Περού VIVA EL Perú (ελαφριά έκδοση)

[Delmem38110]

Larcomar.


Για όσους θα μείνουν στην περιοχή Μιραφλόρες στη Λίμα και είναι κοντά ας το έχουν υπόψιν.

Υπάρχουν αρκετά ξενοδοχεία στην περιοχή.

Είναι χτισμένο πάνω στην γκρεμό της ακτής με φανταστική θέα στον ωκεανό, είναι όλο ανοιχτό έχει μπαρ εστιατόρια σουπερμάρκετ πάρκινγκ μαγαζιά καφέ.
Από τον δρόμο δεν μπορείς να το δεις. Το ξεχωρίζεις από τις μοντέρνες κατασκευές σκίαστρα που έχει περιμετρικά.
Από το ξενοδοχείο μας ήταν μπροστά, διασχίζαμε τον δρόμο και κατεβαίναμε τα σκαλιά, ήταν μεγάλη ευκολία.
Μετά από την κούραση της μέρας ξέραμε ότι θα βρούμε να φάμε να πιούμε η να αγοράσουμε οτιδήποτε. Και δεν χρειάστηκε να ψαχτούμε καθόλου.

Μου άρεσε το mangos πάρα πολύ για το φαγητό για το εξαιρετικό σέρβις και την απίστευτη θέα όλες τις ώρες, αλλά και η trattoria mambrino το βράδυ.
Οι τιμές τσιμπάνε λίγο αλλά μπρος στην ευκολία ……. Η ποιότητα των εστιατορίων είναι πολύ καλή.

Το mangos από ψηλά.

 

[Delmem38110]

Surfers Lane!



Τους βλέπεις από ψηλά να παλεύουν με τα κύματα και θες να πας να δεις.

Ακούς και αυτό τον περίεργο θόρυβο όταν η θάλασσα είναι φουρτουνιασμένη και σκάνε τα νερά στην παραλία και τον ήχο από τις χοντρές πέτρες που τρίβονται μεταξύ τους όταν τις τραβάει μέσα το κύμα που επιστρέφει. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο άλλο μέρος στη γη που ακούς αυτό τον συγκεκριμένο θόρυβο. Ίσως επειδή οι πέτρες έχουν το κατάλληλο μέγεθος για να μπορούν να παρασυρθούν από τα νερά.

Ο δρόμος για να πας κάτω δεν είναι εύκολος αλλά ούτε και δύσκολος. Μια ανάσα θα έλεγα. Από το ξενοδοχείο μας αριστερά στη γέφυρα που θα συναντήσεις, περνάς από κάτω και κατεβαίνεις το μονοπάτι παράλληλο για κάποια μέτρα με τον πλακόστρωτο δρόμο.
Μετά μερικά σκαλοπάτια περνάς πάνω από από την αερογέφυρα και βρίσκεσαι στην παραλία. Στα αριστερά ήταν χειμερινοί κολυμβητές. Στα δεξιά οι σέρφερ με τις σανίδες τους αραδιασμένες.
Μερικοί κοιτούσαν άλλοι ήταν μέσα στη θάλασσα και άλλοι ετοιμαζόντουσαν. Πολύς κόσμος για τόσο πρωί. Λίγα μέτρα πιο κάτω είναι η μεγάλη αποβάθρα. Ανοίγει όμως μετά τις 2 το μεσημέρι.

Χαζέψαμε αρκετά αλλά ήταν ώρα να ανέβουμε για να συνεχίσουμε την βόλτα μας.

 

[Delmem38110]

Μιραφλόρες



Όταν έχει συννεφιά έχεις την εντύπωση ότι θα βρέξει αλλά στην λίμα δεν βρέχει σχεδόν ποτέ.
Πολλές φορές όταν φυσάει σου έρχεται η υγρασία από τον ωκεανό στο πρόσωπο και νομίζεις ότι ψιχαλίζει. Αλλά δεν. Σπάνια βρέχει στη λίμα.

Σήμερα αποφασίσαμε να περπατήσουμε αριστερά στην παραλία κοιτάζοντας προς τον ωκεανό στη περιοχή Mιραφλόρες (μετάφραση, κοιτάξτε τα λουλούδια).

Εδώ αν και βλέπεις πολυκατοικίες χτισμένες πολύ κοντά στο γκρεμό έχουν αφήσει ένα γενναιόδωρο κομμάτι μετά τον δρόμο μπροστά από τα κτίρια όπου το έχουν κάνει πάρκο κατά μήκος του.
Οι ντόπιοι τρέχουν περπατάνε πάνε για καφέ κάνουν πικνίκ.
Βρήκαμε ένα φανταστικό μαγαζί όπου σέρβιρε και φαγητό και ποτά σε μια μικρή αλάνα πάνω στο βράχο.
έχουν δημιουρφησει μικρά θεματικά πάρκα όπως για παράδειγμα αυτό της αγάπης που είναι ακριβώς μετά τη γέφυρα και μαζεύει κόσμο για φωτογραφίες...
Υπάρχει μεγάλη αστυνόμευση στην περιοχή και καθαριότητα. Αμφιβάλω αν είναι έτσι σε άλλες περιοχές της Λίμα.
Όλος ο μαύρος βράχος του γκρεμού είναι σκεπασμένος με δίχτυ και πάνω έχουν φυτέψει αναρριχώμενα δημιουργώντας ένα μικρό επίγειο παράδεισο στην πόλη.

Εστιατόρια κλαμπ καφέ και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς μπορείς να τα βρεις στην ευρύτερη περιοχή

 

[Delmem38110]

Barranco.



Στα δεξιά μας κοιτάζοντας τον ωκεανό βρισκόταν το barranco.
Εκεί είδαμε ότι βρίσκει και η γέφυρα των στεναγμών (έχει και η λίμα) και το θεωρούν ατραξιόν τρομάρα τους και μάλιστα το πολύδιαφημίζουν σαν πρέπει να το δεις στην πόλη.

Πήραμε τον συνηθισμένο μας καφέ σε μέγεθος τεράστιο όπως πάντα και κατευθυνθήκαμε προ τον προορισμό μας. Περιπλάνηση στο barranco.
Η διαδρομή όπως πάντα ευχάριστη αν και έβλεπες τη διαφορά με τη μιραφλορες.
Οικοδομές πιο χαμηλές στα ενδότερα και περισσότερα σκουπίδια στους δρόμους.

Φτάνοντας στη γέφυρα η απογοήτευση από αυτό που βλέπαμε γύρισε γρήγορα σε γέλια.
μια ξύλινη κατασκευή ύψους μερικών μέτρων. αυτό ήταν όλο. και ξεκάρφωτη με το περιβάλλοντα χώρο
παρόλο που έχει μια σχετικά μικρή ιστορία.
Υπήρχε κόσμος και αρκετά μικρά παιδάκια που φωτογραφιζόντουσαν.

Γκράφιτι παντού για οποίος του αρέσει αυτή η τέχνη
Και πολύ κοντά , κάποιες εκκλησίες (με μερικές δεκάδες όρνια η κάθε μια από πάνω) το δημοτικό πάρκο σε μικρή απόσταση και λίγο πιο κάτω υπήρχε δρόμος για να κατέβεις στην παραλία αν ήθελες.
Ωραία εστιατόρια και καφέ για οποία ήθελε να κάτσει με καλή θέα.

Για την επιστροφή στην βάση μας επιλέξαμε τον παραλιακό δρόμο.

Καμία σχέση με τη μιραβλορες. Πολυκατοικίες δρόμος γκρεμός. Καθόλου πάρκο.
θέα που σου κόβει την ανάσα όπως και στην άλλη πλευρά.

Χαζέψαμε μια μονοκατοικία χτισμένη στον γκρεμό φυλασσόμενη από μερικούς σεκιουριτάδες. Και προχωρησαμε παραλιακά.
Όσο πλησίαζες μιραφλορες τόσο τα κτίρια ήταν πιο χλιδάτα και το πάρκο στον γκρεμό μεγάλωνε.

 

[Delmem38110]

Huaca Pucllana




Ήταν να πάμε να δούμε το μουσείο χρυσού αλλά Σαββατοκύριακα είναι κλειστό.

Κερδίσαμε όμως την Huaca Pucllana. Ο χώρος βρισκόταν στην ίδια περιοχή που μέναμε, κάνα μισάωρο με τα πόδια μακριά.

Στον δρόμο μας βρήκαμε και ένα σουβενιραδικο και αγοράσαμε μερικά πράγματα.
Όταν φτάσαμε σταθήκαμε τυχεροί γιατί υπήρχαν ακόμα δυο θέσεις για την ξενάγηση. Μετά γιόκ. Μας πήραν τα ονόματα πληρώσαμε το εισιτήριο και μπήκαμε στον χώρο.

Μου θύμισε λίγο ξενάγηση στο Λούξορ,
Η ανασκαφή δεν έχει ακόμα τελειώσει. Ο μίσος χώρος ήταν σκεπασμένος με χώμα. Παλιότερα ήταν αλάνα και παίζαν τα παιδιά είπε ο ξεναγός. Τυχαία ανακαλύφτηκε.

Η διατήρηση της κατασκευής οφείλετε στο ότι στην λίμα δεν βρέχει σχεδόν ποτέ.
Τελειώνοντας φάγαμε στο ομώνυμο εστιατόριο γιατί μας άρεσε, ακριβώς δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής στο ξενοδοχείο κάνοντας άλλη διαδρομή.

Ήταν η τελευταία μας μέρα στην Λίμα και στο Περού, ξημερώματα είχαμε πτήση για σαν φρανσίσκο με ενδιάμεση στάση την πόλη του Παναμά.
Φύγαμε με πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από μια χώρα και μια πόλη που περάσαμε πολύ καλά. άλλη μια βδομάδα θα καθόμουνα άνετα μόνο στη Λίμα.
Στη λατινική Αμερική έχει πολλά να δεις και θέλει αρκετές επισκέψεις και πολύ χρόνο κάτι που εγώ προσωπικά προς το παρόν δεν έχω.
Στην περιοχή θα ξανακατέβουμε του χρόνου αλλά αυτή τη φορά πιο νότια, στη γη του πυρός και στις δυο πλευρές της Αργεντινής και της Χιλής για μια light επίσκεψη και ίσως αν βρούμε λίγες μέρες να ξαναέρθουμε Περού.
Καλά ταξίδια σε όλους.

Διαφήμιση της Τουρκιάς.

LA LUCHA
Av. José Larco 999, Miraflores 15074, Περού
έχει πάντα πάρα πολύ κόσμο. και είναι αλυσίδα.

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Κ. & Νότια Αμερική