Βιετνάμ Ένα ταξίδι ξεκινάει...

[YiannisTS]

Μέχρι τώρα νόμιζα οτι είναι μια γέφυρα που την κρατούν δύο χέρια πάνω στο βουνό και πηγαίνεις να θαυμάσεις το φυσικό τοπίο. Δεν είχα καταλάβει οτι είναι ολόκληρο τουριστικό πάρκο και μάλιστα τόσο μεγάλο... Ξενέρωσα λίγο.

Το ίδιο νομίζαμε και εμείς. Αλλά αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις. Όμως το φυσικό τοπίο είναι εκεί απείραχτο. Οι κήποι που έχουν στήσει με κάθε λογής τροπικά φυτά και όχι μόνο είναι απλά καταπληκτικοί. Παντού έχει bonsai κάθε λογής και μεγέθους. Αν το ξέραμε από την αρχή δεν ξέρω εάν πηγαίναμε. Παρόλα αυτά τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Από τη μία ο μαζικός ψυχαγωγικός τουρισμός τύπου disneyland και από την άλλη η φύση και οι πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι κύρια από την Ασία. Εσύ αποφασίζεις...

 

[poised]

Συγχώρεσέ μου μερικά μαζεμένα σχόλια τα οποία έρχονται με διάθεση επεξήγησης αποριών και όχι "διόρθωσης"!

Αν και η Σιγκαπούρη είναι μια ακριβή πόλη (περισσότερα μετά την διήμερη παραμονή της επιστροφής) ήπιαμε πολύ γευστικό καφέ americano με 1,5 ευρώ και φάγαμε ένα είδος τοστ, επίσης με 1,5 ευρώ.

Από τη φωτογραφία το τοστ πρέπει να είναι το διάσημο σιγκαπουριανό kaya butter toast, δηλαδή με μαρμελάδα kaya (καρύδα, ζάχαρη, αυγό) και κομμάτια παγωμένου... βουτύρου. Κάποιοι τρελαίνονται με αυτό, εμένα με πιάνει σιχαμάρα από την υπερβολική λιπαρότητα - ας μη μιλήσουμε για θερμίδες!

Κάθε τόσο έπιναν σε κάτι μικρά ποτηράκια κάτι σαν βότκα και φώναζαν κάτι σαν ho ba yo

Một, hai, ba, dô (και αφού το πεις μερικές φορές, uống). Δηλαδή απλά "1, 2, 3" και η τελευταία λέξη δε σημαίνει κάτι, προφέρεται "γιο" στο νότο και "ζο" στο βορρά. Στο τέλος λένε "ούονγκ" που σημαίνει "πιες". Κάποιες φορές κόβουν το 1 και λένε μόνο το 2-3 γιο/ζο.

Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο μετά από κάποια μέτρα πέσαμε πάνω στο δέντρο με τα φρούτα του να κρέμονται. Όποιος γνωρίζει τι είναι ας το γράψει.

Είναι πόμελο, απλά η συγκεκριμένη ποικιλία είναι κυρίως διακοσμητική. Μπορείς να τα φας αλλά δεν έχουν ωραία γεύση όπως τα πράσινα.

Οι σήραγγες Địa đạo Bến Đình είναι πιο κοντά στη Σαϊγκόν ενώ οι σήραγγες Địa Đạo Củ Chi - Bến Dược είναι λίγο πιο μακριά. Επιλέξαμε την μακρύτερη διαδρομή η οποία διαφημίζεται ως λιγότερη τουριστική και μάλλον πρέπει να είναι αλήθεια

Χωρίς να ξέρω αν κάποιο από τα δύο έχει λιγότερο κόσμο από το άλλο, νομίζω ότι και τα δύο προσφέρουν σχεδόν ακριβώς την ίδια εμπειρία για τον επισκέπτη. Τα τούνελ και στα δύο σημεία δεν είναι τα πραγματικά αλλά κατασκευασμένα εκ των υστέρων για τουριστικούς λόγους και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί σε άλλο σημείο στη περιοχή που υπάρχουν κάποια από τα πραγματικά τούνελ δεν είναι επισκέψιμα στο εσωτερικό καθώς είναι επικίνδυνα. Εξαιρετικά στενά, με τμήματα που έχουν καταρρεύσει και πιθανώς επικίνδυνους "κατοίκους" μέσα, δεν αξίζει κάποιος να τα επισκεφθεί αν δεν έχει ειδικό ιστορικό ενδιαφέρον.

Στην περιοχή όπου εκβάλει ο ποταμός Mekong ζει η μειονοτική εθνοτική ομάδα των Champa (178.948 άτομα σύμφωνα με την απογραφή του 2019).

Οι περισσότεροι σε αριθμό Τσάμπα ζουν στο κεντρικό Βιετνάμ και αυτοί που είναι στο νότο είναι κυρίως στα δυτικά στα σύνορα με Καμπότζη. Δεν πιστεύω ότι χαρακτηριστικό της περιοχής του δέλτα του μεκόνγκ είναι οι Τσάμπα ούτε οι Μουσουλμάνοι που υπολογίζονται στο 0.1% του πλυθησμού και αυτοί βρίσκονται κυρίως στα σύνορα.

 

[evaT]

Một, hai, ba, dô (και αφού το πεις μερικές φορές, uống). Δηλαδή απλά "1, 2, 3" και η τελευταία λέξη δε σημαίνει κάτι, προφέρεται "γιο" στο νότο και "ζο" στο βορρά. Στο τέλος λένε "ούονγκ" που σημαίνει "πιες". Κάποιες φορές κόβουν το 1 και λένε μόνο το 2-3 γιο/ζο.

πως φαίνεται ότι είσαι σώγαμπρος

 

[poised]

πως φαίνεται ότι είσαι σώγαμπρος

Ή πότης

 

[YiannisTS]

Συγχώρεσέ μου μερικά μαζεμένα σχόλια τα οποία έρχονται με διάθεση επεξήγησης αποριών και όχι "διόρθωσης"!


Από τη φωτογραφία το τοστ πρέπει να είναι το διάσημο σιγκαπουριανό kaya butter toast, δηλαδή με μαρμελάδα kaya (καρύδα, ζάχαρη, αυγό) και κομμάτια παγωμένου... βουτύρου. Κάποιοι τρελαίνονται με αυτό, εμένα με πιάνει σιχαμάρα από την υπερβολική λιπαρότητα - ας μη μιλήσουμε για θερμίδες!


Một, hai, ba, dô (και αφού το πεις μερικές φορές, uống). Δηλαδή απλά "1, 2, 3" και η τελευταία λέξη δε σημαίνει κάτι, προφέρεται "γιο" στο νότο και "ζο" στο βορρά. Στο τέλος λένε "ούονγκ" που σημαίνει "πιες". Κάποιες φορές κόβουν το 1 και λένε μόνο το 2-3 γιο/ζο.


Είναι πόμελο, απλά η συγκεκριμένη ποικιλία είναι κυρίως διακοσμητική. Μπορείς να τα φας αλλά δεν έχουν ωραία γεύση όπως τα πράσινα.


Χωρίς να ξέρω αν κάποιο από τα δύο έχει λιγότερο κόσμο από το άλλο, νομίζω ότι και τα δύο προσφέρουν σχεδόν ακριβώς την ίδια εμπειρία για τον επισκέπτη. Τα τούνελ και στα δύο σημεία δεν είναι τα πραγματικά αλλά κατασκευασμένα εκ των υστέρων για τουριστικούς λόγους και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί σε άλλο σημείο στη περιοχή που υπάρχουν κάποια από τα πραγματικά τούνελ δεν είναι επισκέψιμα στο εσωτερικό καθώς είναι επικίνδυνα. Εξαιρετικά στενά, με τμήματα που έχουν καταρρεύσει και πιθανώς επικίνδυνους "κατοίκους" μέσα, δεν αξίζει κάποιος να τα επισκεφθεί αν δεν έχει ειδικό ιστορικό ενδιαφέρον.


Οι περισσότεροι σε αριθμό Τσάμπα ζουν στο κεντρικό Βιετνάμ και αυτοί που είναι στο νότο είναι κυρίως στα δυτικά στα σύνορα με Καμπότζη. Δεν πιστεύω ότι χαρακτηριστικό της περιοχής του δέλτα του μεκόνγκ είναι οι Τσάμπα ούτε οι Μουσουλμάνοι που υπολογίζονται στο 0.1% του πλυθησμού και αυτοί βρίσκονται κυρίως στα σύνορα.

Συγχώρεσέ μου μερικά μαζεμένα σχόλια τα οποία έρχονται με διάθεση επεξήγησης αποριών και όχι "διόρθωσης"!


Από τη φωτογραφία το τοστ πρέπει να είναι το διάσημο σιγκαπουριανό kaya butter toast, δηλαδή με μαρμελάδα kaya (καρύδα, ζάχαρη, αυγό) και κομμάτια παγωμένου... βουτύρου. Κάποιοι τρελαίνονται με αυτό, εμένα με πιάνει σιχαμάρα από την υπερβολική λιπαρότητα - ας μη μιλήσουμε για θερμίδες!


Một, hai, ba, dô (και αφού το πεις μερικές φορές, uống). Δηλαδή απλά "1, 2, 3" και η τελευταία λέξη δε σημαίνει κάτι, προφέρεται "γιο" στο νότο και "ζο" στο βορρά. Στο τέλος λένε "ούονγκ" που σημαίνει "πιες". Κάποιες φορές κόβουν το 1 και λένε μόνο το 2-3 γιο/ζο.


Είναι πόμελο, απλά η συγκεκριμένη ποικιλία είναι κυρίως διακοσμητική. Μπορείς να τα φας αλλά δεν έχουν ωραία γεύση όπως τα πράσινα.


Χωρίς να ξέρω αν κάποιο από τα δύο έχει λιγότερο κόσμο από το άλλο, νομίζω ότι και τα δύο προσφέρουν σχεδόν ακριβώς την ίδια εμπειρία για τον επισκέπτη. Τα τούνελ και στα δύο σημεία δεν είναι τα πραγματικά αλλά κατασκευασμένα εκ των υστέρων για τουριστικούς λόγους και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί σε άλλο σημείο στη περιοχή που υπάρχουν κάποια από τα πραγματικά τούνελ δεν είναι επισκέψιμα στο εσωτερικό καθώς είναι επικίνδυνα. Εξαιρετικά στενά, με τμήματα που έχουν καταρρεύσει και πιθανώς επικίνδυνους "κατοίκους" μέσα, δεν αξίζει κάποιος να τα επισκεφθεί αν δεν έχει ειδικό ιστορικό ενδιαφέρον.


Οι περισσότεροι σε αριθμό Τσάμπα ζουν στο κεντρικό Βιετνάμ και αυτοί που είναι στο νότο είναι κυρίως στα δυτικά στα σύνορα με Καμπότζη. Δεν πιστεύω ότι χαρακτηριστικό της περιοχής του δέλτα του μεκόνγκ είναι οι Τσάμπα ούτε οι Μουσουλμάνοι που υπολογίζονται στο 0.1% του πλυθησμού και αυτοί βρίσκονται κυρίως στα σύνορα.

1. Πάντως ήταν πολύ εύγεστο (και πολύ λιπαρό!).
2. Σωστά, μας το εξήγησε αργότερα κάποια από τις ξεναγούς στις εκδρομές που κάναμε.
3. Σωστά, η φωτογραφία είναι από την πρώτη ημέρα στη Σαϊγκόν. Στην πορεία γευτήκαμε πολλά από τα τροπικά φρούτα και μας λύθηκε η απορία γιατί δεν έχουν γλυκά και ζαχαροπλαστεία.
4. "Λιγότερο κόσμο" σύμφωνα με τον τίτλο της εκδρομής και πράγματι δεν ήμασταν πολλοί. Βέβαια για να έχουμε πλήρη εικόνα θα πρέπει να πάμε και στα άλλα. Next time...
5. Για τους Τσάμπα δεν θα αντιδικήσω. Η ξεναγός μας είπε οτι στο Δέλτα του Μεκόνγκ ζουν κύρια Τσάμπα αλλά μετά στο μουσείο του φωτογράφου στη Χοι Αν είδαμε όλο τον χάρτη των εθνοτικών ομάδων του Βιετνάμ.

 

[poised]

5. Για τους Τσάμπα δεν θα αντιδικήσω. Η ξεναγός μας είπε οτι στο Δέλτα του Μεκόνγκ ζουν κύρια Τσάμπα αλλά μετά στο μουσείο του φωτογράφου στη Χοι Αν είδαμε όλο τον χάρτη των εθνοτικών ομάδων του Βιετνάμ.

Καμία αντιδικία, μη με παρεξηγήσεις. Το ανέφερα απλά γιατί πιστεύω πως έτσι όπως σας το παρουσίασαν δίνει εντελώς λάθος εντύπωση. Είναι αναλογικά κάπως σαν να δίνουμε την εντύπωση ότι η Ζάκυνθος ή Κέρκυρα κατοικείται από Ιταλούς επειδή κάποτε υπήρχε μία μικρή κοινότητα και υπάρχουν κάποιοι απόγονοι τους σήμερα.

Παραθέτω χάρτη από το αντίστοιχο θέμα στην wikipedia από το οποίο φαίνεται ότι είναι ελάχιστος πληθυσμός στο νότο. Οι μουσουλμάνοι είναι κυρίως στα σύνορα (που αποκλείεται να πήγατε καθώς δεν έχει κάτι τουριστικό). Το σχόλιό μου ήταν ότι δεν χαρακτηρίζουν οι Τσαμ ή από αυτούς όσοι έχουν μουσουλμανική θρησκεία το δέλτα.

Περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[YiannisTS]

Ημέρα 7η: Χόι Αν - My Son

Μετά την χθεσινή "disneyland" σήμερα κινηθήκαμε σε ποιο "ιστορικά" μονοπάτια. Πρωί-πρωί ξεκινήσαμε για τον αρχαιολογικό χώρο της Mỹ Sơn με οργανωμένη εκδρομή λίγων ανθρώπων. Ξεναγός μας η Luu Ha.
Αφού περάσαμε από χωράφια με καταπράσινα ρύζια φτάσαμε σε ένα αγροτικό σπίτι κάπου έξω από την Χοϊ Αν.

Εκεί, από μια μεγάλη σε ηλικία Βιετναμέζα μας έγινε παρουσίαση της διαδικασίας παρασκευής λεπτών φύλλων ρολού από ρύζι.

Έχουμε και λέμε. Πρώτα αποφλοιώνουμε το ρύζι.

Στη συνέχεια αλέθουμε το ρύζι στον πέτρινο μύλο και παίρνουμε αλεύρι ρυζιού. Ο μύλος γυρνάει με το χέρι.

Κατόπιν ανακατεύουμε το αλεύρι με νερό και "ατμίζουμε" μικρές-μικρές ποσότητες για μικρό χρονικό διάστημα. Το "άτμισμα" γίνεται σε ειδική κατασκευή όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Το κέλυφος από το ρύζι (δεξιά) χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη η οποία βράζει ένα καζάνι με νερό (αριστερά) το οποίο είναι σκεπασμένο με ύφασμα. Πάνω στο ύφασμα τοποθετείται το νερωμένο αλεύρι και κλείνεται με το καπάκι. Ο καπνός από την φωτιά φεύγει μέσω της καμινάδας αριστερά του καζανιού.

Αφού τα φτιάξαμε τα φάγαμε κιόλας, αλλιώς θα έπρεπε να μείνουν εκτός σπιτιού για να αποξηραθούν.

Η περιοχή έχει έντονα πλημυρικά φαινόμενα. Στη φωτογραφία παρακάτω φαίνεται η στάθμη του νερού σε διαφορετικές χρονολογίες. Φαίνεται και η βάρκα που χρησιμοποιείται.

Φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Και επιτέλους φτάσαμε στον προορισμό μας.

Ο αρχαιολογικός χώρος My Son είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, αναγνωρισμένος από την UNESCO.

Αντιγράφουμε : "Between the 4th and 13th centuries a unique culture which owed its spiritual origins to Indian Hinduism developed on the coast of contemporary Viet Nam. This is graphically illustrated by the remains of a series of impressive tower-temples located in a dramatic site that was the religious and political capital of the Champa Kingdom for most of its existence".

Ο χώρος είναι διάσπαρτος από ναούς. Οι περισσότεροι από αυτούς καταστράφηκαν (μερικώς ή ολικώς) στο πόλεμο από τους βομβαρδισμούς των αμερικάνων. Μέσω διεθνών προγραμμάτων και συνεργασιών εξελίσσεται ένα τεράστιο έργο αναστήλωσης και αποκατάστασης.

Μιλούνια οι επισκέπτες, πέσαμε πάνω και σε σχολείο.

Όλες οι κατασκευές είναι φταγμένες από τούβλα. Οι τεχνίτες έκαναν άριστη δουλειά. Είναι χαρακτηριστικό οτι μέχρι και σήμερα δεν έχουμε μπορέσει να "αποκρυπτογραφήσουμε" την τεχνική αυτή. Στην παρακάτω φωτογραφία τα μαυρισμένα τούβλα τα οποία έχουν ξεκολλήσει είναι της αναπαλαίωσης, ενώ τα πρωτότυπα είναι τα άθικτα.

Στους ναούς, η λεκάνη που έπλενες τα χέρια σου έβλεπε προς τον Βορρά ενώ η είσοδος στην Ανατολή (για να έμπαινε φως εντός του ναού, δεν είχαν παράθυρα).

Ο θεός Σίβα.

Φύλακες του ναού. Ελέφαντας με σώμα λιονταριού. Ο ελέφαντας συμβολίζει την σοφία ενώ το λιοντάρι την δύναμη.

Αμερικάνικες βόμβες "πολιτισμού".

Τρία σε ένα. Στη βάση είναι το πέος του Θεού Βραχμά, στο κέντρο είναι το πέος του Θεού Βισνού και στην κορυφή είναι το πέος του Θεού Σίβα.

Κατασκευή για πλύσιμο χεριών. Η στρογγυλή λεκάνη είναι το γυναικείο όργανο αναπαραγωγής ενώ από πάνω είναι το ανδρικό όργανο αναπαραγωγής.

Παρακολουθήσαμε και ένα θέαμα ινδουιστικών χορών.

Αφήσαμε την περιοχή με έντονα συναισθήματα, για το διαφορετικό, για το όμορφο.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο με βάρκα από το ποτάμι.

Ετοιμασία για αναχώρηση. Αύριο πάλι...

 

[YiannisTS]

Ημέρα 8η: Αναχώρηση για Huế

Πρωί πρωί ήρθε να μας πάρει ο οδηγός μας με το αυτοκίνητό του για την Huế με ενδιάμεσες στάσεις.

Η πρώτη μεγάλη στάση είναι τα Μαρμάρινα Όρη, τα οποία είναι ένα σύμπλεγμα πέντε μαρμάρινων και ασβεστολιθικών λόφων που βρίσκονται στην περιοχή Ngũ Hành Sơn, νότια της πόλης Da Nang στο Βιετνάμ. Τα πέντε βουνά έχουν πάρει το όνομά τους από τα πέντε στοιχεία: Kim (μέταλλο), Thủy (νερό), Mộc (ξύλο), Hỏa (φωτιά) και Thổ (γη). Θα μπορούσε να πει κάποιος οτι είναι τα Μετέωρα του Βιετνάμ. Επισκευτήκαμε το βουνό του Νερού.

Κάναμε μια φιλότιμη προσπάθεια να επισκεφτούμε οτι μπορούσαμε αλλά μάλλον χάσαμε μια σπηλιά. Ας μείνει και κάτι για την επόμενη φορά.

Παγόδες, παγόδες και πάλι παγόδες με τον χοντρούλη Βούδα.

Αυτό φέρνει σε κάτι από την φάτνη των χριστιανών.

Ευτυχισμένος θεούλης...

Επόμενη στάση το βουνό Hải Vân όπου βρίσκεται ένα στρατιωτικό οχυρωματικό έργο της δυναστείας των Minh Mang (1826). Ο καιρός ήταν ιδιαίτερα ομιχλώδης και υγρός. Πραγματικά ένα κάστρο μέσα στα σύννεφα.

Κατεβαίνουμε το βουνό πηγαίνοντας προς την λιμνοθάλασσα Lăng Cô όπου και ήπιαμε έναν υπέροχο αλατισμένο καφέ.

Αυτή ήταν η τελευταία στάση μας. Φύγαμε κατευθείαν για την Huế και το ξενοδοχείο.
Εδώ τελειώνει η περιγραφή της ημέρας γιατί με 38.8 δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Ευτυχώς τα διάφορα τεστ ήταν αρνητικά.

Οπότε ακολούθησε ύπνος 17 ωρών...

 

[Sassenach77]

Οπότε ακολούθησε ύπνος 17 ωρών...

Ούτε εγώ δεν κοιμάμαι τόσο που το 12ωρο το έχω σαν τίποτα όταν μπορώ.. Ελπίζω να πέρασε γρήγορα!