Ίσως το καλοκαίρι να μην φαίνεται η κατάλληλη εποχή για επίσκεψη σε αυτόν τον φανταστικό τόπο αλλά πραγματικά, η Ανδόρρα είναι ένα μέρος που είναι όμορφο πάντα! Έτσι υπάρχουν και πολλά πράγματα να κάνεις εκεί ακόμη και το καλοκαίρι!
Μετά απο μια πολύ κουραστική διαδρομή με λεωφορείο, απο τα Γαλλo-ισπανικά σύνορα, και μετά απο μια θριαμβευτική επιβίωση απο τις πολλές στροφές και ώρες μέσα στο αργό όχημα, καταφέραμε τελικά να φτάσουμε σε αυτό το μικρό, αλλά πολλά υποσχόμενο κρατίδιο, αφήνοντας πίσω τα μεγάλα Πηρυναία Όρη...Νομίζαμε ότι η Ανδόρρα ήταν μόνο ένα μέρος για να αγοράσουμε αφορολόγητα πολλά προϊόντα...Αλλά κάναμε μεγάλο λάθος, όπως αποδείχθηκε μόλις αντικρύσαμε την μία και μοναδική κωμόπολη του κρατιδίου...Είναι το στολίδι της περιοχής, το οποίο μαζί με τα 7 περίπου χωριά αποτελεί αυτήν την "χώρα" που βρίσκεται "μεσα" στην αδελφική της Ισπανία...Αντικρύσαμε μια μικρή πόλη, που έμοιαζε υπερβολικά με την Έδεσσα, αφού έχει ένα υπέροχο και ορμητικό μικρό ποτάμι...
Το λεωφορείο, μας κατέβασε, ακριβώς στο κέντρο...Περπατoύσαμε στην μικρή γέφυρα που ενώνει τις 2 πλευρές της πόλης...μια γέφυρα-νάνος αλλά όμοια με το έργο του Καλατράβα, του διάσημου αρχιτέκτονα.Μετα απο μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες πάνω στην γέφυρα, μπήκαμε στο ξενοδοχείο μας "Magic Hotel Andorra", η οικογένειά μου και εγώ...Ήταν ήδη απόγευμα, οπότε βγήκαμε κατευθείαν στην Ανδόρρα Λα Βέλια...ετσι ονομάζεται η πόλη αυτή, η πρωτεύουσα του Συνπριγκιπάτου...Μια πόλη με εξαίρετη ρυμοτομία, όμορφα πάρκα και σοκάκια...Μπαίναμε σε κάθε μαγαζί που βρίσκαμε και αγοράζαμε οτιδήποτε θέλαμε...Στο πολυκατάστημα escale κυρίως βρήκαμε πολλά πράγματα σε ενδιαφέρουσες τιμές...Αυτή η περιοχή με τις λιγοστές αλλά υπέροχες πλατείες της, μας εξέπληξε...Μια πόλη μέσα στο καταπράσινο μικροσκοπικό λεκανοπέδιο...Βλεπαμε απέναντι το τελεφερίκ που τον χειμώνα είναι το κύριο αξιοθέατο...Βράδυασε...Δεν ήταν όμως δύσκολο να βρούμε τον δρόμο, αλλά ήταν όμως αξέχαστη εμπειρία...Μας φώναξαν για βραδυνό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, έτσι δοκιμάσαμε την παραδοσιακή κουζίνα...
Με αυτές τις αναμνήσεις τελείωσε αυτή η αξέχαστη μέρα...Κρίμα που την επόμενη έπρεπε να φύγουμε για Μαδρίτη...
Μετά απο μια πολύ κουραστική διαδρομή με λεωφορείο, απο τα Γαλλo-ισπανικά σύνορα, και μετά απο μια θριαμβευτική επιβίωση απο τις πολλές στροφές και ώρες μέσα στο αργό όχημα, καταφέραμε τελικά να φτάσουμε σε αυτό το μικρό, αλλά πολλά υποσχόμενο κρατίδιο, αφήνοντας πίσω τα μεγάλα Πηρυναία Όρη...Νομίζαμε ότι η Ανδόρρα ήταν μόνο ένα μέρος για να αγοράσουμε αφορολόγητα πολλά προϊόντα...Αλλά κάναμε μεγάλο λάθος, όπως αποδείχθηκε μόλις αντικρύσαμε την μία και μοναδική κωμόπολη του κρατιδίου...Είναι το στολίδι της περιοχής, το οποίο μαζί με τα 7 περίπου χωριά αποτελεί αυτήν την "χώρα" που βρίσκεται "μεσα" στην αδελφική της Ισπανία...Αντικρύσαμε μια μικρή πόλη, που έμοιαζε υπερβολικά με την Έδεσσα, αφού έχει ένα υπέροχο και ορμητικό μικρό ποτάμι...
Το λεωφορείο, μας κατέβασε, ακριβώς στο κέντρο...Περπατoύσαμε στην μικρή γέφυρα που ενώνει τις 2 πλευρές της πόλης...μια γέφυρα-νάνος αλλά όμοια με το έργο του Καλατράβα, του διάσημου αρχιτέκτονα.Μετα απο μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες πάνω στην γέφυρα, μπήκαμε στο ξενοδοχείο μας "Magic Hotel Andorra", η οικογένειά μου και εγώ...Ήταν ήδη απόγευμα, οπότε βγήκαμε κατευθείαν στην Ανδόρρα Λα Βέλια...ετσι ονομάζεται η πόλη αυτή, η πρωτεύουσα του Συνπριγκιπάτου...Μια πόλη με εξαίρετη ρυμοτομία, όμορφα πάρκα και σοκάκια...Μπαίναμε σε κάθε μαγαζί που βρίσκαμε και αγοράζαμε οτιδήποτε θέλαμε...Στο πολυκατάστημα escale κυρίως βρήκαμε πολλά πράγματα σε ενδιαφέρουσες τιμές...Αυτή η περιοχή με τις λιγοστές αλλά υπέροχες πλατείες της, μας εξέπληξε...Μια πόλη μέσα στο καταπράσινο μικροσκοπικό λεκανοπέδιο...Βλεπαμε απέναντι το τελεφερίκ που τον χειμώνα είναι το κύριο αξιοθέατο...Βράδυασε...Δεν ήταν όμως δύσκολο να βρούμε τον δρόμο, αλλά ήταν όμως αξέχαστη εμπειρία...Μας φώναξαν για βραδυνό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, έτσι δοκιμάσαμε την παραδοσιακή κουζίνα...
Με αυτές τις αναμνήσεις τελείωσε αυτή η αξέχαστη μέρα...Κρίμα που την επόμενη έπρεπε να φύγουμε για Μαδρίτη...
