Άφησαν τη Λάσυ «βορά» στα σκουλήκια...

[renata]

και κάτι επίκαιρο!!

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων: «Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία»

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων την Δευτέρα και εκατοντάδες χιλιάδες ζωόφιλοι σε όλη την Ευρώπη, συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις με αφορμή τον εορτασμό της ημέρας, έγιναν η «φωνή» των τετράποδων συμπολιτών μας, οι οποίοι δεν μιλούν στη γλώσσα μας και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Δικαιώματα που καταπατούνται παγκοσμίως με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο και οδηγούν πολλά είδη σε εξαφάνιση, ενώ άλλα υπάρχουν απλά για να υποφέρουν από ανθρώπινες συμπεριφορές.
Στην Ελλάδα, τα μέλη της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Ζωοφιλικών Σωματείων έκαναν πορεία και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα και παρέδωσαν ψήφισμα στον πρόεδρο της Βουλής, σύμφωνα με το οποίο παρέθεσαν προτάσεις «που θα βγάλουν τη χώρα μας από το όνειδος της άθλιας συμπεριφοράς μας απέναντι στα ζώα και θα την οδηγήσουν στην κατηγορία των πολιτισμένων χωρών της Ευρώπης σε σχέση με το θέμα αυτό».
«Τριτοκοσμική», χαρακτήρισε την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας σχετικά με τα ζώα, η εκπρόσωπος της Συντονιστικής Επιτροπής Ζωοφιλικών Σωματείων, Νατάσα Μπομπολάκη, σε σημερινή συνέντευξη Τύπου. Έκανε λόγο για βασανισμούς και απάνθρωπη συμπεριφορά επισημαίνοντας:
«Χιλιάδες γουνοφόρα ζώα θανατώνονται με ασύλληπτα βάρβαρο και κτηνώδη τρόπο, ''παραγωγικά'' ζώα μαρτυρούν ακίνητα μέχρι τη στιγμή της σφαγής τους, κακοποιημένα ζώα σε τσίρκο και πάρκα για τη δική μας ψυχαγωγία, βασανισμένα πειραματόζωα... Όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2010 και αποτελούν μορφή σύγχρονης τραγωδίας για τη χώρα μας».
Στο μήνυμα που απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, για την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η σημερινή ημέρα «είναι αφιερωμένη στα ζώα και έρχεται και φέτος να μας υπενθυμίσει ότι ο Θεός μας έχει τάξει φύλακες και προστάτες τους», ενώ συμπληρώνει ότι «για τους Χριστιανούς είναι απαράδεκτη κάθε βίαιη και βάρβαρη κατά των ζώων ενέργεια και συμπεριφορά, μάλιστα όταν από μέρους τους δεν συντρέχει άμεσος και σοβαρός για εμάς κίνδυνος». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης καταλήγει στο μήνυμά του ότι «πρέπει να καλλιεργούμε στα παιδιά μας φιλόστοργο, εύσπλαχνο και ελεήμονα προς τα ζώα γνώμη».
Λεπτομέρειες στη συνδρομητική σελίδα του ΑΠΕ - ΜΠΕ

 

[traveladdict]

Κάπως αιρετικό τον κόβω τον Μπαρτόλομιου. Ευχάριστη έκπληξη.
Αλλά γενικά μας έχει συνηθίσει σε ευχάριστες εκπλήξεις, ιδίως για θέματα περιβάλλοντος.
Όταν μάλιστα το Ορθόδοξο δόγμα δίνει όλα τα δικαιώματα στους ανθρώπους να συμπεριφέρονται όπως θέλουν στα ζώα.
Ο άνθρωπος φτιαγμένος "κατ'εικόνα και ομοίωση" με το Θεό, έχει ανακυρηχτεί κυρίαρχος πάνω σε όλα τα έμβια όντα.
Ακολουθεί πιστά την οδηγία "αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε τη γη" και οτιδήποτε ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα είναι κατακριτέο.
Σύμφωνα με το Ορθόδοξο δόγμα (και με το Ρωμαιοκαθολικό υποθέτω), τα ζώα δεν έχουν ψυχή όπως οι άνθρωποι.
Ο Χριστιανισμός έχει τη φιλοσοφία πλήρους υποταγής των ζώων στον άνθρωπο.
Για τις άλλες θρησκείες δεν γνωρίζω, εκτός του Ινδουισμού και του Βουδισμού, που δέχονται ότι τα ζώα έχουν ψυχή. Και κάτι σαμανιστών που επίσης σέβονται τα ζώα.

 

[ΕΡΣΗ]

Κάπως αιρετικό τον κόβω τον Μπαρτόλομιου. Ευχάριστη έκπληξη.
Αλλά γενικά μας έχει συνηθίσει σε ευχάριστες εκπλήξεις, ιδίως για θέματα περιβάλλοντος.
Όταν μάλιστα το Ορθόδοξο δόγμα δίνει όλα τα δικαιώματα στους ανθρώπους να συμπεριφέρονται όπως θέλουν στα ζώα.
Ο άνθρωπος φτιαγμένος "κατ'εικόνα και ομοίωση" με το Θεό, έχει ανακυρηχτεί κυρίαρχος πάνω σε όλα τα έμβια όντα.
Ακολουθεί πιστά την οδηγία "αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε τη γη" και οτιδήποτε ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα είναι κατακριτέο.
Σύμφωνα με το Ορθόδοξο δόγμα (και με το Ρωμαιοκαθολικό υποθέτω), τα ζώα δεν έχουν ψυχή όπως οι άνθρωποι.
Ο Χριστιανισμός έχει τη φιλοσοφία πλήρους υποταγής των ζώων στον άνθρωπο.
Για τις άλλες θρησκείες δεν γνωρίζω, εκτός του Ινδουισμού και του Βουδισμού, που δέχονται ότι τα ζώα έχουν ψυχή. Και κάτι σαμανιστών που επίσης σέβονται τα ζώα.

Η εξουσια που δινει ο Θεος στον Ανθρωπο αναφερεται στο πρωτο Βιβλιο της Παλαιας Διαθηκης, τη Γεννεση, στο πρωτο κεφαλαιο στα εδαφια 26 - 27 -28
26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς. 27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. 28 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς.

Παραδοξως δεχεται η Παλαια Διαθηκη οτι τα ζωα εχουν ψυχη, αλλα ουτως η αλλως τα παραδιδει στην εξουσια του ανθρωπου. Στο εδαφιο 30 λεει:
30 καὶ (δέδωκα ὑμῖν) πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς βρῶσιν. καὶ ἐγένετο οὕτως.


Υποθετω λοιπον οτι η Παλαια Διαθηκη απευθυνεται σε καθε χριστιανικο δογμα, οχι μονο στο ορθοδοξο, αλλα και στο καθολικο, στις προτεσταντικες ομολογιες καθως και στην Ιουδαικη θρησκεια (εκτος αν οι εβραιοι εχουν καμια αλλη βερσιον της Παλαιας Διαθηκης η οποια λεει διαφορετικα πραγματα).

Επιπλεον ειχα διαβασει πριν χρονια σε καποια συνεντευξη που ειχε δωσει ο Βαρθολομαιος στην οποια δηλωνε οτι το ρηθεν υπο του Θεου
"αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς"

εχει ηδη επιτευχθει. Και τωρα το διακυβευμα ειναι να γνωρισει αυτο το πληθος των ανθρωπων την χριστιανικη διδασκαλια. Ουσιαστικα κατεληγε οτι δεν ηταν εναντιον του ελεγχου των γεννησεων δεδομενου οτι η γη πλεον εχει ηδη κατακυριευτει απο τον ανθρωπο. (Πραγμα που μου ειχε φανει πρωτοποριακο για εναν ιεραρχη. Αντε να το πει κανεις σε αλλους ιεραρχες οιασδηποτε θρησκειας). Δυστυχως δε θυμαμαι σε ποιο εντυπο την ειχα διαβασει, ουτε πριν ποσα χρονια ωστε να σας την παραθεσω.

 

[Rosa]

Ψάχνοντας, βρήκα αυτή την ιστοριούλα και σας την παραθέτω:

'Ένας άνδρας καβαλούσε το άλογο του σε ένα δρόμο και είχε και τον σκύλο του μαζί του παρέα.
Ξαφνικά , θυμήθηκε οτι ήταν πεθαμένος και οτι και το άλογο του και ο σκύλος του είχαν και αυτά πεθάνει απο χρόνια .
Αναρωτήθηκε που οδηγούσε ο δρόμος που ακολουθούσε....
Μετά απο κάποιο διάστημα , εκεί που προχωρούσε με το σκύλο του και το άλογό του ,
συνάντησε μια ψυλή πέτρινη μάντρα στο πλάι του δρόμου.
Στην κορυφή του λόφου , όπου και οδηγούσε ο δρόμος, η μάντρα έκανε μια εσοχή και είχε ένα άνοιγμα σε μορφή τόξου το οποίο έλαμπε με το φώς του ηλίου .
Όταν εφτασαν σε αυτό το άνοιγμα ο άνδρας είδε μια πανέμορφη και πολυτελέστατη πόρτα διακομημένη με μαργαριτάρια και κάθε λογής στολίδια .
Το δρομάκι που οδηγούσε στην πόρτα ήταν σίγουρα χρυσό .
Οδήγησε το άλογό του προς την πόρτα αυτή και όπως πλησίασε στην είσοδο είδε έναν άνδρα να κάθεται σε ένα γραφείο .

" Με συγχωρείτε " του φώναξε , " Μήπως μπορείτε να μου πείτε που είμαστε? "

" Εδώ είναι ο Παράδεισος , κύριε " του απάντησε ο άνδρας απο το γραφείο .

" Παράδεισος .... Μήπως θα μπορούσα να έχω λίγο νερό τότε ?? "

" Βεβαίως κύριε , περάστε μέσα " και η πόρτα άρχισε να ανοίγει

" Μπορούν να μπούν και οι φίλοι μου ?? " ρώτησε ο ταξιδιώτης δείχνοντας το άλογό του και τον σκύλο του .

" Συγνώμη κύριε , αλλά δεν δεχόμαστε ζώα εδώ "

Ο άνδρας το σκέφτηκε για μια στιγμή , μετά γύρισε το άλογό του πρός τον δρόμο απ΄ όπου είχε έρθει και δυνέχισε την πορεία του..
Μετά απο πολύ περπάτημα και στην κορυφή ενός άλλου μεγάλου λόφου βρέθηκε σε ένα χωματόδρομο που οδηγούσε σε μια είσοδο φάρμας της οποίας η πόρτα ήταν ανοιχτή .
Όπως πλησίαζε στην είσοδο , πρόσεξε έναν άνδρα μέσα , ακουμπισμένο σε ένα δένδρο να διαβάζει ένα βιβλίο .

" Με συγχωρείτε για την ενόχληση " του φώναξε , " Μήπως έχετε λίγο νερό ? "

" Βεβαίως " του απάντησε ο άνδρας , " υπάρχει μια αντλία που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να πιείς , πέρνα μέσα "

" Και με τους φίλους μου απο δω ? τι θα γίνει ? " ρώτησε ο ταξιδιώτης

" Υπάρχει ένας κουβάς και ένα μπώλ δίπλα στην αντλία , ρίξε μια ματιά "

Πραγματικά , πέρασαν μέσα απο την πόρτα της φάρμας όλοι μαζί και όντως εκεί κοντά ήταν ένα πηγάδι με μια παλιομοδίτηκη χειροκίνητη τρόμπα νερού και δίπλα της ο κουβάς και το μπώλ .
Ο ταξιδιώτης γέμισε το μπώλ με νερό και ήπιε με απόλαυση το δροσερό νερό , το ξαναγέμισε και έδωσε στον σκύλο του να πιεί νερό ενώ γέμιζε τον κουβά για το άλογο .
Όταν όλοι τους είχαν ξεδιψάσει , οδήγησε πεζός το άλογό του προς τον άνδρα που καθόταν στην σκιά του δένδρου ενώ ο σκύλος ακολουθούσε πιστά απο πίσω .

" Πως το λέτε αυτό το μέρος ?? " ρώτησε ο ταξιδιώτης

" Εδώ είναι ο Παράδεισος " ήταν η απάντηση

" Μα πώς γίνεται αυτό ? " ρώτησε ο ταξιδιώτης ,, ο άλλος άνδρας πιο πρίν μου είπε πως εκεί ήταν ο Παράδεισος επίσης "

" Α , εννοείς μάλλον το μέρος με το χρυσό δρομάκι και την μαργαριταρένια πόρτα ? , Όχι ,όχι , εκεί είναι η Κόλαση "

" Μα δεν σε θυμώνει που χρησιμοποιούν το όνομά σας με αυτόν τον τρόπο εξαπατώντας τον κόσμο ? "

" Όχι , καταλαβαίνω πως το σκέφτεσαι , αλλά στην πραγματικότητα είμαστε πολύ ευγνόμωνες που μαζεύουν όλους αυτούς που θα άφηναν απ'εξω τους καλύτερους φίλους τους "

Kαι να σας πω κάτι? Παράδεισος για μένα δε λογίζεται χωρίς τους φίλους μου που πέρασαν και θα περάσουν από τη ζωή μου.

τα γατιά μου:
την Πία μου, ό,τι πιο ανθρώπινο γεννήθηκε ποτέ σε γάτα...
τη γλυκιά μου Λίνα, με το αμυδρό νιαούρισμα και τη ράχη καμπουριασμένη μονίμως για χάδια
τη Μπίλη μου, τη σιαμέζα φιλενάδα που με συντρόφεψε στα φοιτητικά μου χρόνια υπομένοντας τόσα και τόσα ταξίδια με τρένα και λεωφορεία
τη Μιαουρίτσα μου, που μιαουρίζει και γουργουρίζει και ρονρονίζει και μου κουβαλάει δώρο ποντικάκια
το Βασανάκι που μου εμπιστεύτηκε τα μωρά του γιατί το ίδιο δε μπορούσε να τα φροντίσει
τον Λούτρινο (ή Βροχούλη), που πέρασε τα πάνδεινα και σώθηκε από τα πάνδεινα όταν όλοι τον είχαν για χαμένο

τα σκυλιά μου:
τη γλυκιά Ίρμα, που ένιωθε ακόμα και την πιο αδιόρατη αλλαγή στη διάθεσή μου και προαισθανόταν τους σεισμούς
την Όντυ, που πέρασε σκέτη Οδύσσεια μέχρι να βρει μια αγκαλιά
την Κανέλλα μου, το μοναδικό σκυλί που ξέρει να χαμογελάει
τον Ζήκο μου, ντουντουμάκος, χαζούλης, ένα μεγάλο μωρό που αφήνει τα μικρά γατιά να ανεβοκατεβαίνουν στο μουσούδι του
την Αυτούκω, με τα δυο αυτιά που έμοιαζαν με τσαλακωμένες χαρτοπετσέτες

το κουνέλι μου, τον Γαρδούμπα
τον Κίκο, την καρδερίνα μου
τον Μπόμπο, το καναρίνι μου που πέταγε ελεύθερο στην απέναντι κανάρα και ξαναγύριζε στον ώμο μου
το χάμστερ μου
τα χρυσόψαρα που είχα στο δημοτικό και τα λυπόμουνα στη γυάλα γι αυτό και τα αφήσαμε κρυφά στη λίμνη του Αγίου Κοσμά που ως τότε ήταν άδεια...
τις χελώνες μου
τα ζευγαράκια πέρδικες που μου χτυπάνε το τζάμι με το ράμφος τους
τη μικρή αλεπού που σε λίγο θα την καταφέρω να τρώει από το χέρι μου
κι όλους τους άλλους φίλους μου, δεκάδες, που μοιραστήκαμε ή θα μοιραστούμε αγάπη...

 

[traveladdict]

Σου κάνω πρόταση γάμου ΤΩΡΑ!!!!!!!!!

 

[astral]

Κρίμα που δεν έχουμε 'ευχαριστώ' στο social. Rosa σου αξίζουν χίλια!!!

 

[Pandora]

Kαι να σας πω κάτι? Παράδεισος για μένα δε λογίζεται χωρίς τους φίλους μου που πέρασαν και θα περάσουν από τη ζωή μου.

τα γατιά μου:
την Πία μου, ό,τι πιο ανθρώπινο γεννήθηκε ποτέ σε γάτα...
τη γλυκιά μου Λίνα, με το αμυδρό νιαούρισμα και τη ράχη καμπουριασμένη μονίμως για χάδια
τη Μπίλη μου, τη σιαμέζα φιλενάδα που με συντρόφεψε στα φοιτητικά μου χρόνια υπομένοντας τόσα και τόσα ταξίδια με τρένα και λεωφορεία
τη Μιαουρίτσα μου, που μιαουρίζει και γουργουρίζει και ρονρονίζει και μου κουβαλάει δώρο ποντικάκια
το Βασανάκι που μου εμπιστεύτηκε τα μωρά του γιατί το ίδιο δε μπορούσε να τα φροντίσει
τον Λούτρινο (ή Βροχούλη), που πέρασε τα πάνδεινα και σώθηκε από τα πάνδεινα όταν όλοι τον είχαν για χαμένο

τα σκυλιά μου:
τη γλυκιά Ίρμα, που ένιωθε ακόμα και την πιο αδιόρατη αλλαγή στη διάθεσή μου και προαισθανόταν τους σεισμούς
την Όντυ, που πέρασε σκέτη Οδύσσεια μέχρι να βρει μια αγκαλιά
την Κανέλλα μου, το μοναδικό σκυλί που ξέρει να χαμογελάει
τον Ζήκο μου, ντουντουμάκος, χαζούλης, ένα μεγάλο μωρό που αφήνει τα μικρά γατιά να ανεβοκατεβαίνουν στο μουσούδι του
την Αυτούκω, με τα δυο αυτιά που έμοιαζαν με τσαλακωμένες χαρτοπετσέτες

το κουνέλι μου, τον Γαρδούμπα
τον Κίκο, την καρδερίνα μου
τον Μπόμπο, το καναρίνι μου που πέταγε ελεύθερο στην απέναντι κανάρα και ξαναγύριζε στον ώμο μου
το χάμστερ μου
τα χρυσόψαρα που είχα στο δημοτικό και τα λυπόμουνα στη γυάλα γι αυτό και τα αφήσαμε κρυφά στη λίμνη του Αγίου Κοσμά που ως τότε ήταν άδεια...
τις χελώνες μου
τα ζευγαράκια πέρδικες που μου χτυπάνε το τζάμι με το ράμφος τους
τη μικρή αλεπού που σε λίγο θα την καταφέρω να τρώει από το χέρι μου
κι όλους τους άλλους φίλους μου, δεκάδες, που μοιραστήκαμε ή θα μοιραστούμε αγάπη...

Π Ρ Ο Σ Κ Υ Ν Ω !!!!!

 

[renata]

A ρε Rosa πόσο τυχερή ειναι η κόρη σου που σ έχει μάννα!!!!!!!!

 

[Rosa]

A ρε Rosa πόσο τυχερή ειναι η κόρη σου που σ έχει μάννα!!!!!!!!

Πού να δεις πόσο τυχερός είναι ο traveladdict που οσονούπω θα μ' έχει γυναίκα!

 

[renata]

Πού να δεις πόσο τυχερός είναι ο traveladdict που οσονούπω θα μ' έχει γυναίκα!

μπαίνω κουμπάρα μονο για κάτι τέτοιες πολύ special και αυθόρμητες περιπτώσεις!!

 

[ΕΡΣΗ]

Και που θα τους στειλεις Ρενατα μου ταξιδι του μελιτος; Μην ξεχνας και την ειδικοτητα σου!

 

[traveladdict]

Πού να δεις πόσο τυχερός είναι ο traveladdict που οσονούπω θα μ' έχει γυναίκα!

Δεν ξέρω πόσο τυχερή θάσαι εσύ βέβαια....
Αλλά καλός είμαι. Και κουβαλητής. Τα ροδάκινα, με τις κάσες στο σπίτι.