Μόνο περαστική έχω πάει από εκεί, δεν έχω μείνει για να ξέρω λεπτομέρειες.
Έχει τεράστια παραλία και το θετικό της είναι ότι "βλέπει" στο Αιγαίο.
Όμως το ότι "βλέπει" στο Αιγαίο έχει και το αρνητικό ότι σε περίπτωση μελτεμιών, έχει πάρα πολύ κύμα.
Μην τρομάζεις.
Δε σε πειράζουν, αυτά φοβούνται πιο πολύ από εσένα. :haha:
Και όταν λέω "τριχωτά" εννοώ ότι έχουν στο καβούκι τους χόρτα για καμουφλάζ.
Δεν είναι αυτός λόγος να μην πας.
Αν και δεν ξέρω αν για την περίπτωσή σας, το συγκεκριμένο μέρος είναι έτσι κι αλλιώς το καταλληλότερο...
Σε ταβερνάκι στον Αγιο Γεώργιο Λιχάδας (μοιάζει με το σημείο που είναι τραβηγμένη η φωτογραφία) έχω φάει από τα καλύτερα καλαμαράκια ever.
'Ηταν κάποτε πολύ γραφικό χωριουδάκι. Ελπίζω να είναι ακόμα.
Οι παραλίες όμως της περιοχής δε μου είπαν και πολλά.
Άσε που έχει και άπειρα τεράστια...
Διάβασε το παρακάτω θέμα και θα σου λυθούν όλες οι απορίες:
http://www.travelstories.gr/%E3%E5%ED%E9%EA%DC-%F0%E5%F1%DF-%F4%E1%EE%E9%E4%E9%FE%ED/31564-%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%E7-%E9%F3%F4%EF%F1%E9%E1.html
Τη Χρύσα την είχα δοκιμάσει πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν ακόμα ήταν στα Πετράλωνα. (Εκεί που έχει γίνει πλέον στέκι με διάφορα φαγάδικα).
Ειδικά για εκείνες τις εποχές, το φαγητό ήταν πολύ καλό. Ένα θέμα με το σέρβις όμως το είχε από τότε. :D
Και πολύ λογικά κόλλησες. Βέβαια, όσο προχωράνε οι κύκλοι, τόσο χάνουν την έμπνευσή τους, όπως συμβαίνει και με τις περισσότερες σειρές.
Ειδικά ο τελευταίος κύκλος, ήταν σαν να τον γράφουν άλλοι (ή μήπως όντως συμβαίνει αυτό?)
Το Game of Thrones είναι συμπαθητικό αλλά δε με τρέλλανε. Ίσως γιατί δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η συγκεκριμένη εποχή και μυθολογία. Είναι καλογυρισμένο, αλλά αργό.
Πάντως, ο 006 (για μένα ο Sean Bean θα είναι πάντα ο πράκτωρ 006) είναι πολύ καλός.
Ξεκινάς την ιστορία σου στην ενότητα "Ταξιδιωτικές Ιστορίες σε εξέλιξη" όπως γράφεις ένα οποιοδήποτε νέο θέμα και αυτό ποστάρεται.
Όταν θέλεις να συνεχίσεις, στο ίδιο θέμα γράφεις νέο μήνυμα ως απάντηση.
Συμπληρώνεις όσα νέα μηνύματα μέσα στην ιστορία σου θέλεις μέχρι να τελειώσει και μετά...
Έχει ξαναανοίξει εδώ και καιρό. Την επάνω βεράντα (η οποία είναι πλέον τελείως ανοιχτή και φαίνεται από το δρόμο), τη ζηλεύω κάθε φορά που περνάω απ'έξω. Όλο λέμε να πάμε και όλο κάτι άλλο κανονίζουμε.
Εχτές μάλιστα διάβαζα και ένα άρθρο με καλά λόγια.
Το φαινόμενο αυτό με το νεκρό καλαμάρι που κινείται, προφανώς οφείλεται στο ότι είναι μόλις ελάχιστη ώρα νεκρό και τα πλοκαμάκια του έχουν αυτή την αντίδραση.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα χταπόδια. Αφού τα πιάσεις και πριν αρχίσεις το χτύπημα, τα πλοκάμια τους συνεχίζουν να κάνουν κάποιες...
Κι εμείς την έχουμε κόψει εδώ και χρόνια και από τότε κάθε τρεις και λίγο μας έπαιρναν τηλέφωνο για επανασύνδεση.
Η πρώτη μας κουβέντα ήταν πάντα: "Μήπως έχετε αλλάξει πολιτική στο θέμα χρεώσεων?"
Η μόνιμη απάντησή τους: "Οχι"
Και η δική μας: "Καλά, όταν αλλάξετε, ξαναπάρτε μας"
Τώρα έχουν...
Όπως λες κι εσύ, πότε να προλάβει? Για μένα τα πέντε καλά τραγούδια της δε δικαιολογούν κανένα "μεγαλείο" καλλιτέχνιδος.
Αν πέθαινε ξαφνικά σε δυστύχημα ή από κάποια ασθένεια μετά την επιτυχία του δίσκου της, μπορεί και να σκεφτόμουν ότι "κρίμα η κακομοίρα, η τόσο πολλά υποσχόμενη, δεν πρόλαβε...
Αν ισχύει αυτό για τα ηχογραφημένα άλμπουμς, τότε ερχόμαστε στα λόγια του Traveller, σχετικά με αυτούς που εκμεταλλεύονται τέτοιες ιστορίες.
Αυτό το "τεράστιο" ταλέντο δεν έβγαλε δίσκο μετά το 2006. Και έχουμε 2011. Αν υπάρχουν ηχογραφημένα τραγούδια, ποιοί είναι αυτοί που θα κονομήσουν μετά την...
Ούτε εγώ έχω πάει, αλλά τα λόγια που έχω ακούσει είναι πολύ καλά.
Το μαγαζί έχει πολλά χρόνια ιστορία. Παλιά, επί πατέρα Βασίλαινα, ήταν ένα απλό μαγαζί γνωστό κυρίως για την παρέλαση των μεζέδων.
Τα τελευταία χρόνια το έχουν αναλάβει οι γιοί ή ο γιος (δεν ξέρω και τα οικογενειακά τους...