Βιετνάμ Ένα ταξίδι ξεκινάει...

[IrisAthens]

Πολύ γέλασα με αυτό με τον Άδωνη!
Περαστικά εύχομαι!!!

 

[LULLU]

περαστικα.. μετα 3 ημερες ειναι σωστο να γινεται μια επαναληψη του τεστ...

 

[YiannisTS]

Ημέρα 9η: Αυτοκρατορική πόλη Huế

Σήμερα ξεκινάει μια ... βασιλική μέρα. Όχι, δεν την ψώνισα μετά την λήξη συναγερμού λόγω πυρετού, αλλά χαλαρά ξεκινήσαμε να επισκεφτούμε παλάτια δυναστειών του 19ου αιώνα μαζί τα μαυσωλεία τους και τους τάφους τους.
Φύγαμε από το ξενοδοχείο, ...

... περάσαμε την γέφυρα Trang Tien, ...

... στρίψαμε αριστερά

... και πριν περάσουμε την γέφυρα Cầu cửa Thượng Tứ για να μπούμε από την πύλη Cửa Thượng Tứ, ...

...κάτσαμε για καφέ.

Στη συνέχεια μπήκαμε ουσιαστικά στον εξωτερικό περίβολο και τι έκπληξη, τα μηχανάκια και τα κορναρίσματα ήταν πάντα εδώ, κυρίαρχα.

Λίγη ιστορία από την ιστοσελίδα της UNESCO.

Η Αυτοκρατορική Πόλη Hue είναι ένα περιφραγμένο περίβλημα μέσα στην ακρόπολη της πόλης Hue, την έδρα της δυναστείας Nguyen (τελευταία δυναστεία του Βιετνάμ πριν από την κατάκτηση από τη Γαλλία). Κατασκευάστηκε το 1804 υπό τον αυτοκράτορα Gia Long, και αποτέλεσε το πολιτικό, πολιτιστικό και θρησκευτικό κέντρο της τελευταίας δυναστείας της βιετναμέζικης ιστορίας, από το 1802 έως και το 1945. Η Hue ιδρύθηκε ως η πρωτεύουσα του ενοποιημένου Βιετνάμ το 1802.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτα να βρείτε και εδώ.

Ποικιλία από περίτεχνες πύλες, κήπους και κτήρια εμφανίστηκαν μπροστά μας για να εξερευνήσουμε και να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας μέσα στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Πάμε λοιπόν...

Εννέα ιερά κανόνια.

Βιετναμέζες με παραδοσιακές φορεσιές για φωτογράφηση στο κεντρικό τείχος με την σημαία.

Νερά και πολύ πράσινο...

Παντού υπάρχουν πληροφορίες για την δυναστεία και τις εργασίες κατασκευής του χώρου. Όρεξη να έχεις να διαβάζεις.

Βγάλαμε εισιτήρια και μπήκαμε μέσα. Πληροφορίες για ειστήρια εδώ. Το εισιτήριο για την αυτοκρατορική πόλη κοστίζει 200.000 vnd, συνδυασμός της αυτοκρατορικής πόλης και δύο από τους τρεις βασιλικούς τάφους κοστίζει 420.000 vnd ενώ ο συνδυασμός της αυτοκρατορικής πόλης και όλοι οι τάφοι (3) κοστίζει 530.000 vnd. Προσοχή: οι αυτοκρατορικοί τάφοι δεν είναι στον ίδιο χώρο αλλά σε απόσταση τουλάχιστον 7 χλμ. Βγάλαμε για 2 τάφους αλλά τελικά προλάβαμε μόνο τον ένα (και εξαιτίας της κούρασης).

Το απόγευμα είχε κάποιο φεστιβάλ παραδοσιακών χορών γιατί πολλοί κυκλοφορούσαν με φορεσιές και φωτογραφιζόντουσαν. Υπήρχαν διαφορετικές ομάδες με διαφορετικές φορεσιές οι οποίες αντιπροσωπεύουν τις ξεχωριστές εθνοτικές ομάδες του Βιετνάμ. Έξω από τα τείχη είχαν στήσει μια τεράστια εξέδρα στην οποία το βράδυ θα παρουσιάζονταν τραγούδια και χοροί από όλη τη χώρα.

Meridian Gate

Thái Hòa Palace

Δράκος με φιδίσια ουρά, το σύμβολο της δυναστείας.

Βασιλικός θρόνος.

Φορεσιές.

Πολλά κτήρια καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές στο πόλεμο που προηγήθηκε από τους βοβαρδισμούς των ΗΠΑ (θα πέρασαν τον χώρο για στρατόπεδο). Έγιναν εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης με καταπληκτικά αποτελέσματα που συνεχίζονται ακόμη.

Sân Bái Mạng

Υπέροχα bonsai.

Trường Lang

Kiến Trung Palace

Hồ Ngọc Dịch

Cửa Hoà Bình

Η αυτοκρατορική πόλη είναι τεράστια, αν και δεν φαίνεται όταν είσαι στην ζωηρή και πολύβοη Χουέ. Για να δείς όλες τις αίθουσες και να διαβάσεις για τις ξεχωριστές δυναστείες χρειάζεσαι περισσότερο από 3 ώρες. Εμείς σταματήσαμε εδώ και πήραμε ταξί για τον βασιλικό τάφο του Tự Đức.

Chí Khiêm Đường (αφιερωμένο στις ανήλικες συζύγους του αυτοκράτορα).

Bi Đình - Lăng Tự Đức (ήταν και ποιητής ο αυτοκράτορας)

Ο τάφος του αυτοκράτορα

Khiêm Thọ Lăng (ο τάφος της πρώτης γυναίκας του αυτοκράτορα)

Το Μαυσωλείο του είναι εξίσου τεράστιο όπως και το παλάτι του. Οι τάφοι βρίσκονται διάσπαρτοι σε ένα υπέροχο πάρκο με φροντισμένα φυτά και δέντρα, λόφους και μια λίμνη. Σε αυτό το σημείο κινήσαμε προς την έξοδο γιατί η κούραση έκανε την εμφάνισή της και το στομάχι άρχισε να διαμαρτύρεται.

Κάτσαμε για φαγητό στο πρώτο μαγαζί που βρήκαμε μπροστά μας βγαίνοντας από τον τάφο (σε άλλο δεν πήγαμε) και ήπιαμε ένα υπέροχο και δροσιστικό χυμό ζαχαροκάλαμου. Τα ζαχαροκάλαμα περνάνε από την ειδική πρέσα τρεις - τέσσερις φορές και ο χυμός βγαίνει σε μια κανάτα.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ξεκούραση γιατί το απόγευμα έχει συνέχεια. Ίσα που προλάβαμε να ξεκουράσουμε τα πόδια μας, περπατήσαμε για μια ακόμη ημέρα περισσότερα από 10 χιλιόμετρα.
Το απόγευμα μας παρέλαβαν οι οδηγοί μας. Δυο Τούκ, το μεταφορικό μας μέσο για να γνωρίσουμε την πόλη. Η τεχνική οδήγησης στα Τούκ είναι εκπληκτική. Τα ποδήλατα τρέχουν πολύ, στριμώχνονται δίπλα στα μηχανάκια.

Για αρχή κάναμε μια στάση σε παραδοσιακό εστιατόριο λίγο έξω από το κέντρο της Χουέ. Το μενού περιελάμβανε τα παραδοσιακά πιάτα της πόλης, μεζέδες με άγνωστο σε εμάς περιεχόμενο αλλά πεντανόστιμα noodles με χοιρινό.

Μετά το φαγητό στο πρόγραμμα ήταν βόλτα στο Ποτάμι των αρωμάτων με βάρκα -δράκο και παράσταση παραδοσιακής μουσικής.

Το βράδυ μας έκλεισε με μια μεγάλη βόλτα στην πόλη με τα τούκ, ήταν μια καλή ευκαιρία να δούμε ένα ακόμη κομμάτι της μεγάλης εμπορικής πόλης της Χουέ που δεν περπατήσαμε.

Επιλέξαμε να κάνουμε μια ακόμη στάση. Κοντά στο ξενοδοχείο μας, υπήρχαν δυο δρόμοι με μπάρ και νυχτερινά μαγαζιά. Οι δρόμοι έκλεισαν για αυτοκίνητα και μηχανάκια και παντού έβλεπες παρέες νέων αλλά και οικογένειες να τρώνε και να πίνουν.

Κατάκοποι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, την επόμενη ημέρα πρωί-πρωί μας περίμενε ταξίδι.

 

[YiannisTS]

Ημέρα 10η: Αναχώρηση από Huế - Άφιξη σε Hà Nội

Αφήνουμε την αυτοκρατορική πόλη της Χουέ και κατευθυνόμαστε στο αεροδρόμιο της πόλης για να πετάξουμε για την πρωτεύουσα του Βιετνάμ, το Ανόι. Η διαδρομή μέχρι το αεροδρόμιο είναι περίπου μισή ώρα, οι δρόμοι είναι σχετικά άδειοι, το όριο ταχύτητας δεν υπερβαίνει τα 80-90 χλμ/ώρα και εμείς φτάνουμε στην ώρα μας. Προλαβαίνουμε να πιούμε και ένα καφέ μετά τον έλεγχο διαβατηρίων και βαλιτσών σε ένα από τα όμορφα καφέ με θέα ακριβώς μπροστά από τα αεροπλάνα που περιμένουν τους επιβάτες ή επιβιβάζουν επιβάτες, συνδεδεμένα στις φυσούνες.

Το Ανόι από ψηλά δεν διαφέρει σε τίποτα από τις γνώριμες εικόνες των άλλων πόλεων που αφήσαμε πίσω μας. Ίσως λίγο περισσότερα κεραμίδια.

Το πλήρωμα του αεροπλάνου.

Γεύση από το αεροδρόμιο του Ανόι.

Στην πορεία προς το ξενοδοχείο βλέπουμε ότι η πρωτεύουσα της χώρας, αν και έχει λιγότερο πληθυσμό από τη Σαϊγκόν είναι περισσότερο "σύγχρονη" πόλη.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο το οποίο ήταν στην περιοχή 1, κοντά στη λίμνη Hoàn Kiếm. Η ποιότητα δεν ήταν στο επίπεδο των προηγούμενων ξενοδοχείων και αισθανθήκαμε αρκετά απογοητευμένοι αλλά πλέον ήταν αργά. Αν και φαίνεται για ξενοδοχείο 4 αστέρων εμείς δεν θα του δίναμε πάνω από 2,5. Θα γράψω αργότερα γι'αυτό.
Επειδή φτάσαμε νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα του check-in αφήσαμε τα πράγματα και φύγαμε για την πόλη. Κατευθυνθήκαμε προς το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, το οποίο κατανέμεται σε δύο κτήρια. Στο πρώτο κτήριο (Bảo tàng Lịch sử Quốc gia) εκτίθεται η Ιστορία του Βιετνάμ από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι και την τελευταία δυναστεία των Nguyen (1945), ενώ στο δεύτερο κτήριο (Bảo tàng Cách Mạng Việt Nam) εκτίθεται η Ιστορία του Βιετνάμ από την περίοδο του αγώνα της ανεξαρτησίας από την γαλλική αποικιοκρατία (1858) μέχρι σήμερα.
Να σημειώσω εδώ ότι τα μουσεία στο Βιετνάμ είναι ανοιχτά μέχρι τις 5μμ και το μεσημέρι κλείνουν για ένα μισάωρο διάλειμμα. Την ώρα που φτάσαμε στο μουσείο περιμέναμε και λίγο για να ανοίξει από το διάλειμμα. Στον περίβολο του Μουσείο περίμεναν δεκάδες μαθητές για να μπουν μέσα.

Στην πορεία μας προς το μουσείο πέσαμε πάνω σε ένα υπαίθριο κουρείο.

Το μουσείο και στα δύο κτήρια περιλαμβάνει αξιόλογα εκθέματα τα οποία είναι βοηθητικά για την κατανόηση της Ιστορίας και του Πολιτισμού του Βιετναμέζικου Λαού. Άξιζε η επίσκεψη.

Φωτογραφίες από το πρώτο κτήριο.

Φωτογραφίες από το δεύτερο κτήριο.

Φύγαμε από το Μουσείο γεμάτοι εικόνες, χρώματα και πολύ προβληματισμό για το χθες και κύρια για το αύριο αυτής της χώρας...

Κινηθήκαμε προς το κτήριο της Όπερας, το οποίο σε σχέση με αυτό της Σαϊγκόν είναι ποιο μεγαλοπρεπές (άλλωστε είναι και παλιότερο κτήριο).

Και χρηματιστήριο (θα τρίζουν τα κόκαλα του Μαρξ

Κατευθυνθήκαμε σιγά σιγά προς το ξενοδοχείο. Η ώρα είχε περάσει κι εμάς μας είχε καταβάλει η κούραση. Ήταν Σάββατο απόγευμα και οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από νέους ανθρώπους αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας. Κινηθήκαμε περιμετρικά της λίμνης Hoan Kiem, όπου οι δρόμοι είχαν κλείσει για τα αυτοκίνητα. Πολύς κόσμος, πολλές φωνές και καλλιτέχνες του δρόμου. Η μικρή αυτή λίμνη είναι ένα από τα πάρα πολλά πάρκα για την ανάπαυλα του Σαββαροκύριακου για τους κατοίκους της μεγαλούπολης.

Φτάσαμε κατάκοποι στο ξενοδοχείο και τσιμπήσαμε κάτι σε διπλανό εστιατόριο του οποίου τα φαγητά αποδείχτηκαν γευστικότατα. Και η τοπική μαύρη μπύρα.

Μετά την απαραίτητη ξεκούραση ξαναβγήκαμε στους δρόμους για να χαθούμε στο πολύβουο πλήθος πηγαίνοντας για αλλαγή συναλλάγματος. Ο κόσμος είχε αυξηθεί, όπως επίσης και τα μηχανάκια. Είναι ήδη 8.30 και στους δρόμους γίνεται το αδιαχώρητο. Όλοι θέλουν να περάσουν με τα μηχανάκια τους κορνάροντας ακατάπαυστα αλλά κάποια στιγμή η ταχύτητα δεν πρέπει να είναι πάνω από 5 χλμ/ώρα. Επειδή κανείς δεν δίνει σημασία σε κανόνες οδικής κυκλοφορίας, οι πεζοί έχουν μάθει να κινούνται ανάμεσα σε αυτοκίνητα και μηχανάκια. Μετά τρεις ημέρες συνηθίσαμε κι εμείς, όποιος δυσκολεύεται μπορεί να σηκώνει το χέρι του και να το κουνάει συνεχώς μέχρι να καταφέρει να περάσει απέναντι!

Όλα τα μαγαζιά είναι ανοιχτά και επίσης έχουν στηθεί δεκάδες πάγκοι (όπως στα δικά μας πανηγύρια).

Μετά από αρκετό βασανιστικό περπάτημα φτάσαμε στο μαγαζί για συνάλλαγμα, εδώ. Αρκετά καλή ισοτιμία, περίπου όπως στη Σαϊγκόν.
Τελευταίος σταθμός ο περίφημος δρόμος του τρένου που περνάει ανάμεσα σε καφέ. Επικίνδυνο θέαμα. Κάτσαμε για μια μπύρα και περιμέναμε να έρθει. Προλάβαμε το τελευταίο δρομολόγιο. Μας κόπηκε η ανάσα. Περνάει πολύ γρήγορα και δεν πρέπει να κάνεις το λάθος να είσαι όρθιος γιατί θα σε πάρει η ταχύτητα του αέρα.

Επιστρέψαμε αργά στο ξενοδοχείο περιδιαβαίνοντας σε δρόμους που είχαν αρχίσει πλέον να ξεκουράζονται και αυτοί!

 

[aspa]

Ημέρα 2η - Σαϊγκόν (Χο Τσι Μιν)

Η ημέρα ξεκίνησε κάπως αργούτσικα γιατί έπρεπε να γεμίσουμε μπαταρίες και να επανακτήσουμε δυνάμεις και ενέργεια μετά την χθεσινή άφιξη και την προσαρμογή στις νέες συνθήκες του Βιετνάμ. Το πρωινό ήταν πλούσιο (ευρωπαϊκό και τοπικό) και άκρως βοηθητικό μαζί με τον πολύ δυνατό και εύγευστο καφέ (το Βιετνάμ έχει από τους καλύτερους καφέδες στον κόσμο).
Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο μετά από κάποια μέτρα πέσαμε πάνω στο δέντρο με τα φρούτα του να κρέμονται. Όποιος γνωρίζει τι είναι ας το γράψει.

View attachment 491090

Όλη η μέρα ήταν δικιά μας οπότε προσπαθήσαμε να επισκεφτούμε όσα περισσότερα μουσεία μπορούσαμε, φυσικά με τα πόδια.

Παλάτι Ανεξαρτησίας

Πρώτη στάση στο Παλάτι Ανεξαρτησίας.

View attachment 491091

Το κτήριο αυτό υπήρξε το προεδρικό μέγαρο του Προέδρου του Νότιου Βιετνάμ.

Αλλά επιτρέψτε μου λίγη σύγχρονη ιστορία του Βιετνάμ.

Ολόκληρη η Ινδοκίνα ήταν αποικία της Γαλλίας μέχρι το 1940. Τον Μάιο του 1941 ιδρύεται η Ένωση για την Ανεξαρτησία του Βιετνάμ, Βιετμίνχ για συντομία, με πρωτοβουλία του ΚΚ Ινδοκίνας με επικεφαλής τον Χο Τσι Μιν (κάτι σαν το δικό μας ΕΑΜ). Με την έναρξη του Β' ΠΠ και την ήττα της Γαλλίας τον έλεγχο της Ινδοκίνας αναλαμβάνει η Ιαπωνία. Η Βιετμίνχ πολέμησε μαζί με τους συμμάχους ενάντια στην Ιαπωνική κατοχή. Τελικά με την λήξη του πολέμου (Αύγουστος 1945) και την ήττα του άξονα οι Ιάπωνες αποσύρονται. Το Βιετνάμ προσπαθεί να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του αλλά "τον Οκτώβριο του 1945, ήταν σαφές οτι ο μόνος λαός που ήταν έτοιμος να αναγνωρίσει την ελευθερία και ανεξαρτησία του Βιετνάμ ήταν οι ίδιο οι Βιετναμέζοι". Από τον Αύγουστο του 1945 την εξουσία στο Βιετνάμ την είχε αναλάβει η Βιετμινχ η οποία είχε ιδρύσει την Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ. Οι ΗΠΑ είχαν ήδη πάρει τις αποφάσεις τους. "Δεν είχαν καμία πρόθεση να αντιταχθούν στην εκ νέου ανάληψη του ελέγχου της Ινδοκίνας από τους Γάλλους". Έτσι λοιπόν η Γαλλία αποβιβάζει εκ νέου στρατεύματα προασπαθώντας να πάρει ξανά τον έλεγχο του Βιετνάμ. Η κυβέρνηση της Βιετμινχ αντέδρασε ξεκινώντας εκ νέου αντάρτικο ενάντια στους Γάλλους. Ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι τις 20 Ιουλίου του 1954 και την ήττα των Γαλλικών στρατευμάτων στη μάχη του Ντιεν Μπεν Φου (Μάιος 1954).
Στην περίφημη Διάσκεψη της Γενεύης αναγνωρίστηε η ανεξαρτησία του Βιετνάμ αλλά χωρίστηκε "προσωρινά" η χώρα σε Βόρειο και Νότιο Βιετνάμ κατά μήκος του 17ου παράλληλου. Στο Βόρειο Βιετνάμ πρόεδρος ήταν ο Χο Τσι Μιν και στο Νότιο Βιετνάμ επανήλθε ο πρώην αυτοκρατορας Μπάο Ντάι. Η συμφωνία προέβλεπε οτι το 1956 θα γίνονταν δημοψήφισμα και εκλογές για την επανένωση του Βιετνάμ. Αυτό δεν έγινε. Οι ΗΠΑ γνωρίζοντας την καθολική αποδοχή της Βιετμινχ και του Χο Τσι Μιν από το λαό του Βιετνάμ, δεν μπορούσαν να το επιτρέψουν. Ήδη είχαν χάσει την Κίνα. Μετά την αθέτηση της συμφωνίας από την κυβέρνηση του Νότιου Βιετνάμ η κυβέρνηση του Βόρειου Βιετνάμ άρχισε να στέλνει στρατιωτικές ομάδες στο Νότο ενώ άρχισε να οργανώνεται και η αντίσταση στα χωριά και τις πόλεις. Η κυβέρνηση του Νοτίου Βιετνάμ δεν μπορούσε να ελέξει την κατάσταση και οι ΗΠΑ πλέον άρχισαν να στέλνουν στρατεύματα (1956) και να εμπλέκονται οι ίδιο στον πόλεμο. Ο Αμερικανικός Πόλεμος (για τους Βιετναμέζους) ή ο Πόλεμος του Βιετνάμ ( για τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο) έληξε το 1973 με ήττα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους (ο τελευταίος αμερικανός στρατιώτης αποχώρησε το 1975). Το Βιετνάμ ήταν πλέον ενωμένο και ανεξάρτητο.

(Οι πληροφορίες είναι κύρια από το βιβλίο "Οι Πόλεμοι του Βιετνάμ, 1945-1990", της αμερικανίδας Ιστορικού Marilyn B. Young, Εκδόσεις Οδυσσέας).

Στο παλάτι της Ανεξαρτησίας παίχτηκε η τελευταία σκηνή του έργου. Το 1975 βομβαρδίστηκε από τον Λοχαγό Nguyen Thanh Trung, κρυφό μέλος του κομμουνιστικού κόμματος. Μετά τον βομβαρδισμό ο αμερικανός πρόεδρος διέταξε την πλήρη απομάκρυνση και των τελευταίων αμερικανών στρατιωτών που είχαν απομείνει.

View attachment 491100

Σήμερα το κτήριο λειτουργεί ως μουσείο. Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στις αίθουσες για τις οποίες ο χρόνος έχει σταματήσει το 1956.

View attachment 491101
View attachment 491102
View attachment 491103

Η αρχιτεκτονική του κτηρίου απεικονίζει την επίδραση της ανατολικής φιλοσοφίας στον αρχιτέκτονα που το σχεδίασε.

View attachment 491105

View attachment 491104

Στον περιβάλλοντα χώρο του κτηρίου, εκτός από το πολεμικός υλικό που εκτίθεται, υπάρχουν πολλά και πανέμορφα, μικρά και μεγάλα bonsai.

View attachment 491106

Πριν την αναχώρησή μας επισκεφτήκαμε το "καφενείο" για ξεκούραση και καφέ.

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το Πολεμικό Μουσείο, με τα πόδια (είναι πολύ κοντά). Στη διαδρομή παρατηρούσαμε τα τροπικά δέντρα, όπως αυτό της φωτογραφίας.

View attachment 491107

Πολεμικό Μουσείο

Στο πολεμικό μουσείο υπάρχουν εκθέματα αεροπλάνων, βομβών και άλλου πολεμικού υλικού, αναπαράσταση των φυλακών για τα μέλη του κινήματος αντίστασης και μια πλούσια έκθεση φωτογραφικού υλικού.

View attachment 491108

Στην αναπαράσταση της φυλακής υπάρχει φωτογραφικό υλικό από τα βασανιστήρια που επέβαλαν οι κυβερνητικές δυνάμεις του Νοτίου Βιετνάμ μαζί με το προσωπικό των ΗΠΑ στα μέλη του κινήματος αντίστασης. Είναι απίστευτο πόσο εφευρετικός μπορεί να γίνει ο άνθρωπος όταν είναι να προκαλέσει πόνο για να υποτάξει κάποιον που είναι απέναντί του. Οι φωνές που ακούγονται είναι από πραγματικές ηχογραφήσεις βασανισμών.

View attachment 491109

View attachment 491110

View attachment 491111

View attachment 491147

Μία από τις παραμέτρους που βοήθησε να λήξει ο πόλεμος του Βιετνάμ και να αποχωρήσουν οι δυνάμεις των ΗΠΑ ήταν το φιλειρηνικό κίνημα που αναπτύχθηκε ενάντια στον πόλεμο σε όλο τον κόσμο. Στο ισόγειο του μουσείο υπάρχει έκθεση υλικού από τις διαδηλώσεις συμπαράστασης.

View attachment 491113

View attachment 491114

Στον τελευταίο όροφο υπάρχει πλούσιο υλικό από την συμμετοχή των στρατευμάτων των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στον πόλεμο.

View attachment 491115

View attachment 491116

Στον πρώτο όροφο πάθαμε σοκ. Η αποκάλυψη των εγκλημάτων πολέμου του αμερικάνικου στρατού μέσα από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό είναι μοναδική. Η ευρεία χρήση χημικών όπλων οδήγησαν ακόμη και σε τερατογενέσεις ή και μόνιμες παραμορφώσεις. Τα αποτελέσματα αυτών των όπλων είναι υπαρκτά ακόμη και σήμερα. Υπάρχουν περιοχές στην ύπαιθρο που δεν έχουν ακόμη καθαρίσει εντελώς.

View attachment 491118

View attachment 491119

View attachment 491120

View attachment 491121

View attachment 491117

View attachment 491122

View attachment 491123

View attachment 491124

Η αποχώρησή μας από το χώρο σημαδεύτηκε από αισθήματα θλίψης και οργής. Όποιος έρχεται στη Σαιγκόν θεωρώ πως είναι αναγκαίο να περνάει από αυτό τον χώρο, για να βλέπει, να μαθαίνει, να γνωρίζει...

Ιστορικό Μουσείο της πόλης του Χο Τσι Μιν

Επόμενη στάση μας το Ιστορικό Μουσείο της πόλης του Χο Τσι Μιν. Πολύ ενδιαφέρον μουσείο το οποίο ξεκινάει από τη νεολιθική εποχή μέχρι και την τελευταία δυναστεία που κυβέρνησε το Βιετνάμ. Υπάρχουν εκθέματα από την Καμπότζη, την Κίνα και την Ιαπωνία. Χρήσιμες πληροφορίες και πλούσιο οπτικό υλικό.

View attachment 491125

View attachment 491126

View attachment 491127

Στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχουν πάρα πολλά όμορφα bonsai.

View attachment 491128

View attachment 491129

Με την κούραση να μας καταβάλει κατευθυνθήκαμε προς το ποτάμι. Στο δρόμο μπήκαμε σε ένα κατάστημα της viettel και αγοράσαμε sim card για δεδομένα (170.000 vnd για 30 ημέρες, 1GB/ημέρα). Στο δεύτερο τηλέφωνο είχαμε προαγοράσει e-sim κάρτα από την Ελλάδα.

View attachment 491130

Που είναι το πεζοδρόμιο; Έτσι είναι παντού.

View attachment 491131

View attachment 491132

View attachment 491133

Υπάρχουν ακόμη διαφημιστικά από τον εορτασμό της πρωτοχρονιάς.

View attachment 491134

Αντίθεση!

View attachment 491135

Κάποια στιγμή κάτσαμε για φαγητό εδώ. Έχει μόνο σούπες (pho) και οι γεύσεις είναι καταπληκτικές. Συνιστάται...

Πηγαίνοντας προς το ξενοδοχείο πέσαμε πάνω σε ένα ινδουιστικό ναό. Παρατηρείστε στην φωτογραφία τα δώρα στην θεότητα. Είναι φρούτα.

View attachment 491136

View attachment 491137

Μετά από μια μικρή ξεκούραση στο ξενοδοχείο είπαμε να πάμε να πιούμε καμιά μπύρα. Οπότε ήρθαμε εδώ και δοκιμάσαμε αυτά στην φωτογραφία. Κλασσική μπυραρία.

View attachment 491138

Στην επιστροφή προς το ξενοδοχείο περάσαμε από πλανόδιους πωλητές που κουβαλούσαν ολόκληρη κουζίνα πάνω σε δίκυκλα και τρίκυκλα μηχανάκια.

View attachment 491139

View attachment 491140

View attachment 491141

Άντε, καληνύχτα. Αύριο πάλι.

Το μουσείο πολέμου είναι συγκλονιστικό.

 

[YiannisTS]

Το μουσείο πολέμου είναι συγκλονιστικό.

Ναι πράγματι. Παρουσιάζει με ένα ρεαλιστικό τρόπο την αλήθεια για τον πόλεμο. Από την πλευρά βέβαια των αμυνόμενων και αγωνιζόμενων για την ανεξαρτησία τους και ελευθερία τους. Από την πλευρά του βιετναμέζικου λαού. Γιατί υπάρχει και η "άλλη" αλήθεια, αυτή που θεωρεί οτι ο πόλεμος είναι μέρος του "πολέμου δια αντιπροσώπων". Κάπου το έχω διαβάσει και αυτό εδώ μέσα!

 

[YiannisTS]

Ημέρα 11η: Hà Nội

Δεύτερη ημέρα στο Ανόι ξεκινάμε για την ανακάλυψή του. Ξυπνήσαμε σχετικά αργούτσικα και μετά το πρωινό αλλάξαμε δωμάτιο. Γιατί; Σαϊγκόν, Χοι Αν και Χουέ η επιλογή των ξενοδοχείων ήταν πετυχημένη. Στη Σαϊγκόν ήταν αξιοπρεπέστατο, ολοκάθαρο, μεγάλο δωμάτιο και καθιστικό και ήσυχο. Το ξενοδοχείο ήταν "κανονικού" μεγέθους σε κεντρικό σημείο. Το ίδιο και στην Χόι Αν. Το ξύπνημα το πρωί, με την θέα του ομιχλώδες ποταμού ο οποίος μετά από την κάθε προηγούμενη ξέφρενη νύχτα του, απλά ξεκουράζονταν, ήταν τόνωση και γέμισμα ενέργειας για τις επόμενες ώρες της ημέρας μας. Στη Χουε το δωμάτιο ήταν στον τελευταίο όροφο με θέα μπροστά μας τις "κορφές" των σπιτιών της γειτονιάς αλλά και πέρα μακριά όσο πήγαινε το μάτι μας. Η ησυχία και ην καθαριότητα ήταν δεδομένα. Αλλά εδώ στην πρωτεύουσα; Το ξενοδοχείο είναι στα πρότυπα των περισσότερων σπιτιών που βλέπουμε σε όλο το Βιετνάμ. Πρόσοψη όχι πάνω από τέσσερα μέτρα και ύψος τεσάρων ορόφων. Σε κάθε όροφο ένα δωμάτιο βλέπει στον δρόμο (χωρίς παράθυρο να ανοίγει, μόνο μια μεγάλη τζαμαρία) ενώ το άλλο προς τα πίσω δεν έχει καν παράθυρο. Το λάθος ξεκίνησε από τις φωτο της booking. Το ξενοδοχείο είναι πάνω σε κεντρικότατο δρόμο του κέντρου και της αγοράς οπότε η κίνηση από αυτοκίνητα και μηχανάκια που κορνάρουν δεν σταματάει ποτέ, παρά μόνο πολύ αργά το βράδυ. Ζητήσαμε να ανέβουμε από τον πρώτο στο δεύτερο όροφο για να περιοριστεί κάπως ο θόρυβος αλλά δεν είχε και πολλά αποτελέσματα. Επιπλέον όλο το ξενοδοχείο απαιτεί επείγουσα ανακαίνιση. Κάναμε την καρδιά μας πέτρα και είπαμε ας είναι, θα το αντέξουμε.
Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή, μετά την αλλαγή ξεκινήσαμε για την πόλη. Κατευθυνθήκαμε προς τον καθολικό καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωσήφ. Η διαδρομή ήταν δύσκολη γιατί στον δρόμο υπήρχαν μιλούνια ξένοι τουρίστες αλλά και βιετναμέζοι που εκμεταλλευόντουσαν την αργία της Κυριακής. Στο ενδιάμεσο κάναμε διάφορες στάσεις. Η είσοδος ήταν κλειστή και ανοίγει μόνο συγκεκριμένες ώρες για λειτουργίες σε διάφορες γλώσσες, με εισιτήριο. Δεν περιμέναμε. Στην πλατεία έξω από το ναό μια ομάδα αγοριών και κοριτσιών χόρευαν γυρίζοντας κάποιο βίντεο. Απολαυστικός ο χορός τους.

Συνεχίσαμε προς την φυλακή Hoa Lo περνώντας δρόμους και πάρκα.

Όπως φαίνεται στην φωτογραφία, οδηγοί και συνοδηγοί στα μηχανάκια φοράνε μάσκα. Για προστασία από την μόλυνση και την ατμοσφαιρική ρύπανση η οποία πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη. Μετά από πορεία ωρών κι εμάς πόναγαν τα μάτια μας. Οι μεγάλες πόλεις του Βιετνάμ που επισκεφτήκαμε (Σαϊγκόν, Ανόι) δεν έχουν καθόλου καλό σύστημα ΜΜΜ, οπότε οι άνθρωποι μετακινούνται συνέχεια με τα μηχανάκια τους και τα αυτοκίνητά τους.

Φτάσαμε στη φυλακή Hỏa Lò!

Η φυλακή Hoa Lo χτίστηκε από τους Γάλλους αποικιοκράτες το 1896 και πήρε το όνομα «Κεντρική Φυλακή». Η τοποθεσία της φυλακής βρίσκεται σε γη του χωριού Phu Khanh. Ανατολικά της είναι το δικαστήριο. Η συνολική έκταση της Κεντρικής Φυλακής και οι γύρω δρόμοι που οδηγούν σε αυτή είναι 12.900 τμ.
Στη φυλακή Hoa Lo οι Γάλλοι αποικιοκράτες είχαν φυλακίσει χιλιάδες Βιετναμέζους πατριώτες, στρατιώτες και επαναστάτες. Οι κρατούμενοι ήταν καταδικασμένοι σε μακροχρόνιες ποινές φυλάκλισης ή σε θάνατο.
Υπάρχει αναπαράσταση των χώρων που διέμεναν οι κρατούμενοι, των χώρων απομόνωσης, των χώρων και των εργαλείων βασανισμού και της γκιλοτίνας.
Φρίκη, φρίκη και πάλι φρίκη!
Η φυλακή σταμάτησε την λειτουργία της με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Βιετνάμ και την ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους του.
Κατά την διάρκεια του πολέμου με τις ΗΠΑ εδώ κρατήθηκαν οι εμερικάνοι πιλότοι που συλαμβάνονταν μετά από πτώση του αεροπλάνου τους. Με την λήξη του πολέμου αφέθηκαν ελεύθεροι να επιστρέψουν σπίτι τους. Πολλοί από αυτούς ξαναγύρισαν και συναντήθηκαν με βιετναμέζους συναδέλφους τους στρατιώτες.

Φύγαμε με βαριά καρδιά φέρνοντας στο μυαλό μας τις αντίστοιχες πολλές φυλακές που δημιουργήθηκαν από το ελληνικό κράτος από το τέλος της κατοχής μέχρι και την πτώση της χούντας, για τις χιλιάδες των ελλήνων που πέρασαν από αυτές, αλλά και την μη ανάδειξή τους ως μέρος της πολιτιστικής και ιστορικής μας κληρονομιάς!
Συνεχίσαμε προς το Ναό της Λογοτεχνίας, ο οποίος είναι αφιερωμένος στους μελετητές του Κομφούκιου. Γαλήνιες αυλές, καταπράσινοι κήποι, ήρεμες λιμνούλες, περίπλοκα γλυπτά, ναοί φτιάχνουν ένα πολυσύνθετο μωσαϊκό που σε απομακρύνει από τον θόρυβο των δρόμων.
Στο ενδιάμεσο κάναμε στάση σε ένα καφέ με υπέροχες εσωτερικές τοιχογραφίες.

Φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις και εικόνες για το μουσείο του Χο Τσι Μιν και το Μαυσωλείο του, με ταξί φυσικά.
Το Μουσείο, το Μαυσωλείο, το Σπίτι του Χο Τσι Μιν, το Προεδρικό Μέγαρο, το Μέγαρο της Εθνοσυνέλευσης και μιας Παγόδας βρίσκονται όλα στην ίδια περιοχή, στη νότια πλευρά της Δυτικής Λίμνης (West Lake) και είναι περιορισμένης πρόσβασης.
Ξεκινήσαμε από το Μουσείο του Χο Τσι Μιν, αφού πρώτα βγάλαμε εισιτήρια και περάσαμε από έλεγχο εσφαλείας.
Ο Hồ Chí Minh είναι μια συμπεθέστατη φυσιογνωμία για την οποία τρέφει σεβασμό, αγάπη και εκτίμηση ο βιετναμέζικος λαός, τουλάχιστον όσοι συναντήσαμε στις εκδρομές που πήγαμε. Ο τρόπος που μίλαγαν για αυτόν είναι κάτι σαν να ήταν θεός. Και πραγματικά δεν είναι και μικρό κατόρθωμα να ηγείσαι ενός επαναστατικού κινήματος που κατατρόπωσε την πιο πανίσχυρη πολεμική μηχανή του σύγχρονου κόσμου. Ο Χο Τσι Μιν, Βιετναμέζος κομμουνιστής επαναστάτης ηγήθηκε του κινήματος ανεξαρτησίας από το 1941, συνέβαλε στην ίδρυση της Λαϊκης Δημοκρατίας του Βιετνάμ, ηγήθηκε της νίκης ενάντια στη Γαλλική Ένωση το 1954 και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη ενάντια των ΗΠΑ και την επανένωση του Βιετνάμ. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει ενωμένο το Βιετνάμ αφού πέθανε το 1969, πριν τελειώσει ο πόλεμος.
Το Μουσείο είναι ένα υπερμεγέθες κτήριο στο οποίο εκτίθεται η ζωή του Χο Τσι Μιν μέσα από τις αντίστοιχες ιστορικές περιόδους του Βιετνάμ και την συμμετοχή του στα γεγονότα που συνέβησαν. Ενδιαφέρουσα έκθεση.
Το Μαυσωλείο του Χο Τσι Μιν σχεδιάστηκε στο ύφος του Μαυσωλείου του Λένιν στη Μόσχα. Είναι επισκέψιμο, όπου μπορείς να σταθείς για λίγο με απόλυτη ησυχία και να παρατηρήσεις το σώμα του Χο Τσι Μιν. Δεν το προλάβαμε ανοιχτό.

Το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης

Όλος ο χώρος ήταν γεμάτος από πανέμορφα τεράστια bonsai.

Στον δρόμο ανάμεσα στο Μουσείο και το Μαυσωλείο υπάρχει μια πολύ όμορφη παγόδα.

Το Προεδρικό Μέγαρο

Συντριβάνι με αντίγραφο λωτού. Ο λωτός στο Βιετνάμ βρίσκεται παντού και πρέπει να είναι κάτι σαν το "εθνικό" τους λουλούδι.

Ο ναός του Quán Thánh

Όψεις της Δυτικής Λίμνης

Φαγητό σε κοντινό εστιατόριο και επιστροφή στο ξενοδοχείο. Είχε νυχτώσει για τα καλά και χρειαζόμασταν επειγόντως γέμισμα μπαταριών.