Γουατεμάλα Μεξικό To πουλί του Πι (Mεξικό - Γουατεμάλα)

[hydronetta]

Στην Υεμένη πήγε σε νησί όμως ο κύριος, οπότε άστον να λέει

Αυτό ήταν νησί και παραλία...κατάμονος με τα καβουρακια να τρέχουνε στα πόδια μου. Βεβαια ούτε σκέψη για τεκίλες και τα συναφή

 

[giannoula]

έλα ντε!! Και σε τι νησί!!!! Πάντως η αλήθεια είναι ότι θα ερχόσουν σε πλήρη αντίθεση με τα προηγούμενα ταξίδια σου! Αλλά... πώς θα μαζέψεις δυνάμεις για τα επόμενα "δύσκολα¨αν δε χαλαρώσεις και λίγο;;; Μα ούτε μία Margarita;;;;;; ΈΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!

 

[hydronetta]

έλα ντε!! Και σε τι νησί!!!! Πάντως η αλήθεια είναι ότι θα ερχόσουν σε πλήρη αντίθεση με τα προηγούμενα ταξίδια σου! Αλλά... πώς θα μαζέψεις δυνάμεις για τα επόμενα "δύσκολα¨αν δε χαλαρώσεις και λίγο;;; Μα ούτε μία Margarita;;;;;; ΈΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!

Τι είναι η Μαργαρίτα; Το άνθος της άνοιξης; (...και τότε η Giannoula πρασίνισε από θυμό)

 

[varioAthens]

Δεν μαζευετε λεω εγω ζαρτιερες, μαστιγια και αλκοολ να συνεχισει ο συγγραφεας??

 

[giannoula]

Τι είναι η Μαργαρίτα; Το άνθος της άνοιξης; (...και τότε η Giannoula πρασίνισε από θυμό)

Εμ βέβαια που να ξέρεις από Margaritas στα κατσάβραχα που τρέχεις!! Μια ευκαιρία είχες να μάθεις μα τώρα πια την έχασες.... Ε δε θα μου κάτσει κάποια στιγμή αυτό το Μεξικό;;; Θα πάρω το αίμα όλων των παραλιοπληκτων πίσω!!!!

 

[GTS]

Παρτο και για μενα giannoula, αλλα το Μεχικο πραγματικα αξιζει για αλλα (και τωρα βασανιστε με...).

 

[hydronetta]

Oaxaca

H Oaxaca έχει και πολλά κι απ’όλα για να γεμίσει ένα διήμερο, όπως προέβλεπε το πρόγραμμα του Πι. Και αρχαία (αποικιακά) κι ακόμα αρχαιότερα πέριξ αυτής. Διότι όταν οργανώνει ένα ταξίδι ο Πι από τις πρώτες ιστοσελίδες που συμβουλεύεται είναι η λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Όπου Unesco, τσουπ να’σου κι αυτός.

Αλλά η Oaxaca ταυτόχρονα διαθέτει και τη χαλαρή αίσθηση μιας επαρχιακής πόλης και ιθαγενείς πληθυσμούς Ζαποτέκων και Μιστέκων, που το ανεκπαίδευτο αυτί του Πι αδυνατούσε να διακρίνει αν δεν ανοίγαν το στόμα τους και μιλούσαν κάτι άσχετο με τα αποικιοκρατικά ισπανικά.
Οι αρχαίες αυτές γλώσσες παραμένουν ζωντανές στις κοινότητες των ιθαγενών κι ενίοτε έχουν αποκτήσει και γραπτή υπόσταση με λατινικούς χαρακτήρες. Δύσκολες όμως, κι απ’αυτή την άποψη του πέφταν βολικότερα τα ισπανικά. Kάτι τα ταξίδια, κάτι ο Αλμοδόβαρ κάποιες φράσεις τις είχε ξεσηκώσει κατά το δοκούν: cerveza, cenicero, cuando costa?, no hablo español bueno... Τουλάχιστον τους αριθμούς τους έπαιζε στα δάχτυλα εν όψει υποψήφιων αγορών! Κι αν σε κάτι δεν γινόταν απολύτως αντιληπτός υπήρχε η εσπεράντο ισπανοΐταλογαλλική με εσάνς αγγλικών και η πάντοτε επιτυχής νοηματική. Διότι οι Λατινοαμερικάνοι με το αγγλικό δεν το έχουν.

Η Οaxaca de Juares (ένεκα του δημοφιλούς τέκνου της περιοχής) ή απλά Oaxaca
οφείλει το όνομά της στην ισπανοποίηση του Huaxyacac όπως ήταν γνωστή η πόλη στη γλώσσατων Αζτέκων. Και για να εμβαθύνουμε στην γλώσσα Ναχουάτλ των Αζτέκων, το Huaxyacac σημαίνει «μεταξύ των huaje" (όπου huaje το δένδρο Leucaena leucocephala και είστε έτοιμοι για καριέρα στην γεωπονική)

Μετά τους Ζαποτέκους και τους Μιστέκους, ήρθαν οι Αζτέκοι και μετά οι Ισπανοί υπό τον Cortés με αποστολή (και μόνο ) να εξευρωπαϊσουν τους ιθαγενείς, κοινώς να τους μάθουν την γλώσσα του Θερβάντες, να τους πείσουν να προσκυνούν Μαντόνες και να ονοματοδοτήσουν τα χωριά τους προς τιμήν όλου του Συναξαρίου της καθολικής εκκλησίας. Καλά τα κατάφεραν, αν συνειδητοποιήσει κανείς πώς τελικά οι ιθαγενείς από αφεντικά στο τόπο τους έγιναν οι σύγχρονοι παρίες.
Στην πρόσφατη ιστορία η πόλη καταγράφηκε σαν το πεδίο των διαμαρτυριών που ξεκίνησαν εκπαιδευτικοί το 2006 και κατέπνιξε με αιματηρό τρόπο η ομοσπονδιακή αστυνομία και ο στρατός. Ουδεμία σχέση με συνδικαλιστές άλλων χωρών (ονόματα δε λέμε) που προσβλέπουν σε μελλοντικές καρεκλοκενταυροποιήσεις.

Η Οaxaca λοιπόν απολαμβάνει λόγω υψομέτρου ευχάριστο κλίμα, κι είναι σύμφωνα με τους τουριστικούς οδηγούς ένας συναρπαστικός προορισμός όπου «μπορεί ο επισκέπτης να εκτιμήσει τους αρχαίους πολιτισμούς, την αποικιακή αρχιτεκτονική και τέχνη και την έντονη πολιτιστική παράδοση». Εξ'ου και είναι χαρακτηρισμένη σαν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.

Αυτά είχε κατά νου ο Πι σαν τέντωνε το κορμί του για να ξεμουδιάσει από το σκληρό στρώμα του κατά τα άλλα άψογου parador.

Η Σε είχε προαποφασίσει, μελετώντας εκτενώς τον LP, ότι η ομάδα θα προγευματίσει εκτός καταλύμματος. Στην όμορφη αυλίτσα ενός καφέ που βρισκόταν σε μια γαλήνια μικρή πλατεία, ο Πι δοκίμασε καφέ Οαχακένιο (δεν έλεγε τίποτα) και καγιανά (που τον έκανε να νοιώσει απέραντη νοσταλγία για τη πατρίδα).

Η διάταξη της Oaxaca ακολουθεί τo παραδοσιακό αποικιακό σχέδιο πόλεως, με Zocalo που περιβάλλεται από τον καθεδρικό ναό και κυβερνητικά κτίρια.

Ζocalo και ο Καθεδρικός της Oaxaca

Καθεδρικός

Πολλά από τα κτίρια αποικιακής εποχής της πόλης, που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, έχουν σήμερα εξαιρετικά αποκατασταθεί και λειτουργούν ως γκαλερί, μουσεία, ξενοδοχεία κι εστιατόρια.
Ατυχώς για τον Πι η κατάληψη από τους μικροπωλητές συνεχιζόταν και το Zocalo είχε μετατραπεί σε εμποροπανήγυρη. Eκτενές φωτορεπορταζ γιοκ.

Έτσι ξεκίνησαν τη περιήγηση από την Iglesia de Santo Domingo, το κόσμημα της Oaxaca.

Έχει πρόσοψη του 17ου αιώνα, πλαισιωμένη από δύο θολωτά καμπαναριά και εσωτερικό που είναι λαμπρά διακοσμημένο κι αποτελεί ένα από τα πιο υπέροχα δείγματα μπαρόκ αρχιτεκτονικής που θα δείτε πουθενά στο Μεξικό. Μεγάλο μέρος της εκκλησίας καταστράφηκε τον 19ο αιώνα όταν ο στρατός κατέλαβε το κτίριο μετατρέποντάς το σε... στάβλο. Μόλις το 1994 ξεκίνησε κι ολοκληρώθηκε αργότερα ένα μεγάλο έργο αποκατάστασης.

Όμως το Santo Domingo δεν είναι μόνο η εκκλησία αλλά και το τεράστιο πρώην μοναστήρι. Σήμερα στεγάζει το Πολιτιστικό Κέντρο Santo Domingo, που περιλαμβάνει το Museo de las Culturas de Oaxaca το οποίο περιέχει εκθέματα αφιερωμένα στην ιστορία, την τέχνη και τον πολιτισμό της περιοχής, μια βιβλιοθήκη καθώς και ένα βοτανικό κήπο στην περιοχή που κάποτε καταλάμβαναν τα περιβόλια του μοναστηριού.

Τίποτα δεν προετοίμασε τον Πι ότι το μουσείο είναι και τεράστιο και δαιδαλώδες. Εκεί που τέλειωνε ένας διαδρομος, διακλαδωνόταν σε άλλους γεμάτους από εκθέματα.

Tα πρώην κελιά των μοναχών είχαν οργανωθεί κατά χρονολογική σειρά και κανείς περιηγείτο στους θησαυρούς του αρχαιολογικού χώρου του γειτονικού Monte Alban, ενώ άλλα λειτουργούσαν σαν εθνογραφικό μουσείο της Oaxaca. Η σήμανση ήταν μόνο στα ισπανικά, κάτι που δυσαρέστησε τον Πι.

Τα όμορφα μπαλκόνια του δευτέρου ορόφου είχαν θέα στον βοτανικό κήπο που είναι η βιτρίνα της πλούσιας βιοποικιλότητας της Oaxaca κι όπου αν εντρυφήσει κανείς έχει στο τσεπάκι το μεταπτυχιακό στην γεωπονική για την εξωτική πανίδα της Λατινικής Αμερικής. Ο Πι παρατήρησε προσεκτικά την ποικιλία των κάκτων, είδος ενδεικνυόμενο για άνυδρα κλίματα όπως η αυλή του, όπου μήτε τσουκνίδες δεν φυτρώνουν από την αποτισιά.

Από την όμορφη πλατεία, εν μέσω ανακαινισμένων σπιτιών που μπορεί να μην συναγωνίζονται σε επιβλητικότητα αυτά της Puebla εντούτοις είχαν αναντίρρητα αρκετή γοητεία...

...έφτασαν στην άλλη εκκλησιά με τον ποιητικό προσωνύμιο Basílica de Nuestra Señora de la Solidad (Βασιλική της Κυράς μας της Μοναξιάς)

Αυτή η μπαρόκ βασιλική του 17ου αι. με την εντυπωσιακή πρόσοψη, στεγάζει το άγαλμα της Παναγίας της Μοναξιάς, πολιούχο της Oaxaca, το οποίο και ανακαλύφθηκε με θαυματουργό τρόπο. Μπορεί η Μαντόνα να θεωρείται ότι θεραπεύει πάσαν νόσον, εντούτοις δεν γλίτωσε την κλοπή του στέμματός της (κατάφορτου από κοσμήματα) τη δεκαετία του 1980, κι έτσι σήμερα αρκείται σε πιστό αντίγραφο αυτού ούσα πίσω από γυάλινο προστατευτικό περίβλημα.

Αφού τρύπωσε και στον αυλόγυρο του γειτονικού δημαρχιακού μεγάρου, η παρέα αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για κάτι δροσιστικό αλλά παρέα με ντόπιους. Πάμπολλα τα υπαίθρια τραπεζάκια εκτός του ναού, αλλά προς απογοήτευσή τους σέρβιραν μόνο παγωτά και γρανίτες. Ο Σι έγειρε σοβαρές επιφυλάξεις για την προέλευση των παγακίων και της ποιότητας του χειροποίητου παγωτού κι έτσι συνέχισαν προς άγραν φρεσκοστυμμένου χυμού. Στη σκεπαστή αγορά πλάι στο σουρρεαλιστικό ντεκόρ με χασάπικα, οπωροπωλεία ήπιαν ένα δισκοπότηρο ανάμεικτο φρεσκοστυμμένο χυμό της επιλογής του ο καθένας. Sin cubos de hielo (χωρίς παγάκια) por favor. Αυστηρά. Μπορεί ο Πι φαϊ να μην χόρτασε στο Μέξικο, αλλά οι φρέσκοι χυμοί ήταν μια απόλαυση που στη χώρα του έχει καταντήσει σχεδόν πολυτέλεια.

Ήταν αργά το μεσημέρι όταν αποφάσισαν να επισκεφθούν δυό αγορές. Η Mercado Juarez βρίσκεται ένα τετράγωνο νότια του Zocalo. Eκεί χαζέψανε κιαι ψωνίσανε μικροσουβενίρ ενώ στη Mercado 20 de Noviembre όπου πωλούνταν τρόφιμα κι επικρατούσε εσωτερικά ο κακός χαμός, απλώς ρίξανε μια κλεφτή ματιά.

Πριν επιστρέψουν για μικρή σιέστα κάνανε στάση στη σοκολατοποιεία Mayordomo όπου απόλαυσαν ένα δισκοπότηρο (κι εκεί) εξαίσιας παγωμένης σοκολάτας ρόφημα (είχαν και συστάσεις από αγαπητή συμφορουμίτισσα να το πράξουν). Εν αντιθέσει οι σοκολάτες δεν τους ενθουσίασαν. Όνειδος! Τόσο αλλοτριωμένοι ήταν οι γευστικοί τους κάλυκες από τα ελβετοβελγικά σοκολατοπροϊόντα.

Η στάση για σοκολάτα ήταν και μια χρυσή ευκαιρία να αποφύγουν την απογευματινή μπόρα. Μολυβένιος ο ουρανός ολημερίς τελικά ξέσπασε σε βροχή που ευτυχώς δεν τους βρήκε απροετοίμαστους στο δρόμο.

Η σιέστα κράτησε παραπάνω από το αναμενόμενο και η παρέα βγήκε για βραδυνή βόλτα μετά δείπνου.
Στη μάχη tripadvisor (που υποστήριζε ο Σι) vs Lonely Planet (που υποστήριζε η Σε) επικράτησε ο πρώτος, που μας οδήγησε τελικά σε ένα ψιλοκυριλέ εστιατόριο με μουσική και καλοσιδερωμένα γκαρσόνια. Παρότι ο Φι κι ο Σι είπαν να μην πειραματιστούν, ο Πι κι η Σε αποφάσισαν να τολμήσουν δοκιμάζοντας τη τοπική σπεσιαλιτέ. Μole negro το όνομα αυτής και το μαγαζί καυχάτο ότι ήταν σπιτική συνταγή.
Πιο αηδιαστικό, εμετικό φαγητό δεν είχε ξαναματαδοκιμάσει ο Πι. Το ψιλιάστηκε ήδη σαν του παρουσιάστηκε το πιάτο. Θύμιζε μέλανα ζωμό να το πώ, μέλαινα διάρροια να το πω, εμετό σοκολάτας υγείας να το πω, πάντως το θέμα είναι ότι αυτό το πράγμα απλά ΔΕΝ τρωγότανε .

Μην παρασύρεστε, ο μέλανας ζωμός είναι στα δεξιά και τα αριστερά


Ακόμα και chapulines (πικάντικες τηγανητές ακρίδες) να σέρβιραν στον Πι, που με τα κιλά πωλούνταν στις αγορές, λιγότερη αναγούλα θα ένοιωθε.

Καλή μας όρεξη!

Να’ναι καλά οι μπύρες και η σταθερή αξία του ντιπ γουακαμόλε που τους παρηγόρησε γευστικά στο γνωστό ξενυχτάδικο υπό τους ήχους άλλων τραγουδοποιών.

O επίλογος της κοπιαστικής μέρας, τη σημαδιακή εκείνη βραδυά, γράφτηκε όταν ο Πι πλήρης εικόνων και πρωτότυπων γεύσεων , ανακάλυψε (προς ικανοποίησή του) τη μοναδική γοητεία του... πουλιού του.
Τόσο που δεν έπαψε στο υπόλοιπο του ταξιδιού να το προσέχει σαν τα μάτια του! Γιατί δεν ήταν οποιοδήποτε πουλί. Ήταν το πουλί του Πι!
Και γι’αυτό το ξαφνικό συμβάν φίλοι μου, σας διαβεβαιώνω, δεν έφταιγαν ούτε οι μπύρες ούτε κι η πίκρα του mole negro…

 

[travelina]

Π.@.#.%.ι γουρουνάκι, την έκανες πάλι!

 

[YBONNH]

Ανταποκριση απ την πατριδα!!!
Μου ερχεται να βαλω τα κλαμματα απ την συγκινηση.
Εγω χαλαρα εμενα στην Oaxaca μερικα χρονια...
Αλλα, τυρακι oaxaquano δεν φαγατε; Nopales στην σαλατα; Εκεινα τα πεντανοστιμα καλαμποκια που πουλουσαν οι πλανοδιοι στο δρομο;
Mezcal ηπιατε;
Αργεις καλε μου Πι, και με εχει πιασει νοσταλγια...

 

[hydronetta]

Ανταποκριση απ την πατριδα!!!
Μου ερχεται να βαλω τα κλαμματα απ την συγκινηση.
Εγω χαλαρα εμενα στην Oaxaca μερικα χρονια...
Αλλα, τυρακι oaxaquano δεν φαγατε; Nopales στην σαλατα; Εκεινα τα πεντανοστιμα καλαμποκια που πουλουσαν οι πλανοδιοι στο δρομο;
Mezcal ηπιατε;
Αργεις καλε μου Πι, και με εχει πιασει νοσταλγια...

Έχουμε και λέμε:
Τυράκι όχι αλλά το είδαμε
Nopales what is this?
Καλαμπόκια δοκιμάσαμε αλλά όχι εκεί. Στην Αντίγκουα ήταν καλό, στο Γιουκατάν παντελώς άνοστο
Και βέβαια επισκεφθήκαμε Mezcaleria και δοκιμάσαμε (είναι στο επόμενο κεφάλαιο), αλλά προτιμήσαμε με γεύσεις φρούτων.
Κεφάλαια αφιερωμένα σε σένα!
Πάντως αν φταρνιζόσουν εμείς θα είμασταν που σε μακαρίζαμε για τη σοκολάτα. Εξαιρετική.
Κάτσε ντε, εχω και φωτογραφίες να ξεδιαλέξω και κείμενο να γράψω. Εδώ χρειάζεται πλήρης κι αποκλειστική απασχόληση. 'Ερχεται το Monte Alban προς τέρψιν των αρχαιολατρών.
Δεν έφαγες mole negro? Α δεν ξέρεις τι έχασες…..

 

[YBONNH]

Mole εφαγα μια φορα, στο Mexico city,σε ενα εστιατοριο που ειχε πολλα διαφορετικα παραδοσιακα πιατα. Δεν ξαναδοκιμασα
Τα nopales ειναι φυλλα φραγκοσυκιας , σαλατα. Υπαρχουν και εδω σε κονσερβα,
αλλα δεν ειναι η ιδια γευση...

 

[GTS]

Το mole ηταν ισως απο τα ελαχιστα γαστρονομικως ενδιαφεροντα του Μεξικου. Οπως και το θεϊκο ceviche σε ψαροταβερνα στη Τουλουμ...