Elefosteo
Member
- Μηνύματα
- 13
- Likes
- 81
Άνοιξη στη Brugge
Από πέρσι το Brugge ήταν μέσα στους προορισμούς μας για την ολιγοήμερη εκδρομή «εξωτερικού» που καθιερώθηκε πριν ένα έτος. Οι συνθήκες δεν ευνόησαν, οπότε μετατέθηκε για φέτος. Σύνολο 5 βράδια , με μια διανυκτέρευση στο Charleroi, 3 στο Brugge, και 1 στις Βρυξέλλες. Όταν ρώτησα φίλους για tips, κάποιοι μου είπαν να πάω οπωσδήποτε, στη Γάνδη (οι περισσότεροι), κάποιοι στην Αμβέρσα, κάποιοι στην Οστάνδη. Έτσι στο πίσω μέρος του μυαλού μας είχαμε το ενδεχόμενο την τελευταία μέρα της Brugge να την περάσουμε σε άλλη πόλη και να επιστρέψουμε μόνο για τον βραδινό ύπνο.
Η πτήση με Ryanair βραδινή, οπότε δεν προλαβαίναμε το τελευταίο λεωφορείο για Brugge. Έτσι επιλέξαμε να μείνουμε το βράδυ στο South Charleroi Hotel που είχε δωρεάν shuttle service από και προς το αεροδρόμιο. Λόγω ασυνεννοησίας μεταξύ εμού, του ρεσεψιονίστ και των υπαλλήλων και ταξιδιωτών στο αεροδρόμιο, τριγυρνούσαμε καμία ώρα σαν τις άδικες κατάρες, μέχρι να βρούμε τον τύπο με το λεωφορειάκι στο meeting point. Αμίλητος αγέλαστος (μάλλον και αυτός λόγω της καθυστέρησης, και λόγω του ότι ήταν ρεσεψιονιστ, οδηγός, καμαριέρα βίζιτα κλπ- κανονικό πολυεργαλείο) μας πήγε στο ξενοδοχείο και μας έδωσε τα κλειδιά. Μικρό ήσυχο δωμάτιο, καθαρό, συμπαθητικό πρωινό, ίσως λίγο χειρότερο από ότι περίμενα από την υψηλή βαθμολογία στο booking. Μπανάκι και ύπνο λοιπόν
Το επόμενο πρωί και έχοντας κλείσει αρκετά νωρίς (1.5 μήνα πριν) λεωφορείο με την Flibco για Brugge από αεροδρόμιο Charleroi (όσο νωρίτερα κλείνεις τόσο φθηνότερε- από 5 euro) φάγαμε το πρωινό μας και πήραμε το λεωφορείο. Μετά από 2.5 ώρες (η κανονική διαδρομή είναι κάτω από 2 ώρες, αλλά έτυχε ένα ελαφρύ τροχαίο στην εθνική και είχε καθυστέρηση φτάσαμε στη στάση του Brugge. Το δωμάτιο ήταν 2.5 χλμ μακριά από τη στάση, οπότε εμπρός καλά μου πόδια ….αρχίσαμε να διασχίζουμε την πόλη. Η αρχική προσωπική μου αίσθηση ήταν κάτι μεταξύ κατάθλιψης και αγοραφοβίας . Μπουλούκι τρελό, κόσμος παντού, ο κακός χαμούλης. Μετά από ημίωρο περπάτημα φτάσαμε στο υπέροχο δωμάτιο μας, μας υποδέχτηκε η κυρία Μαρίκα η Φλαμανδή ιδιοκτήτρια του δωματίου με μια παγωμένη τοπική μπύρα. Ξαφνικά τα πράγματα έδειχναν να βελτιώνονται J . Μας εξήγησε ότι 10 Μαΐου κάθε χρόνο γιορτάζει η πόλη την Ανάληψη του Ιησού, έχει το Βέλγιο 2ήμερη αργία, και στο Brugge κάνουν σε όλη την πόλη γιορτές και αναπαραστάσεις από την είσοδο του Ιησού με τα Βάϊα μέχρι και την Ανάληψη του, και συμμετέχει όλη η πόλη (εξ ου και η λαοθάλασσα που συναντήσαμε-ευτυχώς οι εορτασμοί είχαν λήξει το προηγούμενο βράδυ). Αφήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο και μετά τις οδηγίες της για τα αξιοθέατα και τον χάρτη της πόλης ξεκινήσαμε για μια πρώτη βόλτα. Ήταν ήδη μεσημεροαπόγευμα οπότε είπαμε να κόψουμε την πείνα μας με ένα σαντουιτσάκι, σε ένα φούρνο που είχαμε περάσει στον πηγαιμό ο οποίος σέρβιρε και σάντουιτς και μας είχε φανεί όμορφος. Με 9.5 ευρώ το κιλό το καρβέλι, καταλάβαμε ότι το σαντουιτσάκι θα έβγαινε ακριβό…2 σαντουιτσάκια συμπαθητικά, ένα ποτήρι μπύρα και ένα ποτήρι λεμονάδα…στα 25 ευρώ…Συμπαθής ο φούρνος του Σεμπάστιαν (le pain de Sebastian) αλλά δε θα τον πρότεινα. Αφού πήραμε δυνάμεις συνεχίσαμε τη βόλτα και πήγαμε στο Minnewaterpark, ένα όμορφο παρκάκι με δεντράκια, λιμνούλες δρομάκια κύκνους κλπ, ταμάμ για ρομαντζάδα.
Περάσαμε καμιά ωρίτσα εκεί, αλλά λίγο οι 2 μπύρες λίγο η κούραση της μέρας, και άρχισα να κλατάρω . Ζήτησα τάιμ άουτ από την Αθηνά και πήγαμε για μια ωρίτσα σιέστα . Μετά από την ξεκούραση, σαν να ομόρφυνε η πόλη ξαφνικά. Με μπόλικη διάθεση βγήκαμε για τη βραδινή μας βόλτα, περπατήσαμε μέσα στην πόλη. Πήγαμε στην ζυθοποιεία De Haalf Maan (το μισοφέγγαρο) η οποία κάνει ξενάγηση και έχει και εστιατόριο και μπαρ. Δυστυχώς φτάσαμε 21.15 και μας ενημέρωσαν ότι έκλειναν 21.00 και δε μπορούσαν να μας σερβίρουν ούτε μια μπύρα. Έτσικαταλήξαμε στην κρυμμένη παμπ le Garre, με τεράστια ποικιλία από μπύρες, και κλείσαμε το βράδυ με άλλες δυο μπύρες και μια ποικιλία αλλαντικών και τυριών, highly recommended.
Δεύτερο πρωί στο Brugge, και φάγαμε το εκλεκτό πρωινό της Κυρίας Μαρίκα, στο Μεγάλο τραπέζι του σπιτιού με τους άλλους φιλοξενούμενους, και τους οικοδεσπότες, σαν οικογένεια, και ξεκινήσαμε την πρωινή περιήγηση. Πρώτη στάση στο Belfort tower για να δούμε την πόλη από ψηλά από το καμπαναριό. Τρελή ουρά , μάλλον λόγω των ημερών. 2.5 ώρες αναμονή και 12 ευρώ είσοδο (αν θέλετε να πάτε σε μουσεία προτείνω το γενικό εισιτήριο για όλα τα μουσεία στα 26 ευρώ που έχει ισχύ 3 μέρες) για να ανεβούμε τα σχεδόν 400 σκαλιά και να βγάλουμε 5-10 λεπτά φωτογραφίες από την ομολογουμένως εντυπωσιακή θέα.
Επιπλέον από ψηλά έβλεπες τις ουρές για τη βόλτα με το βαρκάκι που αποτελούσε έναν ακόμα ανασταλτικό παράγοντα για να την δοκιμάσουμε. Μ’ αυτή την εξωπραγματική καθυστέρηση, έφτασε μεσημέρι, και πήγαμε για φαγητό στο πολύ καλό καφέ That’s toast. Πολύ καλό Breakfast, Veggie Breakfast, αλλά και το ταρτάρ μοσχαριού σε ψημένο ψωμάκι φανταστικό για τους λάτρεις του είδους. Σίγουρα προτείνω το συγκεκριμένο μαγαζί και για την εξυπηρέτηση και για το περιβάλλον και για τις γεύσεις. Μετά το μεσημεριανό, συνέχεια στη βόλτα στην πόλη και στάση για ζεστή σοκολάτα στο old chocolate house, όπου διαλέγεις το ρόφημα που θέλεις, και σου φέρνουν μια κούπα-κατσαρόλα ζεστό γάλα, και δίπλα τη γεύση σοκολάτας που ζήτησες σε κομμάτια και την φτιάχνεις μόνος σου. Ωραία φάση, πολλές επιλογές, αν είσαι τυχερός θα πετύχεις καλή γεύση (το nut allergy που διάλεξα εγώ ήταν σούπερ, το double fermentation που διάλεξε η Αθηνά, δε μας ενθουσίασε) . Συνέχεια , ακριβώς δίπλα στα δύο από τα καλύτερα (από ότι μας είπαν ) μαγαζιά με σοκολάτες, για να ψωνίσουμε δωράκια για τους εν Ελλάδι αγαπημένους μας. Το Dumon και το Chocolate line. Κάνουμε τις αγορές μας και βγαίνοντας διαπιστώνουμε ότι κάναμε τη γκάφα του αιώνα. Στο Chocolate line πήραμε από το ραφάκι 2 κουτιά που, όπως καταλάβαμε είχαν σοκολάτα με ροζ πιπέρι, και σοκολάτα με κάρδαμο. Μόλις βγήκαμε από το μαγαζί , τα ανοίξαμε για να δοκιμάσουμε τις ιδιαίτερες γεύσεις . Τελικά είχαμε αγοράσει και χρυσοπληρώσει (18 ευρώ) 30 γρ. ροζ πιπέρι, και 30 γραμμάρια κάρδαμο…μονο τα μπαχαρικά, σκέτα νέτα .
Γελάσαμε με την καρδιά μας με τη χαζομάρα μας J , και συνεχίσαμε τη βόλτα πηγαίνοντας να δούμε την κεντρική Πύλη και τους ανεμόμυλους, συμπαθητική περπατάδα, αν είστε στη γειτονιά να πάτε , παράλληλα με το κανάλι. Η ώρα είχε πάει 7μμ και επιστρέψαμε στο σπίτι για μία ώρα ξεκούραση, ντουσάκι, και βόλτα για το επίσημό μας δείπνο, καθώς λόγω επετείου είχαμε πει ότι ένα γεύμα θα το κάνουμε σε εστιατόριο πολυτελείας, και έτσι μετά κόπων και βασάνων είχαμε κλείσει τραπέζι στο Parkrestaurant . Πολύ όμορφο περιβάλλον, εξαιρετική εξυπηρέτηση και με εξαίρεση ένα πιάτο shrimp cocktail, που ήταν φτιαγμένο με μικρό κατεψυγμένο γαριδάκι, σαν αυτά που βάζω για δόλωμα (ντροπή για τέτοιο εστιατόριο) , όλα τα πιάτα πεντανόστιμα και η επιλογή κρασιών πετυχημένη. Και αυτό το εστιατόριο προτείνεται, αλλά για ιδιαίτερη περίσταση, εκτός αν είσαι σούπερ άπλας οπότε πήγαινε κάθε μέρα J J J .
Τελευταίο πρωινό στο Brugge και η μέρα ξεκίνησε με ψιλόβροχο, κάτι που έκανε την απόφαση να μην φύγουμε για Γάνδη, Οστάνδη ή Αμβέρσα, ακόμα πιο εύκολη. Για χιλιοστή φορά περάσαμε έξω από την όμορφη εκκλησία Τζερούσαλεμ, και για χιλιοστή φορά ήταν κλειστή. Πετύχαμε τη λειτουργία στην Εκκλησία της Αγίας Άννας, πολύ όμορφη και η εκκλησία και η λειτουργία. Η ψιχάλα μάλλον απέτρεψε πολύ κόσμο να βγει το πρωί και έτσι καθώς περπατούσαμε πέσαμε μπροστά σε ένα από τα τουρ με τη βάρκα μέσα από τα κανάλια (χωρίς ουρα). Μπήκαμε και δεν το μετανιώσαμε. Αν και η εικόνα από ψηλά όπως βλέπεις τους τουρίστες μέσα στο κανάλι , δε σου κάνει αίσθηση να μπεις και να κάνεις τη βόλτα, ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ. Πραγματικά άλλη οπτική, βλέπεις την πόλη από κάτω, και αν είναι και μερακλής ο βαρκάρης σου λέει και 2-3 πράγματα. Ένα μισάωρο που αξίζει. Μετά τη βόλτα στάση για μπύρα στο The beer wall, τον τοίχο με τις 1000 τοπικές μπύρες , και βόλτα μέσα στο μαγαζάκι τους. Επόμενη στάση Groningenmuseum, όπου έχει μια μόνιμη έκθεση και σχεδόν πάντα μια έκτακτη έκθεση – τώρα που ήμασταν εμείς αφορούσε την τυπογραφία, και ένα σύγχρονο του Γουτεμβέργιου, πολύ ενδιαφέρουσα. Η μόνιμή τους έκθεση δε μου είπε πολλά. Αποκαθήλωση, ημέρα της Κρίσης, κλπ, που παρεμπιπτόντως θρησκευτική θεματολογία θα βρεις σε όλα τα μουσεία τους, ακόμα και στο Hospitalmuseum που επίσης επισκεφθήκαμε. Μεσημεριανό σνακ για να φύγει η λιγούρα, δύο bagels ένα τσάι, μια λεμονάδα στα 26 ευρώ (έλεος κάπου δηλαδή ) , και συνέχεια με βόλτα στην εκκλησία της Madonna (Our lady) που γινόταν ο κακός χαμός, και στην εκκλησία του Αίματος (our blood). Σε τόσες εκκλησίες παίζει να μην έχω πάει σε όλη μου τη ζωή. Η ώρα είχε πάει 7.30 οπότε είπαμε να επισκεφθούμε τη ζυθοποιεία που είχαμε χάσει το πρώτο βράδυ. Τελικά δεν ήταν γραφτό γιατί τις Κυριακές κλείνει 6μμ. Μικρή απογοήτευση γιατί είχαμε ακούσει πολύ καλά λόγια. Συνέχεια με περιπλάνηση, στάση για μια μπυρίτσα σε μια κάβα, και τελείωμα σε ένα λιβανέζικο ψητοπωλείο-ταβέρνα της υπομονής, όπου, ο ψητάς ήταν και ταμίας και σερβιτόρος στο σαλόνι και στο πακέτο. Μια χαρά το δείπνο, ίσως το οικονομικότερό μας στο Brugge.
Πρωί αναχώρησης και αφού φάγαμε το πρωινό μας αποχαιρετήσαμε την κυρία Μαρίκα και ξεκινήσαμε για Βρυξέλλες. Η πόλη είχε πλέον αδειάσει από τουρίστες και λειτουργούσε κανονικά στους Δευτεριάτικους ρυθμούς της. Το ξενοδοχείο μας ήταν 3 λεπτά από τη στάση του τρένου, και 2 λεπτά από την Grand Place. Και κάπου εκεί τελειώνουν τα θετικά του. Μόλις φτάσαμε ο ρεσεψιονίστ μας ειδοποίησε ότι είχε ήδη χρεώσει την κάρτα μας με το ποσό της διαμονής. Μας είπε να αφήσουμε αν θέλουμε τα πράγματα στο δωμάτιό μας , το οποίο μας ενημέρωσε ότι δεν ήταν ακόμα έτοιμο. Αφήσαμε γρήγορα τα πράγματα και πήγαμε για μια πρώτη βόλτα καθώς και για να συναντήσουμε την ξαδέρφη της Αθηνάς που είχε να δει χρόνια. Μέτριος Καπουτσίνο και πάλι σε κούπα κατσαρόλα, και νόστιμο γλυκάκι και τσιτ τσατ με ξαδέρφη για καμιά ωρίτσα. Επιστροφή στο δωμάτιο όπου ήταν πλέον «έτοιμο». Τα εισαγωγικά γιατί , το καπάκι της τουαλέτας έμοιαζε λερωμένο (τελικά δεν ήταν απλά ήταν σε ένα μέρος γδαρμένο και κάτω από το λευκό χρώμα είχε μείνει το σκατί του ξύλου ) . Επιπλέον όταν η Αθηνά σήκωσε το πάπλωμα το σεντόνι ήταν ασιδέρωτο- ντιπ τσαλακωμένο που λένε στο χωριό μου, οπότε υποθέσαμε ότι δε μας άλλαξαν σεντόνια. Πιάσαμε την καθαρίστρια στο διπλανό δωμάτιο και ζητήσαμε ένα καθαρό σεντόνι. – No no me already change, this new. Πήγαμε στο ρεσεψιονίστ και ζητήσαμε νέο σεντόνι.. No no we change, we don’t iron sheets, we are 3 star hotel, and sheets are elastic. Και μας οδήγησε στο δωμάτιο του πλυντηρίου, όπου υπήρχαν τα βρώμικα ασιδέρωτα σεντόνια, και τα καθαρά ασιδέρωτα σεντόνια. Και κάπως έτσι η πόλη των Βρυξελλών χάλασε μια για πάντα στα μάτια της
Αθηνάς. Όπου και να πήγαμε όλη τη μέρα , ότι και να κάναμε από εκείνο το σημείο και μετά, ο νους της ήταν στο ξενοδοχείο, και στο πόσο δυστυχισμένη την έκανε. Τι άσχημη πόλη οι Βρυξέλλες, τί μουντό και φτωχικό το Παλάτι, τι χάλια οι δρόμοι. Ευτυχώς δεν πήγαμε στο atomium γιατί θα το έκανε electronium.
Για μεσημέρι φάγαμε απέναντι από την εκκλησία της αγίας Αικατερίνης σε μια παμπ 1 μερίδα μύδια με σάλτσα σκόρδου, 1 μερίδα μοσχαράκι γάστρας σε μπύρα, 1 ποτήρι μπύρα, και 0.5 λίτρα νερό, νόστιμα μεν , 55 ευρώ δε . Εν συνεχεία περπάτημα σαν τις άδικες κατάρες για να αποφύγουμε το ξενοδοχείο. Αναγκαστικά επίσκεψη στο δωμάτιο για ένα μισάωρο, και μετά πάλι βόλτες. Βάφλες Λιέγης και βάφλες Βρυξελλών μέτριες. Τελευταία βόλτα στην φωτισμένη Grand Place. Πολύ όμορφη ΚΑΙ τη νύχτα. Και μετά….τραγωδία. Απόπειρα ύπνου. Το στρώμα με λακκούβες, εγώ να προσπαθώ να κοιμηθώ και η Αθηνά με ρούχα, πάνω από το πάπλωμα, να προσπαθεί με το μαγικό της μυαλό, να κάνει το ρολόι να γυρνάει πιο γρήγορα, για να περάσουν οι ώρες και να έρθει το πρωί για να φύγουμε. Περιττό να πω ότι το κόλπο με το ρολόι δεν πέτυχε, οι ώρες πέρασαν αργά και βασανιστικά και έμεινε άυπνη όλο το βράδυ. Κι εγώ με κέρδος έναν κακό ύπνο και πόνο στη μέση από το στρώμα. Φυσικά δεν καθίσαμε για το πληρωμένο πρωινό του ξενοδοχείο, αλλά γίναμε Λούης ( ο Σπύρος, ο γνωστός) . Και πήγαμε για πρωινό στο κρυφό διαμαντάκι των Βρυξελλών . Στο Τυροπωλείο – Σαντουιτσάδικο Tonton Garby. Πραγματικό διαμάντι που αν κάποιος έχει χρόνο του προτείνω να κάτσει αρκετές ώρες να δοκιμάζει τυριά , και να ακούει κουβέντες από τον πολυλογά, μερακλή Garby. Εμείς κοντέψαμε να χάσουμε το αεροπλάνο και καθίσαμε μόνο για 2 σάντουιτς. Καμιά 50αριά προτάσεις για σάντουιτς, όλα με τυριά, όλα με καλά τυριά τα οποία έβαζε αφειδώς στην πεντανόστιμη μπαγκέτα, και σε τιμές που ΔΕΝ θύμιζαν Βέλγιο. MUST MUST MUST. Με την ψυχή στο στόμα προλάβαμε το λεωφορείο που μας πήγε στο αεροδρόμιο. Όμορφο ταξίδι, αλλά μας έλλειψε το σπίτι μας
Do’s in Brugge
- Να μείνω στο B&B Belgica
- Να βγάλω το εισιτήριο πακέτο για όλα τα μουσεία
- Να πάω στο Belford οταν δεν έχει τρελή ουρά
- Να πάω στη βόλτα με το βαρκάκι
- Να νοικιάσω ποδήλατο αν δεν τρελαίνομαι για περπατάδες
- Να πάω στο That’s toast
- Να πάω στο Dumon και στο Chocolate line αλλά να αγοράσω σοκολάτες και όχι μπαχαρικά μόνο
- Να πάω βολτα στο minnewaterpark
- Να δοκιμάσω μπύρες
- Να πάω στη ζυθοποιεία De Halve Maan
- Να πάω στην pub De Garre
- Να πάω στο the Beer Wall
Don’ts in Brugge
- Να μην πάω τις μέρες εθνικών εορτών αν δε μου αρέσει η πολυκοσμία
- Να μην παρασυρθώ και αγοράσω πολλές πραλίνες και πολλές σοκολάτες, γιατί δε θα καταλάβω πότε ξέμεινα από λεφτά
- Να μην πάρω σβάρνα τις εκκλησίες εκτός αν μου αρέσει ο θρησκευτικός τουρισμός
Do’s in Brussels if you have one day
- Να επισκεφθώ την Grande Place μέρα και νύχτα
- Να φάω στον Tonton Garby
Don’ts in Brussels
- Να ΜΗΝ μείνω στο Mozzart Hotel
Από πέρσι το Brugge ήταν μέσα στους προορισμούς μας για την ολιγοήμερη εκδρομή «εξωτερικού» που καθιερώθηκε πριν ένα έτος. Οι συνθήκες δεν ευνόησαν, οπότε μετατέθηκε για φέτος. Σύνολο 5 βράδια , με μια διανυκτέρευση στο Charleroi, 3 στο Brugge, και 1 στις Βρυξέλλες. Όταν ρώτησα φίλους για tips, κάποιοι μου είπαν να πάω οπωσδήποτε, στη Γάνδη (οι περισσότεροι), κάποιοι στην Αμβέρσα, κάποιοι στην Οστάνδη. Έτσι στο πίσω μέρος του μυαλού μας είχαμε το ενδεχόμενο την τελευταία μέρα της Brugge να την περάσουμε σε άλλη πόλη και να επιστρέψουμε μόνο για τον βραδινό ύπνο.
Η πτήση με Ryanair βραδινή, οπότε δεν προλαβαίναμε το τελευταίο λεωφορείο για Brugge. Έτσι επιλέξαμε να μείνουμε το βράδυ στο South Charleroi Hotel που είχε δωρεάν shuttle service από και προς το αεροδρόμιο. Λόγω ασυνεννοησίας μεταξύ εμού, του ρεσεψιονίστ και των υπαλλήλων και ταξιδιωτών στο αεροδρόμιο, τριγυρνούσαμε καμία ώρα σαν τις άδικες κατάρες, μέχρι να βρούμε τον τύπο με το λεωφορειάκι στο meeting point. Αμίλητος αγέλαστος (μάλλον και αυτός λόγω της καθυστέρησης, και λόγω του ότι ήταν ρεσεψιονιστ, οδηγός, καμαριέρα βίζιτα κλπ- κανονικό πολυεργαλείο) μας πήγε στο ξενοδοχείο και μας έδωσε τα κλειδιά. Μικρό ήσυχο δωμάτιο, καθαρό, συμπαθητικό πρωινό, ίσως λίγο χειρότερο από ότι περίμενα από την υψηλή βαθμολογία στο booking. Μπανάκι και ύπνο λοιπόν
Το επόμενο πρωί και έχοντας κλείσει αρκετά νωρίς (1.5 μήνα πριν) λεωφορείο με την Flibco για Brugge από αεροδρόμιο Charleroi (όσο νωρίτερα κλείνεις τόσο φθηνότερε- από 5 euro) φάγαμε το πρωινό μας και πήραμε το λεωφορείο. Μετά από 2.5 ώρες (η κανονική διαδρομή είναι κάτω από 2 ώρες, αλλά έτυχε ένα ελαφρύ τροχαίο στην εθνική και είχε καθυστέρηση φτάσαμε στη στάση του Brugge. Το δωμάτιο ήταν 2.5 χλμ μακριά από τη στάση, οπότε εμπρός καλά μου πόδια ….αρχίσαμε να διασχίζουμε την πόλη. Η αρχική προσωπική μου αίσθηση ήταν κάτι μεταξύ κατάθλιψης και αγοραφοβίας . Μπουλούκι τρελό, κόσμος παντού, ο κακός χαμούλης. Μετά από ημίωρο περπάτημα φτάσαμε στο υπέροχο δωμάτιο μας, μας υποδέχτηκε η κυρία Μαρίκα η Φλαμανδή ιδιοκτήτρια του δωματίου με μια παγωμένη τοπική μπύρα. Ξαφνικά τα πράγματα έδειχναν να βελτιώνονται J . Μας εξήγησε ότι 10 Μαΐου κάθε χρόνο γιορτάζει η πόλη την Ανάληψη του Ιησού, έχει το Βέλγιο 2ήμερη αργία, και στο Brugge κάνουν σε όλη την πόλη γιορτές και αναπαραστάσεις από την είσοδο του Ιησού με τα Βάϊα μέχρι και την Ανάληψη του, και συμμετέχει όλη η πόλη (εξ ου και η λαοθάλασσα που συναντήσαμε-ευτυχώς οι εορτασμοί είχαν λήξει το προηγούμενο βράδυ). Αφήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο και μετά τις οδηγίες της για τα αξιοθέατα και τον χάρτη της πόλης ξεκινήσαμε για μια πρώτη βόλτα. Ήταν ήδη μεσημεροαπόγευμα οπότε είπαμε να κόψουμε την πείνα μας με ένα σαντουιτσάκι, σε ένα φούρνο που είχαμε περάσει στον πηγαιμό ο οποίος σέρβιρε και σάντουιτς και μας είχε φανεί όμορφος. Με 9.5 ευρώ το κιλό το καρβέλι, καταλάβαμε ότι το σαντουιτσάκι θα έβγαινε ακριβό…2 σαντουιτσάκια συμπαθητικά, ένα ποτήρι μπύρα και ένα ποτήρι λεμονάδα…στα 25 ευρώ…Συμπαθής ο φούρνος του Σεμπάστιαν (le pain de Sebastian) αλλά δε θα τον πρότεινα. Αφού πήραμε δυνάμεις συνεχίσαμε τη βόλτα και πήγαμε στο Minnewaterpark, ένα όμορφο παρκάκι με δεντράκια, λιμνούλες δρομάκια κύκνους κλπ, ταμάμ για ρομαντζάδα.Περάσαμε καμιά ωρίτσα εκεί, αλλά λίγο οι 2 μπύρες λίγο η κούραση της μέρας, και άρχισα να κλατάρω . Ζήτησα τάιμ άουτ από την Αθηνά και πήγαμε για μια ωρίτσα σιέστα . Μετά από την ξεκούραση, σαν να ομόρφυνε η πόλη ξαφνικά. Με μπόλικη διάθεση βγήκαμε για τη βραδινή μας βόλτα, περπατήσαμε μέσα στην πόλη. Πήγαμε στην ζυθοποιεία De Haalf Maan (το μισοφέγγαρο) η οποία κάνει ξενάγηση και έχει και εστιατόριο και μπαρ. Δυστυχώς φτάσαμε 21.15 και μας ενημέρωσαν ότι έκλειναν 21.00 και δε μπορούσαν να μας σερβίρουν ούτε μια μπύρα. Έτσικαταλήξαμε στην κρυμμένη παμπ le Garre, με τεράστια ποικιλία από μπύρες, και κλείσαμε το βράδυ με άλλες δυο μπύρες και μια ποικιλία αλλαντικών και τυριών, highly recommended.
Δεύτερο πρωί στο Brugge, και φάγαμε το εκλεκτό πρωινό της Κυρίας Μαρίκα, στο Μεγάλο τραπέζι του σπιτιού με τους άλλους φιλοξενούμενους, και τους οικοδεσπότες, σαν οικογένεια, και ξεκινήσαμε την πρωινή περιήγηση. Πρώτη στάση στο Belfort tower για να δούμε την πόλη από ψηλά από το καμπαναριό. Τρελή ουρά , μάλλον λόγω των ημερών. 2.5 ώρες αναμονή και 12 ευρώ είσοδο (αν θέλετε να πάτε σε μουσεία προτείνω το γενικό εισιτήριο για όλα τα μουσεία στα 26 ευρώ που έχει ισχύ 3 μέρες) για να ανεβούμε τα σχεδόν 400 σκαλιά και να βγάλουμε 5-10 λεπτά φωτογραφίες από την ομολογουμένως εντυπωσιακή θέα.
Επιπλέον από ψηλά έβλεπες τις ουρές για τη βόλτα με το βαρκάκι που αποτελούσε έναν ακόμα ανασταλτικό παράγοντα για να την δοκιμάσουμε. Μ’ αυτή την εξωπραγματική καθυστέρηση, έφτασε μεσημέρι, και πήγαμε για φαγητό στο πολύ καλό καφέ That’s toast. Πολύ καλό Breakfast, Veggie Breakfast, αλλά και το ταρτάρ μοσχαριού σε ψημένο ψωμάκι φανταστικό για τους λάτρεις του είδους. Σίγουρα προτείνω το συγκεκριμένο μαγαζί και για την εξυπηρέτηση και για το περιβάλλον και για τις γεύσεις. Μετά το μεσημεριανό, συνέχεια στη βόλτα στην πόλη και στάση για ζεστή σοκολάτα στο old chocolate house, όπου διαλέγεις το ρόφημα που θέλεις, και σου φέρνουν μια κούπα-κατσαρόλα ζεστό γάλα, και δίπλα τη γεύση σοκολάτας που ζήτησες σε κομμάτια και την φτιάχνεις μόνος σου. Ωραία φάση, πολλές επιλογές, αν είσαι τυχερός θα πετύχεις καλή γεύση (το nut allergy που διάλεξα εγώ ήταν σούπερ, το double fermentation που διάλεξε η Αθηνά, δε μας ενθουσίασε) . Συνέχεια , ακριβώς δίπλα στα δύο από τα καλύτερα (από ότι μας είπαν ) μαγαζιά με σοκολάτες, για να ψωνίσουμε δωράκια για τους εν Ελλάδι αγαπημένους μας. Το Dumon και το Chocolate line. Κάνουμε τις αγορές μας και βγαίνοντας διαπιστώνουμε ότι κάναμε τη γκάφα του αιώνα. Στο Chocolate line πήραμε από το ραφάκι 2 κουτιά που, όπως καταλάβαμε είχαν σοκολάτα με ροζ πιπέρι, και σοκολάτα με κάρδαμο. Μόλις βγήκαμε από το μαγαζί , τα ανοίξαμε για να δοκιμάσουμε τις ιδιαίτερες γεύσεις . Τελικά είχαμε αγοράσει και χρυσοπληρώσει (18 ευρώ) 30 γρ. ροζ πιπέρι, και 30 γραμμάρια κάρδαμο…μονο τα μπαχαρικά, σκέτα νέτα .
Γελάσαμε με την καρδιά μας με τη χαζομάρα μας J , και συνεχίσαμε τη βόλτα πηγαίνοντας να δούμε την κεντρική Πύλη και τους ανεμόμυλους, συμπαθητική περπατάδα, αν είστε στη γειτονιά να πάτε , παράλληλα με το κανάλι. Η ώρα είχε πάει 7μμ και επιστρέψαμε στο σπίτι για μία ώρα ξεκούραση, ντουσάκι, και βόλτα για το επίσημό μας δείπνο, καθώς λόγω επετείου είχαμε πει ότι ένα γεύμα θα το κάνουμε σε εστιατόριο πολυτελείας, και έτσι μετά κόπων και βασάνων είχαμε κλείσει τραπέζι στο Parkrestaurant . Πολύ όμορφο περιβάλλον, εξαιρετική εξυπηρέτηση και με εξαίρεση ένα πιάτο shrimp cocktail, που ήταν φτιαγμένο με μικρό κατεψυγμένο γαριδάκι, σαν αυτά που βάζω για δόλωμα (ντροπή για τέτοιο εστιατόριο) , όλα τα πιάτα πεντανόστιμα και η επιλογή κρασιών πετυχημένη. Και αυτό το εστιατόριο προτείνεται, αλλά για ιδιαίτερη περίσταση, εκτός αν είσαι σούπερ άπλας οπότε πήγαινε κάθε μέρα J J J .Τελευταίο πρωινό στο Brugge και η μέρα ξεκίνησε με ψιλόβροχο, κάτι που έκανε την απόφαση να μην φύγουμε για Γάνδη, Οστάνδη ή Αμβέρσα, ακόμα πιο εύκολη. Για χιλιοστή φορά περάσαμε έξω από την όμορφη εκκλησία Τζερούσαλεμ, και για χιλιοστή φορά ήταν κλειστή. Πετύχαμε τη λειτουργία στην Εκκλησία της Αγίας Άννας, πολύ όμορφη και η εκκλησία και η λειτουργία. Η ψιχάλα μάλλον απέτρεψε πολύ κόσμο να βγει το πρωί και έτσι καθώς περπατούσαμε πέσαμε μπροστά σε ένα από τα τουρ με τη βάρκα μέσα από τα κανάλια (χωρίς ουρα). Μπήκαμε και δεν το μετανιώσαμε. Αν και η εικόνα από ψηλά όπως βλέπεις τους τουρίστες μέσα στο κανάλι , δε σου κάνει αίσθηση να μπεις και να κάνεις τη βόλτα, ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ. Πραγματικά άλλη οπτική, βλέπεις την πόλη από κάτω, και αν είναι και μερακλής ο βαρκάρης σου λέει και 2-3 πράγματα. Ένα μισάωρο που αξίζει. Μετά τη βόλτα στάση για μπύρα στο The beer wall, τον τοίχο με τις 1000 τοπικές μπύρες , και βόλτα μέσα στο μαγαζάκι τους. Επόμενη στάση Groningenmuseum, όπου έχει μια μόνιμη έκθεση και σχεδόν πάντα μια έκτακτη έκθεση – τώρα που ήμασταν εμείς αφορούσε την τυπογραφία, και ένα σύγχρονο του Γουτεμβέργιου, πολύ ενδιαφέρουσα. Η μόνιμή τους έκθεση δε μου είπε πολλά. Αποκαθήλωση, ημέρα της Κρίσης, κλπ, που παρεμπιπτόντως θρησκευτική θεματολογία θα βρεις σε όλα τα μουσεία τους, ακόμα και στο Hospitalmuseum που επίσης επισκεφθήκαμε. Μεσημεριανό σνακ για να φύγει η λιγούρα, δύο bagels ένα τσάι, μια λεμονάδα στα 26 ευρώ (έλεος κάπου δηλαδή ) , και συνέχεια με βόλτα στην εκκλησία της Madonna (Our lady) που γινόταν ο κακός χαμός, και στην εκκλησία του Αίματος (our blood). Σε τόσες εκκλησίες παίζει να μην έχω πάει σε όλη μου τη ζωή. Η ώρα είχε πάει 7.30 οπότε είπαμε να επισκεφθούμε τη ζυθοποιεία που είχαμε χάσει το πρώτο βράδυ. Τελικά δεν ήταν γραφτό γιατί τις Κυριακές κλείνει 6μμ. Μικρή απογοήτευση γιατί είχαμε ακούσει πολύ καλά λόγια. Συνέχεια με περιπλάνηση, στάση για μια μπυρίτσα σε μια κάβα, και τελείωμα σε ένα λιβανέζικο ψητοπωλείο-ταβέρνα της υπομονής, όπου, ο ψητάς ήταν και ταμίας και σερβιτόρος στο σαλόνι και στο πακέτο. Μια χαρά το δείπνο, ίσως το οικονομικότερό μας στο Brugge.
Πρωί αναχώρησης και αφού φάγαμε το πρωινό μας αποχαιρετήσαμε την κυρία Μαρίκα και ξεκινήσαμε για Βρυξέλλες. Η πόλη είχε πλέον αδειάσει από τουρίστες και λειτουργούσε κανονικά στους Δευτεριάτικους ρυθμούς της. Το ξενοδοχείο μας ήταν 3 λεπτά από τη στάση του τρένου, και 2 λεπτά από την Grand Place. Και κάπου εκεί τελειώνουν τα θετικά του. Μόλις φτάσαμε ο ρεσεψιονίστ μας ειδοποίησε ότι είχε ήδη χρεώσει την κάρτα μας με το ποσό της διαμονής. Μας είπε να αφήσουμε αν θέλουμε τα πράγματα στο δωμάτιό μας , το οποίο μας ενημέρωσε ότι δεν ήταν ακόμα έτοιμο. Αφήσαμε γρήγορα τα πράγματα και πήγαμε για μια πρώτη βόλτα καθώς και για να συναντήσουμε την ξαδέρφη της Αθηνάς που είχε να δει χρόνια. Μέτριος Καπουτσίνο και πάλι σε κούπα κατσαρόλα, και νόστιμο γλυκάκι και τσιτ τσατ με ξαδέρφη για καμιά ωρίτσα. Επιστροφή στο δωμάτιο όπου ήταν πλέον «έτοιμο». Τα εισαγωγικά γιατί , το καπάκι της τουαλέτας έμοιαζε λερωμένο (τελικά δεν ήταν απλά ήταν σε ένα μέρος γδαρμένο και κάτω από το λευκό χρώμα είχε μείνει το σκατί του ξύλου ) . Επιπλέον όταν η Αθηνά σήκωσε το πάπλωμα το σεντόνι ήταν ασιδέρωτο- ντιπ τσαλακωμένο που λένε στο χωριό μου, οπότε υποθέσαμε ότι δε μας άλλαξαν σεντόνια. Πιάσαμε την καθαρίστρια στο διπλανό δωμάτιο και ζητήσαμε ένα καθαρό σεντόνι. – No no me already change, this new. Πήγαμε στο ρεσεψιονίστ και ζητήσαμε νέο σεντόνι.. No no we change, we don’t iron sheets, we are 3 star hotel, and sheets are elastic. Και μας οδήγησε στο δωμάτιο του πλυντηρίου, όπου υπήρχαν τα βρώμικα ασιδέρωτα σεντόνια, και τα καθαρά ασιδέρωτα σεντόνια. Και κάπως έτσι η πόλη των Βρυξελλών χάλασε μια για πάντα στα μάτια της
Αθηνάς. Όπου και να πήγαμε όλη τη μέρα , ότι και να κάναμε από εκείνο το σημείο και μετά, ο νους της ήταν στο ξενοδοχείο, και στο πόσο δυστυχισμένη την έκανε. Τι άσχημη πόλη οι Βρυξέλλες, τί μουντό και φτωχικό το Παλάτι, τι χάλια οι δρόμοι. Ευτυχώς δεν πήγαμε στο atomium γιατί θα το έκανε electronium.
Για μεσημέρι φάγαμε απέναντι από την εκκλησία της αγίας Αικατερίνης σε μια παμπ 1 μερίδα μύδια με σάλτσα σκόρδου, 1 μερίδα μοσχαράκι γάστρας σε μπύρα, 1 ποτήρι μπύρα, και 0.5 λίτρα νερό, νόστιμα μεν , 55 ευρώ δε . Εν συνεχεία περπάτημα σαν τις άδικες κατάρες για να αποφύγουμε το ξενοδοχείο. Αναγκαστικά επίσκεψη στο δωμάτιο για ένα μισάωρο, και μετά πάλι βόλτες. Βάφλες Λιέγης και βάφλες Βρυξελλών μέτριες. Τελευταία βόλτα στην φωτισμένη Grand Place. Πολύ όμορφη ΚΑΙ τη νύχτα. Και μετά….τραγωδία. Απόπειρα ύπνου. Το στρώμα με λακκούβες, εγώ να προσπαθώ να κοιμηθώ και η Αθηνά με ρούχα, πάνω από το πάπλωμα, να προσπαθεί με το μαγικό της μυαλό, να κάνει το ρολόι να γυρνάει πιο γρήγορα, για να περάσουν οι ώρες και να έρθει το πρωί για να φύγουμε. Περιττό να πω ότι το κόλπο με το ρολόι δεν πέτυχε, οι ώρες πέρασαν αργά και βασανιστικά και έμεινε άυπνη όλο το βράδυ. Κι εγώ με κέρδος έναν κακό ύπνο και πόνο στη μέση από το στρώμα. Φυσικά δεν καθίσαμε για το πληρωμένο πρωινό του ξενοδοχείο, αλλά γίναμε Λούης ( ο Σπύρος, ο γνωστός) . Και πήγαμε για πρωινό στο κρυφό διαμαντάκι των Βρυξελλών . Στο Τυροπωλείο – Σαντουιτσάδικο Tonton Garby. Πραγματικό διαμάντι που αν κάποιος έχει χρόνο του προτείνω να κάτσει αρκετές ώρες να δοκιμάζει τυριά , και να ακούει κουβέντες από τον πολυλογά, μερακλή Garby. Εμείς κοντέψαμε να χάσουμε το αεροπλάνο και καθίσαμε μόνο για 2 σάντουιτς. Καμιά 50αριά προτάσεις για σάντουιτς, όλα με τυριά, όλα με καλά τυριά τα οποία έβαζε αφειδώς στην πεντανόστιμη μπαγκέτα, και σε τιμές που ΔΕΝ θύμιζαν Βέλγιο. MUST MUST MUST. Με την ψυχή στο στόμα προλάβαμε το λεωφορείο που μας πήγε στο αεροδρόμιο. Όμορφο ταξίδι, αλλά μας έλλειψε το σπίτι μας
Do’s in Brugge
- Να μείνω στο B&B Belgica
- Να βγάλω το εισιτήριο πακέτο για όλα τα μουσεία
- Να πάω στο Belford οταν δεν έχει τρελή ουρά
- Να πάω στη βόλτα με το βαρκάκι
- Να νοικιάσω ποδήλατο αν δεν τρελαίνομαι για περπατάδες
- Να πάω στο That’s toast
- Να πάω στο Dumon και στο Chocolate line αλλά να αγοράσω σοκολάτες και όχι μπαχαρικά μόνο
- Να πάω βολτα στο minnewaterpark
- Να δοκιμάσω μπύρες
- Να πάω στη ζυθοποιεία De Halve Maan
- Να πάω στην pub De Garre
- Να πάω στο the Beer Wall
Don’ts in Brugge
- Να μην πάω τις μέρες εθνικών εορτών αν δε μου αρέσει η πολυκοσμία
- Να μην παρασυρθώ και αγοράσω πολλές πραλίνες και πολλές σοκολάτες, γιατί δε θα καταλάβω πότε ξέμεινα από λεφτά
- Να μην πάρω σβάρνα τις εκκλησίες εκτός αν μου αρέσει ο θρησκευτικός τουρισμός
Do’s in Brussels if you have one day
- Να επισκεφθώ την Grande Place μέρα και νύχτα
- Να φάω στον Tonton Garby
Don’ts in Brussels
- Να ΜΗΝ μείνω στο Mozzart Hotel
Last edited by a moderator:
