Λίγο πριν την Πρωτοχρονιά 2025 και καλώ το αγαπημένο μου αφεντικό, παραιτούμαι! Και θα πάρω και μερικές μέρες άδειας! Αυτός εγκεφαλικό και εγώ να ψάχνω απελπισμένα οικονομικά αεροπορικά τελευταίας, στην κυριολεξία, στιγμής για προορισμούς. Κανονικά θα ήθελα ένα μήνα στην Λατινική Αμερική που όνειρο το έχω να πάω και κανείς δεν με πάει… αλλά τέλος πάντων βολεύτηκα με Μάλτα, Βαρκελώνη. Επιστρατεύω το έτερον ήμισυ για την Μάλτα και τη μάνα μου για Βαρκελώνη. Κλασσική γυναίκα του χωριού που λέμε, που στα 70 της έγινε travel addicted! Μεγάλη οικογενειακή ιστορία, δεν θα την πιάσουμε τώρα! Όπως είμαι με την μητέρα στη Βαρκελώνη θυμάμαι ότι κάποιος φίλος με την κοπέλα του θα είναι Μαρακές τις επόμενες μέρες…. Βρε λες….σκέφτομαι και ξεκινάω το μπιρι μπίρι στη μαμά μήπως αντί να γυρίσουμε Ελλάδα την Παρασκευή να συνεχίσουμε για Μαρακές! Ένα λεπτό μου πήρε να την πείσω. Που να το πω, πως η Γιώτα-μαμά θα εξελισσόταν στην καλύτερη παρέα για τα ταξίδια! Εισιτήρια Βαρκελώνη - Μαδρίτη - Μαρακές κλείστηκαν για την επόμενη μέρα, στη σχετικά χαμηλή τιμή των €80 (έχει και wizzair απευθείας) με μία ώρα αναμονή στην Μαδρίτη, που οριακά μας έφτασε! Το 3ήμερο ταξίδι στο Μαρακές μόλις ξεκινάει!
Τις ιστορίες για Μάλτα και Βαρκελώνη δεν σας τις γράφω, έχουμε πολλές εδώ. Τώρα θα μου πείτε και για Μαρόκο έχουμε, είπα να γράψω μία πιο πρόσφατη που να αφορά μόνο το Μαρακές. Έχει και απευθείας πτήση η Aegean για 3ήμερο, μπορεί κάποιος να θέλει να πεταχτεί αντί να κάνει όλο το τουρ του Μαρόκου, να μην έχει κάτι να διαβάσεις;
Πρώτη μέρα
Προσγείωση στο αεροδρόμιο του Μαρόκου πρωί πρωί, που είναι αρκετά εντυπωσιακό. Τη νιώθεις όμως τη ζέστη, αν και Γενάρης μήνας … λες να φταίει που φοράω το μπουφάν του χιονιού από την Βαρκελώνη που είχε 4 βαθμούς την ημέρα;;Είπαμε ήταν απόφαση τελευταίας στιγμής και ούτε τα κατάλληλα ρούχα για φωτογράφιση δεν είχα…ασόψετε! Βγάζω μπουφάν και κοιτάζω τον ήλιο, αυτός ο ουρανός της Αφρικής ακόμα είναι στην καρδιά μου, η σκόνη της ερήμου τον κάνει τόσο διαφορετικό!
Πρώτη αποστολή το συνάλλαγμα. Επειδή συνάλλαγμα θα χρειαστείτε, μπορείτε να κάνετε και στο αεροδρόμιο αν και είναι λίγο τσιμπημένο, γενικά η ισοτιμία είναι 1 ευρώ με 10 τοπικά νομίσματα, Ντιράμ Μαρόκου, βέβαια και η revolut μια χαρά λειτουργεί, όπως και οι συναλλαγές με ευρώ.
Επόμενη αποστολή, να φτάσω στο ξενοδοχείο που έκλεισα. Νομίζετε πως είναι εύκολο; Ναι αν έχεις κλείσει κατάλυμά εκτός Μεντίνας. Στη δική μου περίπτωση που έχω κλείσει ένα ριάντ στο κέντρο της παλιάς πόλης είναι δύσκολη αποστολή! Παρένθεση, και στο Μαρακές όπως και στην Μάλτα η παλιά πόλη ονομάζεται Μεντίνα. Πλάκα είχε, πριν λίγες μέρες έμενα στην Μεντίνα της Μάλτας και τώρα του Μαρακές! Κλείνει η παρένθεση! Με φώτισε ο Θεός και έκλεισα ταξί από το ξενοδοχείο (στη διπλάσια τιμή βέβαια αντί για 10€ στα 17€) με τη συμφωνία να μας αφήσουν ακριβώς στο ξενοδοχείο που κλείσαμε). Συνήθως κλείνω ταξί από το booking γιατί όπως έχω ξαναγράψει σε προορισμούς εκτός Ευρώπης το θέλω το σίγουρο το ταξί της booking. Και γιατί το λέω αυτό, η Μεντίνα, μία παλιά πόλη γεμάτη από 5.000 σουκς (τα μικρά δρομάκια), το GPS δεν λειτουργεί ούτε για πλάκα και ούτε αυτοκίνητο μπορεί να μπει. Οπότε το ταξί της booking θα μας άφηνε έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης και από εκεί και πέρα…το χάος! Στην περίπτωσή μας, ήρθε ο ρεσεπσιονίστ έξω από τα τείχη να μας παραλάβει (μετά της συμφωνίας) και να μας οδηγήσει στο ριάντ. Μπαίνοντας μέσα στην Μεντίνα ξεκινάει ο αγώνας δρόμου. Ο ρεσεπσιονίστ να έχει τις βαλίτσες και να περπατάει γρήγορα μέσα στη Μεντίνα και δώστου από πίσω εμείς να τρέχουμε να τον φτάσουμε, κοιτάζοντας ταυτόχρονα και το νέο περίεργο περιβάλλον. Ευτυχώς η βαλίτσα μου έχει λαχανί χρώμα και τον καταλάβαινα, αλλιώς ίδιος με τους άλλους που τρέχανε μου φαινόταν. Και από πίσω η ευτραφής μανούλα με το μπουφάν από τα χιόνια να τρέχει. Τι να του φωνάζω στα γαλλικά να μας περιμένει, τίποτα αυτός! Τελικά γαλλικά δεν μιλούσε. Και φτάνουμε στο ριάντ. Τι είναι όμως το ριάντ; Παλιά σπίτια πλουσίων που πλέον έχουν γίνει μικρά ξενοδοχεία. Πολλά μεγάλα δωμάτια γύρω από μία αυλή με παραδοσιακό στυλ και ομορφιά, που μοιράζονται την ίδια κουζίνα και σαλόνι (ίσως και όχι μόνο..). Να ζήσουμε και εμείς για λίγο όπως οι πλούσιοι Μαροκινοί εκείνων των εποχών!
Κοντεύει μεσημέρι και θέλουμε να τρέξουμε και να μυρίσουμε αυτή την πόλη, να την ζήσουμε. Η παρέα μας μένει σε ένα διπλανό σουκ και έχουμε δώσει ραντεβού στο le slimana για φαγητό (άριστη τοπική κουζίνα). Άντε να το βρεις τώρα μέσα στο χάος της Μεντίνα. Βάζω gps, δείχνει περίπου που βρίσκεται και ξεκινάμε. Και εκεί έγινε η κίνηση ματ, φεύγοντας από το ριάντ ξεκινάω και βγάζω φωτογραφίες από τα στενά που διασχίζουμε, για να ξέρω πως να γυρίσω, αχ αυτή η ευθύνη να έχεις τη μάνα μαζί σου σε κάνει ακόμα πιο υπεύθυνη για να γλιτώσεις τη γκρίνια του να χαθείς! Ευτυχώς η παρέα που είχε προγραμματίσει το συγκεκριμένο ταξίδι από το καλοκαίρι είχε βρει πολύ ωραία μαγαζιά για φαγητό. Γιατί μην ξεχνάμε…Αφρική είσαι και η γαστρεντερίτιδα σου χτυπάει ασταμάτητα την πόρτα, οπότε είχα αποφασίσει πως θα τρώω σε καλά τοπικά μαγαζιά!
Γεια σας παιδιά, χαρά που βρεθήκαμε, αλλά καταλαβαίνω πως κάτι υπάρχει στην ατμόσφαιρα του ζευγαριού…τι έγινε ρε παιδιά; Το πανάκριβο ριαντ που κλείσανε… είχε τουαλέτα εκτός δωματίου, σε άλλο όροφο, κοινόχρηστη, που προφανώς και δεν το έγραφε στις περιγραφές! Προσέξτε πριν κλείσετε ριαν στην Μεντίνα τα μικρά γράμματα!
Γεμάτη κοιλίτσα σημαίνει όρεξη για περπάτημα. Ξεχυθήκαμε στα σουκς, άλλα πιο όμορφα και άλλα καθόλου όμορφα. Σκεφτόμουν πως αν είχαμε ξεναγό μαζί μας και μας πήγαινε μόνο από τα όμορφα σουκς, δεν θα είχα την ίδια άποψη με τώρα. Μαγαζιά το ένα δίπλα από το άλλο, κόσμος να κάνει παζάρια, να μην ξέρεις που να πρωτο κοιτάξεις, έντονα χρώματα! Κάθε φορά που οι φίλοι θέλαν παζάρι με βάζαν μπροστά και ξεκίναγα, δεν είναι εύκολο αλλά έχει τη μαγεία του. Πάντως το Μαρακές φθηνό δεν το λες! Αν και η ποιότητα των πιο ακριβών πραγμάτων είναι καλή. Να τα λέμε και αυτά! Ναι… είναι ατελείωτα τα σουκς, και αν σου αρέσει κάτι πάρτο γιατί σιγά μην μπορέσεις να ξαναβρεις το μέρος!
Η ώρα περνάει και καταλήγουμε στην κεντρική πλατεία. Εκεί που όπως λέει ο Δούσης, χτυπάει η καρδιά του Μαρακές. Που αν δεν έχεις πάει εκεί, δεν καταλαβαίνεις Μαρακές! Άπειρος κόσμος, κυρίως άντρες. Μαϊμούδες που ανεβαίνουν πάνω σου, χυμοί από περίεργα φρούτα, φίδια που χορεύουν, πλανόδιοι μουσικοί, χορευτές και μικροπωλητές, κυρίες που θέλουν αν σου κάνουν χένα ή και μάγεια. Όπως λέει ο Άραβας φίλος μου, οι κυρίες από την Σαουδική Αραβία πηγαίνουν στο Μαρακές για να κάνουν μάγεια στον άντρα τους να μην παντρευτεί δεύτερη γυναίκα! Γύρω από την πλατεία έχει πολλά αξιόλογα μαγαζιά για να κάτσεις στον επάνω όροφο και να απολαύσεις τη θέα (Le grand balcon du café glacier, Café Des Épices). Ήθελα να κάτσω, η αλήθεια είναι, αλλά είχαμε κάνει κράτηση στο Kabana(ωραία θέα στο τζαμί-τέμενος αλλά δεν ενθουσιάστηκα). Και ναι αγαπητοί αναγνώστες στο Μαρακές για να πας σε καλά μαγαζιά πρέπει να έχεις κάνει κράτηση μέχρι και ένα μήνα πριν!
Ας σχολιάσω λίγο το θέμα των μαγαζιών εστιατορίων που εγώ επισκέφτηκα. Και εννοείται πως είναι η μειοψηφία των μαγαζιών και υπάρχουν πολλά τοπικά άλλα έχει και κάτι μαγαζάρες λες και πας στη Μύκονο σε λογικές τιμές. Διακόσμηση και ντιζάιν σε άλλο επίπεδο ξεκάθαρα! Όλα θα σας τα γράψω!
Το πολύ να έχει πάει η ώρα 9.30 και ευτυχώς νιώθουμε την κούραση του ταξιδιού και ξεκινάμε την επιστροφή. Και γιατί ευτυχώς; Γιατί στη δική μας περιοχή έχουν κλείσει τα μαγαζιά και η επιστροφή είναι κάπως αγριευτική για δύο γυναίκες, που να αργούσαμε παραπάνω! Δημοτικοί καθαριστές να γυαλίζουν την περιοχή και εμείς να τρέχουμε κοιτώντας τις φωτογραφίες που είχα βγάλει για να βρούμε το ριάντ. Η μαμά από πίσω μου τρομοκρατημένη, να περπατάω εγώ, να τρέχει αυτή, μέχρι που μπαίνουμε στο τελικό σουκ για το ριάντ (από ότι έδειχναν οι φωτό μου). Εκεί μπαίνει μαζί μας και ένας τυπάς που μας ακολουθεί….ήρθε το τέλος της μάνας μου, αυτό σας γράφω μόνο: έχει ξεκινήσει και ψάλει όσο πιο δυνατά μπορεί το την υπερμάχο, με δυσκολία με ακολουθεί τρεμάμενη και ο τυπάς που μας ακολουθεί χαμογελάει και διακριτικά μας δείχνε οι τον δρόμο. Η γλυκούλα φοβήθηκε πολύ και εγώ δηλαδή, για να λέμε την αλήθεια. Τελικά στη Μεντίνα υπάρχουν σεκιουριτι μέσα στα σουκς (και κάμερες) που τα έχουν τα ριάντ ή και όχι, και ο τυπάς ήταν σεκιουριτάς που ήθελε αν μας πάει στο σουκ με συνοδεία γιατί κατάλαβε πως φοβόμασταν!
Πάντως το βράδυ το είχε το κρύο του. Μπορεί να μην είχα το μπουφάν του χιονιού μαζί μου αλλά 3 πλασμίνες που αγόρασα τις έβαλα πάνω μου!
Τις ιστορίες για Μάλτα και Βαρκελώνη δεν σας τις γράφω, έχουμε πολλές εδώ. Τώρα θα μου πείτε και για Μαρόκο έχουμε, είπα να γράψω μία πιο πρόσφατη που να αφορά μόνο το Μαρακές. Έχει και απευθείας πτήση η Aegean για 3ήμερο, μπορεί κάποιος να θέλει να πεταχτεί αντί να κάνει όλο το τουρ του Μαρόκου, να μην έχει κάτι να διαβάσεις;
Πρώτη μέρα
Προσγείωση στο αεροδρόμιο του Μαρόκου πρωί πρωί, που είναι αρκετά εντυπωσιακό. Τη νιώθεις όμως τη ζέστη, αν και Γενάρης μήνας … λες να φταίει που φοράω το μπουφάν του χιονιού από την Βαρκελώνη που είχε 4 βαθμούς την ημέρα;;Είπαμε ήταν απόφαση τελευταίας στιγμής και ούτε τα κατάλληλα ρούχα για φωτογράφιση δεν είχα…ασόψετε! Βγάζω μπουφάν και κοιτάζω τον ήλιο, αυτός ο ουρανός της Αφρικής ακόμα είναι στην καρδιά μου, η σκόνη της ερήμου τον κάνει τόσο διαφορετικό!
Πρώτη αποστολή το συνάλλαγμα. Επειδή συνάλλαγμα θα χρειαστείτε, μπορείτε να κάνετε και στο αεροδρόμιο αν και είναι λίγο τσιμπημένο, γενικά η ισοτιμία είναι 1 ευρώ με 10 τοπικά νομίσματα, Ντιράμ Μαρόκου, βέβαια και η revolut μια χαρά λειτουργεί, όπως και οι συναλλαγές με ευρώ.
Επόμενη αποστολή, να φτάσω στο ξενοδοχείο που έκλεισα. Νομίζετε πως είναι εύκολο; Ναι αν έχεις κλείσει κατάλυμά εκτός Μεντίνας. Στη δική μου περίπτωση που έχω κλείσει ένα ριάντ στο κέντρο της παλιάς πόλης είναι δύσκολη αποστολή! Παρένθεση, και στο Μαρακές όπως και στην Μάλτα η παλιά πόλη ονομάζεται Μεντίνα. Πλάκα είχε, πριν λίγες μέρες έμενα στην Μεντίνα της Μάλτας και τώρα του Μαρακές! Κλείνει η παρένθεση! Με φώτισε ο Θεός και έκλεισα ταξί από το ξενοδοχείο (στη διπλάσια τιμή βέβαια αντί για 10€ στα 17€) με τη συμφωνία να μας αφήσουν ακριβώς στο ξενοδοχείο που κλείσαμε). Συνήθως κλείνω ταξί από το booking γιατί όπως έχω ξαναγράψει σε προορισμούς εκτός Ευρώπης το θέλω το σίγουρο το ταξί της booking. Και γιατί το λέω αυτό, η Μεντίνα, μία παλιά πόλη γεμάτη από 5.000 σουκς (τα μικρά δρομάκια), το GPS δεν λειτουργεί ούτε για πλάκα και ούτε αυτοκίνητο μπορεί να μπει. Οπότε το ταξί της booking θα μας άφηνε έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης και από εκεί και πέρα…το χάος! Στην περίπτωσή μας, ήρθε ο ρεσεπσιονίστ έξω από τα τείχη να μας παραλάβει (μετά της συμφωνίας) και να μας οδηγήσει στο ριάντ. Μπαίνοντας μέσα στην Μεντίνα ξεκινάει ο αγώνας δρόμου. Ο ρεσεπσιονίστ να έχει τις βαλίτσες και να περπατάει γρήγορα μέσα στη Μεντίνα και δώστου από πίσω εμείς να τρέχουμε να τον φτάσουμε, κοιτάζοντας ταυτόχρονα και το νέο περίεργο περιβάλλον. Ευτυχώς η βαλίτσα μου έχει λαχανί χρώμα και τον καταλάβαινα, αλλιώς ίδιος με τους άλλους που τρέχανε μου φαινόταν. Και από πίσω η ευτραφής μανούλα με το μπουφάν από τα χιόνια να τρέχει. Τι να του φωνάζω στα γαλλικά να μας περιμένει, τίποτα αυτός! Τελικά γαλλικά δεν μιλούσε. Και φτάνουμε στο ριάντ. Τι είναι όμως το ριάντ; Παλιά σπίτια πλουσίων που πλέον έχουν γίνει μικρά ξενοδοχεία. Πολλά μεγάλα δωμάτια γύρω από μία αυλή με παραδοσιακό στυλ και ομορφιά, που μοιράζονται την ίδια κουζίνα και σαλόνι (ίσως και όχι μόνο..). Να ζήσουμε και εμείς για λίγο όπως οι πλούσιοι Μαροκινοί εκείνων των εποχών!
Κοντεύει μεσημέρι και θέλουμε να τρέξουμε και να μυρίσουμε αυτή την πόλη, να την ζήσουμε. Η παρέα μας μένει σε ένα διπλανό σουκ και έχουμε δώσει ραντεβού στο le slimana για φαγητό (άριστη τοπική κουζίνα). Άντε να το βρεις τώρα μέσα στο χάος της Μεντίνα. Βάζω gps, δείχνει περίπου που βρίσκεται και ξεκινάμε. Και εκεί έγινε η κίνηση ματ, φεύγοντας από το ριάντ ξεκινάω και βγάζω φωτογραφίες από τα στενά που διασχίζουμε, για να ξέρω πως να γυρίσω, αχ αυτή η ευθύνη να έχεις τη μάνα μαζί σου σε κάνει ακόμα πιο υπεύθυνη για να γλιτώσεις τη γκρίνια του να χαθείς! Ευτυχώς η παρέα που είχε προγραμματίσει το συγκεκριμένο ταξίδι από το καλοκαίρι είχε βρει πολύ ωραία μαγαζιά για φαγητό. Γιατί μην ξεχνάμε…Αφρική είσαι και η γαστρεντερίτιδα σου χτυπάει ασταμάτητα την πόρτα, οπότε είχα αποφασίσει πως θα τρώω σε καλά τοπικά μαγαζιά!
Γεια σας παιδιά, χαρά που βρεθήκαμε, αλλά καταλαβαίνω πως κάτι υπάρχει στην ατμόσφαιρα του ζευγαριού…τι έγινε ρε παιδιά; Το πανάκριβο ριαντ που κλείσανε… είχε τουαλέτα εκτός δωματίου, σε άλλο όροφο, κοινόχρηστη, που προφανώς και δεν το έγραφε στις περιγραφές! Προσέξτε πριν κλείσετε ριαν στην Μεντίνα τα μικρά γράμματα!
Γεμάτη κοιλίτσα σημαίνει όρεξη για περπάτημα. Ξεχυθήκαμε στα σουκς, άλλα πιο όμορφα και άλλα καθόλου όμορφα. Σκεφτόμουν πως αν είχαμε ξεναγό μαζί μας και μας πήγαινε μόνο από τα όμορφα σουκς, δεν θα είχα την ίδια άποψη με τώρα. Μαγαζιά το ένα δίπλα από το άλλο, κόσμος να κάνει παζάρια, να μην ξέρεις που να πρωτο κοιτάξεις, έντονα χρώματα! Κάθε φορά που οι φίλοι θέλαν παζάρι με βάζαν μπροστά και ξεκίναγα, δεν είναι εύκολο αλλά έχει τη μαγεία του. Πάντως το Μαρακές φθηνό δεν το λες! Αν και η ποιότητα των πιο ακριβών πραγμάτων είναι καλή. Να τα λέμε και αυτά! Ναι… είναι ατελείωτα τα σουκς, και αν σου αρέσει κάτι πάρτο γιατί σιγά μην μπορέσεις να ξαναβρεις το μέρος!
Η ώρα περνάει και καταλήγουμε στην κεντρική πλατεία. Εκεί που όπως λέει ο Δούσης, χτυπάει η καρδιά του Μαρακές. Που αν δεν έχεις πάει εκεί, δεν καταλαβαίνεις Μαρακές! Άπειρος κόσμος, κυρίως άντρες. Μαϊμούδες που ανεβαίνουν πάνω σου, χυμοί από περίεργα φρούτα, φίδια που χορεύουν, πλανόδιοι μουσικοί, χορευτές και μικροπωλητές, κυρίες που θέλουν αν σου κάνουν χένα ή και μάγεια. Όπως λέει ο Άραβας φίλος μου, οι κυρίες από την Σαουδική Αραβία πηγαίνουν στο Μαρακές για να κάνουν μάγεια στον άντρα τους να μην παντρευτεί δεύτερη γυναίκα! Γύρω από την πλατεία έχει πολλά αξιόλογα μαγαζιά για να κάτσεις στον επάνω όροφο και να απολαύσεις τη θέα (Le grand balcon du café glacier, Café Des Épices). Ήθελα να κάτσω, η αλήθεια είναι, αλλά είχαμε κάνει κράτηση στο Kabana(ωραία θέα στο τζαμί-τέμενος αλλά δεν ενθουσιάστηκα). Και ναι αγαπητοί αναγνώστες στο Μαρακές για να πας σε καλά μαγαζιά πρέπει να έχεις κάνει κράτηση μέχρι και ένα μήνα πριν!
Ας σχολιάσω λίγο το θέμα των μαγαζιών εστιατορίων που εγώ επισκέφτηκα. Και εννοείται πως είναι η μειοψηφία των μαγαζιών και υπάρχουν πολλά τοπικά άλλα έχει και κάτι μαγαζάρες λες και πας στη Μύκονο σε λογικές τιμές. Διακόσμηση και ντιζάιν σε άλλο επίπεδο ξεκάθαρα! Όλα θα σας τα γράψω!
Το πολύ να έχει πάει η ώρα 9.30 και ευτυχώς νιώθουμε την κούραση του ταξιδιού και ξεκινάμε την επιστροφή. Και γιατί ευτυχώς; Γιατί στη δική μας περιοχή έχουν κλείσει τα μαγαζιά και η επιστροφή είναι κάπως αγριευτική για δύο γυναίκες, που να αργούσαμε παραπάνω! Δημοτικοί καθαριστές να γυαλίζουν την περιοχή και εμείς να τρέχουμε κοιτώντας τις φωτογραφίες που είχα βγάλει για να βρούμε το ριάντ. Η μαμά από πίσω μου τρομοκρατημένη, να περπατάω εγώ, να τρέχει αυτή, μέχρι που μπαίνουμε στο τελικό σουκ για το ριάντ (από ότι έδειχναν οι φωτό μου). Εκεί μπαίνει μαζί μας και ένας τυπάς που μας ακολουθεί….ήρθε το τέλος της μάνας μου, αυτό σας γράφω μόνο: έχει ξεκινήσει και ψάλει όσο πιο δυνατά μπορεί το την υπερμάχο, με δυσκολία με ακολουθεί τρεμάμενη και ο τυπάς που μας ακολουθεί χαμογελάει και διακριτικά μας δείχνε οι τον δρόμο. Η γλυκούλα φοβήθηκε πολύ και εγώ δηλαδή, για να λέμε την αλήθεια. Τελικά στη Μεντίνα υπάρχουν σεκιουριτι μέσα στα σουκς (και κάμερες) που τα έχουν τα ριάντ ή και όχι, και ο τυπάς ήταν σεκιουριτάς που ήθελε αν μας πάει στο σουκ με συνοδεία γιατί κατάλαβε πως φοβόμασταν!
Πάντως το βράδυ το είχε το κρύο του. Μπορεί να μην είχα το μπουφάν του χιονιού μαζί μου αλλά 3 πλασμίνες που αγόρασα τις έβαλα πάνω μου!
Last edited:
