Όταν όλα πάνε διαφορετικά από ότι τα σχεδίασες!

[Kanel28]

Κανένα νέο σχετικά με την ανανέωση του συμβολαίου;

Αγαπητή μου, πραγματικά ο μεσίτης μας και το γραφείο που επιλέξαμε δεν παύουν να μας εκπλήσσουν κάθε φορά. Η ανανέωση του συμβολαίου έγινε...τίποτα όμως πια δεν είναι το ίδιο! Και εκεί που νόμιζα ότι η ιστορία είχε κλείσει σας έχω mini bonus ιστοριούλα, "το ρέκβιεμ του μεσίτη μας"(μην αγχώνεστε δεν τον σκότωσα ). Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

 

[happy_dreamer]

Αγαπητή μου, πραγματικά ο μεσίτης μας και το γραφείο που επιλέξαμε δεν παύουν να μας εκπλήσσουν κάθε φορά. Η ανανέωση του συμβολαίου έγινε...τίποτα όμως πια δεν είναι το ίδιο! Και εκεί που νόμιζα ότι η ιστορία είχε κλείσει σας έχω mini bonus ιστοριούλα, "το ρέκβιεμ του μεσίτη μας"(μην αγχώνεστε δεν τον σκότωσα ). Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

Περιμένουμε με ανυπομονησία!!

 

[kanarinaki]

Αγαπητή μου, πραγματικά ο μεσίτης μας και το γραφείο που επιλέξαμε δεν παύουν να μας εκπλήσσουν κάθε φορά. Η ανανέωση του συμβολαίου έγινε...τίποτα όμως πια δεν είναι το ίδιο! Και εκεί που νόμιζα ότι η ιστορία είχε κλείσει σας έχω mini bonus ιστοριούλα, "το ρέκβιεμ του μεσίτη μας"(μην αγχώνεστε δεν τον σκότωσα ). Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

Ωχ...Περιμένουμε ..

 

[Kanel28]

"Ένα ρέκβιεμ για το μεσίτη μας"

Το συμβόλαιο που είχαμε υπογράψει εκείνη την κρύα μέρα του Δεκέμβρη έληγε σε έξι μήνες. Αυτό ήταν ένα πολύ καλό διάστημα για να δούμε αν το σπίτι μας ήταν λειτουργικό και βολικό και αν δεν μας άρεσε να την κάναμε.

Τα περισσότερα προβλήματα μας είχαν λυθεί. Το σπίτι μας ικανοποιούσε αρκετά αλλά το μεγαλύτερο ατού αναμφίβολα ήταν η τοποθεσία του, την οποία και έχουμε λατρέψει.
Φυσικά, δεν περνούσε εμένα και του Μι με τίποτα από το μυαλό, όσο και χαϊβάνι να ήταν ο μεσίτης μας, να μετακομίσουμε. Που να ψάχνουμε τώρα καινούριο σπίτι, να μετακομίζουμε, τα έξοδα...

Οπότε προς τα τέλη του Απρίλη τηλεφωνούμε στον μεσίτη, του ανακοινώνουμε ότι θέλουμε να μείνουμε και τον ρωτάμε πότε να περάσουμε από το γραφείο για να ανανεώσουμε το συμβόλαιο.
Νομίζω ότι πρέπει να στραβοκατάπιε λίγο στο τηλέφωνο, που θα μας έτρωγε στην μάπα για άλλους έξι μήνες τουλάχιστον, αλλά απάντησε ψύχραιμα: «περάστε σε δυο εβδομάδες από το γραφείο μου».

Σημειωτέον, ότι πριν το Πάσχα είχε έρθει ο αχαΐρευτος για επιθεώρηση στο σπίτι. Όπου επιθεώρηση σημαίνει, μπουκάρω στο σπίτι σας με ένα χαρτί σκισμένο που βρήκα στο γραφείο μου, ελέγχω σε τρία λεπτά αν είναι όλα όπως τα είχα καταγράψει πριν υπογράψετε το συμβόλαιο, γεμίζω όλο σας το σπίτι λάσπες, με τα άθλια μυτερά σκαρπίνια που φορώ, πίνω τον ηλίθιο καφέ σας και τρώω ότι γλυκό μου προσφέρετε και ζητάω και άλλο και αφού δεν έχετε να μου προσφέρετε κάτι ακόμη, φεύγω. Η επιθεώρηση ουσιαστικά είναι και μια αναφορά στον ιδιοκτήτη ότι το σπίτι του βρίσκεται σε καλή κατάσταση και ότι το προσέχουν οι ενοικιαστές. Στην προκειμένη περίπτωση όπως γίνεται και με τα περισσότερα μεσιτικά εμείς δεν έχουμε καμία επαφή με τον ιδιοκτήτη. Για εμάς ιδιοκτήτης είναι ο μεσίτης, σε αυτόν κάνουμε τα παράπονα και εκείνον ενημερώνουμε αν υπάρξει οποιοδήποτε πρόβλημα. Φυσικά εγώ με τον Μι, είχαμε αλιεύσει από το συμβόλαιο το όνομα και το τηλέφωνο του ιδιοκτήτη και προσπαθήσαμε να τον προσεγγίσουμε όταν είχε επισκεφθεί μια από τις αρκετές φορές την πολυκατοικία... Μας είχε συστηθεί τότε σαν επιθεωρητής του κτηρίου αλλά εμείς καταλάβαμε από το όνομα ότι είναι ο ιδιοκτήτης και μάθαμε και στην πορεία ότι ήταν δικό του όλο το κτήριο.

Δεν την καταλάβαμε ποτέ τέτοια μυστικοπάθεια... Γιατί ακόμα και όταν είχαμε ρωτήσει το μεσίτη ποιος είναι ο ιδιοκτήτης μας είχε απαντήσει ότι δεν ήθελε (ο ιδιοκτήτης) να γνωρίζουμε ποιος είναι.

Εμείς όχι μόνο ξέραμε αλλά φροντίσαμε να τον κάνουμε να μας συμπαθήσει όσες φορές τον είχαμε δει τονίζοντας του πόσο πολύ αγαπάμε και φροντίζουμε το σπίτι. Την τελευταία φορά μάλιστα μας είχε δώσει και τον κινητό του να επικοινωνήσουμε μαζί του σε περίπτωση που έχουμε κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα με το σπίτι. Όταν ενημερώσαμε το μεσίτη για αυτή την κίνηση έχασε λίγο το χρώμα του αλλά ούτε και τότε μας αποκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα.

Η ημέρα της ανανέωσης του συμβολαίου έφτασε. Μέρες πριν είχαμε προετοιμαστεί ψυχολογικά με τον Μι για το πως θα αντιμετωπίσουμε τις μπαρούφες που μπορεί να ακούγαμε από τον μεσίτη και για το πως θα διεκδικήσουμε ότι καλύτερο μπορούμε στο συμβόλαιο. Που να ξέραμε.

Μπαίνοντας στο γραφείο ο μεσίτης μας υποδέχεται με χαμόγελο... όμως η γυναικεία μου διαίσθηση έλεγε ότι κάτι είχε το πουλάκι μας. Σαν να ήταν λίγο χλωμός και μας απαντούσε κοφτά. Μας λέει να καθίσουμε και καλεί κάποιον από το κινητό του. Μιλούσε ψιλοσιγά οπότε δεν κατάφερα να πιάσω και πολλά πράγματα. Άλλωστε η Λεστεριανή προφορά δεν είναι το φόρτε μου, ακόμη παλεύω με κάποιους ιδιωματισμούς.

Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο η έκφραση του ήταν λες και είχε πιάσει στο κρεβάτι τη γυναίκα του με γκόμενο... Μας λέει ένα sorry και φεύγει από το γραφείο αφήνοντας μας να τον κοιτάμε σύξυλοι...
– Πάει αποχάζεψε αυτός, λέω στον Μι.
– Ας γίνει η δουλειά μας και ας χαζεύει όσο θέλει, μου απαντά εκείνος.
Μετά από κανένα δεκάλεπτο απορημένης αναμονής μπουκάρει ο μεσίτης μας στο γραφείο σαν παιδάκι που του τις έβρεξε η μαμά του. Ακριβώς από πίσω του ορμά στο γραφείο και ο υπεύθυνος του μεσιτικού με ακόμη πιο ένοχη φάτσα. Δεν ξέρω γιατί αλλά αρχίζω να αγχώνομαι.
– Γιατί κάνουν έτσι αυτοί, ρωτάω απορημένα τον Μι. Έχει γούστο να μείνουμε στο δρόμο. Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, συνεχίζω.

Κάθεται ο μεσίτης μας στο γραφείο του παίρνει μια βαθιά ανάσα και μας ρωτά:
– Έχει επικοινωνήσει μαζί σας καθόλου ο ιδιοκτήτης του σπιτιού;
– Όχι, του απαντώ.
– Ακολουθήστε με μας λέει. Με ύφος του στυλ: έχω κάνει λαμογιά.

Βγαίνουμε από το μεσιτικό περπατάμε κανένα πεντάλεπτο και μπαίνουμε σε ένα σκοτεινό γραφείο, με περίεργα αντικείμενα που έμοιαζε με στούντιο γυρισμάτων μπολιγουντιανής αισθησιακής ταινίας...
– Α, εγώ δεν συμμετέχω σε τέτοια πράγματα για ένα συμβόλαιο σπιτιού λέω στον Μι, ο οποίος περιεργαζόταν το χώρο με περίσσια απορία. Έχω και ένα όνομα στο Λέστερ!

Και εκεί που ήμασταν έτοιμοι να τα πάρουμε στο κρανίο –ένα συμβόλαιο ήρθαμε να υπογράψουμε όχι να γίνουμε πρωταγωνιστές– βγαίνει από ένα σκοτεινό δωματιάκι στο βάθος ο ιδιοκτήτης του σπιτιού μας που τον είχαμε πλησιάσει παλαιότερα. Με τον που τον βλέπει ο μεσίτης μας εξαφανίζεται.
– Ωχ φοβάμαι, λέω στον Μι. Μπλέξαμε με Ινδική μαφία.
– Γεια σας παιδιά, πολύ χαίρομαι που σας βλέπω, καθίστε, μας λέει με χαμόγελο ο ιδιοκτήτης.
– Γιατί μας φέρατε εδώ, για το συμβόλαιο του σπιτιού ήρθαμε, δεν ξέρουμε τίποτα... αποκρίνομαι.
– Και εγώ για το συμβόλαιο σας θέλω, μας απαντά. Θα το υπογράψετε απευθείας με εμένα και για οποιοδήποτε πρόβλημα θα απευθύνεστε σε εμένα. Δεν θα έχετε ξανά επαφή με το μεσιτικό γραφείο...
– Μα μα, γιατί; ρωτάμε και οι δυο με μια φωνή.
– Γιατί στο μεσιτικό είναι τεράστια λαμόγια μας απαντά εκνευρισμένος... Έλεγαν ότι καθυστερείτε και δεν πληρώνετε το ενοίκιο και εσείς και άλλοι ενοικιαστές και έτρωγαν τα λεφτά σας. Έχουν δυο μήνες να μπουν στην εταιρία μου χρήματα από τα ενοίκια του κτηρίου.
– Εμείς τα έχουμε πληρώσει όλα και στην ώρα τους απαντώ εγώ έξαλλη. Ακόμη πιο έξαλλός ο Μι του δείχνει από το κινητό όλων των μηνών τις αποδείξεις από τις πληρωμές που είχαμε κάνει.
– Το ξέρω μας απαντά αυτός, αφού όταν είχατε υπογράψει στο συμβόλαιο απευθείας πληρωμή στη τάδε του μήνα οπότε έφευγαν από μόνα τους τα χρήματα. Αυτοί σας έκλεβαν...

Μετά από 10 λεπτά που μας πήρε να συνέλθουμε από τις αποκαλύψεις, υπογράψαμε ένα συμβόλαιο με κάποιους πιο ευνοϊκούς όρους: χωρίς δυνατότητα προσαύξησης του ενοικίου και με τη δυνατότητα να φύγουμε όποτε θέλουμε μετά το πέρας έξι μηνών. Επίσης μπορούσαμε, να μείνουμε όσο θέλουμε χωρίς άλλη ανανέωση συμβολαίου και τον τελευταίο μήνα της παραμονής μας δεν θα τον πληρώσουμε αφού είχαμε δώσει εγγύηση. Φυσικά μας ενημέρωσε ότι η εγγύηση μας είχε κάνει φτερά, πράγμα το οποίο φυσικά δεν ήταν δικό μας λάθος.

Αφού συζητήσαμε λιγάκι για τα προβλήματα του σπιτιού, μας ευχαρίστησε που προσέχουμε και έχουμε τόσο καθαρό το σπίτι του, και αφού μας εξήγησε δυο τρία πράγματα για την εταιρία παραγωγής που έχει (ναι ναι) μας αποχαιρέτησε.

Φεύγοντας τον ευχαριστήσαμε νοερά που μας γλίτωσε από το ανεκδιήγητο μεσιτικό γραφείο και προχωρήσαμε ανακουφισμένοι. Πριν πάρουμε ολοκληρωτικά το δρόμο της επιστροφής έπρεπε να κάνω κάτι. Μπουκάραμε μαζί με το Μι στο πρώην μεσιτικό μας, τους κράξαμε για τα καλά και κάναμε ηρωική έξοδο. Το καημένο το χαϊβάνι μας έτρωγε εκείνη την ώρα και του έκατσε η μπουκιά στο λαιμό. Ομολογώ ότι θα μου λέιψει η βλακεία του. Άλλωστε αυτός εκεί μέσα ήταν ο τελευταίος τροχός της αμάξης.

– Τελικά δεν θα το πάρει ποτέ το κρασί του ο μπουμπούνας ο μεσίτης μου λέει ο Μι. Πάμε να το πιούμε για να γιορτάσουμε;
– Εβίβα!

 

[ggonholidays]

Τελικά όλα εδώ πληρώνονται.

 

[emouli]

Φοβερή ιστορία και πολύ καλογραμμένη. Και με τέλειο φινάλε! Μπράβο!

 

[kanarinaki]

Απίστευτη ιστορία χαχα !!Τουλάχιστον γλιτώσατε απ τα λαμόγια!

 

[XristinaK]

Σωστή ταινία δράσης και αγωνίας γυρίζετε άνετα...με εταιρεία παραγωγής ποια άραγε;;

 

[echo2011]

χαχαχα! Τι ωραία περνάτε βρε! Αυτά είναι, δε πλήττετε καθόλου! Πολύ ωραία ιστορία με happy end!

 

[villi]

Και υποτίθεται ότι στην Αγγλία δε γίνονται αυτά...μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν!Καλά λέω εγώ παντού τα ίδια σκ@τ@ είναι!
Τουλάχιστον παραμείνατε στο σπίτι και δε μπήκατε σε μπελάδες!

 

[Kanel28]

Φοβερή ιστορία και πολύ καλογραμμένη. Και με τέλειο φινάλε! Μπράβο!

Απίστευτη ιστορία χαχα !!Τουλάχιστον γλιτώσατε απ τα λαμόγια!

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια για τα καλά σας λόγια. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ανακουφισμένοι νιώθουμε που γλυτώσαμε από τα λαμόγια. Φυσικά μένει να δούμε τι φρούτο είναι αυτός ο ιδιοκτήτης

Σωστή ταινία δράσης και αγωνίας γυρίζετε άνετα...με εταιρεία παραγωγής ποια άραγε;;

Χαχα ναι! Και το σίγουρο είναι ότι με τη συγκεκριμένη εταιρία παραγωγής δεν θα χρειαζόμαστε ενδυματολόγο

χαχαχα! Τι ωραία περνάτε βρε! Αυτά είναι, δε πλήττετε καθόλου! Πολύ ωραία ιστορία με happy end!

Ναι echo μου η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε πλήξει καθόλου...Έχω να διηγηθώ περιστατικά ουουου

Και υποτίθεται ότι στην Αγγλία δε γίνονται αυτά...μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν!Καλά λέω εγώ παντού τα ίδια σκ@τ@ είναι!
Τουλάχιστον παραμείνατε στο σπίτι και δε μπήκατε σε μπελάδες!

Ευτυχώς ναι, μόνο και μόνο με την ιδέα της μετακόμισης αρρωσταίναμε! Πάντως όσο το σκέφτομαι πραγματικά πρέπει να πέσαμε στο χειρότερο μεσιτικό γραφείο του Λέστερ και ίσως και όλης της Αγγλίας. Είναι για γέλια και για κλάματα πραγματικά.

 

[Yorgos]

πρέπει να πέσαμε στο χειρότερο μεσιτικό γραφείο του Λέστερ και ίσως και όλης της Αγγλίας

Έχει και χειρότερα. Ένα συμφοιτητή μου κόντεψαν να τον βιάσουν οι μεταφορείς που του συνέστησε το μεσιτικό γραφείο, τον γλίτωσαν οι γείτονες από τα ουρλιαχτά... Γενικά η γνώμη μου για τη βόρειο Αγγλία είναι ότι είναι χειρότερο μπο...λάκι από την Ελλάδα. Εδώ εμάς κατά λάθος μας έγραψαν στους εκλογικούς καταλόγους και ψηφίσαμε στις εκλογές τους, βγάζοντας και φωτό μπροστά στο παραβάν σαν καραγκιόζηδες. Η φάση είναι ότι έγραψαν εμένα, την Καταλανή και την Ιρλανδή ενώ τη μοναδική Αγγλίδα τη διέγραψαν. Μιλάμε για τρελή οργάνωση οι Αγγλάρες...