MARCANGELO
Member
Κόντρα στο ...ρεύμα που θέλει πολύ όμορφες περιγραφές, σήμερα λέω να δοκιμάσω κάτι εντελώς διαφορετικό και με την ιστορία μου να σας περιγράψω τα στραβά της αιώνιας πόλης της Ρώμης το λίγο πενθήμερο που την έζησα.
Παρά τα ουκ ολίγα που έχω να πω πιο κάτω, όσο και παράξενο κι αν σας φανεί, τη θεωρώ το πιο όμορφο προορισμό που έχω πάει, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, εξάλλου είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση σε αυτή, απλά έχουν γραφτεί τόσα πολλά για αυτή την πανέμορφη πόλη, οπότε η εξιστόρηση των όσων αρνητικών επισήμανα ίσως και να είχε περισσότερο ενδιαφέρον, κυρίως αν κάποια από αυτά μπορείτε να τα αποφύγετε...κι εννοείται πως τα θετικά της είναι απείρως περισσότερα, απλά δε τα αναφέρω ως ...εκτός θέματος.....
Πρώτη επαφή το αεροδρόμιό της, το Fioumitsino. Περίμενα κι εγώ ο καψερός να είναι μέσα στην τεχνολογία και το ντιζάιν και τι να δω, ένα πέρα για πέρα αδιάφορο αεροδρόμιο, σχετικά παλιό, χωρίς την παραμικρή πινελιά τέχνης από τη χώρα της τέχνης.
Λέμε τώρα να πάμε κέντρο με τρένο γιατί τα ταξί ζητάνε γύρω στα 40 ευρώ και διαπιστώνουμε ότι το κόστος είναι 14 ευρώ το άτομο για διαδρομή 45 λεπτών σε πολύ μέτρια αμαξοστοιχία και με πολύ κόσμο(πως λέμε ο προαστιακός ο δικός μας με 6 ευρώ; καμία σχέση)Στη πορεία διαπιστώσαμε πως ιδιωτικά λεωφορεία κάνουν το ίδιο δρομολόγιο με 8 ευρώ και τα τιμήσαμε στην επιστροφή...
Η διαδρομή προς την πόλη με το τρένο αδιάφορη και φτάνουμε στο σταθμό termini, αλλά έλα που η αποβάθρα του συγκεκριμένου δρομολογίου είναι 15 λεπτά τουλάχιστον περπάτημα μέχρι να βγεις έξω(η πιο μακρινή για την ακρίβεια).
Η περιοχή του σταθμού από τις πιο αδιάφορες της πόλης με παλαιάς κοπής ξενοδοχεία που σε καμία περίπτωση δε δικαιολογούν τα χρήματα που ζητούν από τον κάθε επισκέπτη(μέση τιμή δίκλινου σε τριάστερο ο θεός να το πει έτσι, 80 ευρώ)
Άντε να κατεβούμε και στο μετρό και τι να δούμε, μόνο δύο γραμμές, εκεί πάω πάσο, όπου και να σκάψουν οι άνθρωποι αρχαία βρίσκουν, αλλά όχι ρε παιδιά το όλο στήσιμό του, οι σκάλες, οι διάδρομοι, η καθαριότητα, οι συρμοί να παραπέμπουν σε κράτος του πρώην ανατολικού μπλοκ και μάλιστα πριν από 30 χρόνια (γιατί πχ το μετρό της Πράγας όπως και το αεροδρόμιό της είναι απείρως καλύτερα)!!!!!!!!!!!!
Πάμε να δούμε τα αξιοθέατα λοιπόν αλλά από έξω και τι εννοώ....απίστευτη ουρά για να μπεις στο μουσείο του Βατικανού, αρκετά μεγάλη για τον Άγιο Πέτρο(οι Ελληνάρες κόψαμε δρόμο από πλάγια αλλιώς ακόμη εκεί θα περιμέναμε) ενώ για το Κολλοσσαίο ήταν για να σας δώσω να καταλάβετε σα να παίζουν ΠΑΟ-ΟΣΦΠ και να έχουν ανοίξει μόνο μία θύρα στο Ολυμπιακό Στάδιο κι ύστερα λέμε και εμείς ότι έχουμε τουρισμό,
........
Α μιας και ανέφερα το Κολλοσσαίο, είναι κρίμα που το ιταλικό Υπουργείο Πολιτισμού επιτρέπει έξω από αυτό το τεράστιο από κάθε άποψη μνημείο να υπάρχουν δεκάδες τύποι διάφορων εθνικοτήτων ντυμένοι μονομάχοι και αυτοκράτορες να σε κηνυγούν για μία φωτογραφία επί πληρωμή μαζί τους κάνοντας διάφορες γκριμάτσες....Δε λέω από μία άποψη το όλο σκηνικό έχει την πλάκα του, τι να πω....μήπως να βάζαμε και εμείς ......αρχαίους Έλληνες κάτω από την Ακρόπολη ή τύπους ντυμένους τσολιάδες στο Σύνταγμα να αλλαλάζουν 10 euros greek photos, come...ίσως και να βοηθούσε στην έξοδο από την κρίση......
Κατά τα άλλα οι συμπαθείς Πακιστανοί, Αφγανοί κι από τη γύρω περιοχή τύποι έχουν κατοικοεδρεύσει σε δύο από τα πιο ονομαστά αξιοθέατα της πόλης, στη μεν Fontana di Trevi να σου προσφέρουν επ αμοιβή τη βοήθειά τους να σε φωτογραφίσουν με τη δική σου μηχανή με το ταίρι σου, κάποιοι άλλοι εφοδιασμένοι με τις γνωστές μηχανές που επί τόπου σου δίνουν φώτο και ένα σωρό άλλοι αν σε δουν ζευγαράκι να σου προσφέρουν λουλούδια,Σε όλα αυτά προσθέτεις τις ορδές των τουριστών που σπρώχνονται για μια φώτο πετώντας το γνωστό κέρμα προς τα πίσω και κάνοντας μία ευχή και δημιουργείται ένα αποπνικτικό πολύβουο παζλ...μπροστά σε ένα πανέμορφο σκηνικό που δε μπορείς να το χαρείς όπως πρέπει (πολύ πρωί ή βράδυ υποθέτω πως θα είναι καλύτερα).
Συνεχίζω λίγο πιο κάτω σε μία από τις πιο εντυπωσιακές πλατείες της Ευρώπης τη Navona και ουπς, ένα ιπτάμενο αντικείμενο προσγειώνετε επάνω μου....Όχι όχι δεν έπαθα τίποτα, αλλά γυρίζω το βλέμμα μου κι αντικρύζω τουλάχιστον καμιά εικοσαριά τύπους εξ ανατολής να εκτοξεύουν το ίδιο παιχνίδι στον ιταλικό ουρανό αποσκοπώντας να δελεάσουν τους εκατοντάδες επισκέπτες της πλατείας που συρρέουν για να θαυμάσουν το πανέμορφο συντριβάνι στο κέντρο της με τα υπέροχα γλυπτά και όχι τα ιπτάμενα δισκάκια.....! Να προσθέσω επίσης πως στην ίδια πλατεία δοκίμασα το πολυδιαφημισμένο ταρτούφο και δε τρελλάθηκα καθόλου ούτε με την πίτσα με το ζύγι που πωλούν στα γύρω στενά( άνοστη εντελώς), δοκίμασα όμως και τη θεική κλασσική ιταλική με λεπτή ζύμη πίτσα στου Buffeto, όπου σαν αρνητικά επισυνάπτω την αγένεια του προσωπικού καθώς και το ότι σε ένα τραπέζι 80 επί 50 μας έφεραν ενώ καθόμασταν ήδη δύο, χωρίς να μας ρωτήσουν άλλους δύο τύπους κι όλα καλά, σίγουρα το σύστημα του μαγαζιού είναι έτσι δε λέω, προσωπικά όμως και με ξένισε και φυσικά δε μου άρεσε....
Να φύγουμε και να πάμε στην PIazza di Spagnia, αρχοντική, εντυπωσιακή, μοναδικά σκαλιά για επίδειξη μόδας, αλλά στην καθημερινότητα γεμάτη καθήμενους και έως εκεί λογικό, χάθηκε όμως ο κόσμος να υπάρχει ένα άτομο τόσο για να καθαρίζει συχνότερα ότι ο κάθε λογής αφήνει κάτω (κι είναι πολλά) αλλά και να κάνει παρατήρηση σε εκείνους που έβγαζαν τα παπούτσια τους πάνω στα σκαλιά και ξάπλωναν φαρδιά πλατιά λες κι είναι στο σούπερ παραντάιζ της Μυκόνου....
Με δύο λόγια πολύ όμορφα μέρη, παρατημένα στις ορέξεις του κάθε...ιθαγενή τουρίστα ή ανατολίτη.
Στο πανέμορφο Trastevere αργά το βράδυ κυκλοφορούν ορδές μεθυσμένων κι άδεια μπουκάλια μπύρας λυμαίνονται παντού ενώ όσες φορές πήρα ταξί ( πιο μικρά και λειτουργικά από τα δικά μας χλιδάτα) διαπίστωσα ότι οι οδηγοί δε καταλάβαιναν τίποτα, έμπαιναν με τα φιατάκια τους με χιλια στις στροφές, αφήστε ότι χτύπαγαν συνέχεια οι σφιχτές τους αναρτήσεις πάνω στους πλακώστρωτους δρόμους.
Επίσης στα αρνητικά της πόλης θα επισύναπτα ότι έχει σχετικά φτωχό δίκτυο συγκοινωνιών στο κέντρο τουλάχιστον, λίγες λεωφοριακές γραμμές, ακόμη λιγότερες αυτές του τραμ και του μετρό όπως προανέφερα, η δε μορφολογία του εδάφους είναι τέτοια(πόλη χτισμένη πάνω σε λόφους) που κάνει αρκετές φορές και χωρίς να το καταλάβεις τη πεζοπορία κουραστική...
Στα δε θρησκευτικά ζήτήματα με ενόχλησε αυτή η υπέρτατη χλιδή και προσωποποιημένη λατρεία στον Πάπα (το θεωρώ αδιανόητο θνητός και μάλιστα ιερωμένος να ...λατρεύεται κατά τέτοιο τρόπο) σε ένα περιβάλλον απόλυτης χλιδής και μεγαλοπρέπειας, άσχετο κατ εμέ με τη σεμνότητα και ταπεινότητα της χριστιανικής πίστης.
Τώρα αν με όλα αυτά σας είναι αδύνατο να διανοηθείτε πως με αυτή την πόλη παραμένω μαγεμένος, πιστέψτε με, τρομάζω και στην ιδέα να καταγράψω σε πολλαπλάσιο αριθμό σελίδων τα αναρίθμητα θετικά της στοιχεία κι ίσως στο μέλλον αν βρω τη διάθεση και το χρόνο πολύ πιθανόν να το κάνω.
Έως τότε με την πρώτη ευκαιρία, αριβάρετε για Ρώμη, θα χαρώ πάρα πολύ αν κάποια από τα παραπάνω έχουν ήδη εξαλειφθεί, αν πάλι όχι, είμαι σίγουρος ότι σας βοήθησα να μην εκπλαγείτε...
Καλό ταξίδι στην πιο όμορφη πρωτεύουσα της Ευρώπης....
Παρά τα ουκ ολίγα που έχω να πω πιο κάτω, όσο και παράξενο κι αν σας φανεί, τη θεωρώ το πιο όμορφο προορισμό που έχω πάει, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, εξάλλου είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση σε αυτή, απλά έχουν γραφτεί τόσα πολλά για αυτή την πανέμορφη πόλη, οπότε η εξιστόρηση των όσων αρνητικών επισήμανα ίσως και να είχε περισσότερο ενδιαφέρον, κυρίως αν κάποια από αυτά μπορείτε να τα αποφύγετε...κι εννοείται πως τα θετικά της είναι απείρως περισσότερα, απλά δε τα αναφέρω ως ...εκτός θέματος.....
Πρώτη επαφή το αεροδρόμιό της, το Fioumitsino. Περίμενα κι εγώ ο καψερός να είναι μέσα στην τεχνολογία και το ντιζάιν και τι να δω, ένα πέρα για πέρα αδιάφορο αεροδρόμιο, σχετικά παλιό, χωρίς την παραμικρή πινελιά τέχνης από τη χώρα της τέχνης.
Λέμε τώρα να πάμε κέντρο με τρένο γιατί τα ταξί ζητάνε γύρω στα 40 ευρώ και διαπιστώνουμε ότι το κόστος είναι 14 ευρώ το άτομο για διαδρομή 45 λεπτών σε πολύ μέτρια αμαξοστοιχία και με πολύ κόσμο(πως λέμε ο προαστιακός ο δικός μας με 6 ευρώ; καμία σχέση)Στη πορεία διαπιστώσαμε πως ιδιωτικά λεωφορεία κάνουν το ίδιο δρομολόγιο με 8 ευρώ και τα τιμήσαμε στην επιστροφή...
Η διαδρομή προς την πόλη με το τρένο αδιάφορη και φτάνουμε στο σταθμό termini, αλλά έλα που η αποβάθρα του συγκεκριμένου δρομολογίου είναι 15 λεπτά τουλάχιστον περπάτημα μέχρι να βγεις έξω(η πιο μακρινή για την ακρίβεια).
Η περιοχή του σταθμού από τις πιο αδιάφορες της πόλης με παλαιάς κοπής ξενοδοχεία που σε καμία περίπτωση δε δικαιολογούν τα χρήματα που ζητούν από τον κάθε επισκέπτη(μέση τιμή δίκλινου σε τριάστερο ο θεός να το πει έτσι, 80 ευρώ)
Άντε να κατεβούμε και στο μετρό και τι να δούμε, μόνο δύο γραμμές, εκεί πάω πάσο, όπου και να σκάψουν οι άνθρωποι αρχαία βρίσκουν, αλλά όχι ρε παιδιά το όλο στήσιμό του, οι σκάλες, οι διάδρομοι, η καθαριότητα, οι συρμοί να παραπέμπουν σε κράτος του πρώην ανατολικού μπλοκ και μάλιστα πριν από 30 χρόνια (γιατί πχ το μετρό της Πράγας όπως και το αεροδρόμιό της είναι απείρως καλύτερα)!!!!!!!!!!!!
Πάμε να δούμε τα αξιοθέατα λοιπόν αλλά από έξω και τι εννοώ....απίστευτη ουρά για να μπεις στο μουσείο του Βατικανού, αρκετά μεγάλη για τον Άγιο Πέτρο(οι Ελληνάρες κόψαμε δρόμο από πλάγια αλλιώς ακόμη εκεί θα περιμέναμε) ενώ για το Κολλοσσαίο ήταν για να σας δώσω να καταλάβετε σα να παίζουν ΠΑΟ-ΟΣΦΠ και να έχουν ανοίξει μόνο μία θύρα στο Ολυμπιακό Στάδιο κι ύστερα λέμε και εμείς ότι έχουμε τουρισμό,
........Α μιας και ανέφερα το Κολλοσσαίο, είναι κρίμα που το ιταλικό Υπουργείο Πολιτισμού επιτρέπει έξω από αυτό το τεράστιο από κάθε άποψη μνημείο να υπάρχουν δεκάδες τύποι διάφορων εθνικοτήτων ντυμένοι μονομάχοι και αυτοκράτορες να σε κηνυγούν για μία φωτογραφία επί πληρωμή μαζί τους κάνοντας διάφορες γκριμάτσες....Δε λέω από μία άποψη το όλο σκηνικό έχει την πλάκα του, τι να πω....μήπως να βάζαμε και εμείς ......αρχαίους Έλληνες κάτω από την Ακρόπολη ή τύπους ντυμένους τσολιάδες στο Σύνταγμα να αλλαλάζουν 10 euros greek photos, come...ίσως και να βοηθούσε στην έξοδο από την κρίση......
Κατά τα άλλα οι συμπαθείς Πακιστανοί, Αφγανοί κι από τη γύρω περιοχή τύποι έχουν κατοικοεδρεύσει σε δύο από τα πιο ονομαστά αξιοθέατα της πόλης, στη μεν Fontana di Trevi να σου προσφέρουν επ αμοιβή τη βοήθειά τους να σε φωτογραφίσουν με τη δική σου μηχανή με το ταίρι σου, κάποιοι άλλοι εφοδιασμένοι με τις γνωστές μηχανές που επί τόπου σου δίνουν φώτο και ένα σωρό άλλοι αν σε δουν ζευγαράκι να σου προσφέρουν λουλούδια,Σε όλα αυτά προσθέτεις τις ορδές των τουριστών που σπρώχνονται για μια φώτο πετώντας το γνωστό κέρμα προς τα πίσω και κάνοντας μία ευχή και δημιουργείται ένα αποπνικτικό πολύβουο παζλ...μπροστά σε ένα πανέμορφο σκηνικό που δε μπορείς να το χαρείς όπως πρέπει (πολύ πρωί ή βράδυ υποθέτω πως θα είναι καλύτερα).
Συνεχίζω λίγο πιο κάτω σε μία από τις πιο εντυπωσιακές πλατείες της Ευρώπης τη Navona και ουπς, ένα ιπτάμενο αντικείμενο προσγειώνετε επάνω μου....Όχι όχι δεν έπαθα τίποτα, αλλά γυρίζω το βλέμμα μου κι αντικρύζω τουλάχιστον καμιά εικοσαριά τύπους εξ ανατολής να εκτοξεύουν το ίδιο παιχνίδι στον ιταλικό ουρανό αποσκοπώντας να δελεάσουν τους εκατοντάδες επισκέπτες της πλατείας που συρρέουν για να θαυμάσουν το πανέμορφο συντριβάνι στο κέντρο της με τα υπέροχα γλυπτά και όχι τα ιπτάμενα δισκάκια.....!
Να προσθέσω επίσης πως στην ίδια πλατεία δοκίμασα το πολυδιαφημισμένο ταρτούφο και δε τρελλάθηκα καθόλου ούτε με την πίτσα με το ζύγι που πωλούν στα γύρω στενά( άνοστη εντελώς), δοκίμασα όμως και τη θεική κλασσική ιταλική με λεπτή ζύμη πίτσα στου Buffeto, όπου σαν αρνητικά επισυνάπτω την αγένεια του προσωπικού καθώς και το ότι σε ένα τραπέζι 80 επί 50 μας έφεραν ενώ καθόμασταν ήδη δύο, χωρίς να μας ρωτήσουν άλλους δύο τύπους κι όλα καλά, σίγουρα το σύστημα του μαγαζιού είναι έτσι δε λέω, προσωπικά όμως και με ξένισε και φυσικά δε μου άρεσε....Να φύγουμε και να πάμε στην PIazza di Spagnia, αρχοντική, εντυπωσιακή, μοναδικά σκαλιά για επίδειξη μόδας, αλλά στην καθημερινότητα γεμάτη καθήμενους και έως εκεί λογικό, χάθηκε όμως ο κόσμος να υπάρχει ένα άτομο τόσο για να καθαρίζει συχνότερα ότι ο κάθε λογής αφήνει κάτω (κι είναι πολλά) αλλά και να κάνει παρατήρηση σε εκείνους που έβγαζαν τα παπούτσια τους πάνω στα σκαλιά και ξάπλωναν φαρδιά πλατιά λες κι είναι στο σούπερ παραντάιζ της Μυκόνου....
Με δύο λόγια πολύ όμορφα μέρη, παρατημένα στις ορέξεις του κάθε...ιθαγενή τουρίστα ή ανατολίτη.
Στο πανέμορφο Trastevere αργά το βράδυ κυκλοφορούν ορδές μεθυσμένων κι άδεια μπουκάλια μπύρας λυμαίνονται παντού ενώ όσες φορές πήρα ταξί ( πιο μικρά και λειτουργικά από τα δικά μας χλιδάτα) διαπίστωσα ότι οι οδηγοί δε καταλάβαιναν τίποτα, έμπαιναν με τα φιατάκια τους με χιλια στις στροφές, αφήστε ότι χτύπαγαν συνέχεια οι σφιχτές τους αναρτήσεις πάνω στους πλακώστρωτους δρόμους.
Επίσης στα αρνητικά της πόλης θα επισύναπτα ότι έχει σχετικά φτωχό δίκτυο συγκοινωνιών στο κέντρο τουλάχιστον, λίγες λεωφοριακές γραμμές, ακόμη λιγότερες αυτές του τραμ και του μετρό όπως προανέφερα, η δε μορφολογία του εδάφους είναι τέτοια(πόλη χτισμένη πάνω σε λόφους) που κάνει αρκετές φορές και χωρίς να το καταλάβεις τη πεζοπορία κουραστική...
Στα δε θρησκευτικά ζήτήματα με ενόχλησε αυτή η υπέρτατη χλιδή και προσωποποιημένη λατρεία στον Πάπα (το θεωρώ αδιανόητο θνητός και μάλιστα ιερωμένος να ...λατρεύεται κατά τέτοιο τρόπο) σε ένα περιβάλλον απόλυτης χλιδής και μεγαλοπρέπειας, άσχετο κατ εμέ με τη σεμνότητα και ταπεινότητα της χριστιανικής πίστης.
Τώρα αν με όλα αυτά σας είναι αδύνατο να διανοηθείτε πως με αυτή την πόλη παραμένω μαγεμένος, πιστέψτε με, τρομάζω και στην ιδέα να καταγράψω σε πολλαπλάσιο αριθμό σελίδων τα αναρίθμητα θετικά της στοιχεία κι ίσως στο μέλλον αν βρω τη διάθεση και το χρόνο πολύ πιθανόν να το κάνω.
Έως τότε με την πρώτη ευκαιρία, αριβάρετε για Ρώμη, θα χαρώ πάρα πολύ αν κάποια από τα παραπάνω έχουν ήδη εξαλειφθεί, αν πάλι όχι, είμαι σίγουρος ότι σας βοήθησα να μην εκπλαγείτε...
Καλό ταξίδι στην πιο όμορφη πρωτεύουσα της Ευρώπης....
