ludovica
Member
- Μηνύματα
- 224
- Likes
- 1.778
Γεια σας παιδιά. Είμαι νέο μέλος, είμαι όμως κι ένα πολεμοχαρές πνεύμα και έφτασε η ώρα ν' αφήσω την αληθινή μου φύση (του πολεμοχαρούς πνεύματος) να εκδηλωθεί. Ακολουθούν οι τομείς στους οποίους η Πορτογαλία είναι καλύτερη από την Ισπανία (δηλαδή όλοι απλώς κάποιους λογικά τους ξεχνάω).
1. Εθνολογικά-κοινωνικά.
Η Πορτογαλία είναι συμπαγής πληθυσμιακά ενώ η Ισπανία θα μπορούσε άνετα να χωριστεί σε 4-5 χώρες. Πολιτισμικός πλούτος θα πουν μερικοί, μπέρδεμα, φασαρίες, διαρκής ένταση θα έλεγα εγώ. Το μοντέλο μία χώρα-ένας λαός είναι πιο ασφαλές, απλό, νοικοκυρεμένο.
2. Σημαία.
Μου αρέσει το κίτρινο και το κόκκινο, δε μου αρέσει το πράσινο αλλά ας δούμε τα πράγματα με την σοβαρότητα που τους αρμόζει.. Η ισπανική σημαία καλή είναι για έμβλημα πανηγυριού ή άλλης χαρούμενης εκδήλωσης πας όμως στον πόλεμο (χτύπα ξύλο) μ' αυτή την κιτς σύνθεση; Και περιμένεις απ' τους αντιπάλους να σε πάρουν στα σοβαρά;
3. Τηλεόραση-σινεμά.
Ποιος βλέπει τηλεόραση στις μέρες μας βέβαια. Ε κάποια στιγμή που θα πάθεις κατάθλιψη, θα πάθεις ένα λαλά θα την ανοίξεις την ριμάδα. Και τι θα δεις στο tve; Σήριαλ για τον εμφύλιο, ταινίες για τον εμφύλιο, σειρές εποχής για τον εμφύλιο, κι άλλοι κάνανε εμφύλιο δεν κάνανε έτσι, ξεκολλάτε σύντροφοι.
4. Λογοτεχνία.
Αντιγράφω από wiki: "Μετά το θάνατο του (από κολικό του νεφρού), τα άπαντα του εκδόθηκαν σε οκτώ τόμους, υπογραμμένα με τα διάφορα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε κατά καιρούς ο Πεσσόα και που, όπως έλεγε, εξέφραζαν τις διάφορες προσωπικότητες που συνυπήρχαν μέσα του: του "Αλβέρτο Καρέιρο", του "Αλβάρο δε Κάμπος" και του "Ρικάρδο Ρέις"'. Δεν έχω διαβάσει Πεσσόα, δε μ' ενδιαφέρει, ο τύπος ήταν περιπτωσάρα, δεν περιγράφω άλλο.
5. Ιστορίες-θρύλοι.
Βασιλιάς ερωτεύεται μοναχή, ένας άλλος ξεθάβει την αγαπημένη του για να την παντρευτεί. Αν τα ήξερε αυτά ο Μανούσος Μανουσάκης θα έκανε χαρακίρι.
Προς το παρόν αυτά, πάω για ανεφοδιασμό κι αν κάποια από τα ολόσωστα επιχειρήματά μου δεν ήταν τόσο politically correct, στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται!
1. Εθνολογικά-κοινωνικά.
Η Πορτογαλία είναι συμπαγής πληθυσμιακά ενώ η Ισπανία θα μπορούσε άνετα να χωριστεί σε 4-5 χώρες. Πολιτισμικός πλούτος θα πουν μερικοί, μπέρδεμα, φασαρίες, διαρκής ένταση θα έλεγα εγώ. Το μοντέλο μία χώρα-ένας λαός είναι πιο ασφαλές, απλό, νοικοκυρεμένο.
2. Σημαία.
Μου αρέσει το κίτρινο και το κόκκινο, δε μου αρέσει το πράσινο αλλά ας δούμε τα πράγματα με την σοβαρότητα που τους αρμόζει.. Η ισπανική σημαία καλή είναι για έμβλημα πανηγυριού ή άλλης χαρούμενης εκδήλωσης πας όμως στον πόλεμο (χτύπα ξύλο) μ' αυτή την κιτς σύνθεση; Και περιμένεις απ' τους αντιπάλους να σε πάρουν στα σοβαρά;
3. Τηλεόραση-σινεμά.
Ποιος βλέπει τηλεόραση στις μέρες μας βέβαια. Ε κάποια στιγμή που θα πάθεις κατάθλιψη, θα πάθεις ένα λαλά θα την ανοίξεις την ριμάδα. Και τι θα δεις στο tve; Σήριαλ για τον εμφύλιο, ταινίες για τον εμφύλιο, σειρές εποχής για τον εμφύλιο, κι άλλοι κάνανε εμφύλιο δεν κάνανε έτσι, ξεκολλάτε σύντροφοι.
4. Λογοτεχνία.
Αντιγράφω από wiki: "Μετά το θάνατο του (από κολικό του νεφρού), τα άπαντα του εκδόθηκαν σε οκτώ τόμους, υπογραμμένα με τα διάφορα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε κατά καιρούς ο Πεσσόα και που, όπως έλεγε, εξέφραζαν τις διάφορες προσωπικότητες που συνυπήρχαν μέσα του: του "Αλβέρτο Καρέιρο", του "Αλβάρο δε Κάμπος" και του "Ρικάρδο Ρέις"'. Δεν έχω διαβάσει Πεσσόα, δε μ' ενδιαφέρει, ο τύπος ήταν περιπτωσάρα, δεν περιγράφω άλλο.
5. Ιστορίες-θρύλοι.
Βασιλιάς ερωτεύεται μοναχή, ένας άλλος ξεθάβει την αγαπημένη του για να την παντρευτεί. Αν τα ήξερε αυτά ο Μανούσος Μανουσάκης θα έκανε χαρακίρι.
Προς το παρόν αυτά, πάω για ανεφοδιασμό κι αν κάποια από τα ολόσωστα επιχειρήματά μου δεν ήταν τόσο politically correct, στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται!