Ισπανία Vamos a Barcelona!

[frenchman]

Σούπερ οι φωτογραφίες, "μυρίζουν" Βαρκελώνη..
Ελπίζω να ακολουθήσει και σούπερ φωτορεπορτάζ από Barcelonetta

 

[dimosf]

Σούπερ οι φωτογραφίες, "μυρίζουν" Βαρκελώνη..
Ελπίζω να ακολουθήσει και σούπερ φωτορεπορτάζ από Barcelonetta

Υπομονή!

Όλα τα προηγούμενα είναι αναδημοσίευση από το blog μου http://disaki.blogspot.gr/2014/05/vamos-barcelona-1.html

 

[panpan]

Πανέμορφα τα δείχνεις και τα περιγράφεις!
Πρέπει να κάνουμε ένα θέμα με τις αλλαγές στη Σαγράδα..Όποιος πηγαίνει να ανεβάζει φωτό...να δούμε πώς αλλάζει η εικόνα της με τα χρόνια...

Αν ανοίξεις τέτοιο θέμα μπορώ να σου έχω φωτογραφίες 2 φορές την εβδομάδα.

 

[HummingBird]

Πανέμορφα τα δείχνεις και τα περιγράφεις!
Πρέπει να κάνουμε ένα θέμα με τις αλλαγές στη Σαγράδα..Όποιος πηγαίνει να ανεβάζει φωτό...να δούμε πώς αλλάζει η εικόνα της με τα χρόνια...

Έχω φωτογραφίες από το '10 που φτιάχνανε το πάτωμα στο εσωτερικό. Καλή ιδέα το θέμα με τις αλλαγές!

 

[XristinaK]

Αν ανοίξεις τέτοιο θέμα μπορώ να σου έχω φωτογραφίες 2 φορές την εβδομάδα.

Το ξέρω!!!

 

[dimosf]

Στην Παλιά Πόλη

​

Ξεκινήσαμε μέσα από το πάρκο Ciutadella

​

και πήγαμε προς το παλιό λιμάνι για να επισκεφτούμε το ενυδρείο. Οι γνώμες που είχαμε πάρει ήταν αντιφατικές. Όταν φτάσαμε εκεί είχε πολύ κόσμο, κυρίως σχολεία με πολλά πιτσιρίκια, ήταν και το εισιτήριο τσουχτερό, οπότε αποφασίσαμε να το αφήσουμε για κάποια άλλη στιγμή, αν έμενε χρόνος.

​

Πήραμε τον παραλιακό δρόμο

​

μέχρι το μνημείο του Κολόμβου και από εκεί στον διασημότερο πεζόδρομο της Ευρώπης, τη Rambla.

​

Αν και σχετικά νωρίς ο κόσμος πολύς. Δεξιά και αριστερά υπάρχει δρόμος για τα αυτοκίνητα και μετά κτίρια στη σειρά, μερικά από τα οποία είναι πολύ εντυπωσιακά. Στο 1/3 της διαδρομής δεξιά ένα στενό μερικών μέτρων οδηγεί σε μια πλατεία, την PlacaReial.

​

Όμορφη πλατεία με πολύ κόσμο,

​

φανάρια φτιαγμένα από τον Γκαουντί, γύρω εστιατόρια και καφέ (εκεί κάτσαμε για φαΐ) και σε κάποιο σημείο ήταν στημένο ένα πιάνο από τους υπεύθυνους ενός φεστιβάλ προκειμένου να το προπαγανδίσουν

​

Νεαροί δεξιοτέχνες εναλλάσσονταν στα πλήκτρα και τον αέρα γέμιζαν υπέροχες μελωδίες.
Ξανά στη Rambla, όπου ακριβώς απέναντι, στην NoudelaRambla είναι ένα ακόμα αξιοθέατο.

​

Το PalauGüell, έργο κι αυτό του Γκαουντί.

(συνεχίζεται)​

 

[dimosf]

​

Στη μέση περίπου του πεζόδρομου είναι φτιαγμένο το τεράστιο ψηφιδωτό του Μιρό και λίγο μετά,

​

στα αριστερά είναι η Boqueria, η κεντρική αγορά της πόλης, όπου γινόταν ένας χαμός. Περάσαμε απλά επ’ έξω και συνεχίσαμε.

​

Κι άλλα κτίρια, όπως το Θέατρο Gran Teatre del Liceu,

​

ταμέγαρα Palau dela Virreina και Palau Moja,

​

η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών (Reial Acadèmia de Ciències I Arts),

​

ένας ναός, η εκκλησία της Βηθλεέμ (Església de la Marede Déude Betlem) και τελικά φτάσαμε στην πλατεία ορόσημο της πόλης.

​

Την πλατεία Καταλονίας (Placa Catalunya). Είναι το πιο πολυσύχναστο μέρος και το σημείο αναφοράς για οτιδήποτε. Κάναμε δεξιά και πάλι δεξιά. Πήραμε την σχεδόν παράλληλη προς την Rambla, Av. Portal de l’ Angel με κατεύθυνση προς τη θάλασσα.

​

Εμπορικός πεζόδρομος αυτός, σε κάποιο σημείο διχάζεται.

​

Εκεί υπάρχει μια βρύση με παραστάσεις γύρω-γύρω φτιαγμένες με πλακάκια.

(συνεχίζεται)​

 

[dimosf]

Πήραμε τον αριστερό δρόμο και φτάσαμε στην πλατεία του Καθεδρικού.

​

Εντυπωσιακός ναός, ήταν εκείνη την ώρα κλειστός και θα άνοιγε μετά από μισή ώρα. Κάτσαμε λοιπόν απέναντι για ένα καφέ.

​

Στην πλατεία δύο κιθαριστές, ένας μεσόκοπος και ένας νεαρός έπαιζαν Tango. Ο μεγαλύτερος τραγουδούσε κιόλας και ήταν πολύ καλοί.

​

Έκανα μια βόλτα στα στενάκια γύρω από την πλατεία για φωτογραφίες και όταν άνοιξε ο ναός μπήκαμε να τον δούμε κι εμείς.

​

Έμοιαζε κι αυτός με όλους τους καθεδρικούς της δυτικής Ευρώπης, αλλά έχει και κάποια στοιχεία ξεχωριστά.

​

Ίσως το πιο ενδιαφέρον σε αυτό το ναό να είναι τα ξυλόγλυπτα στασίδια της χορωδίας με τα ζωγραφισμένα οικόσημα βασιλέων και ευγενών. Δυστυχώς ο χώρος όπου βρίσκονται ανοίγει μόνο για γκρουπ και είδαμε όσο μπορούσαμε από τα κάγκελα που τον χωρίζουν από τον υπόλοιπο ναό. Γύρω-γύρω από το κεντρικό κλίτος έχει πολλά παρεκκλήσια,

​

μερικά εκ των οποίων είναι πολύ «βαρυφορτωμένα» με μπαρόκ διάκοσμο.

(συνεχίζεται)​

 

[dimosf]

Βγαίνοντας από την πλαϊνή πόρτα του ναού, υπάρχει μια μικρή πλατεία. Εκεί έπαιζαν δύο νεαροί μουσικοί, ένας με κόντρα μπάσο και ένα με κιθάρα. Σταθήκαμε να τους ακούσουμε και τότε άκουσα, και ευτυχώς βιντεοσκόπησα, ένα από τα ομορφότερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ! (http://disaki.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html) Ήταν τόσο συγκινητικό που έφερνε δάκρυα στα μάτια. Όταν τελείωσαν πήγα να αγοράσω το CD που είχαν εκεί και έπιασα τη συζήτηση. Είναι από την Κάτω Ιταλία και έχουν εγκατασταθεί στη Βαρκελώνη, όπου έχουν φτιάξει μια μπάντα, την Questioni Meridionati. Το CD είναι εξίσου υπέροχο.

​

Από το πίσω μέρος του ναού βρεθήκαμε στη μικρή πλατεία (Pl. Rei) μπροστά από το μεσαιωνικό παλάτι (Palau Reial Major), όπου το 1492 ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα υποδέχτηκαν τον Κολόμβο όταν επέστρεψε από το ταξίδι του στην Αμερική, και το παρεκκλήσι του της Αγίας Αγαθής (Capella Sta. Agata). Συνεχίσαμε και φτάσαμε στην Pl. Sant Jaume, όπου βρίσκονται δύο σημαντικά διοικητικά κτίρια.

​

Το Δημαρχείο της πόλης Casa de la Ciutat (Ayuntament)

​

και απέναντί του το Palau de la Generalitat, έδρα του Καταλανικού Κοινοβουλίου.

​

Μπροστά στο δεύτερο γινόταν μια διαμαρτυρία για την κακοποίηση των ζώων. Μαζεύανε υπογραφές και εμείς υπογράψαμε. Στο Δημαρχείο έρχονταν κόσμος καλοντυμένος, προφανώς για κάποιο γάμο.

​

Σε λίγο μια τεράστια λιμουζίνα ροζ (!!!!!) κατέφτασε και έκανε μανούβρες για να παρκάρει σωστά. Καλά, την Μπάρμπι παντρεύανε; Την ώρα που φεύγαμε έφτασε άλλη μια, λευκή αυτή και η «τούρτα» ολοκληρώθηκε! Η ματαιοδοξία και η κακογουστιά κάποιων δεν έχει όρια.
Μέσα από τα στενάκια της παλιάς πόλης (BarriGòtic) φτάσαμε στο ξενοδοχείο, όταν είχε πια νυχτώσει και αράξαμε να ξεκουραστούμε.

(συνεχίζεται)​

 

[dimosf]

Ο Λόφος των Τεχνών!
Ξημέρωσε η μέρα των γενεθλίων μου. Άλλωστε και φέτος το ταξίδι είναι δωράκι στον εαυτό μου! Η μέρα ήταν συννεφιασμένη και σύμφωνα με την πρόβλεψη του καιρού, αργότερα προβλέπονταν βροχή.

Με ένα ταξί ξεκινήσαμε για τον Λόφο Montjuic με τα πολλά αξιοθέατα, κυρίως Μουσεία και εκθεσιακούς χώρους και στάδια και πάρκο και……

​

Το ταξί μας άφησε έξω από το Ίδρυμα Μιρό (Fundacio Joan Mirò) για να δούμε τα έργα του μεγάλου Καταλανού καλλιτέχνη.

​

Η έκθεση ξεκινά στο ισόγειο από τα αριστερά με έργα άλλων σύγχρονων καλλιτεχνών (προσωπικά με άφησαν εντελώς αδιάφορο), ενώ δεξιά με έργα του Μιρό. Δεσπόζουν οι ταπισερί, ειδικά μια τεράστια

​

και το αντίγραφο σε μικρότερο μέγεθος ενός γλυπτού που έφτιαξε ο Μιρό και βρίσκεται στη Ντεφάνς στο Παρίσι. Συνεχίσαμε με τους άλλους δυο ορόφους όπου φαίνεται η εξέλιξη του ζωγράφου από τα νιάτα του με πιο παραδοσιακή τεχνοτροπία μέχρι την εποχή που έφτιαχνε τα γνωστά έργα του τα γεμάτα χρώματα και «παιδικότητα». Δεν είναι εύκολη ζωγραφική και γι αυτό έχει φανατικούς οπαδούς αλλά και πολλούς που δεν τους αρέσει. Προσωπικά κάποια έργα μου άρεσαν πολύ αλλά και κάποια με άφησαν αδιάφορο.

​

Βγήκαμε και στην ταράτσα όπου έχει μερικά γλυπτά και από εκεί η θέα είναι υπέροχη. Μόνο στην ταράτσα και γενικά στους εξωτερικούς χώρους, επιτρέπεται η φωτογράφιση. Βέβαια κάποιες φωτογραφίες στα κλεφτά τράβηξα.
Με τα πόδια πήγαμε μέχρι το επόμενο μουσείο.

​

Το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας (Museo Nacional d'Art de Catalunya-MNAC) που στεγάζεται στο επιβλητικό Εθνικό Παλάτι (Palau Nacional), το μέγαρο που χτίστηκε το 1929 για τις ανάγκες της Διεθνούς Έκθεσης. Κυριολεκτικά «Παλάτι»!

​

Με απρόσκοπτη θέα προς την Πλατεία της Ισπανίας (Pl. Espanya) με τα σιντριβάνια της και στο βάθος την πρώην αρένα των ταυρομαχιών που σήμερα στεγάζει ένα εμπορικό κέντρο (mall) με το όνομα Arenas.

​

Το Μουσείο καλύπτει χρονικά την Καταλανική (αλλά και σε μεγάλο βαθμό και την Ισπανική) τέχνη από τον 12ο αι μέχρι και τον 20ο.

​

Μάλλον ότι πιο αξιόλογο είναι το τμήμα της Ρομανικής τέχνης με τις τοιχογραφίες του 12ου αι. από χωριά των Πυρηναίων, τοποθετημένες σε αντίγραφα των τμημάτων των ναών από τους οποίου προέρχονται. Υπέροχες!!
Αφού είδαμε τις εκθέσεις κάτσαμε στο μπαρ για κάτι πρόχειρο και βγήκαμε. Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει. Είχαμε κουραστεί πολύ όποτε αποφασίσαμε να τελειώσουμε εκεί τις επισκέψεις της ημέρας. Μέχρι να βρούμε ταξί είχε αρχίσει να βρέχει για τα καλά. Προχωρημένο απόγευμα πια φτάσαμε στο ξενοδοχείο και αράξαμε. Έκλεισα αυτοκίνητο μέσω ίντερνετ και το βραδάκι βγήκαμε στη γειτονιά για το εορταστικό δείπνο που έμελλε να είναι πολύ καυτό. Δεν πρόσεξα πως το μπουκάλι με το λάδι στο τραπέζι είχε κόκκινες πιπεριές μέσα και έβαλα στη σαλάτα. Πήρα φωτιά! Τα πιο «καυτά» μου γενέθλια!! Άντε και του χρόνου! Να δούμε που θα είμαστε. Μόνο να είμαστε καλά!

(συνεχίζεται)​

 

[dimosf]

Κυριακή σε Πάρκα και Παραλίες!
Με ένα ταξί ξεκινήσαμε για το ParkGüell. Όταν φτάσαμε γινόταν ένας χαμός από κόσμο. Μπήκαμε στην ουρά για την είσοδό μας και το γυρίσαμε σχεδόν όλο. Είναι εξαιρετικό! Ο Γκαουντί εδώ έχει δώσει «ρέστα»!!

​

Η εντυπωσιακή είσοδος με τα δύο κτίρια από τη μια και την άλλη,

​

οι σκάλες ακριβώς απέναντι,

​

ο ανοικτός χώρος από πάνω με τις κολώνες,

​

η ταράτσα

​

με το τεράστιο, ψηφιδωτό παγκάκι,

​

ο περιμετρικός διάδρομος με τις κολώνες σα στοές σπηλιάς

​

και φυσικά οι κήποι.
Αφού τελειώσαμε με ένα ακόμα ταξί κατεβήκαμε στο παλιό λιμάνι εκεί που αρχίζει η Barceloneta.

(συνεχίζεται)​

 

[dimosf]

​

Λόγω Κυριακής είχαν στηθεί κιόσκια που πούλαγαν διάφορα αντικείμενα αλλά κυρίως φαγητό του δρόμου. Εκεί ψωνίσαμε κι εμείς και κάτσαμε σε ένα παγκάκι να φάμε. Ψωνίσαμε και κάτι δωράκια και κατεβήκαμε προς τη θάλασσα και την παραλία. Αν και είχε λιακάδα είχε ένα αεράκι που ξύριζε.

​

Παρ’ όλα αυτά είχε πάρα πολύ κόσμο, κυρίως νεολαία.

​

Μερικοί μάλιστα με το μαγιό έπαιζαν στην άμμο διάφορα παιγνίδια της παραλίας.

​

Πλανόδιοι μουσικοί πρόσφεραν ηχητικά στην όλη εικόνα αλλά αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι τα γλυπτά στην άμμο που φτιάχνουν διάφοροι (http://disaki.blogspot.gr/2014/03/blog-post_30.html).

​

​

Προχωρήσαμε προς το PortOlympic,

αλλά στο Parc Barceloneta στρίψαμε αριστερά και κάτσαμε σε μια καντίνα μέσα στο πάρκο για ένα καφέ. Από εκεί προχωρώντας προς το Parc Ciutadella
​

περάσαμε από το εντυπωσιακό γυάλινο κτίριο της εταιρείας φυσικού αερίου, τον σταθμό της Γαλλίας (Estació de França), όπου γινόταν ένας χαμός με ένα παζάρι μεταχειρισμένων, στο οποίο οι επισκέπτες περιφέρονταν χαλαρά, πολλοί με ένα ποτήρι μπύρα ή ένα καφέ στο χέρι, και μπήκαμε στο πάρκο. Και εδώ ο κόσμος ήταν πολύς.

​

Φτάσαμε στη λίμνη όπου πολλοί κάνανε βαρκάδα.

​

Σε κάποιο σημείο κάποιοι χορεύανε στο ρυθμό των κρουστών που έπαιζε μια ομάδα νεαρών, κάποιοι κάνανε ακροβατικά και οι περισσότεροι καθισμένοι στο γρασίδι ή περπατώντας απολάμβαναν ήλιο, ήχους και εικόνες.

​

Η επόμενη στάση πριν να επιστρέψουμε στο δωμάτιο, ήταν το περίτεχνο σιντριβάνι, στην κατασκευή του οποίου είχε βάλει το χεράκι του και ο Γκαουντί, όταν φοιτητής ακόμα συμμετείχε στο σχεδιασμό του με τον αρχιτέκτονα Ζουζέπ Φοντσερέ (Josep Fontserè i Mestre).
Εκεί τελείωσε και η 5η μέρα μας στην Βαρκελώνη. Οι επόμενες δύο μέρες ήταν αφιερωμένες σε μέρη της Καταλονίας εκτός πόλης.

Από το http://disaki.blogspot.gr/2014/05/vamos-barcelona-2.html

(συνεχίζεται)​