thanosth
Member
- Μηνύματα
- 3.454
- Likes
- 7.851
- Επόμενο Ταξίδι
- Θάσος με ιστιοπλοϊκό!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Happy Slam, AO
Περιεχόμενα
Πριν από 2 περίπου μήνες ειχα τη μεγάλη χαρά να ταξιδέψω αεροπορικώς κατ αρχην και μετά οδικώς στο Γκάρμις Παρτενκιρχεν και ειδικότερα στην Τσουγκσπιτσε, ετσι λέγεται το ψηλότερο βουνό της Γερμανίας.
Τα τελευταία χρόνια ειχα την ιδιαίτερη επιθυμια να ανέβω σε αυτο το μαγευτικό βουνό των Αλπεων, για το οποίο ειχα δει αρκετα εντυπωσιακα ντοκιμαντερ, αρκετα ρεπορτάζ και πολλες φωτογραφίες. Μπορώ να πω πως το "ερωτευτηκα". Υπήρξε μια ανεξηγητη έλξη. Ισως να ηταν το μεγάλο του ύψος, ισως να ηταν η μοναδική θεα που μπορεί να έχει κανεις αν ανεβει στα 2962 μετρα ύψος.
Το μετεωρολογικό δίλημμα
Η εκδρομή εκει ήταν μονοήμερη. Νοικιάσα πρωί πρωι ενα Μινι Κούπερ,
,με 40 Ευρω την ημέρα και κατευθυνθηκα προς το Γκάρμις Πάρτενκιρχεν.
Εκεί ειχα κλείσει το ξενοδοχείο, ονοματι 4 εποχές στα γερμανικά, Vier Jahrsezeiten, μεσω το www.booking.com, το οποίο το πρωτομάθα και πρωτογνώρισα εδώ στο www.taksidia.gr.
Aφου απόθεσα την βαλίτσα στο ξενοδοχειο, το οποίο βρισκόταν ακριβώς δίπλα απο τον κεντρικο σιδηροδρομικό σταθμό, και με υπεροχη θεα σε χιονισμένα ψηλά βουνά, βρεθηκα σε ενα μετεωρολογικό δείλημμα. Να επισκεφτω το βουνο την ιδια μέρα αμεσως μετα την αφιξη μου η να αφηνα την επισκεψη μου για το επομενο πρωινο, μιας και ο καιρος την ημερα της αφιξης μου ηταν χάλια, δηλαδη κρυο, συννεφα, ελαφρα χιονοπτωση και ψηλα στο βουνό η θεα ηταν σχεδον μηδαμινη...
Αν και ειχα κοιταξει σε διαφορα σάιτς για τις δυο ημέρες παραμονής μου εκει τις μετερεολογικές προβλέψεις, αυτα που διαβαζα δεν ηταν και τόσο ευχάριστα γιατι οι προγνωσεις ηταν πανομοιότυπες και για τις δυο μερες.
Τελικά αποφασισα να επισκεφτω την βουνοκορφη την ιδια μέρα, εστω και πληρώνοντας το "βαρύ" τίμημα να μην εχω την επιθυμητή θεα απο κει ψηλα...
Επιβιβάστηκα στο τρενάκι το οδοντωτό που σε οδηγεί στα 2600 μετρα και μετά απο κει με ενα τελεφερικ φτανει κανεις ψηλα στην κορυφη καπου στα 2960 μετρα.
Αφού πλήρωσα το σχετικό αντιτιμο που ηταν 34 Ευρω, και περιλαμβανε ανοδος και καθοδος στο βουνο, απολαυσα ενα μικρο ταξιδάκι προς την Τσουγκσπίτσε, χαζευοντας γραφικά χιονισμένα δαση, βαυαρεζικα παραδοσιακα σπιτάκια με ζωγραφισμένους εξωτερικούς τοιχους και γενικα μαγευτικα χειμωνιατικα τοπια που θα μου μείνουν αξεχαστα.
Ολα ήταν ασπρα και παγωμένα
Μετά απο 45 λεπτα διαδρομή, και αφου τα τελευταια 15 λεπτα ήταν σε ενα τουνελ καπου στα 2000 μετρα υψομετρο, το τρένο έφτασε στο τέρμα.
Εκει μολις βγηκαμε ολοι οι επιβάτες εξω, τι να δουμε... Ολα ασπρα. Τόσο ασπρα που σχεδον τυφλωθηκαμε. Ευτυχως που ειχα τα γυαλια ηλιου μαζι μου. Φορουσα και σκουφο και γάντια,,, αλλα ηταν σχεδον σα να μην τα φορούσα, οταν τριγυρω μας ειχε -13βαθμούς Κελσίου. Το κρυο το ένιωθα να διαπερνα το σώμα... Φυσικα δεν ήμουν και κατάλληλα ντυμενος, δηλαδη δεν φορουσα ρουχα για χιονισμένο βουνο. Απλά φορουσα απλά χειμωνιατικα ρουχα. Μπουφάν, τζιν παντελόνι, γαντια και σκουφο. Στην κοιλάδα του Γκάρμις η θερμοκρασία ηταν γυρω στους συν 4 βαθμους Κελσίου.
Επανω στα 2600 μετρα έμεινα περιπου για καμια ωρα. Βγηκα εξω απο τον χιονοδρομικο σταθμο οπου ολα ηταν καταστπρα,
Αλλοι εκαναν αλπικό σκι, αλλοι ηταν με τα παιδια τους που εκαναν ελκυθρο, και αλλοι χαζευαν...σαν κι εμένα...
Μετα επισκέφτηκα το ξύλινο σαλέ για να βαλω κατι στο στομαχάκι μου που αρχισε να γουργουρίζει ...άγρια
Εκει οι τιμές φυσικα ηταν πανακριβες, μιας και δεν ειναι και το ευκολώτερο πραγμα να εχεις τα παντα σε τετοιο υψηλο υψομετρο. Δοκίμασα κλασσικο βαυαρέζικο λουκάνικο-βάισβουρστ με το παραδοσιακο βαυαρέζικο κουλούρι-μπρέτσελ και φυσικά ενα ποτήρι μπυρα-βάισμπιερ..Αγόρασα μερικά σουβενίρ και μετά πηγα να δω ενα γυαλινο σαλέ που υπήρχε εκει, οπου οι σκιέρ με τις μπότες τους απολάμβαναν τον καπουτσίνο τους...
Μετά πήρα το τελεφερίκ για να ανέβω στην κορυφή του βουνού και συγκεκριμένα στα 2962 μετρα. Στο υψηλώτερο σημειο της γερμανικής επικράτειας. Εκει που είναι ειναι και τα σύνορα αναμεσα σε Γερμανια και Αυστρία. Μετα απο λιγα λεπτα στο γυαλινο τελεφερικ βρεθηκα εκει που παντα ηθελα να βρεθω...Στην κουρφη του βουνού και να απολαύσω μια θέα κοντα στα 80χιλ. και γυρω γυρω οι Αλπεις. Δυστυχως αυτη τη χαρα δεν την απολαυσα γιατι είχε συννεφα και ελαφρά χιονόπτωση. Και ετσι η θέα περιορίστηκε στο 1χιλ. Εκεί κινηθηκα ανάμεσα σε Βαυαρία και Τιρόλο, ανάμεσα σε Γερμανια και Αυστρία, μιας και η συγκεκριμένη βουνοκορφή αποτελεί σύνορο ανάμεσα στις δυο χώρες. Αν θέλει κάποιος μπορεί να ανέβει απο την βαυαρική μεριά, οπως εγώ για παράδειγμα, και να κατέβει με τελεφερίκ απο την Αυστριακή μεριά.
Η κάθοδος απο το βουνό
Αφου έκανα τις βόλτες μου , το πήρα αποφαση να κατεβω απο τα ψηλά.
Μπηκα στο τελεφερικ και αρχισα σιγα σιγα να κατεβαινω το βουνο... Και ω του θαυματος ο καιρός αρχισε να ανοίγει και να βλέπω λιακαδα και να εχω ωραια θέα. Ενας απογευματινός ήλιος να ρίχνει τις ακτίνες του πάνω στις σκεπασμένες απο χιόνι σαν πούδρα βουνοπλαγιές. Δάση με δέντρα λευκά και καμαρωτα...
Μετά απο ολιγόλεπτο ταξιδάκι στον αέρα προσγειωθηκα στο Αλμπζε. Απο εκει περπατώντας πηγα στη στάση του οδοντωτού τρένου απο ενα χωμάτινο μονομάτι αναμεσα σε πανυψηλα δέντρα.
Μετά απο διαδρομή 20 λεπτών περιπου στην κοιλάδα του Γκάρμις έφτασα στον τελικο σταθμο της διαδρομής. Κατευθυνθηκα στο ξενοδοχειο 4 Εποχές για ξεκούραση..
Το επόμενο πρωινο ειπα να πάω μια βόλτα στο Παρτναχκλαμ, το εντυπωσιακο φαράγγι της περιοχής, το οποίο ομως λόγω αυξημένης θερμοκρασίας ήταν κλειστό. για την προστασία των επισκεπτών του. Ετσι περιορίστηκα στο τοπικό Σκιστάντιον, οπου θαύμασα τη νεόκτιστη πίστα για άλματα σκι. Εκει που καθε 1η του Γενάρη διεξάγεται ο γνωστος αγώνας.
Μετα απο μια ωρα βόλτα αποχαιρετήσα το πανέμορφο και μοναδικό Γκάρμις Παρτενκιρχεν και την αξέχαστη Τσουγκσπιτσε κατευθυνόμενος για το Αλγκόι..
Φυσικά, όλες οι παραπάνω εμπειρίες είναι καταγεγραμμένες φωτογραφικά σε μερικές δεκάδες φωτογραφίες που με την πρώτη ευκαιρία θα τις ανεβάσω για να τις απολαυσετε!!!
Ευχαριστώ!.
Τα τελευταία χρόνια ειχα την ιδιαίτερη επιθυμια να ανέβω σε αυτο το μαγευτικό βουνό των Αλπεων, για το οποίο ειχα δει αρκετα εντυπωσιακα ντοκιμαντερ, αρκετα ρεπορτάζ και πολλες φωτογραφίες. Μπορώ να πω πως το "ερωτευτηκα". Υπήρξε μια ανεξηγητη έλξη. Ισως να ηταν το μεγάλο του ύψος, ισως να ηταν η μοναδική θεα που μπορεί να έχει κανεις αν ανεβει στα 2962 μετρα ύψος.
Το μετεωρολογικό δίλημμα
Η εκδρομή εκει ήταν μονοήμερη. Νοικιάσα πρωί πρωι ενα Μινι Κούπερ,
,με 40 Ευρω την ημέρα και κατευθυνθηκα προς το Γκάρμις Πάρτενκιρχεν.
Εκεί ειχα κλείσει το ξενοδοχείο, ονοματι 4 εποχές στα γερμανικά, Vier Jahrsezeiten, μεσω το www.booking.com, το οποίο το πρωτομάθα και πρωτογνώρισα εδώ στο www.taksidia.gr.
Aφου απόθεσα την βαλίτσα στο ξενοδοχειο, το οποίο βρισκόταν ακριβώς δίπλα απο τον κεντρικο σιδηροδρομικό σταθμό, και με υπεροχη θεα σε χιονισμένα ψηλά βουνά, βρεθηκα σε ενα μετεωρολογικό δείλημμα. Να επισκεφτω το βουνο την ιδια μέρα αμεσως μετα την αφιξη μου η να αφηνα την επισκεψη μου για το επομενο πρωινο, μιας και ο καιρος την ημερα της αφιξης μου ηταν χάλια, δηλαδη κρυο, συννεφα, ελαφρα χιονοπτωση και ψηλα στο βουνό η θεα ηταν σχεδον μηδαμινη...
Αν και ειχα κοιταξει σε διαφορα σάιτς για τις δυο ημέρες παραμονής μου εκει τις μετερεολογικές προβλέψεις, αυτα που διαβαζα δεν ηταν και τόσο ευχάριστα γιατι οι προγνωσεις ηταν πανομοιότυπες και για τις δυο μερες.
Τελικά αποφασισα να επισκεφτω την βουνοκορφη την ιδια μέρα, εστω και πληρώνοντας το "βαρύ" τίμημα να μην εχω την επιθυμητή θεα απο κει ψηλα...
Επιβιβάστηκα στο τρενάκι το οδοντωτό που σε οδηγεί στα 2600 μετρα και μετά απο κει με ενα τελεφερικ φτανει κανεις ψηλα στην κορυφη καπου στα 2960 μετρα.
Αφού πλήρωσα το σχετικό αντιτιμο που ηταν 34 Ευρω, και περιλαμβανε ανοδος και καθοδος στο βουνο, απολαυσα ενα μικρο ταξιδάκι προς την Τσουγκσπίτσε, χαζευοντας γραφικά χιονισμένα δαση, βαυαρεζικα παραδοσιακα σπιτάκια με ζωγραφισμένους εξωτερικούς τοιχους και γενικα μαγευτικα χειμωνιατικα τοπια που θα μου μείνουν αξεχαστα.
Ολα ήταν ασπρα και παγωμένα
Μετά απο 45 λεπτα διαδρομή, και αφου τα τελευταια 15 λεπτα ήταν σε ενα τουνελ καπου στα 2000 μετρα υψομετρο, το τρένο έφτασε στο τέρμα.
Εκει μολις βγηκαμε ολοι οι επιβάτες εξω, τι να δουμε... Ολα ασπρα. Τόσο ασπρα που σχεδον τυφλωθηκαμε. Ευτυχως που ειχα τα γυαλια ηλιου μαζι μου. Φορουσα και σκουφο και γάντια,,, αλλα ηταν σχεδον σα να μην τα φορούσα, οταν τριγυρω μας ειχε -13βαθμούς Κελσίου. Το κρυο το ένιωθα να διαπερνα το σώμα... Φυσικα δεν ήμουν και κατάλληλα ντυμενος, δηλαδη δεν φορουσα ρουχα για χιονισμένο βουνο. Απλά φορουσα απλά χειμωνιατικα ρουχα. Μπουφάν, τζιν παντελόνι, γαντια και σκουφο. Στην κοιλάδα του Γκάρμις η θερμοκρασία ηταν γυρω στους συν 4 βαθμους Κελσίου.
Επανω στα 2600 μετρα έμεινα περιπου για καμια ωρα. Βγηκα εξω απο τον χιονοδρομικο σταθμο οπου ολα ηταν καταστπρα,
Αλλοι εκαναν αλπικό σκι, αλλοι ηταν με τα παιδια τους που εκαναν ελκυθρο, και αλλοι χαζευαν...σαν κι εμένα...
Μετα επισκέφτηκα το ξύλινο σαλέ για να βαλω κατι στο στομαχάκι μου που αρχισε να γουργουρίζει ...άγρια
Εκει οι τιμές φυσικα ηταν πανακριβες, μιας και δεν ειναι και το ευκολώτερο πραγμα να εχεις τα παντα σε τετοιο υψηλο υψομετρο. Δοκίμασα κλασσικο βαυαρέζικο λουκάνικο-βάισβουρστ με το παραδοσιακο βαυαρέζικο κουλούρι-μπρέτσελ και φυσικά ενα ποτήρι μπυρα-βάισμπιερ..Αγόρασα μερικά σουβενίρ και μετά πηγα να δω ενα γυαλινο σαλέ που υπήρχε εκει, οπου οι σκιέρ με τις μπότες τους απολάμβαναν τον καπουτσίνο τους...
Μετά πήρα το τελεφερίκ για να ανέβω στην κορυφή του βουνού και συγκεκριμένα στα 2962 μετρα. Στο υψηλώτερο σημειο της γερμανικής επικράτειας. Εκει που είναι ειναι και τα σύνορα αναμεσα σε Γερμανια και Αυστρία. Μετα απο λιγα λεπτα στο γυαλινο τελεφερικ βρεθηκα εκει που παντα ηθελα να βρεθω...Στην κουρφη του βουνού και να απολαύσω μια θέα κοντα στα 80χιλ. και γυρω γυρω οι Αλπεις. Δυστυχως αυτη τη χαρα δεν την απολαυσα γιατι είχε συννεφα και ελαφρά χιονόπτωση. Και ετσι η θέα περιορίστηκε στο 1χιλ. Εκεί κινηθηκα ανάμεσα σε Βαυαρία και Τιρόλο, ανάμεσα σε Γερμανια και Αυστρία, μιας και η συγκεκριμένη βουνοκορφή αποτελεί σύνορο ανάμεσα στις δυο χώρες. Αν θέλει κάποιος μπορεί να ανέβει απο την βαυαρική μεριά, οπως εγώ για παράδειγμα, και να κατέβει με τελεφερίκ απο την Αυστριακή μεριά.
Η κάθοδος απο το βουνό
Αφου έκανα τις βόλτες μου , το πήρα αποφαση να κατεβω απο τα ψηλά.
Μπηκα στο τελεφερικ και αρχισα σιγα σιγα να κατεβαινω το βουνο... Και ω του θαυματος ο καιρός αρχισε να ανοίγει και να βλέπω λιακαδα και να εχω ωραια θέα. Ενας απογευματινός ήλιος να ρίχνει τις ακτίνες του πάνω στις σκεπασμένες απο χιόνι σαν πούδρα βουνοπλαγιές. Δάση με δέντρα λευκά και καμαρωτα...
Μετά απο ολιγόλεπτο ταξιδάκι στον αέρα προσγειωθηκα στο Αλμπζε. Απο εκει περπατώντας πηγα στη στάση του οδοντωτού τρένου απο ενα χωμάτινο μονομάτι αναμεσα σε πανυψηλα δέντρα.
Μετά απο διαδρομή 20 λεπτών περιπου στην κοιλάδα του Γκάρμις έφτασα στον τελικο σταθμο της διαδρομής. Κατευθυνθηκα στο ξενοδοχειο 4 Εποχές για ξεκούραση..
Το επόμενο πρωινο ειπα να πάω μια βόλτα στο Παρτναχκλαμ, το εντυπωσιακο φαράγγι της περιοχής, το οποίο ομως λόγω αυξημένης θερμοκρασίας ήταν κλειστό. για την προστασία των επισκεπτών του. Ετσι περιορίστηκα στο τοπικό Σκιστάντιον, οπου θαύμασα τη νεόκτιστη πίστα για άλματα σκι. Εκει που καθε 1η του Γενάρη διεξάγεται ο γνωστος αγώνας.
Μετα απο μια ωρα βόλτα αποχαιρετήσα το πανέμορφο και μοναδικό Γκάρμις Παρτενκιρχεν και την αξέχαστη Τσουγκσπιτσε κατευθυνόμενος για το Αλγκόι..
Φυσικά, όλες οι παραπάνω εμπειρίες είναι καταγεγραμμένες φωτογραφικά σε μερικές δεκάδες φωτογραφίες που με την πρώτη ευκαιρία θα τις ανεβάσω για να τις απολαυσετε!!!
Ευχαριστώ!.
Attachments
-
13,5 KB Προβολές: 368