Σε αυτό το άρθρο, αναλαμβάνω ιδιαίτερο ρίσκο και πρέπει η κοινότητα να μου το αναγνωρίσει. Διατρέχω άμεσο κίνδυνο σχολιασμού από τον φίλο AEKfan, με όποιες συνέπειες μπορεί αυτό να έχει. Παρά ταύτα, εγώ παίρνω τα ρίσκα μου και συνεχίζω ακάθεκτος. Έχω και το ελαφρυντικό ότι έχω, επανειλημμένως, ζητήσει από τον AEKfan, να γράψει εκείνος εντυπώσεις από τη Ρώμη. Ξεκινάω λοιπόν:
Η Ρώμη είναι μία πόλη που αγαπάω πολύ. Έχω βρεθεί δύο φορές εκεί και δεν σας κρύβω ότι αν μου δοθεί η ευκαιρία θα ξαναπάω. Την 1η φορά πήγα με ένα φίλο ΑΕΚτζή (κάνω και κακές παρέες) και τη 2η μετά της συζύγου στα πλαίσια του γαμήλιου ταξιδιού μας. Άρα, στη διήγηση που θα ακολουθήσει, θα περιγράψω κομμάτια και από τα δύο ταξίδια.
Καταρχήν να πω τη γενική εντύπωσή μου για την πόλη. Είναι ένα ζωντανό μουσείο που όμως εξακολουθεί και ζει. Μια πόλη, που δεν έχει εγκλωβιστεί στο παρελθόν της και μόνο, αλλά προχωράει μπροστά και παράδοξα έχει καταφέρει να συνταιριάξει το παρελθόν της με το παρόν της.
Συνεχίζεται ...
Η Ρώμη είναι μία πόλη που αγαπάω πολύ. Έχω βρεθεί δύο φορές εκεί και δεν σας κρύβω ότι αν μου δοθεί η ευκαιρία θα ξαναπάω. Την 1η φορά πήγα με ένα φίλο ΑΕΚτζή (κάνω και κακές παρέες) και τη 2η μετά της συζύγου στα πλαίσια του γαμήλιου ταξιδιού μας. Άρα, στη διήγηση που θα ακολουθήσει, θα περιγράψω κομμάτια και από τα δύο ταξίδια.
Καταρχήν να πω τη γενική εντύπωσή μου για την πόλη. Είναι ένα ζωντανό μουσείο που όμως εξακολουθεί και ζει. Μια πόλη, που δεν έχει εγκλωβιστεί στο παρελθόν της και μόνο, αλλά προχωράει μπροστά και παράδοξα έχει καταφέρει να συνταιριάξει το παρελθόν της με το παρόν της.
Συνεχίζεται ...
Attachments
-
72 KB Προβολές: 497