδυνο...., οπου για μια ακομη φορα διαπιστωσαμε οτι δεν θελει πολυ σε αυτη τη ζωη να γινεις απο δημαρχος κλητηρας, η απο χορτατος πεινασμενος.... Ο ξεναγος λοιπον ειχε παραγγειλει φαγητο για 14 ατομα ..ναι για 14 ατομα...οι υπολοιποι οφθαλμολουτρα ...
..με ποια λογικη καλε μου αφου ειμαστε 17? γνωριζεις προσθεση?
..Ναι μαμ..μιστεικ....
.Ασε θα φαμε επιδορπιο...
Αμ δε....κατι καραμελε κουνιστη νερουλη μοιρασμενη η μια στα 4 ...εμ τα θαυματα μονο στη Κανα γινινταν και μια φορα μονο.....Και εδω ευτυχως που δεν επαληθευτηκε το ..,,νηστικο αρκουδι δεν χορευει...εμεις και χορεψαμε και ανεκδοτα ολη νυχτα λεγαμε να ξεγελασουμε τη πεινα μας στο κατω κατω γιαμια βραδια ηταν μονο...
..Χαραματα και σαν σε ηχο ακουγα το ονομα μου ρυθμικα... ανοιγω τα ματια και στεινω αυτι... και παλι ακουω το ονομα μου ...
..Ρε ποιος με φωναζει μαυρα μεσανυχτα?
..Ααα ειναι τα παιδια , μαθητες που χθες ηθελαν να μαθουν το ονομα σου ..
..Και τι θελουν εξω απο το μαντροτοιχο του Rocha?
..Ανοιγω το παραθυρο και βλεπω 7-8 ασπρα πουκαμισα να πηδουν εξω απο το τοιχο και να με φωναζουν...
...Μαμ...μη ξεχασετε τα βιβλια, τη εγραφη του σχολειου...τα λεφτα για τις στολες.. να μας στειλεται χρηματα!!!!!!
.. Θα το πω στις μαμαδες σας....οκ?
..Ολγα ..Κικη.. τα παιδια σας αιτουνται αιωνιας αφοσιωσης και προσοχης...
..Ειδες τα καημενα? Λεει η Ολγα που ερχεται για πρωινο κρατωντας μια πλαστικη σακκουλα στα χερια και μας δειχνει το περιεχομενο.. ενα σαλι και ενα ζευγαρι γαντια πλεχτα και ενα δακρυβρεχτο γραμμα απο το θετο παιδι.......λιωμα η Ολγα ετοιμη να την πατησεις!!!!!
Βρε τι ταχυτητα τα ατιμα!!! σε χρονο ρεκορ ετοιμα τα αναμνηστικα , τα δωρα, ...
Αφοσιωθηκα στο καφε και στο πρωινο μιας και το βρισκω αφθονο και διαθεσιμο ..δεν ξερεις τι θα μας βρει το βραδυ, ακολουθω αυτο που λεει συχνα ο πατερας μου...''τρωε οσο να βρισκεις οι οσο να θες...'' αντε και εγω βουρ τωρα που βρισκω...
Ικανοποιημενη οσφρηση , γευση και στομαχι, ξεκινουμε τη ξεναγηση στις βορειες εκκλησιες..
Και εδω επαναλαμβανεται το ιδιο θαυμα και θεαμα,,, ναοι σκαμμενοι μεσα στους βραχους, κατω απο τους βραχους , θυμιζει λιγο τη Πετρα της Ιορδανιας ..Ακομη και εδω στα εγκατα η ιδια συνοδεια, οι best friends οπως αυτοαποκαλλουνται ζητωντας , ζητωντας τα παντα σε σημειο που γινεται αρκετα εκνευριστικο ολο αυτο το σκηνικο που μαζι με τα εκατομυρια μυγες σε φερνουν σε απογνωση.....
Σαββατο σημερα , τα σχολεια κλειστα και μια λαοθαλασσα στο παζαρι. Εδω γινεται ενα μεγαλο παζαρι που εμπορευονται τα παντα, απο αψυχα και εμψυχα αγαθα.. Η εικονα εντονη, μυρωδιες εντονες, φωνες ... κοσμος, παιδια.. και εμεις οι τουριστες να αγωνιουμε να φτασουμε ως τα βαθη του παζαριου με νευρικοτητα αφου δεν μας αφηναν οι παρατρεχαμενοι κολλημενοι σαν βδελες πανω μας, οχι φωτογραφια να παρουμε αλλα ουτε ανασα..ασε που ντε και καλα ηθελαν να μας πεισουν να αγορασουμε γαιδαρο...120 bir για τους ντοπιους ,εμεις που ειμαστε λεει τουριστες θα πληρωσουμε 150....
..Κοιτα τωρα... αν πετα ο γαιδαρος ειναι μια ευκαιρια λεει ο Μινως..εδω πηρατε ενα κολλιε τα διπλασια .. ..
Ευτυχως που δεν πετα Μινω .. αλλιως ολοι με γαιδουρια θα γυρναγαμε πισω!!!!!!
Μεσα σε αυτη τη φασαρια, τα ξυλα, τα καρβουνα , ο καφες, μπαχαρικα,το αλατι, τα ζωντανα, τα φρουτα, τα τζερτζεβατικα, τις ασπροφορεμενες μανες που καταχαμα θυλαζουν τα μωρα, τους ζητιανους,.. χασαμε τη επαφη με τη πραγματικοτητα και βρεθηκαμε αλλου για αλλου.. Εδω φανηκαν χρησιμοι οι best friends που μας οδηγησαν απο κατι αλλα μονοπατια πισω στο ξενοδοχειο. Μπροστα σε αυτη τη πιστη συντροφικοτητα δεν μπορεσαμε να αρνηθουμε τη επισκεψη που μας προτειναν για καφε στο σπιτι μιας ξεδελφης της αδελφης καποιου..., ..
Εμεις που για καφε δινουμε θανατο πηγαμε επισκεψη στο σπιτι της ξαδελφης της αδελφης... Το σπιτι αποτελειται απο ενα στρογυλο χωματινο δωματιο με ενα παγκο κολημενο γυρω -γυρω στο τοιχο . Μια σχισμη και μια εσωχη σε μια ακρη υποδηλωνει τη κρεβατοκαμαρα οπου υπαρχει ενα κρεββατι που πανω κλωσαγαν 2 κοτες.. Εμεις σταυροποδι πανω σε ενα αχυρενιο χαλι παρακολουθουμε τη ξαδελφη να ψυνει το καφε με παραδοσιακο τροπο.., που ομολογω ηταν πεντανοστιμος αρωματικος και μερακληδικος.. Δοκιμασαμε ολες και αυτες που δεν εχουν μικροβιοφοβια αλλα και αυτες που εχουν παρ οτι τσεκαραν καθε κινηση της ξεδελφηςγια το που πλενει τα φλιτζανια, που βαζει το νερο, τα κουταλια, καμμια δεν μπορεσε να αντισταθει στη μυρωδια που γαργαλησε τα ρουθουνια μας...
Παντα με συνοδεια βρεθηκαμε στο κεντρο του χωριου προς αναζητηση του τηλεφωνικου κεντρου Μεσα στη κλειστη ζεστη τηλεφωνικη καμπινα ηχησε στα αυτια μου η πιο ζεστη , αισθησιακη φωνη που ακουσα ποτε μου να μου λεει οτι ο αριθμος που καλω δεν απαντα..
...Α βρε μανα.. που γυρνας???!!!!!!! και προσπαθω να μιλησω τουλαχιστον στη αδελφη μου αλλα τζιφος.., η ιδια αισθησιακη φωνη μου επαναλαμβανει το ιδιο .. δεν απαντα.,.. ..βγαινω απο τη καμπινα λουσμενη στο ιδρωτα με τη φωνη να ηχει ακομη στα αυτια μου...ας ειναι ...κατι και αυτο!!!! Με το που βγαινω βλεπω 2 βελγιδες να χτυπιουνται , να μιλουν δυνατα να χειρονομουν τρομοκρατημενες .. Μας πλησιασαν ρωτωντας αν μπορουμε να βοηθουσουμε και διαπιστωσαμε οτι μια αλλη φιλη τους ειναι βαρια αρρωστη και ψαχνουν να φυγουν .. Το βαρια αρρωστη ειναι μια οξεια οσφυαλγια που καθηλωσε τη γυναικα στο κρεββατι,οπως διαπιστωσαμε μολις φτασαμε στο δωματιο τους , δωσαμε τις πρωτες βοηθειες και οδηγιες και φυγαμε..

 

[LULLU]

Περασαμε σαν σιφουνες απο την εισοδο του Rocha καβαλωντας σχεδον το βουνο των φιλων και αφησαμε τα πονεμενα κορμια μας απο τη τοση σημερινη πεζοπορια να ξαποστασουν σε αυτο το ημισκληρο αλλα ουχι πουπουλενιο στρωμα ,,..
Ματι δεν εκλεισα αποψε παλι, τη μια τα κουνουπια, την αλλη η ζεστη αλλα κυριως τα εντονα γαυγισματα των αδεσποτων που τσακωνονται κατω απο το παραθυρο μου., αλλα και η πρωινη ψαλμοδια στην εκκλησια στη διαπασων τα γκαζια! , ..και ηλθε και εδεσε το κερασακι με τα παιδια να φωναζουν παλι ενα ενα τα ονοματα μας.. Δεν αντεξε η Κικη ανοιξε τα παραθυρα και τα πηρε κυνηγι με κερδος ενα μισαωρο ακομη υπνου για οσους εχουν το υπνο στο τεπακι...οι υπολοιποι για πρωινο...
Σημερα φευγομαι απο τη σκονισμενη ξερη αγονη πολη και πριν πουμε το αντιο σε αυτο το αγριο τοπιο, σταματαμε σε ενα ακομη μοναστηρι που ειναι χωμενο σε μια σπηλια λιγα χιλιομετρα εξω απο τη πολη. Μια μεγαλη αιθουσα στενομακρη, ημισκοτεινη με καλαμενια παραθυρα και αχυρενια στρωσιδια . Για να μπουμε οπως και σε καθε εκκλησια , βγαζουμε τα παπουτσια μας. Και ειναι αληθεια ενα βασανο να λυνεις και να δενεις τα κορδονια τοσες φορες την ημερα ,τοσο που περνα απο το μυαλο να πεις οχι .. Ασε που κυνδυνευεις να βγεις και να μην βρεις τα παπουτσια σου κυριως εκει οπου υπαρχει πολυς κοσμος.
Μονο στη εκκλησια του Αγιου Γεωργιου δεν υπηρχε περιπτωση να χασεις τιποτα. Στα σκαλια λοιπον εξω, αφησαμε τα παπουτσια μας καμμια 50 ανθρωποι, οταν δε βγηκαμε, ενας νεαρος που ηταν εκει και επεβλεπε με το που εκοβε τη φατσα μας εφερνε και το δικο μας παπουτσι..
Πως το κανεις αυτο ? Πως θυμασαι ποιο παπουτσι ανηκει σε ποιον?
Μαμ ..ολα ειναι ευκολα..
Δεν ειναι δυνατον.. ετυχε λεω και καθομαι και παρατηρω το επομενο γρουπ ... ο δικος σου με το που αρχισαν να βγαινουν απο την εκκλησια τους εβαζε στο χερι τα παπουτσια χωρις να κανει κανενα λαθος... .Λοιπον εδω σε αυτη την εκκλησια δεν υπηρχε ψυχη για να μπερδεψουμε τα παπουτσια υπηρχαν ομως κατι υπουλα ζωυφια που σφηνωθηκαν στα δαχτυλα μας και που μετα απο 2 μερες ολοι αντιμετωπισαμε μικροαποστηματα..
Μας βγηκε λιγο η γλωσσα στη ανηφορα μεχρι να πιασουμε ισωμα παλι , αλλα πηραμε μια ανασα σταματωντας στη κορυφη που μας περιμεναν τα παιδια του σχολειου με τραγουδια και ταμπουρλα... Επομενος σταθμος το αεροδρομιο για να πεταξουμε για Αxum. Μετα τη διαδικασια ελεγχου η επιβιβαση οπου τραγικη ανακαλυψη η ελλειψη θεσεων. Τα νευρικα γελια μας ,ενοχλησαν κατι ιταλους σε βαθια προχωρημενα γεραματα , ( γκιουρασικ γκρουπ κατα τη Τζινα,)που ηλθαν για ιερο προσκυνημα στη Αξωμη ασε δε που εκδηλωσαν φοβο για την ασφαλεια της πτησης..Ευτυχως η Τζινα βρηκε θεση στο πιλοτηριο και εμεις στα καθισματακια διπλα στη αεροσυνοδο.....Ειχαμε τυχη και προσγειωθηκαμε το απογευμα στη πολη και αμεσως επισκεψη στο μουσειο λες και θα χαναμε κανενα γλυπτο... Ενα πολυ μικρο, φτωχο και τιγκα στη σκονη μουσειο, ετσι για να τονιζει την ηλικια των ευρηματων, πραγμα που αφηνιαζει τη κυρα Ζωη..
Ε ...ειπαμε τωρα, βρωμα στο δρομο και στα σπιτια τους αλλα και στο μουσειο? Το μουσειο πρεπει να αστραφτει!!!!!!
Η πολη μας ανοιγεται διαφορετικη, ειναι διαφορετικη.. , εχει μεγαλους δρομους περισσοτερα μαγαζια και πολυ πιο πολυ καθαρη αν και δεν πειθεται η Ζωη.. Αντιλαμβανεσαι οτι εδω ο κοσμος ερχεται σε επαφη συχνοτερα με τουριστες, αλλες νοοτροπιες..Ακομη και το τσουρμο των φιλων εχει αφανιστει σχεδον..
Αναστεναξαν τα μαγαζια και οι μαγαζατορες απο τα σκληρα παζαρια των κοριτσιων.. , αλλα ειπαμε το χουι πεθαινει τελευταιο... Επι 5 ωρες η Ολγα μπαινοβγαινε στα μαγαζια μην μπορωντας να αποφασισει για την αγορα μια καρφιτσας και ενος ζευγαριου σκουλαρικια που σημειωτεον το ιδιο και μοναδικο σχεδιο υπηρχε σε ολα τα μαγαζια... , γλυτωσα το εγκεφαλικο και η Ολγα τον αποκεφαλισμο με το να αποχωρησω απο τη μαγαζοτσαρκα....
Αυριο ,αξημερωτα , δηλαδη μαυρα μεσανυχτα θα παμε να παρακολουθησουμε στο κεντρο της πολης ,μια ιερη ακολουθεια.. Νυχτα με φακους φτανουμε στη πλατεια και μπροστα μας απλωνεται ενα θρησκευτικο μεγαλειο που μονο σε επικα χολυγουτιανα εργα βλεπουμε. Εκατονταδες πιστοι τυλιγμενοι με ενα ασπρο μανδυα και σαλι τοποθετημενοι κυκλικα γυρω απο ενα βαθρο , μια σκηνη οπου μεσα παπαδες και κληρικοι ψελνουν... Τα προσωπα φωτιζονται απο αναμμενα κερια που μοιραζαν στη εισοδο σε καθε ενα ...Ενας ψαλμος ακουγεται και σιγα σιγα αρχιζει η περιφορα της εικονας και πισω οι πιστοι σε κυκλο ., μαζι και εμεις που εχουμε κυριευθει απο μια κατανυξη , ενα δεος.Η αληθεια ξαφνιαστηκα με ολα αυτο , κοιτω δεξια και βλεπω να δακρυζουν οι κολλητες μου, κοιτω κατω και αριστερα το ιδιο και οι αλλες και βρισκομαι αναμεσα σε ενα φορτισμενο συγκινησιακα χωρο που δεν μονο στη μνημη μπορω να αποτυπωσω γιατι η ηλιθια αφησα τη μηχανη στο ξενοδοχειο..., τετοια χαζομαρα δεν εχω διαπραξει ποτε......
Τυχερες που γευτηκαμε αυτη τη θρησκευτικη τελετη γυρισαμε στο ξενοδοχειο για πρωινο κατα τις 6 οπου οι αλλοι κοιμουνται ακομη τον υπνο του δικαιου και τι παραπονα οταν μαθουν τι εχασαν ...
.Οι τεραστιες κολωνες των 25 και 30 μετρων που ορθωνονται μπροστα μας μαγνητιζουν τα βλεμματα και απορουμε πως σκαλιστηκαν σε αυτο το μονοκομματο βραχο πως μεταφερθηκααν και πως καταφεραν οι πανπονηροι Ιταλοι να κλεψουν τη μεγαλητερη και σαφως πιο βαρια κολωνα που κοσμει της Ρωμης το μουσειο...
Εχουν γινει εκκλησεις να μας επιστρεψετε πισω τη κολωνα λεει ο ξεναγος...γουι σι..
Να σας επιστρεψουμε?
Ναι την εχετε στη Ρωμη!!!!!!!!
Ναι μα δεν εχουμε Ρωμη στη Ελλαδα .για την οποια ειχε δηλωσει πως γνωριζε τα μηκη και τα γεωγραφικα πλατη και την ιστορια της..
Παλι μας μπερδεψαν λεει η Αγγελικη...ας ειναι τουλαχιστον η συγκριση εγινε με Ιταλια παλι καλα....
Μετα τη επισκεψη μας στο παλατι της βασιλισσας Σαββας, που καπως μπερδευτηκα γιατι νομιζα οτι υπηρξε μονο στην Υεμενη αλλα ειπαμε ,βασιλεια ειναι αυτα απο ανατολη στη δυση ιδρυονται και καταργουνται .....,,,,.
Ετοιμοι για επιστροφη στη πρωτευουσα ξεκουραση μια μερα γιατι απο αυριο ξεκινα το οδοιπορικο στη κοιλαδα της ΟΜΟ .
Να πω οτι αυτη τη φορα ευτυχως και θεση βρηκαμε στο αεροπλανο και εφυγε και μια ωρα ενωριτερα οποτε φτασαμε ΑDDIS ABBEBA γυρω στις 7 το απογευμα.Δεν θα φηναμε να περασει το βραδυ ετσι χλιαρα και αποφασισαμε να παρακολουθησουμε παραδοσιακους χορους και να γευτουμε τα παραδοσιακα εδεσματα. Και εκει που ο νους ταρακουνιεται βλεποντας τους χορευτες να κουνουν μονο ωμους και αυχενα σουρχεται εσενα το ρεβοκρανο και τρεχεις για κολαρο...Τα ματια εχορτασαν αλλα το στομαχι αηδιασε στη γευση της ιγκερα, το τοπικο ψωμι ,που μοιαζει σαν βιτεξ που φουσκωνει στο νερο με μια οξινη γευση απιστευτη...Το Χιλτον μας περιμενει να μας κοιμησει , αναρωτιεμαι αν ειχε και να μας ταισει αλλα δεν ρωτησα...
Ξυπνημα πολυ πρωινο και σημερα... μας περιμενει μια διαδρομη 10 ωρων με τζιπ και ενας ουρανος συνεφιασμενος που μας φοβεριζει,,..
Α α δεν ειναι βροχη, ειναι η ρυπανση, η πολη μας ειναι απο τις πολεις εκεινες που πηραν τα πρωτεια στη ατμοσφαιρικη ρυπανση ...
Η διαδρομη απιστευτα ενδιαφερουσα Εδω στο νοτο κανει την εμφανηση του και λιγι πρασινο, μπανανιες, ακακιες, ευκαλυπτοι. Ενας βιοτοπος που ηταν και υδρο βιοτοπος αλλα λογω της υπεραντλησης εχει ξεραθει, φιλοξενει παρα μα παρα πολλα πουλια τα μονα που εμεινα μεχρι να φυγουν και αυτα κυνηγημενα απο τη δειψα και τα αεροβολα, τα ζωα την εχουν κανει εδω και καιρο, ενω η κυβερνηση της χωρας μενει παγερα αδιαφορη ., ναι σιγα μη σκασει, εδω δεν κανει απολυτως τιποτα για να βελτιωθει η ζωη των πολιτων θα κοιτα τα πουλια και ζωα?
Ανταμα με τα δεκαδες πουλια, εκατομυρια μυγες και κουνουπια, εκατονταδες ρακενδυτα αποστεομενα παιδια να φωναζουν να ποδοπαντουνται σε ενα κατατοπι πισω μας...Και τι φωναζουν? Στυλο μπλουζακια και τελευταια χρηματα, μιας και γνωριζουν πως και να τους δωθουν δεν μπορουν να τα αξιοποιησουν...
Οι κακτοι το μονο φυτο που αντεχει στη ξηρασια και για να πω τη αληθεια και στο μπαλκονι μου , φτανουν αρκετα μετρα σε υψος που τους χρησιμοποιουν για περιφραξη χωραφιων.
Ο κοσμος, πολυς κοσμος και παντα στα ασπρα, ο καθιερωμενος ενδυματολογικος χρωματισμος της χωρας... Ενα συνεχες πηγαινε- ελα σαν ενα σμηνος μελισσων που ψαχνει για λουλουδια και στις ακριες του δρομου με το που παει να δυση ο ηλιος αρχιζουν τη παρελαση χιλιαδες αγελαδες , που αφησαν τα βοσκοτοπια και επιστρεφουν στις στανες.Αρκετεες φορες αναγκαστηκαμε να σταματησουμε στη ακρη του δρομου και για αρκετη ωρα , διδοντας προτεραιοτητα σε αυτη τη κινουμενη θαλασσα... αλλοστε δεν υπηρχε και αλλη επιλογη περαν του ποδοπατηματος που δεν ηταν επιθυμητο απο κανενα μας... Σταματησαμε καθ οδον για καφε αρκετες φορες και φτασαμε στη λιμνη ArbaMunichπου θα διανυχτερευαμε..Στη μια πλευρα της λιμνης λοιπον σε ενα χωραφι, σκορπισμενα κατι μικρα αθλια δωματια χωρις μπανιο ,εκτος και αν η σωληνα που βγαινει στο τοιχο και τρεχει νερο θεωρηθει αξεσουαρ μπανιου,με ενα πλαστικο ροζουλι τριανταφυλλο να διακοσμει ενα ποτηρι και μια κουτα, ολοκληρη κουτα απο προφυλαχτικα πανω στο κρεββατι.. ,επεσε το γελιο της αρκουδας..

 

[Rosa]

Συγκλονιστική, όπως πάντα........Σε ευχαριστούμε για την απίστευτη διήγηση....

 

[ΕΡΣΗ]

Μπραβο βρε Lullu! Επεστρεψα και απολαυσα μια συγκλονιστικη χορταστικη συνεχεια!