Travel War: Πόρτο ή Λισαβόνα;

[Extra muros]

Ιβηρικά wars Πορτογαλία - Ισπανία και Μαδρίτη - Λισαβόνα έχουμε στο φόρουμ, δεν πήρε όμως το μάτι μου τη μητέρα όλων των πορτογαλικών μαχών, ανάμεσα στο μικρό κι αγαπησιάρικο Πόρτο και την αρχοντική και συνάμα μποέμισα Λισαβόνα. Λουζιτανόφιλοι (και μη) ψηφίστε και αιτιολογείστε:

Λισαβόνα ή Πόρτο;
Sagres ή Superbock;
Dragões ή Benfica;
Francesinha ή bacalhau á Bras;
Τάγος ή Δούρος; (δεν είναι τρολιά, έτσι τον λένε στα ελληνικά)

 

[tripakias]

Όσο ωραίος κι αν είναι ο Douro η Λισαβόνα κερδίζει κατά κράτος. Εύκολη απόφαση.

 

[paefstra]

Πορτο γιατι οι ουρες ατη Λισαβονα το καλοκαιρι για το οτιδηποτε ειναι απαλευτες. Επισης οι θερμοκρασιες.

 

[gkalla]

Όμορφα μέρη και τα 2. Όμως το μέγεθος της πρωτεύουσας και οι απείρως περισσότερες επιλογές που σου δίνει, σε όλα τα επίπεδα, δεν αφήνουν περιθώριο για αμφισβήτηση. Ψηφίζω Λισαβόνα.

 

[DRIVER]

Πορτο με διαφορα ,το να τρως και να πινεις το κρασι σου εχοντας θεα την dom Luis φωταγωγημενη μαγεια.Ε οσο για το φαι ο bacalhau á Bras; κερδιζει ευκολα την Francesinha

 

[Extra muros]

Ως οικοδεσπότρια του θέματος, οφείλω φυσικά να φανερώσω την ψήφο μου, αν και νιώθω λίγο σα μαμά που πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στα παιδά της.

Διάλεξα λοιπόν τη Λισαβόνα, για καθαρά υποκειμενικούς λόγους, καθώς νιώθω ότι όσες φορές κι αν ξαναγυρίσω δε θα βαρεθώ ποτέ και πάντα θα υπάρχει κάτι να ανακαλύψω. Το Πόρτο, αν και ως μητροπολιτική περιοχή είναι μεγάλο, αυτό καθεαυτό έχει μέγεθος Πάτρας και σύντομα βρίσκεσαι να γυρίζεις στα ίδια και τα ίδια, ως επί το πλείστον πανέμορφα βέβαια σκηνικά και τοπία. Κι όταν λέω πανέμορφα, εννοώ με αυτή την πατίνα της γλυκιάς "σαπίλας" που έχει γενικά η Πορτογαλία, περιλαμβανομένης της Λισαβόνας έξω από τα καλογυαλισμένα σημεία της. Πλεονέκτημα μεγάλο βέβαια ότι είναι καλή βάση για εξερεύνηση της ευρύτερης περιοχής, που έχει ατελείωτα διαμαντάκια, από πόλεις, φύση, χωριά, αμπελώνες, τι να πρωτοθυμηθώ. Από την άλλη, η Λισαβόνα έχει δίπλα της αυτό που ο Σαραμάγκου αποκαλούσε "o paraíso encontrado", τη Σίντρα δηλαδή, για την οποία εγώ που δεν θα έπαιρνα νόμπελ Λογοτεχνίας ούτε στον ύπνο μου δεν μπορώ να μιλήσω χωρίς να καταφύγω σε κλισέ πιο πατημένα κι από σταφύλι το Σεπτέμβρη.

Ακόμα και τα λαϊκά προάστια της Λισαβόνας σε σχέση με τους περιφερειακούς δήμους του Πόρτο (δε θα συμπεριλάβω τη Γκάια για ευνόητους λόγους), έχουν έναν πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα και εντονότερο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον, όχι απαραίτητα βέβαια με την καλή έννοια πάντα.

Σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους τώρα, προσωπικά δεν μπορώ να ότι διακρίνω φοβερές διαφορές ιδιοσυγκρασίας κι έχω αρκετή συναναστροφή και με "alfacinhas" (κυριολεκτικά "μαρουλάκηδες" δηλ. Λισαβονέζους) και με "tripeiros" (πατσαδοφάγοι, δηλ. κατοίκους του Πόρτο) ή γενικότερα βορειοπορτογάλους. Πρόκειται - με εξαιρέσεις φυσικά πάντα - για πολύ συμπαθείς ανθρώπους, με κοινωνική - και οδηγική - παιδεία κεντροευρωπαϊκού επιπέδου και βάλε, αρκετά ανοιχτόμυαλοι και ανεκτικοί σε αρκετά θέματα, παράλληλα όμως κάπως κλειστοί και μουρτζούφληδες για τα νοτιοευρωπαϊκά δεδομένα. Το τονίζω αυτό το τελευταίο, δεν είναι Ελβετοί ή Γερμανοί οι άνθρωποι, αλλά κάθεσαι πχ στο τραίνο και ακούς 100 ντεσιμπέλ ισπανικά και ιταλικά και 50 στα πορτογαλικά. Καθόλου τυχαία δεν είναι πατρίδα του fado (το οποίο παρεμπιπτόντως με κουράζει μετά από ένα σημείο) και της διαβόητα αμετάφραστης saudade (υπάρχει και το γερμανικό Fernweh βέβαια, αλλά και πάλι έχει άλλη νοηματική απόχρωση). Εμένα δε με χαλάει αυτή η εσάνς εσωστρέφειας, τη νιώθω πιο οικεία από το γενικά ευχάριστο, αλλά ενίοτε ψυχαναγκαστικά "έξω καρδιά" των γεωγραφικά μεσογειακών χωρών, στις οποίες πολιτισμικά κατά τα άλλα εντάσσονται απόλυτα και οι Δυτικοίβηρες.

Αν εντοπίζω μια διαφορά Βορρά - Λισαβόνας είναι ότι υπάρχει αρκετά ισχυρότερος τοπικισμός στους πρώτους και οι ίδιοι είναι συχνά απόλυτα πεπεισμένοι ότι είναι πολύ πιο φιλικοί από τους πρωτευουσιάνους, εξού και από τα πρώτα πράγματα που με ρωτούσαν όταν έλεγα ότι πήγα πρώτα Λισαβόνα είναι αν συμφωνώ ότι είναι κρύοι εκεί κι εδώ πιο φιλόξενοι. Μόνο στο Πόρτο είδα σε γειτονιές γραφικότητες όπως η κάτωθι:"Όλα θα πάνε καλά-Περηφάνεια να είσαι από το Πόρτο/το Βορρά" :

Αλίμονο βέβαια, δε συμμερίζονται όλοι τέτοιες αντιλήψεις, εικάζω ούτε καν η πλειονότητα. Απλά με χαλάει λίγο, γιατί μου θυμίζει ως βορειοελλαδίτισσα παρόμοια κόμπλεξ κατωτερότητας και αυτοπαινέματα για την φιλικότητα και τη ζεστασιά που τόσο μας ξεχωρίζει από Αθηνέζους και Καταυλακιώτες.

Για να μην ξεφεύγω πάντως να κλείσω λέγοντας πως, αν αποστασιοποιηθώ λίγο συναισθηματικά και μιλήσω καθαρά τουριστικά, θα πρέπει να πω ότι είναι ισάξιοι προορισμοί, αμφότεροι κατάλληλοι για πρώτο (και ελπίζω όχι τελευταίο) ταξίδι στην Πορτογαλία.

 

[Extra muros]

.Ε οσο για το φαι ο bacalhau á Bras; κερδιζει ευκολα την Francesinha

Συμφωνώ (αν και θεωρώ must την πανδαισία τριγλυκεριδίων Francesinha), αρκεί να τον έχουν πετύχει και να μην είναι σαν ομελέτα με ψάρι.

 

[tripakias]

Σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους τώρα, προσωπικά δεν μπορώ να ότι διακρίνω φοβερές διαφορές ιδιοσυγκρασίας κι έχω αρκετή συναναστροφή και με "alfacinhas" (κυριολεκτικά "μαρουλάκηδες" δηλ. Λισαβονέζους) και με "tripeiros" (πατσαδοφάγοι, δηλ. κατοίκους του Πόρτο) ή γενικότερα βορειοπορτογάλους. Πρόκειται - με εξαιρέσεις φυσικά πάντα - για πολύ συμπαθείς ανθρώπους, με κοινωνική - και οδηγική - παιδεία κεντροευρωπαϊκού επιπέδου και βάλε, αρκετά ανοιχτόμυαλοι και ανεκτικοί σε αρκετά θέματα, παράλληλα όμως κάπως κλειστοί και μουρτζούφληδες για τα νοτιοευρωπαϊκά δεδομένα.

Εγώ τους Βόρειους σε γενικά πλαίσια τους βρίσκω αρκετά έως πολύ συντηρητικούς πολύ κοντά στους Νοτιοιταλούς και τους Βορειοελλαδίτες (ως προς το συντηρητισμό). Οι πρωτευουσιάνοι είναι αρκετά ανοιχτόμυαλοι (ίσως πιο ανοιχτόμυαλοι από πολλούς κεντροδυτικοευρωπαίους).

Κατά τα άλλα τους θεωρώ κι εγώ κλειστούς και μουρτζούφληδες όπως εύστοχα τους χαρακτηρίζεις. Δεν νομίζω πως έχουν να προσθέσουν πολλά στο τουριστικό τους προϊόν. Οι Νότιοι στο Αλγκαρβε είναι σαφώς πιο φιλικοί και κοντά στα μεσογειακά πρότυπα.

 

[Παρίσακτος]

Αν και ακριβώς μια δεκαετία από την επίσκεψή μου, και οι δυο πόλεις μου είχαν αφήσει ιδαίτερα καλή εντύπωση, με την μποέμικη κατά μία έννοια ομορφιά τους, το φθηνό -τότε- κόστος ζωής και τους φιλόξενους κατοίκους τους.

Η ψήφος μου πάει στη Λισσαβώνα, που είναι μια από τις πιο φωτογενείς πρωτεύουσες της ηπείρου (ειδικά η ανηφόρα του τραμ, που την είχα επισκεφτεί πριν γίνει σταρ του instagram), κυρίως λόγω μεγέθους. Αντίστοιχα όμορφες πόλεις στο μέγεθος του Πόρτο υπάρχουν αρκετές στην Ευρώπη, πρωτεύουσες όμως λίγες.

 

[Extra muros]

Εγώ τους Βόρειους σε γενικά πλαίσια τους βρίσκω αρκετά έως πολύ συντηρητικούς πολύ κοντά στους Νοτιοιταλούς και τους Βορειοελλαδίτες (ως προς το συντηρητισμό). Οι πρωτευουσιάνοι είναι αρκετά ανοιχτόμυαλοι (ίσως πιο ανοιχτόμυαλοι από πολλούς κεντροδυτικοευρωπαίους).

Κατά τα άλλα τους θεωρώ κι εγώ κλειστούς και μουρτζούφληδες όπως εύστοχα τους χαρακτηρίζεις. Δεν νομίζω πως έχουν να προσθέσουν πολλά στο τουριστικό τους προϊόν. Οι Νότιοι στο Αλγκαρβε είναι σαφώς πιο φιλικοί και κοντά στα μεσογειακά πρότυπα.

Έχω κι εγώ μεγάλη περιέργεια για τους νότιους, θυμάμαι μια από τις - Γερμανίδες - θείες μου να περνάει σχεδόν όλα της τα καλοκαίρια εκεί σε πιο νεαρή ηλικία και να έχει μόνο παιάνες για το χαρακτήρα των ντόπιων, πέρα από παραλίες κλπ. που οκ, δεν είναι το σημείο που θα εντυπωσιάσει εύκολα έναν Έλληνα πιστεύω. Ακόμα μεγαλύτερη περιέργεια έχω να δω φέτους τους Αζοριανούς (λένε βέβαια ότι και από νησί σε νησί έχει αρκετή διαφορά) για να δω αν υπάρχουν κι εκεί στοιχεία "insular" νοοτροπίας, όπως σε Κρήτη, Σαρδηνία, Κορσική κλπ.

 

[tripakias]

Έχω κι εγώ μεγάλη περιέργεια για τους νότιους, θυμάμαι μια από τις - Γερμανίδες - θείες μου να περνάει σχεδόν όλα της τα καλοκαίρια εκεί σε πιο νεαρή ηλικία και να έχει μόνο παιάνες για το χαρακτήρα των ντόπιων, πέρα από παραλίες κλπ. που οκ, δεν είναι το σημείο που θα εντυπωσιάσει εύκολα έναν Έλληνα πιστεύω. Ακόμα μεγαλύτερη περιέργεια έχω να δω φέτους τους Αζοριανούς (λένε βέβαια ότι και από νησί σε νησί έχει αρκετή διαφορά) για να δω αν υπάρχουν κι εκεί στοιχεία "insular" νοοτροπίας, όπως σε Κρήτη, Σαρδηνία, Κορσική κλπ.

Οι Αζοραίοι (ή όπως λέγονται) μου φαίνονται αρκετά φιλικοί μεν αλλά παράλληλα κλειστοί και κάπως ξενοφοβικοί. Υπερβολικά θρησκευόμενοι και κάπως θα έλεγα θυμίζουν Έλληνες επαρχιακού τουριστικού χωριού ή μικρής πόλης της δεκαετίας του 80. Λίγο εκτός κόσμου δηλαδή που έρχονται και λίγο σε επαφή με κάτι ξένο αλλά λίγο το φοβούνται, λίγο δεν ξέρουν πως να το προσεγγίσουν. Φυσικά τα νησιά έχουν πάρα πολλούς Ίβηρες Πορτογάλους και αλλοδαπούς που εργάζονται στον τουρισμό.

 

[Señor_Nada]

Αν και στα υποδιλημματα ψηφίζω χαλαρά την ομάδα του Πόρτο και francesinha και το κρασί του Πόρτο μου αρέσει πάρα πολύ, σε σύγκριση πόλεων έχουμε μια πόλη που μου αρέσει (Πόρτο) με μια πόλη που θα έβαζα σε λίστα με αγαπημένες μου πόλεις (Λισαβόνα). Η διαφορά στο ποσό μου αρέσουν είναι μεγάλη.

Για το Πόρτο να πω ότι το έχω επισκεφθεί και με συννεφιά και κρύο και ηλιόλουστο. Ήταν άλλη πόλη. Δεν του πάει καθόλου ο μουντός καιρός. Την πρώτη φορά που πήγα μπορώ να πω ότι απογοητευτηκα κιόλας. Με καλό καιρό είναι που με κέρδισε.