Μποτσουάνα Άγριες νύχτες στη Μποτσουάνα

[GTS]

Eγω, εγω, εγω !!!! Αλλα χωρις παμπερς και καθετηρα!!

Εσύ πιπί έξω από τη σκηνή ε? Καλά, θα δούμε τι θα λες σε λίγο...

 

[ευαγγελια]

Εσύ πιπί έξω από τη σκηνή ε? Καλά, θα δούμε τι θα λες σε λίγο...

ειναι ωραια στην φυση λεμεεεεεεε

 

[GTS]

ειναι ωραια στην φυση λεμεεεεεεε

Καλάαααααα......λέγε εσύ....

(στη φύση καλά είναι, αλλά να είσαι και μόνος/η. Αυτό δεν ισχύει πάντοτε...)

 

[ευαγγελια]

Καλάαααααα......λέγε εσύ....

(στη φύση καλά είναι, αλλά να είσαι και μόνος/η. Αυτό δεν ισχύει πάντοτε...)

Αν εισαι στην φυση μονος σου, μαλλον για κατι αλλο πας!!
Τεσπα, δε συνεχιζεις την ιστορια να δουμε επιτελους τι εγινε??
σας φαγανε τα αγρια θηρια??

 

[GTS]

Τη νύχτα που βγήκαν οι σκορπιοί

Τη νύχτα εκείνη, μας έκαναν παρέα όχι άγρια θηρία, αλλά μια δεκάδα σκορπιοί που αποφάσισαν να βγουν τσάρκα λόγω της υποψίας βροχής και της υγρής ατμόσφαιρας....καθώς καθόμασταν γύρω από τη φωτιά, σηκώνοντας πού και πού τα πόδια μας για να περάσουν ανεμπόδιστα από κάτω οι σκορπιοί, σαν πραγματικοί adventurers που μόλις είχαν μια εξαιρετική μέρα και απολαμβάνοντας λίγο αλκοόλ, ακούγαμε από μακριά αχνά μπουμπουνητά. Δεν έμελλε να βραχούμε σήμερα, ήμασταν προς το παρόν ασφαλείς. Τις χαρωπές συνομιλίες διακόπτει ξαφνικά ο Bibi, μας καλεί να σιωπήσουμε επιτακτικά με το δάκτυλο στο στόμα.....ακούμε ένα βογκητό, μακρινό αλλά ευδιάκριτο στη σιγαλιά της νύχτας. Μα καλά, πώς το άκουσε ο.....

«Τι είναι Bibi?» ρωτάμε. «Λιοντάρι» απαντά και χαμογελά. «Αλλά μην ανησυχείτε, είναι μακριά, γύρω στα 2 χιλιόμετρα»....μάλιστα...δύο ολόκληρα χιλιόμετρα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ανακαλύπτουμε αργότερα τη σκηνή μας λίγο ανοικτή.....τέλεια, ανοικτή σκηνή τη νύχτα των σκορπιών, μπράβο μας......κάναμε φύλλο και φτερό τα πράγματά μας, αλλά κανένα από τα συμπαθή αρθρόποδα δεν μπήκε στο κόπο. Σκορπιοί μέσα στη σκηνή, λιοντάρια απ’έξω....τι άλλο άραγε?

Η νύχτα είναι όμως θαυμάσια, δροσερή, γεμάτη από ήχους της νύχτας καθώς πέφτουμε ξεροί για ύπνο...για κατούρημα βέβαια ούτε λόγος, σφίγγεσαι και ελπίζεις να τη βγάλεις μέχρι το πρωί....οι απροσδιόριστοι ήχοι που ακούγονται και με ξυπνούν τα άγρια μεσάνυχτα δε με ανησυχούν ιδιαίτερα, ξέρω ότι στη σκηνή είμαστε ασφαλείς. Έξω όμως....

Το επόμενο πρωί, μετά από έναν υπέροχο ύπνο, ο Bibi μου δείχνει ίχνη από ζώα....ύαινες μας έκαναν μια μικρή επίσκεψη και ελέφαντες πέρασαν λίγο πέρα από τις σκηνές μας.

Και οι σκορπιοί εξαφανισμένοι...

 

[ΕΡΣΗ]

Εγω απο ολα αυτα τα ζωντανα με τους σκορπιους παθαινω την πλακα μου!

 

[Pandora]

διακόπτει ξαφνικά ο Bibi, μας καλεί να σιωπήσουμε επιτακτικά με το δάκτυλο στο στόμα.....ακούμε ένα βογκητό, μακρινό αλλά ευδιάκριτο στη σιγαλιά της νύχτας. Μα καλά, πώς το άκουσε ο.....

«Τι είναι Bibi?» ρωτάμε. «Λιοντάρι» απαντά και χαμογελά. «Αλλά μην ανησυχείτε, είναι μακριά, γύρω στα 2 χιλιόμετρα»....μάλιστα...δύο ολόκληρα χιλιόμετρα.

...Βιονικό αυτί ο Bibi...

 

[Demetrius]

Φοβερή η ιστορία...να κάτι τέτοια διαβάζω και λέω δεν έχω δει τίποτα ακόμη! Προσωπικά παίζει να είχα εγκαταλείψει στα μισά της εκδρομής αν άκουγα τόσο κοντά ήχους λιονταριών και σκορπιούς να περιτριγυρίζουν την σκηνή μας! Χαρά στο κουράγιο σας και μπράβο για την απόφαση να κάνετε αυτό το ταξίδι που είναι εμπειρία ζωής...Περιμένουμε την συνέχεια!

 

[Rosa]

Εγω απο ολα αυτα τα ζωντανα με τους σκορπιους παθαινω την πλακα μου!

Κι όμως...δεν είναι τόσο φοβεροί...Μου έτυχε να ζήσω ένα ολόκληρο χρόνο παρέα με σκορπιούς...Παρόλο που τους έβρισκες σε κάθε δωμάτιο (στη μπανιέρα, π.χ., ή στην πιατοθήκη...στις μπότες μέσα, επίσης, ακριβώς σαν από τις σελίδες του Λουίς Λ' Αμούρ...), ούτε που με τσίμπησαν, ούτε που τους τσίμπησα ποτέ....Απλά, κάθε που έβλεπα τη σιαμέζα γάτα μου να παίρνει θέση εφόδου και να κουνάει παιχνιδιάρικα τον πισινό της, άρπαζα την παντόφλα και πρόσθετα ακόμα ένα λεκέ στις ταπετσαρίες....

Για μένα, ένα είναι το τρομερότερο και φριχτότερο πλάσμα: η ύπουλη και καταχθόνια κουκαράτσα!

 

[ΕΡΣΗ]

Για μένα, ένα είναι το τρομερότερο και φριχτότερο πλάσμα: η ύπουλη και καταχθόνια κουκαράτσα!

Οι πλεον μονιμες συγκατοικοι μου! Οτι απεντομωση και να κανω ελαχιστα διαρκει. Τσουπ ξανα πισω! Και το χειροτερο: Δεν ειναι και τιποτε εξωτικο να φαντασιωθω κατι!

 

[ioanna karagianni]

Όχι όχι Bibi μην ανησυχείς αυτός ο ρυθμικός απροσδιόριστος ήχος δεν προέρχεται από κάποιο ζώο κρυμμένο στους θάμνους τα δόντια μου είναι που χτυπούνε από φόβο. Με λιοντάρια για γείτονες και σκορπιούς για συγκάτοικους δεν μπορώ να τα ελέγξω, λυπάμαι.

 

[ioanna karagianni]

Οι πλεον μονιμες συγκατοικοι μου! Οτι απεντομωση και να κανω ελαχιστα διαρκει. Τσουπ ξανα πισω! Και το χειροτερο: Δεν ειναι και τιποτε εξωτικο να φαντασιωθω κατι!

Η ιδέα ότι στον Νεπάλ θεωρούν ότι φέρνουν τύχη και ενώ εμείς τους τις δείχναμε για να τις σκοτώσουν αυτοί χαίρονταν που έχουν την καλοτυχία στο ξενοδοχείο τους, σε βοηθάει σαν ιδέα; όχι ε; όυτε εμένα.