Ελλάδα Tour de Ήπειρος (και λίμνη, και βουνό και ποταμός και θάλασσα..) ...συν κανά νησάκι

[pattyyy]

Ivana απολαμβάνω κι εγώ την περιγραφή σου και τις όμορφες φωτογραφίες σου!

 

[Ivana]

Αυτός ο τοίχος (αριστερά) πράγματι ήτανε στο εσωτερικό του ναού κ

έχει γίνει λάθος εδώ , εννοούσα τον τοιχο στα δεξιά, αλλά δεν μπορώ να κάνω επεξεργασία πια.


Σας ευχαριστώ για ωραία λόγια!

 

[Ivana]

Επόμενη στάση....Νεστόριο Καστοριάς και το river party...

Η ανακοίνωση για το γεγονός αυτό διάβασα εδώ στο φόρουμ και μου άρεσε αρκετά σαν ιδέα, παρόλο που δεν ήξερα τι είναι και την παράδοσή του (πάντως οι συναυλίες στο ύπαιθρο και τέτοιου στυλ πάντα μου θυμίζουν τα εφηβικά μου χρόνια)...Οι ημερομηνίες ήταν "βολικές" για να το συνδυάσουμε με τις διακοπές μας, και μετά από συνεννόηση αποφασίζουμε να το προσθέσουμε στο πρόγραμμα με απογοήτευση που θα χάναμε την Παρασκευή που θα ήταν ακόμα καλύτερα..

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που δεν ξέρει τι είναι (σαν εμένα ας πούμε), αλλά θα ήθελα να σας αντιγράψω ένα άρθρο που λέει λίγο για το ιστορικό του κινήματος που βρήκα πριν φύγουμε..
Ολα ξεκίνησαν με «σύνεργα» κασετόφωνα, κιθάρες, κέφι και με φόντο την ελληνική ύπαιθρο, πριν από 33 χρόνια. Μια ομάδα νέων από το Νεστόριο μαζί με παιδιά μεταναστών, που το καλοκαίρι επέστρεφαν στην πατρίδα, έκαναν το πρώτο δικό τους, υπαίθριο πάρτι στις όχθες του Αλιάκμονα. Εκτοτε το πάρτι επαναλαμβανόταν κάθε χρονιά και το σκηνικό παρέμενε ίδιο μέχρι και το 1985 - χρονιά καταλυτική για την εξέλιξη της διοργάνωσης.
Ηταν τότε που ένα καλώδιο μήκους 500 μέτρων εξασφάλισε από το χωριό την τροφοδοσία ρεύματος για τη σκηνή και οι πρώτες συναυλίες έγιναν πραγματικότητα. Σύντομα η φήμη του διαφορετικού αυτού πάρτι ξεπέρασε τα σύνορα του νομού, με αποτέλεσμα να φιλοξενεί νέους απ' όλη την Ελλάδα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των τοπικών φορέων, στη διάρκεια του πενθημέρου συγκεντρώνει περί τους 50.000 επισκέπτες και φιλοξενεί πάνω από 4.000 σκηνές.

πηγή: agelioforos.gr

Το Νεστόριο βρίσκεται στα μόνο 23 χμ νοτιοδυτικά της Καστοριάς, και στις όχθες του ποταμού Αλιάκμονα, σχεδόν στις πηγές του οι οποίες βρίσκονται στο βουνό Γράμμος. Ο Αλιάκμονας είναι ο μακρύτερο ποταμός της Ελλάδας ο οποίος πηγάζει στην χώρα (και έχει εκβολή εννοείται). Το έψαξα λίγο επειδή βλέποντας πινακίδες στους διάφορους δρόμους που περνάγαμε κάποια στιγμή δεν μου φάνηκε λογική η πορεία του (εκβολή δίπλα στην Θεσ/νίκη, πηγή εκεί, εντάξει...έχει μία λογική να πορεύεται ανατολικά, και μετά είδα ότι έκοβε και κατευθυνόταν νότια απ'την Εγνατία κοντά στην Κοζάνη και λέω..κάτι δεν πάει καλά ) ... Όντως έχει ασυνήθιστη πορεία που την έμαθα όταν γύρισα..

Για να πάει κάποιος από την Καστοριά στο Νεστόριο θα πάρει τον δρόμο που σε βγάζει έξω απ'την πόλη προς Θεσσαλονίκη και δεν θα στρίψει πουθενά συνεχίζοντας ευθεία. Περνώντας μερικά και μικρά χωριά και διασχίζοντας την ξηρή πεδινά (στα ύψη όμως!) μετά από 10 χμ αρχίζουν στροφές και παρουσιάζονται μερικοί βραχώδεις λόφοι.
Ήταν ήδη 8 το απόγευμα όταν φύγαμε από την Καστοριά και εκτός που βραδίασε, είχανε μαζευτεί πάρα πολλά σύννεφα και ήταν έτοιμο να βρέξει...Η εικόνα ήταν ταυτόχρονα τρομερή και μαγευτική....





Από την στιγμή που άρχισαν οι στροφές, παντού, αλλά παντού είχε την τροχαία.. Σε όλη μου την διαμονή στην Ελλάδα, δεν έχω δει τόση τροχαία. Σωστό δεν λέω, αλλά μου έκανε εντύπωση. Μας σταμάτησαν και εμάς για κανονικό έλεγχο και εκεί κάνω την βλακεία μου... Δίπλα μας υπήρχανε μερικά σταματημένα αυτοκίνητα από τα οποία έιχανε βγάλει όλα τα πράγματα και τα'ψαχναν... Και εκεί που το μπουζούκι μας (αυτοκίνητο) ήταν γεμάτο τόσο που δεν ξέρω και εμείς πως χωρέσαμε (τα'γραψα στην αρχή) λέω "έχει πλάκα να μας το κάνουν και σε μας".... Και λοιπόν...παίζω χαζοχαρούμενη όπως είμαι και χαλαρή και του πετάω του αστυνομικού-κάντε ότι θέλετε, αλλά μόνο μην μας βγάζετε τα πράγματα.... και εκεί που περίμενα να το πάρει και αυτός στο χαβαλέ...αρχίζει να έχει υποψίες


τέλος πάντων ...τα είπαμε λίγο, μας άφησε...αλλά βλακεία (μου) ώρες ώρες πάει σύννεφο...



Το Νεστόριο φαίνεται ενδιαφέρον χωριό, αμφιθεατρικό, αλλά δεν στρίψαμε καθώς βιαζόμασταν να πάμε να στήσουμε την σκηνή και να προλάβουμε αρχή των συναυλιών.
Ο χώρος που γίνεται το πάρτυ είναι μετά το χωριό σε έναν δρόμο αριστερά που κατηφορίζει για άλλα 2-3 χμ σίγουρα, αν όχι και παραπάνω.

Μόλις στρίψαμε κολλήσαμε στην κίνηση και οι υπεύθυνοι μας λένε να παρκάρουμε και από εκεί να συνεχίσουμε με τα πόδια.
Προβληματιστήκαμε καθώς ήταν να κατασκηνώσουμε, αλλά παρκάραμε. Όμως μετά από λίγο που περπατήσαμε και είδαμε τον πανικό ρωτήσαμε σε πόση απόσταση είναι η είσοδος και μας πληροφόρησαν στα 2 και χμ ...




δεν φαίνεται κιόλας πόσο μακρυά ήτανε αλλά και απέναντι στον λόφο υπάρχουν παρκαρισμένα (όσο φαίνεται ο δρόμος)


Πριν αποφασίσουμε να πάμε είχα επικοινωνήσει με τους οργανωτές για το θέμα της κατασκήνωσης (μιας μέρας) και επίσης ήθελα να μάθω αν θα υπάρξει παρόμοιο πρόβλημα...εννοείται πως μου βεβαίωσαν πως υπάρχει χώρος για όλους. Προφανώς για συναυλία.


Γυρνάμε, παίρνουμε το αμάξι και προχωράμε χωρίς να ξέρουμε τι θα γίνει. Στην είσοδο μας επέτρεψαν να σταματήσουμε για λίγο και πάρουμε τα πράγματα εκεί που παρκάρουν τα λεωφορεία. παραμένω εγώ με φουσκομένο στρώμα και τα λοιπά και ο καημένος μου φεύγει να παρκάρει.....(γύρισε μετά από 20')...


Μέχρι την είσοδο που πουλάνε εισιτήρια είχε λίγη κατηφόρα και να μαστέ!!!


Εκεί κάτω ένας ωραίος θετικός πανικός!


Κατασκηνώσαμε γρήγορα και πήραμε το δρόμο.....

 

[Ivana]

Παρόλο που ήδη είχε βραδιάσει ο χώρος έδειχνε πολύ ωραίος... Φαντάζομαι ότι πέραν του φεστιβάλ αποτελεί φανταστικό μέρος για πικ νικ/μπάρμπεκιου και άλλες τέτοιου είδος δραστηριότητες στην φύση.

Παντού έβλεπες ένα ωραίο, θετικό πλήθος το οποίο διασκέδασε και απολάμβανε την στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι νιώσαμε 18χρονοί, κάτι που εννοείται και δεν βλάπτει. Η πρώτη γνωριμία με το γεγονός κατέληξε σε ένα από τα κυλικεία δίπλα στο οποίο βρήκαμε και ιδανικό μέρος να περάσουμε την βραδιά... Και εκεί που πήραμε τα σουβλάκια (θα δείτε στην συνέχεια ότι ανετότατα θα μπορούσαμε να πούμε το tour μας-σουβλάκι tour ) και τα ποτάκια μας και καθίσαμε στην όχθη του ποταμού ακριβώς απέναντι απ' το stage άρχισε να βρέχει καρακτωδώς...



Σκεφτόμασταν......Πόσο να βρέξει;
Κάτω από το κιόσκι του κυλικείου που κρυφτήκαμε γρήγορα μαζεύτηκε τόσος κόσμος που δεν ήξερες από που σε σπρώχνουν..συν τις σταγόνες που έσταζαν από παντού. Αφού η βροχή κράτησε αρκετά και έριχνε όλο και περισσότερο αποφασίσαμε να πάμε στην σκηνή,αλλά πως;.... Η σκηνη ήταν μακρυά, το νερό έπεφτε λες και ρίχνουν με κουβάδες από πάνω και εμείς μόνο με τα ρούχα που είχαμε πάνω μας...ακόμα φοβάμαι να σκεφτώ πόσο μακρυά ήταν το αυτοκίνητό μας. Εκεί βγάζω την μπλούζα μου, την κρύβω στο παντελόνι και αρχίζουμε να τρέχουμε... Οπότε αν βρεθήκατε εκεί και είδατε μια τρελή να τρέχει μόνο με σουτιέν πάνω της, επί 500μ, εγώ ήμουνα. (αλήθεια. ποτέ δεν καταλάβαινα την διαφορά σουτιέν/μαγιό..μόνο που το πρώτο είναι δαντελένιο, αλλά πάλι σκεπάζει, έτσι δεν είναι;)
Η βραδιά ευτυχώς δεν καταστράφηκε. Μετά από μισή ώρα σταμάτησε να βρέχει και εμείς ξαναγυρίσαμε σε εκέινο το ωραίο μέρος.
Η συναυλία άρχισε μετά από λίγο με το πρόγραμμα που είχε αρκετό ενδιαφέρον, για μένα το περισσότερο λόγω του Μαχαιρίτσα, για τον καλό μου λόγω των Κατσιμιχαίων (αγνωστοι για μένα μέχρι τότε) και ως έκπληξη (και εκείνος για μένα ήταν άγνωστος) λόγω του Ζουγανέλη με τον οποίο γελάσαμε και με το παραπάνω...



Μετά από πάνω από 6 ώρες της μουσικής κατευθυνθήκαμε προς το κατάλυμά μας.(+ σουβλάκια....πίνασε το καλό μου)


Μέρα 2η- Νεστόριο-Μαστοροχώρια-Κόνιτσα-Ζαγοροχώρια

Κατά κάποιο τρόπο η εκδρομή μας εδώ αρχίζει...Το ρίβερ πάρτυ και ολίγον η Καστοριά ήταν σαν μια έξοδος.

Η μέρα που ξημέρωσε ήταν πανέμορφη και ηλιόλουστη με λίγη αλλά γλυκή ψυχρούλα (λόγω περιοχής μάλιστα).
Μετά από τις ετοιμασίες και μάζεμα της σκηνής κάναμε μια περιήγηση του χώρου, ήπιαμε καφέ και φύγαμε ενθουσιασμένοι με την ιδέα να πάμε στα Ζαγοροχώρια μέσω Κόνιτσας και όχι Ιωαννίνων.

Όσο για το Νεστόριο και το Ρίβερ πάρτυ θα ήθελα να σας γράψω μερικά πραγματάκια σε περίπτωση να χρειαστείτε. Το εισιτήριο για 5 μέρες (όσο διαρκεί το φεστιβαλ) κόστιζε 45 ευρώ. Το ημερήσιο εισιτήριο που πήραμε εμείς κόστιζε 18 ευρώ το άτομο (η τιμή για Σάββατο και Κυριακή, ενώ για άλλες μέρες είναι 15 ευρώ). Σύμφωνα με κανόνες η κατασκήνωση γίνεται μόνο για τους επισκέπτες και των 5 ημερών. Σχεδιάζοντας να πάμε εκεί, επικοινώνησα με τους διοργανωτές να μάθω αν θα μπορέσουμε να κατασκηνώσουμε και εμείς ή να ψάξουμε για διαμονή και έμαθα ότι ο κανόνας όντως ισχύει, αλλά κατ' εξαίρεση επιτρέπεται για τους επισκέπτες του Σαββάτου να μείνουν, αρκεί να γυρίσουν το βραχιόλι το επόμενο πρωί και αναλόγως να αγοράσουν καινούργιο σε περίπτωση να θέλουν να μείνουν και την Κυριακή. Το βραχιόλι που αναφέρω είναι αυτό που συνοδεύει το εισιτήριο και αποδείχνει ότι είστε επισκέπτης. Είναι υποχρεωτικό να το φοράνε όλοι, και αναλόγως του εισιτηρίου που αγοράζετε είναι και το χρώμα του βραχιολιού. Επίσης, σύμφωνα με τους κανόνες δεν επιτρέπεται να φέρνετε φαγητά και ποτά στον χώρο. Άλλωστε όλα υπάρχουν μέσα και οι τιμές είναι κανονικές. Ο χώρος από μια πλευρά του ποταμού αποτελείται από διάφορα μικρομαγαζάκια φτιαγμένα για φέστιβαλ, συμπεριλαμβανομένων ένα μικρό "κέντρο υγείας/πρώτη βοήθεια", αρκετά περίπτερα με διαφημιστικά των χορηγών, εθελοντικό κέντρο για αιμοδοσία, μεγάλο χώρο μπροστά στο stage, και παγκάκια γύρω-γύρω. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται ο χώρος για τις σκηνές όπως και οι τουαλέτες και μπάνια (πολύ λίγες για τόσους επισκέπτες, από καθαριότητα υστερούν). Λόγω των πάρα πολλών επισκεπτών, οι σκηνές βρίσκονταν παντού και από όλες τις πλευρές όπως και διπλά στην είσοδο των τουαλετών. Όσοι ήρθανε σαν εμάς-αργά έστηναν τις σκηνές τους έξω από το χώρο του φεστιβαλ.

[
μετά την είσοδο


αμέτρειτες σκηνές-κυρίως των φοιτητών οι οποίοι έκαναν και διακοπές εκεί


ωραία γέφυρα που οδηγεί στην πλευρά όπου είναι στιμένες οι σκηνές


κεντρικό σημείο

Την ημέρα όταν έιναι ήσυχα πράγματι φαίνεται πάρα πολύ ευχάριστα.

Το αφήσαμε το Νεστόριο και ζήσαμε αυτή την εμπειρία έστω και λίγο. Δεν νομίζω να ξαναπάμε, αλλά σαν γεγονός ήταν πολύ ευχάριστο και φαντάζομαι αν είχαμε και μεγαλύτερη παρέα θα ήταν ακόμα περισσότερο.