Giwrgos10
Member
- Μηνύματα
- 219
- Likes
- 927
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κάτι ΜΗ τουριστικό
H μαύρη ήπειρος ήταν ένα μεγάλο απωθημένο. Κάποτε μια φίλη μας, μας είχε πει " Η Αφρική είναι μικρόβιο ¨. Moυ είχε μείνει αυτή η φράση. Ήθελα πολύ να επισκεφθώ μια χώρα και να γνωρίσω τους κατοίκους της και τα μικρά παιδιά μέσα από την καθημερινότητα τους όχι σε κάποια μεγαλούπολη, αλλά σε κάποιο χωριό στην επαρχία εκεί που βλέπεις τον αληθινό και σκληρό τρόπο ζωής.
Τον περασμένο Απρίλιο είχαμε πάει στο Νεπάλ, με μια ομάδα 37 Ελλήνων για εθελοντικούς σκοπούς. Το Νοέμβριο ήταν το επόμενο ταξίδι της παρέας με άγνωστο προορισμό. Άγνωστο, ως τα τέλη του Αυγούστου όπου και ανακοινώθηκε πως η Τανζανία θα είναι η εκλεκτή της καρδιάς μας. 10 βράδια έλεγε το πρόγραμμα, τα 2 στο Νταρ Εσ Σαλάμ και τα 8 σε ένα χωριό με το όνομα Gongo, βόρεια του Νταρ, κοντά στο Εθνικό Πάρκο Saadani. Με διαφορετικές πτήσεις και με 1-2 μέρες διαφορά, 27 άτομα θα συναντιόμασταν σ' ένα Χόστελ στο Νταρ και από κει θα ξεκινούσαμε όλοι μαζί για το χωριό.
H απόφαση ήταν πολύ πολύ εύκολη. Το όνειρο μας να επισκεφτούμε την Αφρική θα γινόταν πραγματικότητα.
Κλείσαμε εισιτήρια με turkish airlines. Εμβόλια δε κάναμε καθώς δεν ήταν κάποιο αναγκαστικό. Μόνο το αντιτετανικό από τον περασμένο Μάρτη. Διάβασα σε άλλο τόπικ ότι στο αεροδρόμιο τους ζήτησαν χαρτιά εμβολιασμού για κίτρινο πυρετό. Σε μας δε συνέβη κάτι τέτοιο. Με το που προσγειωθήκαμε στο Νταρ στις 2 τα ξημερώματα, πληρώσαμε 50 ευρώ για την έκδοση βίζας ενώ φωτογραφίες δε χρειάστηκαν γιατί σε φωτογραφίζουν επί τόπου. Η τρομερή υγρασία που νιώσαμε όταν βγήκαμε από το αεροδρόμιο σε συνδυασμό με τους 30 βαθμούς κελσίου έκαναν την κατάσταση αφόρητη. Μεταφερθήκαμε στο Χόστελ(YMCA) με μόλις 5 δολάρια το άτομο την βραδιά όπου και ξεκουραστήκαμε μετά από μια επίπονη μέρα. Την επομένη θα γυρνούσαμε μέσα στην πόλη να πάρουμε μια πρώτη γεύση της χώρας και των κατοίκων.
Πριν μπω στο κυρίως θέμα της ιστορίας μας να αναφέρω 2-3 πραγματάκια για την Τανζανία. Είναι από τις φτωχότερες χώρες παγκοσμίως. Έχει πληθυσμό 52 εκ περίπου και είναι 8 φορές μεγαλύτερη σε έκταση από την Ελλάδα. Ανατολικά βρέχεται από τον Ινδικό Ωκεανό ενώ η περίφημη Ζανζιβάρη είναι το νησί της που μαζεύει ετησίως χιλιάδες επισκέπτες. Πέρα απ' όλα αυτά πάντως, τα παιδιά που συναντήσαμε εκεί, είναι μακράν τα πιο χαρούμενα κι ευτυχισμένα
Τον περασμένο Απρίλιο είχαμε πάει στο Νεπάλ, με μια ομάδα 37 Ελλήνων για εθελοντικούς σκοπούς. Το Νοέμβριο ήταν το επόμενο ταξίδι της παρέας με άγνωστο προορισμό. Άγνωστο, ως τα τέλη του Αυγούστου όπου και ανακοινώθηκε πως η Τανζανία θα είναι η εκλεκτή της καρδιάς μας. 10 βράδια έλεγε το πρόγραμμα, τα 2 στο Νταρ Εσ Σαλάμ και τα 8 σε ένα χωριό με το όνομα Gongo, βόρεια του Νταρ, κοντά στο Εθνικό Πάρκο Saadani. Με διαφορετικές πτήσεις και με 1-2 μέρες διαφορά, 27 άτομα θα συναντιόμασταν σ' ένα Χόστελ στο Νταρ και από κει θα ξεκινούσαμε όλοι μαζί για το χωριό.
H απόφαση ήταν πολύ πολύ εύκολη. Το όνειρο μας να επισκεφτούμε την Αφρική θα γινόταν πραγματικότητα.
Κλείσαμε εισιτήρια με turkish airlines. Εμβόλια δε κάναμε καθώς δεν ήταν κάποιο αναγκαστικό. Μόνο το αντιτετανικό από τον περασμένο Μάρτη. Διάβασα σε άλλο τόπικ ότι στο αεροδρόμιο τους ζήτησαν χαρτιά εμβολιασμού για κίτρινο πυρετό. Σε μας δε συνέβη κάτι τέτοιο. Με το που προσγειωθήκαμε στο Νταρ στις 2 τα ξημερώματα, πληρώσαμε 50 ευρώ για την έκδοση βίζας ενώ φωτογραφίες δε χρειάστηκαν γιατί σε φωτογραφίζουν επί τόπου. Η τρομερή υγρασία που νιώσαμε όταν βγήκαμε από το αεροδρόμιο σε συνδυασμό με τους 30 βαθμούς κελσίου έκαναν την κατάσταση αφόρητη. Μεταφερθήκαμε στο Χόστελ(YMCA) με μόλις 5 δολάρια το άτομο την βραδιά όπου και ξεκουραστήκαμε μετά από μια επίπονη μέρα. Την επομένη θα γυρνούσαμε μέσα στην πόλη να πάρουμε μια πρώτη γεύση της χώρας και των κατοίκων.
Πριν μπω στο κυρίως θέμα της ιστορίας μας να αναφέρω 2-3 πραγματάκια για την Τανζανία. Είναι από τις φτωχότερες χώρες παγκοσμίως. Έχει πληθυσμό 52 εκ περίπου και είναι 8 φορές μεγαλύτερη σε έκταση από την Ελλάδα. Ανατολικά βρέχεται από τον Ινδικό Ωκεανό ενώ η περίφημη Ζανζιβάρη είναι το νησί της που μαζεύει ετησίως χιλιάδες επισκέπτες. Πέρα απ' όλα αυτά πάντως, τα παιδιά που συναντήσαμε εκεί, είναι μακράν τα πιο χαρούμενα κι ευτυχισμένα
Last edited:
