vasiliss
Member
- Μηνύματα
- 965
- Likes
- 8.816
- Επόμενο Ταξίδι
- ;;;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ρωσία -Ισλανδία - Περού
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ημέρα 2η : Μονή Ρίλας – Σόφια – Φιλιππούπολη
- Ημέρα 3η : Φιλιππούπολη
- Ημέρα 4η: Εθνογραφικό Κουγιουμτζόγλου – Θρακικός τύμβος Καζανλακ – Εθνογραφικό Ετάρ – Βέλικο Τάρνοβο
- Ημέρα 5η: Φρούριο Τσάρεβετς – Μονολιθικές εκκλησίες Ιβάνοβο – μοναστήρι Curtea de Argeş – Corbeni
- Ημέρα 6η: Τρανσφαγκαρασάν - Σιμπίου
- Ημέρα 7η: Biertan – Sighisoara ...
- Ημέρα 7η (συνέχεια): ... – Medias – Μεσαιωνικό φεστιβάλ Σιμπίου
- Ημέρα 8η: Alba Iulia – …
- Ημέρα 8η συνέχεια: …. – Corvin Castle - Timisoara
- Ημέρα 9η :Τιμισοάρα – Βελιγράδι
- Ημέρα 10η : Βελιγράδι.
- Ημέρα 11η : Βελιγράδι – επιστροφή
- Επίλογος
Να ‘μαστε λοιπόν και πάλι, στο καθιερωμένο πια, καλοκαιρινό, βαλκανικό road trip μας.
- Γιατί καραβάνι;
Όσοι έχετε διαβάσει για τα προηγούμενα οδικά ταξίδια που έχουμε κάνει τα 3 τελευταία χρόνια, ίσως θυμάστε ότι ταξιδεύουμε από 12 έως 17 άτομα μαζί. Φέτος είπαμε να σπάσουμε ρεκόρ και προσθέσαμε ακόμη μία οικογένεια (4 άτομα), ώστε να φτάσουμε αισίως τους 21 (συνολο αυτοκινητων 5).
Αν και είχα αποκλείσει ότι θα προσθέσω καινούρια άτομα στην ήδη πολυπληθή ομάδα μας, αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να πω όχι και τελικά δεν το μετάνιωσα.
Η νέα οικογένεια προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα στους ρυθμούς και τον τρόπο με τον οποίο εμείς ταξιδεύουμε, οπότε όλα κύλισαν ομαλά και όλοι εντέλει μείναμε ευχαριστημένοι.
- Γιατί Βουλγαρία – Ρουμανία;
Σε γενικές γραμμές αποφεύγω να επικεντρώνομαι σε μέρη τα οποία έχω ξαναπάει. Λίγο τη Βουλγαρία και πολύ τη Ρουμανία, την είχαμε γνωρίσει οικογενειακώς, αλλά μόνοι τότε, το 2015. Επομένως ήταν λίγο περίεργο, για τα δικά μου δεδομένα, να ξαναπεράσω και να επικεντρωθώ στα ίδια μέρη. Πως κατέληξα τελικά σε αυτή την διαδρομή είναι λίγο περίπλοκο να εξηγήσω.
Αν πάντως είχα την δυνατότητα και μία εβδομάδα πριν να αλλάξω το ταξίδι, θα το είχα κάνει.
Όμως είχα ήδη μοιράσει ρόλους στους υπόλοιπους και για πρώτη φορά σχεδόν όλοι είχαν βρει τα ξενοδοχεία τους μόνοι. Οπότε (ευτυχώς τελικά) ήταν αδύνατον να αλλάξω το ταξίδι.
- Και που ακριβώς θα πηγαίναμε;
Η οικογένειά μου και μία ακόμη από την παρέα μας, είχαμε ήδη επισκεφτεί τα SOS της Ρουμανίας. Οπότε στα μέσα περίπου του ταξιδιού μας, η παρέα μας θα έσπαγε στα δύο και για τρεις περίπου ημέρες θα ακολουθούσαμε διαφορετικούς δρόμους, μέχρι να ξανασυναντηθούμε στο Σιμπίου και να συνεχίσουμε όλοι μαζί.
Στις πόλεις τις οποίες ήδη είχαμε επισκεφτεί, προσπάθησα να εντάξω καινούρια σημεία, έτσι ώστε όλοι να μείνουμε ευχαριστημένοι χωρίς να κάνουμε πολλές επαναλήψεις, που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν.
Αυτή είναι η διαδρομή που κάναμε εμείς:
Και αυτή, που έκαναν οι άλλοι:
Δεν έχει φαινομενικά και μεγάλη διαφορά, εκτός από κάποιο μικρό; κομμάτι όπου αυτοί πηγαίνουν στο Μπρασόβ κι εμείς παίρνουμε τα βουνά.
Εννοείται ότι θα διηγηθώ το δικό μας ταξίδι και αν φιλοτιμηθούν οι υπόλοιποι και στείλουν φωτογραφίες, ίσως πούμε κάτι και για το δικό τους κομμάτι.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, τώρα που τα έχω ακόμη φρέσκα στο μυαλό μου.
Ημέρα 1η : Στο δρόμο για Μελένικο.
Οι περισσότεροι λοιπόν ξεκινάμε από την Πελοπόννησο, με σκοπό να συναντηθούμε, τα 4/5 της παρέας, στο Μελένικο της Βουλγαρίας. Στόχος μας να φτάσουμε πριν από τις 6 το απόγευμα εκεί, μήπως και προλάβουμε να τριγυρίσουμε λίγο το χωριό και τα πέριξ αυτού.
Δεν ξεχάσαμε βέβαια, αμέσως αφού μπήκαμε στη Βουλγαρία, να βγάλουμε την αυτοκόλλητη, εβδομαδιαία βινιέτα ( 8€ ) σε κάποιο βενζινάδικο.
Ο στόχος εν μέρει επετεύχθη, όμως δεν προλάβαμε να δούμε και πολλά.
Στη μονή Ροζινού μας απέτρεψαν από το ξενοδοχείο (κακώς) να πάμε, λέγοντάς μας πως στις 7 το απόγευμα κλείνει, το οποίο όμως ήταν λάθος.
Η κουμπάρα μας που είχε φτάσει αρκετά νωρίτερα και είχε δει το χωριό, ξεκίνησε για εκεί και την βρήκε ανοιχτή έως αρκετά αργά.
Φώτο από κουμπάρα λοιπόν, που πρόλαβε εκτός των άλλων, να πάει στο σπίτι - μουσείο Κορδόπουλου :
και τη μονή Ροζινού:
Οι υπόλοιποι αρκεστήκαμε σε μία βόλτα στο όμορφο ομολογουμένως χωριό
και όλοι μαζί καταλήξαμε για φαγητό στη ταβέρνα Aleksova στην οποία φάγαμε αρκετά καλά, αλλά ακριβά για τα δεδομένα της χώρας και για ότι στη συνέχεια του ταξιδιού πληρώναμε.
- Γιατί καραβάνι;
Όσοι έχετε διαβάσει για τα προηγούμενα οδικά ταξίδια που έχουμε κάνει τα 3 τελευταία χρόνια, ίσως θυμάστε ότι ταξιδεύουμε από 12 έως 17 άτομα μαζί. Φέτος είπαμε να σπάσουμε ρεκόρ και προσθέσαμε ακόμη μία οικογένεια (4 άτομα), ώστε να φτάσουμε αισίως τους 21 (συνολο αυτοκινητων 5).
Αν και είχα αποκλείσει ότι θα προσθέσω καινούρια άτομα στην ήδη πολυπληθή ομάδα μας, αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να πω όχι και τελικά δεν το μετάνιωσα.
Η νέα οικογένεια προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα στους ρυθμούς και τον τρόπο με τον οποίο εμείς ταξιδεύουμε, οπότε όλα κύλισαν ομαλά και όλοι εντέλει μείναμε ευχαριστημένοι.
- Γιατί Βουλγαρία – Ρουμανία;
Σε γενικές γραμμές αποφεύγω να επικεντρώνομαι σε μέρη τα οποία έχω ξαναπάει. Λίγο τη Βουλγαρία και πολύ τη Ρουμανία, την είχαμε γνωρίσει οικογενειακώς, αλλά μόνοι τότε, το 2015. Επομένως ήταν λίγο περίεργο, για τα δικά μου δεδομένα, να ξαναπεράσω και να επικεντρωθώ στα ίδια μέρη. Πως κατέληξα τελικά σε αυτή την διαδρομή είναι λίγο περίπλοκο να εξηγήσω.
Αν πάντως είχα την δυνατότητα και μία εβδομάδα πριν να αλλάξω το ταξίδι, θα το είχα κάνει.
Όμως είχα ήδη μοιράσει ρόλους στους υπόλοιπους και για πρώτη φορά σχεδόν όλοι είχαν βρει τα ξενοδοχεία τους μόνοι. Οπότε (ευτυχώς τελικά) ήταν αδύνατον να αλλάξω το ταξίδι.
- Και που ακριβώς θα πηγαίναμε;
Η οικογένειά μου και μία ακόμη από την παρέα μας, είχαμε ήδη επισκεφτεί τα SOS της Ρουμανίας. Οπότε στα μέσα περίπου του ταξιδιού μας, η παρέα μας θα έσπαγε στα δύο και για τρεις περίπου ημέρες θα ακολουθούσαμε διαφορετικούς δρόμους, μέχρι να ξανασυναντηθούμε στο Σιμπίου και να συνεχίσουμε όλοι μαζί.
Στις πόλεις τις οποίες ήδη είχαμε επισκεφτεί, προσπάθησα να εντάξω καινούρια σημεία, έτσι ώστε όλοι να μείνουμε ευχαριστημένοι χωρίς να κάνουμε πολλές επαναλήψεις, που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν.
Αυτή είναι η διαδρομή που κάναμε εμείς:
Και αυτή, που έκαναν οι άλλοι:
Δεν έχει φαινομενικά και μεγάλη διαφορά, εκτός από κάποιο μικρό; κομμάτι όπου αυτοί πηγαίνουν στο Μπρασόβ κι εμείς παίρνουμε τα βουνά.
Εννοείται ότι θα διηγηθώ το δικό μας ταξίδι και αν φιλοτιμηθούν οι υπόλοιποι και στείλουν φωτογραφίες, ίσως πούμε κάτι και για το δικό τους κομμάτι.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, τώρα που τα έχω ακόμη φρέσκα στο μυαλό μου.
Ημέρα 1η : Στο δρόμο για Μελένικο.
Οι περισσότεροι λοιπόν ξεκινάμε από την Πελοπόννησο, με σκοπό να συναντηθούμε, τα 4/5 της παρέας, στο Μελένικο της Βουλγαρίας. Στόχος μας να φτάσουμε πριν από τις 6 το απόγευμα εκεί, μήπως και προλάβουμε να τριγυρίσουμε λίγο το χωριό και τα πέριξ αυτού.
Δεν ξεχάσαμε βέβαια, αμέσως αφού μπήκαμε στη Βουλγαρία, να βγάλουμε την αυτοκόλλητη, εβδομαδιαία βινιέτα ( 8€ ) σε κάποιο βενζινάδικο.
Ο στόχος εν μέρει επετεύχθη, όμως δεν προλάβαμε να δούμε και πολλά.
Στη μονή Ροζινού μας απέτρεψαν από το ξενοδοχείο (κακώς) να πάμε, λέγοντάς μας πως στις 7 το απόγευμα κλείνει, το οποίο όμως ήταν λάθος.
Η κουμπάρα μας που είχε φτάσει αρκετά νωρίτερα και είχε δει το χωριό, ξεκίνησε για εκεί και την βρήκε ανοιχτή έως αρκετά αργά.
Φώτο από κουμπάρα λοιπόν, που πρόλαβε εκτός των άλλων, να πάει στο σπίτι - μουσείο Κορδόπουλου :
και τη μονή Ροζινού:
Οι υπόλοιποι αρκεστήκαμε σε μία βόλτα στο όμορφο ομολογουμένως χωριό
και όλοι μαζί καταλήξαμε για φαγητό στη ταβέρνα Aleksova στην οποία φάγαμε αρκετά καλά, αλλά ακριβά για τα δεδομένα της χώρας και για ότι στη συνέχεια του ταξιδιού πληρώναμε.
Attachments
-
555,6 KB Προβολές: 0
-
252,3 KB Προβολές: 0
-
189,4 KB Προβολές: 0
-
309,4 KB Προβολές: 0
-
416,1 KB Προβολές: 0
-
297 KB Προβολές: 0
-
344,1 KB Προβολές: 0
-
303,3 KB Προβολές: 0
-
174,1 KB Προβολές: 0
-
245,6 KB Προβολές: 0
-
245,5 KB Προβολές: 0
-
290,3 KB Προβολές: 0
Last edited by a moderator: