YOUR next big thing: EAST ANGLIA

[kalspiros]

Σε ταξιδιωτικό forum είμαστε (ζωή να' χουμε) ενδέχεται όλοι μας να έχουμε κάποιο "κενό" στον ταξιδιωτικό μας χάρτη. Παρίσι, Ευρώπη, Ασία, Ιαπωνία κλπ.
Εδώ και κανά οχτάμηνο, το δικό μου μέγα κενό ήταν η East Anglia. Και χαρακτηριζόταν ως "μέγα" καθώς δε βρίσκεται και στις άκρες τις χώρας. Με δυο ωρίτσες οδήγηση έχεις φτάσει κοντά στα άκρα της και στη βάση σου για την εξόρμηση σε περαιτέρω αξιοθέατα. Δεύτερος σημαντικός λόγος, το ελάχιστο που την βρίσκουμε σε ταξιδιωτικούς οδηγούς για κοντινές εκδρομές από το Λονδίνο. Αυτά.

Τώρα, ακούω να ρωτάτε, άξιζε;




έ... καααλούτσικα ήταν:
(fire in the hall)

καθώς το "καααλούτσικα" μάλλον δε σας πείθει, θα επανέλθω με χάρτες διαδρομές ονόματα κι άλλες φωτογραφίες.
Περαστικά.

 

[karfitsa]

Η θαλασσα εκει τι λεει?ειναι καθαρη?
οι καμπινες,συνηθως ενοικιαζονται για σεζον?

 

[kalspiros]

έκανα μπάνιο! αμές! γενικά είναι καθαρές αν και σε μερικά σημεία συνάντησα τη γνωστή "σαπουνάδα" που, αν και στην Ελλάδα είναι ξεκάθαρη ένδειξη βρωμιάς, ενδέχεται (δεν ξέρω) να προκαλείτε κι απ το πάρε δώσε της παλίρροιας. συγκεκριμένα στην Holkham που έκανα μπάνιο, από τα 2,5 χιλιόμετρα που περπάτησα (από τα 6 συνολικά της παραλίας) περίπου τα μισά είχαν διαυγή και κρυστάλλινα νερά. στα υπόλοιπα, ήταν θολά. τέλος, ακόμα και στα διαυγή μέρη, η άμμος στο βυθό ήταν τόσο βαθιά καφετιά, που έδινε μια άσχημη απόχρωση στα νερά.
Για τις καμπίνες δε γνωρίζω. μέσα ίσα που χωράει ένα κρεβάτι και μερικοί αποθηκευτικοί χώροι. σε άλλες υπήρχαν μόνο τα ντουλάπια και τραπεζάκι των 4 καρεκλών

 

[chris7]

Πανέμορφες εικόνες !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[taver]

Για να καταλάβω τώρα, έψαχνες που θα περάσεις το ΣΚ του Αγγλικού καύσωνα, και κατέληξες εκεί? (Is this the best you can get, as beaches go?)

 

[kalspiros]

οι αποτυπωσεις της Κορνουαλης την αλλη βδομαδα μεγιστε. Αυτην εχουμε midlands

 

[ευαγγελια]

οι αποτυπωσεις της Κορνουαλης την αλλη βδομαδα μεγιστε. Αυτην εχουμε midlands

Ελπίζω να έφαγες και τα φημισμένα όστρακα Κορνουαλης

 

[kalspiros]

βεβαιως. Τα συνοδεψα με τονοσαλατα

 

[kalspiros]

Το ταξίδι στην East Anglia θα το σπάσουμε στα δύο (ή μήπως τρία… ναι, ναι, στα τρία λοιπόν)
1)Βόρεια Παράλια
2)Ανατολικά Παράλια
3)Ενδοχώρα
Και ας αρχίσουμε με τα καλύτερα, δηλαδή το 1)

Θα το ξεκινήσω από τέρμα δυτικά και το Βικτοριανό Hunstanton. Ξεχάστε εδώ τα ωραία της Κορνουάλης, τα νερά των θαλασσών είναι στο χρώμα του Τάμεση με ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν θεωρούνται και λαμπρές. Έτσι κι εδώ. Το κέντρο του χωριού, όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις στην Αγγλία, είναι η High Street που θυμίζει έντονα Πάφο. Επίσης στην Cliff Parade μπορείτε να αράξετε στο γκαζόν μπροστά στη θάλασσα.
Ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε σήμερα είναι ο παραλιακός του Βόρειου Norfolk, ο Α149. Αρχικά θα μας φέρει στο Brancaster Staithe. Από δω μπορείτε να επισκεφτείτε το λεγόμενο Chelsea on sea, έναν λαβύρινθο από ποτάμια, αμμόλοφους, παραλίες, λιμανάκια. Βέβαια το όνομα όλων των παραπάνω αλλάζει ανάλογα με τις διαθέσεις της παλίρροιας. Καθώς το ανάγλυφο είναι πιο ομαλό εδώ, για να τα δείτε όλ αυτά, δεν αρκεί να ανεβείτε σε λόφο. Το συγκεκριμένο θέλει περπάτημα.

Πίσω στον κεντρικό, ακολουθούμε σταθερά τον Α149. επόμενη στάση ο Overly Lower Mill στο Burnham. Όχι πάνω από 5 σπίτια γύρω από μύλο με λιμνούλα στην απέναντι πλευρά του δρόμου, αλλά η πρώτη σας επαφή με τα πέτρινα σπίτια της East Anglia που μπορείτε να τα βρείτε μόνο σε αυτήν τη γωνιά της χώρας (ούτε καν στα ανατολικά παράλια δεν υπάρχουν τούτα).

Το λιμανάκι που είδατε στο Brancaster Staithe θα το δείτε on repeat σε όλα τα υπόλοιπα χωριά. Κάντε μια παράκαμψη στο μικροσκοπικό Burnham Overy Staithe.
Φτάνοντας στο Holkham, στρίβετε αριστερά προς παραλία. Παρκάρετε. Τα πρώτα 250 μέτρα πεζοπορίας θα σας φέρουν εντός πυκνού πευκοδάσους. Τα υπόλοιπα 750 είναι εκείνα που θα ανεχτείτε μέχρι να φτάσετε στην ακρογιαλιά! Μια απέραντη επίπεδη έκταση με εξαίρεση αμμόλοφους κοντά στην παραλία.

Καθώς η παλίρροια εδώ ανεβοκατεβαίνει περίπου 6 μέτρα, δεν έχω ιδέα σε τι κατάσταση μπορεί να την βρείτε. Όπως κι αν έχει ήταν η πιο αξιοπρεπείς παραλία της περιοχής αν και επ' ουδενί δεν ονομάζεται όμορφη, όπως ήδη περιέγραψα, τα νερά αν και καθαρά, είχαν καφετιά απόχρωση. Ήταν παρ’ όλ’ αυτά τα πιο ζεστά απ’ όσες έχω επισκεφτεί στο νησί. Τώρα το κύριο αξιοθέατο το οποίο όντως αξίζει να το τιμήσετε, είναι τα μικροσκοπικά huts κατά μήκος της παραλίας (ή της αμμουδιάς.., ή της παραλίας… πολύ μπέρδεμα αυτή η παλίρροια… όπως κι αν έχει, τα συγκεκριμένα θα πρέπει να τα δείτε κατά την παλίρροια και όχι την άμπωτη που μου έτυχε εμένα). Για να τα βρείτε ή θα το κόψετε ποδαράτο στην ακρογιαλιά για 2,5 χιλιόμετρα (να σημειώσω ότι η ακρογιαλιά σε μερικά σημεία γίνεται θολή, μετά μαύρη, μετά βγάζει και μπόλικους ανησυχητικούς αφρούς γενικά σε σημεία είναι απωθητική) και άλλα 2 περίπου για την επιστροφή (μπορείτε να διαλέξετε για επιστροφή το πευκοδάσος που είναι πιο σύντομο προς το πάρκινγκ) ή μπορείτε να οδηγήσετε μέχρι το επόμενο χωριό, που και σας το προτείνω, και να παρκάρετε εκεί, ακριβώς από πίσω τους. Γιατί μιλάγαμε; Ά ναι. Για τα huts.

Από το Wells next the sea που λέτε, από το λιμανάκι θα ακολουθήσετε τον δρόμο που κινείτε βόρεια και απομακρύνεται από το χωριό. Θα σας βγάλει σε πάρκινγκ για την παραλία των huts.
Το Wells next the sea τώρα αλλά και (κυρίως) το επόμενο, το Blakeney, μη σταθείτε για κανένα λόγο μόνο στο λιμάνι. Το υπέροχο σε αυτά τα χωριά είναι τα μικρά σοκάκια κάθετα στους κεντρικούς τους δρόμους. Αν πρέπει να κάνετε μόνο έναν, οπωσδήποτε την High Street του Blakeney και να στέκεστε σε κάθε (μα σε κάθε) κάθετο δρομάκι της. Ίσως να είναι το μόνο που θα σας μείνει από αυτό το ταξίδι και σίγουρα το απόλυτο Highlight.

Ένα χωριό πίσω. Morston. Σα χωριό μόνο ένα λιμανάκι είναι (λιμανάκι, στην ουσία εκμεταλλεύονται το δέλτα του ποταμού) απ όπου όμως φεύγουν οι βάρκες για τις φώκιες του Blakeney. Υπάρχουν 3-4 εταιρίες με βάρκες που θα σας πάνε εκεί, όλες χρεώνουν 10 λίρες και φεύγουν συγκεκριμένες ώρες για να πιάσουν την παλίρροια. Καθώς τους ζωολογικούς κήπους ποτέ δεν τους συμπεριλάμβανα σε «θέαση» ζώων, θα το προτείνω σε όλους και κυρίως αν έχετε παιδιά.

Τέλος το Sheringham

και Cromer είναι αρκετά μεγαλύτερα από τα προηγούμενα αλλά αξίζουν την επίσκεψή σας και την πεζοπορία σας! Από το κέντρο και των δύο βγείτε στην παραλία και συνεχίστε αριστερά (κατεύθυνση δυτική) μέχρι να βγείτε από τον οικισμό ή μέχρι όπου επιθυμείτε καθώς το ανάγλυφο ξανά γίνεται απότομο φέρνοντας σας να περπατάτε στις άκρες γκρεμών με τα παράλια από κάτω σας. Στο δε Cromer υπάρχει και η εναλλακτική του pier μπροστά από το Hotel De Paris

 

[kalspiros]

Νάμπερ Του

Με μια γεμάτη και συνωστισμένη αγορά, τον τελευταίο μύλο που σταμάτησε να λειτουργεί στη χώρα και ένα λιμάνι γραφικό αλλά και πολυσύχναστο, το Woodbridge αποτελεί ένα σωστό starting point της σημερινής ημέρας. Μπορεί να μην το έχω πει μέχρι τώρα αλλά οι Εγγλέζοι είναι μάστορες στο παγωτό και σε κάθε χωριό και πόλη θα βρείτε είτε τοπικούς αγρότες που το φτιάχνουν επιτόπου ή παγωτά της συγκεκριμένης περιοχής (East Anglia, Yorkshire, Cornwall κλπ). Κάθε περιοχή έχει και κάποιες γεύσεις προτίμησης. Εδώ, πλην των συνηθισμένων, εντόπισα και το Turkish Delight από λουκούμια. Στην Κορνουάλη δε, είναι διαδεδομένο το Ginger, ενώ η μέντα με κομμάτια σοκολάτας αποτελεί σταθερή αξία όπου κι αν βρεθείτε. (όχι, fish&chips γεύση δεν έχω εντοπίσει ακόμα…).

Επιστροφή στον B1438 προς Ufford. Αυτή είναι η High Street του χωριού αλλά καμία σχέση με κέντρο. Στη διασταύρωση που θα βρείτε εντός του χωριού, κατηφορίστε δεξιά. Έτσι θα μπείτε στα πιο κεντρικά. Στο τέλος του δρόμου στρίψτε δεξιά και μετά αριστερά για να βρεθείτε στην εκκλησίτσα του χωριού, ένα μοναδικό ησυχαστήριο ανάμεσα σε παραμυθένια χωριατόσπιτα.

Επιστροφή στον προηγούμενο δρόμο και αριστερά ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση και τα τελευταία σπίτια του χωριού. Συνεχίστε ευθεία μετά τον Α1152 για να πέσετε στον Β1084 όπου και στρίβετε αριστερά προς Orford. Πολλά πράγματα σε τούτο το ιδιόμορφο χωριό. Ναι, το λιμανάκι επί του ποταμού Alde κλασσικά, το οχυρό, απομεινάρι κάστρου του 12ου αιώνα χτισμένο στη κορυφή λόφου με θέα το άπειρο, η ήρεμη αγορά και τέλος τα κτίρια εθνικής άμυνας της χώρας όπου μυστικές δοκιμές όπλων πραγματοποιούνταν για δεκαετίες, ένας φάρος και αναμεταδότης του BBC. Όλα φαίνονται σαν κουφάρια από το λόφο του πύργου δίνοντας διαφορετική αύρα σε ένα αποκλειστικά ψαράδικο χωριουδάκι της Αγγλίας.

Πρέπει να επιστρέψετε στον Α12 για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας Βόρεια προς Southwold. Αυτή είναι και η μόνη ευκαιρία σας να παρεκκλίνετε αρκετά από την πορεία για να επισκεφτείτε το Framlingham. Με μια συμπαγής και όμορφη αγορά και μερικά κρυμμένα σοκάκια γύρω της, ίσως να μην αποτελεί την καλύτερη επιλογή σε ένα σφιχτό πρόγραμμα αλλά αν βρίσκεστε κάπου στη γύρω περιοχή, πιείτε το τσάι σας εδώ.

Δε θα μείνουμε για πολύ στον A12 και θα ξανά κινήσουμε προς παραλία και το Aldeburgh. Θα ακουστεί κάπως οξύμωρο αυτό για τη χώρα αλλά, όντως, το γεγονός ότι το επισκέφτηκα κατά τις 1200 το μεσημέρι με αδυσώπητη λιακάδα και ζέστη, με έκανε να μη βλέπω την ώρα να φύγω! Αν βρεθείτε όμως στην ανατολή ή κατά τη δύση του ηλίου, θα το λατρέψετε. Βικτοριανά σπίτια χτισμένα πάνω στην παραλία με λιγοστά στην τεχνοτροπία της East Anglia, ζωηρά χρώματα, βάρκες διάσπαρτες κατά μήκος της κοντά 5 χιλιομέτρων ακρογιαλιάς και πλήρη απουσία τροχοφόρων, ώ τι θαύμα, σε αρκετά κομμάτια της διαδρομής.

Οι τεράστιες παραλίες συνεχίζονται και στην επόμενη στάση μας, το Dunwich (αφού θα μου το χετε τον χάρτη ή το GPS, τι κάθομαι και σας τα λέω όλα; ) Κάποτε σημαντικό λιμάνι με πολλές εκκλησίες και μονές. Τώρα τα περισσότερα βρίσκονται κάτω από τη θάλασσα. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τούτη την ιστορία, υπάρχει μουσείο στο, πλέον, μικροσκοπικό χωριό.

Έχει χαρακτηριστεί η ομορφότερη εκκλησία του Suffolk και, τουλάχιστον εξωτερικά, θα συμφωνήσω, χωρίς βέβαια να είναι κάτι εντελώς ασυνήθιστο. Θα πρέπει να μπείτε στην ενδοχώρα για λίγο και στο χωριό Blythburgh. Αν και μικρό χωριό, η εκκλησία δε φαίνεται από τον κεντρικό άρα ψάξτε το λίγο. Μόνιμη εγγύηση επιτυχίας, η εύρεση του δρόμου με όνομα Church road. Τούτος είναι λοιπόν ο Cathedral of the Marshes.

Τελευταία στάση του οδοιπορικού το Southwold. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με αυτά τα huts και ποιο είναι το καθεστώς ενοικίασης. Αυτό που ξέρω είναι ότι δημιουργούν ένα φωτογραφικό ντελίριο που δεν μπορεί να αντισταθεί ούτε ο πιο πεισματάρης υπέρμαχος της επιλεκτικής φωτογραφίας και του film. Περάστε όλο το υπόλοιπο της μέρας σας (αν σας έχει μείνει τίποτα από δαύτο!) εδώ.

 

[kalspiros]

Ας απλωθούμε λίγο και να ανοιχτούμε σε διάφορα μέτωπα. Αν δείτε παραπάνω βέβαια, οι βόρειες πινέζες βγαίνουν εύκολα και γρήγορα με μια επίσκεψη στα βόρια παράλια. Ας ξεκινήσω λοιπόν από κει.
To 1061 μια ντόπια χήρα έπεισε τους χωριανούς της ότι είδε την Παναγία και τους έβαλε να χτίσουν εκκλησία για χάρη της, την Our Lady of Walsingham. Όλ’ αυτά στο Little Walsingham. Τούτο το χωριό έμελλε να μετατραπεί σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα προσκυνητών της Ευρώπης, πιο γνωστό ως «Η Ναζαρέτ της Αγγλίας». Η Αναγέννηση τα άλλαξε αυτά και κατά της περίοδο αυτή καταστράφηκε ο ναός και οι προσκυνητές απομακρυνθήκαν απότομα. Το 1897 ξανά άνοιξε και σηματοδότησε την επιστροφή τους. Καινούριοι ναοί χτίστηκαν και πλέον σχεδόν κάθε δρόμος του χωριού διαθέτει τον δικό του. Παραμένει επίσης το κύριο εισόδημα των κατοίκων καθώς όλοι ασχολούνται λίγο πολύ με την εμπορεία θρησκείας. Παντού θα μπορέσετε να βρείτε καταστήματα με εικονίσματα, βιβλία και αγαλματάκια. Συνολικά το χωριό είναι πραγματικά όμορφο και ανεξαρτήτως της όποιας σχέσης σας με τα Θεία, προτείνω ανεπιφύλακτα μια επίσκεψη, ειδικότερα το απόγευμα που το μπούγιο απέχει.

Το Holt είναι μικρό άρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες, θα πρέπει να το ψάξετε για να ανακαλύψετε τα μικροσκοπικά στενάκια του με τις γκαλερί, τα καταστήματα με αντίκες και τα πολύχρωμα σπίτια.

Κινούμενοι νότια στον B1149, συνεχίστε ευθεία στο roundabout μετά το Saxthorpe προς Aylsham και θα έρθετε πρόσωπο με πρόσωπο με το Blickling Hall, ένα εντυπωσιακό, αλλά στοιχειωμένο από την Anne Boleyn (!!), Ιακωβιανό σπίτι. Το δε Blickling είναι διάσημο για μια από τις πιο σημαντικές συλλογές σπάνιων βιβλίων στη χώρα. Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, το Aylsham λέγεται ότι αδιαφορεί παντελώς για τον τουρισμό κρατώντας με αυτόν τον τρόπο το αυθεντικό του χρώμα. Αν και όντως άξιο επίσκεψης, δεν διέκρινα καμία ιδιαίτερη τουριστικοποίηση αλλά αυτό δεν το είδα ούτε στα προηγούμενα. Εν πάση περιπτώση, κινηθείτε στην Market Square και χαθείτε στα στενάκια του, ακόμα και στα πλήρως οικιστικά (πχ στην Hungate Street και τα κάθετα στενάκια της)

Για το Norwich τι να γράψω, τι ν’ αφήσω… θα τα δούμε αναλυτικά σε καινούριο θέμα που έχω στην προθέρμανση και το σερβίρω όπου να ‘ναι (σαν το τέλος της ιστορίας μου από Κοπεγχάγη υποθέτω… (paefstra, sorry)).

Τελευταίο και περίπου 40 λεπτά από την πρωτεύουσα Norwich, το Diss.

Γεμάτο μεσαιωνικά, γεωργιανά και Βικτωριανά αρχιτεκτονήματα, να τι είναι το Diss. Μια αγορά με ιστορία περίπου 500 χρόνων, η, τόσο εντυπωσιακή που χαρακτηρίζετε και παράταιρη, αίθουσα πλειστηριασμών και για κλείσιμο ένα τυπικό φαγητό Εγγλέζικης Pub στο Saracen’s Head δίπλα απ την εκκλησία. Ελάτε και κρύα μέρα, το εσωτερικό της θα μεγεθύνει τα όσα είδατε και γνωρίσατε εδώ.

 

[chris7]

Πάρα πολύ ωραίες φωτογραφίες.