Και λίγα λόγια για το ταξίδι. Το ταξίδι μας διήρκεσε οκτώ μέρες ,με επτά διανυκτερεύσεις. Ταξιδέψαμε με την Aegean.Νοικιάσαμε αυτοκίνητο, το οποίο παραλάβαμε και το παραδώσαμε στο αεροδρόμιο. Το δικό μας δίπλωμα οδήγησης ισχύει στην Ιορδανία. Πληρώσαμε για κατάδυση στην Ακαμπα, είσοδο στην έρημο και στην Πέτρα, πληρώσαμε για την περιπλάνηση στην έρημο και είσοδο στην νεκρά θάλασσα. Ολη η εκδρομή, συν τα φαγητά μας και ότι άλλο χρειαστήκαμε στοίχησε 800 ευρώ το άτομο.Εξαίρεση ότι ψώνισε ο καθένας μας ( ξέρετε, μια κελεμπία, μια μαντήλα, μια χένα, τα κλασικά μαγνητάκια, σαπουνάκια και μάσκες της νεκράς θάλασσας! και όλα με σκληρό και ανελέητο παζάρι! επιβάλετε εδώ!!)
Και φυσικά στην τιμή και τα εισιτήρια του αεροπλάνου.
Από το site του υπουργείου τους κατεβάσαμε την ιορδανοκαρτούλα όπως την λέγαμε, η οποία στοίχισε 75 δηνάρια, περίπου 94 ευρώ και περιείχε μέσα την τιμή της βίζας, καθώς και πληρωμένους δέκα προορισμούς σε όλη την Ιορδανία. Αν λοιπόν υπολογίσεις ότι η βίζα ειχε 25 ευρώ και μόνο η είσοδος στην Πέτρα για δύο μέρες 55 ευρώ, τότε καταλαβαίνεις ότι για το ταξίδι στην Ιορδανία η κάρτα είναι απαραίτητη!! Μόνη προυπόθεση για την έκδοσή της η παραμονή στην χώρα για ένα βράδυ τουλάχιστον!Η δε βίζα, βγαίνει κατευθείαν στο αεροδρόμιο, δεν χρειάζετε τίποτα ιδιαίτερο για την εκδοσή της. Τέλος να πω ότι χρειάζετε διαβατήριο που να λήγει έξι μήνες αργότερα από τις μέρες του ταξιδιού, καθώς και να μην έχει σφραγίδα Ισραήλ < δεν μπορώ να θυμηθώ για πόσο διάστημα). Επίσης απαραίτητα τα παπούτσια για περπάτημα, το καπέλο και το αντηλιακό!!
Αν τα είδαμε όλα? Οχι! Αφήσαμε κάτι κάστρα στο βορρά, ένα καλό περπάτημα στην κοιλάδα Dana, το μουσείο αυτοκινήτου του βασιλιά, τα θερμά λουτρά στην πόλη Πέλλα ή Δεκάπολη....
Αλλά πάντα πρέπει να αφήνεις πίσω κάτι. Ετσι, για να έχεις έναν καλό λόγο να γυρίσεις μιά μέρα ξανά...
Αυτό ήταν το ταξίδι μας. Που θα το θυμόμαστε με νοσταλγία για καιρό! Αλλωστε ακόμα ηχεί σχεδόν στα αυτιά μας η χιλιωειπωμένη φράση των Ιορδανών....<< Welcome to jordan>>!
Και φυσικά στην τιμή και τα εισιτήρια του αεροπλάνου.
Από το site του υπουργείου τους κατεβάσαμε την ιορδανοκαρτούλα όπως την λέγαμε, η οποία στοίχισε 75 δηνάρια, περίπου 94 ευρώ και περιείχε μέσα την τιμή της βίζας, καθώς και πληρωμένους δέκα προορισμούς σε όλη την Ιορδανία. Αν λοιπόν υπολογίσεις ότι η βίζα ειχε 25 ευρώ και μόνο η είσοδος στην Πέτρα για δύο μέρες 55 ευρώ, τότε καταλαβαίνεις ότι για το ταξίδι στην Ιορδανία η κάρτα είναι απαραίτητη!! Μόνη προυπόθεση για την έκδοσή της η παραμονή στην χώρα για ένα βράδυ τουλάχιστον!Η δε βίζα, βγαίνει κατευθείαν στο αεροδρόμιο, δεν χρειάζετε τίποτα ιδιαίτερο για την εκδοσή της. Τέλος να πω ότι χρειάζετε διαβατήριο που να λήγει έξι μήνες αργότερα από τις μέρες του ταξιδιού, καθώς και να μην έχει σφραγίδα Ισραήλ < δεν μπορώ να θυμηθώ για πόσο διάστημα). Επίσης απαραίτητα τα παπούτσια για περπάτημα, το καπέλο και το αντηλιακό!!
Αν τα είδαμε όλα? Οχι! Αφήσαμε κάτι κάστρα στο βορρά, ένα καλό περπάτημα στην κοιλάδα Dana, το μουσείο αυτοκινήτου του βασιλιά, τα θερμά λουτρά στην πόλη Πέλλα ή Δεκάπολη....
Αλλά πάντα πρέπει να αφήνεις πίσω κάτι. Ετσι, για να έχεις έναν καλό λόγο να γυρίσεις μιά μέρα ξανά...
Αυτό ήταν το ταξίδι μας. Που θα το θυμόμαστε με νοσταλγία για καιρό! Αλλωστε ακόμα ηχεί σχεδόν στα αυτιά μας η χιλιωειπωμένη φράση των Ιορδανών....<< Welcome to jordan>>!